ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΙ



 "Η ζωή εν τάφω...",
μόνο όμως μέχρι το"Ανάστα ο Θεός..." 
και το Χριστός Ανέστη!!!

       Αφού όλην την ημέρα, η Εκκλησία μας των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης,χτυπώντας πένθιμα τις καμπάνες της έμεινε ανοικτή για να υποδεχθεί τους πιστούς που ήρθαν να προσκυνήσουν τον στολισμένο Επιτάφιο μας,να ανάψουν το κερί τους για τους οικείους τους,να γράψουν τα ονόματα των κεκοιμημένων που θα διαβάσει ο ιερέας στην περιφορά του Επιταφίου,να ασπασθούν τον Σταυρό που δεσπόζει κενός πίσω από τον Επιτάφιο,έφτασε το βράδυ και πάλι μαζευτήκαμε ξανά στην εκκλησιά.

        Αυτήν την φορά για να συνοδεύσουμε τον Επιτάφιο μας στην λιτάνευση του,μπροστά ο Σταυρός μαζί με τα παπαδάκια και τα εξαπτέρυγα,ο Επιτάφιος,οι ιερείς με τους ψάλτες και οι πιστοί κρατώντας στα χέρια αναμμένες λαμπάδες.

        Περνώντας από την οδό Ρήγα Φεραίου φθάσαμε στην οδό Δασκαλίσσης Αθηνάς Τσακίρη,που είναι και το όριο μας με την Ενορία του Αγίου Γεωργίου και εκεί στο εκκλησάκι του Αγίου Παχωμίου,που δεσπόζει στο κέντρο του μικρού πάρκου των Μικρασιατών και το ομορφαίνει, έκαναν οι ιερείς μας την πρώτη δέηση υπέρ υγείας και Θείας βοηθείας όλων των Ανθοκηπιωτών

        Ο π. Χρυσόστομος μας μίλησε για το εκκλησάκι αυτό και την σημασία του,μια και ο Άγιος Παχώμιος ο Αγιορείτης, που σ' αυτόν το έχουμε αφιερώσει,έζησε τα νεανικά του χρόνια στο Ουσάκ,την αρχαία πόλη της Ευκαρπίας της Μικράς Ασίας, τόπος καταγωγής των περισσοτέρων Ανθοκηπιωτών,μετά πήγε στο Άγιον Όρος,όπου μαθήτευσε σε άγιους γέροντες εκεί,για να επιστρέψει και πάλι στο Ουσάκ και εκεί να μαρτυρήσει ομολογώντας την πίστη του.

        Έτσι συνεχίζοντας την διαδρομή μας,φτάσαμε στο σημείο συνάντησης των τριών Επιταφίων των Ενοριών της Ευκαρπίας και έγινε κοινή δέηση από τους όλους τους ιερείς,ενώ ο π.Παύλος μας μίλησε για το νόημα της Ανάστασης που είναι πλέον τόσο κοντά μας.

        Κατά την διαδρομή τα νεότερα παλικάρια των Ανθοκήπων,εναλλάσσονταν μεταφέροντας το Σώμα του Χριστού,παίρνοντας έτσι μεγάλη ευλογία και διατηρώντας ένα ακόμα έθιμο που συναντάτε σ' όλη την Ελλάδα.

         Οι μυροφόρες,μαζί με τους ψάλτες μας και τον κόσμο,έψελναν τα εγκώμια,ενώ κορίτσια με παραδοσιακές στολές,δεξιά και αριστερά του Επιταφίου τον έραναν με λουλούδια,για να φθάσουμε έτσι στο άλλο εκκλησάκι μας, τον Άγιο Χριστόφορο και να κάνουμε εκεί την τελευταία δέηση μας υπέρ των κτητόρων του ναού μας και των κεκοιμημένων αδελφών μας.

        Τέλος επιστρέψαμε στον ναό,σηκώθηκε ο Επιτάφιος μας ψηλά και πέρασε όλος ο κόσμος από κάτω και τέλος ήρθαν οι ιερείς μας και σήκωσαν το σώμα του Χριστού για να το τοποθετήσουν στην Αγία Τράπεζα μέχρι την ημέρα της Αναλήψεως.

        Την επομένη,Σάββατο πρωΐ,κάναμε την πρώτη Ανάσταση και σκορπίσαμε στον ναό μας τα βαΐα της Ανάστασης και της Δόξας Του Χριστού μας,σείστηκε η μικρή εκκλησιά μας από τον θόρυβο που έκαναν οι πιστοί χτυπώντας τα ξύλινα στασίδια και οι πολυέλαιοι του ναού κουνήθηκαν για να δείξουν πως τίποτε πια δεν θα είναι το ίδιο μετά την Ανάσταση του Κυρίου μας.


       Το βράδυ,τα μεσάνυχτα θα ηχήσουν οι καμπάνες χαρμόσυνα αυτήν την φορά και το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ θα μεταφερθεί παντού σε όλη την Ορθοδοξία απ' άκρη σ' άκρη και αυτές οι δύο τόσο γλυκές λέξεις θα μας συνοδεύουν καθημερινά μέχρι την Ανάληψη,θα γίνουν το Καλημέρα μας,το Καληνύχτα μας,η χαρά και η ελπίδα μας.



ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΕΣΤΗ ,αδελφοί μου!!!

TAG