Αναρτήθηκε από
Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα,
το απόλυτο πρότυπο του Γάμου
και της οικογενειακής ζωής.
Σε αυτήν την όμορφη...αλλά και παρεξηγημένη εκκλησιαστική περίοδο του Τριωδίου, που σε λίγες λίγες ημέρες θα εισέλθουμε για να αρχίσουμε σιγά-σιγά να προετοιμαζόμαστε (θυμίζουμε στους αναγνώστες μας πως φέτος "Άρχεται το Τριώδιον" από την Κυριακή 21η Φεβρουαρίου 2021, του Τελώνου και Φαρισαίου και εμπεριέχει τρεις ακόμα Κυριακές, αυτήν του Ασώτου στις 28/2/2021, αυτήν της Απόκρεω στις 7/3/2021, και αυτήν της Τυρινής στις 14/3/2021, για να ξεκινήσει αμέσως μετά, με την Καθαρά Δευτέρα στις 15/3/2021, η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή με αποκορύφωμα την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών και φυσικά το Πάσχα και την Ανάσταση του Κυρίου μας) και με αφορμή και αιτία τον υποχρεωτικό εγκλεισμό μέσα στα σπίτια μας λόγω των επιπτώσεων του κορωνοϊού, που ρυθμίζει εδώ και ένα χρόνο την καθημερινότητα μας, αλλά και τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο που έχουμε, και μπορούμε αν θελήσουμε να διαθέσουμε λίγο απ΄ αυτόν και στο διάβασμα, στην κατήχηση και στην γνώση μας για τον Χριστό και τους Αγίους της Εκκλησίας Του. Τέτοιοι Άγιοι, που μάλιστα η Εκκλησία μας τους μνημονεύει κλείνοντας καθημερινά στις Απολύσεις των Ακολουθιών του Νυχθημέρου,
αφού μέσα από την ζωή τους υπάρχουν πτυχές που αν κοιτάξουμε λίγο πιο βαθιά θα βρούμε και άλλους θησαυρούς που συνοδεύουν την βιοτή τους και μπορούν να μας παραδειγματίσουν στους πνευματικούς μας αγώνες. Στο σημερινό άρθρο μας με τον τίτλο: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΠΑΤΟΡΕΣ, ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΙΩΑΚΕΙΜ ΚΑΙ ΑΝΝΑ. "Ο Γάμος και η οικογένεια", θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε και να φωτίσουμε μια άλλη πτυχή της ζωής των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων, γονέων της Παναγίας μας και προγόνων του Χριστού μας, την πτυχή του θεάρεστου εκείνου ζευγαριού που αρχικά συνδέθηκε με τα ιερά δεσμά του γάμου και κατόπιν από κοινού αγωνίστηκε να "πείσει" τον Θεό πως αξίζει να φέρει στον κόσμο ένα παιδί και να δημιουργήσει μια όμορφη οικογένεια, χωρίς να γνωρίζουν πως είχαν ήδη επιλεχθεί από Αυτόν, όχι απλά να κρατήσουν στην αγκαλιά τους ένα οποιοδήποτε μωρό, αλλά την πανέμορφη κόρη τους, την Μαριάμ, που θα οδηγούσε την πλάση όλη στην σωτηρία της με τον ερχομό του Υιού Του.
Ο Ιωακείμ και η Άννα δεν ήθελαν παιδί “εγωϊστικά”, ούτε ψυχολογικά ή συναισθηματικά. Δεν ήθελαν να γεννήσουν παιδί για τον εαυτό τους, αλλά για τον Κύριο. Η τεκνογονία θεωρούνταν τότε “υποχρέωση” απέναντι στον Θεό. Εκεί ακριβώς συνίσταται η ντροπή και το “όνειδος” της ατεκνίας. Το θαυμάσιο αυτό ζεύγος, ο Ιωακείμ και η Άννα, όχι μόνο ήταν πολύ αγνοί και ελεήμονες και το σπίτι τους ήταν καταφύγιο και λιμάνι για κάθε πονεμένο, αλλά και πέρασαν τη ζωή τους με εξαντλητικές προσευχές προσπαθώντας να ευαρεστήσουν τον Θεό. Δεν είχαν καθόλου σαρκικό ή κοσμικό φρόνημα. Μόνη τους έγνοια ήταν να ευαρεστήσουν τον Θεό.
Παρακαλούσαν τον Θεό όχι για κάτι δικό τους, αλλά για κάτι δικό Του! Απίστευτος ο ζήλος τους! Προσέξτε! Δεν παρακαλούσαν τον Θεό να εκπληρώσει δικό τους θέλημα, αλλά δικό Του! Αντί να ξεγνοιάσουν λίγο και να ξεκουραστούν σαν άνθρωποι και “να ζήσουν τη ζωή τους”, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο – δυνατό ή αδύνατο – να ευαρεστήσουν τον Κύριο. Αν είναι πίστη το να ζητάμε κάτι εύλογο για εμάς, για δική μας διευκόλυνση και παρηγοριά, πόσο περισσότερο πίστη και ασύγκριτα πιο αξιέπαινο είναι να κουραζόμαστε και να παιδευόμαστε να ζητάμε κάτι αποκλειστικά για το θέλημα του Θεού; Σχεδόν αδιανόητο είναι κάτι τέτοιο για τον κόσμο.
Σε κάποιον από τους Ψαλμούς και συγκεκριμένα στον 131/ρλα΄ 1-5 γράφει: "Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καὶ πάσης τῆς πρᾳότητος αὐτοῦ,..." (Ενθυμήσου, Κυριε, τον Δαυίδ και όλην αυτού την ανεξικακίαν, την μάκροθυμίαν και την ταπεινοφροσύνην, δια των οποίων ευηρέστησεν εις σέ). "...ὡς ὤμοσε τῷ Κυρίῳ, ηὔξατο τῷ Θεῷ Ἰακώβ·..." (Ενθυμήσου ότι ένορκον έδωκεν υπόσχεσιν εις σε τον Κυριον, έκαμε τάξιμον εις σε τον Θεόν του ισραηλιτικού λαού). "...εἰ εἰσελεύσομαι εἰς σκήνωμα οἴκου μου, εἰ ἀναβήσομαι ἐπὶ κλίνης στρωμνῆς μου,..." (Είπε· Δεν θα εισέλθω εις την σκηνήν που κατοικώ, ούτε θα ανεβώ στο στρωμένο κρεββάτι μου), "...εἰ δώσω ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς μου καὶ τοῖς βλεφάροις μου νυσταγμὸν καὶ ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις μου,..." (ούτε θα παραδώσω τα μάτια μου στον ύπνον και τα βλέφαρά μου στον νυσταγμόν· δεν θα δώσω ανάπαυσιν στους κροτάφους μου), "...ἕως οὗ εὕρω τόπον τῷ Κυρίῳ, σκήνωμα τῷ Θεῷ Ἰακώβ." (μέχρις ότου εύρω κατάλληλον τόπον δια τον Κυριον, δια την κατοικίαν του Θεού του Ιακώβ.)
Έτσι και ο Ιωακείμ και η Άννα, οι οποίοι ήταν άξιοι απόγονοι του Δαυΐδ. Και αυτοί ένα σκήνωμα του Θεού ήθελαν να γεννήσουν, μια αγία ψυχούλα που να ανήκει σε Αυτόν, όπου Αυτός θα αναπαύεται, και που Αυτός θα καταυγάζει και θα ευφραίνει με τις άκτιστες θείες ενέργειές Του εις τους αιώνας των αιώνων. Ενδεικτικό του ότι οι άγιοι δεν ήθελαν για τον εαυτό τους το παιδί, είναι ότι, όπως είχαν τάξει, το αποχωρίστηκαν και το αφιέρωσαν στο Ναό μόλις έγινε τριών ετών. Πόση πίστη απαιτεί και αυτό, όταν πρόκειται για γονείς που αγαπούν το παιδί τους,
και μάλιστα ένα παιδάκι τόσο γλυκύτατο και τρισχαριτωμένο, όπως κατά γενική ομολογία ήταν η Παναγία.
και μάλιστα ένα παιδάκι τόσο γλυκύτατο και τρισχαριτωμένο, όπως κατά γενική ομολογία ήταν η Παναγία. Το παράδειγμα των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας μας διδάσκει, μεταξύ πολλών άλλων, και το πόσο πολύ πρέπει να εκτιμάμε την τεκνογονία και να αγαπάμε τα παιδιά. Οι άγιοι αυτοί αφήνουν τελείως μα τελείως αναπολόγητους όσους κάνουν εκτρώσεις ή όσους δεν θέλουν να κάνουν παιδιά ή όσους δεν θέλουν και δεν αγαπούν τα παιδιά που έχουν. Το ίδιο και όλους όσους επικαλούνται ένα σωρό δικαιολογίες για να μην κάνουν το θέλημα του Θεού.
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να σημειώσω και να υπογραμμίσω ιδιαιτέρως στην αγάπη όλων των αναγνωστών και φίλων της ιστοσελίδας μας,
το σθένος και την πίστη που χρειάζονται και οι δυο γονείς, μα ιδιαίτερα μια μάνα, όχι όμως μια οποιαδήποτε μάνα,
το σθένος και την πίστη που χρειάζονται και οι δυο γονείς, μα ιδιαίτερα μια μάνα, όχι όμως μια οποιαδήποτε μάνα, που επί πολλά χρόνια παρακαλούσε τον Θεό για ένα παιδί, όταν τελικά το αποκτήσει να θελήσει εκπληρώνοντας το τάμα της, να το προσφέρει πίσω σε Αυτόν. Κάποιος που δεν μπορεί να καταλάβει την πίστη της Αγίας Άννας στον Θεό, ίσως να την χαρακτήριζε άκαρδη και άπονη μητέρα και δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να κατανοήσει την αναγκαιότητα της εκπλήρωσης του τάματος της στον Θεό, που ποτέ δεν το ξέχασε.
 |
| Έτσι θα είναι ο Ιερός Ναός των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων, της Νέας Ευκαρπίας, όταν, πρώτα ο Θεός, ολοκληρωθεί. |
 |
| Κάθε χρόνο ανήμερα της Μικρής Πανήγυρης μας για την Κοίμηση της Αγίας Άννας, τελείτε Αγιασμός στον επάνω και υπό κατασκευή ακόμα Ναό μας, μέχρι και τα Θυρανοίξια του τον Οκτώβριο του 2019. |
ευλογιών από τα Ιερά και θαυματουργά Λείψανα των προστατών Αγίων μας, του Ιωακείμ και της Άννας, που αγκαλιάζουν τον κάθε ένα από εμάς και τις οικογένειες μας, που φροντίζουμε για την ευπρέπεια του Οίκου τους, το «σπίτι» τους και «πατρικό σπίτι» της Παναγίας κόρης τους, που τώρα ακόμα συνεχίζουμε αδιάκοπα να ολοκληρώνουμε και να καλλωπίζουμε το εσωτερικό του και αργότερα το εξωτερικό του, αλλά που τον λειτουργούμε και τον χαιρόμαστε, έστω και με τις ατέλειες του, που προσδοκούμε πολύ σύντομα να τις καλύψουμε και αυτές.
Και δύο λόγια για τους ανθρώπους της διακονίας του Ιερού Ναού των Αγίων
Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, τους επιτρόπους και τα στελέχη της εκκλησίας μας, τους άνδρες, τις γυναίκες, ακόμα και τα παιδιά μας, τους ευλογημένους εκείνους ακούραστους εργάτες του Θεού, που έχουν αναλάβει με ανιδιοτέλεια και αγάπη περισσή την ευθύνη του ναού μας, αλλά και για όλους όσους κάνουν ένα βήμα μπροστά κάθε φορά που θα τους ζητηθεί από τους ιερείς του Ναού και προσφέρουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της Ενορίας τους.
Η καθαριότητα και η ευταξία του οίκου του Θεού και των Αγίων προστατών μας, πρέπει να είναι μια προτεραιότητα για όλους μας, η φιλοξενία των προσκυνητών μας, η καλοσύνη και η αγάπη που πρέπει να τους περιβάλλουμε πρέπει να είναι δεδομένη, η διακονία του καθένα μας στο πόστο που του αναλογεί πρέπει να είναι αγόγγυστη και ανιδιοτελής και τότε, μόνο τότε θα μπορούμε να χαιρόμαστε για την πρόοδο της Ενορίας μας σε όλους τους τομείς, κατά τις δύσκολες μέρες που περνά η χώρα μας, την νοικοκυροσύνη, την πλούσια λειτουργική ζωή της εκκλησίας μας και τις πάμπολλες δραστηριότητες μας. Την κατήχηση των παιδιών μας, που έχει αναλάβει η Ενοριακή Νεανική Εστία μας, η "Ιθάκη" μας, και μάλιστα από τα Θυρανοίξια της επάνω εκκλησιάς μας, τον Οκτώβριο του 2019 τους παραδόθηκε πλήρως η φιλόξενη κατακόμβη μας, 
Και μην λησμονούμε τα όμορφα πανηγύρια μας, μικρά και μεγάλα, τον Μαΐο στον Άγιο Χριστόφορο με τον Αγιασμό του για τα αυτοκίνητα και στον Άγιο Παχώμιο από το Ουσάκ, τον Ευκαρπιώτη, με τα χορευτικά από τους Μικρασιάτες ιδρυτές του τόπου μας, τον Σεπτέμβριο με το μεγάλο Πανηγύρι στην Σύναξη των Αγίων Θεοπάτορων, τον Δεκέμβριο στην Σύλληψη της Αγίας Άννας και φυσικά το κατακαλόκαιρο, την 25η Ιουλίου, στην Αγία Κοίμηση της, που εορτάζουμε πανηγυρικά στον υπέρλαμπρο πια επάνω Ιερό Ναό μας και όχι στην προσωρινή κατακόμβη του, που εξυπηρετεί άλλους σκοπούς.
Ενός Ενοριακού Ιερού Ναού μοναδικού στον κόσμο, περίλαμπρου και όμορφου, που ήδη χτίσαμε επάνω πια και ευελπιστούμε πως σύντομα θα αποπερατώσουμε ολοσχερώς, αλλά που από το Σαββατοκύριακο της 12ης & 13ης Οκτωβρίου 2019, απολαμβάνουμε και λειτουργούμε ήδη με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ Βαρνάβα που τέλεσε τα Θυρανοίξια του. Ας δούμε όμως τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα και τι υπολείπετε ακόμα για να γίνει. Έχει ολοκληρωθεί η 1η φάση της κατασκευής του, το εξωτερικό περίβλημα του δηλαδή, και τώρα που σας γράφω αυτό το άρθρο για την μητέρα της Παναγιάς μας, την Αγία Άννα και τον Άγιο Ιωακείμ, 
έχει προχωρήσει αρκετά η 2η φάση, έχουν μπει οι πόρτες και τα παράθυρα, τα μάρμαρα και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του, έχουν αγοραστεί τα στασίδια, όλα με την ευλογία της "Γιαγιάς" μας, αλλά και την πνευματική και υλική υποστήριξη του μεγάλου δωρητή μας, του Γέροντος Αγιαννανίτη Ιερομονάχου Ιωάννου και της μεγάλης και όμορφης Συνοδείας του, του γνωστού μας Παπαγιάννη μας από το Κελί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Ιεράς Σκήτης της Αγίας Άννης στο Άγιον Όρος. 
Επίσης έχουμε ήδη τοποθετήσει τους πολυελαίους που θα φωτίζουν από τούδε και στο εξής τον Ναό μας και επίσης έχει τοποθετηθεί και ο κλιματισμός, η ψύξη και η θέρμανση, έχει συνδεθεί ακόμα το ρεύμα και δεν μένει παρά να βρεθούν οι συνδρομητές, αφιερωτές και οι φίλοι για να εξοφληθούν και οι μικροφωνικές εγκαταστάσεις που ήδη αγοράσθηκαν και τοποθετήθηκαν, αλλά να πληρωθούν και τα μάρμαρα που τοποθετήθηκαν στις μπροστινές σκάλες αλλά 
μπήκαν και στην πλαϊνή ράμπα που έχουμε φτιάξει για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, ενώ ήδη στολίζουν τον Νάρθηκα του Ναού μας τα μαρμάρινα κηροστάσια που περιμένουν τις δωρεές σας για να αγιογραφηθούν οι τέσσερεις εικόνες που θα τα στολίζουν, όπως και τα ασημένια καντήλια που τώρα φιλοτεχνούνται και σε λίγο θα φωτίζουν τα πρόσωπα των απεικονιζομένων Αγίων μας. Πριν λίγες ημέρες δε, τοποθετήθηκε και η ξυλόγλυπτη πόρτα-ανεμοφράχτης μεταξύ πρόναου και κυρίως ναού, που ομορφαίνει τον νάρθηκα αλλά προσφέρει και οικονομία στο ηλεκτρικό ρεύμα, μα και περαιτέρω ασφάλεια και προστασία. 
Και οι εργασίες θα συνεχιστούν όσο υπάρχετε όλοι εσείς... "οι αγαπώντες την ευπρέπειαν του οίκου Σου" όμως αφού ανεβήκαμε στον επάνω Ναό μας και εκεί λειτουργούμε πια, αυτές οι λεπτομέρειες που έχουν απομείνει, αλλά είναι απαραίτητες, φαντάζουν πια πανεύκολο να γίνουν, κοντά στο μεγάλο έργο που εκ θεμελίων έγινε τα τελευταία χρόνια, και σήμερα έχουμε όλοι μαζί την ευλογία να πανηγυρίζουμε, επάνω...ψηλά, τους Αγίους μας και στον περίλαμπρο και μεγαλόπρεπο Ναό τους, αλλά και να τελούμε σε αυτόν όλες τις Ακολουθίες μας και τα Μυστήρια της Ενορίας μας.
Ας ευχηθούμε γρήγορα να τελειώσει ο εφιάλτης του κορωνοϊού για να χαρούμε και πάλι από κοντά την ολοκαίνουργια εκκλησιά μας, και...
...Καλό Τριώδιο!!!
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου