"...τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;"


"...τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;"
τι να κάνω για να ζήσω αιώνια;
Έτσι ο νομικός αντί για απάντηση εισπράττει μια ερώτηση από τον Χριστό, ο οποίος τον ρωτά:
Έτσι ο νομικός αντί για απάντηση εισπράττει μια ερώτηση από τον Χριστό, ο οποίος τον ρωτά:
"Έν τω νόμω τι γέγραπται; πώς αναγινώσκεις;"
που τον φέρνει μπροστά στις ευθύνες του, αφού ήταν ένας μορφωμένος νομοδιδάσκαλος, γνώστης του γράμματος του νόμου, ο οποίος ευθαρσώς του απάντησε:
"ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καί τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν·"
"ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καί τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν·"
Έ λοιπόν, αυτό κάνε ευλογημένε, και θα ζήσεις όπως επιθυμείς, του λέει ο Χριστός.
Έτσι όμως για τον νομικό του σημερινού Ευαγγελίου, προέκυψε άλλο πρόβλημα, που αντί να τον καθησυχάσει τον έβαλε σε μεγαλύτερες σκέψεις:
Έτσι όμως για τον νομικό του σημερινού Ευαγγελίου, προέκυψε άλλο πρόβλημα, που αντί να τον καθησυχάσει τον έβαλε σε μεγαλύτερες σκέψεις:
"να αγαπήσω τον πλησίον μου σαν να ήταν ο εαυτός μου;"
και έτσι ξαναρωτά τον Χριστό:
"Και τίς εστί μου πλησίον;"
Η απάντηση του Ιησού έρχεται καταπέλτης στον ψυχισμό όλων μας και έρχεται με την γνωστότερη παραβολή που είπε ο Χριστός και που τόσο όμορφα μας την περιγράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς, την παραβολή του σπλαχνικού και καλού Σαμαρείτη.
Στο πρόβλημα, στην ένδεια, στον πόνο, στην ανάγκη, στην αρρώστια, του συνανθρώπου μας έσκυψε το πιο απίθανο άτομο, ο Σαμαρείτης, ο αμαρτωλός, ο υποδεέστερος, ενώ ο Ιερεύς και ο Λευΐτης, άνθρωποι καταξιωμένοι που έχαιραν εκτιμήσεως και αναγνώρισης
Η απάντηση του Ιησού έρχεται καταπέλτης στον ψυχισμό όλων μας και έρχεται με την γνωστότερη παραβολή που είπε ο Χριστός και που τόσο όμορφα μας την περιγράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς, την παραβολή του σπλαχνικού και καλού Σαμαρείτη.

"...ιδών αυτόν αντιπαρήλθεν."
Συγχωρέστε με αγαπητοί αδελφοί μου και αναγνώστες της ιστοσελίδας του Ιερού Ναού μας, όμως στον νου μου ήρθε γράφοντας αυτές τις σκέψεις μου, ένα στιχάκι από ένα όμορφο λαϊκό τραγούδι με τίτλο "στα υπόγεια είναι η θέα" και το αφήνω και αυτό στην κρίση σας μαζί με την υπόλοιπη μικρή ανάλυση μου πάνω
στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη, που όλοι
ξέρουμε τα λόγια που συνοδεύουν την ιστορία της, αλλά δύσκολα ασχολούμαστε με το βαθύτερο νόημα της που μας διδάσκει ο Κύριος μας, ίσως γιατί αρκετές φορές βρεθήκαμε να μοιάζουμε περισσότερο με τον Ιερέα και τον Λευΐτη της παραβολής αυτής και λιγότερο με τον Σαμαρείτη, ως θα έπρεπε όπως θα έπρεπε ως χριστιανοί και δή Ορθόδοξοι.
Γνωρίζουμε όλοι μας λοιπόν την απάντηση στην ερώτηση του νομικού:
Συγχωρέστε με αγαπητοί αδελφοί μου και αναγνώστες της ιστοσελίδας του Ιερού Ναού μας, όμως στον νου μου ήρθε γράφοντας αυτές τις σκέψεις μου, ένα στιχάκι από ένα όμορφο λαϊκό τραγούδι με τίτλο "στα υπόγεια είναι η θέα" και το αφήνω και αυτό στην κρίση σας μαζί με την υπόλοιπη μικρή ανάλυση μου πάνω
στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη, που όλοι

Γνωρίζουμε όλοι μας λοιπόν την απάντηση στην ερώτηση του νομικού:
"Και τίς εστί μου πλησίον;"
Την ήξερε και ο νομοδιδάσκαλος αυτός, όταν την έκανε στον Ιησού. Μπορούσε όμως να την εφαρμόσει; Είχε άραγε τα κότσια να δει ο σπουδαγμένος και πολυμαθής άνθρωπος της εποχής εκείνης μέσα στα μάτια του διπλανού του, του πλησίον του, τα δικά του τα μάτια και τον ίδιο του τον εαυτό;
Ο Χριστός συχνά-πυκνά μας φέρνει μπροστά στις ευθύνες μας.

"Πορεύου και σύ ποεί ομοίως",
μας λέει και μας ζητά να μοιάσουμε του καλού Σαμαρείτη της παραβολής, ξέροντας πως εύκολο δεν είναι, μα το έπαθλο που θα μας δώσει για την προσπάθεια μας είναι μεγάλο και δεν είναι άλλο από την κατάκτηση της αιώνιας ζωής, που είναι και το ζητούμενο του νομικού της περικοπής του ευαγγελίου μας, όπως σας έγραψα αρχικά, αλλά θα έπρεπε να είναι και το δικό μας ζητούμενο!!!
Στην περίοδο αυτή όμως που διανύουμε τώρα, και στον μήνα Νοέμβριο του 2020, με καραντίνα, λόγω της πανδημίας και lock down που μας επέβαλε η νόσος covid-19, ένας παράξενος λοιμός που μας πήγε αιώνες πίσω και μας κάνει να συμπεριφερόμαστε ως αντικοινωνικά όντα, ως λεπροί του 21ου αιώνα, παρά ως άνθρωποι φυσιολογικοί, ενώ επιβραβευόμαστε καθημερινά από την επιστημονική κοινότητα όταν κρατάμε αποστάσεις, δεν αγκαλιάζουμε και δεν φυλάμε τα παιδιά μας, όταν ομοιάζουμε περισσότερο του ιερέως και του λευΐτη της παραβολής του Κυρίου μας και λιγότερο του Σαμαρείτη, και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μας, είδαμε την προηγούμενη εβδομάδα, μα θα δούμε και την επόμενη και την μεθεπόμενη να ξεπροβάλλουν στο Συναξάρι της Εκκλησίας της Ορθοδοξίας μας μεγάλες μορφές της, Άγιοι στεφανωμένοι από τον Χριστό μας σήμερα, που γνώρισαν μερικοί από αυτούς τον θάνατο, με τον πιο επώδυνο και απάνθρωπο τρόπο αντικρίζοντας και αψηφώντας τον, άλλοι με απάνθρωπα βασανιστήρια και άλλοι με λιγότερο, αλλά πάντα με τον δύσκολο τρόπο, αυτόν που τελικά τους έδειξε πως να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή για την οποία ρωτά σήμερα στο Ευαγγέλιο ο νέος, πολυμαθής και πανέξυπνος νομικός τον Χριστό, αλλά και αυτούς που έκαναν αυτό που έκανε και ο καλός Σαμαρείτης, μα και αυτοί που ανακάλυψαν, από πολύ νωρίς ακόμα, το...
Στην περίοδο αυτή όμως που διανύουμε τώρα, και στον μήνα Νοέμβριο του 2020, με καραντίνα, λόγω της πανδημίας και lock down που μας επέβαλε η νόσος covid-19, ένας παράξενος λοιμός που μας πήγε αιώνες πίσω και μας κάνει να συμπεριφερόμαστε ως αντικοινωνικά όντα, ως λεπροί του 21ου αιώνα, παρά ως άνθρωποι φυσιολογικοί, ενώ επιβραβευόμαστε καθημερινά από την επιστημονική κοινότητα όταν κρατάμε αποστάσεις, δεν αγκαλιάζουμε και δεν φυλάμε τα παιδιά μας, όταν ομοιάζουμε περισσότερο του ιερέως και του λευΐτη της παραβολής του Κυρίου μας και λιγότερο του Σαμαρείτη, και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μας, είδαμε την προηγούμενη εβδομάδα, μα θα δούμε και την επόμενη και την μεθεπόμενη να ξεπροβάλλουν στο Συναξάρι της Εκκλησίας της Ορθοδοξίας μας μεγάλες μορφές της, Άγιοι στεφανωμένοι από τον Χριστό μας σήμερα, που γνώρισαν μερικοί από αυτούς τον θάνατο, με τον πιο επώδυνο και απάνθρωπο τρόπο αντικρίζοντας και αψηφώντας τον, άλλοι με απάνθρωπα βασανιστήρια και άλλοι με λιγότερο, αλλά πάντα με τον δύσκολο τρόπο, αυτόν που τελικά τους έδειξε πως να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή για την οποία ρωτά σήμερα στο Ευαγγέλιο ο νέος, πολυμαθής και πανέξυπνος νομικός τον Χριστό, αλλά και αυτούς που έκαναν αυτό που έκανε και ο καλός Σαμαρείτης, μα και αυτοί που ανακάλυψαν, από πολύ νωρίς ακόμα, το...
"Και τίς εστί μου πλησίον;"

μετά την 21η Νοεμβρίου, τα Εισόδια της Θεοτόκου στον Ναό του Σολομώντα από τους δικούς μας Αγίους, τους Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα, τους γονείς της Παναγίας μας, την "Γιαγιά" και τον "Παππού" του Χριστού μας, την παράδοση της δηλαδή στα Άγια του Αρχιερέως, για να επιτελέσει το σχέδιο του Θεού, την Γέννηση της Σωτηρίας του κόσμου, κατόπιν την Αγία Αικατερίνη στις 25 Νοεμβρίου και τον Άγιο Στυλιανό προστάτη των μωρών, στις 26 Νοεμβρίου, και φυσικά στο τέλος του μήνα τον Άγιο και Απόστολο Ανδρέα. Και σας τους αναφέρω σήμερα όλους αυτούς τους Αγίους μας, ώς μέγα παράδειγμα ανθρώπων, που πρέπει να μιμηθούμε...κατά το δυνατόν φυσικά, για να δούμε "...τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;", Αγίους που αγάπησαν τον πλησίον τους σαν τον εαυτό τους για να κληρονομήσουν κατόπιν την αιώνια ζωή τους, μια ζωή χωρίς τέλος κοντά στον Χριστό και Δάσκαλο τους

"...τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;"
για να πάρουμε την απάντηση από τον ίδιο τον Χριστό: Όπως αγαπάς εμένα έτσι να αγαπήσεις και τον διπλανό σου, και αν καταφέρεις να αγαπήσεις τον πλησίον σου, τότε θα είναι σαν να αγαπάς τον εαυτό σου. Αυτό κάνε για να ζήσεις πραγματικά, αυτό κάνε για να ζήσεις αιώνια...
"...τοῦτο ποίει καί ζήσῃ."
Καλή και ευλογημένη Κυριακή!!!
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης
*...δείτε παρακάτω το Ευαγγέλιο της Κυριακής Η΄ Λουκά, σε πρωτότυπο κείμενο και σε νεοελληνική απόδοση...
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής
15ης Νοεμβρίου 2020
"Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη"
(Λουκά ι΄25-37)
Πρωτότυπο κείμενο:
ἀντιπαρῆλθε. Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ,τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι. τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς; ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.
************

προσπέρασε. Και κάποιος Σαμαρείτης πού οδοιπορούσε ήλθε προς τα εκεί και όταν τον είδε πόνεσε μέσα του· και αφού πλησίασε, του έδεσε καλά τα τραύματα πλένοντας τα με κρασί και βάζοντας επάνω λάδι· και αφού τον ανέβασε στο ζώο του τον έφερε στο πανδοχείο και τον φρόντισε. Και την άλλη μέρα πού έφυγε έβγαλε και έδωκε δύο δηνάρια στον πανδοχέα, και του είπε· Φρόντισε τον και αν τύχει και ξοδέψεις κάτι παραπάνω, εγώ στο γυρισμό μου θα στο πληρώσω. Ποιος λοιπόν σου φαίνεται πώς από αυτούς τους τρεις έγινε ο πλησίον σ' εκείνον πού έπεσε στα χέρια των ληστών; Και ο νομικός είπε· εκείνος πού τον πόνεσε και τον κοίταξε. Του είπε λοιπόν ο Ιησούς· Πήγαινε και κάνε και συ το ίδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου