Αναρτήθηκε από
Ποιος δεν γνωρίζει αυτά τα λόγια του Ευαγγελίου, που θα ακουστούν αύριο την Κυριακή 10η Νοεμβρίου 2019 από τα χείλη των ιερέων μας σε όλη την Ορθοδοξία, ποιος δεν γνωρίζει αυτήν την παραβολή που είπε ο Ιησούς ως απάντηση στον νομικό της εποχής του, που τον ρώτησε τι να κάνει για να κληρονομήσει την "αιώνια ζωή".
Βλέπετε αγαπητοί μας αναγνώστες, φίλοι αγαπημένοι της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμα και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας,πως οι μεταφυσικές ανησυχίες των ανθρώπων δεν άλλαξαν και πολύ τα τελευταία δύο χιλιάδες και παραπάνω χρόνια που πέρασαν από την έλευση του Ιησού Χριστού πάνω στην γη, αφού η ίδια ερώτηση προβληματίζει ακόμα τον άνθρωπο που διψά για την αιώνια και άφθαρτη ζωή κοντά στο θέλημα του Θεού. "...τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;", τι να κάνω για να ζήσω αιώνια;
Έτσι ο νομικός αντί για απάντηση εισπράττει μια ερώτηση από τον Χριστό, ο οποίος τον ρωτά: "Έν τω νόμω τι γέγραπται; πώς αναγινώσκεις;", που τον φέρνει μπροστά στις ευθύνες του, αφού ήταν ένας μορφωμένος νομοδιδάσκαλος, γνώστης του γράμματος του νόμου, ο οποίος ευθαρσώς του απάντησε:
"ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καί τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν·"
Έ λοιπόν, αυτό κάνε ευλογημένε, και θα ζήσεις όπως επιθυμείς, του λέει ο Χριστός.
Η απάντηση του Ιησού έρχεται καταπέλτης στον ψυχισμό όλων μας και έρχεται με την γνωστότερη παραβολή που είπε ο Χριστός και που τόσο όμορφα μας την περιγράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς, την παραβολή του σπλαχνικού και καλού Σαμαρείτη.
Στο πρόβλημα, στην ένδεια, στον πόνο, στην ανάγκη, στην αρρώστια, του συνανθρώπου μας έσκυψε το πιο απίθανο άτομο, ο Σαμαρείτης, ο αμαρτωλός, ο υποδεέστερος, ενώ ο Ιερεύς και ο Λευΐτης, άνθρωποι καταξιωμένοι που έχαιραν εκτιμήσεως και αναγνώρισης "...ιδών αυτόν αντιπαρήλθεν." Συγχωρέστε με αγαπητοί αδελφοί μου και αναγνώστες της ιστοσελίδας του Ναού μας, όμως στον νου μου ήρθε γράφοντας αυτές τις σκέψεις μου, ένα στιχάκι από ένα όμορφο λαϊκό τραγούδι με τίτλο "στα υπόγεια είναι η θέα" και το αφήνω και αυτό στην κρίση σας μαζί με την υπόλοιπη μικρή ανάλυση μου πάνω
στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη, που όλοι
ξέρουμε τα λόγια που συνοδεύουν την ιστορία της, αλλά δύσκολα ασχολούμαστε με το βαθύτερο νόημα της που μας διδάσκει ο Κύριος μας, ίσως γιατί αρκετές φορές βρεθήκαμε να μοιάζουμε περισσότερο με τον Ιερέα και τον Λευΐτη της παραβολής αυτής και λιγότερο με τον Σαμαρείτη. Γνωρίζουμε όλοι μας λοιπόν την απάντηση στην ερώτηση του νομικού: "Και τίς εστί μου πλησίον;". Την ήξερε και ο νομοδιδάσκαλος αυτός, όταν την έκανε στον Ιησού. Μπορούσε όμως να την εφαρμόσει; Είχε άραγε τα κότσια να δει ο σπουδαγμένος και πολυμαθής άνθρωπος της εποχής εκείνης μέσα στα μάτια του διπλανού του, του πλησίον του,
τα δικά του τα μάτια και τον ίδιο του τον εαυτό;
Ο Χριστός συχνά-πυκνά μας φέρνει μπροστά στις ευθύνες μας. "Πορεύου και σύ ποεί ομοίως", μας λέει και μας ζητά να μοιάσουμε του καλού Σαμαρείτη της παραβολής, ξέροντας πως εύκολο δεν είναι, μα το έπαθλο που θα μας δώσει για την προσπάθεια μας είναι μεγάλο και δεν είναι άλλο από την κατάκτηση της αιώνιας ζωής, που είναι και το ζητούμενο του νομικού της περικοπής του ευαγγελίου μας, όπως σας έγραψα αρχικά, αλλά θα έπρεπε να είναι και το δικό μας ζητούμενο!!!Στην περίοδο αυτή όμως που διανύουμε, και στον μήνα Νοέμβριο, είδαμε την προηγούμενη εβδομάδα, μα θα δούμε και την επόμενη και την μεθεπόμενη να ξεπροβάλλουν στο Συναξάρι της Εκκλησίας της Ορθοδοξίας μας μεγάλες μορφές της, Άγιοι σήμερα, που γνώρισαν μερικοί από αυτούς τον θάνατο, με τον πιο επώδυνο και απάνθρωπο τρόπο αντικρίζοντας και αψηφώντας τον, άλλοι με απάνθρωπα βασανιστήρια και άλλοι με λιγότερο, αλλά πάντα με τον δύσκολο τρόπο, αυτόν τους τελικά τους έδειξε πως να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή για την οποία ρωτά σήμερα στο Ευαγγέλιο ο νέος τον Χριστό, αλλά και αυτούς που έκαναν αυτό που έκανε και ο καλός Σαμαρείτης, μα και αυτοί που ανακάλυψαν από πολύ νωρίς ακόμα το ποιος είναι ο πλησίον τους.
Για να θυμηθούμε μερικούς από αυτούς. Είδαμε 1η Νοεμβρίου τους δυο Ανάργυρους γιατρούς αδελφούς Κοσμά και Δαμιανό, είδαμε την προηγούμενη Κυριακή τους δικούς μας τοπικούς Αγίους, τον Γεώργιο και τον Θεοχάρη τους Νεαπολίτες, τον Ακάκιο τον Ασβεστοχωρίτη και τον Αθανάσιο τον Κουλακιώτη, τον Άγιο Γεώργιο τον Καρσλίδη από την Δράμα, που πήγαμε εκδρομή στον μοναστήρι του στην Σίψα, θυμάστε, προχθές την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου που εορτάζαμε τους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και όλους τους Αγγέλους μαζί, που είναι και οι προστάτες της Αεροπορίας μας και μάλιστα είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε στην ολοκαίνουργια εκκλησιά μας για 1η φορά τους μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου μας με τους δασκάλους και την καλή διευθύντρια τους, ενώ αύριο θα εορτάσουμε τον Άγιο Μηνά, μετά τον Ιωάννη τον Ελεήμονα, την Τετάρτη τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που και οι δυο εφημέριοι φέρουμε αναξίως το όνομα του,και θα δεχθούμε μετά την Θεία Λειτουργία τις ευχές σας, τον Απόστολο Φίλιππο και το Σάββατο τον Ευαγγελιστή Ματθαίο, που Αγρυπνία θα τελέσουμε προς τιμήν του την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου αργά το βράδυ στις 8.30 μέχρι τις 12.30 τις πρώτες πρωϊνές ώρες μετά τα μεσάνυχτα,
Ας μιμηθούμε αυτήν την πληθώρα των Αγίων μας που σ ας ανέφερα παραπάνω, και ας αναρωτηθούμε όλοι μας, σαν και αυτόν τον νομικό του Ευαγγελίου αυτής της Κυριακής, σήμερα, τώρα, εδώ, μέσα από την ιστοσελίδα της εκκλησιά μας, των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, "...τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;" για να πάρουμε την απάντηση από τον ίδιο τον Χριστό: Όπως αγαπάς εμένα έτσι να αγαπήσεις και τον διπλανό σου, και αν καταφέρεις να αγαπήσεις τον πλησίον σου, τότε θα είναι σαν να αγαπάς τον εαυτό σου. Αυτό κάνε για να ζήσεις πραγματικά, αυτό κάνε για να ζήσεις αιώνια "...τοῦτο ποίει καί ζήσῃ."
Καλή και ευλογημένη Κυριακή!!!
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής
10ης Νοεμβρίου 2019
"Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη"
(Λουκά ι΄25-37)
Πρωτότυπο κείμενο:
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ. ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν Ἰησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον; ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν. ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν
ἀντιπαρῆλθε. Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ,τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι. τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς; ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.
************
Εκείνο τον καιρό κάποιος νομικός πλησίασε τον Ιησού πειράζοντας τον και λέγοντας· Διδάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή; Και ο Ιησούς του είπε· Τι είναι γραμμένο στο Νόμο; Πώς το διαβάζεις; Και ο νομικός αποκρίθηκε και είπε· θα αγαπήσεις τον Κύριο πού είναι ο Θεός σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη δύναμη και με όλη σου τη σκέψη και τον πλησίον σου σαν τον εαυτόν σου. Τότε του είπε ο Ιησούς· Ορθά αποκρίθηκες· αυτό να κάνεις και θα ζήσεις. Μα ό νομικός, θέλοντας να δικαιολογηθεί είπε στον Ιησού· Και ποιος είναι ό πλησίον μου; Τότε παίρνοντας λόγο ο Ιησούς είπε. Ένας άνθρωπος κατέβαινε από τα Ιεροσόλυμα στην Ιεριχώ και έπεσε στα χέρια ληστών οι ληστές, αφού τον έγδυσαν και τον έδειραν, έφυγαν και τον αφήσαν μισοπεθαμένο. Έτυχε τότε και κατέβαινε στο δρόμο εκείνο ένας ιερέας πού τον είδε και προσπέρασε· το ίδιο και ένας λεβίτης, πού βρέθηκε σ' εκείνο τον τόπο, ήλθε, είδε και 
προσπέρασε. Και κάποιος Σαμαρείτης πού οδοιπορούσε ήλθε προς τα εκεί και όταν τον είδε πόνεσε μέσα του· και αφού πλησίασε, του έδεσε καλά τα τραύματα πλένοντας τα με κρασί και βάζοντας επάνω λάδι· και αφού τον ανέβασε στο ζώο του τον έφερε στο πανδοχείο και τον φρόντισε. Και την άλλη μέρα πού έφυγε έβγαλε και έδωκε δύο δηνάρια στον πανδοχέα, και του είπε· Φρόντισε τον και αν τύχει και ξοδέψεις κάτι παραπάνω, εγώ στο γυρισμό μου θα στο πληρώσω. Ποιος λοιπόν σου φαίνεται πώς από αυτούς τους τρεις έγινε ο πλησίον σ' εκείνον πού έπεσε στα χέρια των ληστών; Και ο νομικός είπε· εκείνος πού τον πόνεσε και τον κοίταξε. Του είπε λοιπόν ο Ιησούς· Πήγαινε και κάνε και συ το ίδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου