"Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ"

"...τον Δεκέμβρη στις εννιά, 

που 'χει η Άννα την γιορτή της..."

    Έναν από τους δύο Αγίους προστάτες μας θα εορτάσουμε και φέτος στον Ιερό Ναό τους, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους όμορφους Ανθόκηπους της Ευκαρπίας, στην Δυτική Θεσσαλονίκη, την Τρίτη 7, την Τετάρτη 8 & την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2021, την Αγία Θεοπρομήτορα Άννα, και μάλιστα πιο συγκεκριμένα την εορτή της Αγίας Συλλήψεως της Θεοτόκου κόρης της και Παναγίας μητέρας μας και μητέρας όλου του κόσμου, από αυτήν.

     Η Αγία Άννα είναι η δεύτερη πιο προβεβλημένη γυναίκα από την Εκκλησία μας, με πρώτη φυσικά την Παναγία, και δικαίως αφού έφερε στον κόσμο, και μάλιστα με Θεία παρέμβαση, ένα παιδί, ένα γλυκό μωρό, ένα κορίτσι που έμελλε και αυτό με την σειρά του, χρόνια αργότερα να γεννήσει Τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας.

     Και όπως η Παναγία θεωρήθηκε από τον Θεό, ως η καταλληλότερη γυναίκα για να φέρει στον κόσμο τον Υιό Του, έτσι και η Αγία Άννα  διαλέχτηκε από τον Θεό μαζί με τον ομόζυγο της  Άγιο Ιωακείμ, ως το πιο ενάρετο και ικανότερο ζευγάρι για να γεννήσει την Μητέρα όλου του κόσμου, την Μητέρα του Χριστού μας.

  Με την άδολη προσευχή τους χρόνια πολλά, ακόμα και 

στα γεράματα τους, όταν ο οποιοσδήποτε απλός άνθρωπος θα είχε απελπιστεί,

 αυτοί συνέχισαν να ζητούν από τον Θεό να τους χαρίσει το δώρο της τεκνοποιΐας και μάλιστα του υπόσχονταν πως αν εισακούονταν οι προσευχές τους και τους έδινε ένα παιδί, είτε αγόρι είτε κορίτσι, "τάμα του έκαναν", πως θα του το πρόσφεραν πάλι πίσω, αντίδωρο στην διακονία της Εκκλησίας Του, όπως και τελικά έγινε με τα Εισόδια της Θεοτόκου στον Ναό του Σολομώντος, όταν την απογαλάκτησαν τριετή πια την Παναγία μας, και την άφησαν στα χέρια του Αρχιερέα Ζαχαρία, μια ακόμα Θεομητορική εορτή της Εκκλησία μας,

 που πρωταγωνιστής είναι η Θεοτόκος με τους γονείς της, τον Ιωακείμ τον πατέρα της και την Άννα την μητέρα της, γιορτή την οποία εορτάσαμε και εμείς εδώ στον Ναό μας πανηγυρικά,

 τον προηγούμενο μήνα στις 21 Νοεμβρίου, ή τουλάχιστον εορτάσαμε όσο πιο πανηγυρικά γινόταν, αφού ο κορωνοϊός συνεχίζει από μια άγνωστη λέξη πριν από δυο χρόνια, τώρα να είναι μέρος της ζωής μας...

ακόμα και της λατρευτικής και της λειτουργικής, ως ο πιο άσεβής", ο πιο ανευλαβής" και ο πιο "ανίερος" ιός που γνώρισε η ανθρωπότητα, μια αρρώστια που κλείνει ακόμα και ναούς και σταματά τα πάντα στο πέρασμα του.

     Το τέλος της προσευχής τους αυτής όμως, όπως και όλων 

των προσευχών που ανυπόκριτα και ανιδιοτελώς κάνουμε στον Θεό, ήταν αναμενόμενο. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ,  εμφανίζετε  ταυτόχρονα και στον Άγιο Ιωακείμ όταν ήταν στο βουνό σαράντα ημέρες, όπου νήστεψε και προσεύχονταν, αλλά και στην Αγία Άννα στον κήπο του αρχοντικού σπιτιού της την ώρα που "παραπονιόταν" στον Θεό για την ατεκνία της και κοιτώντας ψηλά στα δέντρα τις φωλιές των πουλιών γεμάτα  νεοσσούς  έλεγε:  

"Θεέ μου ακόμα και τα πουλιά του ουρανού είναι γόνιμα και απολαμβάνουν την Αγάπη Σου",  

ενώ κοιτώντας προς τα κάτω την γη, εύφορη να καρποφορεί, έλεγε: 

"ακόμα και η γη προσφέρει τους καρπούς στον καιρό της και υμνεί Εσένα Κύριε, κάνε και εμένα αντάξια των προσδοκιών Σου και λύσε τα δεσμά της ατεκνίας μου".

    Εμφανίστηκε λοιπόν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στο γηραλέο και ευσεβές αυτό ζευγάρι, όταν η Αγία Άννα ήταν πια εξήντα ενός ετών, ενώ ο Άγιος Ιωακείμ εβδομήντα και δώρο τους έφερε από τα ουράνια το Θείο μαντάτο της Σύλληψης της Θεοτόκου από την Αγία Άννα, και άρχισε έτσι να πλέκετε μια νέα ιστορία, η Καινή Διαθήκη του κόσμου, η ιστορία που ζούμε όλοι μας αυτήν την στιγμή, και θα ζήσουν οι απόγονοι μας μέχρι το τέλος της, την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας.

      Η Αγία Άννα δεν αντίκρισε ποτέ τον κατά σάρκα Εγγονό της Χριστό, μιας και εκοιμήθη μαζί με τον ομόζυγο της Ιωακείμ όταν η Παναγία ήταν ένδεκα ετών και ζούσε μετά την εκπλήρωση του τάματος των γονιών της εισοδευόμενη, όπως και πιο πάνω αναφέραμε, από αυτούς τριών ετών μικρό κορίτσι στον Ναό του Σολομώντος και στον τότε Αρχιερέα και προφήτη Ζαχαρία, ο οποίος και την έβαλε στα Άγια των Άγίων, την ιερότερη περιοχή του Ναού, εκεί όπου φυλάσσονταν ότι αγιότερο υπήρχε, η Κιβωτός της Διαθήκης, οι Δέκα εντολές και άλλα, κατόπιν υποδείξεως του ίδιου του Θεού και εκεί προστατευμένη από το κακό του κόσμου, προετοιμάζονταν για την ιερή Αποστολή της.

    Εκεί η Παναγία πέρασε τα παιδικά της χρόνια, στην 

αγκαλιά και στην προστασία του Θεού και σε  ηλικία  δεκαπέντε ετών, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, δόθηκε από το Ιερατείο για προστασία στον Ιωσήφ τον μνήστορα, μιας και άδολη και πάναγνη η Παναγία μας δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μόνη της την κακία και την μοχθηρία του κόσμου.

       Λίγο αργότερα, πάλι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ,  ευαγγελίζεται στην Παναγία μας την άσπιλη Γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού, του Υιού της αλλά και Υιού του Θεού και της Σωτηρίας του κόσμου από την αμαρτία, φυσικά με τις ανθρώπινες από αυτήν επιφυλάξεις, και κατόπιν την ομολογία της, 

 "...ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα Σου."

Και από εκείνη την στιγμή η ιστορία του κόσμου "αναποδογυρίζει",  τραντάζεται συθέμελα, αλλάζει εκ βάθρων, ομορφαίνει και γλυκαίνει, φωτίζεται και λαμπρύνεται, χωρίζει όμως στα δυο, στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, ο χρόνος μεταλλάσσεται και παίρνει άλλη διάσταση, σε...προ Χριστού και ...μετά Χριστόν εποχή, η ομολογία της μικρής δεκαπεντάχρονης Μαριάμ "...ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα Σου." επιδρά πάνω σε όλην την ανθρωπότητα και το Φως του Σχεδίου του Θεού που συνεχίζει να επιτελείται, αυτό μεταφέρεται παντού στην πλάση και είναι το δυνατότερο και πιο ζεστό  Φως της οικουμένης, και δεν είναι άλλο από... ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ μας.

      Αυτήν την ιστορία που ακολούθησε από τον "Ευαγγελισμό της Θεοτόκου" στην "Γέννηση του Χριστού" και αργότερα, την γνωρίζουμε όλοι μας, γιατί έχει κηρυχθεί από τους Αποστόλους του Χριστού σε όλον τον κόσμο, έχει καταγραφεί από τους τέσσερις  Ευαγγελιστές του αρχικά και από άλλους συγγραφείς της εποχής, 

και κατόπιν έχει αναλυθεί από τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας μας, έχει φωλιάσει στις ψυχές των απλών ανθρώπων και ακόμα, κηρύσσεται και θα κηρύσσεται στους Ιερούς Ναούς από Ιερείς, διδασκάλους, κατηχητές, θεολόγους, ιεροκήρυκες και θα μεταφέρεται από γενιά σε γενιά ως το μεγαλύτερο και  αναλλοίωτο  αγαθό του καθενός μας,  αμύθητη  κληρονομιά και ζωντανός θησαυρός όλων μας.

   Εγώ πάλι από την μεριά μου, και με "όπλο" την αμεσότητα του διαδικτύου, σας μετέφερα λίγες σκέψεις μου, αλλά και ιστορικές πληροφορίες για την ζωή και την βιοτή των Αγίων προστάτων της Ενορίας μας, τους Αγίους Θεοπάτορες, του Ιωακείμ και της Άννας, της "γιαγιάς" του Χριστού μας, όπως την αναφέρουμε συχνά στις συζητήσεις μεταξύ μας, όπως και οι μοναχοί στην Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννας στον Άγιον Όρος, γιατί όλοι "γιαγιά" μας την νοιώθουμε και έτσι την αγαπάμε και την σεβόμαστε.

      Όλα αυτά που σας έγραψα σήμερα, παραμονές της γιορτής της Αγίας Άννας μας για την Σύλληψη της Παναγίας κόρης της, βασίζονται σε κείμενα και ιστορικές πηγές, όπως τα απόκρυφα έγγραφα, 

το "Πρωτευαγγέλιο" του Ιακώβου (2ος αιώνας) και το "Ευαγγέλιον της Γεννήσεως της Μαρίας" (4ος αιώνας) και μεταγενέστερες πληροφορίες, όπως από τους λόγους του  Γεωργίου Νικομηδείας (†860), καθώς και άλλων, όπως του Ἰακώβου Μοναχού (†1099), του μοναχού Ἐπιφάνιου (†1015), του Εὐθύμιου Κωνσταντινουπόλεως (†917) και άλλων  (εκτενέστερες όμως καταχωρήσεις και πληροφορίες για τους Αγίους Θεοπάτορες, θα βρείτε ψάχνοντας την ιστοσελίδα μας ή κάνοντας κλικ στο link που φτιάξαμε για εσάς)

       

Σας περιμένουμε στην Μικρή χειμωνιάτικη Πανήγυρη στην Ενορία μας...

 ...φέτος με ανοιχτές τις πόρτες του ναού μας...και όχι όπως πέρυσι!!! 

Αλλά ας ευχηθούμε του χρόνου πια,

για τα καλύτερα που έρχονται...πρώτα και πάντα ο Θεός!!!

Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης