ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ (Ματθ. ε΄ 14 - 19) ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΝ ΧΑΛΚΗΔΩΝΙ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.

"...οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς." 

     Αυτό το μικρό αρχαίο κείμενο με το οποίο ξεκινά σήμερα το 

άρθρο της ιστοσελίδας του ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, στην δυτική πλευρά της όμορφης πόλης της Θεσσαλονίκης, και που κατόπιν, μέσα στην κυριακάτικη ανάρτηση μας, με όσο το δυνατόν ακριβέστερο τρόπο θα προσπαθήσουμε να το μεταφέρουμε...να το μεταφράσουμε, ακριβέστερα δε να το αποδώσουμε στην νεοελληνική διάλεκτο, γνωρίζοντας πως  δεν θα μπορούσαν ποτέ πλήρως να μεταφραστούν και να αποδοθούν τα νοήματα της όμορφης αυτής γλώσσας των κειμένων της Εκκλησίας μας,  είναι ένα μέρος από τα λόγια του Χριστού στην επί του Όρους Ομιλία προς τους μαθητές Του, τα οποία θα ακουστούν από τα χείλη των Ιερέων μας σε όλους τους ναούς της Ορθοδόξου Πίστεως μας, την Δ΄ Κυριακή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου κατά το τυπικό της Εκκλησίας μας, την Κυριακή της 19ης του Ιουλίου 2020 νωρίς το πρωΐ κατά την διατεταγμένη ώρα της ανάγνωσης του μέσα στην Θεία Λειτουργία. 

Τους είπε λοιπόν ο Κύριος πως αυτοί, οι Απόστολοι δηλαδή, σε λίγο θα είναι το φως του κόσμου, αυτοί θα είναι οι ετερόφωτοι από τον ίδιον φάροι, δηλαδή αυτοί θα είναι που θα δανειστούν από το δικό του Φως για να φέξουν την οικουμένη και πως με το ιεραποστολικό έργο τους, το παράδειγμα, τα κηρύγματα και τον γραπτό λόγο τους, θα οδηγήσουν την ιδρυθείσα από τον ίδιον Εκκλησία Του σε αυτό που είναι μέχρι και σήμερα, αλλά θα είναι και στους αιώνες. 

Από αυτούς τώρα τους μυριάδες πια Φάρους της Ορθοδοξίας, η Εκκλησία μας σήμερα εορτάζει την μνήμη των Αγίων εξακοσίων τριάντα Θεοφόρων Πατέρων, οι οποίοι συνήλθαν στην Χαλκηδόνα της Βιθυνίας το έτος 451 μ.χ και συγκρότησαν την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο. 

  Η Σύνοδος αυτή των Πατέρων πολέμησε και καταδίκασε τις κακοδοξίες των λεγόμενων μονοφυσιτών και δογμάτισε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι θεάνθρωπος, τέλειος δηλαδή Θεός, αλλά και τέλειος άνθρωπος, κι όπως ακριβώς το ψάλουμε στον εσπερινό της εορτής της από την Εκκλησία μας,  «διπλοῦς τὴν φύσιν, ἀλλ' οὐ τὴν ὑπόστασιν».

Επίσης ένα άλλο αξιοσημείωτο γεγονός  που συνέβη στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο το 451 μ.Χ και θα ήταν χρήσιμο να το αναφέρουμε, είναι το Θαύμα της Αγίας Ευφημίας (ολόκληρο άρθρο αφιερώσαμε την 11η Ιουλίου στην εορτή της Αγίας Ευφημίας και το θαύμα που έκανε, σε προηγούμενη ανάρτηση μας, δείτε το με ένα κλικ στον σύνδεσμο μας), όπου όταν σε αδιέξοδο ήρθαν οι Πατέρες που συμμετείχαν σε αυτήν και συνέταξαν δύο κείμενα, ένα με την κακοδοξία των μονοφυσιτών και ένα με την ορθοδοξία της πίστης μας, τα οποία και έβαλαν πάνω στο Ιερό Λείψανο της Αγίας Ευφημίας, λύθηκε αυτή η διαμάχη τους, όταν την άλλη μέρα το πρωΐ το κείμενο των μονοφυσιτών βρέθηκε στα πόδια της ενώ το ορθόδοξο κείμενο για την διπλή φύση, Θεϊκή και Ανθρώπινη του Χριστού μας, η Αγία Ευφημία το είχε αγκαλιάσει στον κόρφο της. 

Την ανάμνηση αυτού του θαύματος της Αγίας Ευφημίας εορτάζει η Αγία του Χριστού Ορθόδοξος Εκκλησία, όπως είπαμε και πριν, την 11η Ιουλίου εκάστου έτους, και εορτάσαμε και εμείς το περασμένο Σάββατο στις 11/7 , με Θεία Λειτουργία, εορτάζοντας όμως παράλληλα μαζί με την Αγία Ευφημία και ακόμα μια Αγία μας, την Βασίλισσα της Ρωσίας και ισαπόστολο Όλγα, 
η οποία και εορτάζει την ίδια ημέρα, ενώ την επομένη, στην αναστάσιμη Κυριακή που ακολούθησε, την προηγούμενη Κυριακή δηλαδή της 12ης Ιουλίου 2020, τιμήσαμε το πρόσωπο του αγαπημένου και λαοφιλούς Αγίου μας, του νεοαγιοκαταταχθέντος Οσίου Παϊσίου τον Αγιορείτου, του διορατικού, όπως αναφέρεται στα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος από φέτος. Έχουμε δε την μεγάλη χαρά και την τιμή, αλλά και την πρωτιά στην νεοϊδρυθείσα Ενορία μας,  αγιογραφημένη εικόνα του Αγίου Παϊσίου, να στολίζει το ολοκαίνουργιο τέμπλο, εδώ και ένα μήνα περίπου, της επίσης ολοκαίνουργιας εκκλησιάς μας μετά τα Θυρανοίξια της τον Οκτώβριο του 2019.

Οι Άγιοι 630 Θεοφόροι Πατέρες που εορτάζουν σήμερα καθώς ψάλλουμε στο δοξαστικό της εορτής τους είναι «τα πάγχρυσα στόματα του λόγου», είναι οι θεοφώτιστοι και σοφοί διδάσκαλοι που η διδασκαλία τους σαν ποταμός ρέει και θα ρέει παντοτινά στην Εκκλησία του Χριστού. Είναι εκείνοι που έκαναν βίωμα το Ευαγγέλιο και κήρυξαν «έργο και λόγο». Αυτό εννοούμε όταν λέμε πατέρες της εκκλησίας, τους ιερούς εκείνους άντρες, επισκόπους, ιερείς, μοναχούς, που διακρίθηκαν από την Εκκλησία για την αγιότητα του βίου τους και για την ορθόδοξη διδασκαλία τους και Αυτή τους εστεφάνωσε, αγιοκατατάσσοντας τους μαζί με τους μυριάδες ακόμα Αγίους και Αγίες του πληρώματος του ειρηνικού στρατού του Χριστού μας. 

   Το Ευαγγέλιο είναι ζωή και αυτό που λέμε "κήρυγμα του 

 Ευαγγελίου" είναι πρώτα από όλα ενάρετος βίος και παράδειγμα. Παράδειγμα στους χλιαρούς στην πίστη αδελφούς μας είναι η ζωή και τα λόγια του κάθε πιστού χριστιανού, αλλά και του κάθε ιερέως και Αρχιερέως και μοναχού και μοναχής, γιαυτό πρέπει να είμαστε όλοι μας πολύ προσεκτικοί στην συμπεριφορά και στα λόγια μας, επειδή μπορούμε με αυτά, χωρίς καν να το θέλουμε να διαπράξουμε το μεγαλύτερο κακό στην Εκκλησία του Χριστού μας.  

Στην Εκκλησία μας που όλα είναι ζωντανά, όλα είναι  προσωπικά, όλα είναι παράδειγμα, η πίστη μας δεν είναι μάθημα σε θεωρίες και σε ανθρώπινα λόγια, είναι ο λόγος του Θεού ζωντανός στον βίο των Αγίων μας. Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν είναι μόνο οι σοφοί αλλά και οι Άγιοι. Δεν είναι μόνο οι θεολόγοι αλλά και οι θεοφόροι. Πρώτα μάλιστα είναι Άγιοι και Θεοφόροι και κατόπιν σοφοί και οι θεολόγοι. Το έργο τους είναι ασύγκριτης σπουδαιότητας και παραλληλίζεται με εκείνο των Αγίων Αποστόλων.

Μέσα στον κόσμο οι Πατέρες της Εκκλησίας είναι οι πνευματικοί φάροι των οποίων φως υπήρξε η ζωή τους, φως υπήρξε το παράδειγμα της αγιότητας τους, φως η διδασκαλία, φως τα συγγράμματα τους, των οποίων πηγή είναι ο τριαδικός Θεός. Κι όπως οι φάροι εκπέμπουν συνεχώς το φως της ελπίδας προς τους πλέοντες την νύχτα και τους δείχνουν την ασφαλή γραμμή πλεύσης, έτσι και οι Άγιοι Πατέρες, το φως που πήραν από το Χριστό δεν το κράτησαν μόνο για τον εαυτό τους αλλά με προθυμία το μετέδωσαν και σε άλλες ψυχές. Αυτό το Φως, που είναι το παράδειγμα, τα κηρύγματα, τα έργα και τα συγγράμματα τους, η Εκκλησία μας το χρησιμοποίησε σε κάθε δύσκολη στιγμή μέχρι και σήμερα, γιαυτό και έμεινε αταλάντευτη, ζωντανή και ριζωμένη στις ψυχές μας.  

        Γιαυτό αγαπητοί αναγνώστες της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, παρά το μένος των απίστων αδελφών μας, ακόμα χτυπούν οι καμπάνες και ψαλμωδίες ακούγονται στις εκκλησιές της, γιαυτό, παρά τις κοροϊδίες των άθεων συμπολιτών μας, ενίοτε και ηγετών μας,  οι χριστιανοί τρέχουν κάθε Κυριακή, γιορτή και σχόλη και τελούν Πανηγύρεις γεμίζοντας τους ναούς της, γιαυτό, παρά το όνειδος και τον σαρκασμό των αλλοδόξων συνελλήνων μας, προσκυνούν και ασπάζονται τις εικόνες και τα ιερά λείψανα των Αγίων τους σε κάθε ευκαιρία, γιαυτό η Ορθοδοξία μας είναι ολοζώντανη και ακμαία δύο χιλιάδες χρόνια τώρα επιδεικνύοντας με καμάρι τους ένδοξους και στεφανωμένους από τον Χριστό Αγίους Πατέρες, όπως οι 630 θεοφόροι Πατέρες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, αλλά και άλλες μεγάλες και άγιες μορφές της Εκκλησίας Του.  

***************

Όμως σήμερα ας σχολιάσουμε, για ακόμα μια φορά, μέσα από την ιστοσελίδα μας και μέσω της αμεσότητας και της γρηγοράδας του διαδικτύου,  ένα ακόμη θέμα, ένα σύγχρονο και ενοχλητικό πρόβλημα στους κόλπους της Εκκλησίας μας και για το τέλος της ανάρτησης μας, σας έχω και μια προσωπική δική μου παράκληση. 
    Όπως γνωρίζουμε αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι της ιστοσελίδας μας, όλες οι Κυριακές μας δόθηκαν από τον Θεό για ξεκούραση και προσευχή. Εμείς από την μεριά μας, οι πιστοί χριστιανοί, τις αφιερώνουμε στην δόξα του Θεού, και μάλιστα εορτάζουμε την Ανάσταση του Υιού Του και ιδρυτή της Εκκλησίας Του, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.        
    Έτσι με χαρά και ανυπομονησία περιμένουμε την ημέρα αυτή και όταν σημάνουν οι καμπάνες της εκκλησιάς στην Ενορίας μας τρέχουμε να προσευχηθούμε σε Αυτόν και να τον ευχαριστήσουμε για όσα μας προσφέρει καθημερινά στην ζωή μας και να συμμετάσχουμε ενεργά στην Αναστάσιμη κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, που γίνεται με σκοπό την επιτέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και της Κοινωνίας μας με τον Χριστό μέσω του κοινού Αγίου Ποτηρίου και της Θείας Μετάληψης. 

Βέβαια αυτή η σημασία της Αναστάσιμης Κυριακής στις μέρες μας τείνει να εκλείψει, αφού πια "κοινή συναινέσει" του κοινοβουλίου μας, του εκάστοτε πρωθυπουργού μας, νέου και παλαιού, μην ξεχνιόμαστε, των υπουργών του και των βουλευτών μας, αλλά και του λαού, όλων υμών δηλαδή, που τους ψηφίζει, ας μην γελιόμαστε,  η Κυριακή μετατράπηκε σε μια καθημερινή μέρα με ανοιχτή την αγορά και τα καταστήματα της, όπως η σημερινή Κυριακή της 19ης Ιουλίου 2020, ημέρα εργασίας και όχι μέρα προσευχής και λατρείας του Θεού, ημέρα χωρίς το "Ευχαριστώ" μας για την αγάπη Του. 

Η Κυριακή τα τελευταία χρόνια μπήκε στο στόχαστρο των οπαδών της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, που μας θέλει όλους ελεγχόμενους και υπόδουλους και ομοιοποιημένους. Η πανδημία δε του κορωνοϊού covid-19, και το lock down που επιβλήθηκε αναπάντεχα, ήταν η χαριστική βολή του θεσμού της Κυριακής ως αργία, όπου με το πρόσχημα μιας ακόμα οικονομικής κρίσης, μετρήστε πόσες είναι μέσα στην ελληνική ιστορία, πλέον δεν υπάρχει χώρος μέσα στην εβδομάδα για την Δόξα στον Θεό μας, δεν υπάρχει χρόνος για λατρευτική ζωή, δεν υπάρχει τρόπος Θείας Ευχαριστίας, υπάρχει μόνο η καταναλωτική μας μανία και η άνευ όρων παράδοση μας στον βομό του κέρδους.

Και το έκαναν νόμο στην Ελλάδα μας, το έκαναν πράξη στην χώρα μας και έτσι την σημερινή Κυριακή, πρωΐ-πρωΐ ανοίγει η αγορά και κάποιοι από εμάς ίσως τρέξουν για να κάνουν τα ψώνια τους, αφού δελεάστηκαν από τις εκπτώσεις τους, τις προσφορές και την σαγήνη τους. Όμως κάποιοι άλλοι δεν θα το κάνουν, δεν μπορεί να γίνει νόμος και στην ψυχή τους, θα αντισταθούν και θα έρθουν εδώ στην εκκλησιά μας, για προσευχή και ενδοσκόπηση και θα αφήσουν τα ψώνια τους για τις υπόλοιπες ημέρες, που δεν χάθηκαν άλλωστε από το ημερολόγιο, υποχρεώνοντας έτσι τον άθλιο αυτό νόμο τους να καταρρεύσει και την εργασία της Κυριακής να σταματήσει. 

Ας κάνουμε έστω αυτό, το πολύ απλό, αγαπητοί μας αναγνώστες και φίλοι, ως ομολογία της πίστης μας και θα έρθουν τα σημαντικότερα, τα δυσκολότερα, τα μεγάλα, μια που τα προβλήματα δεν θα πάψουν στους κόλπους της Εκκλησίας μας, ούτε και στην δύσμοιρη χώρα μας, που στέκεται εμπόδιο και αντιστέκεται στα σχέδια τους, έχοντας από πάντα πλεγμένες στην ψυχοσύνθεση της δύο μεγάλα και ανίκητα δεδομένα, τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Και ο πόλεμος έχει αρχίσει, η μάχη δίνεται και τα χτυπήματα δεν θα σταματήσουν αλλά αντίθετα θα πολλαπλασιαστούν και θα μεγαλώσουν κάνοντας την ζωή του πραγματικού Έλληνα και χριστιανού αφόρητη και βασανιστική. 

Ευσεβείς χριστιανοί καλούμαστε από την Εκκλησία του Χριστού μας, στις δύσκολες και αποκαλυπτικές αυτές ημέρες που περνά η Πατρίδα μας, και που βάλετε πανταχόθεν η Πίστη της, να φυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού αυτόν τον πολύτιμο θησαυρό της Ορθοδοξίας μας, της Ορθοδοξίας των Αγίων Πατέρων της, των Αγίων ανδρών και γυναικών της, τιμώντας συγκεκριμένα σήμερα μέσα από το εορτολόγιο της, τους 630 θεοφόρους Πατέρες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, και αυτό αναμφίβολα θα αποτελέσει το καλύτερο προς αυτούς εγκώμιο.

      Αυτή είναι και η προσωπική παράκληση, για την οποία σας έγραψα λίγο παραπάνω. 
Να φυλάξουμε την Κυριακή ως ημέρα λατρείας και προσευχής. Αυτό ας είναι το σημερινό κυριακάτικο μέλημα μας, αυτό ας είναι το  "ευχαριστώ" μας στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, τον μαρτυρήσαντα και σταυροθέντα για όλους εμάς και για την σωτηρία μας, αλλά και αναστάντα και αναληφθέντα στους ουρανούς, ανοίγοντας μας την δίοδο προς αυτούς και καταργώντας ουσιαστικά τον θάνατο μας και δίνοντας και πάλι την δυνατότητα να σταθούμε πλάϊ Του...αν το αξίζουμε. 

Καλή και ευλογημένη Ανάσταση,
Καλή Κυριακή σε όλους!!!

*παρακάτω με ένα κλικ  στο "Διαβάστε περισσότερα...", θα δείτε το Ευαγγέλιο της ΣΤ΄Κυριακής (19/7/2020) σε πρωτότυπο κείμενο αλλά και με απόδοση στην νεοελληνική...

ΣΤ΄ Κυριακή   

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 19ης Ιουλίου 2020 

"Των εν Χαλκιδώνι Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου Θεοφόρων Πατέρων" 

 (Ματθ. ε΄ 14-19)

Πρωτότυπο κείμενο:

    Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη·

 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ.

      Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

      Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι.

      Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.

     Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.

Απόδοσις στην νεοελληνική: 

Εσείς είστε το φως του κόσμου. Δε δύναται πόλη να κρυφτεί, όταν βρίσκεται πάνω σε όρος.  Ούτε ανάβουν λύχνο και τον θέτουν κάτω από το μόδι, αλλά πάνω στο λυχνοστάτη και έτσι λάμπει σε όλους όσοι είναι μέσα στην οικία.  

Έτσι ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς. 

Μη νομίσετε ότι ήρθα να καταλύσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα να καταλύσω, αλλά να συμπληρώσω.  

Γιατί αλήθεια σας λέω: ωσότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μια κεραία δε θα παρέλθει από το νόμο, ωσότου όλα γίνουν.  

Όποιος λοιπόν παραβεί μία από τις εντολές αυτές που είναι πάρα πολύ μικρές και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, πάρα πολύ μικρός θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών. Όποιος όμως τις εφαρμόσει και τις διδάξει, αυτός μεγάλος θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών.