Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ 2017 ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ.

Ο Εσπερινός της Αγάπης 

& το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες..

     Ανήμερα του Πάσχα, Κυριακή 16η Απριλίου του 2017, χτύπησαν χαρμόσυνα οι καμπάνες της εκκλησιάς μας, και οι πιστοί ενορίτες μας, όσοι ξύπνησαν τουλάχιστον, ήρθαν στον Ναό για να ακούσουν το αναστάσιμο μήνυμα, το "Χριστός Ανέστη" και το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες, όπως ακριβώς επιτάσσει το Ορθόδοξο τυπικό μας της Εκκλησίας μας.

     Η προετοιμασία όλη έγινε από τον π. Χρυσόστομο Τελίδη, που ήρθε από νωρίς στην εκκλησιά του για τον σκοπό αυτό. Και όταν όλα ήταν έτοιμα, και αφού ήρθε και ο συνεφημέριος του, π. Χρυσόστομος Κοτσίδης και οι ιεροψάλτες μας, αλλά και οι υπόλοιποι, που όπως συνεννοήθηκε ο προϊστάμενος του Ναού, θα έλεγαν και αυτοί σε κάποια γλώσσα το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο της ημέρας, άρχισε ο Εσπερινός της Αγάπης, όπως τον αποκαλεί ο λαός του Θεού, όπου και κατά την διάρκεια του και αμέσως μετά την Είσοδο του Ευαγγελίου, θα το απήγγειλαν εμελλώς σε όσες γλώσσες θα ήταν δυνατόν. 

      Άρχισε ο π. Χρυσόστομος Τελίδης να απαγγέλλει στην γλώσσα του Ευαγγελίου, το πρώτο μέρος του, ενώ αμέσως μετά χτύπησε το καμπανάκι και ο έτερος π. Χρυσόστομος Κοτσίδης συνέχισε στην Ομηρική διάλεκτο, και στην συνέχεια η κα Ελίνα Ελευθεριάδου στα Ρωσικά και η κα Δόμνα Ιωαννίδου στα Ποντιακά και κατόπιν στην Νεοελληνική διάλεκτο ο πρωτοψάλτης μας κος Ευάγγελος Δούδης, στην συνέχεια στα Αγγλικά από τον κο Ξανθίδη Δημήτριο και στα Λατινικά από την κα Ξανθίδου Ράνια, που φέτος κατάφεραν και ήρθαν στην Ελλάδα κάνοντας Πάσχα μαζί μας, ακούσαμε όμως το Ευαγγέλιο από από
 την κα Χρυσούλα Καραϊσαρίδου στην ιταλική γλώσσα και τέλος από την κα Μανταντζή  στα Γαλλικά.
      Θα περίμενε κανείς μέσα σε αυτήν την πολυγλωσσία της ταπεινής εκκλησιάς μας, όπου  απαγγείλαμε το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο φέτος σε δέκα γλώσσες, αυτής της όμορφης κατακόμβης των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, η οποία βρίσκεται στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας και που οσονούπω περίλαμπρο Ναό τους χτίζουμε επάνω της για να τους στεγάσουμε, αλλά και μαζί τους να χωρέσουμε τα μεγάλα όνειρα μας και εκεί να εντάξουμε την πολύβουη λατρευτική ζωή μας, 
θα προσδοκούσε λοιπόν ο αναγνώστης της ιστοσελίδας μας να προσθέταμε και την Βλάχικη διάλεκτο, μια και το μεγαλύτερο ποσοστό των Ευκαρπιωτών αποτελείται από Βλάχους και έχουμε βλάχο Επίτροπο, ακόμα  και ο ψάλτης μας είναι βλάχος. 
      Όμως δυστυχώς η διάλεκτος αυτή είναι μόνο προφορική και δεν υπάρχει γραφή στα Βλάχικα και έτσι θα ήταν παρακινδυνευμένη οποιαδήποτε προσπάθεια μεταφοράς του 
Ευαγγελίου στο χαρτί και γιαυτό το αποφεύγουμε μέχρι τουλάχιστον αυτή η μεταφορά να μπορέσει να αποδοθεί με ακρίβεια και ασφάλεια. 
Το 2014 μάλιστα, επιχειρήθηκε από ιερέα του Τυρνάβου η μεταφορά του Ευαγγελίου στα βλάχικα και η τοπική κοινωνία αντέδρασε αδίκως με άσχημο τρόπο απέναντι σε αυτήν την πρωτοβουλία του ιερέως, που κινδύνεψε από μερίδα των κατοίκων να χαρακτηριστεί ανθέλληνας και ο Εσπερινός της Αγάπης του, να γίνει πεδίο μικροπολιτικών αντιπαραθέσεων. 

      Όπως και να έχει όμως, οι στιγμές που εμείς νοιώσαμε μέσα στον Ναό μας ήταν συγκινητικές και όμορφες, 
όμως έπρεπε να βιαστούμε αφού οι ιερείς μας θα πήγαιναν και στον Εσπερινό της Αγάπης στον Καθεδρικό Ναό του Τιμίου Προδρόμου Νεαπόλεως, όπου και παραδοσιακά θα έπαιρναν την ευχή του Επισκόπου για να την μεταφέρουν στο ποίμνιο τους και φυσικά το ευλογημένο κόκκινο αυγό από τα χέρια του. 

      Όλους κατόπιν μας περίμενε το πασχαλινό τραπέζι, άλλον με τον παραδοσιακό οβελία στην σούβλα, σε άλλους τα διάφορα εδέσματα στα κάρβουνα, τις περίτεχνες σαλάτες, τα όμορφα ελληνικά τραπέζια στις μυρωδάτες από την τσίκνα και χαρούμενες αυλές των σπιτιών με τους συγγενείς και φίλους, τους χορούς και τις μουσικές. 
Ειδικά σε εμάς τους Ευκαρπιώτες και δη τους Ανθοκηπιώτες, που έχουμε και αυτήν την ευλογία, να ζούμε σε έναν τόπο που, και χωριό είναι αφού μια αγκαλιά είμαστε όλοι, αλλά και δεν μας λείπει τίποτε από την πολύβουη και κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη, που βρίσκεται δίπλα μας.

      Η νηστεία της Σαρακοστής, η χαρμολύπη της προετοιμασίας μας για το Θείο Πάθος, η κατήφεια του χειμώνα που δίνει την σκυτάλη στην άνοιξη και η 
ανάσταση της φύσης που ακολουθεί την Ανάσταση του Κυρίου μας, 

όλα πλέκουν την εκκλησιαστική και την λαογραφική παράδοση του Ορθόδοξου λαού των Ελλήνων, που τόσα χρόνια από γενιά σε γενιά μετέφεραν, και χωρίς σταματημό θα συνεχίσουν, σαν να είναι ο ανεκτίμητος θησαυρό τους, που όμως δεν περιέχει τιμαλφή και χρυσά στολίδια, αλλά τις ηρωικές γενιές των προγόνων μας, τον Σταυρό του Κυρίου μας και τους μυριάδες των Αγίων Του.

            Τον θησαυρό αυτό καλούμαστε τώρα εμείς οι Νεοέλληνες να παραδώσουμε άθικτο και ίσως πλουσιότερο σαν κληρονομιά στα παιδιά μας και από εκεί στα παιδιά των παιδιών μας, για να μην ξεχαστούν ποτέ αυτές οι ωραίες συνήθειες και αντικατασταθούν με τον "πολιτισμένο" κατά τα άλλα και τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, που θέλουν με το στανιό να μας επιβάλουν. 

Και μια που αυτοί δεν μπορούν να χαρούν, αφού η αποτυχημένη ζωή τους είναι χωρίς πίστη στον Θεό και ελπίδα, είναι και χωρίς ιδανικά και ηρωικά ιδεώδη όπως της γενιάς των Ελλήνων, προσπαθούν απεγνωσμένα να τους μοιάσουμε εμείς, λες και είναι αυτοί και η μίζερη ζωή τους, το παράδειγμα που πρέπει να έχουμε προς μίμηση και όχι τους προγόνους μας, όχι την λεβεντιά και τον ηρωισμό τους, την παράδοση που μας άφησαν και την πίστη τους στον Σταυροθέντα και Αναστάντα Χριστό, που σήμερα γιορτάζει όλη η πλάση.

"Χριστός Ανέστη" 

είναι το μήνυμα και... 

"Αληθώς Ανέστη" 

η μεγαλειώδης απάντηση.

Και τα δυο μαζί δε, είναι ο χριστιανικός καθημερινός χαιρετισμός του κάθε Έλληνα μέχρι την Ανάληψη του Κυρίου και Θεού μας.