ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ, ΔΕΙΤΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΑΤΙΑ...ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ!!!

...και βάλτε μας, επιτέλους,

 στα σχέδια σας!!!

Πριν από μια δεκαετία, με την εύνοια του Θεού και με τον επίσημο διορισμό του Επισκόπου μου, ανέλαβα την νοεϊδρυθείσα τότε Ενορία των Αγίων Θεοπατόρων, Ιωακείμ και Άννης, με την εντολή του να βάλω τα δυνατά μου, συνεχίζοντας το έργο του απερχομένου προκατόχου μου, του πατρός Ιωακείμ Ουρεϊλίδη, που κατάφερε και θεμελίωσε αλλά και λειτούργησε με τα Θυρανοίξια της το 2007, την κατακόμβη του ομώνυμου Ιερού Ναού μας, η οποία κάλυψε τις λατρευτικές ανάγκες των ενοριτών μας για δέκα ολόκληρα χρόνια. Η εντολή αυτή δεν ήταν άλλη από την ανοικοδόμηση του υπέργειου πια, του κανονικού Ιερού Ναού των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, κάτι το οποίο φάνταζε τότε αδύνατο, ενώ ακόμα και τώρα δυσκολεύομαι να το πιστέψω πως λειτουργώ σε αυτόν, αλλά θαυματουργικά έγινε στα Θυρανοίξια του, και μάλιστα με πολύ επισημότητα και ακόμα περισσότερη πανηγυρική διάθεση και χαρά, τον Οκτώβριο του 2019. 

Και αυτό δεν έγινε μόνο του. Έγινε με την βοήθεια του Χριστού μας, του "Παππού" και της "Γιαγιάς" Του, της Παναγίας κόρης τους, την βοήθεια των Αγίων προστατών της Ενορίας μας και προστατών των άτεκνων ζευγαριών που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν και προστρέχουν ικετευτικά στην αγκαλιά τους, των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, αλλά και με την ευχή του Γέροντος Ιωάννη, κτίτορος του υπέροχου αυτού Ιερού Ναού, του "Παπαγιάννη" μας από το Κελί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της Ιεράς Σκήτης της Αγίας Άννης στο Άγιον Όρος, μα και την προσευχή και την βοήθεια όλων σας.

Από τότε μαζί με τον συνεφημέριο μου, τον πατέρα Χρυσόστομο Κοτσίδη και τους καλούς και άξιους συνεργάτες μου, δεν σταματήσαμε να κάνουμε σχέδια για το εσωτερικό του καινούργιου πια ναού μας, που τότε στην βιασύνη μας να ανέβουμε σε αυτόν και να τον λειτουργήσουμε, αφήσαμε πολλές ατέλειες, που τώρα σιγά-σιγά και χωρίς άγχος πια ολοκληρώνουμε και έτσι η εκκλησιά μας μέρα με την ημέρα, ακόμα και εν μέσω του κορωνοϊού και των αμείλικτων επιπτώσεων του στην καθημερινότητα μας, ακόμα και στην λατρευτική, θυμίζω ότι οι ναοί είναι κλειστοί πανελληνίως για τους πιστούς με εντολές άνωθεν, ομορφαίνει, "ζεσταίνει", γίνεται ακόμα πιο πρακτική, και παίρνει την μορφή που πρέπει να έχει ένας βυζαντινού τύπου "Βασιλικής", Ιερός Ναός, σύμφωνα με την Ναοδομία, αλλά και σύμφωνα με τα νέα σύγχρονα δεδομένα και τις ανάγκες του ποιμνίου της Ενορίας μας.

Αργότερα θα ολοκληρωθούν και τα σχέδια μας για το εξωτερικό, την επένδυση του Ιερού Ναού μας, που και αυτό θα γίνει...πρώτα και πάντα ο Θεός, αφού τα σχέδια ήδη έχουν εκπονηθεί και τεθεί επί τάπητος και που αν υπήρχαν τα χρήματα, θα γίνονταν σύντομα και αυτό. Έχει ο Θεός...εδώ θα είμαστε για να κάνουμε πράξη και αυτό το όνειρο μας. Έτσι μέσα και "έξω" ο Ιερός Ναός μας, όταν με το καλό ολοκληρωθεί, θα γίνει ο λατρευτικός εκείνος χώρος που θα αναπαύει τις ψυχές των πονεμένων Ανθοκηπιωτών, αλλά θα γίνει και ένα στολίδι για την γειτονιά μας, στην άκρη μιας έρημης, όμως, και πολύ άσχημης πλατείας. Μιας πλατείας που μοιραζόμαστε την ασχήμια της μαζί με το όμορφο κτίριο που στεγάζει τον Πολιτιστικό Σύλλογο των Ανθοκήπων, με τα μέλη του και μαζί με όλους τους συμπολίτες μας, μοιραζόμαστε και τα ίδια όνειρα και τις ίδιες σκέψεις για την αλλαγή της.

Με αφορμή δε, την ανάπλαση..."ξανά" της πλατείας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στην "επάνω" Νέα Ευκαρπία, που με υπερηφάνεια διαφημίζεται από κάποιους στο διαδίκτυο, και δικαίως...το ίδιο θα έκανε και εγώ, αυτό το  "έξω" που στην προηγούμενη μου πρόταση αναφέρθηκα, αυτόματα...συνειρμικά μαθές, περνά και ξαναπερνά από το μυαλό μου σαν βελονιά και χωρίς να θέλω να φανώ μικρόψυχος, με κάνει και "ζηλεύω"...πάντα με την καλή έννοια, "...μακάρι να γινόταν αυτό και στην δική μας πλατεία...εύχομαι". Τώρα θα μου πείτε...Πάτερ αυτό δείχνει άσχετο με την δικαιοδοσία και τον ρόλο σας...", όμως αδελφοί μου, αγαπητοί συμπατριώτες μου, δεν είναι, και θα ήθελα μέσα από αυτό το άρθρο, να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου, τώρα που λόγω κορωνοϊού έχουμε λίγο περισσότερο χρόνο, άλλοι να σκεφτούμε, άλλοι να ονειρευτούμε, άλλοι να γράψουμε και άλλοι να διαβάσουμε. Μερικοί δε, ίσως και λίγο να "γκρινιάξουμε"...πάντα όμως εποικοδομητικά και αν θέλει ο Θεός...δημιουργικά. Και εξηγούμαι...

Αν στον δύσκολο αγώνα που κάνει η Ενορία μας, από το δικό της μετερίζι, για να ομορφύνει η γειτονιά μας, βάλει πλάτη και συμμετάσχει ενεργά και ο Δήμος μας, του Παύλου Μελά, με τον αγαπητό μας  Δήμαρχο, που ξέρω πόσο αγαπά την γειτονιά μας, και τους καλούς και άξιους Αντιδημάρχους του, σηκώνοντας τα μανίκια και επιτέλους προσθέσουν στους επόμενους σχεδιασμούς τους την λέξη "Ανθόκηποι Νέας Ευκαρπίας", τότε ίσως δούνε οι άρχοντες του τόπου μας με την δική μας ματιά και την ανάπλαση της τόσο άσχημης, άδειας και ανεκμετάλλευτης πλατείας, όλων των εποχών, της πλατείας των Αγίων Θεοπατόρων, που υπάρχει μπροστά από την εκκλησιά μας, αλλά και την εξαγορά ή ανταλλαγή ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς, του υπό ανέγερση επί δέκα και πλέον χρόνια, κτιρίου που υπάρχει δίπλα της, αναξιοποίητο και αυτό από τους ιδιοκτήτες του, αφού είναι μέσα σε ένα ρέμα και μια τεράστια εκκλησία, που αγωνίζονται να το πουλήσουν και που αν είχαν μια πρόταση τόσα χρόνια από τον Δήμο μας, ίσως να βρισκόταν μια λύση. 

Και μετά να άνοιγε ο δρόμος του σχεδιασμού συνολικά της τεράστιας πλατείας μας, "μεταλλάσσοντας" το κτίριο αυτό, για όσους έχουν φαντασία, όραμα και όρεξη για δουλειά, σε έναν βρεφονηπιακό σταθμό, σε ένα καφενείο όμορφο για τους γέροντες μας, ένα αναψυκτήριο, ένα πολιτιστικό κέντρο για τα παιδιά μας, αίθουσα δραστηριοτήτων, ή οτιδήποτε άλλο προκύψει κατόπιν ωρίμου σκέψεως από τους ειδικούς του Δήμου μας, ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις σχετικά με το ότι ο χώρος είναι ιδιωτικός, που πράγματι είναι ένα μικρό κομμάτι του, και άλλες τέτοιες προφάσεις και δικαιολογίες, που απλά αναβάλλουν αυτό που κάποτε θα γίνει...είναι ολοφάνερο και σας φωνάζει...δεν το ακούτε...δεν το βλέπετε;;; Απλά εκμεταλλευτείτε εσείς, αν μπορείτε, την ευκαιρία να γίνει το μεγαλόπνοο αυτό έργο επί των ημερών αυτού του τόσο δραστήριου Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο θα πάρει και τα εύσημα από τους κατοίκους της περιοχής, αλλά και όλης την Δημοτικής μας περιφερείας. 

Αν λοιπόν ο Δήμος μας καταφέρει να ονειρευτεί μαζί μας την αναβίωση της περιοχής μας...προσέξτε στο πιο νευραλγικό σημείο, της περιοχής της Νέας Ευκαρπίας, όπου ο εσωτερικός περιφερειακός δρόμος, που συνδέει την ανατολική με την δυτική Θεσσαλονίκη, τέμνει την οδό Λαγκαδά στην βορεινή είσοδο της πόλης μας, ένα "κραυγαλέο" σημείο του Δήμου Παύλου Μελά, το οποίο θα βλέπουν όλοι όσοι ταξιδεύουν πάνω στις δυο τεράστιες γέφυρες, η μια πάνω στην άλλη, που στήθηκαν λες και ήθελαν να υποδείξουν, ή καλύτερα να αναδείξουν σε κάποιους τον ανεκμετάλλευτο αυτό χώρο που ενώ υπάρχει εκεί, όλοι τον βλέπουν, μα κανένας δεν τον "κοιτά" πραγματικά, τότε όλοι οι κάτοικοι της Νέας Ευκαρπίας, και όχι μόνο της "Παλιάς" Νέας Ευκαρπίας...που ξανά και ξανά φτιάχνει την κεντρική πλατεία της, των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, και χίλια μπράβο για την προσπάθεια, χαίρομαι και επικροτώ την κίνηση, τότε θα μπορούσαμε να χαρούμε και εμείς, οι άλλοι...οι ξεχασμένοι, οι μικροί, οι λίγοι, την αναβάθμιση της γειτονιάς των Ανθοκήπων.

Ένα όμορφο πάρκο που μπορεί μέσα του να έχει, ίσως ένα Νηπιαγωγείο ακόμα ...ίσως και ένα Δημοτικό Σχολείο επιπλέον, τι θα λέγατε και για ένα πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, λίγο πράσινο, μια όμορφη τεχνητή λίμνη, ή σιντριβάνι για να ρίχνουμε τον Σταυρό μας τα Θεοφάνεια, ενώ αντ' αυτού να μας έχει απομείνει ένα ρέμα που ενίοτε υπερχειλίζει πνίγοντας μας στις λάσπες του, αλλά και μια παιδική χαρά, τον Πολιτιστικό μας Σύλλογο, που ήδη δεσπόζει περήφανα στο κέντρο του, και φυσικά στην άκρη του, για να τα φυλά, να τα συντηρεί, να τα προσέχει, να τα προστατεύει και να τα ευλογεί όλα αυτά που θα μας φτιάξετε αύριο-μεθαύριο, την εκκλησιά των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας μας, στολίδι στο πάρκο των ονείρων μας.

Ένα έργο πνοής για τους εγκαταλελειμμένους εδώ και πολλά χρόνια Ανθόκηπους, έναν πρακτικό και μοντέρνο "πολυχώρο", που θα χαίρονται να βλέπουν παιδιά και γονείς, αλλά και όλοι θα απολαμβάνουμε...στα όνειρα μας, αυτά που θα  κάνουμε μέσα σε αυτόν, όνειρα για το μέλλον των παιδιών μας και των πολλών οικογενειών που γέμισαν και θα γεμίσουν στο εγγύς μέλλον ακόμα περισσότερο τους Ανθόκηπους, και που προς το παρόν, ενώ επαναλαμβάνω εντονότερα στο μέλλον που διαγράφεται "πλουσιότερο" από τα παιδιά που θα συνεχίσουμε κόντρα στους καιρούς να γεννούμε, και που τόσο αγαπούν οι Άγιοι μας ως οι προστάτες των άτεκνων ζευγαριών και "πλήρωσαν", γέμισαν, θαυματουργικά θαρρείς, τον στείρο και γερασμένο μέχρι πρότινος τόπο μας με την ορμή και την δύναμη της νιότης. Παιδιά που δεν χωράνε στα σχολειά τους πια, το βλέπουμε...το καταλαβαίνουμε όλοι όσοι κατοικούμε εδώ, από τα condainer που προσθέτετε κάθε χρόνο στις αυλές των δυο αυτών μοναδικών Σχολείων, του 4ου Νηπιαγωγείου και του 3ου Δημοτικού, που κατασκευάστηκαν σε άλλες εποχές που δεν ισχύουν πια, μα τώρα τα καταστρέφετε και αυτά με τις βραχυπρόθεσμες και άτολμες αποφάσεις και ενέργειες σας και τις πρόχειρες λύσεις σας. 

Όμως για να ξεκινήσει και να τελειώσει κάτι, πρέπει κάποτε να αρχίσει...και δυστυχώς αυτό το κάτι δεν αρχίζει ποτέ στην γειτονιά μας...ξέρετε γιατί;;; Μα γιατί είναι..."ιδιωτικός χώρος"...τι άλλο!!! Ξέφυγα...συγχωρέσετε  με!!! Εύχομαι να μην στενοχωρώ κανέναν με το άρθρο μου αυτό, δεν είναι στις προθέσεις μου, αλλά το κάνω από αγάπη για τον τόπο μου, τους όμορφους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας. Πραγματική αγωνία μου είναι να ευαισθητοποιήσω, αυτούς που πρέπει, έτσι ώστε να δούνε με τα δικά μου μάτια, ίσως και τα μάτια των ενοριτών μου, που νομίζω πως με υποστηρίζουν στα όνειρα μου, την πολλά υποσχόμενη πλατεία μας αυτή, που θα μπορούσε να είναι ένα στολίδι στον Δήμο Παύλου Μελά...και δυστυχώς δεν είναι!!!

Καλά Χριστούγεννα!!!

Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης