ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ (ΛΟΥΚΑ ΣΤ΄) 20-10-2024 "Η θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών" (Λουκ. η΄ 27-39)

«Ὁ δέ εἶπε· Λεγεών»

Αγαπητοί μου χριστιανοί, φίλοι διαδικτυακοί και αναγνώστες, ακόλουθοι της ιστοσελίδας του Ιερού Ναού μας και των άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ή και προσωπικοί φίλοι και γνώριμοι μέσα από τις επισκέψεις σας τόσες φορές στην κατακόμβη που μας φιλοξένησε όλα αυτά τα χρόνια, και τώρα στην επάνω εκκλησιά μας, όπου συνεχίζουμε την λατρευτική, λειτουργική ζωή της Ενορίας μας, στο όμορφο, περίλαμπρο και περικαλλές πια "σπιτικό" που χτίσαμε για τους Αγίους μας, τους Αγίους Θεοπάτορες, τον Ιωακείμ και την Άννα, τους γονείς της Παναγίας μας, τον "Παππού" και την "Γιαγιά" του Χριστού μας...
(έχοντας κλείσει πριν λίγες μόνο ημέρες, τον 5ο χρόνο λειτουργίας στον ολοκαίνουργιο Ιερό Ναό μας, από το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου του 2019, όπου είχαμε την χαρά και την ευλογία να τελέσουμε τα "Θυρανοίξια" του και για 1η φορά τότε να τελέσουμε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία σε αυτόν, παρουσία του Επισκόπου μας και πλήθος κλήρου και λαού)

...ο Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀπό τήν ὥρα πού ἐγκατέλειψε τήν ἀφάνεια καί βγῆκε σέ δημοσία δρᾶση, δέν ἔμεινε ποτέ σ᾿ ἕνα μέρος. Πήγαινε ἀπό χωριό σέ χωριό, ἀπό πόλη σέ πόλη και ἀπό ἐπαρχία σέ ἐπαρχία διδάσκοντας ένα νέο τρόπο ζωής και συμπληρώνοντας τον Μωσαϊκό νόμο που έμοιαζε πλέον κατά πολύ φτωχότερος μετά την έλευση Του. 

    Ἐπισκεπτόμενος λοιπὸν κάθε μέρος τῆς Παλαιστίνης ἔφτασε κάποτε, ὅπως λέει τὸ Εὐαγγέλιο της Κυριακής αυτής, της 19ης Οκτωβρίου 2024, καὶ στὴν χώρα τῶν Γαδαρηνῶν, μια περιοχὴ που ἦταν ἀνατολικά στὴν ὄχθη τῆς περίφημης λίμνης τῆς Τιβεριάδος. Κατοικεῖτο δὲ η περιοχή αυτή ἀπὸ ἀγροίκους Ἰουδαίους, ποὺ δὲν εἶχαν ούτε ἱερὸ ούτε ὅσιο, ἀλλὰ ὁ νοῦς τους ἦταν διαρκῶς στὴν ὕλη, κατὰ τὸ σύνθημα τῶν ὑλιστῶν «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13· Α΄ Κορ. 15,32).   

     Ἦταν δε πολὺ φιλάργυροι και μόνο τους μέλημα ήταν τα υλικά αγαθά καὶ φυσικά το χρῆμα. 

Ἡ φιλοχρηματία τους ἔφτανε δε μέχρι τοῦ σημείου ὥστε, ἐνῷ ὁ μωσαϊκὸς νόμος ἀπαγορεύε τὸ χοιρινὸ κρέας, αὐτοὶ τὸν είχαν καταπατήσει και ἔβοσκαν κοπάδια με χοίρους και μάλιστα εμπορεύονταν τὸ κρέας τους για νὰ κερδίζουν πουλώντας το ἀκριβά σε κάποιους που επίσης παράνομα το αγόραζαν και το κατανάλωναν για φαγητό. Ένα είδος μαύρης αγοράς της εποχής εκείνης δηλαδή. Μέχρι και σήμερα οἱ Ἑβραῖοι έχουν μείνει πιστοὶ σ᾿ αὐτό, καθὼς ἐπίσης καὶ οἱ μωαμεθανοί, διότι καὶ τὸ Κοράνιο ἀπαγορεύει τὸ χοιρινὸ κρέας για λόγους ακατανόητους για εμάς και παράξενους. Ἀλλὰ ἡ καταπάτησις τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ δὲν μένει χωρὶς συνέπειες. Ὅποιος ἀναιδῶς καὶ κατὰ σύστημα καταφρονεῖ τὶς θεῖες ἐντολές, χάνει τὴν προστασία τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ βρεθεί ἐκτεθειμένος στὴν κακία τῶν δαιμόνων. Τὰ πάθη διώχνουν ἀπὸ τὴν ψυχὴ τὸ Θεὸ καὶ φέρνουν τοὺς δαίμονες, ποὺ δὲν ἀργοῦν νὰ κάνουν κατοχή. Αὐτὴ ἡ κατάστασις ἐπικρατοῦσε στὴν χώρα ἐκείνη.
     Δεῖγμα καὶ ἀντιπροσωπευτικὸς τύπος τῶν Γαδαρηνῶν ἦταν ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ εὑρίσκετο σὲ μιὰ ἔξαλλο κατάσταση. 

Τὸ μάτι του ἦταν βλοσυρό· τὸ λεξιλόγιό του ἦταν ἀκάθαρτο· ἐνδυμασία δὲν φοροῦσε, ἀλλὰ ἔσχιζε τὰ ροῦχα του καὶ περπατοῦσε γυμνός· τὴν νύχτα δὲν πήγαινε στὸ σπίτι του νὰ κοιμηθεί, ἀλλὰ κοιμόταν στὰ μνήματα· τὸν πιάνανε, τὸν δένανε μὲ ἁλυσίδες, κι αὐτὸς εἶχε τέτοια ὑπερφυσικὴ δύναμη, ὥστε ἔσπαζε ὅλες τὶς ἁλυσίδες· ἦταν ὁ φόβος καὶ τρόμος ὅλων τῶν ἀνθρώπων τῆς περιοχῆς ἐκείνης. Αὐτὸς λοιπὸν ἦταν ὁ δαιμονιζόμενος τοῦ εὐαγγελίου που θα ακουστεί αύριο, Στ΄ Κυριακή της εβδομάδος του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά.
     Αὐτὸς ὅμως, ποὺ τὸν ἔτρεμε ὅλος ὁ κόσμος, τρέμει τώρα ὁ ίδιος γιατί βρίσκεται ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ μας, ποὺ εἶναι ὁ νικητὴς καὶ θριαμβευτὴς τῶν δαιμόνων, καὶ τρέμει ὅπως τρέμουν από τον αέρα τὰ φύλλα μέσα στὸ δάσος, τρέμει και οδύρεται όπως το ψάρι έξω από το νερό. 

Καὶ λέει αναγνωρίζοντας τον Θεό μπροστά του «Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου», γιατί ἦρθες ἐδῶ σ᾿ ἐμᾶς, τί θέλεις; Ὁ Χριστὸς τὸν ἐρωτᾷ· Ποιό εἶναι τὸ ὄνομά σου; Κ᾿ ἐκεῖνος ἀπαντᾷ· «Λεγεών» (Λουκ. 8, 28-30).
     Τί θὰ πῇ «λεγεών»; Εἶναι λέξις ἡ ὁποία σημαίνει ἕνα στρατιωτικὸ σῶμα τοῦ ῥωμαϊκοῦ στρατού,διότι τὴν ἐποχὴ ἐκείνη βασίλευε, κυριαρχοῦσε σὲ ὅλο τὸν κόσμο καὶ στὴν Παλαιστίνη ἡ Ῥωμαϊκὴ αὐτοκρατορία. Λεγεὼν λοιπὸν σημαίνει μεγάλη στρατιωτικὴ μονάδα, ὅ,τι εἶναι σήμερα ἡ μεραρχία. 

Ἦταν μιὰ δύναμις 6.000 ἀνδρῶν. Δηλαδὴ 6.000 δαιμόνια «βοσκούσανε» μέσα στὴν καρδιά του και κατέτρωγαν την ψυχή του ανθρώπου αυτού. Δαιμόνια και δαιμονισμένοι, θὰ πεί κάποιος, στην σημερινή εποχή, στὸν αἰῶνα, ποὺ οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται στο διάστημα και που η επιστήμη έχει κάνει τεράστια άλματα;  

     Και που είναι γιατί δεν βλέπουμε τα δαιμόνια; Τι μπορεί να μας κάνουν; Πως μας επηρεάζουν στην καθημερινότητα μας; Εἶναι πολλοὶ αδελφοί μου ποὺ δὲν πιστεύουν στὰ δαιμόνια. Ἐν τούτοις εἶναι μύριες οἱ ἀποδείξεις ὅτι ὑπάρχουν δαίμονες και πως το δαιμονικὸ στοιχεῖο, τυραννεῖ τὴν ἀνθρωπότητα και τὸν κόσμο ὁλόκληρο.

      Αρχικά ρίξτε μιὰ ματιὰ μέσα σας, παρατηρήστε για λίγο τὸν

 ἑαυτό σας και αν εἶστε τίμιοι καὶ εἰλικρινεῖς, ἐὰν ἔχετε τὸ «γνῶθι σαυτόν», ἕνα μυριοστὸ αν έχετε ἀπὸ τὴν αὐτογνωσία ποὺ δίδασκε ὁ Σωκράτης, θα δείτε και θὰ διαπιστώσετε μέσα στὸ πνευματικὸ τοῦτο σύμπαν ποὺ κλείνετε μέσα σας, τις ἐνέργειες τοῦ πονηροῦ πνεύματος και την ύπαρξη των διαμόνων.     

     Από την καθημερινότητα μας καταλαβαίνουμε πως δύο είναι τα σύμπαντα στα οποία ζούμε. Τὸ ἕνα εἶναι τὸ ὑλικὸ, που είναι μικρό, πεπερασμένο και ορατό, και είναι αυτό ποὺ μᾶς περιβάλλει, ενώ τὸ ἄλλο εἶναι τὸ αόρατο, το πνευματικὸ, αυτό ποὺ ἀνοίγεται μέσα μας και είναι ατέρμονο. Αυτός ο πνευματικός κόσμος, δεν είναι μόνο μεγάλος, δεν είναι απλά ἀπέραντος και μυστηριῶδης, και φυσικά δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον ἑαυτό μας. Ἐὰν λοιπὸν ῥίξετε ἕνα βλέμμα στὸν ἑαυτό σας, ἐὰν ἐξετάσετε τὶς λέξεις σας, τὶς φράσεις σας, τὶς ἐνέργειές σας, τις σκέψεις σας, τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς σας, θὰ δείτε ἐκεῖ μέσα μιὰ λεγεῶνα δαιμόνων. 

     Ὁ ἄνθρωπος τοῦ 21ου αἰῶνος πειράζεται ἀπὸ λεγεῶνα δαιμονίων. Ποιά δαιμόνια ἐνεργοῦν μέσα του; Θέλετε νὰ τὰ ἀριθμήσουμε, ή τουλάχιστον να αναφέρουμε μερικά αντιπροσωπευτικά από αυτά; 

     Ἕνα ἀπὸ τὰ ἰσχυρότερα δαιμόνια εἶναι τὸ δαιμόνιο τῆς φιλαργυρίας· εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔκανε τὸν Ἰούδα νὰ πουλήσει τὸ Διδάσκαλό του ἀντὶ τριάκοντα ἀργυρίων. Ἄλλο δαιμόνιο εἶναι αυτό του υπέρμετρου εγωϊσμού και της υπερηφανείας, που δεν αφήνει κανέναν να είναι ανώτερος από εμάς. Ένα άλλο είναι τῆς κενοδοξίας, ποὺ ὠθεῖ τὸν ἄνθρωπο νὰ ἐπιζητεί ὅλο καὶ ὑψηλότερα ἀξιώματα. Ἄλλο δαιμόνιο εἶναι αυτό τῆς σαρκολατρείας, τῆς πορνείας, τῆς μοιχείας. Ἄλλο δαιμόνιο εἶναι αυτό τῆς περιεργείας, της πολυλογίας, της αγένειας, της κακότητας, του κουτσομπολιού. Ἄλλα δαιμόνια εἶναι και αυτά τῶν ἄλλων κακιῶν καὶ παθῶν μας, ποὺ ταλαιπωροῦν τὴν ψυχή μας...και όλην την ἀνθρωπότητα, μην νομίζετε!!! και ο κατάλογος αυτός είναι ατελείωτος.

Ἕνας διάσημος συγγραφεύς, ὁ Ῥῶσος Ντοστογιέφσκυ, πρὸ ἑκατὸ ἐτῶν, προέβλεψε τὸ μέλλον τῆς ἀνθρωπότητος. Κάθισε καὶ ἔγραψε ἕνα βιβλίο το οποίο λέγεται «Οἱ δαιμονισμένοι». Εἶναι μιὰ ψυχογραφία μὲ βαθιές παρατηρήσεις, ἀληθινὴ ψυχολογία τοῦ βάθους. Ἐρεύνησε τὸν ἄνθρωπο καὶ προέβλεψε, πρὶν ἀπὸ ἑκατὸ χρόνια, καὶ εἶπε, αναφερόμενος στο βιβλίο του, για την Ῥωσία βέβαια, αλλά εμείς μπορούμε να το επεκτείνουμε, πως..."μετὰ ἀπὸ λίγο θὰ γίνεις λεγεών…" Καὶ ἔγινε λεγεὼν τελικά ἡ ανθρωπότητα. Ἡ "προφητεία" βγῆκε αληθινή, γιατί λεγεὼν δαιμονίων, ἀθεΐας καὶ ἄλλων παθῶν, κυριάρχησε στον κόσμο μας, έναν κόσμο δύσοσμο και απουκρουστικό.

        Καὶ μὴν νομίζετε ὅτι ἐμεῖς οι Έλληνες, πᾶμε πίσω. Η Ελλάδα μας, η ελληνορθόδοξη πατρίδα μας, που τόσο καμαρώνουμε, ίσως αδικαιολόγητα πλέον, ακολούθησε και συνεχίζει να ακολουθεί αυτήν την παγκοσμιοποιημένη συνταγή και να τι κατάφερε. Η νέα τάξη που επιχειρείτε να εισβάλει αυτήν την στιγμή που αναφερόμαστε στην χώρα μας είναι εμφανής. Μέσα από την προσχηματική  οικονομική κρίση των δέκα...και βάλε!!! τελευταίων ετών, 

αλλά κυρίως την  κοινωνική κρίση και κρίση αξιών και θεσμών, που μαστίζει τον κάθε Έλληνα πολίτη, τα τελευταία χρόνια δε και την υγειονομική κρίση, με την πανδημία ενός ιού, που εμφανίστηκε από το πουθενά και χωρίς καμιά λογική εξήγηση, οδήγησε και την χώρα μας, στον απόλυτο παραλογισμό, ενώ τον λαό μας τον έκανε να είναι διχασμένος, πολωμένος, θυμωμένος και περίεργος σε πολλές των περιπτώσεων, ενώ βλέπουμε καθημερινά τους ανθρώπους στα όρια του, πολύ πρόσφατα και την ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό που μάλλον θα μας αποτελειώσει, ακόμα και πόλεμο λίγο μακριά από τα βόρεια σύνορα μας, μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών, δυο αδελφών Ορθοδόξων λαών, 

με απειλές για πυρηνική σύρραξη και γ' παγκόσμιο πόλεμο, απύθμενη ακρίβεια και ενδεχόμενη επισιτιστική κρίση... πείνα δηλαδή, ενώ πολύ τελευταία στα νότια της γειτονιάς μας, άλλη μια διαμάχη αιώνων κατέληξε σε αιματηρό πόλεμο όλην την μέση Ανατολή, που σήμερα φλέγεται από τα εγκλήματα πολέμου, ένθεν κακείθεν, μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων και με κίνδυνο να γενικευτεί. Και όλα αυτά, αλλά και πολλά ακόμα τέτοια χαριτωμένα να γίνονται στην υφήλιο του 21ου αιώνα...όχι του μεσαίωνα!!! και να  μας ωθούν να ζήσουμε πια και να συνυπάρξουμε με τις Λεγεῶνες δαιμονίων να έχουν εισχωρήσει στην καθημερινότητα της πατρίδας μας, της Ελλάδας μας, και να συνυπάρχουν τώρα μέσα σὲ μιὰ χώρα ἁγίων καὶ μαρτύρων, μια χώρα που κρατά ακόμα ψηλά την Ορθοδοξία και τα ιδανικά της.

      Λεγεώνες όμως μάχονται με απίστευτη ωμότητα των ιδανικών μας, των συμβόλων και των αξιών μας, της πίστης, της ιστορίας και της παιδείας που έχουμε από τους γονιούς μας, της παράδοσης, αλλά και της γλώσσας μας, μα και της ίδιας της πατρίδας μας. Τώρα ὅπου νὰ πᾷς, βρίσκεις λεγεῶνα. Στο σπίτι σου, στην δουλειά σου, στον δρόμο, στην αγορά, στο λεωφορείο, στα σκολειά των παιδιών μας, στις δημόσιες υπηρεσίες, στην κρατική μηχανή, στα νοσοκομεία... στους πολιτικούς μας, παντού!!!

     Μερικοὶ ἀριθμοὶ τὸ ἀποδεικνύουν...και εξηγούμε: Ἄλλοτε διαζύγιο δὲν ἔβγαινε στὴν Ἑλλάδα, αλλά μόνο ο θάνατος χώριζε τὸ ἀνδρόγυνο. Τώρα χιλιάδες τὰ διαζύγια. Να μην αναφέρω πως πλέον τα ζευγάρια δεν ζητούν την ευλογία της Εκκλησίας στην ένωση μεταξύ τους, αλλά κάνουν πολιτικούς γάμους και συνυπογράφουν σύμφωνα συμβίωσης και κάνουν συμβόλαια για να ζήσουν μαζί, ενώ σε λίγο θα γίνει νόμος και στην χώρα μας ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών, αργότερα και η απόκτηση παιδιών από τέτοιους ή παραπλήσιους γάμους, ενώ παράλληλα και οι αμβλώσεις βλέπουμε να είναι στις μέρες μας μια απλή και συνηθισμένη πια ιατρική πρακτική. 

Και μόνο αυτό; Λεγεών οι γυναικοκτονίες, τα παιδιά μας που μαχαιρώνει το ένα το άλλο στα σκολειά τους και παντελώς μακριά από την Εκκλησία του Χριστού μας, τα φαινόμενα τῆς κλοπῆς, των βιασμών, των εγκλημάτων, της εξαπάτησης, Λεγεών η μάστιγα των ναρκωτικών, Λεγεών είναι ο αριθμός των δαιμόνων που περιστοιχίζει όλη μας την βιοτή, ενώ ο θάνατος μας περιστοιχίζει για ασήμαντους λόγους μέσα και έξω από τα σπίτια μας για λίγα ευρώ ή πράγματα αξίας που μπορεί να έχουμε στην κατοχή μας, ή για οπαδικούς λόγους...ή και χωρίς κανένα απολύτως λόγο!!!

      Ἂν κοιτάξουμε μέσα στὸν ἑαυτό μας, λεγεών και εκεί. Ἂν ἐξετάσουμε τὴν κοινωνία μας, λεγεών, επίσης. Ἀναρίθμητα δαιμόνια, ὅπως τὰ περιγράφει ὁ Ντοστογιέφσκυ, τὰ ὁποῖα αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος νὰ τὸν ἐνοχλοῦν μέσ’ στὴν καρδιά του. Τί πρέπει νὰ κάνουμε; Ν᾿ ἀπελπισθοῦμε; Ὄχι βέβαια!!! Ὑπάρχει ὁ νικητὴς τῶν δαιμόνων. Καὶ ὁ νικητὴς τῶν δαιμόνων εἶναι ἕνας. Εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ἐκεῖνος ἦρθε νὰ συντρίψει τὸ κράτος τοῦ διαβόλου. 

Καὶ ἔχει τὴν δύναμη νὰ συντρίβει τὶς φάλαγγες τῶν δαιμόνων μέσω της Εκκλησίας Του και των Ιερών Μυστηρίων της. 

   Μόνο να μην τον διώξουμε όπως έκαναν οι Γαδαρηνοί του Ευαγγελίου μας, επειδή τους ξεβόλεψε από την αμαρτωλή ζωή τους, αλλά να τον καλοδεχθούμε, να τον αφήσουμε να αγγίξει τις ψυχές μας και να αρματωθούμε με τα..."όπλα" Του για να νικήσουμε την Λεγεώνα των δαιμόνων που μας περιβάλλει. Να..."καταταγούμε" στον ειρηνικό..."στρατό" Του και μὲ τα εφόδια που θα παίρνουμε κάθε Κυριακή ή κάθε καθημερινή ημέρα, εδώ μέσα στους Ιερούς Ναούς μας, τον Τίμιο Σταυρό, τα Μυστήρια της Εκκλησίας Του, το Βάπτισμα και το Χρίσμα στην αρχή της ζωής μας, την Θεία Ευχαριστία, δηλαδή την προσευχή που κάνουμε κάθε φορά που προσερχόμαστε στην εκκλησιά της γειτονιάς μας, αλλά και την Θεία Κοινωνία, απαραίτητο συστατικό για να λεγόμαστε και να είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αμέσως μετά, την Εξομολόγηση, τον Γάμο μας και το άλλο Μυστήριο του Ευχελαίου εδώ στον Ναό μας ή καλώντας τον ιερέα στο σπίτι μας και αν θέλει ο Θεός και το άλλο μεγάλο Μυστήριο της Ιεροσύνης για τους νέους που ευλογημένοι από τον Χριστό μας θα θελήσουν να διακονήσουν την Εκκλησία μας μέσα από την Ωραία Πύλη...

εντός του καταπετάσματος, αλλά και άλλα..."όπλα" δυνατά και ανίκητα όπως η Πίστις μας που με την Ορθοδοξία για οδηγό και την στρατιά των Αγίων της, 

η Λεγεώνα του Σατανά θα αναγκαστεί να πέσει στον γκρεμό και θα πνιγεί στην λίμνη της μεγάλης δύναμης μας, γιατί δεν θα μπορεί να πάρει ανάσα όταν ο Χριστός βρεθεί μπροστά της.    

     Μην σας ενοχλεί λοιπόν, αγαπητοί μας αναγνώστες και φίλοι, και μην σας φοβίζει η αριθμητική υπεροχή της Λεγεώνας των δαιμόνων που σας περιβάλλουν, τέχνασμα είναι και αυτό...θορυβώδες και εντυπωσιακό, δεν λέω !!! για να χάσουμε το θάρρος μας. Όμως..."Ημείς κηρύσσομεν Ιησούν Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον και Αναστάντα", την ώρα που ο σατανάς το μόνο που κάνει είναι να επινοεί και να προκαλεί κάθε τόσο..."ειδικά εφέ" κρότου λάμψης, είναι να βαυκαλίζεται και να αυτοδιαφημίζεται με έπαρση και αυθάδεια, μα η αποτυχία του είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη στην ζωή μας με τον Χριστό και την Εκκλησία Του, μπροστάρη στους αγώνες μας !!!

Καλή και ευλογημένη Κυριακή

σε όλους!!!

*παρακάτω στην συνέχεια του άρθρου μας, ακολουθεί το Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής, πρώτα σε πρωτότυπο αρχαίο κείμενο, αλλά κατόπιν και στην νεοελληνική απόδοση του...

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής στ΄Λουκά
της Κυριακής 19ης Οκτωβρίου 2024.
"Η θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών"
(Λουκ. η΄27-39)

Πρωτότυπο κείμενο:

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ ᾿Ιησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. Ἰδὼν δὲ τὸνἸησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. Παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. Πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· τί σοί ἐστιν ὄνομα; Ὁ δὲ εἶπε· λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· Καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν.Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸνἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. Ἐξελθόντα δὲτὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. Ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸγεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. Ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸνἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰτοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν. Ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶςἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν. Ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνήρ, ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. Καὶ ἀπῆλθε καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Ἐκεῖνο τον καιρό, καθώς ἔφτασε ὁ ᾿Ιησοῦς στην περιοχή τῶν Γαδαρηνῶν, τον συνάντησε κάποιος άντρας από την πόλη, που είχε μέσα του δαιμόνια από πολύν καιρό. Ρούχο δεν ντυνόταν ούτε έμενε σε σπίτι, αλλά ζούσε στα μνήματα. Όταν είδε τον Ιησού, έβγαλε μια κραυγή, έπεσε στα πόδια του και του είπε με δυνατή φωνή· τί δουλειά έχεις εσύ μ΄ εμένα Ιησού, Υιέ του υψίστου Θεού; Σε παρακαλώ μη με βασανίσεις. Αυτά τα είπε, γιατί ο Ιησούς είχε διατάξει το δαιμονικό πνεύμα να βγει από τον άνθρωπο. Από πολλά χρόνια τον είχε στην εξουσία του, και για να τον συγκρατήσουν τον έδεναν με αλυσίδες και του έβαζαν στα πόδια σιδερένια δεσμά. Εκείνος όμως έσπαζε τα δεσμά, και το δαιμόνιο τον οδηγούσε στις ερημιές. Ο Ιησούς τον ρώτησε· ποιο είναι το όνομά σου; Εκείνος απάντησε· Λεγεών· διότι είχαν μπει μέσα του πολλά δαιμόνια. Τα δαιμόνια, λοιπόν, τον παρακαλούσαν να μην τα διατάξει να πάνε στην άβυσσο. Εκεί κοντά ήταν ένα κοπάδι από πολλούς χοίρους που έβοσκαν στο βουνό, και τα δαιμόνια παρακαλούσαν τον Ιησού να τους επιτρέψει να μπουν στους χοίρους, και τους το επέτρεψε. Βγήκαν, λοιπόν, από τον άνθρωπο και μπήκαν στους χοίρους. Τότε το κοπάδι όρμησε προς τον γκρεμό και πνίγηκε στη λίμνη. Μόλις οι βοσκοί είδαν τι έγινε, έφυγαν και το είπαν στην πόλη και στην ύπαιθρο. Βγήκαν οι άνθρωποι να δουν τι έγινε και ήρθαν κοντά στον Ιησού. Βρήκαν τον άνθρωπο από τον οποίο βγήκαν τα δαιμόνια να κάθεται δίπλα στον Ιησού, να φοράει ρούχα και να φέρεται λογικά, και φοβήθηκαν. Όσοι είχαν δει τι είχε γίνει, τους είπαν για το πώς ο δαιμονισμένος σώθηκε. Τότε όλο το πλήθος από την περιοχή των Γαδάρων παρακαλούσαν τον Ιησού να φύγει από κοντά τους, γιατί τους είχε πιάσει μεγάλος φόβος. Εκείνος μπήκε στο πλοιάριο για να γυρίσει πίσω. Ο άνθρωπος από τον οποίο είχαν βγει τα δαιμόνια τον παρακαλούσε να τον πάρει μαζί του. Ο Ιησούς όμως του είπε να φύγει, με τα παρακάτω λόγια· γύρισε στο σπίτι σου και διηγήσου όσα έκανε σ΄ εσένα ο Θεός. Εκείνος έφυγε διαλαλώντας σ΄ όλη την πόλη όσα έκανε σ΄ αυτόν ο Ιησούς.