Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΚΟΥΛΑΚΙΩΤΗΣ.

Είδησις

Η Ιερά μας Μητρόπολις, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, έχει καθιερώσει την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου να εορτάζεται "Η Σύναξις των τοπικών της Αγίων, των Νεαπολιτών, Γεωργίου και Θεοχάρους, του Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου και του Αγίου Ακακίου του Ασβεστοχωρίτου."
Η Πανήγυρις λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου Νεαπόλεως, και για φέτος έχει εκδοθεί το ακόλουθο πρόγραμμα:
* Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019 & ώρα 6.00 μ.μ, στην είσοδο του Ιερού Ναού, θα πραγματοποιηθεί η Υποδοχή όλων των των Ιερών Λειψάνων των τοπικών Αγίων μας και ακολούθως θα ψαλεί Αρχιερατικός Πανηγυρικός Εσπερινός.
* Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019 & ώρα 7.30 π.μ, θα τελεστεί Αρχιερατικό Συλλείτουργο, με τον επιχώριο Μητροπολίτη μας, κ. Βαρνάβα, και με την συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών, Βεροίας κ. Παντελεήμων καί Άρτης κ. Καλλίνικος.

και στην συνέχεια θα πραγματοποιηθεί η Υποδοχή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Θεοχάρους του Νεαπολίτου και κατόπιν θα γίνει η καθιερωμένη Λιτάνευση της Λάρνακας με τα Ιερά Λείψανα όλων εορταζόμενων τοπικών μας Αγίων που θησαυρίζονται στον Ναό.
Στις 11.30 π.μ, θα γίνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις στον περίβολο του Ναού.
* περισσότερες πληροφορίες δείτε με ένα κλικ πάνω στο πρόγραμμα της Πανηγύρεως των τοπικών Αγίων μας.
* για την από κοινού συμμετοχή όλων των Ενοριών της Ι.Μ.Ν & Στ, στην Ιερά Λιτανεία, η Θεία Λειτουργία της Κυριακής αυτής, θα ξεκινήσει σε όλους τους Ενοριακούς Ιερούς Ναούς στις 7.00 π.μ και θα τελειώσει στις 10.00 π.μ)
* & ώρα 7.00 μ.μ, στο Κέντρο Πολιτισμού Δυτικής Θεσσαλονίκης, "Μονή Λαζαριστών", στην Σκηνή "Σωκράτης Καραντινός", Κολοκοτρώνη 21, στην Σταυρούπολη, θα παρουσιαστεί η Μουσική Εκδήλωση με τίτλο: "Θεσσαλονίκη ονείρου χάριν" με την Αρετή Κετιμέ και την Dilek Koc, αλλά και την γυναικεία χορωδία της Ι.Μ Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, "Αγία Κασσιανή η υμνογράφος".

Ο Άγιος Αθανάσιος ο Κουλακιώτης

Ο Άγιος Αθανάσιος ο Κουλακιώτης καταγόταν από ένα χωριό της Θεσσαλονίκης, την Κουλακιά (σημερινή Χαλάστρα). Γεννήθηκε το 1749. Οι γονείς του, Πολύχρους και Λουλούδω, ήταν προύχοντες της περιοχής και διακρίνονταν για την ευσέβεια τους. Έτσι, από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ανατράφηκε σε ένα ευσεβές, χριστιανικό περιβάλλον. Αφού έμαθε τα πρώτα γράμματα στο χωριό του, στη συνέχεια φοίτησε στο Ελληνικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης, στο οποίο δάσκαλος ήταν ο ιερομόναχος Αθανάσιος ο Πάριος.

Κατόπιν, για να συμπληρώσει τις σπουδές του πήγε στο Άγιο Όρος,

στο σχολείο του Βατοπεδίου, όπου δίδασκε ο Παναγιώτης Παλαμάς.
Διακρίθηκε μάλιστα για την πολύ καλή επίδοση του. Στη συνέχεια, διδάχτηκε και τη Λογική του Ευγενίου, έχοντας δάσκαλο τον Νικόλαο Τζαρτζούλιο, από το Μέτσοβο, ο οποίος αποστάλθηκε στον Άθω από τη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία.

Όταν έφυγε ο δάσκαλος του από την Αθωνιάδα, τον ακολούθησε και ο Αθανάσιος, κατευθυνόμενος προς την Κωνσταντινούπολη. 'Επειτα, όμως, από δύο σχεδόν χρόνια, επέστρεψε στο 'Aγιον Όρος, και στο διάστημα αυτό επισκέφτηκε και την ιδιαίτερη πατρίδα, την Κουλακιά.

Εκεί υπήρχε Βασιλικός Μελτζιχανάς (τόπος θρησκευτικών συγκεντρώσεων), τον οποίο συνήθιζε, όταν βρισκόταν στο χωριό του, να επισκέπτεται, για να συζητά και να ακούει διάφορες ειδήσεις.

Μια μέρα, λοιπόν, έτυχε μαζί με τον Άγιο να βρίσκεται εκεί και κάποιος εμίρης. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας τους, ο Αθανάσιος, που γνώριζε και την τουρκική και την αραβική γλώσσα, είπε στον εμίρη με απλότητα: «Η πίστη σας σ' αυτούς τους λόγους συγκεφαλαιώνεται», και ανέφερε προφορικά τις λέξεις που συνόψιζαν την μουσουλμανική πίστη. Ο εμίρης, όμως, μόλις άκουσε την απλή εκφορά των συγκεκριμένων λόγων τη θεώρησε τέλεια ομολογία πίστης και είπε προς τον Αθανάσιο: «Εσύ έκανες σαλαβάτι (ομολογία) και έγινες Τούρκος». Μάταια εκείνος προσπάθησε να του εξηγήσει πως η απλή εκφορά από μέρος του λέξεων στις οποίες περικλειόταν η οθωμανική πίστη σε καμία περίπτωση δε σήμαινε πως και ο ίδιος ασπαζόταν αυτή την πίστη.

Ο Τούρκος αξιωματούχος δεν πείστηκε και τον παρέδωσε στον Οθωμανό επιστάτη του Μελτζιχανά, ζητώντας του να τον προσέχει έως ότου ο ίδιος επιστρέψει.
Εκείνος έφυγε αμέσως για τη Θεσσαλονίκη και παρουσιάστηκε στο Μουλά, στον οποίο συκοφάντησε με θράσος τον αγαθό Αθανάσιο, ότι δήθεν έκανε «σαλαβάτι» και ομολόγησε την πίστη τους, μα κατόπιν άλλαξε γνώμη και την αρνήθηκε περιπαίζοντας την. Τότε ο Μουλάς στέλνει και φέρνουν μπροστά του τον Άγιο και ακούει και πάλι την υπόθεση της κατηγορίας. Στη συνέχεια υποβάλει ερωτήσεις στον κατηγορούμενο Αθανάσιο, ο οποίος του εξηγεί όλη την αλήθεια. Αφού τον άκουσε με προσοχή ο κριτής, έκρινε πολύ ορθά την υπόθεση, παραδεχόμενος πως δεν αρκεί, για να γίνει κάποιος Τούρκος, να γνωρίζει απλώς τις αρχές της οθωμανικής πίστης. Και στρεφόμενος προς τον εμίρη, του είπε, αποστομώνοντας τον: «κι εσύ, αν γνώριζες το σύμβολο της πίστεως του και του έλεγες ότι σ' αυτό στηρίζεται η πίστη του, δε θα γινόσουν χριστιανός μόνο και μόνο προφέροντας τις σχετικές λέξεις».

Ωστόσο, οι αγάδες που παρευρίσκονταν εκεί, διαφωνούσαν έντονα, υποστηρίζοντας ότι η πίστη τους δε μπορούσε να περιπαίζεται. Έτσι, λοιπόν, άλλαξε γνώμη και ο κριτής και άρχισε, άλλοτε με κολακείες και άλλοτε με φοβέρες, να παρακινεί τον Αθανάσιο να αλλαξοπιστήσει, λέγοντας του πως ό,τι έκανε (την δήθεν ομολογία), το έκανε παρακινημένος από το Θεό. Γι' αυτό και θα έπρεπε να φανεί συνεπής με το «σαλαβάτι» του, γιατί η οθωμανική πίστη δε ήταν δυνατόν να καταφρονείται. Ο Μάρτυρας, όμως, σταθερός στην πίστη του, δεν ανταποκρίθηκε στις προτροπές του εμίρη ούτε δείλιασε μπροστά στις φοβέρες του. Τότε εκείνος διέταξε να τον φυλακίσουν.

Ύστερα από αρκετές μέρες, απαίτησε να τον φέρουν και πάλι μπροστά του για να τον εξετάσει. Όταν διαπίστωσε, όμως, ότι ο Αθανάσιος παρέμενε σταθερός και αμετακίνητος, εξ έδωσε τελικά εναντίον του καταδικαστική απόφαση. Έτσι τον παρέλαβαν οι δήμιοι και τον κρέμασαν έξω από την πόλη ( στο χώρο όπου βρίσκεται σήμερα το παρεκκλήσι που φέρει το όνομά του, στο παλαιό κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής στην οδό Λαγκαδά). Με αυτό τον τρόπο μαρτύρησε ο Άγιος Αθανάσιος, στις 8 Σεπτεμβρίου του 1774, σε ηλικία μόλις 25 ετών.

Η μνήμη του Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου εορτάζεται από την Αγία Εκκλησία μας, την 8η Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.