ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ & "ΘΥΜΩΜΕΝΟΥΣ" ΚΑΙΡΟΥΣ, Η ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ..."ΑΝΘΙΖΕΙ" !!!

 

 ...& εμείς οι Ανθοκηπιώτες συνεχίζουμε να ομορφαίνουμε την καινούργια εκκλησιά μας!!!

Δεν κατάφερε τελικά να μας πτοήσει, ούτε η δεκαετής οικονομική κρίση, ούτε η παραλίγο χρεωκοπία, ούτε όμως και η μεγάλη ανθρωπιστική και κοινωνική κρίση των αξιών και των θεσμών, που ακόμα είναι εν εξελίξει, θα μπορέσει ποτέ να μας γονατίσει. Mια κρίση που παράλληλα κατέτρωγε από χρόνους ικανούς τα σωθικά των "όμορφων" και "χαριτωμένων" κατοίκων αυτής της γενναίας χώρας, της παγκόσμιας Ελλάδας μας, της χώρας όλου του κόσμου. Η πατρίδα μας όρθια, με καμάρι, αλλά και αξιοπρέπεια, τα ξεπέρασε όλα αυτά, τα άφησε πίσω της και κόντρα στις προβλέψεις όλων, φίλων και...λιγότερο φίλων, σχεδόν προκλητικά, αντιμετώπισε...μοναχικά όπως πάντα, τα προβλήματα της.

 Και μετά ήρθε ο κορωνοϊός. Ήρθε με φόρα, ήρθε με "τουπέ" και με "αέρα", ήρθε έξαφνα και από το πουθενά, έσπειρε το δηλητήριο του, και σάρωσε τα νοσοκομεία μας, διέλυσε ξανά την οικονομία μας, κατατρόπωσε και κατατρόμαξε τους πολίτες αυτού του κράτους, τους έκλεισε ερμητικά στα σπίτια τους, τους έβαλε να πλένουν ολημερίς τα χέρια τους, τους έκανε αντικοινωνικούς, απάνθρωπους, σκεπτικιστές... και εν τέλει τους έκανε και "συνωμοσιολόγους", για να μπορέσει να τους κατηγορήσει όμως αμέσως μετά, μα για τι άλλο για συνωμοσιολογία. Και τα ερωτηματικά να πλανώνται στον αέρα...αναπάντητα τα περισσότερα!!! Τις πταιεί; Πόθεν έσχες; Από που, ή από τι προήλθε; Γιατί αφέθηκε να κάνει τόσο κακό; Ποιος είναι ο υπεύθυνος; Ποιος δεν έκανε καλά την δουλειά του; Σε ποιανού την βάρδια καταστράφηκε ο κόσμος; Και αν μετά το πολυαναμενόμενο εμβόλιο, ή εμβόλια, μας βρει άλλο κακό; Πόσο ευάλωτοι είμαστε τελικά; Άραγε είμαστε τόσο έξυπνοι όσο νομίζουμε; Δύσκολο να αντισταθεί κανείς στην..."συνωμοσιολογία", έτσι δεν είναι!!!

Και όπως όλος ο κόσμος έζησε το 1ο κύμα της πανδημίας, τώρα περνά το 2ο, ενώ εύχεται και προσεύχεται να μην υπάρξει 3ο, και το πολυδιαφημιζόμενο εμβόλιο τους να είναι τόσο καλό όσο μας λένε, και  αυτό να είναι που θα αναχαιτίσει και τέλος θα εξαφανίσει τον αόρατο εχθρό του 21ου αιώνα, την covid-19, έναν αιώνα που όλοι καταλάβαμε πόσο "λίγοι", πόσο "μικροί", πόσο "ευαίσθητοι" είμαστε, και ας υπερηφανευόμαστε για το αντίθετο, οι υπερπλήρεις εντατικές άλλα λένε!!! Οι δε παγκόσμιοι οργανισμοί υγείας, οι θεματοφύλακες της υγείας του πλανήτη, που διαχειρίζονται δισεκατομμύρια χρημάτων για να μας προσφέρουν ασφάλεια, μετά την παταγώδη αποτυχία τους, αντί για συγνώμη μας κουνούν το δάκτυλο γιατί είμαστε...άτακτοι και όχι τόσο αντικοινωνικοί όσο θα ήθελαν!!! 

Αυτά συμβαίνουν παγκοσμίως. Αυτά πάνω-κάτω έγιναν και στην πατρίδα μας. Ενώ μέσα σε αυτόν τον κουρνιαχτό, το ίδιο έγινε και σε αυτήν την μικρή...μα τόσο διαφορετική γειτονιά των Ανθοκήπων, αυτήν την μικρή γωνιά της Νέας Ευκαρπίας, με την νεοϊδρυθείσα Ενορία της, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, και φυσικά με τον ομώνυμο και νεόδμητο Ιερό Ναό της. Όμως ενώ όλα αυτά συνέβαιναν, παράλληλα η Ενορία μας προόδευε με την βοήθεια του Θεού, μέσα...σε δύσκολους και "θυμωμένους" καιρούς , όπως είναι και ο τίτλος του άρθρου μας. Η δε εκκλησιά της, η οποία σημειωτέον, θεμελιώθηκε, 

χτίστηκε και τελέστηκαν τα Θυρανοίξια, πρώτα της κατακόμβης της, που φιλοξένησε την λατρευτική ζωή της για μια δεκαετία, και κατόπιν...πολύ πρόσφατα, πριν από έναν μόλις χρόνο, τον Οκτώβριο του 2019, και του επάνω περίλαμπρου κανονικού κτιρίου που στέγασε όπως τους άξιζε τους Αγίους προστάτες της, αυτή  καθημερινά ομορφαίνει ακόμα περισσότερο, και τελειοποιείτε. Και όλα αυτά μέσα στις κρίσεις που διαδέχονταν η μια την άλλη, θαυματουργικά, λες, και κόντρα στους πονηρούς, άσχημους και αποκαλυπτικούς καιρούς που βιώνουμε ακόμα και σήμερα, ακόμα και τώρα, παραμονές της όμορφης και παρεξηγημένης περιόδου του Τριωδίου, όπου με την νόσο της covid-19, μαζί με την "Μήδεια"...αναρωτιέμαι ποιος άραγε διαταραγμένος νους, δίνει τέτοια ονόματα σε φυσικές καταστροφές, μιας μάνας που τρώει τα παιδιά της, να έχουν παραλύσει τα πάντα στο πέρασμα τους και τους κατοίκους της να μετρούν κρούσματα,

 διασωληνωμένους και δυστυχώς θανάτους στην περιοχή μας, αλλά και παντού στην πατρίδα μας...ενώ εδώ και λίγες μέρες, και κατάγματα από τον πάγο που έχει καλύψει τα πάντα γύρω μας.

Όμως μέσα στην σιβηρική παγωνιά και σε όλο αυτό το δύσοσμο και αρρωστημένο κλίμα, η Ενορία μας συνεχίζει να ζεί...ή τουλάχιστον να επιζεί και να επιβιώνει, όμως παράλληλα και κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, αυτή να μεγαλώνει, να προοδεύει, να συνεχίζει να κάνει τα Πανηγύρια των Αγίων της,

 (τελευταία στις αρχές του Δεκεμβρίου με απίστευτες δυσκολίες και σκανδαλισμούς τελέσαμε και το Μικρό χειμωνιάτικο Πανηγύρι μας στην γιορτή της Αγίας Άννας μας, "...τον Δεκέμβρη στις 9, που 'χεις Άννα την γιορτή σου...", όπως τραγουδήθηκε με την βαθιά καθηλωτική φωνή του από τον αείμνηστο Αντώνη Καλογιάννη, η οποία πολύ πρόσφατα σίγησε, μια φωνή που μαζί της σιγοψιθυρίζαμε χρόνια τώρα την "Αννούλα του χιονιά", με την γιορτή της Συλλήψεως της Θεοτόκου κόρης της από την Αγία Άννας μας), 

ενώ γιόρτασε τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα με παρόμοιες ή και χειρότερες δυσκολίες, αλλά συνεχίζει και το καθημερινό λατρευτικό πρόγραμμα της, τηρώντας παράλληλα το λειτουργικό τυπικό της...με την παρουσία 9 ατόμων να εναλλάσσεται  με το νέο σύστημα που της επιβλήθηκε, το "κεκλεισμένων των θυρών", έτσι το ονόμασαν άνθρωποι που δεν γνωρίζουν... δεν καταλαβαίνουν πραγματικά πως, Εκκλησία δεν είναι οι τοίχοι και οι πόρτες της, αλλά είναι ο λαός της, οι πιστοί της, οι άνθρωποι της. Κεκλεισμένων των θυρών ή με την παρουσία 9 ατόμων, λοιπόν, με τους ιερείς μας όμως, μαζί με τους  λαϊκούς  συνεργάτες τους, που έχουν επωμιστεί την ευθύνη της συνεχούς και απαρέγκλιτης λειτουργίας του, παρότι συμμετέχουν...όχι πάντα με προθυμία, στους περίεργους αυτούς περιορισμούς, εξασφαλίζοντας παράλληλα και την προστασία και την ασφάλεια της υγείας των ανθρώπων που την αποτελούν...  ένεκα κορωνοϊού, και  κρατούν την εκκλησιά μας όρθια, όμορφη, ζεστή και καθαρή, έτσι ώστε να είναι έτοιμη να σας υποδεχθεί ξανά όταν με το καλό της δοθεί το ελεύθερο να γεμίσει και πάλι τους ολοκαίνουργιους χώρους της με την φυσική παρουσία σας και με την ζεστή και εγκάρδια προσευχή σας...πρώτα και πάντα ο Θεός !!!

Έτσι αφού προς το παρόν εσείς δεν μπορείτε με ευκολία να έρθετε σε 'μάς, δεν μας μένει άλλη επιλογή από το να έρθουμε εμείς σε εσάς. Πώς;;; Μα με το διαδίκτυο, όπου θα σας δείξουμε...με ντοκουμέντα παρακαλώ, την συνέχιση των έργων και την αποπεράτωση...με αργό βηματισμό πια, λόγω όλων αυτών που συμβαίνουν γύρω μας, των λεπτομερειών του Ιερού Ναού μας, τον οποίο αφήσαμε ημιτελή, 

για να μπορέσουμε πέρυσι τέτοιον καιρό να ανέβουμε και να χαρούμε με τα επίσημα Θυρανοίξια του, την έναρξη της λειτουργίας του, ένα όνειρο των κατοίκων της περιοχής από καταβολής...δημιουργίας της Ενορίας αυτής στην γειτονιά των Ανθοκήπων. 

Θα δείτε ότι κατά την διάρκεια του σκληρού 2ου κύματος της πανδημίας, πως στο ξυλόγλυπτο τέμπλο μας προστέθηκαν οι εικόνες αρχικά του Αγίου Γεωργίου του εν Δράμα, του Καρσλίδη, ευγενική δέησις ενός ενορίτη μας που είχε συγγένεια μαζί του, μα τοποθετήθηκαν και οι αγιογραφημένες εικόνες με τις παραστάσεις της Σταύρωσης, αλλά και της Ψηλάφησης του Αποστόλου Θωμά, 

δεήσεις και προσφορές άλλων ενοριτών και προσκυνητών, που μας βοηθούν αδιάκοπα να αποπερατώσουμε την εκκλησιά μας, με την μοναδική πλέον παράσταση του Δωδεκάορτου που έχει απομείνει, την Ανάσταση του Λαζάρου, τώρα να αγιογραφείτε και σύντομα να βρίσκει και αυτή την θέση της, συμπληρώνοντας τα κενά. Όμως δεν ήταν μόνο ο...αργός μα σταθερός αγιογράφος μας, που έπιασε δουλειά μέσα στην καραντίνα και το lockdown. 

Ήταν και ο αργυροχρυσοχόος μας, καλλιτέχνης στον τομέα του, 

που φιλοτέχνησε την πρώτη από τις οκτώ μικρές κανδήλες μας, ακριβώς ίδιες αλλά μικρότερες από τις  δώδεκα μεγάλες που βρίσκονται ήδη κρεμασμένες στο ξυλόγλυπτο τέμπλο μας, μοναδικές και αυτές στο είδος τους, 

που μπήκε στο Νάρθηκα του Ναού και στα μαρμάρινα προσκυνητάρια του, και συγκεκριμένα, ανέλαβε να φωτίζει και να ομορφαίνει το γλυκό πρόσωπο του Χριστού μας, ενώ τοποθετήθηκε και η δεύτερη ασημένια κανδήλα που αναδεικνύει το σπαραχτικό πρόσωπο της Παναγίας μας. Σύντομα  αναμένουμε με ανυπομονησία και τις υπόλοιπες ασημένιες κανδήλες που θα κοσμήσουν τις εικόνες της Κοιμήσεως της Αγίας Άννας μας και των Αγίων Θεοπατόρων, αγιογραφημένες εικόνες που φιλοτεχνούν αυτήν την στιγμή, οι αγιαννανίτες πατέρες της συνοδείας του Παπαγιάννη μας στο Κελί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννας στο Άγιον Όρος, 

τα οποία και θα αντικαταστήσουν τα πρόχειρα φωτοαντίγραφα που τοποθετήσαμε προσωρινά για να προσκυνά ο κόσμος μπαίνοντας στον Ναό, μόλις βρεθούν οι πιστοί, που κάνοντας το τάμα τους θα προσφερθούν να αναλάβουν το κόστος τους.

Παράλληλα τοποθετήθηκε από τον ξυλογλύπτη μας, η ξύλινη πόρτα, τον ανεμοφράκτη, όπως λέγεται, και  χωρίσει τον Πρόναο από τον κυρίως Ναό, ένα έργο πνοής αφού θα μειώσει τα λειτουργικά έξοδα μας, αλλά ομορφαίνει και τον Νάρθηκα μας. Όμως, τώρα που γράφουμε το άρθρο μας αυτό, το οποίο και αναρτούμε στην ιστοσελίδα του Ιερού Ναού μας, για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε προς τα έξω την άοκνη προσπάθεια μας να τελειώσουμε μια-μια όλες τις ατέλειες της εκκλησίας μας, όχι για αυτοπροβολή αλλά από ενθουσιασμό για να σας δείξουμε που διοχετεύεται η αγάπη που μας δείχνετε όλα αυτά τα χρόνια, ήδη κατασκευάζεται και το μικρό αγιορείτικο τέμπλο που θα τοποθετηθεί μέσα στο παρεκκλήσι μας, που και αυτό βρίσκεται στον Πρόναο. 

Ο Γέροντας, ο Παπαγιάννης μας, από το Κελί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννας, στο Άγιον Όρος, συνεχίζει να μας βοηθά με τις προσευχές του...και όχι μόνο, ενώ κατόπιν δικής μας επιμονής, μας υπέδειξε και το όνομα του Αγίου με το οποίο θα τιμηθεί το παρεκκλήσι μας, που δεν είναι άλλο από αυτό του  Ιωάννου του Προδρόμου και μάλιστα μας υπέδειξε να πανηγυρίζουμε το παρεκκλήσι μας αυτό στην εορτή της Συλλήψεως του από τους γονείς του, τον Ζαχαρία και την Ελισάβετ, στις 23 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους, και εμείς με χαρά θα κάνουμε υπακοή...το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για να του δείξουμε την αγάπη και τον σεβασμό μας.

Όμως φθάνει. Το άρθρο μας εδώ τελειώνει, μα θα συνεχιστεί...να είστε βέβαιοι για αυτό, όταν...πρώτα ο Θεός, 

θα έχουμε νεότερα από τις εργασίες ολοκλήρωσης των λεπτομερειών, που γίνονται παράλληλα με την λειτουργία του..."κεκλεισμένων των θυρών", ή την παρουσία 9 ατόμων... μην ξεχνιόμαστε,

 και για όσο χρειαστεί, Ιερού Ναού μας. Όσο έχουμε την αγάπη σας και τις προσευχές σας, μα και την απαραίτητη οικονομική βοήθεια σας, όση είναι αυτή που ο καθείς μπορεί να δώσει, εμείς θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε, θα εξακολουθούμε να σχεδιάζουμε, θα επιμένουμε  να οργανώνουμε, κομμάτι-κομμάτι, και όσο φυσικά μας επιτρέπει η τσέπη μας, και τα επιδημιολογικά δεδομένα του κορωνοϊού, την ολοκλήρωση του Ιερού Ναού των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά με την επένδυση του, αλλά και λίγο πιο "έξω" από αυτόν...στην πλατεία του!!!

*...για αυτό το "έξω"...το χιονισμένο από την χθεσινή κυριακάτικη κακοκαιρία, η οποία όμως μέσα στα προβλήματα που προκάλεσε, είχε και την ολόλευκη ομορφιά της, "έξω" για το οποίο και αναφέρθηκα παραπάνω στο τέλος του άρθρου μας, τον προαύλιο χώρο της εκκλησιάς μας, αλλά και την τεράστια και τόσο άσχημη πλατεία των Αγίων Θεοπατόρων μπροστά της, που...όπως τελευταία ακούω και μαθαίνω από τον καλό Δήμο μας, ολοένα και προκύπτουν ευχάριστα νέα για το ότι σχεδιάζεται επιτέλους η διαμόρφωση της, όπως και άλλων πάρκων των Ανθοκήπων...επιτέλους κάτι άρχισε να κινείται και ένα ενδιαφέρον άρχισε να διαφαίνεται για τον τόπο μας και χαιρόμαστε για αυτό, κάποια στιγμή θα ανεβάσω ένα άλλο άρθρο μου για να σας πω τι σκέφτομαι, τι επιθυμώ για τούτην την "άγονη" περιοχή και να ακούσω και από εσάς την γνώμη σας, τα θέλω σας...ακόμα και τις αντιρρήσεις σας...

Εύχομαι  Καλό Τριώδιο!!!

Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης