ΚΥΡΙΑΚΗ μετά την εορτήν "Ο Χριστός περιπατών επί της θαλάσσης" (Κυριακή Θ' Ματθαίου ιδ΄ 22 - 43 )

Η ολιγοπιστία του Πέτρου,

...αλλά και η δική μας. 

     Το Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής, αμέσως μετά την εορτή της Κοιμήσεως της Παναγίας μας, που εορτάσαμε πανηγυρικά την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου την οποία και διανύσαμε μέχρι την Πέμπτη 15η του μηνός, ειδικά εμείς εδώ οι Ανθοκηπιώτες, (και αναφέρομε ειδικά για εδώ στους Ανθοκήπους της Νέας Ευκαρπίας λόγω της μεγάλης προστασίας και αγάπης που μας περιβάλλει η Παναγία, αφού εδώ είναι το "πατρικό σπίτι" της, η εκκλησιά των γονιών της, μοναδική στον κόσμο όλο, στην οποία ζει η όμορφη και ξεχωριστή αυτή Κόρη μαζί με την Αγία Άννα και με τον ομόζυγο της Ιωακείμ, την μητέρα και τον πατέρα της, τους προγόνους του Χριστού μας, την "Γιαγιά" και τον "Παππού" της Ορθοδοξίας μας) 

Η δική μας Παναγιά η Χρυσαφίτισσα,
την οποία και στολίσαμε
στην 1η Μικρή Παράκληση, 
την 1η Αυγούστου 2019...

με Ιερές Παρακλήσεις, μια την Μικρή και μια την Μεγάλη, αλλά στολίζαμε και την εικόνα της γλυκιάς Θεοτόκου με ολόφρεσκα άνθη από τους "ανθόκηπους" των σπιτιών μας, τις ανάβαμε λαμπάδες από γνήσιο μελισσοκέρι στην χάρη της, την τοποθετήσαμε στο κέντρο της υπόγειας και προσωρινής εκκλησιάς μας, αφού από πάνω της σύντομα θα τελέσουμε τα Θυρανοίξια του περίλαμπρου και μεγαλοπρεπούς, νέου Ιερού Ναού των Δικαίων Θεοπατόρων γονιών της, το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου 2019, την ακουμπήσαμε ευλαβικά πάνω σε περίτεχνα ξυλόγλυπτα τρισκέλια, με όμορφα χειροποίητα  ασπροκέντια, αλλά την βάλαμε και στο επίκεντρο της ζωής μας και νηστεία κάναμε για να της δείξουμε πόσο την αγαπάμε, αυτής της Κυριακής λοιπόν μέσα στο κατακαλόκαιρο, της 18ης του Αυγούστου του 2019, Ευαγγέλιο το οποίο αυτούσιο ακούγεται από τους ιερείς στις Ορθόδοξες εκκλησίες όλης της οικουμένης, αναφέρεται στην κατάπαυση της τρικυμίας η οποία βασάνιζε το πλοίο στο οποίο βρισκόταν οι Μαθητές. Και αυτή η κατάπαυση έγινε με την θαυματουργική ενέργεια του Χριστού. 

     Ο Χριστός, μετά το θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων, που ακούσαμε την προηγούμενη Κυριακή, ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθεί, ενώ στο πλοίο οι Μαθητές υπέφεραν από τα κύματα. Σε αυτήν την δύσκολη στιγμή ο Χριστός ήλθε περπατώντας πάνω στα κύματα και πρώτα θεράπευσε την ολιγοπιστία του Πέτρου και μετά κατέπαυσε τον άνεμο με αποτέλεσμα να ηρεμήσουν οι υπόλοιποι Μαθητές.

    Αν εμβαθύνουμε προσεκτικότερα στην Ευαγγελική περικοπή αυτή θα δούμε πολλούς τρόπους με τους οποίους μας βοηθά ο Χριστός, αλλά θα δούμε ότι και εμείς ανταποκρινόμαστε διαφοροτρόπως στην Χάρη Του. Πάντως όπως και να ερμηνεύσουμε τα λόγια αυτά του Ευαγγελιστού Ματθαίου, 

θα πρέπει να καταλάβουμε πως για να γίνει τελικά ή συνάντηση μας με τον Χριστό, θα πρέπει και εμείς να ανταποκριθούμε στο μόνιμο κάλεσμα Του προς εμάς, θα πρέπει δηλαδή να υπάρξει συντονισμός με τον Δημιουργό μας και πίστη για να κάνουμε την υπέρβαση, να περπατήσουμε τελικά πάνω στην φουρτουνιασμένη θάλασσα. Ο Χριστός θέλει από εμάς να έχουμε θάρρος  για να μπούμε μέσα στην θάλασσα Του και πίστη για να την διαβούμε μέχρι την αγκαλιά Του.

    Ο Χριστός κινείται με διαφορετικό κάθε φορά τρόπο προς εμάς. Άλλοτε μας κρίνει και αποσύρεται από την ζωή μας, αναστέλλει την Χάρη Του και μας αφήνει να δοκιμαστούμε, ώστε έτσι να καταλάβουμε την αδυναμία μας και με αυτόν τον τρόπο να εκφρασθεί και η ελευθερία μας. Υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις στην ζωή μας, που φαίνεται ότι τα προβλήματα είναι πολλά και στοιβιάζονται βουνό μπροστά μας, ενώ εμείς αισθανόμαστε πως είμαστε μόνοι και λίγοι, εγκαταλελειμμένοι και από αυτόν τον Ίδιο τον Θεό. 

    Άλλοτε πάλι ο Χριστός έρχεται μέσα στα κύματα της ζωής μας, στους πειρασμούς που μας βασανίζουν και μας ζητά να βγούμε από το πλοίο της ζωής μας, να βγούμε, δηλαδή, από την φιλαυτία και τον εγωϊσμό μας και να βαδίσουμε πάνω στα κύματα γιατί εκεί θα δοκιμασθεί η πίστη μας.

 Όμως εμείς, όπως ο Πέτρος, ολιγοπιστούμε, δεν έχουμε την ψυχική ανδρεία να βγούμε από το καταφύγιο του εαυτού μας, και κλεινόμαστε μέσα στην φυλακή του εγώ μας. 

   Και άλλοτε πάλι, ο Χριστός εισέρχεται μέσα στο πλοίο της ζωής μας, μπαίνει στην πονεμένη ζωή μας, φωλιάζει στην ματωμένη καρδιά μας, επουλώνει τα ψυχικά τραύματα μας και τότε έρχεται η μεγάλη γαλήνη και πολυαναμενόμενη ειρήνη. Ο Χριστός χρησιμοποιεί λοιπόν πολλούς τρόπους για να μας βοηθήσει και να μας σώσει.

    Αλλά και εμείς ανταποκρινόμαστε διαφορετικά σε κάθε κίνηση και ενέργεια του Χριστού. Άλλοτε απογοητευόμαστε από την φαινομενική απομάκρυνση Του, χωρίς να αντιληφθούμε πως εμείς οι ίδιοι τον διώχνουμε με την συμπεριφορά και τις πράξεις μας και έτσι χάνουμε το θάρρος μας η στρεφόμαστε ακόμα και εναντίον Του, χωρίς να καταλαβαίνουμε την σημασία αυτής της παιδαγωγικής ενεργείας του Χριστού. 

   Άλλοτε, ενώ Εκείνος μας καλεί να βγούμε από τον εαυτό μας, από τα πάθη μας και να ελευθερωθούμε από την δουλεία τους, εμείς δυσανασχετούμε και διαμαρτυρόμαστε. Λέμε: «Γιατί Θεέ μας ενοχλείς; Άφησε μας στην ησυχία μας. Δεν θέλουμε να σε ακολουθήσουμε». Ένα παράδειγμα: Χτυπά η καμπάνα την Κυριακή το πρωΐ και εμείς αποκαμωμένοι από την ολονύκτια έξοδο του Σαββάτου, ξενυχτισμένοι και αποκαμωμένοι στεναχωριόμαστε με το άκουσμα της, ενίοτε δε τα βάζουμε και με τον παπά και σε ακραίες και πολύ μεμονωμένες μα υπαρκτές περιπτώσεις...πιστέψτε με...

καταγγέλλουμε και το γεγονός ως ενοχλητικό στην Αστυνομία ή και στην Μητρόπολη μας, μα ευτυχώς η πλειοψηφία του κόσμου νοιώθει ακόμα ασφάλεια στο άκουσμα της καμπάνας από το καμπαναριό της εκκλησίας του, νοιώθει το άδολο κάλεσμα της, που μόνο αυτή μπορεί πια να του απευθυνθεί και παραμένει ήσυχος, ακόμα και αν δεν ανταποκριθεί σε αυτό. 

        Και άλλοτε τον αφήνουμε να εισέλθει μέσα στο πλοίο της ζωής μας  κάνοντας Τον μέρος της, να μπει και να κατοικήσει μέσα στο σπίτι μας σαν αρχηγός του και καθοδηγητής στην καθημερινότητα μας, να ζήσει μέσα  στην ψυχή μας και τέλος να γίνει μέλος της οικογενείας μας, οπότε και δοκιμάζουμε τότε την ευεργετική παρουσία Του.

      Πολλούς τρόπους χρησιμοποιεί ο Χριστός για να μας θεραπεύσει, αλλά και εμείς χρησιμοποιούμε πολλούς τρόπους για να τον αποδεχθούμε ή να τον αρνηθούμε. 

Το ευτύχημα θα είναι να συντονιζόμαστε πάντοτε στον τρόπο που χρησιμοποιεί κάθε φορά ο Χριστός για να μας βοηθήσει, αν υπομείνουμε την "σιωπή" Του, αν ανταποκρινόμαστε στην κλήση του για έξοδο από την φυλακή των παθών και αν ανοίγουμε την καρδιά μας για να Τον δεχθούμε μέσα σε αυτήν. 

    Γιατί, αν Εκείνος προτιμά την σιωπή και εμείς θέλουμε  εγωιστικά τον λόγο Του, αν Εκείνος ενδιαφέρεται για την ελευθέρωσή μας από τα πάθη και εμείς αρεσκόμαστε στην ζωή των παθών, αν Εκείνος θέλει να έλθει στην καρδιά μας και εμείς του το αρνούμαστε, τότε δεν μπορεί να γίνει η πολυπόθητη συνάντηση μας. 

 Ο Χριστός πάντα θα είναι δίπλα μας και θα μας λέει "...θαρσείτε, εγώ ειμί, μή φοβείσθε.", πάντα θα μας καλεί να πάμε κοντά Του "Ο δέ είπεν,  ελθέ.",  όμως πρώτα πρέπει να προηγηθεί η δική μας αίτηση, όπως έκανε ο Πέτρος, "Κύριε, ει σύ εί, κέλευσόν με προς σε ελθείν επί τα ύδατα."  

Και όταν τελικά αφήσουμε τα πάντα πίσω μας, τους εγωισμούς, τις αμαρτίες και τα πάθη μας και κατευθυνθούμε μέσα στην "προσωπική τρικυμία" μας προς Αυτόν, πρέπει να μην ολιγοψυχήσουμε, να μην ολιγοπιστήσουμε, αλλά προσηλωμένοι στον δρόμο μας, να συντονιστούμε με το θέλημα του Κύριου μας και έτσι ποτέ, μα ποτέ δεν θα Τον ακούσουμε να μας λέει...   "...ολιγόπιστε! Εις τί εδίστασας;"

       Όμως όλοι μας γνωρίζουμε πως το καλοκαίρι και ιδιαίτερα από την επομένη της 15ης του Αυγούστου και αργότερα στις αρχές του Φθινοπώρου, τον Σεπτέμβριο, ξεκινούν οι ετοιμασίες για την Μεγάλη Πανήγυρη μας και για την εορτή της Συνάξεως των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης και όλοι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να κάνουμε φέτος το καλύτερο πανηγύρι από όλα, γιατί τίποτε λιγότερο δεν αξίζει στους Αγίους προστάτες μας και προστάτες των άτεκνων ζευγαριών που προσφεύγουν στην χάρη τους.Επί τροχάδην σας αναφέρουμε το πρόγραμμα των τετραήμερων λατρευτικών και λαογραφικών εκδηλώσεων μας:

     Έτσι από την Παρασκευή 6η Σεπτεμβρίου 2019 ξεκινάμε με την Αγρυπνία μας, και ακολουθούν την επομένη το απόγευμα, Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019, ο Εσπερινός της εορτής της Γεννήσεως της Θεοτόκου και η Παράκλησις στην μητέρα της, την Αγία Άννα, και κατόπιν έχουν προγραμματιστεί λαογραφικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις με χορευτικά συγκροτήματα από τον όμορφο τόπο μας, ενώ ξημερώνοντας Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019 θα τελεστεί η Θεία Λειτουργία για το Γενέσιο της Παναγίας και στο τέλος θα διαβαστεί κόλλυβο για τους Μικρασιάτες συντοπίτες μας στο Ουσάκ, την αρχαία Ευκαρπία της Μικράς Ασίας, εξού και η Νέα Ευκαρπία που δημιούργησαν από το μηδέν εδώ, φίλοι και συγγενείς που έχασαν την ζωή τους στις αλησμόνητες πατρίδες και στην Μικρασιατική καταστροφή του 1922, παρουσία αντιπροσωπείας του Μικρασιατικού Συλλόγου "Ουσάκ" της Νέας Ευκαρπίας. 
   Την Κυριακή το απόγευμα στις 6.00. θα τελεστεί η Λιτανεία της Εφεστείου Εικόνος των Αγίων μας και μαζί με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας και πλήθος ιερέων αμέσως μετά θα τελέσουμε τον Πανηγυρικό Εσπερινό, 
για να ακολουθήσει αμέσως μετά και πάλι παραδοσιακό λαογραφικό πανηγύρι με τραγούδια από ζωντανή ορχήστρα φίλων μας καλλιτεχνών, του κου Βέργου Δημήτρη, που διετέλεσε και Επίτροπος στον Ναό μας και την παρέα του, αλλά θα προηγηθούν αρχικά όλα τα χορευτικά συγκροτήματα από τους Συλλόγους του Δήμου Παύλου Μελά και όχι μόνο, που θα φιλοξενήσουμε, συνολικά πάνω από 200 χορευτές έχουν προσκληθεί και θα γεμίσουν τις τρεις ημέρες των εκδηλώσεων μας την εξέδρα έξω στο μεγάλο προαύλιο της εκκλησιάς μας.
    Την επομένη, Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2019 το πρωΐ θα τελεστεί  πανηγυρικά η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Επίσκοπο μας, ενώ θα διαβαστεί και η ευχή της Αγίας Άννας για τα ζευγάρια μας που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν και αμέσως μετά θα κατευθυνθούμε στον επάνω ολοκαίνουργιο Ναό μας, που ετοιμάζεται για τα Θυρανοίξια του το Σάββατο 12, και την Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019, και εκεί θα γίνει η καθιερωμένη Δέησις για την σύντομη 1η λειτουργία του. 
    Το βράδυ της ίδιας ημέρας, της Δευτέρας 9 Σεπτεμβρίου 2019, μετά τον Εσπερινό, το κτιτορικό Μνημόσυνο και την Ιερά Παράκληση των Αγίων Θεοπατόρων, θα έχουμε καλεσμένο τον κο Τριαντάφυλλο Πουρσανίδη, που μας αγαπά και πάντα ανταποκρίνεται στην πρόσκληση μας και την όμορφη παρέα του για να μας διασκεδάσει και να χαρεί την φιλοξενία μας.
    Έτσι, με τον πιο όμορφο τρόπο, πρώτα ο Θεός, που ευχόμαστε να μας κάνει καλές ημέρες εκείνο το τετραήμερο, θα κλείσει η Ενορία μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, αργά το βράδυ της Δευτέρας 9ης Σεπτεμβρίου 2019, τις λατρευτικές και λαογραφικές εκδηλώσεις του τετραήμερου φέτος Πανηγυριού της, που συνδιοργανώνουμε και φέτος αντάμα και με αγαστή συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο μας, των "Ανθοκήπων", και το δραστήριο Προεδρείο και τα μέλη του, του ενός και μοναδικού Συλλόγου μας, που προσπαθεί τα μέγιστα για τον τόπο μας και την ανάπτυξη του. 
     Ζητώ από όλους εσάς, τους ενορίτες μου αρχικά, αλλά και τους προσκυνητές και φίλους μας, που έρχεστε από άλλες ενορίες κάθε χρόνο για να μας βοηθήσετε και να προστεθείτε στον όμορφο και ειρηνικό στρατό των διακονητών της Μεγάλης Πανηγύρεως του τόπου μας, 
ζητώ την αγάπη και την προσευχή σας αλλά και την βοήθεια και την συμπαράσταση σας για τις τέσσερις εκείνες ημέρες που θα πανηγυρίσει η Ενορία μας. Να μην λείψει κανείς αδελφοί μου από τα διακονήματα, και το βαρύ πρόγραμμα της Πανήγυρης, εξάλλου κανένας δεν περισσεύει στον αγώνα μας αυτόν, αλλά όλοι μαζί, να αφήσουμε για τέσσερις μόνο ημέρες αυτόν τον χρόνο τις υπόλοιπες δουλειές και τις ενασχολήσεις  μας, όσο σοβαρές και αν είναι αυτές και να διοργανώσουμε "εις δόξαν Θεού" και προς τιμήν των Αγίων μας, το καλύτερο πανηγύρι που κάναμε ποτέ, όπου αναμένετε και φέτος να προσελκύσει πάνω από 4000 πανηγυριστές και επισκέπτες, που πρέπει εμείς ιεραποστολικά να τους γνωρίσουμε την Ενορία μας και αγαπητικά να τους συστήσουμε στους Αγίους μας.
    Καλή Κυριακή αδελφοί μου και...
             ...Καλή Πανήγυρη !!!

*παρακάτω ακολουθεί το Ευαγγέλιο της Κυριακής στο πρωτότυπο κείμενο, αλλά και σε νεοελληνική απόδοση... 

Το Ευαγγέλιον  της Κυριακής Θ' Ματθαίου Κυριακή της 29ης Ιουλίου 2018
(Κατά Ματθαίον ιδ΄22-34) Πρωτότυπο κείμενο:

Και ευθέως ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν, έως ου απολύση τους όχλους. και απολύσας τους όχλους ανέβη εις τό όρος κατ΄ ιδίαν προσεύξασθαι. οψίας δέ γενομένης μόνος ην εκεί. το δε πλοίον ήδη μέσον της θαλάσσης ην, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων· ήν γάρ εναντίος ο άνεμος. τετάρτη δε φυλακή της νυκτός απήλθε προς αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί της θαλάσσης. και ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμα εστί, και από τού φόβου έκραξαν. ευθέως δε ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς λέγων· θαρσείτε, εγώ ειμί· μη φοβείσθε. αποκριθείς δε αυτώ ο Πέτρος είπε· Κύριε, ει συ ει, κέλευσόν με προς σε ελθείν επί τα ύδατα. ο δε είπεν, ελθέ. και καταβάς από του πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τα ύδατα ελθείν προς τον Ιησούν. βλέπων δε τον άνεμον ισχυρόν εφοβήθη, και αρξάμενος καταποντίζεσθαι έκραξε λέγων·Κύριε, σώσόν με. ευθέως δε ο Ιησούς εκτείνας την χείρα επελάβετο αυτού και λέγει αυτώ· ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας; και εμβάντων αυτών εις το πλοίον εκόπασεν ο άνεμος οι δε εν τω πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες· αληθώς Θεού υιός ει. Και διαπεράσαντες ήλθον εις την γην Γεννησαρέτ.

Απόδοσις στην νεοελληνική:

Αμέσως ύστερα ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη. Αφού τους διέλυσε, ανέβηκε μόνος του στο βουνό να προσευχηθεί. Όταν βράδιασε ήταν μόνος του εκεί. Στο μεταξύ το καΐκι βρισκόταν κιόλας στη μέση της λίμνης και το παίδευαν τα κύματα, γιατί ήταν αντίθετος ο άνεμος. Κατά τα ξημερώματα, ήλθε ο Ιησούς κοντά τους περπατώντας πάνω στη λίμνη. Οι μαθητές, όταν τον είδαν να περπατάει πάνω στη λίμνη, τρόμαξαν· έλεγαν πως είναι φάντασμα κι έβαλαν τις φωνές από το φόβο τους. Αμέσως όμως ο Ιησούς τους μίλησε και τους είπε: «Θάρρος! Εγώ είμαι· μη φοβάστε.» Ο Πέτρος του αποκρίθηκε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω κοντά σου περπατώντας στα νερά». Κι εκείνος του είπε: «Έλα». Κατέβηκε τότε από το πλοίο ο Πέτρος κι άρχισε να περπατάει πάνω στα νερά για να πάει στον Ιησού. Βλέποντας όμως τον ισχυρό άνεμο φοβήθηκε, κι άρχισε να καταποντίζεται· έβαλε τότε τις φωνές: «Κύριε, σώσε με!» Αμέσως ο Ιησούς άπλωσε το χέρι, τον έπιασε και του λέει: «Ολιγόπιστε, γιατί σε κυρίεψε η αμφιβολία;» Και μόλις ανέβηκαν στο καΐκι κόπασε ο άνεμος. Τότε όσοι ήταν στο καΐκι ήρθαν και τον προσκύνησαν λέγοντας: «Αληθινά, είσαι ο Υιός του Θεού!» Αφού διασχίσανε τη λίμνη, ήρθαν στην περιοχή της Γεννησαρέτ.