Αναρτήθηκε από
που τρώει τα σωθικά μας.
Με το Ιερό Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής, Ι' του Λουκά, της 6ης Δεκεμβρίου 2020, ημέρα που η Εκκλησία μας στον Συναξάρι της εορτάζει και πανηγυρίζει τον Άγιο Νικόλαο, Αρχιεπίσκοπο Μύρων της Λυκίας, τον Θαυματουργό, και μέσα στο ετήσιο καθιερωμένο, χειμωνιάτικο, εορταστικό και πανηγυρικό τριήμερο που αφιερώνει η Ενορία μας για την εορτή της Συλλήψεως της Αγίας Άννας, που θα εορτάσουμε την Τρίτη 8/12 και την Τετάρτη 9/12, "κεκλεισμένων των θυρών" της ολοκαίνουργιας εκκλησιάς μας για τους πιστούς, επαληθεύονται τα λόγια του Ιωάννου του Ευαγγελιστού και Θεολόγου, που μας λέει πως..."Ο Θεός Αγάπη εστί" (Α' Ιω. 4,16). Ο Κύριος, βλέποντας τήν κυρτωμένη γιά δεκαοκτώ ὁλόκληρα χρόνια ἀπό τήν ἀσθένεια γυναίκα, γεμάτος ἀγάπη τῆς λέει: «γυναίκα εἶσαι ἐλεύθερη ἀπό τήν ἀσθένειά σου». Ἀκουμπώντας ταυτόχρονα ἐπάνω τῆς τό χέρι Του. Τότε, πρός ἔκπληξη ὅλων, ὁ ἀρχισυνάγωγος παρατήρησε τόν Κύριο ὅτι ἐθεράπευε ἡμέρα Σάββατο, πού ὁ νόμος ἀπαγορεύει κάθε ἐργασία καί Ἐκεῖνος τοῦ ἁπαντά:
«Ὑποκριτή σεῖς δέν κάνετε μικροεργασίες ὅπως νά ποτίσετε ἤ νά ταΐσετε τά ζῶα σας; Καί δέν πρέπει αὐτή ἡ γυναίκα πού εἶναι ἀπόγονός του Ἀβραάμ καί βασανίζεται ἐδῶ καί δεκαοκτώ χρόνια νά θεραπευθῆ;»
Ἀ
γαπητοί αναγνώστες της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, ακούγοντας κανείς αὐτή τήν περικοπή τοῦ Εὐαγγελίου θά ἀναλογισθεί «τί φθόνος, τί κακία εἶναι αὐτή; Ἀντί νά χαρεῖ κάποιος γιά τήν θεραπεία του συνανθρώπου του, γεμάτος φθόνο κατηγορεῖ;». Αυτό λοιπόν θα είναι το θέμα αυτής της κυριακάτικης ανάρτησης, γι’ αὐτό θά μιλήσουμε, για το φοβερό πάθος τοῦ φθόνου, γιατί πραγματικά εἶναι φοβερό. Ἄλλωστε ὅλοι μας, ἄλλοι λίγο, ἄλλοι πολύ, ἔχουμε πικρές ἐμπειρίες από τα αποτελέσματα του.
γαπητοί αναγνώστες της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, ακούγοντας κανείς αὐτή τήν περικοπή τοῦ Εὐαγγελίου θά ἀναλογισθεί «τί φθόνος, τί κακία εἶναι αὐτή; Ἀντί νά χαρεῖ κάποιος γιά τήν θεραπεία του συνανθρώπου του, γεμάτος φθόνο κατηγορεῖ;». Αυτό λοιπόν θα είναι το θέμα αυτής της κυριακάτικης ανάρτησης, γι’ αὐτό θά μιλήσουμε, για το φοβερό πάθος τοῦ φθόνου, γιατί πραγματικά εἶναι φοβερό. Ἄλλωστε ὅλοι μας, ἄλλοι λίγο, ἄλλοι πολύ, ἔχουμε πικρές ἐμπειρίες από τα αποτελέσματα του. Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες γιά νά δείξουν πόσο φοβερό πάθος εἶναι ὁ φθόνος, τον εἶχαν ἀπεικονίσει μέ έναν ἄριστο τρόπο. Εἶχαν λαξεύσει σέ μάρμαρο έναν ἄνδρα πού στό χέρι του κρατοῦσε τό τρομερό φίδι τό ὁποῖο δάγκωνε μέ τά φαρμακερά του δόντια τό στῆθος αυτού τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κατάτρωγε τά σωθικά. Στό πρόσωπό του ἦταν ζωγραφισμένος ο φρικτός πόνος που δοκίμαζε ὁ δυστυχής αυτός άνθρωπος, όμως δέν εἶχε τήν πρόνοια καί τήν δύναμη νά πετάξει τό φίδι ἀπό τό χέρι του καί νά λυτρωθεῖ, ἀλλά τό κρατοῦσε τό τροφοδοτοῦσε μέ τά σπλάχνα του καί τό γιγάντωνε μέ τό αἷμα του.
Αὐτός καί ἔτσι εἶναι ὁ φθονερός ἄνθρωπος, αυτός και έτσι είμαστε πολλές φορές και όλοι εμείς. Οι άνθρωποι δηλαδή πού κρατούμε στά χέρια μας τό φαρμακερό φίδι τοῦ φθόνου μέ ἀποτέλεσμα νά δηλητηριάζει τή ζωή μας, νά φθείρει τήν ὑγεία μας καί νά πλημμυρίζει τήν καρδιά μας ἀπό φαρμάκι, ἀφοῦ οἱ χαρές καί οἱ ἐπιτυχίες τῶν ἄλλων, ἀποτελοῦν πηγές πόνου καί πικρίας για εμάς τους ἴδιους, αλλά παράλληλα, από αδυναμία, να μην μπορούμε να το αφήσουμε, να το πετάξουμε από τα χέρια μας, αλλά συνεχώς να το τροφοδοτούμε περισσότερο.
Νά λοιπόν τί εἶναι ὁ φθόνος. Ἕνα φοβερό δηλητήριο πού καταστρέφει πρῶτα αὐτόν που τον διακατέχει καί μετά τούς ἄλλους. Ἕνα δηλητήριο πού γεμίζει καρδιές ἀκόμη καί ἀνθρώπων τῆς Ἐκκλησίας, γι’ αὐτό καί χαρακτηρίζεται ὡς φοβερό πάθος. Για το πόσο φοβερό πάθος εἶναι ὁ φθόνος θα σας διηγηθούμε μια πολύ μικρή, μα και πολύ διδακτική ιστορία.
Σ
έ ἕνα μοναστήρι εἶχαν καλέσει στήν ἑορτή τῆς Κοίμησης τῆς Παναγίας μας ἕνα Ρουμάνο μοναχό, τόν π. Νεκτάριο, νά ψάλει σάν δεξιός ψάλτης. Κάποιοι λοιπόν μοναχοί ἀπό φθόνο, γιατί προτιμήθηκε αὐτός σάν δεξιός ψάλτης καί ὄχι κάποιος ἀπό τό μοναστήρι ἤ τά μοναστήρια τῆς περιοχῆς, ἔγιναν ὄργανα τοῦ διαβόλου καί ἔβαλαν δηλητήριο μέσα στό ρόφημα τοῦ ψάλτη.
έ ἕνα μοναστήρι εἶχαν καλέσει στήν ἑορτή τῆς Κοίμησης τῆς Παναγίας μας ἕνα Ρουμάνο μοναχό, τόν π. Νεκτάριο, νά ψάλει σάν δεξιός ψάλτης. Κάποιοι λοιπόν μοναχοί ἀπό φθόνο, γιατί προτιμήθηκε αὐτός σάν δεξιός ψάλτης καί ὄχι κάποιος ἀπό τό μοναστήρι ἤ τά μοναστήρια τῆς περιοχῆς, ἔγιναν ὄργανα τοῦ διαβόλου καί ἔβαλαν δηλητήριο μέσα στό ρόφημα τοῦ ψάλτη. Ὁ εὐλογημένος αὐτός μοναχός, μόλις κατάλαβε τούς πρώτους πόνους νά τόν ζώνουν γεμάτος πίστη ἔτρεξε στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, προσκύνησε καί κατόπιν πῆρε τό καντήλι της καί ἤπιε ὅλο τό περιεχόμενο λέγοντας «Παναγία μου σῶσε με γιατί μέ δηλητηρίασαν».
Ἡ Παναγία, που είναι ἀντίληψη, βοήθεια καί ἰατρός ὅλων ἐκείνων πού μέ πίστη τήν ἐπικαλοῦνται, μόλις ὁ π. Νεκτάριος ἤπιε τό λάδι τοῦ καντηλιοῦ της, τόν ἐθεράπευσε καί μάλιστα τοῦ δημιούργησε μεγαλύτερη διάθεση γιά νά ψάλλει στήν ἑορτή της. Ἔτσι ὁ π. Νεκτάριος θά ὁμολογήσει τήν ἑπόμενη ἡμέρα «Οὐδέποτε ἄλλοτε εἶχα τόση διάθεση καί καθαρότητα λάρυγγα, ὅπως εἶχα τή νύκτα». Ἔτσι ἔγινε τό ἀντίθετο ἀπό ἐκεῖνο πού ἐπεδίωξε ὁ διάβολος νά ἐπιτύχει μέ φθονερούς μοναχούς.
Ἀδελφοί μου, αναγνώστες και φίλοι, βλέπετε πόσο πραγματικά εἶναι φοβερό τό πάθος τοῦ φθόνου, ἀφοῦ ὁδήγησε ακόμα και μοναχούς, που γιά νά ἱκανοποιήσουν τό πάθος τους, νά σκεφθοῦν καί νά φθάσουν ἀκόμα καί στό ἔγκλημα. Ἀλήθεια, ποιός ζωγράφος θά μποροῦσε νά σχεδιάσει τήν ἀπαίσια μορφή τοῦ φθόνου, ποιός ποητής καί πιό μολύβι θα ήταν ἱκανό νά περιγράψει καί νά ἀπεικονίσει τό ψυχικό μαρτύριο ἐκείνου πού αὐτοκαταδικάζεται νά τροφοδοτεῖ μέ τή σάρκα καί τό αἷμα του, τό ἀχόρταγο φίδι τοῦ φθόνου.
Γι’ αὐτό, τώρα που πλησιάζουν οι γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων, ἄς ξεριζώνουμε ἀπό μέσα μας τό πάθος τοῦ φθόνου μόλις ἀντιληφθοῦμε τήν ὕπαρξή του καί νιώσουμε τό δηλητήριό του νά κατευθύνει τήν σκέψη μας καί ἔτσι καί τήν ζωή μας και ας το αντικαταστήσουμε φίλοι μας, διαδικτυακοί και μή, με ένα άλλο αγαπητικό και θεάρεστο αυτή τη φορά συναίσθημα, αυτό της φιλανθρωπίας, της αγάπης και της συμπόνοιας. 
Φέτος, δυστυχώς, λόγω της εξάπλωσης των κρουσμάτων του κορωνοϊού στην πόλη μας, την όμορφη Θεσσαλονίκη, και της πανδημίας που επέφερε η νόσος covid-19 με αποτέλεσμα το ένα lockdown μετά το άλλο και τον κόσμο κλεισμένο στα σπίτια του για περισσότερο από ένα μήνα και χωρίς να φαίνεται κάτι αμιγώς ενθαρρυντικό στον ορίζοντα και μέχρι τα Χριστούγεννα, η ιδέα, η έννοια, μα περισσότερο η πράξη της φιλανθρωπίας, φαντάζει γιγάντια βοήθεια στα μάτια των συμπολιτών μας, που μετά την νέα πραγματικότητα της ανεργίας ή της αναστολής εργασίας, της νέας φτωχοποίησης, της νέας ανέχειας και ένδειας που οδηγήθηκαν και πάλι, αυτήν την φορά λόγω του υποχρεωτικού εγκλεισμού όλων μας. Η φιλανθρωπία αρχίζει και πάλι να γίνεται μονόδρομος για τους συνανθρώπους μας και η Εκκλησία πρέπει και πάλι να βρεθεί κοντά τους, πρέπει πάλι να απλώσει το χέρι και να προσφέρει ότι έχει και μπορεί. 
Όμως αυτήν την περίεργη χρονιά του covid-19 και των επιπτώσεων του, η οργανωμένη Εκκλησία με τις Ιερές Μητροπόλεις της και τους φορείς της, δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν τον ετήσιο Έρανο της Αγάπης του 2020, εκ των πραγμάτων, και αφού όλοι είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας με τον κορωνοϊό να παραμονεύει μέσα και έξω από αυτά.
Έτσι αναλαμβάνει και ρίχνετε στον αγώνα με εντονότερη δράση η Ενορία μας, η Ενορία σας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, και αφού δεν μπορεί να έρθει στα σπιτικά σας για να χτυπήσει την πόρτα σας, παρακαλεί, "ζητιανεύει" την αγάπη σας, ζητά και σας παροτρύνει, όποτε περάσετε κάνοντας τον περίπατο σας από τον Ιερό Ναό μας, που είναι ανοιχτός από τις 8.00 π.μ. έως τις 2.00μ.μ. και από τις 5.00 μ.μ. έως τις 7.00 μ.μ. μπορείτε να αφήσετε στις υπεύθυνες κυρίες του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας, "Με ανοιχτές αγκάλες", λίγα τρόφιμα, χαρτικά, καθαριστικά είδη, λίγα ρούχα, κουβέρτες, λίγα παιχνίδια και οτιδήποτε άλλο θεωρήσετε ότι μπορεί να βοηθήσει τις ανήμπορες οικογένειες της γειτονιάς μας να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες τους για την χριστουγεννιάτικη περίοδο που διανύουμε.
Αυτούς τους συνενορίτες μας λοιπόν, εμείς δεν θα τους αρνηθούμε ούτε και φέτος την βοήθεια μας και ας προσπαθεί ο κορωνοϊός να μας κάνει απάνθρωπους και αντικοινωνικούς, αλλά θα τους καλέσουμε αθόρυβα και διακριτικά, σχεδόν μυστικά και "συνωμοτικά", και τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας και υγιεινής, να έρθουν και να παραλάβουν από την κατακόμβη της εκκλησιάς μας τα τρόφιμα από την Ενοριακή Τράπεζα Τροφίμων,
την οποία θα δημιουργήσουμε με την αγάπη σας από όλα αυτά που θα φέρετε αυτές τις γιορτινές ημέρες και μέχρι τις παραμονές της μεγάλης εορτής της Χριστιανοσύνης, της Γεννήσεως του Χριστού μας.
Και μια προσωπική έκκληση και παράκληση, προτροπή και νουθεσία, που την απευθύνω σε όλους μας...με πρώτον εμένα...
...μακριά από το θανατηφόρο δηλητήριο του φθόνου, ας μην το αφήσουμε άλλο να κατασπαράζει τις ψυχές μας.
*παρακάτω δείτε το Ευαγγέλιο της Κυριακής Ι' Λουκά στο αρχαίο κείμενο αλλά και σε νεοελληνική απόδοση...
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής Ι' Λουκά
(6/12/2020)
(Λουκά ιγ΄ 10-17)
Πρωτότυπο κείμενο:
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν διδάσκων ὁ Ἰησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.Απόδοσις στην νεοελληνική:
Εκείνο τον καιρό εδίδασκε ο Ιησούς σε μια από τις συναγωγές και ήταν ήμερα Σάββατο. Και ήταν εκεί μια γυναίκα πού είχε πονηρό πνεύμα. Ήταν άρρωστη δεκαοχτώ χρόνια και ήταν σκυφτή και δεν μπορούσε να σηκώσει το σώμα της καθόλου. Και όταν την είδε ο Ιησούς της μίλησε και της είπε: Γυναίκα, είσαι λυμένη από την αρρώστια σου και ακούμπησε επάνω της τα χέρια του και αμέσως εκείνη ανασηκώθηκε και δόξαζε τον θεό. Και αποκρίθηκε ο αρχισυνάγωγος με αγανάκτηση, γιατί το Σάββατο έκαμε τη θεραπεία ο Ιησούς και έλεγε στο λαό: Έξι ήμερες είναι, οπού σ' αυτές πρέπει να εργαζόμαστε, σ' αυτές λοιπόν να έρχεσθε και να θεραπευόσαστε και όχι στην ήμερα του Σαββάτου. Του αποκρίθηκε λοιπόν ο Κύριος και είπε: Υποκριτά, ο καθένας σας το Σάββατο δεν λύνει το βόδι του και τον όνο από το παχνί και τα πάει και τα ποτίζει; Και αυτή εδώ πού είναι κόρη του Αβραάμ και την έδεσε ο Σατανάς δεκαοκτώ χρόνια δεν έπρεπε να λυθεί από τούτο το δέσιμο την ήμερα του Σαββάτου; Και ενώ έλεγε αυτά ο Ιησούς καταντροπιάζονταν όλοι οι εχθροί του· και όλος ο λαός είχε χαρά για τα θαύματα πού γίνονταν από αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου