ΚΥΡΙΑΚΗ 21-11-2021. "ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ" (Ευαγγέλιον Όρθρου: Λουκά Α' 39-49 & 56, Απόστολος: Επιστολή Παύλου προς Εβραίους Θ' 1-7 & Ευαγγέλιο Θείας Λειτουργίας: Λουκά Ι' 38-42 & ΙΑ' 27-28)

ΚΥΡΙΑΚΗ 21/11/2021

«Τα Εισόδια της Θεοτόκου»

   Πολλές είναι οι φορές που έχουμε γράψει, μιλήσει, αναφέρει, είτε στην ιστοσελίδα μας, είτε από άμβωνος, είτε στις ομιλίες μας τα απογεύματα της Τρίτης στις Παρακλήσεις μας για τα άτεκνα ζευγάρια, για γεγονότα που αφορούν την ζωή της Παναγίας μας με τους γονείς της, τους Δικαίους Θεοπροπάτορες, τον Άγιο Ιωακείμ και την Αγία Άννα, πληροφορίες που τις περισσότερες τις αντλούμε από το Πρωτευαγγέλιο του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, ενός εκ των αποκρύφων ευαγγελίων, αυτών δηλαδή που δεν συμπεριέλαβε η Εκκλησία μας στο Τυπικό της, όμως για εμάς είναι πολύ σημαντικά, μιας και από αυτά γνωρίζουμε στοιχεία και γεγονότα από τους τελευταίους προχριστιανικούς χρόνους, αλλά και την αρχή των μεταχριστιανικών ετών.

    Σήμερα όμως παρότι Κυριακή και Ανάσταση του Κυρίου μας, στο Τυπικό της Εκκλησίας μας όλοι οι ύμνοι αλλά και τα Ευαγγέλια του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας, ακόμα και ο Απόστολος που ακούγεται, όλα είναι αφιερωμένα στην μεγάλη Θεομητορική εορτή των Εισοδίων της Παναγίας μας, που εορτάζουμε σήμερα, την 21η  Νοεμβρίου 2021, και μαζί της εορτάζουμε και την ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων, που καθιερώθηκε μετά την Μεταπολίτευση από την επίσημη Πολιτεία, το 1975, και από τότε ο Στρατός μας, στην ξηρά, στην θάλασσα και στον αέρα, την ημέρα αυτή έχει την τιμητική του μαζί με την Παναγία μας, που φυλά την Πατρίδα μας και προστατεύει τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδος. Η Ενορία μας εύχεται σ’ όλους τους άνδρες και τις γυναίκες και των τριών Όπλων του ένδοξου και ηρωϊκού Ελληνικού Στρατού μας, τους Αξιωματικούς, του Οπλίτες, αλλά και το στρατιωτικό προσωπικό και όλους τους εργαζομένους του, "Χρόνια Πολλά, καλά και ευλογημένα" για την γιορτή τους.

Η Αγία Άννα
με την τρίχρονη Παναγία κόρη της.
Βρίσκεται σε υπερυψωμένο προσκυνητάρι,
 μπαίνοντας στον κυρίως ναό μας
(φιλοτεχνημένη εικόνα από την Συνοδεία
 του πατρός Ιωάννου Ιερομονάχου,
στην Σκήτη της Αγίας Άννας στο Άγιον Όρος)   

Αυτή η μεγάλη γιορτή θα είναι και το σημερινό μας θέμα της εορταστικής ανάρτησης μας, η άγνωστη, στους περισσοτέρους από εμάς, ζωή της Παναγίας μας μέσα στο Ναό του Σολομώντος, λίγο πριν, αλλά και μετά τα "Εισόδια της Θεοτόκου", την εκπλήρωση δηλαδή του τάματος των γονιών της, του Αγίου Ιωακείμ και της Άγίας Άννας, οι οποίοι και την αποχωρίστηκαν παραδίδοντας την, όπως το είχαν υποσχεθεί άλλωστε στον Θεό που τους την χάρισε εξαρχής, για να επιτελέσει το σχέδιο Του, δηλαδή την σωτηρία των ανθρώπων με την Γέννηση του Υιού Του, στον τότε Αρχιερέα Ζαχαρία, αφού πρώτα την απογαλάκτισαν μεγαλώνοντας την μέχρι τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής της με πολύ αγάπη και φροντίδα. 

   Στην εικόνα των Εισοδίων της Θεοτόκου, που θα στολίζει το τέμπλο μας, σε λίγες μόνο ημέρες από σήμερα τοποθετημένη πάνω από την Βόρεια Πύλη, αλλά εικόνα που ήδη υπάρχει και προσκυνείτε στο όμορφο και υπερυψωμένο προσκυνητάρι της "Τρίχρονης Παναγίας" μας μπαίνοντας αριστερά στον κυρίως ναό μας, βλέπουμε με κάθε λεπτομέρεια το γεγονός της εκπλήρωσης του τάματος του ζεύγους των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, οι οποίοι χωρίς δεύτερη σκέψη έκαναν αυτό που εξαρχής είχαν υποσχεθεί στον Θεό και εισόδευσαν το μονάκριβο κοριτσάκι τους, με τα ίδια τους τα χέρια στον ναό, στον Αρχιερέα και στην υπηρεσία του Θεού.

Το προσκυνητάρι της Τρίχρονης Παναγίας, όπου φυλάσ-

σονται τα Ιερά Λείψανα του Ιωακείμ και της Άννας, 

& διαβάζεται η ειδική ευχή της Αγίας Άννας, 

"δια την λύσιν εκ των δεσμών της ατεκνίας".

    Ένας από τους λόγους της αγιοποίησης αυτού του χαριτωμένου ζευγαριού της Παλαιάς Διαθήκης, του Ιωακείμ και της Άννας, που έζησε πολλά χρόνια με το όνειδος της ατεκνίας και της σκληρότητας της κοινωνίας που τους θεωρούσε, παρότι ευγενικής καταγωγής και πλούσιας οικογενείας, ως μίασμα και κατάρα για την φυλή των Εβραίων, σίγουρα θα ήταν και αυτή η γενναία απόφαση τους, για κάποιους που δεν καταλαβαίνουν, δεν νοιώθουν το νόημα του τάματος και της προσφοράς, απόφαση σκληρή και απάνθρωπη, να παραδώσουν δηλαδή το μονάκριβο παιδί τους, το σπλάχνο τους, την παιδούλα Μαριάμ, αυτό το παιδί που ήταν το αποτέλεσμα των μεγάλων θυσιών και της ατέρμονης προσευχής τους από την αρχή του γάμου τους, όπως ακριβώς το υποσχέθηκαν, στην διακονία του Θεού και του Ναού Του, αντίδωρο στο μεγάλο δώρο που τους χάρισε, το Δώρο της τεκνογονίας και τους απάλλαξε από τα πικρά δεσμά της ατεκνίας τους. 

Η Εφέστιος Εικόνα
 του ολοκαίνουργιου Ιερού Ναού μας.

 Για αυτόν τον λόγο άλλωστε, ο Άγιοι και Δίκαιοι Θεοπάτορες, ο Θεοπροπάτωρ Ιωακείμ και η Θεοπρομήτωρ Άννα, η "Γιαγιά" και ο "Παππούς" της Ορθοδοξίας, θεωρούνται από την Εκκλησία μας, την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, και δικαίως, ως "οι προστάτες των άτεκνων ζευγαριών", των ζευγαριών εκείνων δηλαδή των ανδρόγυνων που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν και προστρέχουν παρακλητικά και ικετευτικά στην μεσιτεία τους, όπου μαζί με αυτήν της Παναγίας κόρης τους στον Εγγονό τους Χριστό, θα τους χαρίσει τελικά το πολυπόθητο δώρο της τεκνογονίας και θα μπορέσουν να αποκτήσουν και αυτοί ένα παιδί... ίσως το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί κάποιος να ζητήσει από τον Θεό.

     Ας δούμε όμως πως ήταν τα πρώτα άγουρα παιδικά & νεανικά χρόνια της Παναγίας μας. Πώς έζησε η μικρή Μαριάμ δώδεκα χρόνια μέσα στο Ναό, από τριών έως δεκαπέντε χρονών. Πέριξ του Ναού υπήρχαν ξενώνες που σ’ αυτούς φιλοξενούνταν οι προσκυνητές, οι Ναζιραίοι, ένα τάγμα με ανθρώπους αφοσιωμένους και αφιερωμένους ολοκληρωτικά στον Θεό, οι αφιερωμένες χήρες που υπηρετούσαν στο ναό, οι εφημέριοι ιερείς & άλλοι.

     Εκεί ζούσαν και οι παρθένες, και μαζί με αυτές έμενε και η Παρθένος Μαριάμ, κοπέλες που για ορισμένο χρόνο αφιερώνονταν στην υπηρεσία του ναού, σαν μια αδελφότητα, σαν ένα γυναικείο μοναστήρι, που καταγίνονταν με την προσευχή και την μελέτη της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ είχαν εργόχειρα, διακονήματα, κοινή τράπεζα κ.α. Ένα τέτοιο τυπικό ακολουθούσε στο ναό και η Μαριάμ. Κατά τον άγιο Ιερώνυμο (4ος αι. μ.Χ.) παρόλο που η Μαριάμ ήταν η πιο μικρή στην ηλικία, ζούσε την πιο ασκητική και πειθαρχημένη ζωή. Ξυπνούσε κατά τις έξι το πρωί. Και το πρώτο που έκανε, ήταν προσευχή. Προσευχόταν ένα τρίωρο στα άγια των Αγίων. Κατόπιν  ασχολείτο με το εργόχειρο. Οι μεγαλύτερες κοπέλες αργότερα την μάθαιναν να ράβει, να κεντά και να υφαίνει. Έμαθε τόσο γρήγορα την τέχνη, ώστε όλοι την εθαύμαζαν. Οι ιερείς, από σεβασμό στο πρόσωπό της, της ανέθεταν να φτιάχνει ότι χρειαζόταν ο ναός (καλύμματα, άμφια κ.α.).

Το νέο παρεκκλήσι 
της "Τρίχρονης Παναγίας", 
όπου διαβάζεται από τους ιερείς μας
η θαυματουργική ευχή της Αγία Άννας, 
το οποίο βρίσκεται στο εσωτερικό του Ναού μας.

 Παράλληλα ασχολείτο και με την εκμάθηση της εβραϊκής γλώσσης. Οι μεγαλύτερες της μάθαιναν να γράφει και να διαβάζει. Και εδώ η Μαρία ήταν ταχύτατη στην μάθηση, μα το κύριο μέλημα της ήταν η προσευχή, που η μικρή Μαρία δεν άργησε να καταλάβει την δύναμη της, αλλά και να γευτεί το νόημα της. Έτσι, αντί να πηγαίνει στο κελί της για ανάπαυση από την πολύωρη διακονία, πήγαινε για προσευχή στα Άγια των Αγίων.
      Εκεί, στα Άγια των Αγίων την επισκεπτόταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και της έφερνε τροφή. Εκεί ο αρχιερέας Ζαχαρίας την είδε να συνομιλεί με αγγέλους του Θεού. Θα ήταν δώδεκα χρονών, όταν μια νύκτα προσευχόταν στον ιερότατο εκείνο χώρο, ο οποίος άστραψε ολόκληρος. Ταυτόχρονα άκουσε φωνή εξ ουρανού που έλεγε: «Τέξη τον Υιόν μου». Αυτό ήταν το προμήνυμα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, μια άλλη μεγάλη Θεομητορική εορτή της Ορθοδοξίας μας, 

αλλά και Εθνική εορτή της πατρίδος μας, για την οποία όμως θα μιλήσουμε...πρώτα και πάντα ο Θεός, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου…την 25^η του Μαρτίου.

      Μέχρι τότε ευχόμαστε από καρδιάς Χρόνια Πολλά στις ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, που εορτάζουν την 21^η Νοεμβρίου εκάστου έτους στα Εισόδια της Παναγίας μας. Επίσης Έτη πολλά, καλά και ευλογημένα σε όλες τις εορτάζουσες σήμερα, που φέρουν τιμητικά το όνομα ή κάποιο από τα επίθετα, θεοτοκονύμια της Παναγίας μας.

Καλή & όμορφη Κυριακή σ’ όλους!!! 

 Το ορθρινό Ευαγγέλιο, 

 ο Απόστολος & το Ευαγγέλιο της Θείας Λειτουργίας,

της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου. 

*από το πρωτότυπο, αρχαίο κείμενο, με την νεοελληνική απόδοση του...

Σχόλιον...

Επί τη ευκαιρία της μεγάλης Θεομητορικής εορτής των Εισοδίων της Παναγίας μας από τους γονείς της, τους δικούς μας προστάτες Αγίους, τον Ιωακείμ και την Άννα, αλλά και τους προστάτες των ζευγαριών που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν και προστρέχουν για μεσιτεία μαζί με τις πρεσβείες της μονάκριβης κόρης τους, στον Εγγονό τους και  Χριστό μας, εορτή που φέτος πέφτει ημέρα Κυριακή της 21ης Νοεμβρίου 2021, το κυριακάτικο άρθρο μας αυτό, αφιερώνεται αποκλειστικά και μόνο στην Παναγία μας και στους γονείς της, και έτσι αναρτούμε στην ιστοσελίδα της Ενορίας μας τα Ευαγγέλια του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας της σημερινής εορτής, που είναι και αυτά τα Ευαγγέλια που ακούγονται σε όλες τις γιορτές της Παναγίας, αλλά και τον διατεταγμένο Απόστολο της ημέρας της εορτής των Εισοδίων. 

Χρόνια Πολλά!!!

Το Ευαγγέλιο του Όρθρου, 

της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου

(κατά Λουκά Α' 39-49 & 56)

Πρωτότυπο, αρχαίο κείμενο:

᾿Αναστᾶσα δὲ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν ᾿Ιούδα, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καὶ ἠσπάσατο τὴν ᾿Ελισάβετ. καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἡ ᾿Ελισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς· καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος ῾Αγίου ἡ ᾿Ελισάβετ καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με;
ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου.
καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ Κυρίου.

Καὶ εἶπε Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον
καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου,
ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί·
ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατὸς καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ.

῎Εμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.

Νεοελληνική Απόδοση:

Σηκώθηκε τότε η Μαριάμ κατά τις ημέρες αυτές και πορεύτηκε στην ορεινή περιοχή βιαστικά σε μια πόλη της φυλής του Ιούδα,
και εισήλθε στον οίκο του Ζαχαρία και χαιρέτησε την Ελισάβετ. Και συνέβηκε, μόλις άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας η Ελισάβετ, να σκιρτήσει το βρέφος μέσα στην κοιλιά της, και η Ελισάβετ γέμισε Πνεύμα Άγιο. Και φώναξε με κραυγή μεγάλη και είπε: «Ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών και ευλογημένος ο καρπός της κοιλιάς σου.
Και πώς μου έγινε αυτό, να έρθει η μητέρα του Κυρίου μου προς εμένα; Γιατί ιδού, μόλις ήρθε η φωνή του χαιρετισμού σου στα αυτιά μου, σκίρτησε με αγαλλίαση το βρέφος μέσα στην κοιλιά μου. Και μακάρια αυτή που πίστεψε ότι θα υπάρξει τέλεια πραγματοποίηση σε όσα της έχουν ειπωθεί από τον Κύριο». 

Και είπε η Μαριάμ: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο, και αγαλλίασε το πνεύμα μου στο Θεό το σωτήρα μου γιατί επέβλεψε στην ταπείνωση της δούλης του. Γιατί ιδού, από τώρα θα με μακαρίζουν όλες οι γενιές, επειδή μου έκανε μεγάλα πράγματα ο Δυνατός. Και άγιο είναι το όνομά του.»

Έμεινε λοιπόν η Μαριάμ μαζί της περίπου τρεις μήνες, και κατόπιν επέστρεψε στον οίκο της.

Ο Απόστολος της Θείας Λετουργίας,

της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου.

(Προς Εβραίους επιστολή Αποστόλου Παύλου Θ' 1-7)

Πρωτότυπο, αρχαίο κείμενο:

Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε ῞Αγιον κοσμικόν·
σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται ῞Αγια. μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ῞Αγια ῾Αγίων,
χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.

Νεοελληνική Απόδοση:

Είχε πράγματι, λοιπόν, και η πρώτη διαθήκη διατάξεις λατρείας και το γήινο Άγιο. Γιατί κατασκευάστηκε το πρώτο μέρος της Σκηνής, μέσα στο οποίο ήταν η λυχνία και η τράπεζα και η πρόθεση των άρτων, που λέγεται Άγια.
Και μετά το δεύτερο καταπέτασμα υπήρχε το μέρος της Σκηνής που λέγεται Άγια Αγίων, που είχε ένα χρυσό θυμιατήρι και την Κιβωτό της Διαθήκης περικαλυμμένη από παντού με χρυσάφι, μέσα στην οποία ήταν μια στάμνα χρυσή που είχε το μάννα και η ράβδος του Ααρών που βλάστησε και οι πλάκες της διαθήκης. Και πάνω από αυτήν υπήρχαν αστραφτερά Χερουβείμ που επισκίαζαν το ιλαστήριο. Γι’ αυτά δεν είναι δυνατό τώρα να μιλούμε λεπτομερειακά. Ενώ λοιπόν αυτά είναι έτσι κατασκευασμένα, αφενός στο πρώτο μέρος της Σκηνής μπαίνουν διαπαντός οι ιερείς, επιτελώντας τις λατρείες,
αφετέρου στο δεύτερο μέρος μπαίνει μια φορά το έτος μόνος του ο αρχιερέας, όχι χωρίς αίμα, που το προσφέρει υπέρ του εαυτού του και υπέρ των αμαρτιών από άγνοια του λαού.

Το Ευαγγέλιο της Θείας Λειτουργίας,

της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου

(κατά Λουκά Κεφάλαιο Ι' 38-42 & ΙΑ' 27-28)

Πρωτότυπο, αρχαίο κείμενο:

᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται.
ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς.

᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

Νεοελληνική Απόδοση

Καθώς λοιπόν αυτοί προχωρούσαν, αυτός εισήλθε σε κάποιο χωριό. Κάποια γυναίκα, τότε, με το όνομα Μάρθα, τον υποδέχτηκε. Και αυτή είχε μια αδελφή που την καλούσαν Μαριάμ, η οποία και κάθισε κοντά στα πόδια του Κυρίου και άκουγε το λόγο του. Αλλά η Μάρθα ήταν απασχολημένη με πολλή διακονία. Στάθηκε τότε από πάνω και είπε: «Κύριε, δε σε μέλει που η αδελφή μου με εγκατέλειψε μόνη να διακονώ; Πες της λοιπόν να με βοηθήσει». Αποκρίθηκε τότε ο Κύριος και της είπε: «Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και θορυβείσαι για πολλά,
ενώ για ένα πράγμα υπάρχει ανάγκη. Η Μαριάμ, πράγματι, διάλεξε την αγαθή μερίδα, που δε θα της αφαιρεθεί».

Συνέβηκε, λοιπόν, ενώ αυτός έλεγε αυτά, να υψώσει τη φωνή της κάποια γυναίκα από το πλήθος και του είπε: «Μακάρια η κοιλιά που σε βάσταξε και οι μαστοί που θήλασες». Και αυτός είπε: «Βεβαίως, αλλά μάλλον είναι μακάριοι εκείνοι που ακούν το λόγο του Θεού και τον φυλάγουν».

 * Την ημέρα της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, κατά παράδοση γιορτάζουν οι γυναίκες που φέρουν τα εξής ονόματα και υποκοριστικά, που έχουν όλα σχέση με το όνομα ή τα θεοτοκονύμια της Παναγίας μας: 

Μαρία, Μαργέτα, Μαριέττα, Μαργετίνα, Μάρω, Μαριώ, Μαριωρή, Μαρίκα, Μαριγώ, Μαριγούλα, Μαρούλα, Μαρίτσα, Μανιώ, Μαίρη, Μαρινίκη, Μιρέλα, Μυρέλλα, Μάνια, Μάρα, Μαράκι, Σουλτάνα, Σούζυ, Σούζη, Τάνια, κ.ά...