Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΑΜΨΑΚΟΥ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ.

Ο Προστάτης όλων των ασθενούντων και ιδιαιτέρως των καρκινοπαθών.

Ο Όσιος Παρθένιος καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του Μεγάλου Κωνσταντίνου (324-337 μ.Χ.). Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο διδάχθηκε την Ορθόδοξη Πίστη.
Ο Άγιος από την παιδική του ηλικία προέκοπτε στην αρετή και την ευσέβεια. Ο τρόπος με τον οποίο ο Κύριος αλίευσε τους Αποστόλους, που ήταν ψαράδες, τον έκανε να αγαπήσει την αλιεία. Και όταν έριχνε τα δίχτυα στην Απολλωνιάδα λίμνη ή τα ανέσυρε γεμάτα ψάρια, αισθανόταν ότι εργαζόταν σε ένα από τα πλοιάρια του Αποστόλου Πέτρου ή του Ιωάννου.

Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα μοίραζε στου πτωχούς από αγάπη προς αυτούς. Γι' αυτό και όταν τον ευχαριστούσαν εκείνος έλεγε: «Διατί με ευχαριστείτε; Δεν έχω καμία τέτοια αξίωση. Μήπως είμαστε ξένοι; Εμείς είμαστε αδελφοί. Τι δε απλούστερο και φυσικότερο από το να βοηθά αδελφός τους αδελφούς;».
Για την ενάρετη αυτού παρουσία ο Επίσκοπος Μελιτοπόλεως Φίλιππος (η Φιλητός) τον χειροτόνησε Πρεσβύτερο.

Αργότερα ο Επίσκοπος Κυζίκου Αχίλλιος (ή Ασχόλιος) τον χειροτόνησε Επίσκοπο Λαμψάκου, για να γίνουν έτσι πράξη τα λόγια του Ευαγγελιστού Λουκά που λέει στο Ευαγγέλιο του, κεφάλαιο 8 στίχος 16,

"Οὐδεὶς δὲ λύχνον ἅψας καλύπτει αὐτὸν σκεύει ἢ ὑποκάτω κλίνης τίθησιν, ἀλλ᾿ ἐπὶ λυχνίας ἐπιτίθησιν, ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοι βλέπωσι τὸ φῶς."

Κανείς, λοιπόν, όταν ανάψει λύχνο, δεν τον καλύπτει με σκεύος ή τον θέτει κάτω από το κρεβάτι, αλλά τον θέτει πάνω στο λυχνοστάτη, για να βλέπουν το φως όσοι μπαίνουν μέσα.

Είναι ένα εδάφιο που εμείς οι Ανθοκηπιώτες στην Ενορία μας το γνωρίζουμε καλά, μιας και είναι το διατεταγμένο Ευαγγέλιο που σύμφωνα με το Τυπικό διαβάζουμε στις εορτές των Αγίων μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Δικαίων Θεοπατόρων και γονέων της Παναγίας μας, αλλά και προγόνων του Χριστού μας, γιατί όπως και ο Άγιος Παρθένιος έλαμψε με τον βίο του αργότερα και η Εκκλησία τον όρισε ως προστάτη των καρκινοπαθών,

έτσι και ο Ιωακείμ και η Άννα, η γέφυρα μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, έλαμψαν με την ζωή και την προσευχή τους και έτσι η Αγία Εκκλησία μας τους τοποθέτησε ψηλά για να φωτίζουν με την σειρά τους και όλους εμάς και μάλιστα τους όρισε ώς προστάτες των άτεκνων ζευγαριών, των νεαρών αυτών συζύγων που δυσκολεύονται στις προσπάθειες τους να αποκτήσουν το Θείο Δώρο της παιδοποΐας και έρχονται προσευχητικά στην κατακόμβη του Ναού τους προσωρινά,

Αποτέλεσμα εικόνας για κυριακη μετα τα φωτα κηρυγμα

μέχρι να τους χτίσουμε στην γειτονιά μας, τους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, την δική τους εκκλησιά, τον μοναδικό στον κόσμο ενοριακό ναό αφιερωμένο στο όνομα τους, το "πατρικό σπίτι" της Παρθένου Κόρης τους, για να προσκυνήσουν τα Ιερά λείψανα τους που θησαυρίζονται στον Ναό μας, αλλά και για να ζητήσουν τις πρεσβείες του "Παππού και της Γιαγιάς της Ορθοδοξίας", τις πρεσβείες του Χριστού μας και Εγγονού τους.

Η αρετή και η ευσέβεια που έκρυβε στην ψυχή του ο Άγιος Παρθένιος ήταν τόσο πολύ μεγάλη, ώστε ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας, για να μπορεί να εκδιώκει τους δαίμονες από τους ανθρώπους και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια. Γι' αυτό προσφεύγουν σε αυτόν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από την "επάρατη" νόσο του καρκίνου. Ο Άγιος ήταν ο πράος, ο υπομονετικός, ο φιλόξενος, ο μακρόθυμος, ο άγγελος της ομόνοιας, ο ενθαρρύνων τους μετανοούντες, ο πρόθυμος για το ποίμνιό του.

Ο Όσιος Παρθένιος κοιμήθηκε με ειρήνη. Τμήμα της τιμίας κάρας αυτού φυλάσσεται στην ιερά μονή Μακρυμάλλη, στα Ψαχνά Ευβοίας, ένα πολύ όμορφο μοναστήρι της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος (κάντε κλικ και δείτε περισσότερα στοιχεία για το μοναστήρι του Αγίου Παρθρνίου.
Η χάρις του Αγίου να συνοδεύει τις ζωές μας, τις ζωές των οικείων μας, αλλά και όλων των ανθρώπων και να μας προστατεύει από ασθένειες, ψυχικές και σωματικές.

Η Ευχή του Οσίου Παρθενίου

για την θεραπεία του καρκίνου

Ἐγκεκριμένη ἀπό την Ι.Σ. τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἀρ. Πρωτ. 1465/25-6-1984

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ ἐπιτιμῶν τοῖς πνεύμασι τῆς ἀσθενείας καί την ὐγείαν τοῖς ἐπικαλουμένοις Σε ἐκ πόθου καρδίας και τῇ προς Σε πίστει ἐπιδαψιλεύων, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, παρ΄οἷς, σύν ταῖς ἂλλαις, και ἡτῆς τοῦ καρκίνου μάστιγος δεινή ἀπειλή ἀφαρπάζουσα ἐκ μέσου ἡμῶν, μετά ἐπώδυνον νόσον καί ἐν βραχεῖ χρόνω, πατέρας, ἀδελφούς και τέκνα ἡμῶν, βαθεῖαν δε θλῖψιν και ὀδύνην, ἐκ τοῦ θανάτου αὐτῶν, ὃν εκ φεῦξαι οὐ δύνανται, προκαλοῦσαν πάσι.

Τῷ φωτιστικῷ και ἁγιαστικῷ σου Πνεύματι, Κύριε, ὁδήγησον τους ἐν ἰατρικῇ ἐπιστήμῃ ἐρευνῶντας εἰς την τοῦ κακοῦ τού ἐξολόθρευσιν,

το φάρμακον και τον τῆς Θεραπείας τρόπον ἀποκαλύπτων, δύναμιν παράσχου τοῖς πάσχουσι και ὐπομονήν και ἀναψυχήν ἐν τοῖς πόνοις, πᾶσι δέ την θεραπείαν ψυχῇ και σώματι ἐπιβράβευσον, πρεσβείαις τῆς ‘Υπερευλογημένης Δεσποίνης Ἠμῶν Θεοτόκου και Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, Ἧς το ὒδωρ ἐν τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων ἐπιχυθέν ἀσθενούσῃ έκ καρκίνου, το πάθος ἒπαυσε, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Παρθενίου, ἐπισκόπου Λαμψάκου, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί θαυματουργῶν Ἀναργύρων, τοῦ αγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος και Ἰαματικού Παντελεήμονος και πάντων Σου τῶν Ἁγίων.

Ἀμήν.

Να έχουμε την ευχή

και τις πρεσβείες του!!!