ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ (Ευαγγέλιον Κυριακής προ των Φώτων. "κατά Μάρκον α' 1-8")

Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν Ἁγίων καί δικαίων, Ἰωσήφ τοῦ Μνήστορος, Δαυίδ τοῦ Βασιλέως, καί Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.

***********
"...ἐγώ μέν ἐβάπτισα ὑμᾶς ἐν ὕδατι, 

αὐτός δέ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ." 

Το πρόγραμμα
του Αγίου Δωδεκαημέρου...

     Μέσα στο χαρμόσυνο πνεύμα της περιόδου που διανύουμε, "Δωδεκαήμερο"    την ονομάζει η Εκκλησία μας αφού αποτελείται από ένα μεγάλο εορταστικό και πανηγυρικό διάστημα χωρίς νηστεία, εκτός από αυτή της Παραμονής των Θεοφανίων, που με πρωταγωνιστή τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό μας, εμπεριέχει την εορτή των Χριστουγέννων, την άφιξη και προσκύνηση των Μάγων, την Σύναξη της Θεοτόκου, την εορτή του Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, 

...στην Ενορία μας.
(κάντε κλικ για να το δείτε...)

το αποτρόπαιο γεγονός των αναιρεθέντων υπό του Ηρώδου δεκατεσσάρων χιλιάδων νηπίων, και κατόπιν την Απόδοση της εορτής των Χριστουγέννων την 31η Δεκεμβρίου, την σημερινή μέρα δηλαδή μα μάλιστα Κυριακή, τελευταία ημέρα του 2017,  όπου η Εκκλησία μας προτάσσει τα πρόσωπα των Αγίων και Δικαΐων, Ιωσήφ του μνήστορος της Παναγίας μας, του Δαυΐδ του Βασιλέως, αλλά και αυτό του Ιακώβου του Αδελφοθέου. 

      Συνεχίζει το εορταστικό αυτό δωδεκαήμερο την 1η του νέου ημερολογιακού έτους με την Περιτομή Του Κυρίου μας κατά την Ιουδαϊκή παράδοση, αλλά την ίδια ημέρα τιμητικά και την εορτή ενός εκ των σπουδαιοτέρων Πατέρων της Εκκλησίας μας, ενός εκ των Τριών Ιεραρχών και προστατών της Παιδείας και των Γραμμάτων, του Αγίου, Μεγάλου και Ουρανοφάντορος Βασιλείου, του πραγματικού "Άγιου Βασίλη" της Ορθοδοξίας μας και τα όμορφα ελληνικά και παραδοσιακά έθιμα, τα κάλαντα του, 

στα οποία ακούμε να έρχεται από την Καισαρεία στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας και όχι την Λαπωνία της Φιλανδίας, να, "...κρατά εικόνα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι..." και όχι σάκο με δώρα που του έφτιαξαν τα ξωτικά του,  αλλά και το έθιμο της πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιτας του, μια παμπάλαια παράδοση που μας θυμίζει το θαύμα του Αγίου με τα ψωμάκια του και τα χρυσά κοσμήματα που είχαν μέσα και τελικά επέστρεψαν θαυματουργικά στους ιδιοκτήτες τους. Την ιστορία αυτή σας την έχω πει πολλές φορές μέχρι τώρα, την έχω ανεβάσει και στο διαδίκτυο μέσω της όμορφης ιστοσελίδας της Ενορίας μας, οπότε και θα την γνωρίζετε, αν πάλι όχι θα την βρείτε εύκολα στα δίπτυχα φυλλάδια που έχω ετοιμάσει για εσάς στις ενημερωτικές προθήκες μας μπαίνοντας στην όμορφη μα προσωρινή κατακόμβη της εκκλησιάς μας.

     Έτσι θα φθάσουμε κατόπιν, μέσα από την Παραμονή και την Ακολουθία των Μεγάλων Βασιλικών και Δεσποτικών Ωρών των Θεοφανείων και την αυστηρή νηστεία μέχρι να πιούμε τον Μεγάλο Αγιασμό ανήμερα της εορτής, στα Άγια Θεοφάνεια με την Βάπτιση Του Κυρίου μας από Άγιο Ιωάννη, Πρόδρομο και Βαπτιστή Του, που εορτάζει την επομένη των Θεοφανείων, την 7η Ιανουαρίου, και θα κλείσει έτσι με αυτόν τον τρόπο το "Άγιο Δωδεκαήμερο" με μια γλυκιά μελωδία να αντηχεί ως επίλογος της Μεγαλύτερης Πανήγυρης της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, Εορτής της του Χριστού Γεννήσεως, μέσα στα αυτιά μας, αυτή που ακούμε στα παραδοσιακά κάλαντα των Θεοφανείων, που τείνουν να εξαφανιστούν πια αφού κανένας δεν τους τα μαθαίνει,  όπου τα παιδιά μας στους δρόμους θα τα ακούσουμε παραμονή της εορτής  παρακλητικά να ζητούν του Αγίου Ιωάννου,   "...Άϊγιάννη  αφέντη και βαπτιστή,  βάπτισε και μένα Θεού παιδί..."

      Μέσα από αυτήν την μεγάλη εισαγωγή που σας έκανα αγαπητοί μας αναγνώστες και φίλοι, διαδικτυακοί και μη, και ίσως να σας κούρασα με την πολυλογία μου, ήθελα να μην μείνει κανένας σας χωρίς να γνωρίζει το εκκλησιαστικό και παραδοσιακό τυπικό του λαού και της Πίστης μας, για την  χαρμόσυνη αυτή περίοδο. Όμως ας δούμε και την κυριακάτικη Ευαγγελική περικοπή από το πρώτο κεφάλαιο του κατά Μάρκον Ευαγγελίου και τους στίχους ένα έως και οκτώ, που ακούγετε από τον ιερέα νωρίτερα το πρωΐ κατά την Θεία Λειτουργία...και ακούν όσοι  εκκλησιάζονται από νωρίς... το οποίο είναι αφιερωμένο, παρότι αργεί ακόμα η εορτή του, στον Άγιο Ιωάννη, Προφήτη, Πρόδρομο και Βαπτιστή του Κυρίου μας.

     Ο Τίμιος Πρόδρομος υπήρξε ο Όρθρος που ανήγγειλε τον ερχομό της ημέρας του Κυρίου. Ο Όρθρος που προηγήθηκε της Ανατολής του Ηλίου της δικαιοσύνης. Έτσι τον ονομάζει ένας ύμνος των Θεοφανείων . «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου», ακούμε από το στόμα του Ασκητού. Ο χαρισματικός άνθρωπος που αναδείχθηκε και ονομάστηκε από την Εκκλησία μας ως «μείζων εν γεννητοίς γυναικών». Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος κηρύσσει προδρομικά μέσα στην έρημο το μήνυμα του Ευαγγελίου του Χριστού. Ξαναθυμίζει τα προφητικά λόγια του Ησαΐου ο Ευαγγελιστής Μάρκος, που βεβαίως αναφέρονται στον μεγάλο ερημίτη του Ιορδάνου. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος κηρύσσει, με πέντε βαρυσήμαντες λέξεις ό,τι θα διδάξει λίγο αργότερα ο Ιησούς: «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών».

      Λίγες σε αριθμό οι λέξεις του, αλλά βαριές σε δύναμη μαρτυρίας. Ο άγγελος της ερήμου προετοιμάζει τον ερχομό του Κυρίου και κηρύσσει συνοπτικά τις διαστάσεις του λυτρωτικού του έργου. Το προδρομικό αυτό έργο του Ιωάννου καθαγιάζεται και επικυρώνεται από τον εν Τριάδι Θεό στο γεγονός της βαπτίσεως του Κυρίου. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν αναμφίβολα μια ασκητική φυσιογνωμία. «Είχε το ένδυμα αυτού από τριχών καμήλου και ζώνην δερματίνην περί την οσφύν αυτού, η δε τροφή αυτού ην ακρίδες και μέλι άγριον ». Αυτό σημαίνει πως ο Ιωάννης ήταν συγχρόνως και πρόδρομος, αλλά και υπόσχεση όλων των Αγίων ασκητών της χριστιανικής ερήμου. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι το βασικό έργο του Ιωάννου ήταν ν' αφυπνίσει τις συνειδήσεις των ακουόντων το κήρυγμά του και όχι να θωπεύσει τα αυτιά τους.

      Το κήρυγμά του, κήρυγμα μετανοίας, σκόπευε στην συνειδητοποίηση και εξαγόρευση της ενοχής τους, των αμαρτιών τους. «Και εξεπορεύετο προς αυτόν πάσα η Ιουδαία χώρα και οι Ιεροσολυμίται, και εβαπτίζοντο πάντες εν τω Ιορδάνη ποταμώ υπ' αυτού εξομολογούμενοι τας αμαρτίας αυτών». Η μαρτυρία, η φωνή του αγγέλου της ερήμου, είναι η ίδια η φωνή της Εκκλησίας που βοηθά τον άνθρωπο να αναγνωρίσει στο πρόσωπο του Χριστού τον Μεσσία μέσα στην ξερή και άνυδρη έρημο του παρόντος κόσμου. Η Εκκλησία μας καλεί και σήμερα να ακούσουμε την «φωνή βοώντος εν τη ερήμω ...» και να προετοιμάσουμε όλοι μας «την οδόν Κυρίου», για να εξανθίσει η έρημος που ζούμε και λέγεται σύγχρονη κοινωνία και ο καθένας μας να βιώσει το βαθύτερο και πολυδύναμο νόημά της με το « απελθείν εις ερημίαν των παθών του».

     Όμως, την ημέρα αυτή, την 31η Δεκεμβρίου, τελευταία του 2017, το οποίο και αποχαιρετούμε με ανάμικτα ομολογουμένως συναισθήματα, συμπτωματικά φέτος Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν, αλλά και Κυριακή προ των Φώτων και πάλι συμπτωματικά, αποδίδετε …τελειώνει υμνολογικά δηλαδή, βάσει του τυπικού, η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου. 

   Αλλά την ίδια Κυριακή, όλοι οι χριστιανοί εορτάζουμε μέσα από το Συναξάρι της Εκκλησίας μας και τρεις ακόμα Αγίους της, Δίκαιους μάλιστα τους ονομάζει όπως και τους δικούς μας Αγίους, τους Αγίους Θεοπάτορες. Εορτάζουμε τον Ιωσήφ, τον μνηστήρα και προστάτη της Παναγίας μας και αργότερα προστάτη του Χριστού μας, που τον μεγάλωσε, τον άνδρωσε, τον καμάρωνε όλα αυτά τα χρόνια μαζί με τα άλλα παιδιά του και τον κατά κόσμον "ετεροθαλή" αδελφό του, ίσως αν θα μπορούσαμε έτσι να χαρακτηρίσουμε τον Ιάκωβο τον Αδελφόθεο, που επίσης εορτάζουμε σήμερα, μα τον είδαμε τον Ιωσήφ και να αγωνιά, όταν τον έχασε δωδεκαετή για να τον βρει μαζί με την Παναγία μας μετά από τρεις ολόκληρες μέρες αναζήτησης να ερμηνεύει τις Γραφές, να διδάσκει και να κηρύττει μέσα στον Ναό τους ίδιους τους ιερείς και τους συνάγωγούς Του, αφήνοντας τους άφωνους για την πρώιμη σοφία Του, ενώ αυτός ο καημένος μαραγκός τον προόριζε ως διάδοχο στον ξυλουργείο του, και εντέλει αποδείχθηκε, αλλάζοντας τον ρου της ιστορίας, δια του Τιμίου Ξύλου και του Σταυρού Του, όπου μαρτύρησε για εμάς, ως Λυτρωτής και Σωτήρας μας.

       Για τον Άγιο Ιάκωβο τον Αδελφόθεο, καλό είναι να γνωρίζουμε επίσης πως επιλέχθηκε από τους Αποστόλους ως ο πρώτος Επίσκοπος Ιεροσολύμων,  ενώ ο ιουδαϊκός λαός τον ονόμασε Δίκαιο, αλλά και «Ωβλία», που στα εβραϊκά σημαίνει «προμαχών λαού» και «δικαιοσύνη».  Επίσης ήταν πολυγραφότατος, έχοντας μας αφήσει παρακαταθήκη σπουδαία γραπτά, όπου σε ένα από αυτά να σας αναφέρω ενδεικτικά, επαίροντας την δύναμη της πίστης μας μέσω των έργων αντί των λόγων, μας λέει πως, "...Ώσπερ γαρ το σώμα χωρίς πνεύματος νεκρόν έστιν, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων νεκρά έστι", ενώ μην λησμονούμε πως σε αυτόν οφείλουμε και το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου, "...εις ίασιν ψυχή τε και σώματος...", που τελείται δυο φορές τον χρόνο, μέσα στην Μικρή Σαρακοστή των Χριστουγέννων αλλά και την Μεγάλη Τεσσαρακοστή του Πάσχα στους Ιερούς Ναούς, μα και όποτε το ζητήσουν οι ενορίτες μας και καθ' όλην την διάρκεια του έτους στα σπίτια τους. 

     Επίσης ας γνωρίζουμε πως ακόμα και Θεία Λειτουργία έγραψε, η οποία μπορεί να μην συνηθίζεται στις Ενορίες, αλλά δεν παύει να είναι σημαντικό κομμάτι της Εκκλησίας των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Όμως όλοι εμείς οι Ανθοκηπιώτες  γνωρίζουμε πως στον Άγιο Ιάκωβο τον Αδελφόθεο οφείλουμε και όλα αυτά που γνωρίζουμε για την τριετή Παναγία μας και την πρώιμη ζωή της με τους δικούς μας Αγίους, τους Θεοπάτορες γονείς της και προγόνους του Χριστού μας, από το απόκρυφο πρωτευαγγέλιο του, από όπου και αντλούμε χρήσιμες πληροφορίες και ας μην το συμπεριέλαβε η Εκκλησίας μας στα επίσημα έγγραφα της, μια τριετή ιστορία, που τόσο όμορφα εικονογραφημένη από τον αγιογράφο φίλο μας, κο Νικόλαο Ζέκιο, την βλέπουμε μέσα στο όμορφο παρεκκλήσι της μικρούλας Παναγίας μας, όπου και διαβάζετε από τους ιερείς η ευχή για την λύσιν της ατεκνίας και της στειρότητας στην Αγία Άννα μας, όποτε τους ζητηθεί. 

       Τέλος ας γνωρίζουμε για την μεγάλη αυτή προσωπικότητα της Αρχαίας Εκκλησίας μας, τον Άγιο Ιάκωβο τον Αδελφόθεο, πως παρότι αγαπητός στους Εβραίους συμπολίτες του και στον απλό λαό, δεν απολάμβανε της ίδιας αγάπης και από τους Γραμματείς και Φαρισαίους, οι οποίοι ενοχλούνταν από τα λόγια του και έψαχναν να βρουν την ευκαιρία να τον συκοφαντήσουν και τελικά να τον σκοτώσουν μαρτυρικά, βάζοντας, άθελα τους, ένα ακόμη πολύτιμο πετράδι στο λαμπερό Στέμμα του Βασιλέως και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά και υποτιθέμενου από τον κόσμο "ετεροθαλούς" αδελφού του Ιακώβου, χαρίζοντας του το φωτοστέφανο της Αγιοσύνης.

       Όσο για τον Δαυΐδ τον Βασιλέα, οι περισσότεροι τον γνωρίζουμε μέσα από τις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης, από την άνιση αναμέτρηση του μικρόσωμου Δαυΐδ με τον γίγαντα Γολιάθ και την θαυματουργική νίκη του, τον γνωρίζουμε μέσα από την ποίηση του και όλα αυτά τα υπέροχα άσματα και ψαλμούς που ψάλλονται στην Εκκλησία μας, τον γνωρίζουμε και ως ο συγγραφέας του υπέροχου ποιήματος του Εξαψάλμου που ακούγεται στην αρχή της Ακολουθίας του Όρθρου κάθε πρωΐ, και μέσα από το συνταρακτικό κείμενο του ο πιστός μπορεί να αντλήσει μεγάλο μέρος της Θεολογίας που αργότερα συμπληρώθηκε από την έλευση και διδασκαλία του Κυρίου μας.

       Αυτά ήθελα να σας γράψω για αυτήν την Κυριακή, την τελευταία αυτού του έτους, του 2017, το οποίο στους περισσοτέρους από εμάς άφησε μια πικρή γεύση λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που το χαρακτήρισε, και που οι ιστορικοί του μέλλοντος αργότερα αλλά και αμείλικτα, όπως πρέπει, θα αποδώσουν ευθύνες για την κακοδιαχείριση των ζωών μας, μα και της ευάλωτης ψυχής μας. Σας ζητώ λοιπόν στον επίλογο αυτού του άρθρου μου σήμερα, να το αποχαιρετήσουμε το 2017 και να υποδεχθούμε το 2018, που από αύριο θα είναι γεγονός. Ας ευχηθούμε όμως μέσα από την καρδιά μας, όλοι μας, αυτή η νέα χρόνια που θα έρθει, να μην πάει και αυτή χαμένη μέσα στην δυσκολία των αγώνων και της καθημερινότητας μας, αλλά να γίνει το εφαλτήριο του ψυχικού μεγαλείου που ξέρω πως κρύβεται καλά όλοι μέσα σας.

    Ας γίνουμε όλοι λίγο πιο φιλακόλουθοι και ας έρθουμε πιο συχνά αυτήν την νέα χρονιά στην εκκλησία της Ενορίας μας και ας προσέλθουμε συχνότερα στην Θεία Μετάληψη και στο Άγιο Ποτήριο, ας γίνουμε πιο συμμέτοχοι στα δρώμενα της εκκλησιάς μας και μέτοχοι του αγώνα που καταβάλλουμε για να ανέβουμε και να λειτουργήσουμε σύντομα στον επάνω περίλαμπρο Ναό που προετοιμάζουμε πυρετωδώς, ας γίνουμε πιο ευγνώμονες, όπως ο ένας μόνο δυστυχώς εκ των δέκα λεπρών που θεράπευσε ο Κύριος, 

πιο ειλικρινείς, προσερχόμενοι στο Ιερό Μυστήριο της Εξομολόγησης,  πιο "καθαροί", όπως τα παιδιά που ο Χριστός είπε στους μαθητές του να τα αφήσουν να πάνε κοντά Του, όπως επιζητούμε και εμείς καθημερινά από τα κατηχητόπουλα  της «Ιθάκης» μας, της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας, 

πιο φιλεύσπλαχνοι, 

όπως αποδειχθήκατε φέτος όλοι σας γεμίζοντας τις αποθήκες της Ενορίας μας και του Φιλόπτωχου Ταμείου μας για να μοιραστούν τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά στους αναγκεμένους συνανθρώπους μας, 

πιο αυστηροί και δίκαιοι με τον εαυτό μας, αλλά και πιο καταδεκτικοί με τα σημαντικά ή τα ασήμαντα λάθη των συνοδοιπόρων μας, ας γίνουμε λιγότερο κριτικοί στα λόγια για τους συνανθρώπους μας, πιο συγχωρητικοί, πιο δοτικοί, πιο αγαπητικοί και πιο "όμορφοι", με αυτήν την ομορφιά που θέλει από εμάς ο νεογέννητος Χριστός μέσα  στην ψυχή μας, η οποία και θα μας οδηγήσει σίγουρα πιο κοντά Του το 2018, που από αύριο ξεκινά.

Ας ξεκινήσουμε και εμείς αυτήν την νέα και όμορφη ζωή που ανοίγεται μπροστά μας.

Καλή και ευλογημένη χρονιά!!!

+ Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης

*παρακάτω, με ένα κλικ στο "Διαβάστε περισσότερα..." θα δείτε το Ευαγγέλιο της Κυριακής μετά την Χριστού Γέννησιν, (Ευαγγέλιο προ των Φώτων), στο πρωτότυπο κείμενο, αλλά και σε νεοελληνική απόδοση...

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 

μετά την Χριστού Γέννησιν. 

31η Δεκεμβρίου 2017 

Κυριακὴ προ των Φώτων.

 (κατά Μάρκον 1-8)

Πρωτότυπο κείμενο:

Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ὡς γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ, ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖται, καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ’ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. ἦν δὲ ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον. Καὶ ἐκήρυσσε λέγων· Ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ. Εγὼ μὲν ἐβάπτισα ὑμᾶς ἐν ὕδατι, αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι ἁγίῳ.

Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα:
Αρχή του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, του ενανθρωπήσαντος Υιού του Θεού έγινε ο Ιωάννης· σύμφωνα με εκείνο που έχει γραφή στους προφήτας περί του Ιωάννου του Προδρόμου·“Ιδού εγώ, λέγει ο Θεός δια του προφήτου Μαλαχίου, αποστέλλω τον αγγελιοφόρον μου ολίγον ενωρίτερα από σε, ο οποίος και θα προπαρασκευάση την οδόν σου (δηλαδή τας ψυχάς και τας καρδίας των ανθρώπων) δια να σε υποδεχθούν”. Και ο σταλμένος αυτός από τον Θεόν αγγελιοφόρος είναι εκείνος, δια τον οποίον ο προφήτης Ησαΐας είπε· “Φωνή ανθρώπου, ο οποίος βοά εις έρημον· ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου· κάμετε ευθείς τους δρόμους του (ευθύνατε τας καρδίας σας)”. Έγινε δε ο Ιωάννης αρχή κατά την εποχήν εκείνην, βαπτίζων εις την έρημον και κηρύσσων βάπτισμα εις πιστοποίησιν της μετανοίας, δια να λάβουν οι βαπτιζόμενοι την άφεσιν των αμαρτιών, όταν θα εδέχοντο τον ερχόμενον μετ' ολίγον Μεσσίαν.
Και επήγαιναν προς αυτόν οι κάτοικοι ολοκλήρου της Ιουδαίας και οι Ιεροσολυμίται και εβαπτίζοντο από αυτόν στον Ιορδάνην ποταμόν, εξομολογούμενοι συγχρόνως τας αμαρτίας των. Εφορούσε δε ο Ιωάννης ένδυμα από τρίχας καμήλου και είχε δερματίνην ζώνην γύρω από την μέσην του και έτρωγε ακρίδες και μέλι άγριον. Και εκήρυττε λέγων· “έρχεται ύστερα από εμέ εκείνος που είναι ισχυρότερός μου και του οποίου εγώ δεν είμαι άξιος να σκύψω και να λύσω το λουρί των υποδημάτων του. Εγώ μεν σας εβάπτισα με νερό, αυτός όμως θα σας βαπτίση με Πνεύμα Αγιον”.