Αναρτήθηκε από
*και το σημερινό άρθρο μας είναι αφιερωμένο στην Αγία Άννα, την "Γιαγιά" της Ορθοδοξίας, με αφορμή τον εορτασμό της Μικράς Πανηγύρεως από την Ενορία μας για την Αγία Κοίμηση της, την Δευτέρα 24η και την Τρίτη 25η Ιουλίου 2017, σύμφωνα με το πρόγραμμα που υπάρχει στο πλάι.
Το άρθρο μας αυτό περιέχει όλα τα στοιχεία του βίου της με τον ομόζυγο της Ιωακείμ, των Αγίων Θεοπατόρων, Δικαίων γονέων της Παναγίας μας.
Ἅγιοι Θεοπάτορες Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα
oi προστάτες των άτεκνων ζευγαριών
και της οικογενείας.
Περιεχόμενα
και της οικογενείας.
Περιεχόμενα
* Το Απολυτίκιον Αγίων Θεοπατόρων.
(ψάλλει ο Αρχιμ. π.Νικόδημος Καβαρνός)
* Πληροφορίες, σχόλια και σκέψεις για τους Αγίους Θεοπάτορες.
(ψάλλει ο Αρχιμ. π.Νικόδημος Καβαρνός)
* Πληροφορίες, σχόλια και σκέψεις για τους Αγίους Θεοπάτορες.
* Ο Βίος των Αγίων Θεοπατόρων.
* Πρωτότυπες εικόνες της ζωής των Αγίων Θεοπατόρων.
(έργον κου Νικολάου Ζέκιου)
(έργον κου Νικολάου Ζέκιου)
* Τα Απολυτίκια, Κοντάκια, Μεγαλυνάρια των εορτών των Αγίων Θεοπατόρων.
* Τα Απολυτίκια των Παρεκκλησίων του Ιερού Ναού των Αγίων Θεοπατόρων.
(Αγ. Χριστοφόρου & Οσίου Παχωμίου του Αγιρείτου ή Ουσακιώτου ή Ευκαρπιώτου)
* Ευχή εις την Αγίαν Άνναν, υπέρ ευτεκνίας και τεκνογονίας.
* Τα Απολυτίκια των Παρεκκλησίων του Ιερού Ναού των Αγίων Θεοπατόρων.
(Αγ. Χριστοφόρου & Οσίου Παχωμίου του Αγιρείτου ή Ουσακιώτου ή Ευκαρπιώτου)
* Ευχή εις την Αγίαν Άνναν, υπέρ ευτεκνίας και τεκνογονίας.
* Οι Χαιρετισμοί των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης.
Ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων ἑορτάζεται
τήν 9ην Σεπτεμβρίου ἑκάστου ἔτους.
τήν 9ην Σεπτεμβρίου ἑκάστου ἔτους.
Ο Αγιος Ιωακείμ , ο πατέρας της Παναγίας
Ο Ιωακείμ ήταν γιος του Ελιακείμ από τη φυλή του Ιούδα και απόγονος του Δαβίδ. Το όνομα Ιωακείμ είναι εβραϊκή λέξη και σημαίνει "ο υπό του Θεού ανυψωθείς".Έκπτωτος του θρόνου, ιδιώτευε στην Ιουδαία και το περισσότερο διάστημα στην Ιερουσαλήμ, όπου είχε μέγαρο με βασιλικό κήπο.
Παντρεύτηκε την Άννα, θυγατέρα του Ματθάν, ιερέως από τη φυλή του Λευΐ και της Μαρίας, από τη φυλή του Ιούδα.
Η Αγία Αννα , η μητέρα της Παναγίας
 |
| Η Αγία Άννα "η Γιαγιά της Ορθοδοξίας" |
Η Αγία Άννα, η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία.
Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν Μαρία, που παντρεύτηκε στην Bηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή, που παντρεύτηκε και αυτή στην Bηθλεέμ, την Ελισάβετ.Τέλος, η Αγία Άννα που παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ, γέννησε την Παρθένο Μαρία.
Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα
είναι το απόλυτο πρότυπο του γάμου
και της οικογενειακής ζωής.
Ο Ιωακείμ και η Άννα δεν ήθελαν παιδί “εγωιστικά”, ούτε ψυχολογικά ή συναισθηματικά. Δεν ήθελαν να γεννήσουν παιδί για τον εαυτό τους, αλλά για τον Κύριο. Η τεκνογονία θεωρούνταν τότε “υποχρέωση” απέναντι στον Θεό. Εκεί ακριβώς συνίσταται η ντροπή και το “όνειδος” της ατεκνίας. Το θαυμάσιο αυτό ζεύγος, ο Ιωακείμ και η Άννα, όχι μόνο ήταν πολύ αγνοί και ελεήμονες και το σπίτι τους ήταν καταφύγιο και λιμάνι για κάθε πονεμένο, αλλά και πέρασαν τη ζωή τους με εξαντλητικές προσευχές παρακαλώντας να ευαρεστήσουν τον Θεό. Δεν είχαν καθόλου σαρκικό ή κοσμικό φρόνημα. Μόνη τους έγνοια ήταν να ευαρεστήσουν τον Θεό.
Παρακαλούσαν τον Θεό όχι για κάτι δικό τους, αλλά για κάτι δικό Του! Απίστευτο! Τί ζήλος! Προσέξτε! Δεν παρακαλούσαν τον Θεό να εκπληρώσει δικό τους θέλημα, αλλά δικό Του! Αντί να ξεγνοιάσουν λίγο και να ξεκουραστούν οι άνθρωποι και “να ζήσουν τη ζωή τους”, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο – δυνατό ή αδύνατο – να ευαρεστήσουν τον Κύριο. Αν είναι πίστη το να ζητάμε κάτι εύλογο για μάς, για δική μας διευκόλυνση και παρηγοριά, πόσο περισσότερο πίστη και ασύγκριτα πιο αξιέπαινο είναι να κουραζόμαστε και να παιδευόμαστε να ζητάμε κάτι αποκλειστικά για το θέλημα του Θεού; Σχεδόν αδιανόητο είναι κάτι τέτοιο για τον κόσμο.
Σε κάποιον από τους Ψαλμούς γράφει: «Θυμήσου, Κύριε, τον Δαβίδ και όλη την πραότητά του. Πώς έδωσε όρκο στον Κύριο, πώς έκαμε τάξιμο στον Θεό του Ιακώβ: Δεν θα μπώ στην σκηνή όπου κατοικώ, δεν θα ανέβω να κοιμηθώ στο κρεβάτι και το στρώμα μου, δεν θα δώσω ύπνο στα μάτια μου και νυσταγμό στα βλέφαρά μου και ξεκούραση στους κροτάφους μου, μέχρι που θα βρώ τόπο για τον Κύριο, σκήνωμα για τον Θεό του Ιακώβ» (Ψαλμοί 131/ρλα΄ 1-5).
Έτσι και ο Ιωακείμ και η Άννα, που ήταν άξιοι απόγονοί του. Και αυτοί ένα σκήνωμα του Θεού ήθελαν να γεννήσουν, μια αγία ψυχούλα που να ανήκει σε Αυτόν, όπου Αυτός θα αναπαύεται, και που Αυτός θα καταυγάζει και θα ευφραίνει με τις άκτιστες θείες ενέργειές Του εις τους αιώνας των αιώνων.
Ενδεικτικό του ότι οι άγιοι δεν ήθελαν για τον εαυτό τους το παιδί, είναι ότι, όπως είχαν τάξει, το αποχωρίστηκαν και το αφιέρωσαν στο Ναό μόλις έγινε τριών ετών. Πόση πίστη απαιτεί και αυτό, όταν πρόκειται για γονείς που αγαπούν το παιδί τους, και μάλιστα ένα παιδάκι τόσο γλυκύτατο και τρισχαριτωμένο!
Το παράδειγμα των αγίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας μάς διδάσκει, μεταξύ πολλών άλλων, και το πόσο πολύ πρέπει να εκτιμάμε την τεκνογονία και να αγαπάμε τα παιδιά. Οι άγιοι αυτοί αφήνουν τελείως μα τελείως αναπολόγητους όσους κάνουν εκτρώσεις ή όσους δεν θέλουν να κάνουν παιδιά ή όσους δεν θέλουν και δεν αγαπούν τα παιδιά που έχουν. Το ίδιο και όλους όσους επικαλούνται ένα σωρό δικαιολογίες για να μην κάνουν το θέλημα του Θεού.
 |
| Παλαιά και Καινή Διαθήκη, ενωμένη & αγιο- γραφημένη, στην Ι.Μ Παναγίας Σεϊδανάγιας (το μοναστήρι της Αγίας Άννας) στα Ιεροσόλυμα. |
Η ενάρετη Άννα παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Θεοσεβή Ιωακείμ. Δεν απέκτησε παιδιά, εθεωρείτο μάλιστα στείρα, και ήταν ήδη προχωρημένης ηλικίας, όταν τελικά απέκτησαν θαυματουργικά την Παναγία Κόρη τους και Θεοτόκο Μαριάμ.
Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα
κοσμούνται από πολλές αρετές. Είναι γεμάτοι από καλοσύνη, πραότητα, αγάπη και υπομονή. Ζουν την ζωή τους με ευλάβεια και φόβο Θεού.
Τηρούν τον νόμο. Έχουν ταπείνωση, σωφροσύνη, αγιότητα ζωής. Πιστεύουν στο Θεό με θέρμη και προσεύχονται. Προσεύχονται ολόψυχα. Και γι’ αυτό αξιώνονται να γίνουν Πρόγονοι του Βασιλέως των βασιλευόντων Χριστού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης, της Σωτηρίας όλων των ανθρώπων από την αμαρτία.
 |
| Η Εφέστιος Εικόνα του Ιερού Ναού μας. |
Ας δούμε μαζί με τους αναγνώστες μας την ζωή τους και ας παραδειγματιστούμε από την υπομονή και την τεράστια πίστη τους στον Θεό. Εξάλλου από που αλλού θα μπορούσαμε να αντλήσουμε περισσότερες πληροφορίες για αυτό το ευλογημένο ζευγάρι, για το πιο ενάρετο ζευγάρι της εποχής εκείνης, το επιλεγμένο από τον Θεό ζευγάρι για να κυοφορήσει την Μητέρα του Υιού Του και εν τέλει την Σωτηρία του κόσμου, αν όχι από την ίδια την πηγή των πληροφοριών, από την Ενορία μας και την εκκλησία τους, που τους έχει για προστάτες της, αυτούς τους Αγίους και Δικαίους όπως τους ονομάζει η Εκκλησία μας, του Θεοπροπάτορος Ιωακείμ και της Θεοπρομήτορος Άννας.
Η ατεκνία της Αγίας Άννας.
| Η Θαυματουργή Εικόνα που βρίσκεται στο Κυριακό της Σκήτης της Αγίας Άννας, στο Άγιον Όρος. |
Μοιράζει ο Θεός τα χαρίσματά Του. Και στον καθένα μαζί με τα προσόντα, που τον προικίζει του δίνει και κάποιο μειονέκτημα για να τον συγκρατεί. Έτσι λοιπόν και η ενάρετη Άννα έχει έντονη τη θλίψη της, γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί.
Τον καιρό εκείνο, αλλά και στις μέρες μας καμιά φορά, στην σημερινή πολιτισμένη κατά τα άλλα κοινωνία του 21ου αιώνα, η ατεκνία είχε φοβερές κοινωνικές συνέπειες και προεκτάσεις. Το άτεκνο ζευγάρι, ο άτεκνος άνδρας μα περισσότερο η άτεκνη γυναίκα, εθεωρείτο από το σύνολο της κοινωνίας αμαρτωλό και έτσι ήταν πάντοτε περιφρονημένο και ντροπιασμένο από τον Θεό όπως αυτοί νόμιζαν, τελικά όμως από τους ίδιους τους ανθρώπους. Κανένας δεν έτρωγε ψωμί μ’ αυτόν που δεν είχε παιδί. Όταν πήγαινε στην Εκκλησία καθόταν τελευταίος και αν έκανε θυσία ή έδινε προσφορά στον ναό, συνηθιζόταν να την δίνει τελευταίος στον Ιερέα.
 |
| Η Αγ. Άννα & η τρίχρονη Παναγία Κόρη της. Έργο της Αδελφότητος των Αναναίων, στην Ι.Κ Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στην Σκήτη της Αγίας Άννας στο Άγιον Όρος. |
ήταν από ευγενή και πλούσια οικογένεια, είχε την κατακραυγή του κόσμου που δεν συναναστρέφονταν μαζί τους επειδή τους θεωρούσαν μιάσματα, ανθρώπους αμαρτωλούς και τιμωρημένους από τον Θεό με ποινή την ατεκνία τους. (Ήταν σκληρός λαός ο Ισραηλητικός και τότε αλλά και σήμερα, ήθελαν την εβραϊκή φυλή πάντα να ξεχωρίζει, να πρωτεύει να επεκτείνεται και να πληθαίνει, εγωϊστικά ήθελε την κυριαρχία και την εξουσία στους γύρω λαούς, τους γειτονικούς, επιζητούσε τότε μα ακόμα και τώρα έναν επίγειο ηγέτη που θα τους οδηγήσει στην κυριαρχία του κόσμου όπως τους το έταξε ο Θεός, μη μπορώντας όμως από την αναλγησία τους να καταλάβουν για ποιόν κόσμο τους προόριζε και έτσι όταν τους έστειλε τον ίδιο τον Υιό του για να τους κάνει ηγέτες της επουράνιας παντοκρατορίας Του, αυτοί απογοητευμένοι από την διδασκαλία Του, τον έβγαλαν από την ιστορία τους και από την ζωή τους, τον ξερίζωσαν από την καρδιά τους, τον θανάτωσαν με τον χειρότερο τρόπο, τον σταύρωσαν και τώρα ακόμα περιμένουν τον Μεσσία τους που θα τους κάνει κυρίαρχους του επίγειου κόσμου, μια κυριαρχία που αιώνες τώρα την ονειρεύονται και την επιζητούν γιαυτό και θεωρώ πως είναι ένας λαός του οποίου οι ηγέτες του, πιθανότατα στο μέλλον μπορεί να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα στην ανθρωπότητα με την επικίνδυνη πολιτική, αλλά και τον έντονο επεκτατισμό τους)
Πως μπορούσαν όμως να φανταστούν όλοι αυτοί οι σκληρόκαρδοι άνθρωποι που τους λοιδορούσαν για την ατεκνία τους, πως θα μπορούσαν να φανταστούν την συνέχεια και το τελικό σχέδιο του Θεού γιαυτό το κατά τα άλλα περιθωριακό ζευγάρι της εποχής εκείνης; Πως θα ήταν δυνατόν να αντιληφθούν πως η συνεχής προσευχή και η πίστη του Ιωακείμ και της Άννας θα τους έκαναν σκεύος εκλογής για την Σωτηρία του κόσμου, μέρος σημαντικό και της Παλαιάς, μα τώρα πια και της Καινής Διαθήκης, αφού θα έφερναν στον κόσμο την αρχή των πάντων, την Θεοτόκο σε δεκαπέντε περίπου χρόνια από την στιγμή της Γέννησης της, την ακτινοβόλο και Παρθένο Μαρία, την Αγία Μητέρα του Χριστού και ιδρυτή της Εκκλησίας μας;
Η προσευχή της Αγίας Άννας
|
| "Η προσευχή των Αγίων Θεοπατόρων." Η προσευχή της Αγίας Άννας στον κήπο της & του Αγίου Ιωακείμ στο βουνό. |
Και αυτό το παιδί-δώρο δεν το θέλει για δικό της. Υπόσχεται και λέγει στον Δωρητή Θεό:
«Θά τό ἀφιερώσω Κύριε σέ Σένα».
«Κύριε Παντοκράτορα, καί Μεγαλοδύναμε, πού μόνο μέ τό λόγο ἔκανες τόν οὐρανό καί τή γῆ καί ὅσα φαίνονται καί εἶναι γύρω μας, πού λύτρωσες, τούς πατέρες μας ἀπό τά χέρια τοῦ Φαραώ, πού μέ τό πρόσταγμά Σου σχίσθηκε ἡ θάλασσα καί πέσανε μέσα οἱ Αἰγύπτιοι. Ἐσύ Θεέ, πού τούς ἔτρεφες σαράντα χρόνια στήν ἔρημο. Ἐσύ, πού εὐλόγησες τή Σάρρα,τή γυναίκα τοῦ Ἀβραάμ καί γέννησε τόν Ἰσαάκ στά γεράματά της. Ἐσύ πού χαρίτωσες ἐκείνη τήν Ἄννα τήν ὁμοία μου καί γέννησε τόν Σαμουήλ τόν προφήτη. Ἐσύ δῶσε καί σέ μένα τήν ταπεινή Σου δούλη παιδί, καί μή μέ ἀφήσης νά εἶμαι ντροπιασμένη καί ταπεινωμένη ἀπό ὅλο μου τό γένος. Κύριε, ὁ Θεός μου, τάχα καί σάν ἕνα ἀπό τά θηρία δέν εἶμαι καί ἐγώ; Διατί μέ ὠργίστηκες τόσο καί εἶμαι στείρα; Ἐσύ, πού εὐλόγησες τά ποιήματά σου καί εἶπες: Αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε, δῶσε καί σέ μένα σπέρμα καί καρπό κοιλίας, καί ἄν γεννήσω εἴτε ἀρσενικό εἴτε θηλυκό, νά Σού τό χαρίσω μέ ὅλη μου τή χαρά καί νά τό φέρω στό Ναό Σου νά τό ἀφιερώσω».
Ο Άγιος Ιωακείμ, με ανάλογες προσευχές μα διαφορετικά λόγια, έκλαιγε και αυτός όπως και η γυναίκα του και παρακαλούσε το Θεό, να τους κάνει άξιους της γενναιοδωρίας Του και να τους χαρίσει το Θείο Δώρο της παιδοποιίας.
Ο Θεός απαντάει στις προσευχές
του Ιωακείμ και της Άννας.
 |
| "Η Σύλληψις της Θεοτόκου" Η Σύλληψις της Παναγίας από την Αγία Άννα & τον Άγιο Ιωακείμ. |
«Χαῖρε Ἰωακείμ, καί εὐφραίνου, ἐγώ εἶμαι Ἀρχάγγελος Κυρίου καί ἦλθα νά σού πῶ, ὅτι πρόκειται νά γεννήσεις μία θυγατέρα, πού θά γεννήσει ἀπό τήν παρθενία τῆς τόν Βασιλιά τοῦ κόσμου καί Θεό. Ἄφησε λοιπόν τήν πολλή σου λύπη καί πικρία τῆς ψυχῆς σου καί πήγαινε στό σπίτι σου χαρούμενος. Φτάνουν οἱ τόσο πολλοί κόποι καί ἀναστεναγμοί. Ἄκουσε ό Θεός τή δέησή σου. Μόνο πήγαινε, πιστεύοντας στούς λόγους μου καί δόξαζε τό Θεό.»
Αυτά είπε ο Αρχάγγελος στον Ιωακείμ και έφυγε αμέσως και πήγε στην Άννα και της είπε τα εξής:
«Ἄννα, Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος της δεήσεώς σου καί συλλήψει καί γεννήσεις, καί λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλη τή οἰκουμένη». Καί εἶπεν Ἄννα, «ζῆ Κύριος ὁ Θεός μου, ἐάν γεννήσω εἴτε ἄρρεν, εἴτε θῆλυ, προσάξω αὐτό δῶρον Κυρίω τῷ Θεῶ μου καί ἔσται λειτουργῶν αὐτῶ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ».
 |
| "Η Γέννησις της Θεοτόκου" Η Γέννησις της Παναγίας από την Αγία Άννα. |
Εκείνη λοιπόν τη νύχτα, συνέλαβε η άγια Άννα τη Δέσποινα Θεοτόκο από τη σπορά του Ιωακείμ, γιατί μόνο ο Χριστός ασπόρως εκυήθη, γεννήθηκε χωρίς σπορά ανδρός.
Επηκολούθησαν ευτυχείς ημέρες απερίγραπτης χαράς για τους ευσεβείς και Δικαίους Ιωακείμ και Άννα.
Και τότε συνεχίσθηκαν οι προσευχές, προσευχές ευχαριστίας πια με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης στο Θεό, και δεν ξεχάστηκαν μέσα στην πελώρια χαρά τους , δεν χάθηκαν μέσα στην ευτυχία της μητρότητας και της πατρότητας, δεν τους συνεπήρε ο ενθουσιασμός τους, μα εξακολούθησαν και μάλιστα με μεγαλύτερο σθένος να ευγνωμονούν τον Θεό για όλα τα αγαθά που τους χάρισε. Ποιος αλήθεια μπορεί να περιγράψει τη ευτυχία τους εκείνη, που επακολούθησε;
Έπειτα όταν πέρασε ο προβλεπόμενος χρόνος, η χαρά τους έγινε πιο χειροπιαστή. Η ευσεβής Άννα σε ηλικία "προβεβηκυΐα", προχωρημένη δηλαδή, γέννησε μετά από 9 μήνες ένα χαριτωμένο και όμορφο κοριτσάκι. Τότε η Αγία Άννα ήταν περίπου 70 ετών, ενώ ο ομόζυγος της Ιωακείμ ήταν περίπου 80 ετών, ηλικίες που καθιστούσαν αδύνατον την τεκνοποίηση, όμως δυνατόν το θαύμα της αδιάλειπτης προσευχής τους.
Το όνομα του παιδιού και η σημασία του.
 |
| "Η επταβηματίζουσα Θεοτόκος" Τα πρώτα επτά βήματα της Παναγίας & το ρίξιμο στην αγκαλιά της Αγίας μητέρας της, της Θεοπρομήτορος Άννας. |
Σύμφωνα με τη συνήθεια λοιπόν αυτή, ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα καλέσανε τους ιερείς στο σπίτι τους, τους φιλέψανε ότι καλύτερο είχαν, για να ευχηθούν και για να βάλουν το όνομα τής θυγατέρας τους.
Την ονομάσανε "Μαριάμ".
Την ονομάσανε "Μαριάμ".
Το όνομα Μαριάμ σημαίνει Βασίλισσα. Σημαίνει επίσης, δώρο, ελπίδα, κυρία, Ωραία. Ήταν η πιο άγια γυναίκα, Άφθαρτη και Αμόλυντη και γι’ αυτό λέγεται Παναγία.
Το τάμα της Αγίας Άννας.
 |
| "Η κολακεία της Θεοτόκου" Το ταχτάρισμα της Παναγίας από τους Δικαίους γονείς της και Θεοπροπάτορες, Ιωαμείμ και Άννα. |
Μόλις περάσανε τα τρία χρόνια, θυμήθηκαν οι γονείς της αυτό που τάξανε στο Θεό.
Να χαρίσουν δηλαδή τη θυγατέρα τους στην Εκκλησία. Αληθινά, ήταν πολύ μεγάλη η πίστη της Άννας, για να χωριστεί από τη θυγατέρα της, που ήταν μόλις τριών χρόνων.
Για να χωριστεί από κείνη, που ζήτησε με πολλά δάκρυα και πολλές προσευχές από το Θεό. Προτίμησε όμως η Αγία Άννα να τηρήσει την υπόσχεση της στο Θεό και να δώσει αυτό που έταξε, από τη διαδοχή του γένους της. Είπε λοιπόν:
"Μόνο να γίνει αυτό που έταξα στο Θεό και ας μείνω χωρίς κληρονόμο, και ας μείνουν τα υπάρχοντα μου σε χέρια άλλων".
Μαζέψανε οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα τις παρθένους της γειτονιάς, για να πάνε με λαμπάδες την χαριτωμένη κόρη τους στο Ναό.
Τον καιρό εκείνο, ήταν αρχιερέας ο Ζαχαρίας, ο Προφήτης και πατέρας του Προδρόμου. Αυτός μόλις είδε την Παναγία, τη γνώρισε αμέσως. Στάθηκε και της είπε πολλά εγκώμια. Μετά γύρισε και στους γονείς της και τους είπε:
 |
| "Τα Εισόδια της Θεοτόκου" Η είσοδος της Παναγίας στον Ναό & η εκπλήρωσις του τάματος της Αγίας Άννας στον Θεό. |
γιατί ἀξιωθήκατε νά γίνετε γονεῖς τέτοιας θυγατέρας.
Ἐσεῖς γεννήσατε τήν Βασίλισσα τοῦ κόσμου.
Ἐσεῖς θά δοξασθῆτε ἀπό τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους».
Τότε η Αγία Άννα είπε στον Αρχιερέα:
«Πάρε Ἀρχιερέα, τή θυγατέρα μου. Μᾶλλον τή θυγατέρα τοῦ Θεοῦ. Δέξου τήν καθαρή καί ἀμόλυντη καί ὑψηλότερη τῶν οὐρανῶν. Βάλτην μέσα στό Ναό γιατί ἐκεῖ της ἀξίζει νά
κατοικῆ. Ἁγία εἶναι, σέ καθαρό τόπο τοποθέτησε τήν στά χέρια τοῦ Θεοῦ παράδωσε τήν σέ τόπο ἅγιο βάλτην ν’ ἁγιάση. Πάρε, Ζαχαρία, τήν κόρη μου, καί ἀφιέρωσε την στό Ναό...
γ ι α τ ί ἔ τ σ ι τ ή ν τ ά ξ α μ ε».
Η Κοίμησις της Άγιας Άννης.
 |
| "Η Κοίμησις της Αγίας Άννης" ...ένδεκα χρόνια μετά την Γέννηση της Παναγίας. |
(Εδώ, με μια παρένθεση θα ήθελα να σημειώσω και να υπογραμμίσω ιδιαιτέρως στην αγάπη σας, το σθένος και την πίστη που χρειάζονται από μια μάνα, όχι όμως μια οποιαδήποτε μάνα, που επί πολλά χρόνια παρακαλούσε τον Θεό για ένα παιδί, όταν τελικά το αποκτήσει να θελήσει εκπληρώνοντας το τάμα της, να το προσφέρει πίσω σε Αυτόν. Κάποιος που δεν μπορεί να καταλάβει την πίστη της Αγίας Άννας στον Θεό, ίσως να την χαρακτήριζε άκαρδη και άπονη μητέρα και δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να κατανοήσει την αναγκαιότητα της εκπλήρωσης του τάματος της στον Θεό, που ποτέ δεν το ξέχασε. Θα ήθελα επίσης όμως, μέσα στην παρένθεση μας αυτή, να υπογραμμίσω και το έγκλημα της έκτρωσης στο οποίο καταφεύγουν κάποιες γυναίκες μετά από μια "ανεπιθύμητη" εγκυμοσύνη, όταν χιλιάδες είναι τα ζευγάρια που αγωνίζονται παρακαλώντας τους Αγίους μας, τον Ιωακείμ και την Άννα, να λύσουν τα δεσμά της ατεκνίας τους και να μπορέσουν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί)
Η παράδοση, αναφέρει ότι η Θεοπρομήτωρ Άννα, όταν κοιμήθηκε εν Κυρίω, ήταν περίπου 80 χρόνων και ο Ιωακείμ είχε περάσει τα 90. Ποιος από τους δύο, πέθανε πρώτος δεν αναφέρεται ευκρινώς. Αναφέρεται μόνο ότι, όταν η Θεοτόκος ήταν έντεκα χρόνων έμεινε ορφανή και από τους δύο γονείς της. Κατά πάσα πιθανότητα όμως πρώτος εκοιμήθη ο Άγιος Ιωακείμ, πέθανε κατά μια πηγή οκτώ χρόνια από τα Εισόδια της κόρης του Θεοτόκου και μερικούς μήνες αργότερα, ένδεκα κατά την ίδια πηγή, ακολούθησε και η Αγία Άννα, χωρίς αυτές οι χρονολογίες όμως να έχουν ιδιαίτερη σημασία. Αποδεικνύουν έμμεσα όμως, την αγάπη του ευλαβούς ζευγαριού αυτού μεταξύ τους αλλά και απέναντι στον Θεό, ο οποίος και τους εστεφάνωσε τελικά χαρίζοντας τους την Παναγία για κόρη τους, αλλά τους ευλόγησε και με έναν ακόμη τρόπο. Να έχουν αυτήν την μοναδική παρρησία τους στον Εγγονό τους Χριστό για να μπορούν μέχρι και τις ημέρες μας να κάνουν όλα αυτά τα θαύματα φέρνοντας στον κόσμο τα δώρα τους, τα παιδιά που τόσο χρειαζόμαστε για την ευτυχία μας.
Ιερά Λείψανα της Αγίας Άννης.
 |
| Το Ιερό Λείψανο της Αγίας Άννας, στην Σκήτη της στο Άγιο Όρος. |
Στο Άγιο Όρος, στη Σκήτη της Άγιας Άννας, σώζεται μέρος από το αριστερό πόδι της Άγιας και αγιάζει αυτούς που πηγαίνουν και το προσκυνούν. Οι Αγιαννανίτες μοναχοί φυλάσσουν το σεπτό Λείψανο της με απεριόριστη πίστη και ευλάβεια, ενώ στην καθημερινότητα τους η Αγία Άννα φαντάζει σαν να είναι ένα προσφιλές και πολύ αγαπητό τους πρόσωπο που διάγει μαζί την καθημερινή ζωή τους, ενώ στις συνομιλίες τους δεν την προσφωνούν τόσο με το όνομα της, αλλά με την γλυκιά επωνυμία "η Γιαγιά". Πολλά θαύματα συνοδεύουν την ιστορία αυτού του ιερού Λειψάνου μα και την ευλάβεια του κόσμου στην Αγία και Θεοπρομήτορα Άννα, αλλά και την επίκληση του ονόματος της στην λύση των δεσμών της ατεκνίας και την απόκτηση παιδιού, αλλά και πολλά είναι τα μωρά αυτά που φέρουν το όνομα της, ή αυτό του ομοζύγου της Ιωακείμ, αφού προήλθαν από το θαύμα της ιδιαιτέρας ευχής της για την λύση των δεσμών της ατεκνίας.
 |
| Έτσι θα είναι το "πατρικό σπίτι" της Παναγίας Κόρης των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας... ...όταν πρώτα ο Θεός τελειώσει η κατασκευή του. |
Αποτμήματα όμως του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται και στην ομώνυμη Μονή Λυγαριάς Λαμίας και στη Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Μέρος της αδιαφθόρου σαρκός της Αγίας Άννας βρίσκεται στη Συλλογή της ρωμαιοκαθολικής Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων, ενώ ένας καρπός της Αγίας βρίσκεται στο ρωμαιοκαθολικό Ναό του Αγίου Παύλου «ἐκτός τῶν Τειχῶν» της Ρώμης.
 |
| Το παρεκκλήσι της Παναγίας, όπου διαβάζεται η ευχή της Αγία Άννας, στην όμορφη κατακόμβη του ναού μας. |
Όλη την Ελλάδα και κυρίως τα νησιά μας κοσμούν μικρά ή μεγάλα εκκλησάκια της Αγίας Άννας, αλλά και μοναστήρια αφιερωμένα σε αυτήν.
Ενοριακός Ναός όμως, που να τιμάται στο όνομα των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, δεν υπάρχει πουθενά στην Ελλάδα, πιθανότατα και στον κόσμο όλο, παρά μόνο στην Θεσσαλονίκη και μάλιστα στις δυτικές συνοικίες της, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, που τώρα σιγά-σιγά κατασκευάζεται με την βοήθεια του Θεού, την άμεση φροντίδα των Αγίων Θεοπατόρων, αλλά και την αγάπη όλων σας και την προσφορά σας στην αποπεράτωση του, όπου μέσα στην κατακόμβη του υπάρχει το παρεκκλήσι της Παναγίας
(όλες οι αγιογραφίες που υπάρχουν στο κείμενο του βίου των Αγίων μας, βρίσκονται στο παρεκκλήσι αυτό και έχουν φιλοτεχνηθεί από τον Θεολόγο και αγιογράφο κο Νικόλαο Ζέκιο) και κάθε Τρίτη μετά την Ακολουθία της Ιεράς Παρακλησεως των Αγίων Θεοπατόρων, διαβάζεται από τους ιερείς μας η ιδιαιτέρα ευχή της Αγίας Άννας υπέρ τεκνοποιΐας, ευτοκίας, καλλιτεκνίας και ευτεκνίας, στα νεαρά ζευγάρια που προσέρχονται στο ναό των Αγίων Θεοπατόρων, των γονέων της Παναγίας, για να τους ζητήσουν με ευλάβεια και συντριβή το Θείο Δώρο της παιδοποιΐας.
 |
| Τα Ιερά Λείψανα του Ιωακείμ & της Άννας τα οποία βρίσκονται στον Ναό μας. |
Ιερά Λείψανα και των δύο Αγίων μας όμως, και του Αγίου Ιωακείμ και της Άγίας Άννας, θησαυρίζονται στον ομώνυμο Ναό μας και την ομώνυμη Ενορία τους, εδώ στο δυτικό μέρος της προσφυγικής Θεσσαλονίκης, στους
Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, μέσα στην ιδιαίτερη, όμορφη ασημένια και περίλαμπρη λειψανοθήκη τους, την οποία προσφάτως κατασκευάσαμε,
για να βρίσκονται αιωνίως σε αυτήν προς προσκύνηση και ευλογία των ενοριτών μας, αλλά και προσκυνητών του ναού μας, αλλά και των νέων ζευγαριών που και αυτοί προσκυνηματικά και προσευχητικά θα μπορούν να προσέρχονται στον Ιερό Ναό μας και να επικαλούνται τις πρεσβείες τους στον Εγγονό τους Χριστό, μαζί με την Παναγία, Θεοτόκο Κόρη τους για να τους χαρίσουν το πολυπόθητο δώρο της απόκτησης ενός παιδιού.
 |
Ο Ιερός Ναός μας όπως είναι στην πραγματικότητα
μέχρι σήμερα, έχοντας τελειώσει η 1η φάση της
εξωτερικής κατασκευής του και συνεχίζοντας πια
το εσωτερικό με γοργούς ρυθμούς.
|
για να βρίσκονται αιωνίως σε αυτήν προς προσκύνηση και ευλογία των ενοριτών μας, αλλά και προσκυνητών του ναού μας, αλλά και των νέων ζευγαριών που και αυτοί προσκυνηματικά και προσευχητικά θα μπορούν να προσέρχονται στον Ιερό Ναό μας και να επικαλούνται τις πρεσβείες τους στον Εγγονό τους Χριστό, μαζί με την Παναγία, Θεοτόκο Κόρη τους για να τους χαρίσουν το πολυπόθητο δώρο της απόκτησης ενός παιδιού.
Τα θαύματα των Αγίων μας, του Ιωακείμ και της Άννας,
είναι πολλά και συγκινητικά στην όμορφη γειτονιά των Ανθοκήπων και σε όσους προσέρχονται στον Ιερό Ναό μας. Από την εορτή και Μικρά Πανήγυρη δε της Συλλήψεως της Παναγίας μας από την Αγία Άννα, την 9η Δεκεμβρίου του 2013 και την ευχή της που διαβάστηκε από τους ιερείς μας στα νέα ζευγάρια που ήρθαν τότε να πάρουν την ευλογία της στο μικρό παρεκκλησάκι μας, κυοφορούνται την στιγμή αυτή που γράφουμε το άρθρο μας αυτό και σε λίγο, τον Σεπτέμβριο την 9η Σεπτεμβρίου θα γεννηθούν, πρώτα ο Θεός, εννέα μωρά, εννέα παιδιά, τα παιδιά της Αγίας Άννας και του Αγίου Ιωακείμ, εκ των οποίων τα δύο από αυτά είναι δίδυμα.
 |
| Ο Ναός μας όπως είναι σήμερα από drone. |
 |
| Εδώ βλέπετε το εσωτερικό του Ναού μας, που είναι υπό κατασκευή ακόμη... |
Και παλαιότερα όμως είχαμε πολλά θαύματα στην Ενορία μας και πολλά παιδιά στους Ανθόκηπους φέρουν το όνομα των Αγίων μας, ένα όμως εκ των θαυμάτων το οποίο συντελείτε τώρα, αυτή την στιγμή που σας γράφω αυτό το άρθρο προς τιμήν της Αγίας Άννας μας, είναι η ανέγερση του επάνω ναού μας που γίνεται με γοργούς ρυθμούς, κατόπιν παρέμβασης της ίδιας της Γιαγιάς μας, όπως αποκαλούν οι Αγιαννανίτες, Αγιορείτες Πατέρες την Αγία Άννα στις καθημερινές συζητήσεις τους,
 |
| ...ενώ εδώ ξεχωρίζουν και οι πολυέλαιοι μας και στο βάθος οι εικόνες του τέμπλου μας. |
που οδήγησε μεγάλο μέρος οικονομικής υποστήριξης και πόρους από τους άγνωστους μέχρι στιγμής δωρητές και κτήτορες στην εκκλησιά μας, την οποία εμείς αγωνιζόμασταν αρχικά με τα πενιχρά έσοδα και τις μικρές δυνατότητες μας να κατασκευάσουμε, και έτσι να δώσει τέλος στην αγωνία μας και να φέρει νέο αέρα στα πανιά των ονείρων μας, αλλά και την ασυγκράτητη πια αισιοδοξία μας, πως κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να "λειτουργηθούμε" στον επάνω ναό μας και θα τελέσουμε στον κανονικό πια Ιερό Ναό μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στο "πατρικό σπίτι" της Παναγίας Κόρης τους, το Μεγάλο Πανηγύρι μας, την 8η και 9η Σεπτεμβρίου κάποιου κοντινού έτους.
Οι Εορτές
των Αγ. Θεοπατόρων Ιωακείμ & Άννης.
των Αγ. Θεοπατόρων Ιωακείμ & Άννης.
Η Αγία Ορθόδοξος Ανατολική Εκκλησία του Κυρίου μας, υπερβαλλόντως μα δικαίως τιμά τους Αγίους γονείς της Παναγίας μας, τον παππού και την γιαγιά του Χριστού μας, τον Θεοπροπάτορα Ιωακείμ και ειδικά την Θεοπρομήτορα Άννα, τρεις φορές τον χρόνο με τις εξής εορτές:
Η Σύναξις των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, εορτάζεται την 9ην Σεπτεμβρίου και στην Ενορία μας τελείτε η Μεγάλη Πανήγυρις τους, με πολλές Ιερές Ακολουθίες, αλλά και πάμπολλες πολυήμερες εκδηλώσεις λατρευτικές και κοινωνικές.
Την Κοίμηση της Αγίας Άννης η Εκκλησία μας την εορτάζει την 25ην Ιουλίου με ιδιαίτερη ακολουθία, ενώ η Ενορία μας και πάλι πανηγυρίζει τελώντας την Μικρά Πανήγυρη της με Εσπερινό, Λιτή και Αρτοκλασίες από τις εορτάζουσες Άννες και ανήμερα με Θεία Λειτουργία και Αγιασμό επάνω στον υπό κατασκευή ακόμα ναό μας. 
Την Σύλληψη της Αγίας Άννης η Εκκλησία μας την εορτάζει την 9η Δεκεμβρίου, όπου και πάλι η Ενορία μας τελεί Μικρά Πανήγυρη προς τιμήν της και στο τέλος όλων των Ακολουθιών διαβάζεται από τους ιερείς του ναού η ιδιαιτέρα ευχή της για την λύση της ατεκνίας.
Οι Ύμνοι
των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων, Ιωακείμ & Άννης.
Ἡ δυάς ἡ ἅγια καί θεοτίμητος, Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα ὡς τοῦ Θεοῦ ἀγχιστεῖς, ἀνυμνείσθωσαν φαιδρῶς, ἀσμάτων κάλλεσιν οὗτοι γάρ ἔτεκον ἠμίν, τήν τεκοῦσαν ὑπέρ νοῦν, τόν ἄσαρκον βροτωθέντα, εἰς σωτηρίαν τοῦ κόσμου, μεθ’ ἤς πρεσβεύουσι σωθῆναι ἠμᾶς.
Έτερον Απολυτίκιον Αγίων Θεοπατόρων.
Ήχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε
(πρωτοπρεσβύτερου Χρυσοστόμου Κοτσίδη)
Ανθόκηποι Εύκαρποι, Θεοπατόρων Δυάς, την χάριν την ένθεον, ως του Χριστού αγχιστείς, τιμώσιν διδέτωσαν, Ιωακείμ και Άννα, ενορίας προστάται, προσκυνητών το κλέος, αρωγοί αταικνούντων, Θεώ πρεσβίαν ποιήτε, σώζεσθαι άπαντες.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
των Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ και Ἄννης.
Ἦχος β΄.
Των δικαίων Θεοπατόρων, Κύριε, την μνήμην εορτάζοντες, δι’ αυτών σε δυσωπούμεν. Σώσον τας ψυχάς ημών .
Κοντάκιον
τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων
Ἰωακείμ καί Ἄννης.
Ἰωακείμ καί Ἄννης.
Ἦχος β΄. "Τά ἄνω ζητῶν..."
Εὐφραίνεται νῦν, ἡ Ἄννα τῶν στειρώσεως, λυθεῖσα δεσμῶν, καί τρέφει τήν Πανάχραντον, συγκαλοῦσα ἅπαντας, ἀνυμνῆσαι τόν δωρησάμενον, ἐκ νηδύος αὐτῆς τοῖς βροτοῖς, τήν μόνην Μητέρα καί Ἀπείρανδρον.
τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων
Ἰωακείμ καί Ἄννης.
Ἰωακείμ καί Ἄννης.
Ἦχος ἅ΄. "Χορός ἀγγελικός..."
Τό ζεῦγος τό σεπτόν, Ἰωακείμ τέ καί Ἄννα, χορεύουσι φαιδρῶς, παρ’ ἐλπίδα τεκόντες, τό ὅρος τό ἅγιον, τήν νεφέλην τήν ἔμψυχον, τήν περίοπτον, τοῦ Βασιλέως καθέδραν, ὧν τῆς χάριτος, πνευματικῶς κοινωνοῦντες,
Χριστόν μεγαλύνομεν.
Μεγαλυνάριον
Τέρπεται ἡ Ἄννα θεοπρεπῶς, κρατοῦσα ὡς βρέφος, τήν τεκοῦσαν τόν ποιητήν, σύν αὔτη δέ χαίρει, Ἰωακείμ ὁ θεῖος, ὧν τή χαρά ὡς δῶρον, τόν ὕμνον ἄσωμεν.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ.δ΄ "Τή Ὑπερμάχω..."
Ὡς τοῦ Σωτῆρος εὐκλεέστατοι Προπάτορες, ἐπουρανίων δωρεῶν ἄμφω ἐτύχατε, Ἰωακείμ καί Ἄννα οἱ θεοφόροι. Ἀλλ' ἐκ πάσης ἐπήρειας ἐκλυτρώσασθε, τούς αἰτοῦντας τήν θερμήν ὑμῶν ἀντίληψιν, καί κραυγάζοντας, χαίροις ζεῦγος θεοκλητόν.
Μεγαλυνάριον
Χαίρουσα μετέστης πρός ζωήν, Ἄννα ὥσπερ μήτηρ, τῆς τεκούσης τόν Ποιητήν. Ὅθεν τους τιμώντας, τήν θείαν κοίμησίν σου, χαρᾶς τῆς ἀθανάτου, μετόχους ποίησον.
Τα Απολυτίκια των Παρεκκλησίων
του Ιερού Ναού των Αγίων Θεοπατόρων
Ιωακείμ και Άννης, Ανθοκήπων
Νέας Ευκαρπίας.
Στολαῖς ταῖς ἐξ αἵματος, ὡραϊζόμενος, Κυρίῳ παρίστασαι, τῷ Βασιλεῖ οὐρανῶν, Χριστοφόρε ἀοίδιμε· ὅθεν σὺν Ἀσωμάτων, καὶ φρικτῇ μελῳδίᾳ,
Έτερον Ἀπολυτίκιον Αγίου Χριστοφόρου
Παρεκκλησίου Αγίου Χριστοφόρου Ανθοκήπων Νέας Ευκαρπίας
Ἦχος δ'. Ο υψωθείς
(πρωτοπρεσβύτερου Χρυσοστόμου Κοτσίδη)
Μεγαλομάρτυς του Θεού Χριστοφόρε, συ οδηγός τοις εν οδοίς και προστάτης,εν τοις κινδύνοις πάρεσο αεί βοηθός, φρούρησον τη καραταιότητι τας ψυχάς των τιμώντων σε, χάριν την αέναον ανθοκήπων των θείων, άνωθεν δος ειρήνην του Χριστού, συν Ασωμάτοις, και Μάρτυσιν πρώταθλε.
Ἀπολυτίκιον
Οσίου Παχωμίου του Αγιορείτου
Οσίου Παχωμίου του Αγιορείτου
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ σταυρῷ
Ἀσκητικῶς προγυμνασθείς ἐν τῷἌθῳ, τάς νοητάς τῶν δυσμενῶν παρατάξεις, τῇ πανοπλίᾳ ὤλεσας παμμάκαρ τοῦ Σταυροῦ. Εἶτα δέ πρόςἄθλησιν ἀνδρικῶς ἀπεδύσω καί τελέσαςἄριστα μαρτυρίου τόν δρόμον, ὑπό Χριστοῦ ἐστέφθης ἀθλητά, Ὁσιομάρτυς Παχώμιε ἔνδοξε.
Έτερον Απολυτίκιον
Οσίου Παχωμίουτου Αγιορείτου
ή του Ευκαρπιώτου.
Οσίου Παχωμίουτου Αγιορείτου
ή του Ευκαρπιώτου.
Παρεκκλησίου Αγίου Παχωμίου Ανθοκήπων Νέας Ευκαρπίας
Ήχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε
(πρωτοπεσβύτερου Χρυσοστόμου Κοτσίδη)
Πατρώων υπέρμαχον, και Ευκαρπίας βλαστόν, Παχώμιε ένδοξε, εύρομεν βίου στενοίς οι πόθω τιμώντες σε. Οσιομάρτυς έστης, αθλητής γενναιόφρων, στέφος διπλούν εδέξω, δωρεάς τε θαυμάτων,σωθήναι ημάς πρεσβεύων, Πάτερ προς Κύριον.
Η ιδιαιτέρα Εὐχή
εἰς τήν μεγαλώνυμον Θεοπρομήτορα Ἄνναν,
η λύουσα τά δεσμά τῆς ἀτεκνίας
καί τής στειρότητος.
Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν 
Δός καρπόν κοιλίας τοῖς ἐπικαλουμένοις σέ διαλύουσα αὐτῶν τῆςἀκαρπίας τόν γνόφον καί ταῖς ἀτεκνούσαις γυναιξίν ὡς λυτήριον στειρότητος εὐτέκνους ποίησον ταῖς μακαρίζουσαις σέ καί δοξολογούσαις τόν Θεάθρωπον Ἐγγονόν σου καί ἠμῶν Πλάστην καί Κύριον.
Ναί, μακαρία καί χαριτόβρυτε Ἄννα, ἡ πάσιν ὡς σελήνη πλησιφαής ἐκπέμπουσα τό γαλήνιον καί ἱλαρόν φῶς τῶν ἐν σοῖ θεοσδότων δωρεῶν, ἡ τῆς Σάρραςἀναδειχθεῖσα τιμιωτέρα, τῆς Ἄννης τοῦ Σαμουήλ λαμπροτέρα, τῆς Ἐλισάβετ ἐνδοξοτέρα καί πάσων τῶν δικαίων γυναικών, ὧν ὁ νόμος εὔφημον ποιεῖται μνείανἀξιωτέρα καί ὡς ἐκ τούτου πολλῆς τιμῆς καί χάριτοςἀξιωθεῖσα, πλῆσον χαρμονῆς καί ἀγαλλιάσεως τάς καρδίας τῶν εἰς σέ καταφευγόντων καί δός τήν χάριν σου τοῖς/τῆ/ταῖς δούλοις/η/αις σου, (...μνημόνευσις ονομάτων) τοῖς/τῆ/ταῖς ἀπεκδεχομένοις/η/αις τήν σήν ταχίνην ἀρωγήν καί βοηθείαν, διανοίγουσα τῶν/τῆςγυναικῶν/ός αὐτῶν/τῆς τήν γαστέρα, ἴνα διά τῆς σῆς μεσιτείας καίἀντιλήψεως τύχωσιν/η τοῦ ἐφέτου τῆς συλλήψεως τέκνου καί δοξάσωσιν/η τό πανάγιον ὄνομα τοῦΘεανθρώπου Ἐγγονοῦ σου καί Σωτῆρος ἠμῶν ἸησοῦΧριστοῦ· Ὤ πρέπει πάσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις σύν τῷ ἀνάρχω αὐτοῦ Πατρί καί τῷ παναγίω καί ἀγαθῶκαί ζωοποιῶ αὐτοῦ Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Αμήν.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΠΑΤΟΡΩΝ ΙΩΑΚΕΙΜ & ΑΝΝΗΣ
Κοντάκιον, ἦχος πλ. δ΄.
Τῇ Ὑπερμάχῳ
Ἰωακεὶμ καὶ Ἄνναν σήμερον τιμήσωμεν, τοὺς ἐκτεκότας παρθενίας τὸ κειμήλιον, τὴν Παρθένον, τὴν κοσμήσασα σωφροσύνη, τους ἀνθρώπους, τὸν σπορέα γὰρ ἐκτέτοκε, τῆς ἁγνοίας, τοῦ Θεοῦ Λόγου τὸν Ἄναρχον, καὶ βοήσωμεν· Θεοπάτορες χαίρετε.
Ἄνω τὰς διανοίας, καλῶς ἄνθρωποι σχῶμεν, σὺν πάσῃ εὐλαβείᾳ καὶ πόθῳ (γ΄). Ὑμνῆσαι καὶ γὰρ μέλπομεν νῦν, Ἰωακεὶμ καὶ Ἄνναν τοὺς Θεοπάτορας, διὸ ἁγνοῖς ἐν χείλεσι βοήσωμεν αὐτοῖς εἰπόντες·
Χαίρετε οἱ γονεῖς τῆς Παρθένου·
χαίρετε τοῦ Θεοῦ οἱ πατέρες.
Χαίρετε τῆς Εὔας τὸ ὄνειδος ἄραντες·
χαίρετε ζωῆς ὡς τὴν αἴτιον τέξαντες.
Χαίρετε χαρᾶς πρωταίτιοι, Ἄννα καὶ Ἰωακείμ·
χαίρετε τίκτοντας χάριτι, τὴν πηγὴν τῶν ἀγαθῶν.
Χαίρετε ὑφ’ ὧν ἄνθος τὸ ἀμάραντον ἔφυ·
χαίρετε δι’ ὧν πύλη οὐρανῶν διηνοίγη.
Χαίρετε Ἅγιοι χαριτώνυμοι·
χαίρετε δίκαιοι οἱ παμπόθητοι.
Χαίρετε αἰδέσιμοι ἐν Ἁγγέλοις·
χαίρετε σεβάσμιοι πάσῃ κτίσει.
Θεοπάτορες χαίρετε.
Βλέπων ἁγιωσύνης, ὑμῶν ὕψος τὸ μέγα, χωρῆσαι δειλιῶ πρὸς τὸν ὕμνον· ἐν θεοῖς γὰρ πέλετε θεοί, οὐκοῦν με θάρσους πληρώσατε, ὅπως ἄν ἀξίως ἐπαινέσωμαι ὑμᾶς, Θεῷ δὲ ᾆσαι ὕμνον· Ἀλληλούϊα.Γνῶσιν σχόντες ἁγίαν, ἐν καρδίᾳ οἱ θεῖοι, ἐβόησαν πρὸς τὸν Παντογνώστην ἐν κλαυθμῷ καὶ ἐν πίστει πολλῇ πρὸς οὕς ἐπακούσας ὁ Θεός, δέδωκεν αὐτοῖς καρπὸν πανευκλεῆ, τὴν Παρθένον, πρὸς ἤν βοῶμεν·
Χαῖρε ὁ γόνος Θεοπατόρων·
χαίρε θαυμάτων τὸ μέγα θαῦμα.
Χαῖρε σωτηρίαν πιστοῖς ἀνατείλασα·
χαῖρε ἡ λευκάνασα κτίσιν τῇ χάριτι.
Χαῖρε Νύμφη ἀπειρόγαμε, τέξασα τὸν Λυτρωτήν·
χαῖρε μόνη ἡ ἑνώσασα γῆν τε καὶ τὸν οὐρανόν.
Χαῖρε ὄρος τὸ μέγα Δανιὴλ ὁ προεῖδε·
χαῖρε ἐξ ἧς ἐτμήθη ὁ ἀκρόγωνος λίθος.
Χαῖρε λαβὶς τὸν ἄνθρακα φέρουσα·
χαῖρε ὁλκὰς πιστοὺς διασώζουσα.
Χαῖρε παστάς, οὐρανῶν πλατυτέρα·
χαῖρε Σιὼν μυστικὴ Θεοτόκε.
Χαῖρε πάντων Βασίλισσα.
Δυὰς τιμιωτάτη, Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα, εὐφραίνεσθε, σαφῶς ἐκτεκόντες τὴν ἀμόλυντον περιστεράν, τὸν Χριστὸν γεννήσασαν, ἱλασμὸν ἡμῖν καὶ ἔλεον, ἐξ οὗ ἡ σωτηρία πάσῃ κτίσει, ᾧ βοῶμεν· Ἀλληλούϊα.Ἔφη ὁ Πατριάρχης, Ἰακὼβ Θεοτόκε, τὴν ἔκβασιν τοῦ σοῦ μυστηρίου, κλίμακα ὁρῶν προφητικῶς· οὐκ ἐστι τόπος οὗτος, ἤ οἶκος Θεοῦ, ἥν ἐναργῶς ὁρῶντες νῦν ἡμεῖς, βοῶμεν τοῖς γονεύσι σου τοιάδε·
Χαίρετε θρόνου Θεοῦ τεκόντες·
χαίρετε πίστεως πήξαντες στήλην.
Χαίρετε βλαστήσαντες ῥόδον τῆς χάριτος·
χαίρετε ἀνθήσαντες κρίνον ἀμάραντον.
Χαίρετε τεκόντες κλίμακα, νοητὴν τοῦ Ἰακώβ·
χαίρετε δι’ ἧς ἡ ἄνοδος, γέγονεν εἰς οὐρανούς.
Χαίρετε Ἀαρὼν φύσαντες θείαν ῥάβδον·
χαίρετε τοῦ Ὑψίστου ναὸν δείμαντες θεῖον.
Χαίρετε πύλης ζωῆς γεννήτορες·
χαίρετε κλίνην Θεοῦ κυήσαντες.
Χαίρετε φύσαντες περιστερὰν Νῶε·
χαίρετε παῦλαν κατακλυσμοῦ θέντες.
Θεοπάτορες χαίρετε.
Ζωηρᾷ γῆ πραέων, ὁ Ἀδὰμ σὺν τῷ γένει, σκηνώσας ἐντρυφᾷ χαρμοσύνως, ἀπωσμένος τὴν πάλαι φθορὰν καὶ γὰρ πάντας ἀπήλλαξε στενώσεως, ὁ τόκος ὑμῶν Ἅγιοι, διὸ Θεῷ βοῶμεν ὕμνον·
Ἀλληλούϊα.
Ἡ τε γῆ καὶ τὰ ἄνω, σὺν ἡμῖν νῦν κροτεῖτε, ἀνέτειλε χαρὰ γὰρ τοῖς πᾶσι, ἐκ τῶν Δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, καταγγέλλουσα θεόθεν σωτηρίαν· ὅθεν τούτοις βοήσωμεν πόθῳ·
Χαίρετε δι’ ὧν ὁ Ἀδὰμ χαίρει·
χαίρετε δι’ ὧν γήθει τὸ γένος.
Χαίρετε ὑφ’ ὧν χαρὰ ἐξανέτειλε·
χαίρετε δι’ ὧν φθορὰ ἐξωστράκισται.
Χαίρετε χώραν γεννήσαντες τὴν εὐρύχωρον Θεοῦ·
χαίρετε χῶρον εὐφρόσυνον, ἑτοιμάσαντες ψυχῶν.
Χαίρετε θεοδόχον οἱ γεννήσαντες σκῆνος·
χαίρετε μυροδόχον ἐκτέκοντες ἀγγεῖον.
Χαίρετε χάριτος οἱ διάκονοι·
χαίρετε φέρτεροι ἐν γεννήτορσιν.
Χαίρετε ἀρωμάτων θεῖαι φιάλαι·
χαίρετε τὸν τόκον ὀσμὴν ἐκχύντες.
Θεοπάτορες χαίρετε.
Θεοπόθητον ζεῦγος, ξυνωρὶς πανολβία, μακάριοι ὑμεῖς ἐν γονεῦσι. Τοῦ Θεοῦ τὴν Μητέρα καὶ γάρ, ἐκτετόκατε ὡς ἀληθῶς ἀγχιστείᾳ· ὅθεν νῦν σεμνύνεσθε Κυρίου, διόπερ βοᾶτε·
Ἀλληλούϊα
Ἴδοιμί σε Μαρία τοῦ Θεοῦ τὴν Μητέρα, τὸν γόνον Ἰωακεὶμ καὶ τῆς Ἄννης, ὀφθαλμοῖς τοῦ νοὸς ὁ οἰκτρός, καὶ πικρίας αἰσχίστων παθῶν, θᾶττον λυτρωθήσομαι σὸς δοῦλος καὶ βοήσωμαί σοι Κόρη·
Χαῖρε Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων·
χαῖρε Κυρία παντὸς τοῦ κόσμου.
Χαῖρε τῆς πεσούσης ψυχῆς μου ἀνέγερσις·
χαῖρε τῆς φθαρείσης ψυχῆς μου τὸ ἴαμα.
Χαῖρε βάθος ἀθεώρητον, εὐσπλαγχνίας τοῦ Θεοῦ·
χαῖρε πλάτυσμα εὐρύχωρον περιέχον τοὺς πιστούς.
Χαῖρε Κυριοτόκε Μαριὰμ γλυκυτάτη·
χαῖρε τῶν Ὀρθοδόξων εὐσυμπάθητος Μήτηρ.
Χαῖρε λαβίς, τὸν Μόσχον σιτίζουσα·
χαῖρε πιστοῖς, πλουσίως ἑκάστοτε.
Χαῖρε δι’ ἧς ἱλασμὸς διεχύθη·
χαῖρε δι’ ἧς πλημμυρεῖ πάσα χάρις.
Χαῖρε κόσμον ἡ σώσασα.
Κήρυκες τοῦ μεγάλου, δράματος γεγονότες, ἐνθέως διανοίξωμεν στόμα, διηγούμενοι τὴν θαυμαστήν, Ἰωακείμ τε καὶ τῆς Ἄννης σύλληψιν, ἐξ ὧνπερ ὁ σωτήριος τόκος ἐτέχθη διδάξαι·
Ἀλληλούϊα.
Λάμπει πλέον ἡλίου, ἡ θεία ὑμῶν μνήμη, φωτὶ παρθενικοῦ ὑμῶν τόκου, μέγιστε ἥλιε Ἰωακείμ, σὺν σελήνῃ Ἄννῃ τῆ σοφῇ θείως ὡραΐζουσα τὰ πλήθη, βοῶντα ὕμνους τοὺς δὲ πίστει·
Χαῖρετε πάντων καλῶν αἴτιοι·
χαίρετε θάλπος ψυχῶν τέξαντες.
Χαίρετε Χριστοῦ μου οἱ θεῖοι Προπάτορες·
χαίρετε Παρθένου γεννήτορες τίμιοι.
Χαίρετε σοὶ σεμνυνόμενοι, ἀγχιστείᾳ Πλαστουργοῦ·
χαίρετε οἱ καλλυνόμενοι τοκετοῦ τῇ καλλονῇ.
Χαίρετε σωτηρίαν τὴν ἐμὴν ἐκτεκόντες·
χαίρετε ἀφθαρσίαν με ἐνδύσαντες θεῖον.
Χαίρετε πάντων Ἁγίων πρόκριτοι·
χαίρετε παῖδα Θεοῦ ὡς τέξαντες.
Χαῖρε Ἰωακεὶν ἥλιε θεῖε·
χαῖρε Ἄννα σοφή, χρυσῆ σελήνη.
Θεοπάτορες χαίρετε.
Μόνη ἐκ σῶν αἱμάτων, τῆς θεότητος σάρκα ἐξύφανας Ἁγνὴ Θεοτόκε, ἥν φορέσας ὁ Λόγος ἐλθών, τοῦ Ἀδὰμ ἐκάλυψε τὴν γύμνωσιν· ὅθεν σε μακαρίζομεν, τὴν Σώτειραν τοῦ Γένους, βοώντες · Ἀλληλούϊα.Νοερῶς ἐντρυφῶντες δωρεαῖς ταῖς ἀῤῥήτοις, ἅς χάριτι ἐλάβομεν πάντες, μακαρίσωμεν Ἰωακείμ, καὶ τὴν θείαν Ἄνναν τοὺς Θεοπάτορας ὡς πρωταιτίους τούτων τε, καὶ εἴπομεν αὐτοῖς σὺν πόθῳ·
Χαίρετε ζωοπάροχοι κρῆναι·
χαίρετε ὀλβιόδοτοι πόροι.
Χαίρετε λαμπάδα τοῖς σκότῳ ἀνάψαντες·
χαίρετε τροφὸν τοῖς λιμώττουσι τέξαντες.
Χαίρετε δι’ ὧν δεδώρηται ἄνεσις παρὰ Θεοῦ·
χαίρετε δι’ ὧν αἱ χάριτες διεχύθησαν πιστοῖς.
Χαῖρε δι’ ὧν δρόσος ἡ Θεόπαις ἐτέχθη·
χαίρε δι’ ὧν κούφη ἡ νεφέλη ἐφάνη.
Χαίρετε καλῶν τὴν κρήνην τέξαντες·
χαίρετε αὐγὴν Θεοῦ ἀστράψαντες.
Χαίρετε οὗν ἱερώτατον ζεῦγος· χαίρετε δὴ ξυνωρὶς πανολβία.
Θεοπάτορες χαίρετε.
Ξένον τόκον ἰδόντες, τὴν Θεόπαιδα Κόρην, φύλαι νῦν προσκυνήσωμεν πᾶσαι· καὶ γὰρ ἐν αὐτῇ ὁ ὑψηλὸς Θεός, ἐσκήνωσεν ὅλως, γενόμενος ἄνθρωπος, φθορᾶς ὅπως λυτρώσηται τὸ γένος, μὴ γνὸν προσάδειν· Ἀλληλούϊα.Ὅλως χαριτωμένον, ὅλως ἡγιασμένον, ὑπάρχεις ὦ μακάριον ζεῦγος· καὶ γὰρ ἐν τῷ θείῳ τόκῳ σου, τὸ πέρας ἔλαβον αἱ προαιώνιοι βουλαὶ αἱ τοῦ Ὑψίστου, ἐν ᾧ καὶ ἡμεῖς βοῶμεν ταῦτα·
Χαῖρε τὸ ζεῦγος Θεῷ τὸ φίλον·
χαῖρε τὸ πᾶσι πεφιλημένον.
Χαῖρε τοῦ Ὑψίστου βουλαὶ ὦ πεπλήρωνται·
χαῖρε προφητεῖαι ἐν ὦ διεσάφηνται.
Χαῖρε Κτίστην τὴν βαστάσασαν, μόνην κτίσασα θαυμαστῶς·
χαῖρε Λόγου τὸ Παλάτιον, τὸ δομῆσαν ἀληθῶς.
Χαῖρε Τριάδος θρόνον, ἡλιόμορφον πῆξαν·
χαῖρε Μονάδος γνῶσιν, τὴν μυοῦσαν τὸ δῆμαν.
Χαῖρε πηροῖς, τὸ δὸν τὴν ἀνάβλεψιν·
χαῖρε τὸ σχόν, τὴν σχοῦσαν τὸν Κύριον.
Χαῖρε χρυσῆν τὴν ἠὼ ἀνατεῖλαν·
χαῖρε Θεοῦ κιβωτὸν θείαν τεῦξαν.
Χαῖρε ζεῦγος μακάριον.
Πᾶσαι Ἀγγέλων τάξεις, Πατριαρχῶν οἱ δῆμοι, Μαρτύρων, Προφητῶν, Ἀποστόλων, ἐν τῇ μνήμῃ σκιρτήσατε τῶν γεννητόρων σήμερον τῆς Θεόπαιδος, καὶ σὺν αὐτῇ καὶ τούτοις τε, λαμπρύνατε τὰ πλήθη βοῶντα· Ἀλληλούϊα.Ῥήτορας πολυφθόγγους, νῦν ἀφώνους ἰχθύας, ὁρῶμεν ὑμῶν τῷ θείῳ τόκῳ, ἀποροῦσι γὰρ λέγεις τὸ πῶς, καὶ Παρθένος μένει, καὶ τεκεῖν ἴσχυσεν, ἡμεῖς δὲ προσκυνοῦντες τὸ μυστήριον αὐτῇ βοῶμεν·
Χαῖρε δι’ ἧς Θεὸς πλαστουργεῖται·
χαῖρε δι’ ἧς ἀρὰ ἐξωθεῖται.
Χαῖρε δι’ ἧς κάτω Θεὸς καταβέβηκεν·
χαῖρε δι’ ἧς ἄνω βροτοὶ ἀνηνέχθημεν.
Χαῖρε δι’ ἧσπερ ἐλύθησαν μωρολόγων αἰ πλοκαί·
χαῖρε δι’ ἧσπερ ἐθραύσθησαν μίτοι οἱ σοφιστικοί.
Χαῖρε ἡ συνδεμοῦσα, σὺν τοῖς ἄνω τὰ κάτω·
χαῖρε διακρατοῦσα, ἐν ταυτῷ γῆς τὰ ἄκρα.
Χαῖρε δι’ ἧς, Ἀνάστασις δέδοται·
χαῖρε δι’ ἧς, Σταυρὸς κρατεῖ πέρασι.
Χαῖρε δι’ ἧσπερ σκιρτῶσι προφῆται·
χαῖρε δι’ ἧς γάνυνται πατριάρχαι.
Χαῖρε πάντων Βασίλισσα.
Σωτηρίαν τεκόντες, τὴν Ἁγίαν Παρθένον, αἰτήσασθε ἡμῖν σωτηρίαν, σὺν αὐτῇ καὶ ἁγίοις λοιποῖς, καὶ γὰρ αὕτη τὸν Σωτῆρα ἐσωμάτωσε, εἰς σωτηρίαν ἅπασι τοῖς πίστει κράζουσι τὸν ὕμνον· Ἀλληλούϊα.Τὴν Παρθένον εἰδότες, ἐκ τῆς στείρας, φυεῖσαν ὡς βιβλίον, ἐγγραφῶμεν οὖν πάντες, εὐσεβείᾳ κοσμηθέντες καὶ γὰρ αὕτη βίβλος ζωῆς προσηγόρευται, ὡς τὴν ζωὴν κυήσασα, καὶ κράξομεν δικαίοις ταῦτα·
Χαίρετε βίβλον ζωῆς τεκόντες·
χαίρετε τόμον καινὸν οἱ δόντες.
Χαίρετε ἐν ᾧ Πατρὸς Λόγος ἐγγέγραπται·
χαίρετε μυστήριον, ἐν ᾧ καὶ πεπλήρωκε.
Χαίρετε Ἅδην κενώσαντες, παραδόξῳ τοκετω·
χαίρετε ἄνω πληρώσαντες, τὰς μονὰς τῶν οὐρανῶν.
Χαίρετε τὴν τὸν ὄφιν, καθελοῦσαν τεκόντες·
χαίρετε οἱ φύσαντες τὴν ζοοῦσαν τὰ πάντα.
Χαίρετε κόσμον εὑεργετήσαντες·
χαίρετε Σώτειραν ὡς γεννήσαντες.
Χαίρετε δόντες τὸν τόκον ὁλκάδα·
χαίρετε ναῦν τὴν Ἁγνὴν παρασχόντες.
Θεοπάτορες χαίρετε.
Ὕμνος ἅπας ἡττᾶσθαι, συνεκτείνεσθαι σπεύδων, τῶ πλήθει ὦ δυὰς ἀρετῶν σου· καὶ γὰρ μείζονα ταύτῃ σοὶ τῆς τιμῆς, οὐκ εἶχε δοῦναι ὁ Θεὸς Ἅγιοι, εἰ μὴ Πατέρας ἑαυτοῦ ποιήσασθαι ὑμᾶς, κράξωμεν ὅθεν· Ἀλληλούϊα.Φωτοδόχον λαμπάδα, σὲ καὶ μόνην Παρθένε, φωτίζουσαν ὁρῶμεν τὰ πλήθη. Θυγατέρες γὰρ φησὶ πολλαί, ἐποίησαν δύναμιν, ἀλλὰ σὺ Ἄχραντε ὑπέρκεισαι, ἁπάσας τε καὶ ὑπερῆρας· ὅθεν ἀκούεις·
Χαῖρε ἡ ὑπερέχουσα κάλλει·
χαῖρε ἡ διεξέχουσα δόξῃ.
Χαῖρε φλογερῶν οὐσιῶν προεξάρχουσα·
χαῖρε δευτερεῖα Τριάδος κατέχουσα.
Χαῖρε δόξῃ ὑπεράρασα, πάντας τοὺς τῆς Παλαιᾶς·
χαῖρε ὕψει ἁγιότητος, ἅμα καὶ τοὺς τῆς Καινῆς.
Χαῖρε ἡ δεξιόθεν, τῷ Υἱῷ ἱσταμένη·
χαῖρε οἰάπερ Μήτηρ, σὺν αὐτῷ ἡ κρατοῦσα.
Χαῖρε Ῥεββέκας μᾶλλον φιλότεκνος·
χαῖρε πασῶν καὶ πάντων, ἐξάρχουσα.
Χαῖρε λοιπὸν ἡγεμὼν Θεοτόκε·
χαῖρε ἡμῶν Στρατηγὶς νοουμένη.
Χαῖρε πάντων Βασίλισσα.
Χάριν τὴν θείαν Ἄνναν, οἶδε προσαγορεύειν, τοῦ Πνεύματος ἡ χάρις ἡ θεία, καὶ τὸν Ὅσιον Ἰωακείμ, οἵ καὶ ἑνωθέντες, τὴν χαρὰν ἔτεκον, τοῦ κόσμου τὴν παγκόσμιον, δι’ ἧς χαίροντες ὕμνον βοῶμεν· Ἀλληλούϊα.Ψάλλομεν διανοίᾳ, συνετῶς ἐν εὐρύθμῳ, κατάλληλον εὑρόντες τὸν αἶνον, ἐπιμείνωμεν μὴ τοῖς ταπεινοῖς, καὶ γὰρ πάνυ πέλει ὑψηλὸν ζεῦγος τοῦτο τὸ ἁγιόλευκτον. Βοήσωμεν λοιπὸν συμφώνως·
Χαίρετε ζεῦγος Παρθενοτόκον ·
χαίρετε φύσαντες τὴν Θεοτόκον.
Χαίρετε ἐγκώμιον πάσης τῆς κτίσεως·
χαίρετε τῆς φύσεως ὄντως ὡράϊσμα.
Χαίρετε στήλην οἱ στήσαντες, ἐν τῶ κόσμῳ τὴν λαμπράν·
χαίρετε Παρθένον τέξαντες, τὴν ἐξάρχουσαν αὐτήν.
Χαίρετε ἐν τω τόκῳ ὑμῶν ἄραντες ἔχθραν·
χαίρετε δι’ ὧν κόσμος πολλὴν εὗρε τὴν χάριν.
Χαίρετε ζεῦγος κοσμοχαρμόσυνον·
χαίρετε Δίκαιοι ἡλιόμορφοι.
Χαίρετε, Πλάστης, οἷς ἤδεται πάνυ·
χαίρετε νόες οὕς σφόδρα τιμῶσι.
Θεοπάτορες χαίρετε.
Ὦ Δυὰς μακαρία, τῆς Παρθένου γενέται, σοφὲ Ἰωακεὶμ σὺν τη Ἄννῃ (γ΄), τὸ εφὐμνιον τὸδ’ εὐτελές, προσδεξάμενοι, Θεὸν ἱκετεύσατε, τοῦ παμφάγου πυρὸς ὅπως ῥύσηται τοὺς ἐκβοῶντας· Ἀλληλούϊα.
Μεγαλυνάριον
τῶν Αγίων Θεοπατόρων.
τῶν Αγίων Θεοπατόρων.
Τὸ λαμπρὸν τῆς δόξης ὡράϊσμα, τὸ τῆς Παρθενίας, ἔφυ θεῖον ἀπάνθισμα, νῦν ἐκ τῶν Δικαίων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, ἡ πάναγνος Μαρία, ἥν μεγαλύνομεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου