ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ 2021 "ΜΝΗΜΗ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠ' ΑΙΩΝΟΣ ΘΕΩ ΕΥΑΡΕΣΤΗΣΑΝΤΩΝ ΑΠΟ ΑΔΑΜ ΑΧΡΙΣ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΜΝΗΣΤΟΡΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΟΜΟΙΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΙΔΩΝ, ΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΔΕ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ (560 π.Χ) ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΑΙΔΩΝ" (Απόστολος: Εβρ. ια΄ 9-10, 32-40 & Ευαγγέλιον: Μτθ. α΄ 1-25)

Το γενεαλογικό δέντρο 

                   του Ιησού Χριστού.

"Βίβλος γενέσεως  Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ     Ἀβραάμ.  Ἀβραὰμ ἐγέννησε τὸν  Ἰσαάκ,  Ἰσαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν  Ἰακώβ,  Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε..." 

   Λίγες μόνο ημέρες πριν από την παραμονή των Χριστουγέννων, στο Κυριακάτικο Ευαγγέλιο αυτό της 19ης Δεκεμβρίου 2021, θα ακούσουμε από τους ιερείς μας ανά την υφήλιο να διαβάζουν στους ναούς τους, τήν ἀρχή τοῦ κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου. Εἶναι ὁ γνωστός σ' όλους μας κατάλογος τῶν προγόνων, προπατόρων τοῦ Χριστοῦ. 

"Το γενεαλογικό δέντρο του Ιησού Χριστού"

      Ἄλλα ἀπό τά ὀνόματα πού θα ἀκούσουμε μᾶς εἶναι γνωστά, όπως τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαάκ, τοῦ Ἰακώβ, τοῦ Δαυίδ, ενώ τά πιό πολλά για τους περισσοτέρους από εμάς μᾶς, εἶναι ἄγνωστα. Αὐτός ὁ κατάλογος μᾶς δείχνει τήν πορεία τῆς φροντίδας τοῦ Θεοῦ γιά τό ἀνθρώπινο γένος. Τά ὀνόματα αὐτά εἶναι ἀντιπροσωπευτικά τῶν ἀνθρώπων, πού γενιές ὁλόκληρες περίμεναν τήν μεγάλη ὥρα, τόν ἐρχομό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Εἶναι οἱ πρόγονοι τοῦ Χριστοῦ, οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι πού ἀπό γενιά σέ γενιά πρόσμεναν τήν στιγμή κατά τήν ὁποία οἱ ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ, οἱ ὑποσχέσεις του, θά γίνονταν πραγματικότητα, είναι το γενεαλογικό δέντρο του ενσαρκωμένου Θεού.

      Θά περίμενε κανείς ὁ κατάλογος αὐτός τῶν προγόνων τοῦ Χριστοῦ νά εἶναι ἕνα ἁγιολόγιο. Ὅμως ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος δέ διστάζει νά χρησιμοποιήσει ξένες, προσήλυτες ἤ μέ πρότερο μεμπτό βίο γυναῖκες γιά τήν ἀνάδειξη τῶν προγόνων τοῦ Μεσσία. Οὔτε φοβᾶται νά ἀναφερθεῖ σέ ἀνθρώπους σκληρούς καί βίαιους, ὅπως ἦταν μερικοί ἀπό τούς βασιλιάδες τοῦ Ἰούδα. Καί τό κάνει αὐτό γιατί θέλει νά τονίσει πώς ὁ Θεός δέ βλέπει πρόσωπα, καταγωγή, ἠθικότητα σύμφωνα μέ τά ἀνθρώπινα κριτήρια ἤ καί θρησκευτικότητα κατά τήν ἐπέμβασή Του στήν ἀνθρώπινη ἱστορία γιά νά πραγματοποιήσει τό σχέδιο τῆς Οἰκονομίας Του. Τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἄλλωστε, δέ διακρίνεται γιά τίς πνευματικές ἀναζητήσεις του ἤ γιά τήν ἠθική προκοπή του. Ἀντίθετα προχωρεῖ ὅλο καί πιό κάτω"...στοῦ κακοῦ τή σκάλα", ὅπως λέει ὁ ποιητής.

      Μέ βάση τά ἀνθρώπινα κριτήρια, λοιπόν, ὁ Θεός δέν ἐκπλήρωσε τίς ἐπαγγελίες του σάν ἀμοιβή γιά τήν ἀνθρώπινη ἀνταπόκριση στίς ἐντολές του. Ἀφοῦ, ὅπως εἴδαμε, ἀκόμη καί ἀνάμεσα στούς προγόνους τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχουν ἀρκετοί πού μέ τά ἀνθρώπινα κριτήρια τῆς θρησκευτικῆς καί ἠθικῆς τελειότητας βρίσκονται πολύ μακριά ἀπό τήν κορυφή.

    Φαίνεται ἔτσι πώς τά κριτήρια τοῦ Θεοῦ ἦταν διαφορετικά. Γιατί ἀκριβῶς τήν ὥρα πού τό σκοτάδι εἶχε ἁπλωθεῖ πάνω σέ ἔθνη καί λαούς καί πού ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τό δρόμο τοῦ Θεοῦ εἶχε γενικευθεῖ, τότε ἀκριβῶς διάλεξε τήν ὥρα ὁ Θεός γιά νά ἐκπληρώσει τίς ἐπαγγελίες του. Δέν στηρίζεται ἡ ἐνέργειά Του στήν ἠθικότητα τῶν ἀνθρώπων οὔτε στή θρησκευτική τους πρόοδο. Δέν περιμένει νά δείξουν ὑπακοή στό νόμο του, γιά νά τούς ἀνταποδώσει τήν τήρηση τῆς διαθήκης μέ τό βραβεῖο τῆς σωτηρίας. Ἐπεμβαίνει στόν κόσμο γιά νά ἐκπληρώσει τίς ὑποσχέσεις Του τήν ὥρα τῆς κατάπτωσης τόσο τοῦ λαοῦ Του ὅσο καί τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.

   Εἶναι ὁπωσδήποτε διαφορετικά ἀπό τά δικά μας τά κριτήρια τοῦ Θεοῦ, τήν ὥρα τῆς Ἐνσάρκωσης τοῦ Λόγου Του. Ποιά εἶναι αὐτά; Εἶναι ἡ ἀπέραντη ἀγάπη Του γιά τόν ἄνθρωπο, τόν κάθε ἄνθρωπο. Καί εἶναι καί τό ἔλεός Του, ἡ συγνώμη πού χορηγεῖ στόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, χωρίς κάν νά περιμένει νά τοῦ τήν ζητήσει ἐκεῖνος. Αὐτά τά δύο, ἡ ἀγάπη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, δείχνουν ἀκόμη τήν φιλανθρωπία Του, τήν πατρική Του ἀγάπη γιά τόν ἄνθρωπο. Δέ συγχωρεῖ ἁπλῶς καί μόνο τόν ἄνθρωπο ὁ Θεός, ἀλλά καί τοῦ χαρίζει δῶρα ἀπρόσμενα, τόν κάνει παιδί Του καί τόν προικίζει μέ τίς δωρεές τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

        Κι ὅλα αὐτά μόνο ἀπό ἀγάπη γιά τό πλάσμα Του! Στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ βρίσκεται τό μοναδικό κριτήριο γιά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί αὐτή ἡ ἀγάπη εἶναι τό μεγάλο καί αἰώνιο μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου. Εἶναι ἡ τήρηση τῶν ὑποσχέσεων, εἶναι ὁ λόγος τῆς ἐκπλήρωσής τους, ὅταν ἔφτασε ἡ ὥρα πού ἀποφάσισε ὁ Θεός. Ὥρα ἐξάπλωσης τῆς ἁμαρτίας, γιά νά μή συνδεθεῖ ἡ ἐκπλήρωση μέ ἀνθρώπινα κατορθώματα. Ὥρα ἀπάμβλυνσης τῆς θρησκευτικότητας, γιά νά μήν καυχηθεῖ κανείς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ὥρα ἔνδειας πνευματικῆς, γιά νά καταλάβουμε ὅλοι τόν πλοῦτο τῆς θεϊκῆς δωρεᾶς.

   Αὐτό τό μήνυμα γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ θυμίζει ἰδιαίτερα αὐτή ἡ περίοδος πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα. Γιά νά μήν μείνει ἡ μεγάλη αυτή εορτή της Χριστιανοσύνης ἕνα φαγοπότι μόνο καί ἀνταλλαγή δώρων. Γιά νά μήν κλειστεῖ καθένας μας στόν ἑαυτό του ἀδιαφορώντας γιά τούς ἄλλους. Γιά νά μήν ἀποκτήσει κανένας τήν ψευδαίσθηση τῆς κάποιας ὑπεροχῆς του. Καί πάνω ἀπ’ ὅλα γιά νά θυμόμαστε στήν καθημερινή ζωή μας τούς τόσο συνοπτικούς λόγους τοῦ Χριστοῦ, τῆς ἔνσαρκης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ: «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες» στίς σχέσεις σας μέ τούς συνανθρώπους, «καθώς καί ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος οἰκτίρμων ἐστί». Αὐτή ἡ καθημερινή ἀγάπη, πού δέν ἔχει περιορισμούς, πού ξέρει νά συγχωρεῖ, πού ἀγκαλιάζει ὅλο τόν κόσμο, εἶναι ἡ καλύτερη μαρτυρία γιά τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στό σύγχρονο κόσμο. 

   Αγαπητοί αναγνώστες τις ιστοσελίδας του Ιερού Ναού μας, αναγνώστες  και φίλοι μας αγαπημένοι... διαδικτυακοί και μή, εδώ και αρκετές μέρες, ουσιαστικά από την αρχή της "Μικρής Σαρακοστής" των Χριστουγέννων, την 15η Νοεμβρίου, η Εκκλησία συνεχώς μας  προτρέπει να υψωθούμε από τα γήινα στα ουράνια, να  εγκαταλείψουμε τα μάταια και να ποθήσουμε τα αιώνια. 

“Χριστός γεννάται, δοξάσατε, 

Χριστός εξ' ουρανών, απαντήσατε, 

Χριστός επί γης, υψώθητε...”   

     Ας μην μείνουμε, λοιπόν, μόνο στην εξωτερική προετοιμασία. Ας ευπρεπίσουμε την καρδιά μας με την πίστη και την μετάνοια. Ας καθαρίσουμε όλοι μας την ψυχή μας μέσα από το κάλεσμα της Εκκλησίας μας για φιλανθρωπία και μέσα από την αγάπη μας για τον γείτονα και συνάνθρωπο μας. Ας ετοιμασθούμε κατάλληλα για να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας και με τον νεογέννητο Χριστό μέσα από τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, την Εξομολόγηση και ιδιαίτερα την Θεία Κοινωνία με το Σώμα και το Αίμα Του.

     Θα αναρωτηθείτε, είμαι σίγουρος, φίλοι αναγνώστες, και δικαίως...Πως, Πότε και με Ποιόν τρόπο...θα τα κάνω όλα αυτά, αφού για άλλη μια χρονιά, την 2η  στην σειρά...και συνεχίζει από το "Δέλτα" στο "Όμικρον" και έχουμε ακόμα πολλά γράμματα στο ελληνικό αλφάβητο!!! η πανδημία είναι αυτή που ρυθμίζει απόλυτα την κοινωνική ζωή μας. 

Ενώ η λατρευτική ζωή των χριστιανών έχει περιέλθει σε δεύτερη μοίρα στα μυαλά κάποιων ανθρώπων, οι οποίοι εξακολουθούν να συνδυάζοντας, να συγκρίνουν, ή και χειρότερα!!! να ταυτίζουν  μέσα στον παραλογισμό και την άγνοια τους...ή και τον φθόνο τους ενίοτε!!! την λατρεία του Θεού και τις εκκλησίες μας, με τα super market, τις ταβέρνες και τα κέντρα διασκέδασης, περιμένοντας μάλιστα από ιερείς, νεωκόρους, διακονητές και εθελοντές επιτρόπους και συνεργάτες των Ενοριών, να κάνουν ελέγχους σε πιστοποιητικά και face control στους πιστούς, διώχνοντας τους...από που, από το σπίτι τους;;; την εκκλησία!!! αφού αυτοί τις έχτισαν, απομακρύνοντας όλους αυτούς που δεν πειθαρχούν, που δεν συμμορφώνονται στις εκάστοτε κυβερνητικές εντολές και με τα ιατρικά μανιφέστα τους. 

Διώχνοντας αυτούς τους λίγους πια, που ίσως να ξεπέρασαν τους... δικαιολογημένους φόβους τους και ήρθαν στην εκκλησιά της γειτονιάς του, παίρνοντας όμως όλα τα "λογικά" μέτρα προστασίας που τους παρακαλέσαμε να πάρουν, και κρατώντας τις αποστάσεις μεταξύ τους για την ασφάλεια όλων μας. 

      Ήρθαν για να ηρεμίσουν και να μπορέσουν να επικοινωνήσουν με τον Χριστό που σε λίγο θα Γεννηθεί, αλλά και με τους συνανθρώπους τους, για να γίνουν Εκκλησία στα μάτια Θεού και ανθρώπων. Βέβαια ας θεωρήσουμε τους εαυτούς μας τυχερούς, ενθυμούμενοι πέρυσι την ίδια περίοδο, όπου  οι εκκλησιές μας ήταν ερμητικά κλειστές, οι Θείες Λειτουργίες τελούνται "κεκλεισμένων των θυρών" και οι λίγοι που συμμετείχαν σε αυτές ήμασταν είτε... "παράνομοι", είτε φέραμε πάνω μας ειδικά διαπιστευτήρια μετακίνησης από τον προϊστάμενο του ναού μας, ως συνεργάτες, ψάλτες, νεωκόροι και μέλη των Εκκλησιαστικών Συμβουλίων της Ενορίας; 

      Οι δυσκολίες  από τότε μέχρι τώρα, το τέλος του 2021 και την αρχή του 2022, για όλη την κοινωνία περισσεύει, ενώ η συνέχιση της λατρευτικής ζωής μας, ολοένα και γίνεται πιο πολύπλοκη, πιο μπερδεμένη, και έτσι αντί να σταματήσουν οι απαγορεύσεις στην άσκηση των θρησκευτικών μας αναγκών, με όλα τα ισχύοντα και πολύ καλά μέτρα προστασίας και ασφαλείας, με μάσκες και την χρήση των αντισηπτικών παντού μέσα στον ναό, αλλά και με το εμβόλιο ως ασπίδα στην εξάπλωση του κορωνοϊού και τα συχνά test για όσους ακόμα τα αποφεύγουν, για λόγους ακατανόητους πια, αφού αυτά απέδειξαν περίτρανα την αποτρεπτική ικανότητα τους να μεταδίδουν, ή να δημιουργούν νοσούντες βαριά, ή να μειώνουν τους θανάτους, οι δυσκολίες αυτές θεριεύουν, και τότε η δυσφορία μας για την "στοχοποίηση" της Πίστης μας περισσεύει στις μέρες μας. Εν' όψει δε των εορτών των Χριστουγέννων, η δυσφορία μπορεί να γίνει θυμός, που δεν ταιριάζει σε χριστιανούς, και παρότι στο παρελθόν δεν κάναμε Πάσχα και Ανάσταση, ή το κάναμε μετ' εμποδίων, και μείναμε "αλειτούργητοι" και "ακοινώνητοι", τώρα με μεγαλύτερη ίσως "γενναιοδωρία", μας ζητείτε το ίδιο περίπου και για τα Χριστούγεννα. 

       Η λύση των ελέγχων των πιστοποιητικών εμβολιασμών ή νόσησης, ή rapid test, από τους προϊσταμένους ιερείς που ταυτόχρονα θα τελούν και την Θεία Λειτουργία, ή από εθελοντές των Εκκλησιαστικών Συμβουλίων, που φέρουν τιμητικά αυτήν την διάκριση, ή των νεοκόρων από τον Επίσκοπο τους, και πάλι δεν είναι ικανοποιητική, όμως η Εκκλησία με τα καθ' ύλην αρμόδια Όργανα της έθεσε τα ζητήματα κλήρου και λαού του Θεού στην Πολιτεία και στην επιτροπή των ειδικών, αυτοί έδειξαν κατανόηση και στην δύσκολη εποχή του κορωνοϊού και της πανδημίας του, μέσα στις εορτές των Χριστουγέννων μας δίνεται η..."ευκαιρία", με όλες τις προφυλάξεις που επιβάλλονται πλέον...ας το καταλάβουμε έστω αυτό το απλό, να εκκλησιαστούμε καθ' όλην την διάρκεια του Δωδεκαημέρου, όμως με προσοχή, τηρώντας όλα όσα μάθαμε δυο χρόνια τώρα...και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο, ακόμα και με απώλειες ζωών, κάποιοι από εμάς, αγαπημένων Ιερέων, Αρχιερέων και οικείων μας, και με μικρό, αραιωμένο, μα πάντα ζεστό και ευλαβές εκκλησίασμα, ανάλογα με το μέγεθος της εκκλησίας που διαθέτει η κάθε Ενορία και πάντα με γνώμονα την ασφάλεια των ενοριτών μας. 

       Δεν ξέρω αν πρέπει να πω "Δόξα τω Θεώ" για αυτές τις αποφάσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, που ελήφθησαν ή θα ληφθούν εν ευθέτω χρόνω, κατόπιν συνεννοήσεως και κατανόησης με την Πολιτεία, και τους λοιμοξιωλόγους, ή να διαμαρτυρηθώ, ξέρω όμως πως, αφού ο Θεός επιτρέπει όλη αυτή την ζοφερή κατάσταση, και για όσο την επιτρέψει ακόμα, εγώ μαζί με τον συνεφημέριο μου, είτε εμβολιασμένοι ή με καθημερινά test, για την ασφάλεια του ποιμνίου μας...του πλησίον μας!!!

(τώρα στο ερώτημα του νεαρού..."και τις εστί μου πλησίον", ας ακούσουμε με προσοχή από τον Χριστό μας την απάντηση που έδωσε στον νομικό της εποχής εκείνης, από το Ευαγγέλιο που ακούσαμε στην Κυριακή του Καλού Σαμαρείτη προ ημερών...θυμάστε!!! και ας τηρήσουμε μέχρι κεραίας τα λεγόμενα Του) 

αλλά και όλοι οι ιερείς της ελληνικής επικράτειας θα κάνουμε το αυτονόητο και μπροστά στο Θυσιαστήριο των Ιερών Ναών μας, θα τελέσουμε απαρέγκλιτα όλες τις εορταστικές Θείες Λειτουργίες, με πολλούς ή λιγότερους ή και χωρίς πιστούς, πράγμα που απευχόμαστε!!! ενώ θα προτάξουμε και πάλι την Θεία Κοινωνία ως μέσω επι-κοινωνίας μας με τον νεογέννητο Χριστό μας, εκφωνώντας από την Ωραία Πύλη και προσκαλώντας το εκκλησίασμα μας...όσο και αν είναι αυτό, το 

"Όσοι πιστοί προσέλθετε"!!! 

   Μακριά από την Εκκλησία, χωρίς Θεία Λειτουργία, Θεία Ευχαριστία, Νηστεία, Εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία, χωρίς Θεία Μετάληψη, χωρίς το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας, αλλά και χωρίς Φιλανθρωπία και αγάπη προς τον συνάνθρωπο μας που μας χρειάζεται, τα Χριστούγεννα φαντάζουν να είναι μια κούφια λέξη χωρίς νόημα, χωρίς ελπίδα, χωρίς ευτυχία και χαρά.

  Τα Χριστούγεννα, παρότι σημαίνουν στην κυριολεξία, και με τον ετυμολογικό όρο της λέξεως, την Γέννηση του Χριστού μας, για όσους δεν την εννοούν με αυτόν τον τρόπο, τότε παραμένει  ουσιαστικά, μια απλή γιορτή σαν όλες τις άλλες, μια γιορτή με απόντα όμως τον εορταζόμενο της, ένα "Δωδεκαήμερο" χωρίς τον Ζωοδότη, Νεογέννητο Χριστό μας, χωρίς την Φάτνη και τους Τρείς Μάγους με τα Δώρα τους από την Ανατολή, χωρίς το Άστρο της Βηθλεέμ να φωτίσει τις ψυχές τους...μια λέξη όπως όλες οι άλλες λέξεις, όμορφη δε λέω!!! μα μόνο μια λέξη χωρίς αντίκρισμα, χωρίς αυτή να σημαίνει τίποτα άλλο, πέρα από διακοπές, από γλέντι, δώρα, ξενύχτια, φαγητό κ.τ.λ. Τα οποία δεν είναι κακά, αλλά καλώς καμωμένα και πέρα για πέρα ευλογημένα, αλλά θα έπρεπε να γίνονται, όχι για κάποιον ανεξήγητο λόγο, αλλά γιατί Γεννιέται ο Χριστός μας...το λέει άλλωστε και η λέξη, και για κανέναν άλλο λόγο!!!

     Και τον "Santaclaus" τους, ή τον "αι_βασίλη" για τα δικά μας ελληνικά αυτιά, να αλωνίζει στα τηλεοπτικά κανάλια, ή και σε άλλα απίθανα μέρη, πολυκαταστήματα, μπαρ, εστιατόρια, στους δρόμους...παντού αυτές τις μέρες καταναλώνοντας ακατάπαυστα αλκοόλ, πουλώντας σχεδόν τα πάντα, ή χειρότερα!!! προτάσσοντας ως παράδειγμα για τις νεανικές ψυχές, αυτό του ασπρομάλλη, χοντρού, κοκκινοφορεμένου παππού, που κάνει παρέα με κάθε λογής παράξενους,  βρίσκεται σχεδόν παντού και κάνει τα πάντα για το κέρδος, αλλά χειρότερα!!! και  επηρεάζοντας επικίνδυνα τον ψυχισμό των παιδιών μας. Και όλα αυτά με την ανοχή μας, ή χειρότερα!!! με την προτροπή μας. 

     Το δε..."πνεύμα των Χριστουγέννων", που όσο πλησιάζουν οι γιορτές, όλο και πιο συχνά το αναφέρουμε στις συζητήσεις μας, αλλά και το ακούμε από το στόμα κάθε αδαούς και περίεργου αυτές τις ευλογημένες ημέρες, αυτό θα μας προσπεράσει χωρίς καθόλου να μας αγγίξει πραγματικά, όχι τουλάχιστον στις καρδιές και στην ψυχή μας, αλλά περισσότερο στις τσέπες μας!!! 

Καλά και ευλογημένα...

..."πραγματικά" Χριστού_γεννα!!!

*παρακάτω θα δείτε τα Αναγνώσματα (τον Απόστολο και το Ευαγγέλιο) της Κυριακής προ της Χριστού Γεννήσεως στο πρωτότυπο, αρχαίο κείμενο και στην νεοελληνική απόδοση τους...

Κυριακή 19η Δεκεμβρίου 2021

"Προ της Χριστού Γεννήσεως"

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. 

(Προς Εβραίους: κεφ. ια΄ στίχ.9-10, 32-40)

Πρωτότυπο κείμενο:

Πίστει παρῴκησεν εἰς γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός. Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει με γὰρ διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ, Σαμψών, Ἰεφθάε, Δαυῒδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐπὶ ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Με πίστη παροίκησε στη γη τής υπόσχεσης ως ξένη, κατοικώντας σε σκηνές, μαζί με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, τους συγκληρονόμους τής ίδιας υπόσχεσης επειδή, περίμενε την πόλη που είχε τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός. Και τι να λέω ακόμα; Επειδή, θα μου λείψει ο καιρός να διηγούμαι για τον Γεδεών, και τον Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ιεφθάε, και τον Δαβίδ και τον Σαμουήλ και τους προφήτες οι οποίοι με την πίστη καταπολέμησαν βασιλείες, εργάστηκαν δικαιοσύνη, πέτυχαν τις υποσχέσεις, έφραξαν στόματα λιονταριών, έσβησαν δύναμη φωτιάς, διέφυγαν από στόματα μάχαιρας, ενδυναμώθηκαν από ασθένεια, έγιναν ισχυροί σε πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή στρατεύματα ξένων πήραν γυναίκες τούς νεκρούς τους, αφού αναστήθηκαν άλλοι, όμως, βασανίστηκαν, χωρίς να δεχθούν την απολύτρωση, για να αξιωθούν μιας καλύτερης ανάστασης και άλλοι δοκίμασαν εμπαιγμούς και μάστιγες, ακόμα δε και δεσμά και φυλακή λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν από πειρασμούς, πέθαναν με σφαγή μάχαιρας, περιπλανήθηκαν με δέρματα προβάτων, με δέρματα κατσικιών με στερήσεις, με θλίψεις, με κακουχίες, για τους οποίους ο κόσμος δεν ήταν άξιος περιπλανώμενοι μέσα σε ερημιές και σε βουνά και σε σπήλαια και στις τρύπες τής γης. Και όλοι αυτοί, αν και έλαβαν καλή μαρτυρία διαμέσου τής πίστης, δεν απόλαυσαν την υπόσχεση επειδή, ο Θεός προέβλεψε για μας κάτι καλύτερο, για να μη πάρουν την τελειότητα χωρίς εμάς.

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. 

(Κατά Ματθαίον κεφ. α΄ στίχ. 1-25)

Πρωτότυπο κείμενο:

Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ. Ἀβραάμ ἐγέννησεν  τὸν Ἰσαάκ, Ἰσαὰκ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰακώβ, Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, Ἰούδας δὲ ἐγέννησεν τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑσρώμ, Ἑσρὼμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀράμ, Ἀρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀμιναδάβ, Ἀμιναδὰβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαλμών, Σαλμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ὠβὴδ ἐκ τῆς Ρούθ, Ὠβὴδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰεσσαί, Ἰεσσαὶ δὲ ἐγέννησεν τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, Σολομὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ροβοάμ, Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀβιά, Ἀβιὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀσά, Ἀσὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσαφάτ, Ἰωσαφὰτ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωράμ, Ἰωρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ὀζίαν, Ὀζίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωάθαμ, Ἰωάθαμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀχαζ, Ἀχαζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑζεκίαν, Ἑζεκίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀμών, Ἀμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσίαν, Ἰωσίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος Ἰεχονίας ἐγέννησεν τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ζοροβάβελ, Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀβιούδ, Ἀβιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλιακείμ, Ἐλιακεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀζώρ, Ἀζὼρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀχείμ, Ἀχεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλιούδ, Ἐλιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλεάζαρ, Ἐλεάζαρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰακώβ, Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός. 

Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραὰμ ἕως Δαυῒδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυῒδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες. Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν· μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ἁγίου. Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ' ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου, τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου· τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν, αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός. Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱόν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Βιβλίο της γενεαλογίας τού Ιησού Χριστού, γιου τού Δαβίδ, γιου τού Αβραάμ.

Ο Αβραάμ γέννησε τον Ισαάκ και ο Ισαάκ γέννησε τον Ιακώβ και ο Ιακώβ γέννησε τον Ιούδα και τους αδελφούς του και ο Ιούδας γέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά από τη Θάμαρ και ο Φαρές γέννησε τον Εσρώμ και ο Εσρώμ γέννησε τον Αράμ και ο Αράμ γέννησε τον Αμιναδάβ και ο Αμιναδάβ γέννησε τον Ναασσών και ο Ναασσών γέννησε τον Σαλμών και ο Σαλμών γέννησε τον Βοόζ από τη Ραχάβ και ο Βοόζ γέννησε τον Ωβήδ από τη Ρουθ και ο Ωβήδ γέννησε τον Ιεσσαί και ο Ιεσσαί γέννησε τον Δαβίδ, τον βασιλιά. Και ο βασιλιάς Δαβίδ γέννησε τον Σολομώντα από τη γυναίκα τού Ουρία και ο Σολομώντας γέννησε τον Ροβοάμ και ο Ροβοάμ γέννησε τον Αβιά και ο Αβιά γέννησε τον Ασά και ο Ασά γέννησε τον Ιωσαφάτ και ο Ιωσαφάτ γέννησε τον Ιωράμ και ο Ιωράμ γέννησε τον Οζία και ο Οζίας γέννησε τον Ιωάθαμ και ο Ιωάθαμ γέννησε τον Άχαζ και ο Άχαζ γέννησε τον Εζεκία και ο Εζεκίας γέννησε τον Μανασσή και ο Μανασσής γέννησε τον Αμών και ο Αμών γέννησε τον Ιωσία και ο Ιωσίας γέννησε τον Ιεχονία και τους αδελφούς του, κατά τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας. 

Και μετά τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας, ο Ιεχονίας γέννησε τον Σαλαθιήλ και ο Σαλαθιήλ γέννησε τον Ζοροβάβελ και ο Ζοροβάβελ γέννησε τον Αβιούδ και ο Αβιούδ γέννησε τον Ελιακείμ και ο Ελιακείμ γέννησε τον Αζώρ και ο Αζώρ γέννησε τον Σαδώκ και ο Σαδώκ γέννησε τον Αχείμ και ο Αχείμ γέννησε τον Ελιούδ και ο Ελιούδ γέννησε τον Ελεάζαρ και ο Ελεάζαρ γέννησε τον Ματθάν και ο Ματθάν γέννησε τον Ιακώβ και ο Ιακώβ γέννησε τον Ιωσήφ, τον άνδρα τής Μαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς, που λέγεται Χριστός. 

Όλες, λοιπόν, οι γενεές από τον Αβραάμ μέχρι τον Δαβίδ είναι 14 γενεές και από τον Δαβίδ μέχρι τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας είναι 14 γενεές και από τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας μέχρι τον Χριστό είναι 14 γενεές. 

Και η γέννηση του Ιησού Χριστού ήταν ως εξής: 

Αφού η μητέρα του Μαρία αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ, πριν βρεθούν μαζί, βρέθηκε έγκυος, από το Άγιο Πνεύμα. Και ο άνδρας της, ο Ιωσήφ, επειδή ήταν δίκαιος, και μη θέλοντας να την εκθέσει δημόσια, θέλησε να τη διώξει κρυφά.

Και ενώ αυτός τα συλλογίστηκε αυτά, ξάφνου, ένας άγγελος του Κυρίου, παρουσιάστηκε σ' αυτόν σε όνειρο, λέγοντας: Ιωσήφ, γιε τού Δαβίδ, μη φοβηθείς να παραλάβεις τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου επειδή, αυτό που γεννήθηκε μέσα της είναι από το Άγιο Πνεύμα και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιησού επειδή, αυτός θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες τους. 

Και όλο αυτό έγινε για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, που έλεγε: «Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ», που ερμηνευόμενο σημαίνει: Μαζί μας είναι ο Θεός.

Και όταν ο Ιωσήφ σηκώθηκε από τον ύπνο, έκανε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος του Κυρίου και πήρε τη γυναίκα του. Και δεν τη γνώριζε, μέχρις ότου γέννησε τον πρωτότοκο γιο της και αποκάλεσε το όνομά του ΙΗΣΟΥ.