Η τρίχρονη Παναγία, το αντίδωρο του Ιωακείμ και της Άννας, πίσω στον Θεό. Η Ενορία μας, με τον Ιερό Ναό της που τώρα χτίζετε σιγά-σιγά, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, μοναδική σε όλον τον κόσμο, αφού σε κανέναν άλλον τόπο και σημείο της Ορθοδοξίας μας δεν συναντάται Ενορία αφιερωμένη στην μνήμη των Αγίων γονέων της Παναγίας μας, αλλά και Θεοπροπάτορες, ο Άγιος Ιωακείμ σαν ο "Παππούς" και η Άννα ως η "Γιαγιά" του Χριστού, έχουν άμεση σχέση με την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, μια και αυτοί ήταν που την οδήγησαν στον ναό του Σολομώντος, ως αντίδωρο και ως τάμα στον Θεό που τους την χάρισε. Ποιοί ήταν οι μελοντικοί Θεοπροπάτορες; Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα υπήρξαν το πιο ενάρετο ζευγάρι της επόχής τους, κοσμούνταν από πάμπολες αρετές και ήταν γεμάτοι από καλοσύνη, πραότητα και υπομονή. Ζούσαν με ευλάβεια και φόβο Θεού. Τηρούσαν τον νόμο, είχαν ταπείνωση, σωφροσύνη, αγιότητα ζωής. Πίστευαν στο Θεό με θέρμη και προσεύχονταν ολόψυχα για την λύση της ατεκνίας τους και την απόκτηση ενός παιδιού. Γι’ αυτό άλλωστε και αξιώνονται να γίνουν Πρόγονοι του Βασιλέως των βασιλευόντων Χριστού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης. Η ατεκνία της Αγίας Άννας. Στη ζωή της Άγιας Άννας υπήρχε και ένα μελαγχολικό σύννεφο. Υπήρχε μια πίκρα διότι έμεινε στείρα. Ο Θεός, είχε δώσει στην ενάρετη ζωή της, για δοκιμασία, την στέρηση της μητρότητας. Μοιράζει ο Θεός τα χαρίσματά Του. Και στον καθένα μαζί με τα προσόντα, που τον προικίζει του δίνει και κάποιο μειονέκτημα για να τον συγκρατεί. Έτσι λοιπόν και η ενάρετη Άννα έχει έντονη τη θλίψη της, γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί. Τον καιρό εκείνο η ατεκνία είχε φοβερές κοινωνικές συνέπειες. Ο άτεκνος εθεωρείτο περιφρονημένος και ντροπιασμένος από τον Θεό και τους ανθρώπους. Κανένας δεν έτρωγε ψωμί μ’ αυτόν που δεν είχε παιδί. Όταν πήγαινε στην Εκκλησία καθόταν τελευταίος. Και αν έδινε λειτουργία, συνηθιζόταν να την δίνει τελευταίος στον Ιερέα. Η προσευχή της Αγίας Άννας. Η Αγία Άννα ζητάει, να επιβλέψει ο Θεός στην ταπείνωση της και να της δώσει παιδί. Ένα παιδί ζητάει από το Θεό, ένα παιδί θείο δώρο, που θα τους απάλλασσε από την ντροπή της ατεκνίας. Και αυτό δεν το θέλει δικό της. Υπόσχεται και λέγει: «Θά τό ἀφιερώσω Κύριε σέ Σένα». Ας δούμε όμως με τι λόγια προσεύχεται, πως απευθύνει η Αγία Άννα την παράκληση της στο Θεό: «Κύριε Παντοκράτορα, καί Μεγαλοδύναμε, πού μόνο μέ τόν λόγο Σου ἔκανες τόν οὐρανό καί τή γῆ καί ὅσα φαίνονται καί εἶναι γύρω μας, πού λύτρωσες, τούς πατέρες μας ἀπό τά χέρια τοῦ Φαραώ, πού μέ τό πρόσταγμά Σου σχίσθηκε ἡ θάλασσα καί πέσανε μέσα οἱ Αἰγύπτιοι. Ἐσύ Θεέ, πού τούς ἔτρεφες σαράντα χρόνια στήν ἔρημο. Ἐσύ, πού εὐλόγησες τή Σάρρα, τή γυναίκα τοῦ Ἀβραάμ καί γέννησε τόν Ἰσαάκ στά γεράματά της. Ἐσύ πού χαρίτωσες ἐκείνη τήν Ἄννα τήν ὁμοία μου καί γέννησε τό Σαμουήλ τόν προφήτη. Ἐσύ δῶσε καί σέ μένα τήν ταπεινή Σου δούλη παιδί, καί μή μέ ἀφήσης νά εἶμαι ντροπιασμένη καί ταπεινωμένη ἀπό ὅλο μου τό γένος. Κύριε, ὁ Θεός μου, τάχα καί σάν ἕνα ἀπό τά θηρία δέν εἶμαι καί ἐγώ; Διατί μέ ὠργίστηκες τόσο καί εἶμαι στείρα; Ἐσύ, πού εὐλόγησες τά ποιήματά σου καί εἶπες: Αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε, δῶσε καί σέ μένα σπέρμα καί καρπό κοιλίας, καί ἄν γεννήσω εἴτε ἀρσενικό εἴτε θηλυκό, νά Σού τό χαρίσω μέ ὅλη μου τή χαρά καί νά τό φέρω στό Ναό Σου νά τό ἀφιερώσω». Ο Άγιος Ιωακείμ, έκλεγε και αυτός και παρακαλούσε το Θεό, όπως και η γυναίκα του για την απόκτηση τέκνου, προσευχόμενος μάλιστα στο βουνό για σαράντα ημέρες μέχρι που ο Θεός απαντά στις προσευχές τους. Ο Θεός που αγαπάει τα πλάσματα Του, είδε τα δάκρυα και τους αναστεναγμούς τους και απάντησε στις θερμές προσευχές τους. Και πως έγινε τούτο; Έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στον Ιωακείμ που ήταν στο βουνό και του λέγει: «Χαῖρε Ἰωακείμ, καί εὐφραίνου, ἐγώ εἶμαι Ἀρχάγγελος Κυρίου καί ἦλθα νά σού πῶ, ὅτι πρόκειται νά γεννήσεις μία θυγατέρα, πού θά γεννήσει ἀπό τήν παρθενία τῆς τόν Βασιλιά τοῦ κόσμου καί Θεό. Ἄφησε λοιπόν τήν πολλή σου λύπη καί πικρία τῆς ψυχῆς σου καί πήγαινε στό σπίτι σου χαρούμενος. Φτάνουν οἱ τόσο πολλοί κόποι καί ἀναστεναγμοί. Ἄκουσε ό Θεός τή δέησή σου. Μόνο πήγαινε, πιστεύοντας στούς λόγους μου καί δόξαζε τό Θεό.» Αυτά είπε ο Αρχάγγελος στον Ιωακείμ και έφυγε αμέσως και πήγε στην Άννα και της είπε τα εξής: «Ἄννα, Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος της δεήσεώς σου καί συλλήψει καί γεννήσεις, καί λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλη τή οἰκουμένη». Καί εἶπεν Ἄννα: «Ζῆ Κύριος ὁ Θεός μου, ἐάν γεννήσω εἴτε ἄρρεν, εἴτε θῆλυ, προσάξω αὐτό δῶρον Κυρίω τῷ Θεῶ μου καί ἔσται λειτουργῶν αὐτῶ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ». Ο Ιωακείμ σαν άκουσε τα λόγια και τα μηνύματα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, πήγε χαρούμενος ατό σπίτι του. Εκεί βρήκε τη γυναίκα του την Άννα που ήταν και αυτή χαρούμενη από τα λόγια του Αρχαγγέλου. Εκείνη λοιπόν τη νύχτα, συνέλαβε η Αγία Άννα τη Δέσποινα Θεοτόκο από τη σπορά του Ιωακείμ, γιατί μόνο ο Χριστός ασπόρως εκυήθη, γεννήθηκε χωρίς σπορά ανδρός. Επακολούθησαν ευτυχείς ημέρες απερίγραπτης χαράς για τους ευσεβείς Ιωακείμ και Άννα. Και τότε συνεχίσθηκαν οι προσευχές ευχαριστίας με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης στο Θεό. Ποιος αλήθεια μπορεί να περιγράψει τη ευτυχία τους εκείνη, που επακολούθησε; Έπειτα όταν πέρασε ο προβλεπόμενος χρόνος η χαρά τους έγινε πιο χειροπιαστή. Η ευσεβής Άννα γέννησε μετά από 9 μήνες ένα χαριτωμένο κοριτσάκι. Το όνομα του παιδιού και η σημασία του. Στις οχτώ μέρες, ήταν συνήθεια στους Εβραίους, οι γονείς του παιδιού να καλούν τους ιερείς, να τους φιλεύουν και να βάζουν το όνομα του παιδιού, μια 'ομορφη συνήθεια που γίνεται και στις μέρες μας (η ευχή της ονοματοδοσίας) Σύμφωνα με τη συνήθεια αυτή, ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα καλέσανε τους ιερείς, τους φιλέψανε για να βάλουν το όνομα τής θυγατέρας τους. Την ονομάσανε Μαριάμ. Το όνομα Μαριάμ σημαίνει Βασίλισσα. Σημαίνει επίσης, δώρο, ελπίδα, κυρία, Ωραία. Ήταν η πιο άγια γυναίκα, Άφθαρτη και Αμόλυντη και γι’ αυτό λέγεται Παναγία. Αναλυτικά όμως, σύμφωνα με μίαν άλλη ερμηνεία κάθε γράμμα του ονόματος της αντιστοιχεί στις λέξεις: Μόνη Αύτη Ρύσεται Ιού Άπαντας Μισοκάλου Δηλαδή: Μόνη αυτή θα γλυτώσει τους ανθρώπους από το φαρμάκι του Διαβόλου. Δηλαδή την αμαρτία. Το τάμα της Αγίας Άννας. Επί τρία ολόκληρα χρόνια χαρήκανε οι ευλαβείς γονείς την μικρή χαριτωμένη κόρη τους, έχοντάς την ανάμεσα τους και υμνολογώντας ευχαριστίες στο Θεό. Μόλις περάσανε τα τρία χρόνια, θυμήθηκαν οι γονείς της αυτό που τάξανε στο Θεό. Να χαρίσουν δηλαδή τη θυγατέρα τους στην Εκκλησία. Αληθινά, ήταν πολύ μεγάλη η πίστη της Άννας, για να χωριστεί από τη θυγατέρα της, που ήταν μόλις τριών χρόνων.

Η τρίχρονη Παναγία,

το αντίδωρο του Ιωακείμ και της Άννας,

 πίσω στον Θεό.

       Η Ενορία μας, με τον Ιερό Ναό της που τώρα χτίζετε σιγά-σιγά, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, μοναδική σε όλον τον κόσμο, αφού σε κανέναν άλλον τόπο και σημείο της Ορθοδοξίας μας δεν συναντάται Ενορία αφιερωμένη στην μνήμη των Αγίων γονέων της Παναγίας μας, αλλά και Θεοπροπάτορες, ο Άγιος Ιωακείμ σαν ο "Παππούς" και η Άννα ως η "Γιαγιά" του Χριστού, έχουν άμεση σχέση με την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, μια και αυτοί ήταν που την οδήγησαν στον ναό του Σολομώντος, ως αντίδωρο και ως τάμα στον Θεό που τους την χάρισε.

Ποιοί ήταν οι μελοντικοί Θεοπροπάτορες;

      Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα υπήρξαν το πιο ενάρετο ζευγάρι της επόχής τους, κοσμούνταν από πάμπολες αρετές και ήταν γεμάτοι από καλοσύνη, πραότητα και υπομονή. Ζούσαν με ευλάβεια και φόβο Θεού. 

       Τηρούσαν τον νόμο, είχαν ταπείνωση, σωφροσύνη, αγιότητα ζωής. Πίστευαν στο Θεό με θέρμη και προσεύχονταν ολόψυχα για την λύση της ατεκνίας τους και την απόκτηση ενός παιδιού.

        Γι’ αυτό άλλωστε και αξιώνονται να γίνουν Πρόγονοι του Βασιλέως των βασιλευόντων Χριστού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης.

Η ατεκνία της Αγίας Άννας.

    Στη ζωή της Άγιας Άννας υπήρχε και ένα μελαγχολικό σύννεφο. Υπήρχε μια πίκρα διότι έμεινε στείρα. Ο Θεός, είχε δώσει στην ενάρετη ζωή της, για δοκιμασία, την στέρηση της μητρότητας. 

     Μοιράζει ο Θεός τα χαρίσματά Του. Και στον καθένα μαζί με τα προσόντα, που τον προικίζει του δίνει και κάποιο μειονέκτημα για να τον συγκρατεί. Έτσι λοιπόν και η ενάρετη Άννα έχει έντονη τη θλίψη της, γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί.

    Τον καιρό εκείνο η ατεκνία είχε φοβερές κοινωνικές συνέπειες. Ο άτεκνος εθεωρείτο περιφρονημένος και ντροπιασμένος από τον Θεό και τους ανθρώπους. Κανένας δεν έτρωγε ψωμί μ’ αυτόν που δεν είχε παιδί. Όταν πήγαινε στην Εκκλησία καθόταν τελευταίος.

   Και αν έδινε λειτουργία, συνηθιζόταν να την δίνει τελευταίος στον Ιερέα.

Η προσευχή της Αγίας Άννας.

      Η Αγία Άννα ζητάει, να επιβλέψει ο Θεός στην ταπείνωση της και να της δώσει παιδί. Ένα παιδί ζητάει από το Θεό, ένα παιδί θείο δώρο, που θα τους απάλλασσε από την ντροπή της ατεκνίας. Και αυτό δεν το θέλει δικό της. Υπόσχεται και λέγει: «Θά τό ἀφιερώσω Κύριε σέ Σένα».

      Ας δούμε όμως με τι λόγια προσεύχεται, πως απευθύνει η Αγία Άννα την παράκληση της στο Θεό:

«Κύριε Παντοκράτορα, καί Μεγαλοδύναμε, πού μόνο μέ τόν λόγο Σου ἔκανες τόν οὐρανό καί τή γῆ καί ὅσα φαίνονται καί εἶναι γύρω μας, πού λύτρωσες, τούς πατέρες μας ἀπό τά χέρια τοῦ Φαραώ, πού μέ τό πρόσταγμά Σου σχίσθηκε ἡ θάλασσα καί πέσανε μέσα οἱ Αἰγύπτιοι. Ἐσύ Θεέ, πού τούς ἔτρεφες σαράντα χρόνια στήν ἔρημο. Ἐσύ, πού εὐλόγησες τή Σάρρα, τή γυναίκα τοῦ Ἀβραάμ καί γέννησε τόν Ἰσαάκ στά γεράματά της. Ἐσύ πού χαρίτωσες ἐκείνη τήν Ἄννα τήν ὁμοία μου καί γέννησε τό Σαμουήλ τόν προφήτη. Ἐσύ δῶσε καί σέ μένα τήν ταπεινή Σου δούλη παιδί, καί μή μέ ἀφήσης νά εἶμαι ντροπιασμένη καί ταπεινωμένη ἀπό ὅλο μου τό γένος. Κύριε, ὁ Θεός μου, τάχα καί σάν ἕνα ἀπό τά θηρία δέν εἶμαι καί ἐγώ; Διατί μέ ὠργίστηκες τόσο καί εἶμαι στείρα; Ἐσύ, πού εὐλόγησες τά ποιήματά σου καί εἶπες: Αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε, δῶσε καί σέ μένα σπέρμα καί καρπό κοιλίας, καί ἄν γεννήσω εἴτε ἀρσενικό εἴτε θηλυκό, νά Σού τό χαρίσω μέ ὅλη μου τή χαρά καί νά τό φέρω στό Ναό Σου νά τό ἀφιερώσω».

     Ο Άγιος Ιωακείμ, έκλεγε και αυτός και παρακαλούσε το Θεό, όπως και η γυναίκα του για την απόκτηση τέκνου, προσευχόμενος μάλιστα στο βουνό για σαράντα ημέρες μέχρι που ο Θεός απαντά στις προσευχές τους.

          Ο Θεός που αγαπάει τα πλάσματα Του, είδε τα δάκρυα και τους αναστεναγμούς τους και απάντησε στις θερμές προσευχές τους. Και πως έγινε τούτο; 

       Έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στον Ιωακείμ που ήταν στο βουνό και του λέγει:

«Χαῖρε Ἰωακείμ, καί εὐφραίνου, ἐγώ εἶμαι Ἀρχάγγελος Κυρίου καί ἦλθα νά σού πῶ, ὅτι πρόκειται νά γεννήσεις μία θυγατέρα, πού θά γεννήσει ἀπό τήν παρθενία τῆς τόν Βασιλιά τοῦ κόσμου καί Θεό. Ἄφησε λοιπόν τήν πολλή σου λύπη καί πικρία τῆς ψυχῆς σου καί πήγαινε στό σπίτι σου χαρούμενος. Φτάνουν οἱ τόσο πολλοί κόποι καί ἀναστεναγμοί. Ἄκουσε ό Θεός τή δέησή σου. Μόνο πήγαινε, πιστεύοντας στούς λόγους μου καί δόξαζε τό Θεό.»

     Αυτά είπε ο Αρχάγγελος στον Ιωακείμ και έφυγε αμέσως και πήγε στην Άννα και της είπε τα εξής:

«Ἄννα, Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος της δεήσεώς σου καί συλλήψει καί γεννήσεις, καί λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλη τή οἰκουμένη». 

Καί εἶπεν Ἄννα:

«Ζῆ Κύριος ὁ Θεός μου, ἐάν γεννήσω εἴτε ἄρρεν, εἴτε θῆλυ, προσάξω αὐτό δῶρον Κυρίω τῷ Θεῶ μου καί ἔσται λειτουργῶν αὐτῶ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ».

       Ο Ιωακείμ σαν άκουσε τα λόγια και τα μηνύματα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, πήγε χαρούμενος ατό σπίτι του. Εκεί βρήκε τη γυναίκα του την Άννα που ήταν και αυτή χαρούμενη από τα λόγια του Αρχαγγέλου. 

      Εκείνη λοιπόν τη νύχτα, συνέλαβε η Αγία Άννα τη Δέσποινα Θεοτόκο από τη σπορά του Ιωακείμ, γιατί μόνο ο Χριστός ασπόρως εκυήθη, γεννήθηκε χωρίς σπορά ανδρός.  
   

       Επακολούθησαν ευτυχείς ημέρες απερίγραπτης χαράς για τους ευσεβείς Ιωακείμ και Άννα. 

      Και τότε συνεχίσθηκαν οι προσευχές ευχαριστίας με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης στο Θεό. Ποιος αλήθεια μπορεί να περιγράψει τη ευτυχία τους εκείνη, που επακολούθησε;

       Έπειτα όταν πέρασε ο προβλεπόμενος χρόνος η χαρά τους έγινε πιο χειροπιαστή. Η ευσεβής Άννα γέννησε μετά από 9 μήνες ένα χαριτωμένο κοριτσάκι.

        Το όνομα του παιδιού και η σημασία του.

     Στις οχτώ μέρες, ήταν συνήθεια στους Εβραίους, οι γονείς του παιδιού να καλούν τους ιερείς, να τους φιλεύουν και να βάζουν το όνομα του παιδιού, μια 'ομορφη συνήθεια που γίνεται και στις μέρες μας (η ευχή της ονοματοδοσίας) 

    Σύμφωνα με τη συνήθεια αυτή, ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα καλέσανε τους ιερείς, τους φιλέψανε για να βάλουν το όνομα τής θυγατέρας τους. 

    Την ονομάσανε Μαριάμ. Το όνομα Μαριάμ σημαίνει Βασίλισσα. Σημαίνει επίσης, δώρο, ελπίδα, κυρία, Ωραία. Ήταν η πιο άγια γυναίκα, Άφθαρτη και Αμόλυντη και γι’ αυτό λέγεται Παναγία. 
  

      Αναλυτικά όμως, σύμφωνα με μίαν άλλη ερμηνεία κάθε γράμμα του ονόματος της αντιστοιχεί στις λέξεις:

Μόνη Αύτη Ρύσεται Ιού Άπαντας Μισοκάλου

Δηλαδή: Μόνη αυτή θα γλυτώσει τους ανθρώπους από το φαρμάκι του Διαβόλου. Δηλαδή την αμαρτία.

Το τάμα της Αγίας Άννας.

       Επί τρία ολόκληρα χρόνια χαρήκανε οι ευλαβείς γονείς την μικρή χαριτωμένη κόρη τους, έχοντάς την ανάμεσα τους και υμνολογώντας ευχαριστίες στο Θεό.

       Μόλις περάσανε τα τρία χρόνια, θυμήθηκαν οι γονείς της αυτό που τάξανε στο Θεό.

Να χαρίσουν δηλαδή τη θυγατέρα τους στην Εκκλησία.

Αληθινά, ήταν πολύ μεγάλη η πίστη της Άννας, για να χωριστεί από τη θυγατέρα της, που ήταν μόλις τριών χρόνων.

 

       Για να χωριστεί από κείνη, που ζήτησε με πολλά δάκρυα και πολλές προσευχές από το Θεό. Προτίμησε όμως η Αγία Άννα να τηρήσει την υπόσχεση της στο Θεό και να δώσει αυτό που έταξε, από τη διαδοχή του γένους της. Είπε λοιπόν:

"Μόνο να γίνει αυτό που έταξα στο Θεό και ας μείνω χωρίς κληρονόμο, και ας μείνουν τα υπάρχοντα μου σε χέρια άλλων".

         Μαζέψανε οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα τις παρθένους της γειτονιάς, για να πάνε με λαμπάδες την χαριτωμένη κόρη τους στο Ναό. 

        Τον καιρό εκείνο, ήταν αρχιερέας ο Ζαχαρίας, ο Προφήτης και πατέρας του Προδρόμου. Αυτός μόλις είδε την Παναγία, τη γνώρισε αμέσως. Στάθηκε και της είπε πολλά εγκώμια. Μετά γύρισε και στους γονείς της και τους είπε:

«Εὐλογημένο καί χαριτωμένο ἀντρόγυνο, χαίρεσθε καί ἀγαλλιάσθε, γιατί ἀξιωθήκατε νά γίνετε γονεῖς τέτοιας θυγατέρας. Ἐσεῖς ξεπεράσατε τούς προπάτορές μας καί τούς πατέρες μας. Ἐσεῖς γεννήσατε τή Βασίλισσα τοῦ κόσμου. Ἐσεῖς θά δοξασθῆτε ἀπό τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους».

      Τότε η Αγία Άννα είπε στον Αρχιερέα:

«Πάρε Ἀρχιερέα, τή θυγατέρα μου. Μᾶλλον τή θυγατέρα τοῦ Θεοῦ. Δέξου τήν καθαρή καί ἀμόλυντη καί ὑψηλότερη τῶν οὐρανῶν. Βάλτην μέσα στό Ναό γιατί ἐκεῖ της ἀξίζει νά 

κατοικῆ. Ἁγία εἶναι, σέ καθαρό τόπο τοποθέτησε τήν στά χέρια τοῦ Θεοῦ παράδωσε τήν σέ τόπο ἅγιο βάλτην ν’ ἁγιάση. 

Πάρε, Ζαχαρία, τήν κόρη μου, καί ἀφιέρωσε την στό Ναό, 

γιατί  ἔτσι  τήν  τάξαμε».

     Εις ανάμνησιν αυτού του γεγονότος, των Εισοδίων της Θεοτόκου, η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας επιτελεί εορτή μεγάλη, την 21ην Νοεμβρίου εκάστου έτους, μάλιστα στον ναό μας, των γονιών της Παναγίας, του Ιωακείμ και της Άννας, την Πέμπτη 21η Νοεμβρίου του 2013, θα τελεστεί Πανηγυρικά η Θεία Λειτουργία των Εισοδίων από τους Αγίους Θεοπάτορες, της Θεοτόκου κόρης τους, στον Ναό του Σολομώντος, όπου και έζησε έως την ηλικία των δεκαπέντε ετών, στα Άγια των Αγίων, έναν χώρο όπου μόνο ο Αρχιερέας έμπαινε μια φορά τον χρόνο,  με παρθενία και προσευχή. 

     Αυτή η εορτή είναι μια Θεομητορική εορτή άμεσα συνδεδεμένη με τους Αγίους Θεοπάτορες γονείς της Παναγίας μας και προστάτες της συνοικίας μας, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, μιας Ενορίας που φέρει το όνομα τους, με την μικρή εκκλησιά τους που τώρα σιγά-σιγά χτίζετε και που στην κατακόμβη της υπάρχει το μικρό παρεκκλήσι στο όνομα της Θεοτόκου κόρης τους.

     Εκεί βρίσκονται και όλες αυτές οι βυζαντινές εικόνες, έργα του αγιογράφου μας, κου Ζέκιου Νικόλαου και που βλέπετε να κοσμούν το σημερινό μας άρθρο, το οποίο αναρτήσαμε προς τιμή της Παναγίας Θεοτόκου, αλλά και προς γνώση των αναγνωστών της ιστοσελίδας μας για αυτήν την τόσο μεγάλη Θεομητορική εορτή της Ορθοδοξίας.

    

 Στο μικρό μας αυτό παρεκκλήσι κάθε Τρίτη απόγευμα μετά τον Εσπερινό και την Ιερά Παράκληση αφιερωμένη στου Αγίους Θεοπάτορες, τον Αγιο Ιωακείμ και την Αγία Άννα, οι οποίοι κατά την παράδοση της Εκκλησίας μας, είναι οι προστάτες των άτεκνων ζευγαριών, της οικογενείας και των παιδιών, διαβάζετε από τους ιερείς μας η ευχή της Αγίας Άννας, που λύει τα δεσμά της ατεκνίας και προσφέρει στα ζευγάρια που παρακλητικά ζητούν την βοήθεια της, το Θείο Δώρο της παιδοποιΐας, με την ιδιαίτερη παρρησία που έχει στον κατά σάρκα εγγονό της και Σωτήρα του Κόσμου Ιησού Χριστό.