Αναρτήθηκε από
Θεσσαλονικιός αριστοκράτης, μορφωμένος νέος, όμορφος και ευθυτενής, υψηλόβαθμος αξιωματικός.
Ένας Άγιος που έζησε και μαρτύρησε για τον Χριστό μας!!!
Ένας Άγιος που έζησε και μαρτύρησε για τον Χριστό μας!!!
Για την μεγάλη και ειρηνική στρατιά της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, τους Αγίους της, τους Οσίους, τους Μάρτυρες της, τους άνδρες και τις γυναίκες, τους Αρχιερείς, του ιερείς και τους μοναχούς και τις μοναχές εκείνες που αφοσιώθηκαν, μετέδωσαν, έγραψαν, κατήχησαν ή δίδαξαν τα λόγια του Χριστού στα πέρατα της οικουμένης, έχουμε γράψει πολλές φορές στην ιστοσελίδα του Ιερού Ναού μας, και θα συνεχίσουμε στο μέλλον, αφού το Συναξάριο της Ορθοδοξίας μας είναι μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για όλους όσους επιχειρούν πρώτα να μελετήσουν και μετά να καταγράψουν την εκκλησιαστική ιστορία.
Ένας από αυτούς τους ανθρώπους που "γνώρισε" τον Χριστό και την διδασκαλία Του χρόνια μετά την έλευση Του, και μάλιστα μέσα στις κακουχίες και στους διωγμούς των χριστιανών, την ενστερνίστηκε, αλλά και την μετέδωσε με μεγάλο ζήλο και αυτοθυσία, είναι και ο σημερινός εορταζόμενος Άγιος μας, στρατιωτικός αξιωματούχος στο επάγγελμα, ευγενής στην καταγωγή, που παράτησε τις επίγειες δόξες και τιμές και με τον μαρτυρικό του θάνατο τελικά στεφανώθηκε από την Εκκλησία του Χριστού με το φωτοστέφανο του θαυματουργού και Μυροβλήτου Αγίου της Θεσσαλονίκης, που δεν είναι άλλος από...
...τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα
και Πολιούχο της Θεσαλονίκης, Δημήτριο.
Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη κατά τους χρόνους της βασιλείας του μεγάλου διώκτου των Χριστιανών Διοκλητιανού και Μαξιμιανού Ερκούλιου (284-305 μ.Χ). Καίσαρας της Μακεδονίας τοποθετήθηκε ο Μαξιμιανός Γαλέριος, ο οποίος εξαπέλυσε αληθινό πόλεμο εναντίον των Χριστιανών.
Εκλεκτό μέλος της Eκκλησίας των Θεσσαλονικέων ήταν και ο Άγιος Δημήτριος, ο οποίος προερχόταν από ευσεβείς και επιφανείς γονείς. Είχε δε προικισθεί από τον θεό με πολλά αγαθά και με πλήθος σωματικών και πνευματικών χαρισμάτων.
Η φήμη του έφθασε μέχρι το βασιλιά Γαλέριο, ο οποίος εκτιμώντας τις αρετές του τον έκανε μέλος της Συγκλήτου της πόλεως και τον διόρισε στρατηγό όλης της Θεσσαλίας και ανθύπατο και αφέντη όλης της Ελλάδας. Ο Άγιος Δημήτριος, ως χριστιανός, κατηχούσε και δίδασκε με ιεραποστολικό ζήλο και με τη φωτεινή παρουσία του τους Θεσσαλονικείς, που τους κατέκλυσε η ειδωλολατρία, οδηγώντας τους προς τον Χριστό και την αλήθεια Του.
Όταν πληροφορήθηκε ο Μαξιμιανός τη δραστηριότητα αυτή του Αγίου, διέταξε και τον έφεραν ενώπιόν του. Ο Άγιος ομολόγησε με παρρησία την πίστη του στον Χριστό με συνέπεια να τον οδηγήσουν στη φυλακή, σ’ ένα παλαιό δημόσιο λουτρό δίπλα στο στάδιο, όπου υπέστη πολλές κακουχίες και βασανιστήρια.
Κατά τη διάρκεια αγωνισμάτων στο στάδιο, που διοργάνωναν οι βασιλείς για να διασκεδάζουν με τις θυσίες στα είδωλα, τις αιματοχυσίες και τους φόνους των ανθρώπων, ένας μαθητής του Αγίου Δημητρίου, ο Νέστορας, θέλοντας να δείξει τη δύναμη του αληθινού Θεού πήγε στο λουτρό που ήταν φυλακισμένος ο Άγιος, πήρε την ευλογία και την ευχή του Αγίου, βγήκε στο στάδιο και με την επίκληση «Θεέ Δημητρίου βοήθει μοι!» νίκησε τον γιγαντόσωμο και ανίκητο Λυαίο.
Το γεγονός αυτό προκάλεσε οργή στο βασιλιά, ο οποίος πρόσταξε τους στρατιώτες να πάνε εκεί που ήταν φυλακισμένος ο Άγιος και να τον φονεύσουν.
Οι στρατιώτες τον ελόγχευσαν σε όλο του το σώμα μέχρι θανάτου. Κάποιοι ευλαβείς Χριστιανοί ήλθαν κρυφά στο λουτρό εκείνο και ενταφίασαν το λείψανο στο μέρος στο οποίο μαρτύρησε. Αργότερα στο σημείο αυτό κτίσθηκε ναΐσκος ο οποίος περιλαμβάνει και τον ιαματοφόρο τάφο του Αγίου.
Ένας μαθητής του Αγίου Δημητρίου ονόματι Λούπος, με το δαχτυλίδι και τον μανδύα που πήρε από τον Άγιο κατά την ώρα του μαρτυρίου, ενεργούσε θαύματα πολλά, ώσπου στο τέλος, όταν το έμαθε ο βασιλιάς, τον αποκεφάλισαν και αυτόν.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο ετελειώθη ο Πανένδοξος Μεγαλομάρτυς, ο Πολιούχος της Θεσσαλονίκης, το μέγα της οικουμένης θαύμα, της Εκκλησίας το ωραΐσμα, ο πολύς τα πάντα, και θαυματουργός και Μυροβλύτης Άγιος Δημήτριος.
Αφήνοντας όμως σε όλους εμάς τους χλιαρούς χριστιανούς του 21ουαιώνα, που όλα τα θεωρούμε αυτονόητα και δεδομένα, που έχουμε τις εκκλησιές μας και εκεί ελεύθερα μπορούμε να δοξάζουμε τον Θεό χωρίς να μας ενοχλεί κανείς, προς το παρόν τουλάχιστον, θησαυρό ανεκτίμητο, παρακαταθήκη και παράδειγμα προς μίμηση, την μικρή αυτή επίγεια ζωή του, αφού μαρτύρησε νεότατος για τα πιστεύω του, με τις μεγαλειώδεις όμως πράξεις που έκανε κατά την διάρκεια της.
Ο Άγιος Δημήτριος λοιπόν, ήταν ένας άνθρωπος με πολλά χαρίσματα. Ήταν νέος, ωραίος, ευγενούς καταγωγής, πλούσιος, μορφωμένος, έξυπνος, διάσημος, με κύρος και εξουσία, ήταν δηλαδή ένας άνθρωπος που τα είχε όλα και που σίγουρα τον ζήλευαν όλοι.
Μα ο Άγιος Δημήτριος είχε ακόμα ένα χάρισμα που δεν ήταν επίγειο, ούτε ανθρώπινο, ήταν η αγάπη του για τον Χριστό, που τον έκανε πρώτα καλό χριστιανό, μετά απόστολο, ύστερα μάρτυρα, έπειτα Μυροβλήτη Άγιο και τώρα και για πάντα αγαπημένο Άγιο όλων των Θεσσαλονικέων, και πολιούχο μας, θαυματουργό και μεσίτη όλων μας στο Σωτήρα Χριστό.
Τον έκανε όμως, όπως σας έγραψα παραπάνω, και λαμπερό παράδειγμα για όλους εμάς. Ο δρόμος που ακολούθησε ο Άγιος Δημήτριος δεν ήταν εύκολος, είναι όμως αυτός που μας υποδεικνύει να ακολουθήσουμε, κατά το δυνατόν, για να στεφανωθούμε από τον Χριστό, όπως ο ίδιος. Άς γίνει λοιπόν ο Άγιος Δημήτριος παράδειγμα για την ζωή μας και τότε σίγουρα θα έχουμε την βοήθεια και την χάρη του στους αγώνες μας.
Για εμάς τους Θεσσαλονικείς δε, που έχουμε τη τιμή και την χάρη, δίπλα μας να έχουμε τον Ιερό Ναό του, όπου σε αυτόν βρίσκεται ο μυρόβλητος τάφος του αλλά και θησαυρίζεται το Ιερό Λείψανο του πολιούχου Αγίου μας, η ευλογία είναι έτι μεγαλύτερη, μια και μπορούμε να πηγαίνουμε και να τον προσκυνούμε τακτικά, να του ζητάμε την βοήθεια του στα προβλήματα μας, να ζούμε μαζί του στην γενέτειρα πόλη του, να ήμαστε οι πρώτοι που μαθαίνουμε τα θαύματα του, να πηγαίνουμε και να τον εορτάζουμε στο Πανηγύρι του, όπως σήμερα το απόγευμα της Κυριακής 25ης
Οκτωβρίου 2020, στον Πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό και αύριο το πρωΐ της Δευτέρας στην Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία της 26ης Οκτωβρίου 2020, στον όμορφο Ναό του που βρίσκεται στην οδό που πήρε προς τιμήν το όνομα του, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, αλλά και της καρδιάς μας!!!
Προπέρυσι δε, όλοι θα θυμόμαστε, πως στην πόλη μας, την πόλη του Αγίου Δημητρίου, την Θεσσαλονίκη μας, είχαμε την τιμή, την χαρά και την ευλογία να έχουμε κοντά μας την Παναγία του «Όρους των Ελαιών» και τον Τίμιο Σταυρό, θησαυρίσματα μεγάλα και σπουδαία για την Χριστιανοσύνη, προερχόμενα από το
Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων που ήρθαν μια εβδομάδα πριν τις εορταστικές εκδηλώσεις, τα οποία και είχαμε υποδεχθεί τότε με κάθε λαμπρότητα, στον Λευκό Πύργο και παρέμειναν για αρκετό χρόνο στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης για προσκύνημα και ευλογία στους πιστούς που προσέτρεξαν τότε στην χάρη του.
Αλλά ένα ακόμα θησαύρισμα υποδεχθήκαμε και πάλι πέρυσι
στην πόλη μας, αυτήν την φορά προερχόμενο από το Άγιον Όρος και συγκεκριμένα από την Μονή Βατοπεδίου, την Τιμία Ζώνη της Παναγίας μας, την οποία ο Γέροντας της, π. Εφραίμ παρέδωσε με τιμές στον Επίσκοπο μας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη
Νεαπόλεως & Σταυρουπόλεως
κ.κ Βαρνάβα, την Τρίτη 23η Οκτωβρίου του 2018 το απόγευμα, στην συμβολή των οδών
κ.κ Βαρνάβα, την Τρίτη 23η Οκτωβρίου του 2018 το απόγευμα, στην συμβολή των οδών
ο Αντιπεριφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, κος Απόστολος Τσιτζικώστας, αγήματα από τον
Στρατό μας και υψηλόβαθμοι επιτελείς του 3ου Σώματος και πολύ μεγάλο πλήθος πιστών και προσκυνητών, συνοδεύσαμε τον μοναδικό αυτό και πολύτιμο θησαυρό, μιας και είναι ότι μπορούμε να έχουμε από τη Παναγία, αφού αυτή
μετεστάθη λίγο μετά την Κοίμηση της και δεν έχουμε το σώμα της για να το προσκυνούμε και να το τιμούμε, στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Εύοσμο, όπου εκεί τελέστηκε τότε ο Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός. Το Ιερό αυτό κειμήλιο του Αγίου Όρους, η Αγία Ζώνη της Παναγίας μας παρέμεινε πέρυσι στον Ι. Ν του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και κάθε μέρα τελούνταν Ακολουθίες και Θείες Λειτουργίες και Παρακλήσεις, ενώ τα βράδια Αγρυπνίες, μέχρι και την 28η Οκτωβρίου του 2018, οπότε και αναχώρησε από την περιοχή μας, αλλά δεν αποχώρησε από τις καρδιές μας, για να επιστρέψει και πάλι στον τόπο της, την Ιερά Μονή Βατοπεδίου, στον Αγιόνυμον Όρος, το Περιβόλι της Παναγίας μας.
και που μας τυραννά μέχρι σήμερα, αλλάζοντας την καθημερινότητα μας, ακόμα και την λατρευτική ζωή μας και την εν γένει συμπεριφορά μας ως χριστιανοί, οι εορτασμοί προς τιμήν του Πολιούχου μας Αγίου Δημητρίου, σίγουρα δεν θα θυμίζουν σε τίποτε όλα αυτά που πιο πάνω σας περιγράψαμε, το μεγαλείο της Πίστης μας, των εκκλησιαστικών και λαϊκών παραδόσεων μας, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας της πόλης του Αγίου Δημητρίου, της Θεσσαλονίκης. Έτσι με απόφαση της κυβέρνησης μας απαγορευθήκαν αρχικά οι μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις για την επέτειο του "Όχι" του 1940, και τώρα, σε επέκταση αυτού του μέτρου, μάθαμε πως απαγορεύτηκαν και οι ανοιχτές εκκλησιαστικές, λατρευτικές εκδηλώσεις, ενώ η Μεγάλη Δοξολογία για την Επέτειο της Απελευθερώσεως της Θεσσαλονίκης και οι Πανηγυρισμοί στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου θα τελεστούν κεκλισμένων των θυρών ή και καθόλου.
Εμείς πάλι στην φιλόξενη Ενορία μας, μέχρι πρότινος και για πολλά-πολλά χρόνια, όπως γνωρίζετε όλοι, στεγάζαμε προσωρινά την λατρευτική ζωή μας σε μια όμορφη και ταπεινή κατακόμβη, πέρυσι στις αρχές του Φθινοπώρου, το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου 2019, είχαμε την μεγάλη ευλογία να τελέσουμε τα Θυρανοίξια του υπέργειου πια, περικαλλούς και υπέρλαμπρου Ιερού Ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, που βρίσκεται στους Ανθοκήπους της Νέας Ευκαρπίας, στην Δυτική Θεσσαλονίκη, και σε αυτόν από τούδε και στο εξής να τελούμε τις Θείες Λειτουργίες μας, τα Μυστήρια και τα Πανηγύρια των Αγίων μας. 
Σε αυτόν τον νεόδμητο Ιερό Ναό λοιπόν φέτος, εν έτι 2020 κλείνουμε ένα χρόνο λειτουργίας του. Και σε αυτήν την όμορφη εκκλησιά, με δεκαπέντε μέτρα ύψος και τα είκοσι τρία μέτρα του καμπαναριού του, που δεσπόζει στο κέντρο μιας τεράστιας πλατείας, εδώ στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, σε μια από τις εξόδους της όμορφης Θεσσαλονίκης μας, της Νύμφης του Θερμαϊκού, στην συμβολή του εσωτερικού περιφερειακού δρόμου που οδηγεί στην Δυτική πλευρά της πόλης και της οδού Λαγκαδά-Κωνσταντινουπόλεως προς την Καβάλα, μια περίλαμπρη και υπέργεια πια εκκλησιά που φέρει το όνομα των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας,
των Δικαίων γονέων της Παναγίας κόρης τους και προγόνων του Χριστού μας, της "Γιαγιάς" και του "Παππού" της Ορθοδοξίας, τελέσαμε αρχικά την Παρασκευή 23/10 το απόγευμα στον Εσπερινό, αλλά και το Σάββατο 24/10 το πρωΐ στην Θεία Λειτουργία, ως Ψυχοσάββατο των Θεσσαλονικαίων, τα Τρισάγια των ενοριτών μας, που έφεραν κόλλυβα στην εκκλησιά μας για να ευλογηθούν και να μοιραστούν εις ανάπαυση των ψυχών των οικείων τους. Αλλά κατόπιν με κάθε τιμή και σεβασμό, την επομένη, σήμερα, Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020 απόγευμα, παραμονή του Αι Δημήτρη, θα τελέσουμε και τον Εσπερινό του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου και πρώτα ο Θεός, την επομένη Δευτέρα 26η Οκτωβρίου 2020, ανήμερα της εορτής, οι δυο εφημέριοι του Ιερού Ναού μας, "Χρυσόστομοι" και οι δύο, θα τελέσουμε στην ολοκαίνουργια εκκλησιά μας, ιερατικό Συλλείτουργο ευλογώντας το κόλλυβο του λαοφιλούς Αγίου μας, αλλά και τις Αρτοκλασίες, "τον άρτον, τον οίνον και το έλαιον..." που θα φέρουν οι πιστοί ενορίτες μας για τον εορτασμό της ονομαστικής τους εορτής.«Καλόν Αιδημήτρη»
ευχόμαστε στους αναγνώστες της ιστοσελίδας μας,
«Χρόνια Πολλά» στην πόλη μας,
την όμορφη & γλυκιά Θεσσαλονίκη,
& φυσικά «Χρόνια Πολλά»
στους εορταζόμενους
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου