Το αγγελικό τάγμα των 14.000 περίπου νηπίων της Βηθλεέμ.
"...Τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν."
Στην περικοπή του Ευαγγελίου της Κυριακής μετά την Χριστού Γέννησιν (κατά Ματθαίον β' 13-23), το οποίο φέτος ακούσαμε στις εκκλησιές από τους ιερείς μας, την Κυριακή της 26ης Δεκεμβρίου 2021, η Εκκλησία μας προβάλλει στο Συναξάρι της το κατάπτυστο πρόσωπο του Ἡρώδη! Κατέσφαξε με ελαφρά τη καρδία και χωρίς μια στάλα ανθρωπιάς, ἀθῶα νήπια, μωρά, χωρίς ἴχνος ντροπῆς, χωρίς καμία ἀναστολή. Ἡ φιλαυτία του, ἡ φιλοδοξία του καί ἡ καχυποψία του τόν ἔκαναν νά μήν ὑπολογίζει τίποτε. Πρίν ἀπό λίγο καιρό εἶχε δολοφονήσει τούς δύο γιούς του, φοβούμενος μήπως τοῦ πάρουν τό θρόνο. Καί τώρα πού ἄκουσε νά μιλοῦν γιά βασιλιά τοῦ Ἰσραήλ, θά ὑπολόγιζε τά νήπια τῆς χώρας του;
Ὁ Ἡρώδης ἤθελε ὁπωσδήποτε νά θανατώσει τόν τεχθέντα βασιλέα. Έτσι δεν διστάζει να δώσει την πιο καταχθόνια διαταγή που έχει ποτέ καταγραφεί στην ιστορία του κόσμου. Διατάζει τον στρατό του να θανατωθούν όλα τα μωρά από δυο χρονών και κάτω. Και οι στρατιώτες υπακούν στην διαταγή του Βασιλέως τους, του Ηρώδη, και σφαγιάζουν δέκα τέσσερις χιλιάδες μωρά, εν μια νυκτί, κατατάσσοντας έτσι δεκατέσσερις χιλιάδες Αγίων νηπίων στην "βίβλο του ουρανού", στο Συναξάρι της Εκκλησίας μας. Ὅμως, αυτός ο αναίσχυντος Βασιλιάς δέν κατάλαβε ὅτι προσπαθεῖ νά τά βάλει μέ τόν ἴδιο τον Θεό.
που προμήνυε και τήν γέννηση ενός παιδιού, το οποίο σύμφωνα με αυτά που τοῦ εἶπαν καί οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ γραμματεῖς, ὅτι οἱ προφῆτες προανήγγειλαν τήν γέννηση τοῦ Μεσσία στήν Βηθλεέμ, ενός μωρού που αργότερα θα γινόταν ο Βασιλεύς των Ιουδαίων, τότε ο Ηρώδης..."ως ληρώδης", φοβήθηκε ότι θα χάσει το Βασίλειο του, την εξουσία του, τα προνόμια του, τον πλούτο του. Λοιπόν ὁ Ἡρώδης έπρεπε τουλάχιστον νά προβληματισθεῖ καί νά καταλάβει ὅτι κάτι τό ὑπερφυσικό συμβαίνει. Ὁ Θεός τοῦ ἔδωσε εὐκαιρίες καί τά κατάλληλα φάρμακα, γιά νά συνετισθεῖ. Ἀλλά ἡ ψυχή του ἀπό τά μεγάλα καί σκληρά πάθη εἶχε πλέον καταστεῖ ἀνίατος.
Ἀσφαλῶς μετά τήν σφαγή τῶν νηπίων πολλοί θά νόμιζαν πώς ὁ Ἡρώδης νίκησε, πέτυχε τόν σκοπό του. Πόσο διαφορετική ὅμως ἦταν ἡ πραγματικότητα! Ὁ τεχθείς βασιλιάς, ὁ βασιλιάς τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς ἦταν ὁ νικητής. Ἀντίθετα ὁ βασιλιάς Ἡρώδης εἶχε χάσει τήν μάχη, εἶχε χάσει καί τήν ψυχή του. Πλήρωσε πολύ ἀκριβά τή σκληρότητά του. Εἶχε ἕναν ἀπό τούς πιό φρικτούς θανάτους πού θά μποροῦσε νά ἔχει ἄνθρωπος. Ψηνόταν ἀπό ὑψηλό πυρετό, σφάδαζε στούς πόνους, ὑπέφερε ἀπό δυσεντερία, ἔγινε «σκωλήκων βρῶμα καί δυσωδία», καθώς σάπισαν μέλη τοῦ σώματός του.
Καί μέ ἀφόρητη δύσπνοια καί τρόμο καί σπασμό τῶν μελῶν του ξεψύχησε ὁ διώκτης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτός πού νόμισε ὅτι μπορεῖ νά τά βάλει μέ τόν Θεό.
Ὅμως πάντοτε γιά ὅλους τούς διῶκτες τοῦ τεχθέντος βασιλέως ἀκούγεται τό οὐράνιο μήνυμα: «Τεθνήκασιν οἱ ζητοῦντες τήν ψυχήν τοῦ παιδίου». Μήν ταρασσόμαστε λοιπόν. Οἱ διῶκτες φεύγουν. Ὁ Χριστός μένει. Διότι εἶναι ὁ θεάνθρωπος νικητής τοῦ κόσμου καί ὁ ρυθμιστής τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου.
Το Απολυτίκιον
των Αγίων Νηπίων που εσφάγισαν με διαταγή του Ηρώδη
(περίπου 14.000 μωρά)
Ἦχος α΄.
"Τόν τάφον σου Σωτήρ..."
Ως θύματα δεκτά, ως νεόδρεπτα ρόδα και θεία απαρχή, και νεόθυτοι άρνες, Χριστώ τω ώσπερ νήπιον, γεννηθέντι προσήχθητε, αγνά Νήπια, την του Ηρώδου κακίαν, στηλιτεύοντα και δυσωπούντα απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου