Αναρτήθηκε από
Το Τροπάριο της Κασσιανής "Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή..."
Δυστυχώς και φέτος, ΤΟ 2021, δεν θα είναι μαζί μας ο π. Παύλος, όπως τόσα χρόνια τον συνηθίσαμε να έρχεται την Μεγάλη Τρίτη στην φιλόξενη κατακόμβη μας τότε και να μας ψέλνει το Τροπάριο της Κασσιανής, και αυτό για δυο λόγους. Ο ένας είναι φυσικά επειδή βρίσκεται στην Αλεξάνδρεια κοντά δυο και περισσότερα χρόνια τώρα, απεσταλμένος της Ιεράς Μητροπόλεως μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, για τις ανάγκες του Πατριαρχείου, όπως σας προαναφέραμε, και ο δεύτερος λόγος είναι εξαιτίας της πανδημίας που χτύπησε όλη την υφήλιο, απομάκρυνε τους ανθρώπους, τους έκλεισε στα σπίτια τους, έβαλε τους πάντες να πλένουν μανιωδώς τα χέρια τους και τους τρομοκράτησε με τους θανάτους και την ραγδαία εξάπλωση του σε όλον τον πλανήτη, μα και στην χώρα μας, που στον φόβο της μετάδοσης του σε όλον τον κοινωνικό ιστό έκανε την Ελληνική Κυβέρνηση, με την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος να συναινεί, στις απαγορεύσεις των μετακινήσεων, 
στο να επιβάλλει απίστευτους περιορισμούς και το αποκορύφωμα όλων, να κλείνει τις εκκλησιές και να σταματά πέρυσι κάθε είδους Λατρείας μέσα σε αυτές. Το ίδιο ζούμε σχεδόν και φέτος με τις εκκλησιές μας όμως ανοιχτές, ή μισάνοιχτες, ή μισόκλειστες...από όποια μεριά το βλέπει ο καθένας, που αυτές τις Άγιες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας κανονικά θα έσφυζαν από ζωή, ενώ στην περσινή, αλλά και στην σημερινή πραγματικότητα είναι σαν εκκλησίες φαντάσματα με τους ιερείς να τελούν τις Ακολουθίες προσευχόμενοι για το ποίμνιο τους και τους πιστούς ενορίτες τους με μικρό εκκλησίασμα και οι περισσότεροι να προσεύχονται από τα σπιτικά τους και από την τηλεόραση για να μην κινδυνεύσει κανείς από τον "ασεβή" αυτό κορωνοϊό, και η δημόσια υγεία να είναι η πρωτεραιότητα όλων μας, αλλά με αποτέλεσμα όμως αυτήν την χρονιά αυτή να μοιάζουμε ως μελλοθάνατοι και μέσα στα σπίτια μας, αφού μεταφέραμε εκεί την αρρώστια, με μόνη ελπίδα πια τον Θεό και τον Σταυροθέντα και Αναστάντα Χριστό μας, που στις εκκλησιές μας περιμένει με όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας για να βροντοφωνάξουμε το "Χριστός Ανέστη". Η συγκίνηση μας περισσεύει κάθε φορά που ακούμε τον π. Παύλο Ιωσηφίδη να ψάλλει τους ύμνους της Εκκλησίας μας, ιδιαίτερα όμως αυτούς μέσα από την υμνολογία της Μεγάλης Εβδομάδας.
Μια τέτοια εκκλησιαστική περίοδο, την Μεγάλη Τρίτη του 2013, θα θυμηθούμε σήμερα στην ανάρτηση μας αυτή, και μέσω του βίντεο που σας παρουσιάζουμε για ακόμα μια χρονιά από το κανάλι μας στο YouTube, βλέπουμε και ακούμε τον π. Παύλο να μας ψάλλει με τον δικό του μοναδικό τρόπο το Τροπάριο της Κασσιανής, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του εφημερίου μας, π. Χρυσοστόμου Τελίδη. Έτσι είχαμε την χαρά να τον φιλοξενήσουμε για ακόμα μια φορά στην μικρή και υπόγεια τότε εκκλησία μας, στην κατακόμβη του Ιερού Ναού των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, που προσωρινά για μια δεκαετία τελούσαμε τις Ακολουθίες μας, αλλά εδώ και δυπ χρόνια περίπου αποπερατώθηκε ο επάνω περίλαμπρος Ναός που χτίσαμε προς τιμήν των Αγίων μας και τώρα λειτουργεί κανονικά, αφού τελέσαμε το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου του 2019, τα Θυρανοίξια του, με δόξα και τιμή.
Στην όμορφη και ταπεινή κατακόμβη μας, λοιπόν, παραδώσαμε τότε, το 2013...και όχι μόνο εκείνην την χρονιά, στον π. Παύλο άνευ όρων το αναλόγιο μας, το εμπιστευθήκαμε στην εμπειρία των τόσων ετών στην διακονία της Εκκλησίας μας και ιδιαίτερα της Ιεράς Μητροπόλεως μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, όπου υπηρετεί από χρόνους πολλούς, για να παραδοθούμε και εμείς με την σειρά μας, ακούγοντας από την βαθιά βυζαντινή και αγιορείτικη βελούδινη φωνή του, το Τροπάριο της Κασσιανής, το πιο μεγάλο από τα τροπάρια της Εκκλησίας μας, μα συνάμα και το πιο συγκινητικό, το πιο "συγκλονιστικό" και το πιο μεγαλόπρεπο. Βοηθός του στο αναλόγιο ήταν και ο έτερος εφημέριος μας π. Χρυσόστομος Κοτσίδης, δάσκαλος και αυτός της βυζαντινής μουσικής και χοράρχης της ενοριακής χορωδίας μας, μαζί με τους υπολοίπους ιεροψάλτες μας.
Ο φακός της ιστοσελίδας της Ενορίας μας κατέγραψε τότε την στιγμή αυτή και με πολύ συγκίνηση σας την πρόβαλε στο κανάλι μας στο Youtube το 2013. Το ίδιο επαναλαμβάνει από τότε κάθε χρόνο στο άρθρο της Μεγάλης Τρίτης και θα κάνει και φέτος, Μεγάλη Τρίτη του 2021, με απώτερο σκοπό να σας κάνει όλους μέλη της παρέας μας αγαπημένα, φίλους καρδιακούς, διαδικτυακούς και μη και αναγνώστες της "φανατικούς", που θα μας παρακολουθείτε μέσω των τακτικών αναρτήσεων, των άρθρων και των αφιερωμάτων της, όπου αποτυπώνεται η ανοδική πορεία της Ενορίας μας, τόσο στην πνευματική ανέλιξη της, όσο και στην πραγματική, στην ανοικοδόμηση, στην μερική αποπεράτωση και στην κανονική λειτουργία της ολοκαίνουργιας και υπέργειας πια, όμορφης εκκλησιάς της, μετά την |
| "Ο βίος της Αγίας Κασσιανής" (κάντε κλικ και δείτε ...) |
Ευχόμαστε Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση σε όλους τους αναγνώστες μας, και σας υποσχόμαστε πως θα σας κρατήσουμε συντροφιά καθ' όλην την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδος,
με τις ενημερώσεις μας για τις καθημερινές Ακολουθίες που θα γίνονται "ανεωγμένων των θυρών" για φέτος, μα και με τα άρθρα και τις αναρτήσεις μας, που σκοπό θα έχουν την κατήχηση και την επιμόρφωση των ενοριτών μας και γενικά των αναγνωστών και φίλων της ιστοσελίδας μας ανά τον κόσμο, αναρτήσεις που και αυτές με τον τρόπο τους θα συμβάλουν στην προβολή της ζωής της Ενορίας μας μέσω του διαδικτύου καθ' όλη την ευλογημένη αυτή περίοδο, μα και πάντα, κάνοντας σας έστω και με αυτόν τον τρόπο, μετόχους στο πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών και των δραστηριοτήτων της Ενορίας μας και γιατί όχι, σύντομα, και συμμέτοχους στις προσπάθειες μας αυτές και, γιατί όχι, και συνενορίτες και βοηθούς στον αγώνα που ξεκινήσαμε.
Σας ευχαριστούμε από την καρδιάς π. Παύλε για τις στιγμές που μας χαρίσατε τόσα χρόνια και ευχόμαστε να σας έχουμε και πάλι σύντομα κοντά μας!!!
*****************
Βίντεο
 |
| Μεγάλη Τρίτη 2013 Ιερός Ναός Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας. |
*παρακάτω αν θέλετε μπορείτε να δείτε το Ευαγγέλιο του Όρθρου της Μεγάλης Τρίτης, που ακούγεται στους Ναούς την Δευτέρα το βράδυ, αλλά και το Ευαγγέλιο της Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας, που τελείται την Μεγάλη Τρίτη το πρωΐ...
ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ & ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΡΙΤΗΝ
Εἰς τὸν Ὄρθρον
(τελείται το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας)
(τελείται το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας)
Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον.
Κεφ. 22: 15-46, 23: 1-39
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, συμβούλιον ἔλαβον οἱ Φαρισαῖοι κατὰ τοῦ ᾿Ιησοῦ, ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ. Καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν ῾Ηρῳδιανῶν, λέγοντες· Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ, καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων· εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι, ἢ οὔ; Γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν, εἶπε· Τί με πειράζετε, ὑποκριταί; ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. Οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον. Καὶ λέγει αὐτοῖς· Τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη, καὶ ἡ ἐπιγραφή; Λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος. Τότε λέγει αὐτοῖς· Ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος, Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ. Καὶ ἀκούσαντες, ἐθαύμασαν· καὶ ἀφέντες αὐτὸν, ἀπῆλθον. ᾿Εν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν, λέγοντες· Διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν· Ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. Ἦσαν δὲ παρ᾿ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί· καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα, ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ· ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος, καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά· ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή· ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει, τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς, εἶπεν αὐτοῖς· Πλανᾶσθε, μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς, μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ. Ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν, οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι. Περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν, οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, λέγοντος· «Ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς ᾿Αβραὰμ, καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ισαὰκ, καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ιακώβ;» οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς, Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων. Καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι, ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσε τοὺς Σαδδουκαίους, συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ αὐτῶν, Νομικός, πειράζων αὐτὸν, καὶ λέγων· Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου.» Αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. Δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· «Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.» Ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται. 
Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων, ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς, λέγων· Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστι; Λέγουσιν αὐτῷ· Τοῦ Δαυΐδ. Λέγει αὐτοῖς· Πῶς οὖν Δαυΐδ ἐν Πνεύματι Κύριον αὐτὸν καλεῖ, λέγων, «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου;» Εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι; Καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ᾿ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι. Τότε ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις, καὶ τοῖς Μαθηταῖς αὐτοῦ, λέγων· Ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. Πάντα οὖν ὅσα ἂν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι. Δεσμεύουσι γὰρ φορτία βαρέα καὶ δυσβάστακτα καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, τῷ δὲ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσι κινῆσαι αὐτά. Πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσι πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις· πλατύνουσι γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν, καὶ μεγαλύνουσι τὰ κράσπεδα τῶν ἱματίων αὐτῶν· φιλοῦσι τὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις, καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς, καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς, καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, Ῥαββὶ, Ῥαββί. Ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε Ῥαββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. Καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς· εἷς γάρ ἐστιν ὁ Πατὴρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός. Ὁ δὲ μείζων ὑμῶν, ἔσται ὑμῶν διάκονος. Ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν, ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν, ὑψωθήσεται. Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα. Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν, ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν. Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ λέγοντες· Ὅς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν· ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει. Μωροὶ καὶ τυφλοί! τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς, ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάζων τὸν χρυσόν; Καὶ· Ὅς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν· ὃς δ᾿ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. Μωροὶ καὶ τυφλοί! τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; Ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, ὀμνύει ἐν αὐτῷ, καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· Καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ, ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικοῦντι αὐτόν· καὶ ὁ ὁμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ, ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ. 
ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ & ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΡΙΤΗΝ
(τελείται το πρωΐ της Μεγάλης Τρίτης)
Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον.
Κεφ. 24: 36-51, 25: 1-46, 26: 1-2
Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμος, ὃν κατέστησεν ὁ κύριος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θεραπείας αὐτοῦ, τοῦ διδόναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ; Μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως. Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν. Ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· χρονίζει ὁ κύριός μου ἐλθεῖν, καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους, ἐσθίειν δὲ καὶ πίνειν μετὰ τῶν μεθυόντων, ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου, ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει, καὶ διχοτομήσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα Παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν, ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ Νυμφίου, πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι καὶ αἱ πέντε μωραί. Αἵτινες μωραὶ, λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν, οὐκ ἔλαβον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἔλαιον· αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὐτῶν, μετὰ τῶν λαμπάδων αὐτῶν. Χρονίζοντος δὲ τοῦ Νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον. Μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέγονεν· Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ. Τότε ἠγέρθησαν πᾶσαι αἱ Παρθένοι ἐκεῖναι, καὶ ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας αὐτῶν. Αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίμοις εἶπον· Δότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν, ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμῶν σβέννυνται. Ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι, λέγουσαι· μήποτε οὐκ ἀρκέσει ἡμῖν καὶ ὑμῖν· πορεύεσθε δὲ μᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦντας, καὶ ἀγοράσατε ἑαυταῖς. Ἀπερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι, ἦλθεν ὁ Νυμφίος, καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰσῆλθον μετ᾿ αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα. Ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ Παρθένοι λέγουσαι· Κύριε, Κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶς. Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν, ἐν ᾗ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. 
῞Ωσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους, καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως. Πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν, εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα. Ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο, ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο. Ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν, ἀπελθὼν, ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ, καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ. Μετὰ δὲ χρόνον πολὺν, ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων, καὶ συναίρει μετ᾿ αὐτῶν λόγον. Καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν, προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα, λέγων· Κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε, ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς. Ἔφη δὲ αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν, εἶπε· Κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας· ἴδε, ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς. Ἔφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼς, εἶπε· Κύριε, ἔγνων σε, ὅτι σκληρὸς εἶ ἀνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας, καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας· καὶ φοβηθεὶς, ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἴδε, ἔχεις τὸ σόν. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ, εἶπεν αὐτῷ· πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ! Ἤδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα, καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα! Ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ, ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ. Ἄρατε οὖν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ τάλαντον, καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα. Τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται, καὶ περισσευθήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος, καὶ ὃ ἔχει, ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ· καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς, καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. ῞Οταν δὲ ἔλθῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ, καὶ πάντες οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου