"Τον Σταυρό σου προσκυνούμεν Δέσποτα, και την αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζομεν".

"Τον Σταυρό σου προσκυνούμεν Δέσποτα, και την αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζομεν".

      Στην μέση της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, άλλο ένα όπλο μας παρέχετε από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, ένα όπλο χαράς και λύπης, της χαρμολύπης της Ορθοδοξίας, που προστέθηκε και αυτό στην φαρέτρα των πολεμοφοδίων μας, μαζί με όλα τα άλλα, για την μάχη μας κατά του διαβόλου. Ο Σταυρός του Κυρίου μας.
      Όπλο χαράς, που χωρίς αυτό εμείς οι χριστιανοί δεν κάνουμε τίποτα και δεν πάμε πουθενά. Είναι το πρώτο που κάνουμε μόλις ξυπνάμε και το τελευταίο πριν κοιμηθούμε. Το γνωρίζουμε με το που γεννιόμαστε, μας το προσφέρει ο "νονός" μας και μας το φορά ο ιερέας επάνω μας κατά την βάπτιση μας, χρυσό ,όμορφο, βαρύ, πολύτιμο, ενώ στην συνέχεια το κουβαλάμε κατάσαρκα πάνω μας σε όλη την ζωή μας, φυλαχτό και σύμμαχο σε ότι καλό κάνουμε, και τέλος, όταν έρθει η ώρα να φύγουμε από αυτή την ζωή, τότε την νέα κατοικία μας κοσμεί, από μάρμαρο ή ξύλο, απλό και απέριττο, ή περίτεχνο και ακριβό, δεν έχει σημασία, μα πάντα σύμβολο της ομολογίας μας, της ομολογίας του κάθε χριστιανού.

     Όπλο και λύπης όμως, αφού σ' αυτόν τοποθέτησαν το Σώμα του Χριστού μας, για να το βασανίσουν και να το ατιμάσουν. Θεώρησαν ότι με τον Σταυρό θα σβήσουν την ύπαρξη Του και θα τον εξαφανίσουν. Μόνο που Αυτός τον αγίασε, τον έκανε σύμβολο με το αίμα του, τον εξάγνισε με την Θεότητα του και μας τον παρέδωσε να τον κουβαλάμε, σε άλλον μικρό και εύκολο, σε άλλον πάλι μεγάλο και δύσκολο, λέγοντας μας,  

"Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι".  

      Εμείς, κάθε χρόνο, σε αυτήν την συγκεκριμένη Κυριακή, την Γ' Κυριακή των Νηστειών, την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, εδώ και αιώνες, τον Σταυρό του Χριστού μας τον τοποθετούμε στο κέντρο των Ναών όλης της Ορθοδοξίας, τον κάνουμε επίκεντρο της ζωής μας, τον στολίζουμε όμορφα με ευωδιαστά άνθη, ο ιερέας μας ντυμένος στα πράσινα τον περιφέρει και τον επιδεικνύει μέσα στην εκκλησία του και τέλος μαζί με το ποίμνιο του τον προσκυνά και μοιράζει τα σταυρολούλουδα για ευλογία στους πιστούς.

      Αυτό έκαναν και οι δικοί μας ιερείς, προς το τέλος της Θείας Λειτουργίας. Πρώτα από όλα στόλισαν έναν μεγάλο ξύλινο Σταυρό στο κέντρο του σολέα του Ιερού Ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, μετά διακόσμησαν έναν μικρότερο Σταυρό, μέσα σε ένα καλάθι με όμορφα και ευωδιαστά λουλούδια της άνοιξης που γοργά έρχεται για να αναστήσει την φύση, από τους κήπους της γειτονιάς μας, τον οποίο και ο π. Χρυσόστομος Τελίδης έβαλε πάνω από το κεφάλι του και μαζί με τον π. Χρυσόστομο Κοτσίδη, τον συνεφημέριο του, το λιτάνευσε σε όλο τον Ναό, περιστοιχιζόμενος από τους ιεροψάλτες μας και τους ιερόπαιδες και τοποθετώντας τον στο κέντρο του σολέα, τον προσκύνησαν από κοινού, ιερατείο και λαός, ψάλλοντας... 

"Τον Σταυρό σου προσκυνούμεν Δέσποτα, και την αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζομεν", 

και μετά μας μοίρασαν τα σταυρολούλουδα για ευλογία στα σπιτικά μας και μας αποχαιρέτησαν και μας ευχήθηκαν εγκάρδια...

Ο Σταυρός Του Κυρίου να είναι πάντα το αποκούμπι και η δύναμη όλων μας!!!

Γ΄Κυριακή Νηστειιών 15/3/2015
"Η Σταυροπροσκύνησις"