1. ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. δ' 18-23)

«Δετε πίσω μου καί ποιήσω μς λιες νθρώπων».
       Εναι  πρόσκληση μέ τήν ποία  Μεγάλος Διδάσκαλος, γαπητοί μου δελφοί, καλεῖ τούς ψαράδες τς μαγευτικς Τιβεριάδος, μέ τίς πλοϊκές καρδιές, γιά νά γίνουν πόστολοι τς ιδέας καί τς θρησκείας τς μοναδικς, πού ρχεται νά διδάξει στόν κόσμο. λτε κοντά μου, τούς λέει: Ψαράδες θά εσαστε πάλι. Μά, ντί νά ρίχνετε ατά τά δίκτυα στή θάλασσα τς Γαλιλαίας, θά ρίχνετε τά δίκτυα το λόγου σας, πού θναι λόγος Θεο, στή θάλασσα τς ζως τν νθρώπων καί μέ τή δύναμη του θά νασύρετε πό τόν βυθό τς πωλείας τίς κουρασμένες ψυχές καί θά τίς ναπαύετε στό πήνεμο λιμάνι τς βασιλείας το Θεο.

     Ατοί εναι ο πρτοι πέρθειοι μυσταγωγοί τς Καινς Διαθήκης. Ατοί λαβαν πρτοι τήν Χάρη το Θεο από τον Κύριο τους καί μετά τήν μετέδωσαν στούς διαδόχους τους. Καί ξακολουθε  δια Χάρις αυτή με την Αποστολική Διαδοχή, που μόνο η Ορθοδοξία κράτησε αμετάβλητη και σίγουρη, νά χειροτονεί τούς λειτουργούς τς κκλησίας, μέχρι σήμερα, τούς Διακόνους τους ερες και τους Αρχιερείς μας. Τους γνησίους ατούς κολούθους τοῦ Διδασκάλου τς γάπης, του Χριστού μας αρχικά, καί διαδόχους τν ποστόλων μετέπειτα, και μέχρι σήμερα ζώντας και σκορπίζοντας παντοῦ γάπη καί γαλήνη, στις αναγκεμένες ψυχές του ποιμνίου τους με το πετραχήλι τους ζωσμένο στον λαιμό, απλοί άνθρωποι αρχικά, όπως οι ψαράδες Απόστολοι, και τώρα με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος αλιείς ψυχών. Οι ιερείς της Ενορίας μας!!! 
    Ναί,  παπς! ,τι θέλουν ς πον οἱ χθροί τς κκλησίας καί 
το Ἱερού Κλήρου.  παπς, ατός ὁ μαυροφορεμένος ργάτης τοῦ καλο, ο ρασοφόρος εκπρόσωπος της αγάπης του Θεού, πού χει 
«πεθάνει» γιά τόν κόσμο, λλά «ζεί» γιά τόν Χριστόν, εναι πάντα τς Θείας Βουλς τό ργανο. Εναι, πως λέγουν ο ναυτικοί μας, «στγμα» σωστο προσανατολισμο στόν χάρτη τς πορείας το νθρώπου και πυξίδα μέσα στό πέλαγος τς ζως, στήν διάρκεια τν αώνων.
      Εναι  μεγάλη δύναμη, πού μπορε τό ελληνορθόδοξο θνος μας, νευ ρων, νά  μπιστευθεί τήν παρξη καί τήν πρόοδό του. Γι’ ατό όμως, αντιλαμβανόμενοι την αξία του, καί τόν κυνηγον, γι’ ατό καί τόν κτυπον, γι’ ατό καί ο ιερέας δέχεται τίς πιό φοβερές πιθέσεις τν δυνάμεων το σκότους. μως κενος δέν φοβήθηκε, δεν φοβται και δεν θα φοβηθεί ποτέ, αφού δεν είναι μόνος του απέναντι στις βρομιές και στην λάσπη που του ρίχνουν, αλλά με συμπαραστάτη τον Χριστό, που με το Μυστήριο της Ιερωσύνης, του έδωσε την Χάρη για να αντιμετωπίσει τα πάντα και να βαδίσει με εργαλείο το πετραχήλι του στο δύσκολο και επίπονο έργο του
   Τό πέδειξε λλωστε περίτρανα, σέ στιγμές δύσκολες γιά τό θνος. Καί δέν φοβήθηκε οτε σκλαβιά, οτε μαχαίρι, οτε φωτιά. μεινε μόνος στήν σκλαβωμένη Πατρίδα. γινε φς καί φώτισε τήν λληνική καρδιά. Σε κάποιο κείμενο πρόσφατα διάβασα κάτι που με συγκίνησε πολύ, για τον Έλληνα ιερέα, αλλά και κάθε ιερέα: "βασανίσθη, σουβλίσθη, κρεμάσθη, σύρθη ες τούς δρόμους, ρρίφθη ες τήν θάλασσα, μά  γιος σκοπός του πραγματώθηκε". 
Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακη β΄ματθαιου
   Καί εναι πάντα  παρηγορητής το πόνου, μά καί  ρμητικός γωνιστής. Εναι ὁ βράχος, πού πάνω του σπάζει κάθε λύσσα καί κάθε πιβουλή. Εναι τό στήριγμα, πάνω στό ποο στηρίζονται οἱ  κουρασμένοι δοιπόροι τς ζως. Μόνον ατός εναι κοντά στόν νθρωπο, σέ κάθε περίσταση. 
   Στήν γέννησή του, είναι κοντά για να του διαβάσει τις ευχές, 
Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακη β΄ματθαίουνα του δώσει το όνομα και τον σταυρό που θα κουβαλάει σε όλη του την ζωή και να τον "σαραντήσει", να τον βαπτίσει και για να τον μυρώσει μεταδίδοντας του τις χάρες του Παναγίου Πνεύματος, στην διάρκεια να τον συγχωρήσει, να τον μεταλάβει, κατόπιν συμμεριζόμενος τήν χαρά του, να μεταδώσει σε αυτόν και στον σύντροφο που διάλεξε, την ευλογία του Θεού στον γάμο του, μά αργότερα να μοιραστεί και την απώλεια των δικών του ανθρώπων, τόν κάθε του πόνο. Καί στήν δική του τελευταία ρα να τόν προετοιμάσει μέ τά Μυστήρια καί τίς  γιαστικές κολουθίες τς κκλησίας μας, γιά τήν αωνιότητα.
    Ατός εναι  παπς, δελφοί και αναγνώστες της ιστοσελίδας μας! Παντοτεινός καί μοναδικός κλειδοχος τς νθρώπινης καρδις. Κι’ ν περιστάσεις διάφορες, οδήγησαν τους ανθρώπους με τα λόγια τους, που ως γνωστόν και κόκκαλα σπάνε, και τοῦ κουρέλιασαν τά ράσα, τήν καρδιά του κανείς δέν μπόρεσε νά τήν κουρελιάσει. ν το λύγισαν τό σμα, αγαπητοί αναγνώστες της ιστοσελίδας μας, τό φρόνημα καί τήν ψυχή του καμιά δύναμη δέν στάθηκε κανή νά τήν γονατίσει. ς τόν περιφρονον σοι θέλουν ς μιλον γι’ατόν μέ λόγια πικρά. ς τόν κατατρέχουν,  ς μην καταλαβαίνουν καμιά φορά τις δυσκολίες που περνά στην διαποίμανση των ψυχών της Ενορίας του, αλλά καλό είναι να γνωρίζουν πως στίς τρικυμίες τους και στην ανάγκη τους, θά τόν ποζητον και τελικά θα εναποθέσουν στο πετραχήλι του τον πόνο τους.        
    Καί εκείνος πάντα θα είναι εκεί, για να τους συγχωρεί και να τους αγαπά, να τους φωνάζει μαλώνοντας τους αν χρειαστεί σαν στοργικός πατέρας, για τους δίνει την ελπίδα και να τους δείχνει τον σωστό δρόμο, θναι πάντοτε κενος, που με την εντολή του Θεού, 
"...καί  ποιήσω μς λιες νθρώπων", 
θα είναι ὁ κυρίαρχος τν ψυχν τους.
     Τους ιερείς και τα μάτια μας λοιπόν αδελφοί μου, να τους έχουμε από κοντά, να τους αγαπάμε, να τους φροντίζουμε, ενίοτε δε να καλύπτουμε ακόμα και τα λάθη τους, που σαν άνθρωποι σίγουρα θα κάνουν. Και οι ιερείς όμως να εργάζονται με ζήλο και αυταπάρνηση, να σέβονται και να αγαπούν το ποίμνιο και την Ενορία τους, να συμπαραστέκονται και να βοηθούν τους Ενορίτες τους, να αγκαλιάζουν με καλοσύνη τα παιδιά τους, να δημιουργούν σχολεία και να χτίζουν εκκλησιές, όπως τους ζήτησε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και όχι να τις γκρεμίζουν με την συμπεριφορά ή την αδιαφορία τους και τότε οι Ενορίες θα προοδεύουν, θα ακτινοβολούν, θα μεγαλώνουν, θα περισσεύουν και τέλος θα ξεχειλίζουν από την αγάπη του Χριστού και θα ανθίζουν όπως η δική μας εδώ στους Ανθοκήπους της Νέας Ευκαρπίας.
Φωτό      Δεν χρειάζεται λοιπόν να πάτε μακριά για να βρείτε μια τέτοια Ενορία, μια τέτοια εκκλησία, γιατί αδελφοί μου την έχετε δίπλα σας, την πατάτε αυτήν την στιγμή, την γεμίζετε κάθε Κυριακή και γιορτή που σας προσκαλούν τα σήμαντρα της από το ψηλό καμπαναριό της, την πονάτε που έρχεστε κάθε Τρίτη απόγευμα για να συμπροσευχηθείτε μαζί με τα άτεκνα ζευγάρια μας στην Ιερά Παράκληση μας, την αγαπάτε και την προσέχετε κάθε Πέμπτη που έρχεστε και την τακτοποιήσετε και να την καθαρίσετε ακολουθώντας την προτροπή του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στο τέλος κάθε Θείας Λειτουργίας του «Αγίασον, Κύριε, τους  αγαπώντας  την ευπρέπεια του οίκου Σου».και δεν είναι άλλη από την δική σας Ενορία, την δική σας εκκλησία, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους όμορφους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας.
      Χρόνια ολόκληρα τελούνταν και τελούνται ακόμη στις μέρες μας, μα όχι για πολύ, οι Ακολουθίες και οι υπόλοιπες λατρευτικές και κοινωνικές δραστηριότητες της Ενορίας μας στην όμορφη κατακόμβη που αρχικά χτίσαμε με λαχτάρα για να στεγάσουμε προσωρινά την λατρεία μας στον Θεό. 

       Ήρθε όμως ο καιρός που θαυματουργικά και με την αμέριστη βοήθεια των Αγίων μας, του Ιωακείμ και της Άννας, τους γονείς της Παναγιάς μας, αλλά και την μεγάλη βοήθεια του κτήτορα πια του επάνω Ναού μας, του Γέροντος Ιωάννου Ιερομονάχου, του Αγιαννανίτου και Δικαίου μέχρι τα τέλη του Μαΐου φέτος, της Ιεράς Σκήτης της Αγίας Άννας, που μας αγαπά ιδιαίτερα και της όμορφης Συνοδείας του, που πέρυσι τον Ιουλίου πήγαμε και συναντήσαμε όσοι ήρθατε και ευλογηθήκατε μαζί μας κάνοντας τον περίπλου του Αγίου Όρους με καραβάκι, όπου οι πατέρες μας έφεραν και προσκυνήσαμε το πόδι της Άγίας Άννας. Φέτος στα Μετέωρα θα κάνουμε το καλοκαιρινό μας προσκύνημα και θα χάσετε όσοι δεν ακολουθήσετε την Ενορία μας σε αυτό.
       Μα και την βοήθεια όλων σας, των ενοριτών, των προσκυνητών, των επισκεπτών, των φίλων μας και των γνωστών και αγνώστων δωρητών και συνδρομητών, που υπερβήκατε για ακόμα μια φορά τον εαυτό σας από αγάπη και όλοι μαζί χτίσαμε τον υπέργειο και περίλαμπρο Ναό αυτόν που αντικρίζει ο επισκέπτης και πιστός προσκυνητής κάθε φορά που έρχεται στους Ανθόκηπους, και εντέλει  τον προσφέραμε στους Δικαίους Γονείς της Παναγίας, τον Ιωακείμ και την Άννα, και πολύ σύντομα θα τον λειτουργήσουμε, "...πρώτα και πάντα ο Θεός". 
       Μπήκαν τα παράθυρα και οι πόρτες, τοποθετήθηκαν τα μάρμαρα, τα ηλεκτρολογικά, τα υδραυλικά, οι μικροφωνικές εγκαταστάσεις, σουβαντίστηκε ο ναός από άκρη σε άκρη, αγοράστηκε και τοποθετήθηκε το ξυλόγλυπτο τέμπλο μας, που περιμένει την αγάπη σας για να στολιστεί με τις ιερές εικόνες της επιλογής σας που εσείς πρέπει θα προσφέρεται ως ευλογία για τα σπιτικά σας, έτσι ώστε να καλλιτεχνίσει ο αγιογράφος μας, αγοράστηκαν και τα όμορφα στασίδια μας, τοποθετήθηκαν και οι δυο κεντρικοί θεόρατοι πολυέλαιοι και έμειναν μόνο οι μικροί περιφερειακοί για την αγάπη σας, συνδέθηκαν τα θερμαντικά σώματα, και τώρα περιμένουμε με αγωνία ένα ακόμα θαύμα όπου κάποιος ευεργέτης μας δωρητής θα προσφέρει στους Αγίους προστάτες μας και στην εκκλησία τους, που οσονούπω αποπερατώνεται, και τον μικροφωνικό εξοπλισμό που χρειαζόμαστε απαραίτητα στην τέλεση των Ακολουθιών, τα μικρόφωνα και τους μηχανισμούς ενίσχυσης του ήχου, για μα ανεβούμε επάνω στον κανονικό πια Ιερό Ναό των Αγίων Θεοπατόρων και εκεί να δοξάζουμε τον Θεό μέχρι της συντελείας του κόσμου.
      Ευχές και προσευχές λοιπόν περιμένω από όλους σας αγαπητοί μου συνενορίτες και κυρίως συμμετοχή στα δρώμενα της Ενορίας και ενοριακή συνείδηση, όχι κριτικές και παράπονα, όχι γκρίνιες και παρατηρήσεις, ειδικά τώρα που η εκκλησιά μας αποπερατώνεται, πρώτα από όλα για τους δυο ιερείς σας, που αγωνίζονται και προσεύχονται καθημερινά για εσάς τους ενορίτες τους, για τους ιεροψάλτες μας, που μέσα από το διακόνημα της ψαλτικής μας βοηθούν στην λατρεία μας στον Θεό, τους κατηχητές και τις κατηχήτριες μας, που έχουν αναλάβει τον ευαίσθητο τομέα της νεότητας και της κατήχησης της, 
την νεωκόρο μας και νοικοκυρά της εκκλησιάς μας, τις άξιες κυρίες του Φιλοπτώχου Ταμείου μας, που πασχίζουν να μοιράσουν ισομερώς και δίκαια τα λιγοστά υπάρχοντα μας στους αναγκεμένους συμπατριώτες μας, αλλά και για όλους τους συνεργάτες μας, τους επιτρόπους του υπόγειου προς το παρόν Ναού μας και τα μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου μας, τις κυρίες που διακονούν και φροντίζουν την ευταξία και την καθαριότητα της εκκλησιάς μας, "του σπιτιού μας" ουσιαστικά και όλους τους ανθρώπους που πασχίζουν για αυτό το μεγαλόπνοο όνειρο όλων των Ανθοκηπιωτών, όλων μας...
Ο Θεός μαζί σας!!!
Αρχιμανδρίτης  Χρυσόστομος Τελίδης
*παρακάτω με ένα κλικ στο "Διαβάστε περισσότερα..." ακολουθεί τον Ευαγγέλιο της Κυριακής Β' Ματθαίου, στο πρωτότυπο κείμενο και σε νεοελληνική απόδοση...
Κυριακή Β' Ματθαίου
Εκ του κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον
(δ' 18 – 23)
Πρωτότυπο κείμενο:
Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακη β΄ματθαιου
Τω καιρώ εκείνω, περιπατών ο Ιησούς παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, Σίμωνα τον λεγόμενον Πέτρον και Ανδρέαν τον αδελφόν αυτού, βάλλοντας αμφίβληστρον εις την θάλασσαν’ ήσαν γάρ αλιείς. Και λέγει αυτοίς δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων. Οι δέ ευθέως αφέντες τα δίκτυα, ηκολούθησαν Αυτώ. Και προβάς εκείθεν είδεν άλλους δύο αδελφούς, Ιάκωβον τον του Ζεβεδαίου και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού, εν τω πλοίω μετά Ζεβεδαίου του πατρός αυτών, καταρτίζοντας τα δίκτυα αυτών, και εκάλεσεν αυτούς. Οι δέ ευθέως αφέντες το πλοίον και τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν Αυτώ.

Και περιήγεν όλην την Γαλιλαίαν ο Ιησούς διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ.

Νεοελληνική απόδοση:

Καθώς ο Ιησούς περπατούσε στην όχθη της λίμνης της Γαλιλαίας, είδε δύο αδέρφια, το Σίμωνα, που τον έλεγαν και Πέτρο, και τον αδερφό του τον Ανδρέα, να ρίχνουν τα δίχτυα στη λίμνη, γιατί ήταν ψαράδες. «Ακολουθήστε με», τους λέει, «και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων». Κι αυτοί αμέσως άφησαν τα δίχτυα και τον ακολούθησαν.
Προχωρώντας πιο πέρα από ’κει, είδε δύο άλλους αδερφούς, τον Ιάκωβο, γιο του Ζεβεδαίου, και τον αδερφό του τον Ιωάννη. Βρίσκονταν στο ψαροκάικο μαζί με τον πατέρα τους το Ζεβεδαίο και τακτοποιούσαν τα δίχτυα τους. Τους κάλεσε, κι αυτοί άφησαν αμέσως το καΐκι και τον πατέρα τους και τον ακολούθησαν.
Ο Ιησούς περιόδευε όλη τη Γαλιλαία. Δίδασκε στις συναγωγές τους, κήρυττε το χαρμόσυνο μήνυμα για τον ερχομό της βασιλείας του Θεού, και γιάτρευε τους ανθρώπους από κάθε ασθένεια και κάθε αδυναμία.
**************
TAG