Αναρτήθηκε από
Η Παρασκευή τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου.
“Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον”.
Την Παναγιά μας δεν θα πάψουμε ποτέ να την αγαπούμε και να την ευχαριστούμε σε κάθε ευκαιρία, για όλα αυτά που μας έδωσε μέχρι τώρα στην ζωή μας, αλλά και να της ζητούμε να μας δώσει και άλλα πολλά ακόμα που έχουμε ανάγκη για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε στην δύσκολη καμιά φορά καθημερινότητα μας. Γιατί η Παναγιά μας, η Μάνα μας, ως άνθρωπος φαντάζει στα μάτια τα δικά μας κοντύτερα, έχουμε το θάρρος και είναι ευκολότερο σε εμάς να "ζητιανέψουμε" την Αγάπη του Υιού της και την προστασία Του. 
Αυτό κάναμε και εμείς την 27η Μαρτίου 2015, στις 7.30 το βράδυ στην δική μας εκκλησιά, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας. Οι κυρίες μας με περισσή αγάπη, από την Πέμπτη ακόμα, ημέρα καθαριότητας του Ναού μας, καθάρισαν και στόλισαν την υπόγεια προς το παρόν εκκλησιά τους, που με βάσανα και κόπο έχτισαν και κατόπιν όπως κάθε Παρασκευή της Σαρακοστής, τοποθέτησαν και πάλι την εικόνα της Θεοτόκου πάνω στον σολέα της ζεστής κατακόμβης μας, στο κέντρο της εκκλησιάς τους, ανθοστόλιστη με διαλεγμένα τα πιο μυρωδάτα λουλούδια των Ανθοκήπων, πάνω σε πανέμορφα χειροποίητα από τις ίδιες ασπροκέντια, ακουμπισμένη ευλαβικά στο περίτεχνο τρισκέλι της και στο προσκεφάλι της να στέκουν δώδεκα αγιοκέρια, λαμπάδες από γνήσιο μελισσοκέρι που φώτιζαν έτι περισσότερο το λαμπερό και γαλήνιο πρόσωπο της και την μεγάλη αγκαλιά της που μαζί με τον Χριστό και Υιό της, κρατά και θα κρατά για πάντα ολόκληρο το γένος των Ελλήνων και της υφηλίου ακόμα, όπου κυλά Ορθόδοξο Χριστιανικό αίμα. 
Και οι δύο ιερείς μας απήγγειλαν με την σειρά και τις τέσσερις στάσεις των Χαιρετισμών στην Παναγία μας σε συνεργασία με τους ιεροψάλτες μας αλλά και τον πιστό λαό του Θεού που σιγόψελνε και αυτός μαζί τους τα όμορφα αυτά γλυκόλογα στην Παναγιά. Και όταν τα λόγια τελείωσαν και άλλο τίποτε δεν είχαν να της πούνε, τότε την καρδιά τους κατέθεσαν πάνω στην εικόνα της, την προσκύνησαν την καληνύχτισαν σαν να ήταν μαζί τους και πήγανε στα σπιτικά τους για να μεταφέρουν την ευλογία αυτή που πήραν και στους οικείους τους που δεν ήταν μαζί στην εκκλησία της Ενορίας των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, των γονιών της Θεοτόκου, για να μην μείνει κανείς χωρίς την ζεστασιά της ματιάς της, την γλυκύτητα του προσώπου της και την ευλογία της σε αυτούς και στα παιδιά τους.
Ο πατήρ Χρυσόστομος Τελίδης ανέλαβε να κηρύξει τον Θείο Λόγο στο τέλος της Ακολουθίας των Χαιρετισμών, όπου εξήρε το πρόσωπο της Παναγίας στην διάρκεια των δύο χιλιάδων χρόνων εκκλησιαστικής ιστορίας, αλλά ανέφερε και διάφορα ιστορικά στοιχεία που έχουν σχέση με τον υπέροχο αυτό ποίημα, τον Ακάθιστο ύμνο, έναν ύμνο που ενώ δεν γνωρίζουμε τον ποιητή και την ακριβή χρονολογία της συγγραφής του παρά ταύτα έχει αγγίξει τις ψυχές των χριστιανών κάνοντας τον τον πιο λαοφιλή στην υμνολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Προέτρεψε τους πιστούς να προσκυνήσουν τα Ιερά Λείψανα του Αγίου Ιωακείμ και της Αγίας Άννας, των Γονιών της Παναγίας μας, τους μίλησε και για το καινούργιο καμπαναριό της επάνω εκκλησίας που είναι σχεδόν έτοιμο να λειτουργήσει και με την χάρη του Θεού ίσως στην Ανάσταση να ηχήσουν οι καμπάνες μας για πρώτη φορά από εκεί, και κατόπιν στην είσοδο της υπόγειας προς το παρόν εκκλησιάς μας, της ζεστής κατακόμβης των Θεοπατόρων, αποχαιρέτησε έναν-έναν όλους τους προσκυνητές και ενορίτες της συνοικίας των όμορφων Ανθοκήπων με μια ευχή...
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου