Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ή ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια, 

Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, 

Αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε. 

Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, 

Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον. 

Ίνα κράζω σοι

Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.

   Αγαπητοί μας αναγνώστες, διαδικτυακοί και μη φίλοι της ιστοσελίδας του ολοκαίνουργιου Ιερού Ναού μας μετά τα Θυρανοίξια του τον Οκτώβριο του 2019 και της Ενορίας μας, εδώ και πέντε εβδομάδες έχουμε εισέλθει σε μια από τις πνευματικότερες περιόδους της λειτουργικής μας ζωής. Πρόκειται, όπως όλοι γνωρίζουμε, για την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής ή της Σαρακοστής, όπως την αναφέρουμε στην καθημερινότητα μας. 

      Όμως φέτος και εν όψει της πανδημίας, μιας περίεργης αρρώστιας, που η επιστημονική κοινότητα της έδωσε το όνομα covid-19, για δικούς της λόγους φαντάζομαι, λες και η λέξη κορονοϊός δεν θα μας τρόμαζε αρκετά,  βιώνουμε την πιο σκληρή και βάναυση καταπάτηση των δημοκρατικών μας ελευθεριών και μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που ζητούν και την περαιτέρω καταπάτηση τους, όπου θα πρέπει ακόμα και να μας δέρνουν στον δρόμο, όπως βλέπουμε από τους δέκτες των τηλεοράσεων μας στην "πολιτισμένη" Ινδία, μα και στην Κίνα νωρίτερα, όπου μάζευαν μέχρι πρότινος  τους κατατρομαγμένους ανθρώπους σηκωτούς από τους δρόμους και τα σπίτια τους, αλλά παράλληλα ο χριστιανός βιώνει και την απαγόρευση της Θείας Λατρείας του, το κλείσιμο των εκκλησιών του, την στέρηση του "οξυγόνου" του. 

          Και εδώ που φθάσαμε, τι άλλο να κάνουμε; Δεν μπορούμε να ριψοκινδυνεύσουμε την ζωή μας, αλλά και την υγεία των αγαπημένων μας. Πρέπει και εμείς...όλοι, να μείνουμε στο σπίτι, κάνοντας υπακοή στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία και μας εκπροσωπεί όλους, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον χριστιανό, αλλά και στις επιταγές της Ελληνικής Κυβερνήσεως, που στην προσπάθεια της να περάσει η πανδημία από την πατρίδα μας όσο πιο ανώδυνα γίνεται, αναγκάστηκε να πάρει μέτρα που δεν μας ταιριάζουν ούτε ως λαό, ούτε συνάδουν με την ένδοξη και δημοκρατική ελληνική ιστορία. 

       Την ίδια ώρα του χάους και του φόβου, επειδή  δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν, ούτε καν να τον εξηγήσουν τον περίεργο και "ατίθασο" αυτό ιό, δεν είναι λίγοι εκείνοι εκ των "πανέξυπνων" πανεπιστημόνων και κυβερνώντων μας, φυσικά δεν αναφέρομαι στους ήρωες γιατρούς, νοσηλευτές και προσωπικό των νοσοκομείων μας που έδειξαν από τι είναι φτιαγμένοι τελικά, το φιλότιμο και την τήρηση των όρκων τους μέχρι κεραίας,  δεν είναι λίγοι αυτοί λοιπόν οι οποίοι αναίσχυντα, μετά από ένα μήνα εξάπλωσης της άγνωστης από όλους πανδημικής νόσου, που έχει σκοτώσει μια γενιά σχεδόν και συνεχίζει, ακόμα μας προτείνουν, αλλά με πολύ επιστημονικό τρόπο, να πλένουμε τα χέρια μας και να στοιβιαζόμαστε σαν λεπροί του 21ου αιώνα μέσα στα σπίτια μας σε εθελούσια καραντίνα, ενώ κάποιοι πάλι εξ' αυτών τελικά, αφήνοντας για λίγο την ιατρική, την δημοσιογραφία, την διακυβέρνηση και την εκπαίδευση και ότι άλλο σπούδασε ο καθένας, έπιασαν τώρα την θεολογία και μέσα από την οποιαδήποτε άρνηση τους για οτιδήποτε πνευματικό, ανακάλυψαν πολύ πριν από το εμβόλιο, τον τρόπο μετάδοσης της νόσου, και δεν είναι άλλος από τις εκκλησιές του λαού, την Πίστη του και φυσικά από την Θεία Κοινωνία. 
       Έτσι πρότειναν και πέτυχαν το κλείσιμο των εκκλησιών, την ακύρωση του Πάσχα και την απαγόρευση της Ανάστασης του Χριστού μας, χωρίς να αφήσουν καμιά χαραμάδα για την χαρμολύπη της Μεγάλης Εβδομάδας στον χριστιανό, την ίδια ώρα που πρόβλεψαν και μάλιστα με μεγάλη σπουδή για τα κατοικίδια μας, τις βόλτες τους και τα pet shop που παραμένουν ανοιχτά, για να μην μείνει κανένα από τα τετράποδα μας νηστικό. Μέσα σε αυτήν την νοσηρή παγκόσμια πραγματικότητα του φόβου και της ανασφάλειας, αλλά και την καθημερινότητα εδώ στην πατρίδα μας, του Έλληνα χριστιανού και Ορθόδοξου, και για όσο ακόμα μπορούμε να έχουμε γνώμη, ετοιμαζόμαστε και εμείς για ένα Πάσχα και μια Ανάσταση αλλιώτικη  από τις άλλες. 
          Η ιστοσελίδα της Ενορίας μας θα συνεχίσει να ανεβάζει νέα και παλαιότερα άρθρα, αναρτήσεις σημερινές ή επαναλήψεις...την γνώμη της... ειδήσεις και άλλα, με απώτερο σκοπό, τώρα που έχουμε τον χρόνο, να προσευχηθούμε λίγο περισσότερο, αλλά και να μάθουμε κάποια στοιχεία για την Πίστη και την Λατρεία μας, που λόγω του γρήγορου τρόπου ζωής μας και της ιλιγγιώδους ταχύτητας που αναπτύξαμε για να αποκτήσουμε όλα τα υλικά εκείνα αγαθά που υποτίθεται θα μας έκαναν ευτυχισμένους και να ζήσουμε καλύτερα εμείς και οι οικογένειες μας, δεν τα δώσαμε τόσο σημασία, δεν κατηχηθήκαμε, ή και τα μάθαμε λανθασμένα, ή τα γνωρίσαμε μισά και με πολλές παρερμηνείες. 
         Σήμερα, με το άρθρο μας αυτό, που είναι σε επανάληψη από την αντίστοιχη περσινή περίοδο, που δεν μοιάζει καθόλου με την φετινή και για αυτό το προσαρμόσαμε στην σημερινή πραγματικότητα, θα εστιάσουμε στην Παναγία μας και στον Ακάθιστο ΄Ύμνο, 
το δημοφιλέστερο, λαοφιλέστερο καλύτερα για να μην παρεξηγηθώ, ποίημα παγκοσμίως, έναν Ύμνο στην Παναγία Μάνα μας, Μητέρα του Χριστού μας και Μάνα όλου του κόσμου, που η Εκκλησία τον τοποθέτησε με το λατρευτικό Τυπικό της μέσα στην κατανυκτική και πένθιμη ατμόσφαιρα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, για να μας δώσει την χαρά και την ευκαιρία να της πούμε τα λόγια που της αναλογούν και να την "Χαιρετήσουμε" όπως της αξίζει.  

        Η ονομασία της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, οφείλεται στο ότι περιλαμβάνει 6 συνολικά εβδομάδες Νηστειών, 40 περίπου ημέρες δηλαδή αυστηρής νηστείας και πνευματικότητας, ενώ όλη η ζωή των Ελλήνων, των ενθέρμων χριστιανών, αλλά και των χλιαροτέρων εξ ημών, κινείται γύρω από αυτήν την πραγματικότητα που αιώνες τώρα έχει ριζώσει στην εκκλησιαστική αλλά και στην λαϊκή μας παράδοση, μια παράδοση που αγωνίζονται πλέον κάποια κέντρα εξουσίας, εσωτερικά και εξωτερικά, να ξεριζώσουν από την ψυχή μας, αφού αφόρητα τους ενοχλούν στα σχέδια τους .

     Όλη αυτή η περίοδος στοχεύει στην πνευματική μας προετοιμασία για το Πάσχα. Οι ιδιαίτερες ακολουθίες και οι προσευχές, καθώς και ο συνδυασμός τους με τη νηστεία σηματοδοτούν σαν οδοδείκτες και ένα καινούριο ξεκίνημα, μια καινούρια πορεία για τη ζωή μας, ώστε ανακαινισμένοι να βιώσουμε τα σωτήρια για όλη την ανθρωπότητα γεγονότα της Σταύρωσης και της Ανάστασης του Θεανθρώπου Χριστού. Γεγονότα που θα λάβουν χώρα μπροστά στα μάτια μας καθ΄όλην την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδος. "Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασιν την γην κρεμάσας"  θα ψάλλουμε την Μεγάλη Πέμπτη, αλλά λίγο αργότερα, το Μεγάλο Σάββατο το πρωΐ , "Ανάστα ο Θεός¨ θα ακουστεί από το στόμα του ιερέως κατά την Πρώτη Ανάσταση.

    Έμείς όμως ας επικεντρωθούμε σήμερα στις Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσααρακοστής και συγκεκριμένα ας δούμε τις τέσσερις πρώτες Παρασκευές της το βράδυ, όπου ψάλλουμε τμηματικά τον Ακάθιστο Ύμνο, που είναι ένας ύμνος που αποτελείται από προοίμιο και 24 οίκους (στροφές) σε ελληνική αλφαβητική ακροστιχίδα, από το Α ως το Ω, και ο οποίος συντάχθηκε πιθανότατα από τον Άγιο Ρωμανό τον Μελωδό τον 6^ο αιώνα. 

       Το υπέροχο αυτό υμνολογικό κείμενο που εξυμνεί την Μητέρα όλων μας, την Θεοτόκο και θαυμαστή κόρη των Αγίων προστατών μας, των Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας, εδώ στην εκκλησιά μας που φέρει το όνομα τους, θα το ψάλλαμε με κάθε επισημότητα ολόκληρο, αν μπορούσαμε, το βράδυ της Παρασκευής 3 Απριλίου 2020, της Ε΄ εβδομάδας της Μεγάλης Σαρακοστής. Αντ' αυτού, στο κέντρο του Νάρθηκα της καινούργιας εκκλησιάς μας θα τον ψάλλουμε νωρίς το απόγευμα κεκλεισμένων των θυρών και κατόπιν 6.00 μ.μ έως 7.00 μ.μ θα ανοίξουμε τον Ναό για να έρθει, με προσοχή και τηρώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας και υγιεινής, ο πιστός και να "χαιρετήσει" την Παναγία, που παραπονεμένη θα μας βλέπει από την αστόλιστη εικόνα της.

       Όλη όμως την ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου, που ονομάζεται έτσι γιατί ψάλλεται από τους χριστιανούς πιστούς σε όρθια στάση, έχει επικρατήσει να την αποκαλούμε Ακολουθία των Χαιρετισμών. Γιατί άραγε; Μα από τα συνεχή χαίρε που περιλαμβάνει. Τα χαίρε αυτά είναι οι 24 χαιρετισμοί που απευθύνονται στην Παναγία από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ κατά το σωτήριο για όλη την ανθρωπότητα γεγονός του Ευαγγελισμού της, από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, όταν εκείνος ήταν έμβρυο, από τους βοσκούς και τους Μάγους κατά τη Γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού, και φυσικά από όλους εμάς τους πιστούς. Κάθε ένας χαιρετισμός ξεκινάει με ένα από τα 24 αντίστοιχα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, από το Α ως το Ω. Μας υπενθυμίζουν όλο το μεγαλείο της Μητέρας του Θεού, καθώς και την καθοριστική της συμβολή στη σωτηρία του κόσμου κατά το γεγονός της Ενανθρώπισης του Δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδας. Η Παναγία είπε τότε ελεύθερα το μεγάλο "ναι" στην πρόσκληση του Θεού για συνεργασία, έδωσε την συγκατάθεσή της για να δοθεί στην ανθρωπότητα η δυνατότητα να διορθώσει το σφάλμα του Αδάμ και να επανασυνδεθεί με το Θεό. Να απελευθερωθούν οι άνθρωποι από τη υποδούλωση στη φθορά και στον θάνατο.

      Οι περισσότεροι θεωρώ γνωρίζουμε ότι η σύνθεση του Ακαθίστου Ύμνου σχετίζεται άμεσα με την θαυματουργική παρέμβαση της Παναγίας και την ακόλουθη σωτηρία της Κωνσταντινούπολης από την αιφνίδια πολιορκία των Αβάρων και των Περσών την νύχτα της 7ης προς 8η Αυγούστου του 626 μ. Χ., κι ενώ ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος ηγούνταν εκστρατείας του βυζαντινού στρατού στην καρδιά της Περσίας. Τότε, κατά την παράδοση, όρθιοι οι πιστοί έψαλλαν τον από τότε λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «...νικητήρια...» και την ευγνωμοσύνη τους «...τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ...».

       Και στους σημερινούς καιρούς όμως, παρόλο που οι στιγμές που περνάμε ως κοινωνία, ως χώρα, ως έθνος, ως κράτος είναι τραγικές λόγω της πανδημίας, ο Έλληνας, ο χριστιανός, ο Ορθόδοξος, άλλοτε δεν θα δίσταζε αλλά κάθε Παρασκευή με ανυπομονησία θα κατέκλυζε τις εκκλησιές του και θα πρόσφερε  φόρο τιμής "χαιρετώντας" με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο την μητέρα του, την Παναγία Θεοτόκο. 

       Το ίδιο ακριβώς θα κάναμε με απόλυτο σεβασμό στο πρόσωπο της Θεοτόκου και εμείς εδώ στην όμορφη γειτονιά των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας. Έτσι με ευλάβεια και πίστη, την Παρασκευή 3 Απριλίου 2020, θα ερχόμασταν και πάλι εδώ, στην υπέργεια, όμορφη και ολοκαίνουργια εκκλησία των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας, που το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου 2019, τελέσαμε τα επίσημα Θυρανοίξια της και από τότε τελούμε σε αυτόν όλα τα Μυστήρια, τις Ακολουθίες, τις Θείες Λειτουργίες, και φυσικά θα τελούσαμε και τους Χαιρετισμούς και τον Ακάθιστο Ύμνο, αν δεν έκλειναν οι Ναοί και πλέον τελούμε όπως-όπως με με κλειστές τις πόρτες για τον πιστό λαό του Θεού που παραμένει προσευχόμενος στα σπίτια του μέχρι νεωτέρας αφήνοντας τον ιερέα του, μόνο μπροστά στην Παναγιά να της απαγγέλλει τα Χαίρε που όλοι της οφείλουμε.

        Θα ερχόμασταν με το γλυκό κάλεσμα της καμπάνας από το ολοκαίνουργιο καμπαναριό μας, αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, για να πούμε τα "Χαίρε" στην Μητέρα όλων μας την Παναγία. Θα ερχόμασταν να εναποθέσουμε όλες τις ελπίδες μας σε εκείνην για την σωτηρία μας από τον λοιμό που κατατρώει τις σάρκες μας και δεν μας αφήνει να γεμίσουμε τις εκκλησιές μας όπως παλιά, αλλά θα ερχόμασταν και να της ζητήσουμε να σταθεί δίπλα μας στις προσπάθειες που κάνουμε εδώ στην γειτονιά μας και στο πατρικό της σπίτι, για να στολίσουμε και να ντύσουμε και εσωτερικά το σπίτι των γονιών της,  και πρώτα ο Θεός, αν του χρόνου μας το επιτρέψει, στον καινούργιο σολέα μας να έχουμε κάγκελα, να έχουμε τον ξυλόγλυπτο  Αρχιερατικό Θρόνο, να ντύσουμε το νέο Αρχονταρίκι και την κουζίνα μας, θα ετοιμάσουμε το παρεκκλήσι στον Νάρθηκα του Ναού μας, να αγιογραφήσουμε τις εικόνες και να κατασκευάσουμε τα έπιπλα, τα προσκυνητάρια στον νάρθηκα και τα καντήλια του πανέμορφου ξυλόγλυπτου τέμπλου μας να εξοφλήσουμε, που ήδη έχουμε τοποθετήσει τις περισσότερες από τις εικόνες του, ενώ τώρα κατασκευάζονται και τα ασημένια καντήλια που θα το στολίσουν και τον Νάρθηκα. 

          Όλες τις ελπίδες μας τις εναποθέτουμε σε εσένα Παναγιά μου για του χρόνου, όπου τότε θα μπορέσουμε και λαμπάδες να σου ανάψουμε και την εικόνα σου να στολίσουμε όπως σου αξίζει, να σε χαιρετήσουμε με όλη την αγάπη και την προσδοκία της θέας του προσώπου σου, αλλά και στον Υιό σου και Χριστό μας, Πάσχα και Ανάσταση να του κάνουμε όπως ποτέ άλλοτε, και να εορτάσουμε στην καινούργια εκκλησιά μας που δεν προλάβαμε να την χαρούμε και αναγκαστήκαμε να την κλείσουμε. 

      Μακριά πια ο ένας από τον άλλον και απομακρυσμένοι λόγω της πιο ύπουλης και άσχημης αρρώστιας που τυλίγει με την νοσηρότητα της την ανθρωπότητα, αλλά με αγάπη, ταπεινότητα και σιωπή, θα συνεχίσουμε το δύσκολο της Νηστείας και της Προσευχής μονοπάτι που αρχίσαμε πριν από πέντε εβδομάδες και θα φθάσουμε και στην Ανάσταση και στην Διακαινήσιμο Εβδομάδα, χωρίς εορτασμούς χωρίς εκκλησιά, μόνοι στα σπίτια και προσευχόμενοι, με τους ιερείς μας να προσεύχονται και αυτοί για εμάς και να τελούν τις διατεταγμένες Ακολουθίες στις εκκλησιές τους. Του χρόνου, πρώτα ο Θεός, και αν μας το επιτρέψει, τότε η Μεγάλη Εβδομάδα δεν θα είναι μίζερη όπως φέτος. Του χρόνου, όλοι υγιείς, όμορφοι και χαριτωμένοι θα φτάσουμε δυνατοί την Μεγάλη Πέμπτη στην Σταύρωση του Χριστού μας και θα κλάψουμε για τα βασανιστήρια Του, μετά, την αποφράδα ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής θα τον ενταφιάσουμε με συντριβή και το βράδυ θα τον περιφέρουμε, σύμφωνα με τις λαϊκές και εκκλησιαστικές παραδόσεις μας, στις γειτονιές και στα σοκάκια της όμορφης Ελλάδας μας, την επομένη, Μεγάλο Σάββατο το πρωΐ στην Πρώτη Ανάσταση, "Ανάστα ο Θεός" θα βροντοφωνάξουμε και μες στις εκκλησιές μας δάφνες θα πετάξουμε και με εκκωφαντικό θόρυβο τον δολοπλόκο διάβολο που τώρα χαίρεται με την κατάντια μας, από την ζωή μας θα αποδιώξουμε νικώντας τον, κατόπιν το βράδυ "Χριστός Ανέστη" θα ψάλλουμε στα προαύλια των εκκλησιών της πατρίδας μας, αυγά θα τσουγκρίσουμε και "Αληθώς Ανέστη" θα αποκριθούμε, επαληθεύοντας το γεγονός της Ανάστασης, στους συνανθρώπους μας, που θα μας λένε με διπλή χαρά, αφού φέτος τους έλειψε,  "Χριστός Ανέστη". 

      Και μετά την βραδινή Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, μαγειρίτσα να φάμε στην κοινή Τράπεζα του σπιτιού μας με όλα τα μέλη της οικογένειας μας παρόντα, και την επομένη, Κυριακή του Πάσχα στις εκκλησιές, το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες θα πούμε το πρωΐ, "Διαγενομένου τοῦ Σαββάτου, Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα...", ενώ το μεσημέρι αρνί θα σουβλίσουμε στις αυλές των σπιτιών μας, στις πόλεις, αν μπορέσουμε και στα χωριά μας που μας έλειψαν πολύ, και για πενήντα ημέρες από τούδε και στο εξής "Χριστός Ανέστη" θα λέμε αντί για καλημέρα μέχρι να αναληφθεί ο Χριστός και Σωτήρας μας και να αρχίσει την Πεντηκοστή το ιεραποστολικό έργο των Αποστόλων Του.

      Δεν υπάρχει άλλη χώρα σαν την Ελλάδα μας, δεν υπάρχουν τέτοιες όμορφες παραδόσεις, που να μπορούν να πλέκονται και να μπλέκονται τόσο γερά και στέρεα στο βάθος της αρχαίας ελληνικής και βυζαντινής ιστορίας μας. Δεν υπάρχουν αλλού τέτοιοι άνθρωποι λεβέντες και λεβέντισσες σαν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, με τόση πίστη στον Θεό Πατέρα μας, στο Υιό Του Χριστό, στο Πνεύμα το Άγιο και Ζωοποιό, την Αγία Τριάδα μας,

 που επικεφαλίδα στο Ελληνορθόδοξο Σύνταγμα της πατρίδας μας, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, την βάλαμε για να το κάνει κάτι ξεχωριστό και καθαγιασμένο, όμως φέτος το παρερμηνεύσαμε κατά το δοκούν, το καταπατήσαμε, το καταστρατηγήσαμε, το καταργήσαμε σε πολλές των περιπτώσεων και γράψαμε την γνωστή σε όλους Ελληνική Δημοκρατία μας και πάλι με μικρή ακροστιχίδα, κάνοντας την μια μικρή και ασήμαντη δημοκρατία, για το δημόσιο καλό...τι άλλο, όπως παλαιά...θυμάστε, αφού δεν σταθήκαμε άξιοι των περιστάσεων, δεν αναγνωρίσαμε το Θεϊκό μέσα στο ανθρώπινο, και τελικά δεν αφήσαμε τον χριστιανό έστω και λίγο να αναπνεύσει αυτό το Πάσχα, δίνοντας του έστω την ευκαιρία, να βρεθεί, επαναλαμβάνω, με όλους τους όρους προστασίας και με κάθε προφύλαξη, στην εκκλησιά του και έστω και μια φορά να κοινωνήσει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και Θεού του, που φέτος..."ξανασταυρώσαμε"!!! Κάποιοι ηθελημένα και εσκεμμένα, μα οι περισσότεροι άθελα μας!!!

    'Όμως οι αποφάσεις της Ελληνικής Κυβερνήσεως και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι αυτές που πρέπει να ακολουθήσουμε στην δύσκολη αυτή περίοδο που περνά και η χώρα μας μαζί με τους υπολοίπους λαούς της γης, κάνοντας υπακοή, όπως μας συμβουλεύουν τόσοι και τόσοι Άγιοι της Εκκλησίας μας ανά τους αιώνες, όσο και αν αυτό είναι τόσο οδυνηρό, ειδικά για τον χριστιανό που η καθημερινότητα του αυτές τις Άγιες ημέρες του Πάσχα και της Αναστάσεως του Κυρίου και η παρουσία του στην εκκλησιά της γειτονιάς στην Ενορία του, που ο ίδιος έφτιαξε για να τιμά με δόξα τον Χριστό και Θεό του,

 την Παναγία Μητέρα του και τους Αγίους του, δεν ήταν απλά μια παραδοσιακή τελετουργία, μια συνήθεια ευλογημένη και ένα έθιμο, αλλά ήταν το οξυγόνο που χρειαζόταν για να ζήσει και να συνεχίσει να υπάρχει. Μένουμε σπίτι λοιπόν, προσευχόμαστε από εκεί και οι ιερείς και οι Αρχιερείς μας θα φροντίσουν για τις καθημερινές Ακολουθίες της Μεγάλης και της Διακαινησίμου Εβδομάδος, που δεν θα σταματήσουν να γίνονται, τα καντήλια μας δεν θα σταματήσουν να ανάβουν και οι καμπάνες θα συνεχίσουν να σημαίνουν άλλοτε πένθιμα και άλλοτε χαρμόσυνα, σε εκκλησιές έρημες ίσως φέτος και χωρίς τους πιστούς, αλλά με την ελπίδα ότι όταν όλο αυτό το κακό που αιωρείται πάνω από το κεφάλι μας φύγει, πιθανότατα κατά την Απόδοση της εορτής του Πάσχα, δηλαδή κατά το μεσονύκτιο μεταξύ Τρίτης 26 προς Τετάρτη 27 Μαΐου 2020, τότε θα εορτάσουμε την Εορτή των Εορτών, την Ανάσταση του Κυρίου μας, με κάθε επισημότητα, με κάθε τιμή και με όλη μας την Πίστη. Δύναμη και υπομονή!!!

Καλή Ανάσταση σε όλους!!!