Η ιστορία ανέγερσης της εκκλησιάς μας από το 2002 μέχρι σήμερα...
Το 2002, κατόπιν συντονισμένων προσπαθειών του τότε Επισκόπου μας, μακαριστού Διονυσίου και του νυν, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, κ. Βαρνάβα, από την θέση τότε του Πρωτοσυγκέλου, αλλά και του Προϊσταμένου του Ιερού Ναοό του Αγίου Γεωργίου της Νέας Ευκαρπίας, π. Ιωάννη Δημητριάδη, ήταν που ξεκίνησαν οι προσπάθειες για ίδρυση Ενορίας στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας και αργότερα ήταν που ανακονώνονταν με τον πιο επίσημο τρόπο, με την δημοσίευση δηλαδή του Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αριθμόν 190, της 14ης Σεπτεμβρίου του 2007, στο Φύλλο Εφημερίδας Κυβέρνησης της ίδιας ημέρας, η ύπαρξη Ενορίας, στην γειτονιά αυτή του νοτιότερου άκρου της Νέας Ευκαρπίας, τους Ανθόκηπους. Δεν άργησε πολύ από εκεί και μετά η θεμελίωση του Ιερού Ναού αυτής της νεοϊδρυθέισας Ενορίας, που έγινε τον Ιούνιο του 2005, για να ξεκινήσει αμέσως μετά η κατασκευή της κατακόμβης του, των οποίων τα Θυρανοίξια τελέστηκαν πανηγυρικά και παρουσία και ευλογία του νέου Μητροπολίτου μας πια, του κ. Βαρνάβα, που διαδέχθηκε στον Επισκοπικό Θόκο τον γέροντα του, και όλων μας, Διονυσίου που παραιτήθηκε.
Κατόπιν η διοίκηση της μικρής αυτής Ενορίας πέρασε μέσω του Επισκόπου μας από τα χέρια αρκετών και καλών κληρικών για να καταλήξει σήμερα να διοικείται, μαζί με την Ερανική Επιτροπή, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τα μέλη της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας και αυτά του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας, από εμένα, φυσικά και με την βοήθεια του συνεφημερίου μου. Όλα αυτά όμως τα ιστορικά στοιχεία, με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε με ένα κλικ στον σύνδεσμο μας, να τα βρείτε από
το Ιστορικό της Ενορίας μας, που βέβαια τώρα, μετά και τα Θυρανοίξια του ολοκαίνουργιου, υπέργειου και περικαλλούς Ιερού Ναού της , θα πρέπει να συμπληρωθεί. Εδώ σε αυτήν την ανάρτηση της ιστοσελίδας μας θα αρκεστώ να σας ευχαριστήσω όλους και ιδιαίτερα μερικούς ανθρώπους που σε αυτούς χρωστάμε την απλόχερη βοήθεια του Θεού στην εκπλήρωση των ονείρων μας.
Ήταν τον Μαϊο του 2010 που εκλήθην εκ του Επισκόπου μου, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, κ. Βαρνάβα, να διακονήσω ως ιερέας στην Ενορία των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, και στην κατακόμβη που μόνο αυτή τότε υπήρχε για να καλύπτει τις λατρευτικές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, και τότε δεν μπορούσα να φανταστώ πως σε λίγα χρόνια, σήμερα, αυτήν την στιγμή και με αυτό το άρθρο που ανεβάζω στην ιστοσελίδα μας, θα αναφερόμουν στα μελλοντικά Εγκαίνια του μεγαλόπρεπου και περίλαμπρου Ναού, που τώρα δεσπόζει επάνω από αυτήν την κατακόμβη, αλλά θα αναφερόμουν και στα Θυρανοίξια του, τα οποία ετελέθησαν τον Οκτώβριο του 2019, και από τότε σε αυτόν πια μπορούμε και δοξάζουμε τον Θεό μας όπως θα θέλαμε και όπως του αξίζει, ενώ σε αυτόν βρίσκεται και το "πατρικό σπίτι" της Παναγίας μας από εδώ και εμπρός, αφού αυτό είναι το "σπίτι" που κατοικούν οι γονείς της, οι Άγιοι και Δίκαιοι Θεοπάτορες, ο Ιωακείμ και η Άννα, και σε αυτόν τον όμορφο και καλαίσθητο Ιερό Ναό κάθε Κυριακή, γιορτή και σχόλη, θα τελούμε, από τούδε και στο εξής, με τον συνεφημέριο μου την Θεία Ευχαριστία και όλοι μαζί, κλήρος και λαός θα γευόμαστε από το Κοινό Αγιο Ποτήριο, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας, του μονάκριβου υιού της κόρης τους, αλλά και Εγγονού τους.
Ζώντας λοιπόν μέχρι και πριν από επτά μήνες στην υπόγεια κατακόμβη των Αγίων μας, η οποία προσωρινά μας φιλοξένησε από το 2007 μέχρι σήμερα, και σε λίγο καιρό θα αξιοποιηθεί ως ορμητήριο της "Ιθάκης" μας, της Ενοριακής Νεανικής Εστίας των κατηχητόπουλων μας, αλλά και του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας, που και αυτό έχει όνομα "Με ανοιχτές αγκάλες", κοιτώ ψηλά στον ουρανό και ευχαριστώ τον Θεό για το Δώρο Του, αυτόν τον όμορφο Ναό που μας χάρισε για να δοξάζουμε τον Υιό Του και ιδρυτή της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας Του, αλλά και να τιμούμε τις μνήμες των μυριάδων Αγίων Του, και να πανηγυρίζουμε κάθε χρόνο τις εορτές των "προγόνων" του, της "Γιαγιάς" και του "Παππού" Του, των δικών μας Αγίων, των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης στην Σύναξη τους, την 9η Σεπτεμβρίου, στις αρχές του Φθινοπώρου, με το μεγάλο ετήσιο πανηγύρι τους, αλλά και την Κοίμηση της Αγίας Άννας, της "Γιαγάς" Του, την 25η Ιουλίου, μα και την Σύλληψη της Παναγίας μας από αυτήν, την 9η Δεκεμβρίου, "...που 'χει η Άννα την γιορτή της", όπως τραγουδά ο ελληνικός λαός και παραδοσιακά την εορτάζει εξ' αιτίας του θαύματος της τεκνοποιΐας "ἐν ἡλικία προβεβηκυία", όπως λέει και η ευχή της λύσις εκ των δεσμών της ατεκνίας και της στειρότητος, που με αξίωσε ο Θεός να διαβάζω και να δίνω χαρά στα νεαρά ζευγάρια που έρχονται και κλείνουν το γόνυ στην χάρη των Αγίων μας, των προστατών τους, και προσκυνούν τα Ιερά Λείψανα τους, που θησαυρίζονται στο μικρό παρεκκλήσι της τρίχρονης κόρης τους, της Θεοτόκου Παναγιάς μας.
Ευχαριστώ όμως και όλους τους δωρητές, μικρούς και μεγάλους, που συνέδραμαν σε αυτό το Θαύμα της ανέγερσης, ιδιαίτερα δε τον μεγάλο ευεργέτη μας, τον π. Ιωάννη, Αγιαννανίτη, τον Παπαγιάννη μας, ιερομόναχο και γέροντα του Ιερού Κελίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Αγία Άννα, στην χερσόνησο του Άθω, στο Αγιοβάδιστο Όρος και Περιβόλι της Παναγίας μας, που υλικά και πνευματικά μας υποστήριξε και μας καθοδήγησε και συνεχίζει να το κάνει σε κάθε ευκαιρία, προσευχόμενος μαζί με την πολυπληθή και όμορφη συνοδεία του, για την αποπεράτωση και την λειτουργία της εκκλησίας μας, την εκπλήρωση του ονείρου και των προσευχών όλων των Ανθοκηπιωτών και προσκυνητών.
Σας ευχαριστώ πολύ και συνεχίζω να ζητώ την συνδρομή σας, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας να συμβάλλει ακόμα μέσα σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες για την πατρίδα μας, μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια λιτότητας, η οποία φτωχότερη τα τελευταία χρόνια, ταλαιπωρημένη, ταπεινωμένη και κατασυκοφαντιμένη από φίλους και εχθρούς, σφετεριστές γείτονες, όμορους μα κακούς συγκάτοικους, άσπονδους συμμάχους και άκαρδους τραπεζίτες, παρ' όλα αυτά δυνατότερη παρά ποτέ, δεν σταματά να έχει πίστη στον Χριστό, την Παναγιά και τους Αγίους Του, εκκλησιές όμορφες να τους φτιάχνει και να στεγάζει μέσα σε αυτές την αγάπη και την ελπίδα του για μια καλύτερη ζωή. Και η απόδειξη...στο άρθρο μας αυτό και στις φωτογραφίες μας!!!
Βέβαια δεν μπορούσε κανείς μας να φανταστεί πως μετά από την δεκαετή
λιτότητα, τώρα, εν έτι 2020, θα μας έβρισκε και δεύτερο κακό, όχι μόνο τους Έλληνες αλλά όλην την ανθρωπότητα αυτήν την φορά, με την διασπορά ενός νέου κορονοϊού, ενός λοιμού κατά το εκκλησιαστικόν, και την πανδημία του, επηρεάζοντας ειδικά όμως τους κατοίκους της πατρίδας μας, οι οποίοι δεν έβαζαν στο μυαλό τους, πως εκτός όλων των άλλων,
του εγκλεισμού μέσα στα σπίτια, της απαγόρευσης της κυκλοφορίας, της κοινωνικής απομάκρυνσης, του φόβου του θανάτου και την υπόνοια της αρρώστιας, ότι με νόμο του κράτους θα έκλειναν και οι εκκλησιές τους που με τόσες θυσίες έχτισαν, θα εμποδίζονταν από την Θεία Λατρεία, αλλά θα τους απαγορεύονταν ακόμα και η Θεία Κοινωνία, σκληρές αποφάσεις ενός αδυσώπητου κυβερνήτη, που δεν λογάριασε τις πνευματικές ανάγκες του λαού του παρά μόνο την "δημόσια υγεία", στης οποίας το όνομα διαπράχθηκε, με την σύμφωνη γνώμη και της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και μάλιστα εκπεφρασμένη από τα επίσημα χείλη της Ιεράς και Διαρκούς Συνόδου της, αφήνοντας όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς "αλειτούργητους" και "ακοινώνητους" μέσα στην ιερότερη περίοδο του εκκλησιαστικού έτους, την Μεγάλη και την Διακαινήσιμο Εβδομάδα, το Πάσχα και την Ανάσταση του Κυρίου μας.
Ο ιστορικός του μέλλοντος κάποτε, όταν αρχίσει να καταγράφει τα γεγονότα αυτής της "περίεργης", το λιγότερο, περιπέτειας και των επιπτώσεων της στην οικονομία φυσικά, αλλά και στην πνευματική κατάσταση των ανθρώπων, που αφορά εμάς τους χριστιανούς, θα χρειαστεί να κρίνει και τις πράξεις των υπευθύνων, οπότε θα πρέπει να καταγραφεί στην ιστορία και η αδικία απέναντι στην Πίστη των ανθρώπων που δεν υπολόγισε κανείς υπεύθυνος όταν χάραξε την πολιτική του, αφήνοντας την Εκκλησία ως φολκλόρ και σήριαλ να προβάλλεται στις τηλεοράσεις και το διαδίκτυο, πάντα με την συναίνεση της Ιεραρχίας, ακόμα και την προτροπή της. Κρίμα γιατί κανένας μας δεν στάθηκε αντάξιος του "όρκου" του, που πήρε με το Βάπτισμα και το Χρίσμα του, της ομολογίας του απέναντι στον Σταυροθέντα Χριστό μας, που φέτος ακόμα δεν καταφέραμε να αναστήσουμε, να λέει με νόημα πάνω από τον Σταυρό Του...και με πολλούς αποδέκτες..."Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι".
λιτότητα, τώρα, εν έτι 2020, θα μας έβρισκε και δεύτερο κακό, όχι μόνο τους Έλληνες αλλά όλην την ανθρωπότητα αυτήν την φορά, με την διασπορά ενός νέου κορονοϊού, ενός λοιμού κατά το εκκλησιαστικόν, και την πανδημία του, επηρεάζοντας ειδικά όμως τους κατοίκους της πατρίδας μας, οι οποίοι δεν έβαζαν στο μυαλό τους, πως εκτός όλων των άλλων,
του εγκλεισμού μέσα στα σπίτια, της απαγόρευσης της κυκλοφορίας, της κοινωνικής απομάκρυνσης, του φόβου του θανάτου και την υπόνοια της αρρώστιας, ότι με νόμο του κράτους θα έκλειναν και οι εκκλησιές τους που με τόσες θυσίες έχτισαν, θα εμποδίζονταν από την Θεία Λατρεία, αλλά θα τους απαγορεύονταν ακόμα και η Θεία Κοινωνία, σκληρές αποφάσεις ενός αδυσώπητου κυβερνήτη, που δεν λογάριασε τις πνευματικές ανάγκες του λαού του παρά μόνο την "δημόσια υγεία", στης οποίας το όνομα διαπράχθηκε, με την σύμφωνη γνώμη και της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και μάλιστα εκπεφρασμένη από τα επίσημα χείλη της Ιεράς και Διαρκούς Συνόδου της, αφήνοντας όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς "αλειτούργητους" και "ακοινώνητους" μέσα στην ιερότερη περίοδο του εκκλησιαστικού έτους, την Μεγάλη και την Διακαινήσιμο Εβδομάδα, το Πάσχα και την Ανάσταση του Κυρίου μας.
Ο ιστορικός του μέλλοντος κάποτε, όταν αρχίσει να καταγράφει τα γεγονότα αυτής της "περίεργης", το λιγότερο, περιπέτειας και των επιπτώσεων της στην οικονομία φυσικά, αλλά και στην πνευματική κατάσταση των ανθρώπων, που αφορά εμάς τους χριστιανούς, θα χρειαστεί να κρίνει και τις πράξεις των υπευθύνων, οπότε θα πρέπει να καταγραφεί στην ιστορία και η αδικία απέναντι στην Πίστη των ανθρώπων που δεν υπολόγισε κανείς υπεύθυνος όταν χάραξε την πολιτική του, αφήνοντας την Εκκλησία ως φολκλόρ και σήριαλ να προβάλλεται στις τηλεοράσεις και το διαδίκτυο, πάντα με την συναίνεση της Ιεραρχίας, ακόμα και την προτροπή της. Κρίμα γιατί κανένας μας δεν στάθηκε αντάξιος του "όρκου" του, που πήρε με το Βάπτισμα και το Χρίσμα του, της ομολογίας του απέναντι στον Σταυροθέντα Χριστό μας, που φέτος ακόμα δεν καταφέραμε να αναστήσουμε, να λέει με νόημα πάνω από τον Σταυρό Του...και με πολλούς αποδέκτες..."Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι".
Περιμένω τις ευχές και τις προσευχές σας, μιας και τέσσερις μήνες μετά τα Θυρανοίξια του Ενοριακού Ιερού Ναού μας, τα οποία και τελέστηκαν με κάθε επισημότητα και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου 2019, ενός μοναδικού σε όλον τον κόσμο Ιερού Ναού, που τιμάται στο όνομα των Αγίων Θεοπατόρων, εδώ είναι στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, στην Δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης μας, της πρωτεύουσας της Μακεδονίας μας, το "σπίτι" των Αγίων Θεοπατόρων, των Δικαίων Ιωακείμ και της Άννας, το "πατρικό σπίτι" της Παναγίας κόρης τους και φυσικά του Χριστού μας και Εγγονού τους, μα και όλων των Αγίων Του, στις αρχές του Μαρτίου του 2020, αναγκαστήκαμε να τον κλείσουμε και πάλι λόγω του covid-19, μιας επιδημίας που μπήκε με άγριες διαθέσεις στην ζωή μας, οπότε και πάψαμε να τελούμε καθημερινά τις Ακολουθίες μας, τα Ιερά Μυστήρια, τις Θείες Λειτουργίες, ή να τις τελούμε κεκλησμένων των θυρών.
Χρόνια ολόκληρα,
προσωρινά χρησιμοποιήσαμε την όμορφη, ζεστή και φιλόξενη κατακόμβη μας που εξυπηρέτησε και με το παραπάνω τις λατρευτικές ανάγκες μας, ενώ τώρα που επιτέλους, έστω και με πολλές ελλείψεις ανοίξαμε τον επάνω Ιερό Ναό μας, και μπορούμε, ή θα μπορέσουμε σε λίγο αλλά λόγω κορονοϊού αναμένουμε με λαχτάρα, μετά την μετακόμιση και των επίπλων, των εικόνων, των κανδηλών, αλλά και των ιερών Λειψάνων των Αγίων Θεοπατόρων που θησαυρίζαμε μέχρι τώρα στην κατακόμβη μας και τώρα πια στην επάνω μεγάλη, ολοκαίνουργια και περίλαμπρη εκκλησία μας που ήδη τα αναγκαία περατώσαμε εξωτερικά και πυρετωδώς συνεχίζουμε εσωτερικά τις λεπτομέρειες, αγιογραφώντας, όταν έρθει η ώρα τους τοίχους του επάνω Ναού μας που τώρα είναι άδειοι, αλλά αποπληρώνοντας και τα μαρμάρινα προσκυνητάρια μας που ήδη είναι τοποθετημένα και περιμένουν την δωρεά των τεσσάρων εικόνων που θα τα στολίσει,
του Χριστού, της Παναγίας, των Αγίων Θεοπατόρων και της Κοίμησης της Αγίας Άννας, αλλά και την μαρμάρινη κρήνη του Αγιασμού που παραγγείλαμε και περιμένουμε με αγωνία να εγκατασταθεί και αυτή, αλλά και τα μαρμάρινα σκαλοπάτια στις δυο εισόδους της εκκλησιάς μας, που ήδη παραλάβαμε τα μάρμαρα όμως μας πρόλαβε ο κορονοϊός και δεν μπορέσαμε να τα τοποθετήσουμε, λειτουργώντας και πάλι σε αυτόν πια τον περίλαμπρο Ναό των 15 μέτρων ύψος και το καμπαναριό της στα 23 μέτρα, τελώντας τις Θείες Λειτουργίες μας και τα Μυστήρια στην Ενορίας μας, ενώ την κατακόμβη μας θα την παραδώσουμε στα παιδιά μας της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας, της "Ιθάκης" τους, όπως τα ίδια τα παιδιά την ονόμασαν, αλλά και στο Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο μας που αγκαλιάζει με στοργή και αγάπη τους αναγκεμένους συνενορίτες μας,που και αυτό έχει όνομα "Με ανοιχτές αγκάλες".
Είμαστε όλοι σε αναμονή λοιπόν για το εν μέρει άνοιγμα των εκκλησιών από τις 4 Μαΐου 2020, για ιδωτική-προσωπική και ατομική προσευχή...απίστευτες λέξεις και ανάξιες για την ζωντάνια της Πίστης μας, ενώ νέα θεολογία γράφεται στις μέρες μας, όχι αυτήν την φορά από θεολόγους και ακαδημαϊκούς, αλλά από λοιμοξιολόγους, δημοσιογράφους και υπουργούς, όχι από το Συνοδικό σύστημα Διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος, τους Ιεράρχες και Ιερείς μας, αλλά και τους ανθρώπους της διανόησης, αλλά από αδαείς γιατρούς, αθέους πολιτικούς, μα και περίεργους ανθρώπους της τηλεόρασης με άποψη όμως επί παντός επιστητού, και από της 17 Μαΐου του 2020, πρώτα ο Θεός, θα ανοίξουν όλες οι εκκλησιές της επικράτειας για τους πιστούς και για την Θεία Λατρεία, τα Μυστήρια, την Θεία Λειτουργία και την Θεία Κοινωνία. Η αγωνία μας μεγαλώνει καθώς αναμένουμε και την Απόδοση του Πάσχα, την Τρίτη 26 προς Τετάρτη 27 Μαΐου 2020 για να εορτάσουμε, επίσημα και με όλη της την μεγαλοπρέπεια και την σημασία της για όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, την Ανάσταση του Κυρίου μας...
Χρόνια ολόκληρα,
...ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΌΞΑ!!! |
του Χριστού, της Παναγίας, των Αγίων Θεοπατόρων και της Κοίμησης της Αγίας Άννας, αλλά και την μαρμάρινη κρήνη του Αγιασμού που παραγγείλαμε και περιμένουμε με αγωνία να εγκατασταθεί και αυτή, αλλά και τα μαρμάρινα σκαλοπάτια στις δυο εισόδους της εκκλησιάς μας, που ήδη παραλάβαμε τα μάρμαρα όμως μας πρόλαβε ο κορονοϊός και δεν μπορέσαμε να τα τοποθετήσουμε, λειτουργώντας και πάλι σε αυτόν πια τον περίλαμπρο Ναό των 15 μέτρων ύψος και το καμπαναριό της στα 23 μέτρα, τελώντας τις Θείες Λειτουργίες μας και τα Μυστήρια στην Ενορίας μας, ενώ την κατακόμβη μας θα την παραδώσουμε στα παιδιά μας της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας, της "Ιθάκης" τους, όπως τα ίδια τα παιδιά την ονόμασαν, αλλά και στο Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο μας που αγκαλιάζει με στοργή και αγάπη τους αναγκεμένους συνενορίτες μας,που και αυτό έχει όνομα "Με ανοιχτές αγκάλες".
Είμαστε όλοι σε αναμονή λοιπόν για το εν μέρει άνοιγμα των εκκλησιών από τις 4 Μαΐου 2020, για ιδωτική-προσωπική και ατομική προσευχή...απίστευτες λέξεις και ανάξιες για την ζωντάνια της Πίστης μας, ενώ νέα θεολογία γράφεται στις μέρες μας, όχι αυτήν την φορά από θεολόγους και ακαδημαϊκούς, αλλά από λοιμοξιολόγους, δημοσιογράφους και υπουργούς, όχι από το Συνοδικό σύστημα Διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος, τους Ιεράρχες και Ιερείς μας, αλλά και τους ανθρώπους της διανόησης, αλλά από αδαείς γιατρούς, αθέους πολιτικούς, μα και περίεργους ανθρώπους της τηλεόρασης με άποψη όμως επί παντός επιστητού, και από της 17 Μαΐου του 2020, πρώτα ο Θεός, θα ανοίξουν όλες οι εκκλησιές της επικράτειας για τους πιστούς και για την Θεία Λατρεία, τα Μυστήρια, την Θεία Λειτουργία και την Θεία Κοινωνία. Η αγωνία μας μεγαλώνει καθώς αναμένουμε και την Απόδοση του Πάσχα, την Τρίτη 26 προς Τετάρτη 27 Μαΐου 2020 για να εορτάσουμε, επίσημα και με όλη της την μεγαλοπρέπεια και την σημασία της για όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, την Ανάσταση του Κυρίου μας...
Μέχρι τότε...
*παρακάτω, με ένα κλικ στο "Διαβάστε περισσότερα..." θα βρείτε σε περισσότερες φωτογραφίες που δείχνουν την πορεία των έργων αποπεράτωσης της εκκλησίας μας από το ξεκίνημα ανοικοδόμησης μέχρι σήμερα...
...συνεχίστηκαν το 2007
με το χτίσιμο της κατακόμβης & τα Θυρανοίξια της...
...και από το 2010 και μετά
αρχίζουμε να δείχνουμε το...
"..."μπόι" μας...
...μέχρι που το 2014
έγινε το μεγάλο θαύμα...
...και η συνέχεια στις φωτογραφίες
που ακολουθούν....
Σας περιμένουμε όλους
στην Μεγάλη Αγρυπνία, που θα τελέσουμε την Τρίτη 26η προς Τετάρτη της 27ης Μαΐου 2020 το βράδυ, από τις 11.30 μ.μ έως τις 2.00 π.μ, για την Απόδοση του Πάσχα και τον επίσημο εορτασμό της Ανάστασης...που δεν έγινε όταν έπρεπε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου