Αναρτήθηκε από
Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων, ἁγιώτατον Λόγον· δεξαμένη γὰρ τὴν νῦν προσφοράν, ἀπὸ πάσης ρῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας, καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως, τοὺς σοὶ βοῶντας· Ἀλληλούια.
Στο τελευταίο "εφύμνιο" του Ακαθίστου ύμνου, της 4ης Στάσης των Χαιρετισμών, συναντάμε τους παραπάνω στοίχους, λόγια όμορφα, γλυκά, που όπως έχουμε καταγράψει και σε προηγούμενη ανάρτηση της ιστοσελίδας του ναού μας (www.intheopatoron.blogspot.gr) της 27ης Φεβρουαρίου 2015, είναι αγνώστου συγγραφέως και αγνώστου χρονολογικής περιόδου, όμως για εμάς τα λόγια αυτά δεν μας είναι καθόλου άγνωστα, αφού αυτά ακριβώς είναι, που θέλουμε να πούμε στην Παναγία μας κάθε φορά που την χρειαζόμαστε, κάθε φορά που την αναζητούμε, κάθε φορά που ο νους μας τρέχει στην γλυκύτητα του προσώπου της και στη καλοσύνη της ψυχής, μα και της ζωής που έζησε, τον πόνο από τον χαμό του Παιδιού της πάνω στον Σταυρό του μαρτυρίου Του, αλλά και την χαρά της Ανάστασης Του και εν τέλει της Σωτηρίας όλου του κόσμου.
Την Παρασκευή, λοιπόν, της 20ης Μαρτίου του 2015 και στις 7.30 το βράδυ, σήμαναν οι καμπάνες του ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, στην όμορφη Δυτική Θεσσαλονίκη, προσκαλώντας τους πιστούς ενορίτες μας στην όμορφη Ακολουθία των Χαιρετισμών της Θεοτόκου και μάλιστα την 4η Στάση τους και τελευταία, όπου οι ιερείς μας, αυτά τα λόγια της απήγγειλαν της Παναγιάς μας και εμείς μαζί τους τα σιγοψυθυρίζαμε, μέσα στην κατάμεστη από ανθρώπινες ψυχές, μικρή, ζεστή, ταπεινή και υπόγεια προς το παρόν εκκλησιά μας, που όμως με την βοήθεια του Χριστού μας, της μητέρας Του της Παναγιάς και των δικών της γονέων, του Ιωακείμ και της Άννας και δικών μας προστατών, αλλά και προστατών των άτεκνων ζευγαριών. σε λίγο τελειώνει η πρώτη φάση της ανοικοδόμησης της και μέχρι το Πάσχα ο ναός μας θα έχει σκεπαστεί, αφήνοντας μας να ονειρευόμαστε πως σύντομα θα μπορέσουμε να τον "λειτουργήσουμε".
Της είπαμε της Παναγιάς μας όλους τους στοίχους των 4ων Χαιρετισμών, ψάλλαμε όλες τις στροφές του ποιήματος της, και όταν τελείωσαν οι λέξεις από το βιβλίο που διαβάζαμε, τότε και άλλα λόγια τις είπαμε, βγαλμένα από μέσα μας, από την ψυχή μας και κατά την ώρα που ο ιερέας μας της έψαλλε τα "Χαίρε", εμείς της ζητούσαμε ταπεινά και μυστικά να μας δυναμώνει στην πίστη μας, να μας προσέχει τα παιδιά μας, της ζητούσαμε ακόμη και δικά μας, προσωπικά πράγματα, που μόνο εμείς και αυτή γνωρίζουμε. μυστικά καταγεγραμμένα στο "βιβλίο" που εμάς έχει για συγγραφέα, ένα "βιβλίο" που καθένας ποτέ δεν δημοσιεύει, ακόμα και δεν το μοιράζετε με τους άλλους και κανείς μα κανείς δεν γνωρίζει τα γραφόμενα σ' αυτό, παρά μόνο εμείς και η ίδια η Θεοτόκος, λόγια και προβλήματα που μας βασανίζουν και που της τα εμκυστηρευτήκαμε και εναποθέσαμε σε αυτήν την επίλυση τους.
Και μετά της ανάψαμε λαμπάδες από αγνό μελισσοκέρι, την καλύψαμε με τα πιο μυρωδάτα λουλούδια, την εικόνα της την ακουμπήσαμε σε δισκέλια περίτεχνα, που απλώσαμε επάνω τους χειροποίητα ασπροκέντια και την βάλαμε στο κέντρο της εκκλησιάς μας, την κάναμε επίκεντρο της ζωής μας και τις "τάξαμε" ότι πιο πολύτιμο είχαμε της Παναγιάς μας, την καλοσύνη της ψυχής μας, για να εκπληρώσει τις καλές επιθυμίες μας.
Ο π. Χρυσόστομος Τελίδης ανέλαβε να τελέσει την Ακολουθία των Δ΄ Χαιρετισμών, ενώ στο τέλος τον Θείο Λόγο κήρυξε ο έτερος π. Χρυσόστομος Κοτσίδης, εξαίροντας στον ερμηνευτικό λόγο του το πρόσωπο της Παναγίας μάνας όλου του κόσμου και αναλύοντας μας μία-μία όλες τις στροφές της 4ης Στάσης και έτσι ανακαλύψαμε μαζί του, πως όσα καλολογικά στοιχεία και αν χρησιμοποιήσουμε, όλες τις λέξεις της πλούσιας ελληνικής γλώσσας μας και τις προτάσεις αν συνθέσουμε για να υμνήσουμε την Θεοτόκο, πάλι δεν πρόκειται να μπορέσουμε να χωρέσουμε την αξία του προσώπου της, με τα δικά μας ανθρώπινα δεδομένα, πάντα κάτι θα περισσεύει για να της πούμε, πάντα κάποια τιμή θα της υπολείπεται.
Ο Ακάθιστος ύμνος πάντως, όπως γράψαμε και στην προηγούμενη ανάρτηση που σας ανέφερα πιο πάνω, ήταν είναι και θα είναι ο πιο δημοφιλής από τους εκκλησιαστικούς ύμνους, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο και θα ακούγεται στους ναούς της απανταχού Ορθοδοξίας, όσο θα ξεχειλίζει η αγάπη μας για την Παναγία και θα εκφράζετε από εμάς με τον ύμνο αυτού του άγνωστο ποιητή, που πριν τόσα πολλά χρόνια έγραψε αυτό το ποίημα του και το αφιέρωσε στην Παναγία, Θεοτόκο και μητέρα του Χριστού μας, και που εμείς τα βράδια των Παρασκευών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής θα επαναμβάνουμε.
Καλό και ευλογημένο υπόλοιπο
της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου