ΟΙ ΔΥΟ ΝΕΑΠΟΛΙΤΕΣ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ Ι.Μ.Ν. & ΣΤ. // Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (3/11) & Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ (20/8) // (ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΑΓΙΩΝ: 1η ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)

...Σχόλιον:

* από σήμερα και μέχρι την 1η Κυριακή του Νοεμβρίου, 

φέτος την Κυριακή 7η Νοεμβρίου 2021, που θα εορτάσουμε εδώ στην Ιερά Μητρόπολη μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, την Σύναξη των τοπικών Αγίων...όσο βέβαια μας επιτρέπεται, λόγω και πάλι της έξαρσης των κρουσμάτων της πανδημίας της covid-19 στην Βόρεια Ελλάδα και στην Θεσσαλονίκη μας, θα ανεβάζουμε καθημερινά σχετικά άρθρα με τον βίο και άλλες πληροφορίες και στοιχεία για τους Αγίους μας αυτούς, που αποτελούν, για όλους εμάς τους νεοέλληνες και ειδικά τους κατοίκους της Δυτικής Θεσσαλονίκης, το ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση της "αγιοτόκου" γειτονιάς μας, είτε όταν αυτή ήταν στα πάτρια εδάφη της Μικράς Ασίας, από όπου καταγόμαστε οι περισσότεροι, είτε εδώ όπου ήρθαμε κατατρεγμένοι και εκδιωγμένοι κατά την Μικρασιατική καταστροφή του '22 από τις αλησμόνητες πατρίδες μας στην "προσφυγομάνα" Θεσσαλονίκη, για να φτιάξουμε την Νέα πατρίδα μας...όχι πάντα με τις καλύτερες συνθήκες, την αναγνώριση και τον σεβασμό από τους ντόπιους, μια νέα πατρίδα εδώ στην Μητροπολιτική Ελλάδα, κουβαλώντας στις αποσκευές μας, όχι χρήματα, τιμαλφή και κοσμήματα, αλλά τις εικόνες και τα Λείψανα των Αγίων μας, χτίζοντας πρώτα εκκλησιές για να τα "ακουμπήσουμε" μέσα με ασφάλεια και μετά τα σπίτια για να στεγάσουμε τις οικογένειες μας.

Τα άρθρα μας αυτά με ημερολογιακή σειρά θα έχουν το τίτλο:

+ ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ Ι.Μ.Ν & Στ. ΚΑΙ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥΣ....   φέτος την Κυριακή 7η Νοεμβρίου 2021, και πάλι εν μέσω κορωνοϊού!!!

+ Ο ΝΕΑΠΟΛΙΤΕΣ, ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (3/11) &  Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ (20/8) 

+ Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ  ΤΟΥ  ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ (3/11)

+ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΚΑΚΙΟΣ Ο ΝΕΟΧΩΡΙΤΗΣ ή ΑΣΒΕΣΤΟΧΩΡΙΤΗΣ (1/5) 

+ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΚΟΥΛΑΚΙΩΤΗΣ (8/9) 

+ Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΧΩΜΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ή ΟΥΣΑΚΙΩΤΗΣ, ή ΕΥΚΑΡΠΙΩΤΗΣ (7/5) 

* το φωτογραφικό υλικό που κοσμεί την σημερινή ανάρτηση της ιστοσελίδας μας, είναι από Λιτανείες των Ιερών Λειψάνων των τοπικών Αγίων μας, που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, ενώ και φέτος, όπως διαφαίνεται, δεν θα τελεστεί η καθιερωμένη Λιτανεία την 1η Κυριακή του Νοεμβρίου (...την 7η Νοεμβρίου 2021), λόγω των αυξανομένων κρουσμάτων του κορωνοϊού στην πόλη μας...

Ο Άγιος Γεώργιος, ο Νεαπολίτης. 

    Ο Άγιος Γεώργιος, ο νέος ιερομάρτυρας του Χριστού, έζησε στη Νεάπολη της Μικράς Ασίας (τουρκ. Νεβ-Σεχήρ) τον δέκατο όγδοο αιώνα. Ήταν ιερέας στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και υπηρετούσε με δικαιοσύνη και οσιότητα το ποίμνιο του ως αληθής λειτουργός του Υψίστου. Προικισμένος με τις αρετές της αγάπης και της πραότητας, της φιλαδελφείας και της ανεξικακίας, ταπεινός και άμεμπτος ήταν το στήριγμα και η παραμυθία των Ελλήνων χριστιανών που ζούσαν τότε κάτω από το ζυγό των Τούρκων. Ως επίγειος άγγελος ο θείος Γεώργιος υπηρετούσε με προθυμία τους συνανθρώπους του καλλιεργώντας τα θεία χαρίσματα και ευαρεστώντας τον Θεό.

    Το έτος 1797 προσκλήθηκε στο χωριό Μαλακοπή -που βρισκόταν σε απόσταση έξι ωρών από τη Νεάπολη- για να ιερουργήσει σε κάποια μεγάλη γιορτή και να αγιάσει τους ευσεβείς χριστιανούς, γιατί ο ιερέας τους ήταν ασθενής ή, κατά τη γνώμη άλλων, κρυβόταν από τη μανία των Αγαρηνών. Ο γέροντας πια Γεώργιος αποδέχθηκε ευχαρίστως την πρόσκληση χωρίς να υπολογίσει την ταλαιπωρία και προπάντων τους κινδύνους.

    Ανεβασμένος στο γαϊδουράκι του, καχεκτικός, πορευόταν πρόθυμος. Κόντευε πια στη Μαλακοπή, όταν ξαφνικά στη θέση « Κομπιά Ντερέ», δηλαδή «ρεματιά» δέχθηκε την άγρια επίθεση Τούρκων βοσκών, οι οποίοι έπεσαν επάνω του εξαγριωμένοι και με απερίγραπτη μανία. Τον λήστεψαν, τον γύμνωσαν και, τέλος του έδωσαν μαρτυρικό θάνατο αποκόπτοντας την τιμία κεφαλή του. Το σώμα του, γυμνό και ματωμένο, μαζί με το κεφάλι κατέληξαν σε παρακείμενο φαράγγι, η ψυχή όμως πέταξε κοντά στον Κύριον της για να την κατατάξει στους Οσίους και τους Ιερομάρτυρες.

    Πέρασαν τέσσερις ημέρες χωρίς ο Άγιος ιερέας να εμφανισθεί στη Μαλακοπή, αλλά ούτε να επιστρέψει στη Νεάπολη. Ανήσυχοι οι Νεαπολίτες βγήκαν σε αναζήτησή του. Βρήκαν το άγιο σώμα του και την τιμία κεφαλή και θρηνώντας και κλαίγοντας για τον σκληρό θάνατο του ποιμένα τους τον κήδευσαν επιτόπου βιαστικά, φοβούμενοι τη μανία των Αγαρηνών. Πάνω στον τάφο μια πέτρα έφερε την απλή επιγραφή : «Ιερεύς Γεώργιος».

     Πέρασε έτσι αρκετός καιρός, όταν μια νύκτα ο άγιος ιερομάρτυς εμφανίζεται σε όραμα σε μια ευλαβή χήρα διηγούμενος τα όσα συνέβησαν και προτρέποντάς την να ενημερώσει τη Δημογεροντία, για να φροντίσουν να τον βρουν στην τοποθεσία όπου είχε ταφεί. Η γυναίκα δεν έδωσε σημασία, όταν όμως έπειτα από λίγες μέρες το όνειρο επαναλήφθηκε, έντρομη έπραξε όσα της ζήτησε ο άγιος. Δίχως αναβολή οι ευσεβείς Νεαπολίτες με επικεφαλής τον ιερέα τους, ονόματι Νεόφυτο, γιο του επίσης ιερέα Βασιλείου, συνεφημερίου του αγίου, σπεύδουν και ανασκάπτουν τον πρόχειρο εκείνο τάφο. Ω, του θαύματος! Το λείψανο του Αγίου υπάρχει σώο και ακέραιο διαχέοντας ουράνια ευωδία και Χάρη! 

Αφού το προσκύνησαν με ευλάβεια και δέος, το τοποθέτησαν σε ξύλινη λάρνακα και το μετέφεραν στην οικία του π. Νεοφύτου όπου, κατά την επιθυμία του ίδιου του Αγίου, φυλασσόταν σε ένα κελί.

    Εκεί προσέρχονταν πάρα πολλοί, ντόπιοι και ξένοι, για να προσκυνήσουν τον Άγιο και να λάβουν αγιασμό από το σεπτό λείψανό του. Αρχίζουν να τελούνται θαύματα. Ασθένειες και αναπηρίες θεραπεύονται, άτεκνοι αποκτούν παιδιά, ψυχικά νοσήματα εξαφανίζονται, ακόμη και για ανομβρία καταφεύγουν στον Άγιο οι Νεαπολίτες, για να δουν σε λίγη ώρα την ευλογημένη βροχή να πέφτει δυνατή.

Όλοι ομολογούσαν πόσο θαυματουργός αναδείχτηκε ο Άγιος Γεώργιος!

     Το 1924, με την ανταλλαγή των πληθυσμών, αναχώρησαν και οι Έλληνες της Καππαδοκίας για την ελεύθερη Ελλάδα παίρνοντας ο καθένας μαζί του ό,τι θεωρούσε πολυτιμότερο. Ο τότε εφημέριος του Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος, θεωρώντας πρώτο του καθήκον την ασφαλή μεταφορά του θαυματουργού και άφθαρτου λειψάνου του Αγίου Γεωργίου, το μετέφερε από την παραλία της Μερσίνης με ατμόπλοιο στην Αττική. 

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού είχε μεγάλη θαλασσοταραχή, η οποία όμως κόπασε με θαύμα του Αγίου.

     Στην Αττική το ιερό λείψανο παραδόθηκε στους Νεαπολίτες, οι οποίοι το τοποθέτησαν με ευλάβεια στον Ιερό Ναό του Αγίου Ευσταθίου στη Νέα Νεάπολη του Περισσού. Από τότε άπειρα είναι τα θαύματα και οι ιάσεις που ενεργεί ο Άγιος Γεώργιος σε όσους με πίστη επικαλούνται το όνομά του.

     Από τις 2-11-1999, κατόπιν παρακλήσεως του Α΄ Μητροπολίτη κ.κ. Διονυσίου και ευγενούς παραχωρήσεως του Σεβασ. Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας κ.κ. Στεφάνου, τεμάχιο του ιερού λειψάνου του Αγίου είναι θησαυρισμένο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου Νεαπόλεως, για μόνιμη ευλογία του χριστεπώνυμου πληρώματος της Ιεράς Μητροπόλεως. 

Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτη τιμάται στις 3 Νοεμβρίου, ενώ η Σύναξις όλων των τοπικών Αγίων της Ιεράς Μητροπόλεως μας, εορτάζεται την 1η Κυριακή του Νοεμβρίου, εκάστου έτους.

Ο Άγιος Θεοχάρης, 
ο Νεαπολίτης Νεομάρτυρας

     Το έτος 1740 μ.Χ., επί Σουλτάνου Αχμέτ και Ιμπραήμ Πασά γενικού διοικητή της Μικράς Ασίας, εκδόθηκε διάταγμα συγκέντρωσης των αγοριών των χριστιανών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μέσα σ' αυτά βρέθηκε και ο ορφανός Θεοχάρης. Κάποια μέρα όμως, ο δικαστής της Νεάπολης (Νέβσεχηρ) Καππαδοκίας, είδε τον Θεοχάρη μέσα στο στρατόπεδο, του άρεσε και τον πήρε στο σπίτι του να περιποιείται τα ζώα του.

    Η ευσέβεια και η ομορφιά του Θεοχάρη, έκαναν τον δικαστή να του προτείνει να γίνει γαμπρός του, αφού όμως γίνει πρώτα μωαμεθανός. Ο Θεοχάρης με θάρρος απάντησε. «Αφέντη μου, εγώ γεννήθηκα χριστιανός, και δεν μπορώ να αρνηθώ την πίστη του Σωτήρα μου και των πατέρων μου». Ο Οθωμανός δικαστής, θεώρησε την απάντηση προσβλητική και τον απείλησε με βασανιστήρια. 

     Τότε ο Θεοχάρης έτρεξε στον Ναό του Αγίου Γεωργίου και μετάλαβε των αχράντων Μυστηρίων. 
Όταν του έκανε και πάλι πρόταση γάμου με την κόρη του ο δικαστής, ο Θεοχάρης σταθερά αρνήθηκε. Τότε μετά από σκληρά βασανιστήρια, τον οδήγησαν έξω από την πόλη της Νεάπολης, οπού τον λιθοβόλησαν και κατόπιν τον απαγχόνισαν, μεσημέρι στις 20 Αυγούστου 1740 μ.Χ.
     Το 1923 μ.Χ. τα λείψανα του Αγίου Θεοχάρη ήλθαν στην Θεσσαλονίκη και τοποθετήθηκαν στον Ναό της Αγίας Αικατερίνης, όπου και σήμερα βρίσκονται.

Η μνήμη του Αγίου Θεοχάρους του Νεαπολίτου εορτάζεται την 20η Αυγούστου, ενώ η Σύναξις όλων των τοπικών Αγίων της Ιεράς Μητροπόλεως μας, εορτάζεται την 1η Κυριακή του Νοεμβρίου, εκάστου έτους..