28ης Νοεμβρίου 2021 (Λουκ. ιη´ 18-27) Πρωτότυπο κείμενο:Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄρχων τις προσῆλθε τῷ᾿Ιησοῦ λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ᾿Ιησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Τὰς ἐντολὰς οἶδας· «μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου». ῾Ο δὲ εἶπε· Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.᾿Ακούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ῎Ετι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. ῾Ο δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. ᾿Ιδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· Πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢπλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. Εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; ῾Ο δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰπαρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν. Απόδοση σε απλή γλώσσα:Εκεῖνο τὸν καιρό, κάποιος ἄρχοντας πλησίασε τὸν᾿Ιησοῦ καὶ τοῦ εἶπε· «᾿Αγαθὲ Διδάσκαλε, τί νὰ κάνω γιὰ νὰ κληρονομήσω τὴν αἰώνια ζωή;» ῾Ο ᾿Ιησοῦς τοῦ ἀπάντησε· «Γιατί μὲ ἀποκαλεῖς “ἀγαθό”; Κανένας δὲν εἶναι ἀγαθός, παρὰ μόνο ἕνας, ὁ Θεός. Ξέρεις τὶς ἐντολές· μὴ μοιχεύσεις, μὴ σκοτώσεις, μὴν κλέψεις, μὴν ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴ μητέρα σου». Κι ἐκεῖνος τοῦ εἶπε· «῞Ολα αὐτὰ τὰ τηρῶ ἀπὸ τὰ νιάτα μου». ῞Οταν τ’ ἄκουσε ὁ᾿Ιησοῦς τοῦ εἶπε· «῞Ενα ἀκόμη σοῦ λείπει· πούλησεὅλα ὅσα ἔχεις καὶ δῶσε τὰ χρήματα στοὺς φτωχούς, κι ἔτσι θὰ ἔχεις θησαυρὸ κοντὰ στὸν Θεό· κι ἔλα νὰ μὲ ἀκολουθήσεις». Μόλις ἐκεῖνος τ’ἄκουσε αὐτά, πολὺ στενοχωρήθηκε, γιατὶ ἦταν πάμπλουτος. ῞Οταν ὁ᾿Ιησοῦς τὸν εἶδε τόσο στενοχωρημένον, εἶπε· «Πόσο δύσκολα θὰ μποῦν στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ αὐτοὶ ποὺ ἔχουν τὰ χρήματα! Εὐκολότερο εἶναι νὰπεράσει καμήλα μέσα ἀπὸ βελονότρυπα, παρὰ νὰ μπεῖ πλούσιος στὴβασιλεία τοῦ Θεοῦ». ῞Οσοι τὸν ἄκουσαν εἶπαν· «Τότε ποιὸς μπορεῖ νὰσωθεῖ;» Κι ἐκεῖνος τοὺς ἀπάντησε· «Αὐτὰ ποὺ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους εἶναιἀδύνατα, γιὰ τὸν Θεὸ εἶναι δυνατά».

 

"...περίλυπος εγένετο 

ήν γαρ πλούσιος σφόδρα".

      Από τις περιγραφές και των τεσσάρων Ευαγγελιστών βλέπουμε πως πολλοί ήταν αυτοί που είτε από καλή είτε από κακή πρόθεση, ακούγοντας τα λόγια του Χριστού κατά την διάρκεια της διδασκαλίας Του, τον πλησίαζαν και τον ρωτούσαν διάφορα πράγματα που τους απασχολούσαν στην ζωή τους, αλλά και πέρα από αυτήν. 

      Μεταξύ αυτών των ανθρώπων που πλησίασαν και μίλησαν με το Χριστό ήταν και ένας πλούσιος νέος ο οποίος ζήτησε να μάθει τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει τη βασιλεία των ουρανών. Ο Κύριος του υπέδειξε να τηρεί τις εντολές του Θεού στην καθημερινή του ζωή και εκείνος απάντησε ότι όλα αυτά τα εφαρμόζει από την παιδική του ηλικία. Τότε ο Κύριος του είπε ότι, εάν θέλει να είναι τέλειος, να πουλήσει τα υπάρχοντά του, να τα δώσει στους φτωχούς, και να τον ακολουθήσει, δηλαδή να γίνει μαθητής Του. Ο πλούσιος όμως στο άκουσμα αυτό λυπήθηκε πολύ και απομακρύνθηκε από το Χριστό, γιατί είχε κτήματα πολλά.

      Δυστυχώς η κάθε εποχή έχει να παρουσιάσει τους δικούς της τύπους πλουσίων που επιδίδονται με μανία στον υλικό θησαυρισμό. Μολονότι ο ψαλμωδός λέει: "και εάν ακόμη ρέει ο πλούτος, να μη προσκολληθεί η καρδιά σας σ' αυτόν", παρά ταύτα πολλών ανθρώπων η καρδιά και η σκέψη βρίσκεται αιχμαλωτισμένη στον πλούτο. Λέγεται μάλιστα, μέσω της εκκλησιαστικής παράδοσης, ότι το πάθος αυτό είναι τόσο δυνατό που συνοδεύει την ψυχή και πέραν του τάφου, όπου και την βασανίζει αιώνια. Πόσο δίκαιο είχε αυτός που είπε ότι όποιος έχει δεμένη την καρδιά του στο χρήμα, μπορεί να αγοράσει ένα κρεβάτι, αλλά όχι τον ήσυχο ύπνο του, βιβλία, αλλά όχι μυαλό, γιατρικά, αλλά όχι υγεία, διασκέδαση, αλλά όχι ευτυχία, θρησκεία, αλλά όχι σωτηρία, και φυσικά, διαβατήριο για οπουδήποτε θελήσει, εκτός όμως από τον Παράδεισο.

      Εξ άλλου η καθημερινή πείρα διδάσκει ότι ο πλούτος δεν παραμένει μόνιμα στον άνθρωπο, αλλά αλλάζει αφεντικό, αφού «Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν, οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ», όπως λέει και ο όμορφος αυτός ύμνος της Εκκλησίας μας, που ακούγεται στο τέλος της τελετής της Αρτοκλασίας σε όλους τους Ορθοδόξους Ναούς, την οποία και τελούμε όταν κάποιο μέλος της οικογενείας μας εορτάζει, προσφέροντας έτσι, όπως εύχεται ο ιερέας κατά την ευχή της όμορφης αυτής Ακολουθίας της Αρτοκλασίας, 
"...τον σίτον τον οίνον και το έλαιον..." στην Εκκλησία και στους συνανθρώπους μας την αγάπη μας μέσω του ευλογημένου Άρτου που μοιράζεται κατόπιν. Ειδικά στις μέρες μας και στην περίεργη και αποκαλυπτική εποχή που ζούμε παγκοσμίως, ειδικά  όμως εδώ, όπου βλέπουμε τους Έλληνες συνανθρώπους μας να ταλαιπωρούνται από την νέα τάξη πραγμάτων που μας επιβλήθηκε εν μια νυκτί και χωρίς καμιά  προειδοποίηση, θυμίζω την δεκαετή οικονομική κρίση, που έφερε παράλληλα και μεγάλη κρίση αξιών και ηθών, τώρα την υγειονομική που εκτός από το γεγονός του θανάτου και της αρρώστιας, συνάμα μας διχάζει και μας κάνει μισάνθρωπους, αλλά και την επερχόμενη ενεργειακή κρίση που είναι στα σκαριά των βρόμικων μυαλών των πλουσίων του κόσμου και πολλές ακόμα κρίσεις που έρχονται οσονούπω, η ισχύς αυτών των λόγων γίνεται μεγαλύτερη και η ανάγκη για φιλανθρωπία, αδελφοί μου, γίνεται επιτακτικότερη.

          Σημασία λοιπόν έχει η διαχείριση του πλούτου και όχι ο θησαυρισμός. Εάν ο πλούτος χρησιμοποιείται κατά τρόπο φιλάνθρωπο, αποβαίνει εις σωτηρίαν του ανθρώπου, όπως φαίνεται από πολλά παραδείγματα πλουσίων της Παλαιάς και Καινής διαθήκης και όχι μόνο. Πολλοί Πατριάρχες αγωνίστηκαν με αυτοθυσία και υπάκουσαν στο κέλευσμα του Θεού χάριν της επουρανίου Βασιλείας.

      Ο Ιωσήφ προτίμησε φυλακίσεις και στερήσεις χάριν του ουράνιου θησαυρού. Ο Μωυσής αρνήθηκε την πριγκιπική του ιδιότητα και τους θησαυρούς της Αιγύπτου χάριν της ουράνιας πατρίδας. Ο Πατριάρχης Δαυίδ προσευχόταν να του δώσει ο Θεός "καρδίαν καθαράν", την οποία όσοι την έχουν θα δουν το Θεό, σύμφωνα με την διαβεβαίωση του Κυρίου. 

      Αλλά και από την Καινή Διαθήκη πληροφορούμαστε ότι οι Απόστολοι  εγκατέλειψαν τα πάντα και ακολούθησαν το Χριστό για να γίνουν μέτοχοι της αιωνιότητας. Ο Ζακχαίος έδωσε τα μισά από τα υπάρχοντά του και ο Κύριος δεν το αρνήθηκε αλλά τον βεβαίωσε για τη σωτηρία του. Πολλοί από τους πατέρες της Εκκλησίας διαμοίρασαν τα πλούτη τους στους φτωχούς και έζησαν σε φτώχεια και άσκηση για να κατακτήσουν τον ουράνιο θησαυρό. 
Το Ορθόδοξο Συναξάριο είναι γεμάτο με πλουσίους, τιτλούχους, μορφωμένους, σημαντικούς ανθρώπους που είτε μαρτύρησαν  ρακένδυτοι για τον Χριστό, είτε φτωχοί και ασήμαντοι έφυγαν αθόρυβα από την ζωή αυτήν, για να στεφανωθούν μεγαλόπρεπα ως Άγιοι πια στην αιώνια επουράνια Βασιλεία του Θεού. 

      Όμως και σήμερα πολλοί, όχι μόνο φτωχοί αλλά και πλούσιοι, έχουν σφοδρή επιθυμία να αποκτήσουν τους ουράνιους θησαυρούς. Και δεν γίνεται ο πλούτος εμπόδιο στο σκοπό αυτό, αντίθετα γίνεται εργαλείο φιλανθρωπίας, γιατί τον χρησιμοποιούν σαν να είναι όχι δικός τους, αλλά του Θεού, όπως και πράγματι είναι. Όπως ο ταμίας που διαχειρίζεται χρήματα δεν τα θεωρεί δικά του, έτσι και οι πλούσιοι πρέπει να αισθάνονται σαν διαχειριστές των αγαθών που τους έδωσε ο Θεός. 

     Και εδώ ας θυμηθούμε και τον άλλον πλούσιο, του εκ του κατά Λουκά Ευαγγελίου του Χριστού μας, που ακούγεται από τα χείλη των ιερέων όλης της Ορθοδοξίας την Κυριακή Θ' του Λουκά, την οποία και θα ακούγαμε την Κυριακή που μας πέρασε, αν βέβαια δεν εορτάζαμε τα Εισόδια της Θεοτόκου, ο οποίος ήθελε να γκρεμίσει τις παλιές αποθήκες του για να χτίσει καινούργιες και να χωρέσουν τα υπάρχοντα του, αγνοώντας όμως τους συνανθρώπους του και άκουσε τον Θεό να του λέει: "Άφρον ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού, ά δε ητοίμασες τίνι έσται;  

     Ο άνθρωπος πρέπει να έχει υπ' όψη του ότι τίποτα δεν έφερε στη ζωή αυτή και τίποτα δεν θα πάρει μαζί του φεύγοντας απ' αυτή. Πρέπει να αρκείται σε όσα του δίνει ο Θεός με την τίμια εργασία του, γιατί πλούσιος πρέπει να αισθάνεται κανείς, όταν δεν είναι πλεονέκτης. Οι πλούσιοι όμως πρέπει να σκέπτονται και τους ουράνιους θησαυρούς οι οποίοι αποκτώνται, όταν χορταίνουν πεινασμένους, όταν ντύνουν γυμνούς, όταν θεραπεύουν ασθενείς και ελευθερώνουν φυλακισμένους. 

     Και δόξα τω Θεώ υπάρχουν και σήμερα πλούσιοι που σκέπτονται και ενεργούν έτσι, και όχι όπως ο πλούσιος νέος του σημερινού ευαγγελίου, που στο άκουσμα των προτροπών του Ιησού, που του είπε πως για να κερδίσει την αιώνια ζωή, πρέπει να μοιραστεί τα πλούτη του με τους φτωχούς και να τον ακολουθήσει, αυτός..."περίλυπος εγένετο ήν γαρ πλούσιος σφόδρα".

      Και θα δοξάσω τον Θεό και πάλι, αφού εδώ στην μικρή και φτωχή Ενορία μας των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, η  παραίνεση του Χριστού μας βρίσκει πάντα  πρόσφορο έδαφος και με την παρότρυνση των ιερέων του Ιερού Ναού μας, ο ένας προσέχει και βοηθά τον άλλον και έτσι όσοι μπορούν και έχουν ακόμα  περίσσευμα το μοιράζονται με τους αναγκεμένους συνανθρώπους τους, μα περισσότερο ευλογημένο είναι πως στην γειτονιά μας, στους Ανθόκηπους, το υστέρημα είναι αυτό που μοιραζόμαστε πια γεμίζοντας έτσι όσο μπορούμε τις αποθήκες του Ναού μας με τα τρόφιμα που θα μοιραστούν λίγο πριν τα Χριστούγεννα που πλησιάζουν και με αυτόν τον θεάρεστο τρόπο καλλιεργούν οι ενορίτες μας την ψυχή τους, μαλακώνοντας όμως έτσι παράλληλα και τον πόνο κάποιων ανθρώπων που ζουν κοντά μας, μπορεί και δίπλα μας και δυσκολεύονται πραγματικά. 

     Για όλα αυτά όμως θα χρειαστούμε και πάλι την βοήθεια σας. Οι περισσότεροι ενορίτες μας γνωρίζεται πως αυτήν την εποχή, σε λίγο, στις αρχές του Δεκεμβρίου,  βγαίνουν οι κυρίες του Φιλοπτώχου Ταμείου της Ενορίας μας και με τα συνεργεία του ετήσιου Εράνου της Αγάπης της εκκλησίας μας, από γειτονιά σε γειτονιά, από σπίτι σε σπίτι, από πόρτα σε πόρτα, από ψυχή σε ψυχή,  "ζητιανεύουμε" την αγάπη σας, απλώνοντας το χέρι στο αίσθημα της φιλανθρωπίας σας και με αυτόν τον τρόπο μπορούμε κάθε χρόνο να σταθούμε και πάλι αντάξιοι των προσδοκιών του Χριστού μας, που στο πρόσωπο Του καθρεπτίζεται η ανάγκη και η ένδυα των συνανθρώπων μας που ταλαιπωρούνται λίγο περισσότερο από εμάς αυτές τις δύσκολες ώρες, της πανδημίας του κορωνοϊού και του lockdown, που περνά η πατρίδα μας.

   Φέτος ο Έρανος της αγάπης 2021, δεν θα καταστεί εφικτό να πραγματοποιηθεί, τουλάχιστον όχι όπως παλαιά, πόρτα-πόρτα, αφού η νοσηρή πραγματικότητα της covid-19 και των μέτρων που μας επιβλήθηκαν για τον περιορισμό της διάδοσης των κρουσμάτων, 

των εισαγωγών στα νοσοκομεία μας δυστυχώς όμως και των θανάτων, που βλέπουμε ακόμα μετά από δυο ολόκληρα χρόνια, τώρα στο 4ο κύμα της, ειδικά στην γειτονιά μας, την Θεσσαλονίκη, αλλά και γενικά στην Βόρεια Ελλάδα, δημιούργησε σε όλους μας τρόμο, δυσφορία, θυμό πολλές φορές, διχασμό,  ενώ δεν είναι λίγοι οι συμπολίτες μας που φοβούνται πια να ανοίξουν τις πόρτες των σπιτιών τους...και με το δίκιο τους!!! 

  Όμως η συλλογή και η διανομή δεμάτων στους ενδεείς συμπολίτες της Ενορίας μας, θα πραγματοποιηθεί και φέτος, εκεί προς τις παραμονές των Χριστουγέννων, με την ίδια δύναμη με τον ίδιο ενθουσιασμό, αλλά και με προσοχή και τηρώντας όλα τα μέτρα υγιεινής και ασφαλείας. Έτσι όλοι θα μπορέσετε στο μεσοδιάστημα και φέτος να αφήσετε στον Ιερό Ναό μας από μια σακούλα με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, όπως καθαριστικά, χαρτικά και άλλα, μα  και ρούχα και παιχνίδια, ενώ το κουτί του Ενορικού Φιλοπτώχου Ταμείου μας θα είναι πάντα σε εμφανές σημείο και στην διάθεση σας για την χρηματική βοήθεια σας και τα κουπόνια του Εράνου της Αγάπης, θα διατίθενται από τις κυρίες μας, εντός της ολοκαίνουργιας εκκλησιάς μας, για όσους το θελήσουν. 

    Τώρα στην ερώτηση του πλουσίου νέου αυτής της κυριακάτικης περικοπής του Ευαγγελίου, που θα ακουστεί στις εκκλησιές όλης της Ορθοδοξίας, την Κυριακή της 28ης Νοεμβρίου 2021 από τους ιερείς μας, αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι της ιστοσελίδας μας, "...τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;"  την απάντηση του την δίνει ο ίδιος ο Κύριος λέγοντας του: «Τα αδύνατα παρά ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ εστίν». Δηλαδή, αν ο άνθρωπος αφήσει την χάρη του Θεού να πνεύσει μέσα στην πωρωμένη του καρδιά, αν είναι δεκτικός και καλοπροαίρετος στις παραινέσεις και στην διδασκαλία του Χριστού, τότε ο Θεός Πατέρας όλων μας, θα λύσει τους δεσμούς του χρήματος, θα εκδιώξει τον δαίμονα της φιλοχρηματίας και έτσι θα τον αναδείξει άξιον της σωτηρίας του.

        Πιο απλά, είναι ανάγκη, ο πλούσιος που είναι προσκολλημένος στο χρήμα, να αφήσει ελεύθερα "τα χέρια" του Θεού, ώστε και ο Θεός στη συνέχεια να τον ελευθερώσει. 

Το μικρόβιο της υπερβολικής αγάπης στο χρήμα και της  προσκολλήσεως μετά μανίας σε αυτό, είναι από από τα πιο δυνατά αμαρτήματα που έχει να παλέψει ο χριστιανός.   "Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς   ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν", θα ακούσουμε τον Χριστό να λέει σε όλους εμάς, μέσω των ιερέων του, απευθυνόμενος προς τον περίλυπο πλούσιο άρχοντα νέο. Αλλά στην σπάνια περίπτωση που ο πλούσιος θα εξέλθει νικητής από αυτήν την αδηφάγα αρρώστια, δια της προσφοράς, της  φιλανθρωπίας και της περιφρονήσεως του πλούτου του, τότε ο πιστός αυτός... «εξαγοράζει», με την καλή έννοια, και την Βασιλεία του Θεού.

    Για άλλη μια φορά, αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες της ιστοσελίδας μας, ας μην αφήσουμε κανέναν και τίποτε  να

 σταθεί εμπόδιο στην ετήσια..."επίθεση" αγάπης μας προς τους συνανθρώπους μας την περίοδο λίγο πριν τα Χριστούγεννα, συγκεκριμένα για φέτος να μην αφήσουμε τον κορωνοϊό, που απειλεί να καταβροχθίσει ότι καλό και αγαθό έχουμε μέσα στην ψυχή μας και απειλεί με τις αποστάσεις που αναγκαστικά πρέπει να κρατάμε μεταξύ μας, και την ψυχική επαφή μας, αλλά ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας μαζί με την εκκλησιά της γειτονιάς μας. τον ιερέα και τους εθελοντές συνεργάτες του, και ας χαρίσουμε και φέτος, παρόλες τις αντιξοότητες, τώρα στις γιορτές, ένα χαμόγελο ευτυχίας, μια χαραμάδα αισιοδοξίας και μια διέξοδο για την αγάπη μας προς τον συνάνθρωπο που μας χρειάζεται, και που όλοι κρύβουμε μέσα μας, φανερώνοντας ο καθένας από εμάς τον καλύτερο του εαυτό. 

Καλή και ευλογημένη Κυριακή!!!

*παρακάτω,  θα βρείτε το Ευαγγέλιο της Κυριακής αυτής  στο πρωτότυπο, αρχαίο κείμενο αλλά και σε νεοελληνική απόδοση...

Το Ευαγγέλιο 

της Κυριακής ΙΓ΄Λουκά

28ης Νοεμβρίου 2021 

(Λουκ. ιη´ 18-27) 

Πρωτότυπο κείμενο:

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄρχων τις προσῆλθε τῷ᾿Ιησοῦ λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ᾿Ιησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Τὰς ἐντολὰς οἶδας· «μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου». ῾Ο δὲ εἶπε· Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.᾿Ακούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ῎Ετι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. ῾Ο δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. ᾿Ιδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· Πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢπλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. Εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; ῾Ο δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰπαρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν. 

Απόδοση σε απλή γλώσσα:

Εκεῖνο τὸν καιρό, κάποιος ἄρχοντας πλησίασε τὸν᾿Ιησοῦ καὶ τοῦ εἶπε· «᾿Αγαθὲ Διδάσκαλε, τί νὰ κάνω γιὰ νὰ κληρονομήσω τὴν αἰώνια ζωή;» ῾Ο ᾿Ιησοῦς τοῦ ἀπάντησε· «Γιατί μὲ ἀποκαλεῖς “ἀγαθό”; Κανένας δὲν εἶναι ἀγαθός, παρὰ μόνο ἕνας, ὁ Θεός. Ξέρεις τὶς ἐντολές· μὴ μοιχεύσεις, μὴ σκοτώσεις, μὴν κλέψεις, μὴν ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴ μητέρα σου». Κι ἐκεῖνος τοῦ εἶπε· «῞Ολα αὐτὰ τὰ τηρῶ ἀπὸ τὰ νιάτα μου». ῞Οταν τ’ ἄκουσε ὁ᾿Ιησοῦς τοῦ εἶπε· «῞Ενα ἀκόμη σοῦ λείπει· πούλησεὅλα ὅσα ἔχεις καὶ δῶσε τὰ χρήματα στοὺς φτωχούς, κι ἔτσι θὰ ἔχεις θησαυρὸ κοντὰ στὸν Θεό· κι ἔλα νὰ μὲ ἀκολουθήσεις». Μόλις ἐκεῖνος τ’ἄκουσε αὐτά, πολὺ στενοχωρήθηκε, γιατὶ ἦταν πάμπλουτος. ῞Οταν ὁ᾿Ιησοῦς τὸν εἶδε τόσο στενοχωρημένον, εἶπε· «Πόσο δύσκολα θὰ μποῦν στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ αὐτοὶ ποὺ ἔχουν τὰ χρήματα! Εὐκολότερο εἶναι νὰπεράσει καμήλα μέσα ἀπὸ βελονότρυπα, παρὰ νὰ μπεῖ πλούσιος στὴβασιλεία τοῦ Θεοῦ». ῞Οσοι τὸν ἄκουσαν εἶπαν· «Τότε ποιὸς μπορεῖ νὰσωθεῖ;» Κι ἐκεῖνος τοὺς ἀπάντησε· «Αὐτὰ ποὺ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους εἶναιἀδύνατα, γιὰ τὸν Θεὸ εἶναι δυνατά».