Καινούργια χρονιά, νέα..."δεδομένα", αλλά & νέα όνειρα & προσδοκίες!!!
...εν όψει της ελεύσεως της νέας ημερολογιακής χρονιάς του λαμπερού και αισιόδοξου 2022, και δυο και περισσότερα χρόνια μετά τα επίσημα Θυρανοίξια του επάνω ολοκαίνουργιου, περικαλλούς και περίλαμπρου Ιερού Ναού μας (θυμίζουμε σε όλους πως ετελέσθησαν το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου του 2019), η ιστοσελίδα μας, στα πλαίσια της εξωστρέφειας της, ανεβάζει σε επανάληψη ένα ακόμα άρθρο, προσπαθώντας να σας γνωρίσει την Ενορία των Αγίων Θεοπατόρων, έτι περισσότερο, και μάλιστα τώρα που λειτουργεί στον επάνω καινούργιο, όμορφο και πρακτικό Ιερό Ναό της.
Το μόνο που μπορεί και επισκιάζει το όμορφο κλίμα της περιόδου του Δωδεκαημέρου, των γιορταστικών ημερών που βιώνουμε στην Ενορία μας, της χαράς των Χριστουγέννων, αυτό έλευσης της νέας χρονιάς, του 2022, αλλά και των Θεοφανείων σε λίγες ημέρες και της αναγέννησης μας μέσα από τον καθαγιασμό των υδάτων...και των ψυχών μας, είναι πως και φέτος δυστυχώς όλα αυτά πραγματοποιούνται, και στην γειτονιά μας, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, υπό την σκιά της πανδημίας και της νέας μετάλλαξης του κορωνοϊού της, της "Όμικρον", που μας μετ_άλλαξε τα φώτα, και πάλι σε έναν περίεργο και άρρωστο κλοιό με δεσμεύσεις και απαγορεύσεις, με μέτρα και αντίμετρα και ένα σωρό ακόμα ασχήμιες, λόγω του covid-19 και της "Όμικρον", με εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, με tests πριν το φαγητό, μετά το φαγητό, πριν μπούμε και πριν βγούμε από το σπίτι μας και μετά από όλα αυτά με..."τρελό κέφι"!!! για χαρά και διασκέδαση...ένεκα των ημερών, αφήνοντας φυσικά σε όλους μας αυτήν την άσχημη αίσθηση πικρίας και απογοήτευσης με τις απίστευτες στιγμές της αστυνόμευσης και της παράκρουσης που ζήσαμε και ευχόμαστε να μην ξαναζήσουμε ποτέ πια!!!
Αλλά δυστυχώς όλα αυτά δημιουργούν και την αίσθηση της διάσπασης μέσα στο πλήρωμα της Εκκλησίας του Χριστού μας, τώρα με εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, με αρνητές και υπέρμαχους της μάσκας, διχασμένοι και ανήμποροι να αντιδράσουμε οι χριστιανοί, εν όψει και του 5ου κύματος της πανδημίας με την νέα μετάλλαξη του κορωνοϊού της, απ' την "δέλτα" στην "όμικρον", που πιθανότατα, λόγω της μεγάλης μεταδοτικότητας της, θα φέρει και νέα μέτρα, νέες απαγορεύσεις και ασχήμιες, που ίσως έρθουν και περισσότεροι θάνατοι, πιο πολλά και ευτυχώς όχι πιο βαριά κρούσματα και άλλα, αφού δεν στάθηκε δυνατόν να πεισθούν οι μισοί σχεδόν Έλληνες για την σωτηρία μας μέσω του εμβολίου, που φαντάζει ως η μόνη διέξοδος η οποία διαφαίνεται στην περιδίνηση όπου έχουμε περιέλθει. Το εμβόλιο ως θεραπεία της πανδημίας, που παρότι φαίνεται να κόβει, αποδεδειγμένα, την προέλαση της πανδημίας, παρά ταύτα όμως δημιουργεί τα δικά του κοινωνικά και άλλα προβλήματα...τα δικά του "επικείμενα νοσήματα", με την υποχρεωτικότητα του ή μη, αλλά και την αναγκαιότητα εδώ που φθάσαμε...αν το επιθυμούμε να εμβολιαστούμε, και αν όχι τότε να κάνουμε συνέχεια τεστ, και φυσικά να φοράμε μάσκες παντού, μέσα και έξω από τους ναούς μας, τηρώντας στο ακέραιο όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας, για τον πιο "ανίερο", τον πιο "ανευλαβή" και τον πιο "ασεβή" ιό που αντιμετώπισε η Εκκλησία μας ανά τους αιώνες, κλείνοντας αρχικά τους ναούς της και τώρα προσπαθώντας να τους κρατήσει ανοιχτούς, εν όψει του χειμώνα και του επερχόμενου "τσουνάμι" της "Όμικρον"....με δυσοίωνες όμως προοπτικές.
Η ιστοσελίδα μας λοιπόν με τα άρθρα της, ειδικά τώρα που μπήκε η καινούργια χρονιά και εμείς συνεχίζουμε ακόμα να γιορτάζουμε την πάροδο δυο και πλέον χρόνων από τα Θυρανοίξια και την λειτουργία του επάνω πανέμορφου, στα μάτια μας, ναού που χτίσαμε...όχι πάντα με ευκολία και χωρίς προβλήματα, θα προσπαθήσει να σας κρατήσει συντροφιά, παρουσιάζοντας σήμερα, σε επανάληψη όπως προείπαμε, ένα άρθρο με το ιστορικό της ίδρυσης της Ενορίας μας, την θεμελίωση και ανέγερση της κατακόμβης μας αρχικά, και πριν από δυο και πλέον περίπου χρόνια, τα Θυρανοίξια της μόνιμης, κανονικής και πανέμορφης στα μάτια του Θεού και των ανθρώπων εκκλησιάς μας, που εδώ και δυο-τρία χρόνια...το λέω συνέχεια για να το πιστέψω και εγώ ο ίδιος!!! φιλοξενεί την έντονη λατρευτική ζωή μας, τις Ακολουθίες του Νυχθημέρου, τις Θείες Λειτουργίες, τις Αγρυπνίες μας, τα μικρά και Μεγάλα Πανηγύρια μας, αλλά και τα Μυστήρια της.
Β
έβαια οι ατέλειες της εκκλησιάς μας δεν λείπουν και δεν θα λείψουν ποτέ, αφού όλοι γνωρίζουμε πως οι Ιεροί Ναοί ανεγείρονται μα δεν αποπερατώνονται ποτέ, μιας και πάντα η αγάπη του λαού, κάτι παραπάνω θα θέλει να προσφέρει για να κάνει πιο όμορφο το "σπίτι" του, την εκκλησιά του. Ατέλειες που για την ολοκλήρωση των οποίων ευελπιστούμε στην αγάπη, στην συμμετοχή και στην συνεισφορά σας. Αλλά η νέα εκκλησιά μας, δεν παύει να είναι πρακτική, όμορφη και λειτουργική, τελώντας σε αυτήν, όπως και παραπάνω..."ξαναπροείπαμε", "Δόξη και τιμή", τις Θείες Λειτουργίες μας, τις Ακολουθίες του Νυχθημέρου, τα Μυστήρια και φυσικά τις Πανηγύρεις των Αγίων μας, τιμώντας τους, ως τους αξίζει και τους πρέπει, αλλά και τις μεγάλες Δεσποτικές, Θεομητορικές και άλλες εορτές μας.
"Ανάστασις 2021" |
Επόμενο "σωτήριο"...όπως μας λένε τουλάχιστον οι ειδικοί, βήμα προς την ελευθερία...η οποία και για την νέα χρονιά τίθεται εν αμφιβόλω, είναι τα εμβόλια, τα τέστς, τα φάρμακα κατά του κορωνοϊού, οι μάσκες, οι αποστάσεις κ.τ.λ. που με τόση ευλάβεια τηρήσαμε οι περισσότεροι και με τόση λαχτάρα περιμέναμε να φέρουν αποτελέσματα, που όμως ακόμα δεν είδαμε...όχι τουλάχιστον αυτά που μας περίγραφαν... οι ίδιοι ειδικοί, προσπαθώντας να μας πείσουν να εμβολιαστούμε, ενώ τώρα που κάναμε το εμβόλιο...όσοι το κάναμε, νοιώθουμε σαν να μην έγινε και τίποτε σπουδαίο, αφού πρέπει να πειστούν και οι υπόλοιποι για να το κάνουν, κάτι που δεν συμβαίνει, όχι μέχρι τώρα τουλάχιστον. Πείστε τους λοιπόν...αν μπορείτε, και δικαιολογείστε την "επικίνδυνη" απόφαση μας να εμβολιαστούμε για το δημόσιο καλό!!! Όμως τόσα και άλλα τόσα θα τα κάνουμε αγαπητοί "ειδικοί", μην ανησυχείτε, φθάνει οι εκκλησιές μας να είναι ανοιχτές και η λατρευτική ζωή μας να επιστρέψει εκεί που την αφήσαμε, αλλά μην το παρακάνετε και εσείς, γιατί στο "παρά-τσάκ" είμαστε όλοι και στα κάγκελα... προς το παρόν έξω ακόμα από αυτά, αλλά με προοπτικές!!!
Όμως οι αντοχές όλων μας εξαντλούνται και μια σπίθα είναι αρκετή για να διαλύσει τα πάντα...όπως ίσως η συνέχιση του διασυρμού της Εκκλησίας από κάποιους που δεν ακολουθούν τους νόμους του ελληνικού κράτους και τις εισηγήσεις της επιστημονικής κοινότητας, αλλά και τις οδηγίες της Ιεράς Συνόδου και των κατά τόπους Ιερών Μητροπόλεων τους, δημιουργώντας έτι περισσότερα προβλήματα από όσα ήδη περνά η Πίστη μας. Τις προάλλες, με λύπη μου, είδα στις ειδήσεις κάτι που με τρόμαξε!!! Πως το 11% των ανεμβολίαστων αδελφών μας, δεν το κάνει το εμβόλιο για θρησκευτικούς λόγους. Αυτό μας ξεπερνά νομίζω όλους!!! Όχι οι παρενέργειες, όχι ο φόβος του θανάτου, των θρομβώσεων, όχι το πείσμα μας απέναντι στην υποχρεωτικότητα, όχι ο υπέρμετρος εγωϊσμός μας, αλλά πίστη μας έναντι στο μέγα..."θεολογικό-εκκλησιαστικό" ζήτημα του εμβολίου και της καταλλαγής της πανδημίας, ίσως και της εξαφάνισης της από αυτό, πριν θρηνήσουμε και άλλους αδελφούς μας και άλλους ιερείς και αρχιερείς μας!!! Όμως είμαι σίγουρος πως η λογική...όση μας απέμεινε ακόμα!!! θα επικρατήσει, και όλα θα γίνουν όπως πρέπει και όπως το αξίζουν οι Έλληνες, οι Χριστιανοί και Ορθόδοξοι, αυτής της χώρας, με ανοιχτούς ναούς και με την λατρευτική ζωή τους έτσι ώστε να αναπληρώσουν όλα αυτά που χάθηκαν τα χρόνια της παράνοιας και της μιζέριας...
"...και ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω"
...& πάντως όχι "...φωνή βοώντος εν τη ερήμω" όπως ακούσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής που μας πέρασε!!!
Ας αρχίσουμε όμως από την αρχή...
Η ιστορία ανέγερσης της εκκλησιάς μας από το 2002 μέχρι σήμερα...
Το 2002, κατόπιν συντονισμένων προσπαθειών του τότε Επισκόπου μας, μακαριστού Διονυσίου και του νυν, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, κ. Βαρνάβα, από την θέση τότε του Πρωτοσυγκέλου, αλλά και του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου της Νέας Ευκαρπίας, π. Ιωάννη Δημητριάδη, ήταν που ξεκίνησαν οι προσπάθειες για ίδρυση Ενορίας στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας και αργότερα ήταν που ανακοινώνονταν με τον πιο επίσημο τρόπο, με την δημοσίευση δηλαδή του Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αριθμόν 190, της 14ης Σεπτεμβρίου του 2007, στο Φύλλο Εφημερίδας Κυβέρνησης της ίδιας ημέρας, η ύπαρξη Ενορίας, στην γειτονιά αυτή του νοτιότερου άκρου της Νέας Ευκαρπίας, τους Ανθόκηπους. Δεν άργησε πολύ από εκεί και μετά η θεμελίωση του Ιερού Ναού αυτής της νεοϊδρυθέισας Ενορίας, που έγινε τον Ιούνιο του 2005, για να ξεκινήσει αμέσως μετά η κατασκευή της κατακόμβης του, των οποίων τα Θυρανοίξια τελέστηκαν πανηγυρικά και παρουσία και ευλογία του νέου Μητροπολίτου μας πια, του κ. Βαρνάβα, που διαδέχθηκε στον Επισκοπικό Θώκο τον γέροντα του και όλων μας, Διονυσίου που παραιτήθηκε.
Κατόπιν η διοίκηση της μικρής αυτής Ενορίας πέρασε μέσω του Επισκόπου μας από τα χέρια αρκετών και καλών κληρικών για να καταλήξει σήμερα να διοικείται, μαζί με την Ερανική Επιτροπή, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τα μέλη της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας και αυτά του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας, από εμένα, ως Προέδρου όλων αυτών των τομέων διοίκησης της εκκλησιάς μας. Όλα αυτά όμως τα ιστορικά στοιχεία, με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε με ένα κλικ στον σύνδεσμο που δημιουργήσαμε για εσάς, να τα βρείτε από
το Ιστορικό της Ενορίας μας, που βέβαια τώρα, και κάτω από την πίεση των γεγονότων της ανοικοδόμησης και των Θυρανοιξίων της που ήδη τελέστηκαν και ο ναός λειτουργεί κανονικά τον τελευταίο χρόνο, θα πρέπει να συμπληρωθεί. Εδώ σε αυτήν την ανάρτηση της ιστοσελίδας μας θα αρκεστώ να σας ευχαριστήσω όλους και ιδιαίτερα μερικούς ανθρώπους που σε αυτούς χρωστάμε την απλόχερη βοήθεια του Θεού στην εκπλήρωση των ονείρων μας.
Ήταν τον Μαϊο του 2010 που εκλήθην εκ του Επισκόπου μου, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, κ. Βαρνάβα, να διακονήσω ως ιερέας στην Ενορία των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, και στην κατακόμβη που μόνο αυτή τότε υπήρχε για να καλύπτει τις λατρευτικές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, και τότε δεν μπορούσα να φανταστώ πως σε λίγα χρόνια, σήμερα, αυτήν την στιγμή και με αυτό το άρθρο που ανεβάζω στην ιστοσελίδα μας, θα αναφερόμουν στα Εγκαίνια του μεγαλόπρεπου και περίλαμπρου Ναού, που τώρα δεσπόζει επάνω από αυτήν την κατακόμβη, και όπως και παραπάνω ανέφερα ήδη ετελέσθησαν με κάθε μεγαλοπρέπεια τα Θυρανοίξια του και σε αυτόν πια μπορούμε και δοξάζουμε τον Θεό μας όπως πάντα θέλαμε και όπως του αξίζει, σε αυτόν βρίσκεται πια το "πατρικό σπίτι" της Παναγίας μας από εδώ και εμπρός, αφού αυτό θα είναι το "σπίτι" που κατοικούν οι γονείς της, οι Άγιοι και Δίκαιοι Θεοπάτορες, ο Ιωακείμ και η Άννα, και σε αυτόν τον όμορφο και καλαίσθητο Ιερό Ναό κάθε Κυριακή, γιορτή και σχόλη, τελώ μαζί με τον συνεφημέριο μου, π. Χρυσόστομο Κοτσίδη, την Θεία Ευχαριστία και όλοι μαζί, κλήρος και λαός γευόμαστε από το Κοινό Αγιο Ποτήριο, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας και Εγγονού τους.
Ζώντας λοιπόν πριν από δυο περίπου χρόνια τις τελευταίες αυτές στιγμές στην όμορφη...δεν λέω, αλλά υπόγεια κατακόμβη των Αγίων μας, η οποία προσωρινά μας φιλοξένησε από το 2007 μέχρι τον Οκτώβριο του 2019, σκέφτηκα πως ήρθε ο καιρός και ήδη έχει παραδοθεί στους επόμενους "διεκδικητές" της, την νεότητα της Ενορίας μας και ήδη αξιοποιείται ως ορμητήριο της "Ιθάκης" μας, της Ενοριακής Νεανικής Εστίας των κατηχητόπουλων μας, αλλά και του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας "Με ανοιχτές αγκάλες".
Έτσι λοιπόν κοιτώ ψηλά στον ουρανό και ευχαριστώ τον Θεό για το Δώρο Του, αυτόν τον όμορφο Ναό που μας χάρισε για να δοξάζουμε τον Υιό Του και ιδρυτή της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας Του, αλλά και να τιμούμε τις μνήμες των μυριάδων Αγίων Του, και να πανηγυρίζουμε κάθε χρόνο τις εορτές των "προγόνων" του, των δικών μας Αγίων, των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης στην Σύναξη τους, την 9η Σεπτεμβρίου με το μεγάλο ετήσιο πανηγύρι τους, αλλά και την Κοίμηση της Αγίας Άννας, της "Γιαγιάς" Του, την 25η Ιουλίου, μα και την Σύλληψη της Παναγίας μας από αυτήν, την 9η Δεκεμβρίου, "...που 'χει η Άννα την γιορτή της", όπως τραγουδά ο ελληνικός λαός και παραδοσιακά την εορτάζει εξ' αιτίας του θαύματος της τεκνοποιΐας "ἐν ἡλικία προβεβηκυία", όπως λέει και η ευχή της λύσις εκ των δεσμών της ατεκνίας και της στειρότητος, που με αξίωσε ο Θεός να διαβάζω και να δίνω χαρά στα νεαρά ζευγάρια που έρχονται και κλείνουν το γόνυ στην χάρη των Αγίων μας, των προστατών τους, και προσκυνούν τα Ιερά Λείψανα τους, που θησαυρίζονται στο μικρό παρεκκλήσι της τρίχρονης κόρης τους, της Θεοτόκου Παναγιάς μας.
Ευχαριστώ όμως και όλους τους δωρητές, μικρούς και μεγάλους, που συνέδραμαν σε αυτό το Θαύμα της Ανέγερσης, ιδιαίτερα δε, τον μεγάλο ευεργέτη μας, τον π. Ιωάννη, Αγιαννανίτη ιερομόναχο και γέροντα του Ιερού Κελίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Αγία Άννα, στην χερσόνησο του Άθω, στο Αγιοβάδιστο Όρος και Περιβόλι της Παναγίας μας, που υλικά και πνευματικά μας υποστήριξε και μας καθοδήγησε και συνεχίζει να το κάνει σε κάθε ευκαιρία, προσευχόμενος μαζί με την πολυπληθή και όμορφη Συνοδεία του, για την αποπεράτωση και την ομαλή λειτουργία της εκκλησίας μας, την εκπλήρωση του ονείρου και των προσευχών όλων των Ανθοκηπιωτών και προσκυνητών.
Σας ευχαριστώ πολύ και συνεχίζω να ζητώ την συνδρομή σας, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας να συμβάλλει ακόμα μέσα σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες για όλον τον κόσμο λόγω της πρόσφατης πανδημίας του κορωνοϊού που αποδεκάτισε τον παγκόσμιο πληθυσμό, αλλά και την πατρίδα μας ίσα που την άγγιξε, όμως φτωχότερη μέσα στην Ευρώπη των αδικιών τα τελευταία χρόνια, ταλαιπωρημένη και κατασυκοφαντημένη από φίλους και εχθρούς, σφετεριστές και πολεμόχαρους γείτονες, όμορους μα κακούς συγκάτοικους, άσπονδους συμμάχους και άκαρδους και δύσκολους συνομιλητές στα διεθνή φόρουμ, όπου υποτίθεται πως είμαστε ισότιμα μέλη και που παρουσιάζουμε τα δίκαια μας, παρ' όλα αυτά δυνατότερη παρά ποτέ, δεν σταματά να έχει πίστη στον Χριστό, την Παναγιά και τους Αγίους Του, εκκλησιές όμορφες να τους φτιάχνει και να στεγάζει μέσα σε αυτές την αγάπη και την ελπίδα του για μια καλύτερη ζωή.
παλαιότερα στην προσωρινά, όμορφη, ζεστή και φιλόξενη κατακόμβη μας, που μας εξυπηρέτησε στις λατρευτικές ανάγκες μας για μια ολόκληρη δεκαετία, και τώρα, εδώ και δύο περίπου χρόνια που μπορέσαμε να μετακομίσουμε, στην επάνω μεγάλη εκκλησία μας, που χτίσαμε και τώρα σιγά-σιγά και με γνώμονα τα ισχνά οικονομικά μας την ετοιμάζουμε εσωτερικά για να μπορέσουμε σύντομα να την ολοκληρώσουμε, έναν περίλαμπρο Ναό των 15 μέτρων ύψος και το καμπαναριό της στα 23 μέτρα, που ήδη τελούμε τις Θείες Λειτουργίες μας και τα Μυστήρια στην Ενορίας μας, ενώ την κατακόμβη μας την έχουμε παραδώσει..."άνευ όρων" στα παιδιά μας της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας, της "Ιθάκης" τους, όπως τα ίδια τα παιδιά την ονόμασαν, αλλά και στο Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο μας που αγκαλιάζει με στοργή και αγάπη τους αναγκεμένους συνενορίτες μας και πρόσφατα και δικαίως βαπτίστηκε από τις κυρίες της διακονίας...και το όνομα αυτής, "Με ανοιχτές αγκάλες".
Περιμένω τις ευχές και τις προσευχές σας για την συνέχιση μετά τα Θυρανοίξια του Ιερού Ναού μας, του μοναδικού...Ενοριακού ναού...σε όλην την υφήλιο τα οποία έγιναν με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου 2019, ενός μοναδικού σε όλον τον κόσμο Ιερού Ναού, που τιμάται στο όνομα των Αγίων Θεοπατόρων, εδώ είναι στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, στην Δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης μας, της πρωτεύουσας της Μακεδονίας μας, το "σπίτι" των Αγίων Θεοπατόρων, των Δικαίων Ιωακείμ και της Άννας, το "πατρικό σπίτι" της Παναγίας κόρης τους και φυσικά του Χριστού μας και Εγγονού τους, μα και όλων των Αγίων Του, που καθημερινά μνημονεύονται στις Ακολουθίες μας,
...ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΌΞΑ!!! |
Ευχόμαστε από καρδιάς σ' όλους τους αναγνώστες μας,
Καλό χειμώνα και μια καλύτερη από την περσινή χρονιά,
αυτήν του...
...και μακριά απ' όλον τον κόσμο ο κορωνοϊός,
που μας διέλυσε τις ζωές!!!
*παρακάτω, θα βρείτε σε περισσότερες φωτογραφίες που δείχνουν την πορεία των έργων αποπεράτωσης της εκκλησίας μας από το ξεκίνημα ανοικοδόμησης της μέχρι και σήμερα...
...& συνεχίστηκαν αργότερα, το 2007,
με το χτίσιμο και τα Θυρανοίξια της κατακόμβης...
...και από το 2010 και μετά
αρχίζουμε, δειλά-δειλά στην αρχή, να δείχνουμε το..."μπόι" μας...
...μέχρι που το 2014
έγινε το μεγάλο θαύμα...
...και η συνέχεια στις φωτογραφίες
που ακολουθούν....
Και ήρθε η ώρα των Θυρανοιξίων του Ιερού Ναού μας, που τόσο ανυπομονούσαμε...
Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019!!!
...και την επομένη
Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019,
η 1η & Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μας!!!
Όμως οι εργασίες συνεχίστηκαν
και μετά τα Θυρανοίξια...
...επί κορωνοϊού παρακαλώ!!!
...μετά μπήκε και η πόρτα που χώρισε τον νάρθηκα από τον κυρίως ναό μας...
...και τέλος μπήκε και το τέμπλο στο παρεκκλήσι μας αριστερά μπαίνοντας στο νάρθηκα του ναού, αφιερωμένο στην Σύλληψη του Τιμίου Προδρόμου κατ' εντολήν Παπαγιάννη!!!...τώρα το μικρό τέμπλο μας θέλει εικόνες και κανδήλες, το παρεκκλήσι μας θέλει στασίδια, πολυέλαιο, αναλόγια, Άγια Σκεύη, ένα ηγουμενικό, τοιχογραφίες και πολλά ακόμα, που σιγά-σιγά θα τα αποκτήσουμε και αυτά...
Πρώτα ο Θεός και με την αγάπη σας, που περισσεύει!!!
...και η 1η εικόνα ήταν γεγονός μέσα στο κατακαλόκαιρο, με τον Χριστό μας, έργο της Συνοδείας του Γέροντος του Κελιού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννας στο Αγιοβάδιστο Όρος, του Παπαγιάννη μας και κτίτορος του Ιερού Ναού μας, να μας καμαρώνει από την θέση του δεξιά στην Ωραία Πύλη του νέου τέμπλο του Παρεκκλησίου του Βαπτιστή Του Ιωάννου, που τιμάται στην Σύλληψη από τους γονείς του, τον Ζαχαρία και την Ελισάβετ την 23η Σεπτεμβρίου εκάστου έτους....
...και τα έργα συνεχίζονται...
...με αργούς ρυθμούς πια, λόγω covid-19, αλλά συνεχίζονται!!!
Άλλες δυο εικόνες, της Παναγίας μας και του Ιωάννου του Προδρόμου...
...και έπεται η συνέχεια!!!
Και αυτή είναι η μακέτα
όπου φαίνεται τελειωμένη εξωτερικά,
η όμορφη εκκλησιά μας!!!
Θα σας περιμένουμε όλους καθημερινά
αλλά και κάθε Κυριακή, γιορτή και σχόλη...
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου