Αναρτήθηκε από
Όχι "άπιστος",
αλλά ένας μεγάλος ιεραπόστολος.
αλλά ένας μεγάλος ιεραπόστολος.
*Ο βίος του.
Ψαράς ήταν στο επάγγελμα και με αυτήν την ιδιότητα προσπαθούσε, δουλεύοντας σκληρά, να βγάζει το ψωμί του. Η κακοπάθεια του επαγγέλματος ήταν γύμνασμα για ν’ αντέξει στις κακοπάθειες του Αποστόλου. Σε μια στιγμή της ζωής του ο Χριστός, επειδή τον βρήκε κατάλληλο, τον κάλεσε κοντά του. Όταν τον κάλεσε ο Κύριος, αμέσως εγκατέλειψε και σπίτι και γονείς και συγγενείς και επάγγελμα και τα πάντα και με μεγάλη χαρά Τον ακολούθησε. Έτσι προστέθηκε και αυτός στους δώδεκα Αποστόλους. Συνοδοιπορούσε με τον Κύριο και τον υπηρετούσε πιστά.*Η ιστορία της "απιστίας" του.
Με την καταγραφή του στα ευαγγέλια και το γεγονός της ψηλαφήσεως
του Κυρίου και της "απιστίας" του γίνεται γνωστός ο Απόστολος Θωμάς σε όλους εμάς και από την προσωπική του αυτή επαφή με τον Κύριο. Μετά την σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, όπως είναι γνωστόν, οι Μαθητές, διά τον φόβο των Ιουδαίων, ήσαν κλεισμένοι μέσα στο Υπερώον. Ενώ, λοιπόν, ήταν κλεισμένες οι πόρτες, εισέρχεται ο Χριστός και με την παρουσία Του βεβαιώνει το θαύμα της Αναστάσεως. Έκαμε το μεγάλο θαύμα της Αναστάσεώς του: νίκησε τον ανίκητο μέχρι τότε θάνατον!
Όλοι οι Μαθητές έλαμπαν από χαρά, διότι ξαναείδαν τον Διδάσκαλο. Έλειπε όμως ένας. Ήταν ο Θωμάς. Όταν επέστρεψε, βρήκε τους άλλους, πού αναπηδούσαν από τη χαρά τους. Τού είπαν:"Ἐωράκαμεν τόν Κύριον". Εἴδαμε τόν Κύριον. Εκείνος, όμως, είχε τις αμφιβολίες του και έλεγε: Ἐάν μή ἴδω, οὐ μή πιστεύσω." Δεν θα το πιστέψω αυτό, πού μου λέτε, εάν δεν δουν τα μάτια μου και δεν τον ψηλαφήσω ο ίδιος. Έμεινε μια εβδομάδα ο Θωμάς με την απιστία του. "Καί μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ πάλιν ἤσαν ἔσω οἱ Μαθηταί αὐτοῦ, καί Θωμάς μετ' αὐτῶν.
Ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων καί ἔστη ἐν τῷ μέσω αὐτῶν καί εἶπεν Εἰρήνη ὑμίν. Εἴτα λέγει τῷ Θωμά. Φέρε τόν δάκτυλόν σου ὧδε, καί ἴδε τάς χείρας μου καί τήν πλευρά μου καί μή γίνου ἄπιστος ἀλλά πιστός. Και απεκρίθει ο Θωμάς και είπε αυτώ: Ο Κύριος μου και ο Θεός μου. Λέγει αυτώ ο Ιησούς: Ὅτι ἐώρακας μέ πεπίστευκας; Μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες» (Ιωάν. κ΄. 26 - 29). Με τον λόγο τούτον μακάρισε και επήνεσε ο Κύριος ημάς τους μεταγενεστέρους, διότι χωρίς ημείς να Τον δούμε σωματικά τον πιστέψαμε. Πάντως, ο Θωμάς με την απιστία, πού έδειξε και την αμφιβολία του στην Ανάσταση του Χριστού, έγινε αφορμή να διαλυθεί και το τελευταίο ίχνος της απιστίας και να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η πίστις και των άλλων Μαθητών, αλλά και ημών.
*Το ιεραποστολικό του έργο.
Κατά την ήμερα της Πεντηκοστής πού βρισκόταν και ο Θωμάς μαζί με τους άλλους Αποστόλους κατήλθεν, ως γνωστόν, το Πανάγιο Πνεύμα εις τάς κεφαλάς των εν είδει πύρινων γλωσσών. Μετά όμως την Πεντηκοστήν, σύμφωνα με το πρόσταγμα του Κυρίου:«Πορευθέντες εἰς τόν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τό Εὐαγγέλιον πάση τή κτίσει» (Μαρκ. κ'. 1 - 15), κάθε Απόστολος αναχώρησε σε μια περιοχή, πού του ορίσθηκε με κλήρο, για να κηρύξει. Στον Απόστολο Θωμά έλαχε ο κλήρος να πάει να κηρύξει στους Πάρθους, στους Πέρσας, στους Μήδους και στους Ινδούς. Οι Ινδίες, είναι χώρα της Ασίας, πολύ μακρινή. Εκεί οι άνθρωποι τότε ήσαν σκληροί, βάρβαροι και λάτρευαν τα είδωλα.
Όταν είδε ο Θωμάς, ότι τον έστειλαν σε ένα τέτοιο άγριο έθνος, άρχισε να στεναχωριέται και να φοβάται, μήπως δεν θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα.Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, σαν καρδιογνώστης, πού είναι, γνωρίζοντας πολύ καλά τα όσα θα έκαμνε στις Ινδίες ο Απόστολος Θωμάς, τον εμψύχωνε καθ 'όλη την διάρκεια της ζωής του και τον βοηθούσε στο δύσκολο έργο που είχε επωμιστεί.
Φεύγει για τις Ινδίες ως δούλος κάποιου έμπορου και στην διαδρομή σταματούν στην πόλη Ανδράπολη, όπου κάνει θαύματα με αποδέκτες τους πολίτες που γίνονται χριστιανοί αλλά και στον ηγεμόνα της περιοχής, ενώ συνεχίζοντας την διαδρομή του φθάνει στα βάθη της Ινδίας και με την φήμη που τον ακολουθούσε και εκεί κάνει γνωριμίες με ντόπιους πλούσιους ευγενείς και τον βασιλιά της Ινδίας, παίρνει πολλά χρήματα και του ανατίθεται να κατασκευάσει ένα παλάτι, χρήματα τα οποία όμως ο ιεραπόστολος Θωμάς τα χρησιμοποιεί στο μεγάλο φιλανθρωπικό και κατηχητικό του έργο, αποκτά μαθητές, διδάσκει και βαπτίζει τους ειδωλολάτρες κατά εκατοντάδες, σπαταλώντας την αμοιβή αυτή  |
| Ι.Ν. Αποστόλου Θωμά στους Αμπελόκηπους, στην Αθήνα. |
.jpg)
Μετά την επιστροφή στη θεογνωσία των περισσοτέρων ανθρώπων της πόλεως εκείνης, ο Θωμάς συνεχίζει τον δρόμο του βαθύτερα μέσα στις Ινδίες, επισκεπτόμενος την μια πόλη μετά την άλλη προσηλυτίζοντας τους κατοίκους. Έτσι ζούσε φτωχικά και πολύ ταπεινά ανάμεσα στους ανθρώπους διδάσκοντας και μεταφέροντας την αγάπη του για τον διδάσκαλο του Χριστό, κάνοντας πολλά θαύματα μέσω της Χάρης Του και οδηγόντας τους βάρβαρους εκείνους ανθρώπους στην αληθινή πίστη. Έτσι ίδρυσε ο Απόστολος Θωμάς την Εκκλησία των Ινδιών.
*Το μαρτύριο του.
Αργότερα ο Απόστολος Θωμάς κατηχεί και σπέρνει τον λόγο του Θεού ακόμα και στην σύζυγο του βασιλέως χώρας από όπου πέρασε, αλλά και σε άλλες γυναίκες της βασιλικής αυλής, πέφτει και πάλι σε δυσμένεια, ταλαιπωρείται αφάνταστα, βασανίζεται και φυλακίζεται, ενώ μέσα από την φυλακή συνεχίζει την διδασκαλία του, βγαίνει καθημερινά με θαυματουργό τρόπο από το κελί του, τελεί Θείες Λειτουργίες, κατηχεί και βαπτίζει πολλούς ανθρώπους και 
επιστρέφει και πάλι στην φυλακή του, αλλά και πολλά ακόμα θαύματα, που οδηγούν πολλούς ειδωλολάτρες στην χριστιανική πίστη και λίγο αργότερα σκοτώνεται με διαταγή του βασιλιά δια λογχισμού μέχρι θανάτου. Το άγιο αποστολικό αίμα έτρεξε και πότισε το Ινδικό χώμα, στην σημερινή πόλη Μαλιπούρ της ανατολικής Ινδικής Χερσονήσου, που λέγεται και Άγιος Θωμάς, ενώ ακόμα και μετά τον μαρτυρικό του θάνατο συνεχίζει να τελεί θαύματα.*Τα ιερά λείψανα & τα προσκυνήματα του.
Το ιερόν Λείψανο του Αγίου Αποστόλου μεταφέρθηκε αρχικά στην Έδεσσα της Συρίας. Από εκεί έγινε η ανακομιδή του εις Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε από τον Κωνστάντιο, τον υιό του Μ. Κωνσταντίνου το 337 μ.Χ. εις τον Ναό των Αγίων Αποστόλων. Το έβαλαν μαζί με τα ιερά Λείψανα του Αποστόλου Ανδρέου, του Αποστόλου Λουκά και άλλων Αγίων. Μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως στην Δ΄ Σταυροφορία κατά το 1204 και το μένος υπό των Λατίνων, αλλά και την ολοσχερή καταστροφή της Βασιλεύουσας, τα ιερά Λείψανα εσυλήθησαν και μετεφέρθησαν από αυτούς στη Ρώμη μαζί με πολλά λείψανα Αγίων μας και πολλούς ακόμα θησαυρούς της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Η άγια Κάρα του Αποστόλου Θωμά είναι θησαυρισμένη σήμερα στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο, ενώ στην κορυφή του «βουνού του Αγίου Θωμά» στην Ινδία, στα προάστια του σημερινού Μαδράς, υπάρχει χριστιανικός ναός και Άγια λείψανα του Αποστόλου Θωμά, από δε τον 3ο αιώνα μ.Χ μαρτυρείται το προσκύνημα στον τάφο του στην Έδεσσα της Συρίας, όπου μετέφερε το λείψανο του κρυφά κάποιος χριστιανός για να το διασώσει και έκτοτε είναι ο πολιούχος της πόλης, της σημερινής πόλης Ούρφα της Νοτιοανατολικής Τουρκίας.
*Η Καλύβη του Αποστόλου Θωμά στο Άγιον Όρος.
Πολλές είναι οι Μονές που έχουν αφιερωθεί έκτοτε στον Απόστολο Θωμά, ξεχωριστή θέση όμως συνεχίζει να έχει στις καρδιές μας η Ιερά Καλύβη του Αποστόλου Θωμά στην "έρημο" του Αγίου Όρους, την Μικρά Αγία Άννα, που είναι υπό την εποπτεία του εκάστοτε Δικαίου της Ιεράς Σκήτης της Αγίας Άννας, που εδρεύει στο Κυριακό της και φυσικά είναι εξάρτημα της Μονής της Μεγίστης Λαύρας, όπου εγκαταβιώνει μέχρι σήμερα η Αδελφότητα των Θωμάδων, ξακουστοί πανελλαδικά και παγκοσμίως για την τέχνη τους και το εργόχειρο τους, την αργυροχρυσοχοΐα, αλλά και καλλικέλαδοι ιεροψάλτες στα Πανηγύρια του Αγίου Όρους.*Η ιστορία της Τιμίας Ζώνης.
Άλλη μια ιστορία όπου εμπλέκεται ο Απόστολος Θωμάς, σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας είναι η παράδοσις της τίμιας ζώνης της Παναγίας μας σε αυτόν κατά την ανάληψη της στους Ουρανούς. Λέει η παράδοσις πως δεν ήταν ο Άγιος Θωμάς στον ενταφιασμό της Παναγίας,
αλλά μετά τριών ημερών από την ταφή της ένα σύννεφο τον μετέφερε στην Γεθσημανή και κατά την μεταφορά του συνάντησε Την Θεοτόκο την στιγμή της ανόδου της στον ουρανό. Τότε αυτός την παρακάλεσε να του δώσει για ευλογία τη Ζώνη της και εκείνη του την χάρισε για να μπορεί να αποδείξει την συνάντησή τους. Όταν ο Θωμάς πήγε και εξιστόρησε το γεγονός στους υπόλοιπους Αποστόλους, άνοιξαν τον τάφο και είδαν πως το σώμα έλειπε. *Η μνήμη του.
Η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του στις 6 Οκτωβρίου εκάστου έτους και το γεγονός της ψηλαφήσεως του Χριστού από τον Απόστολο Θωμά, το εορτάζει την πρώτη Κυριακή μετά την Ανάσταση του Κυρίου την Κυριακή του Αντίπασχα ή Κυριακή του Θωμά.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου