Αναρτήθηκε από
Η Αγία Άννα
και το θαύμα της τεκνογονίας.
 |
| Σας περιμένουμε όλους στο Πανηγύρι της Ενορίας μας... |
"οι προστάτες των άτεκνων ζευγαριών" και έτσι να προσφεύγουν με πίστη και αγάπη στον ναό μας, τον μοναδικό Ενοριακό Ιερό Ναό που υπάρχει αφιερωμένο στην μνήμη τους και δικαίως να ζητούν από αυτούς να μεσητεύσουν στον Εγγονό τους Χριστό, για να λύσει τα δεσμά της ατεκνίας τους και να τους προσφέρει το Θείο Δώρο της παιδοποιΐας.
Ας δούμε λοιπόν γιατί συμβαίνει αυτό, μαθαίνοντας παράλληλα και πτυχές από την πονεμένη ζωή τους, μα και την απόλυτη ευτυχία, την γλυκιά ευλογία στο τέλος να χαρούν το άγγιγμα του Θεού στον άγιο βίο τους με την απόκτηση ενός ξεχωριστού παιδιού, της Παναγίας Θεοτόκου.
Η Αγία Αννα,
η μητέρα της Παναγίας.
Η Αγία Άννα, η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία.
Η Άννα είχε και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν Μαρία, που παντρεύτηκε στην Bηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή, που παντρεύτηκε και αυτή στην Bηθλεέμ, την Ελισάβετ.Τέλος, η Αγία Άννα που παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ, γέννησε την Παρθένο Μαρία.
Η Αγία Άννα αξιώθηκε να έχει τη μεγάλη τιμή και ευτυχία να αποκτήσει μοναδική κόρη, τη μητέρα του Σωτήρα του κόσμου. Αφού η Αγία Άννα απογαλάκτισε τη Θεοτόκο και την αφιέρωσε στο Θεό, αυτή πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Τέλος, ειρηνικά παρέδωσε στο Θεό τη δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά. Διότι ο ίδιος ο Κύριος διαβεβαίωσε ότι «οἱ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιο ἀπελεύσονται» (Ματθαίου, κε' 46). Οι δίκαιοι, δηλαδή, θα μεταβούν για να απολαύσουν ζωή αιώνια.
Παρακαλούσαν τον Θεό όχι για κάτι δικό τους, αλλά για κάτι δικό Του! Απίστευτο! Τί ζήλος! Προσέξτε! Δεν παρακαλούσαν τον Θεό να εκπληρώσει δικό τους θέλημα, αλλά δικό Του! Αντί να ξεγνοιάσουν λίγο και να ξεκουραστούν οι άνθρωποι και “να ζήσουν τη ζωή τους”, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο – δυνατό ή αδύνατο – να ευαρεστήσουν τον Κύριο. Αν είναι πίστη το να ζητάμε κάτι εύλογο για μάς, για δική μας διευκόλυνση και παρηγοριά, πόσο περισσότερο πίστη και ασύγκριτα πιο αξιέπαινο είναι να κουραζόμαστε και να παιδευόμαστε να ζητάμε κάτι αποκλειστικά για το θέλημα του Θεού; Σχεδόν αδιανόητο είναι κάτι τέτοιο για τον κόσμο.
Σε κάποιον από τους Ψαλμούς γράφει: «Θυμήσου, Κύριε, τον Δαβίδ και όλη την πραότητά του. Πώς έδωσε όρκο στον Κύριο, πώς έκαμε τάξιμο στον Θεό του Ιακώβ: Δεν θα μπώ στην σκηνή όπου κατοικώ, δεν θα ανέβω να κοιμηθώ στο κρεβάτι και το στρώμα μου, δεν θα δώσω ύπνο στα μάτια μου και νυσταγμό στα βλέφαρά μου και ξεκούραση στους κροτάφους μου, μέχρι που θα βρώ τόπο για τον Κύριο, σκήνωμα για τον Θεό του Ιακώβ» (Ψαλμοί 131/ρλα΄ 1-5).
Έτσι και ο Ιωακείμ και η Άννα, που ήταν άξιοι απόγονοί του. Και αυτοί ένα σκήνωμα του Θεού ήθελαν να γεννήσουν, μια αγία ψυχούλα που να ανήκει σε Αυτόν, όπου Αυτός θα αναπαύεται, και που Αυτός θα καταυγάζει και θα ευφραίνει με τις άκτιστες θείες ενέργειές Του εις τους αιώνας των αιώνων.
Ενδεικτικό του ότι οι άγιοι δεν ήθελαν για τον εαυτό τους το παιδί, είναι ότι, όπως είχαν τάξει, το αποχωρίστηκαν και το αφιέρωσαν στο Ναό μόλις έγινε τριών ετών. Πόση πίστη απαιτεί και αυτό, όταν πρόκειται για γονείς που αγαπούν το παιδί τους, και μάλιστα ένα παιδάκι τόσο γλυκύτατο και τρισχαριτωμένο!
Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα είναι το απόλυτο πρότυπο του γάμου και της οικογενειακής ζωής.
Το παράδειγμα των αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας μάς διδάσκει, μεταξύ πολλών άλλων, και το πόσο πολύ πρέπει να εκτιμάμε την τεκνογονία και να αγαπάμε τα παιδιά. Οι άγιοι αυτοί αφήνουν τελείως μα τελείως αναπολόγητους όσους κάνουν εκτρώσεις ή όσους δεν θέλουν να κάνουν παιδιά ή όσους δεν θέλουν και δεν αγαπούν τα παιδιά που έχουν. Το ίδιο και όλους όσους επικαλούνται ένα σωρό δικαιολογίες για να μην κάνουν το θέλημα του Θεού.
Η ατεκνία της Αγίας Άννας.
Στη ζωή της Άγιας Άννας υπήρχε και ένα μελαγχολικό σύννεφο. Υπήρχε μια πίκρα διότι έμεινε στείρα. Ο Θεός, είχε δώσει στην ενάρετη ζωή της, για δοκιμασία, την στέρηση της μητρότητας.
Μοιράζει ο Θεός τα χαρίσματά Του. Και στον καθένα μαζί με τα προσόντα, που τον προικίζει του δίνει και κάποιο μειονέκτημα για να τον συγκρατεί. Έτσι λοιπόν και η ενάρετη Άννα έχει έντονη τη θλίψη της, γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί.
Τον καιρό εκείνο η ατεκνία είχε φοβερές κοινωνικές συνέπειες. Ο άτεκνος εθεωρείτο περιφρονημένος και ντροπιασμένος από τον Θεό και τους ανθρώπους. Κανένας δεν έτρωγε ψωμί μ’ αυτόν που δεν είχε παιδί. Όταν πήγαινε στην Εκκλησία καθόταν τελευταίος. Και αν έδινε λειτουργία, συνηθιζόταν να την δίνει τελευταίος στον Ιερέα.
Η προσευχή της Αγίας Άννας.
Ζητάει, να επιβλέψει ο Θεός στην ταπείνωση της και να της δώσει παιδί. Ένα παιδί ζητάει από το Θεό. ένα παιδί θειο δώρο, που θα τους απάλλασσε από την ντροπή της ατεκνίας.
Και αυτό δεν το θέλει δικό της. Υπόσχεται και λέγει:
«Θά τό ἀφιερώσω Κύριε σέ Σένα».
«Κύριε Παντοκράτορα, καί Μεγαλοδύναμε, πού μόνο μέ τό λόγο ἔκανες τόν οὐρανό καί τή γῆ καί ὅσα φαίνονται καί εἶναι γύρω μας, πού λύτρωσες, τούς πατέρες μας ἀπό τά χέρια τοῦ Φαραώ, πού μέ τό πρόσταγμά Σου σχίσθηκε ἡ θάλασσα καί πέσανε μέσα οἱ Αἰγύπτιοι. Ἐσύ Θεέ, πού τούς ἔτρεφες σαράντα χρόνια στήν ἔρημο. Ἐσύ, πού εὐλόγησες τή Σάρρα,τή γυναίκα τοῦ Ἀβραάμ καί γέννησε τόν Ἰσαάκ στά γεράματά της. Ἐσύ πού χαρίτωσες ἐκείνη τήν Ἄννα τήν ὁμοία μου καί γέννησε τό Σαμουήλ τόν προφήτη. Ἐσύ δῶσε καί σέ μένα τήν ταπεινή Σου δούλη παιδί, καί μή μέ ἀφήσης νά εἶμαι ντροπιασμένη καί ταπεινωμένη ἀπό ὅλο μου τό γένος. Κύριε, ὁ Θεός μου, τάχα καί σάν ἕνα ἀπό τά θηρία δέν εἶμαι καί ἐγώ;Διατί μέ ὠργίστηκες τόσο καί εἶμαι στείρα; Ἐσύ, πού εὐλόγησες τά ποιήματά σου καί εἶπες: Αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε, δῶσε καί σέ μένα σπέρμα καί καρπό κοιλίας, καί ἄν γεννήσω εἴτε ἀρσενικό εἴτε θηλυκό, νά Σού τό χαρίσω μέ ὅλη μου τή χαρά καί νά τό φέρω στό Ναό Σου νά τό ἀφιερώσω».
Ο Άγιος Ιωακείμ, έκλαιγε και αυτός και παρακαλούσε το Θεό, όπως και η γυναίκα του.
Ο Θεός απαντάει στις προσευχές της Αγίας Άννας.
Ο Θεός που αγαπάει το πλάσμα Του, είδε τα δάκρυα και τους αναστεναγμούς τους, απάντησε στις θερμές προσευχές τους. Και πως έγινε τούτο; Έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στον Ιωακείμ που ήταν στο βουνό και του λέγει:
«Χαῖρε Ἰωακείμ, καί εὐφραίνου, ἐγώ εἶμαι Ἀρχάγγελος Κυρίου καί ἦλθα νά σού πῶ, ὅτι πρόκειται νά γεννήσεις μία θυγατέρα, πού θά γεννήσει ἀπό τήν παρθενία τῆς τόν Βασιλιά τοῦ κόσμου καί Θεό. Ἄφησε λοιπόν τήν πολλή σου λύπη καί πικρία τῆς ψυχῆς σου καί πήγαινε στό σπίτι σου χαρούμενος. Φτάνουν οἱ τόσο πολλοί κόποι καί ἀναστεναγμοί. Ἄκουσε ό
Θεός τή δέησή σου. Μόνο πήγαινε, πιστεύοντας στούς λόγους μου καί δόξαζε τό Θεό.»
Αυτά είπε ο Αρχάγγελος στον Ιωακείμ και έφυγε αμέσως και πήγε στην Άννα και της είπε τα εξής:
«Ἄννα, Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος της δεήσεώς σου καί συλλήψει καί γεννήσεις, καί λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλη τή οἰκουμένη». Καί εἶπεν Ἄννα, «ζῆ Κύριος ὁ Θεός μου, ἐάν γεννήσω εἴτε ἄρρεν, εἴτε θῆλυ, προσάξω αὐτό δῶρον Κυρίω τῷ Θεῶ μου καί ἔσται λειτουργῶν αὐτῶ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ».
Ο Ιωακείμ σαν άκουσε τα λόγια και τα μηνύματα του αρχαγγέλου Γαβριήλ, πήγε χαρούμενος ατό σπίτι του. Εκεί βρήκε τη γυναίκα του την Άννα που ήταν και αυτή χαρούμενη από τα λόγια του Αρχαγγέλου.
Εκείνη λοιπόν τη νύχτα, συνέλαβε η άγια Άννα τη Δέσποινα Θεοτόκο από τη σπορά του Ιωακείμ, γιατί μόνο ο Χριστός ασπόρως εκυήθη, γεννήθηκε χωρίς σπορά ανδρός.
Επηκολούθησαν ευτυχείς ημέρες απερίγραπτης χαράς για τους ευσεβείς Ιωακείμ και Άννα.
Και τότε συνεχίσθηκαν οι προσευχές ευχαριστίας με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης στο Θεό. Ποιος αλήθεια μπορεί να περιγράψει τη ευτυχία τους εκείνη, που επακολούθησε;
Έπειτα όταν πέρασε ο προβλεπόμενος χρόνος η χαρά τους έγινε πιο χειροπιαστή. Η ευσεβής Άννα γέννησε μετά από 9 μήνες ένα χαριτωμένο κοριτσάκι.
Το όνομα του παιδιού
και η σημασία του.
Στις οχτώ μέρες, ήταν συνήθεια στους Εβραίους, οι γονείς του παιδιού να καλούν τους ιερείς, να τους φιλεύουν και να βάζουν το όνομα του παιδιού. (Η συνήθεια αυτή υπάρχει και στην δική μας ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση, όπου την όγδοη ημέρα προσκαλούμε τον ιερέα στον σπίτι μας ο οποίος ευλογεί το παιδί μας και διαβάζει την ευχή της ονοματοδοσίας. Μαζί συνήθως διαβάζει και την ευχή της πρώτης ημέρας για την λεχώνα και το νεογέννητο και όχι τον "μισό σαραντισμό" όπως κάποιοι τον αποκαλούν και είναι λάθος.)
Σύμφωνα με τη συνήθεια αυτή, ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα καλέσανε τους ιερείς, τους φιλέψανε για να βάλουν το όνομα τής θυγατέρας τους. Την ονομάσανε Μαριάμ.
Το όνομα Μαριάμ σημαίνει Βασίλισσα. Σημαίνει επίσης, δώρο, ελπίδα, κυρία, Ωραία. Ήταν η πιο άγια γυναίκα, Άφθαρτη και Αμόλυντη και γι’ αυτό λέγεται Παναγία.
Αναλυτικά όμως, σύμφωνα με μίαν άλλη ερμηνεία κάθε γράμμα του ονόματος της αντιστοιχεί στις λέξεις:
"Μόνη Αύτη Ρύσεται Ιού Άπαντας Μισοκάλου"
Η ακροστιχίδα του ονόματος Μαριάμ σημαίνει πως μόνη αυτή η Μαριάμ, είχε προοριστεί όπως ελευθερώσει ημάς εκ του ιού, δηλαδή του δηλητηρίου, του μισοκάλου όφεως του διαβόλου, δηλαδή την αμαρτία.
Το τάμα της Αγίας Άννας.
Επί τρία ολόκληρα χρόνια χαρήκανε οι ευλαβείς γονείς την μικρή χαριτωμένη κόρη τους, έχοντάς την ανάμεσα τους και υμνολογώντας ευχαριστίες στο Θεό.
Μόλις περάσανε τα τρία χρόνια, θυμήθηκαν οι γονείς της αυτό που τάξανε στο Θεό.
Να χαρίσουν δηλαδή τη θυγατέρα τους στην Εκκλησία. Αληθινά, ήταν πολύ μεγάλη η πίστη της Άννας, για να χωριστεί από την θυγατέρα της, που ήταν μόλις τριών χρόνων.
Για να χωριστεί από κείνη, που ζήτησε με πολλά δάκρυα και πολλές προσευχές από το Θεό. Προτίμησε όμως η Αγία Άννα να τηρήσει την υπόσχεση της στο Θεό και να δώσει αυτό που έταξε, από τη διαδοχή του γένους της. Είπε λοιπόν:
"Μόνο να γίνει αυτό που έταξα στο Θεό και ας μείνω χωρίς κληρονόμο, και ας μείνουν τα υπάρχοντα μου σε χέρια άλλων".
Εδώ θα κάνουμε μια μικρή παρένθεση στο άρθρο της ιστοσελίδα μας για να αναλύσουμε λίγο περισσότερο αυτήν την ενέργεια των Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης και ιδιαίτερα της Αγίας Άννας, ως μητέρας η οποία κατανάλωσε μεν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της παρακαλώντας τον Θεό για να της δοθεί από Αυτόν το Δώρο της παιδιποιΐας, αλλά κατόπιν την βλέπουμε, αφού πρώτα την απογαλάκτισε, μαζί με τον ομόζυγο της Ιωακείμ να την δίνουν πίσω στην Εκκλησία. Ίσως κάποιους από εμάς να μας ξενίζει η απόφαση αυτή, να δοθεί δηλαδή από αυτούς πίσω στον Θεό το παιδί τους και μάλιστα το μονάκριβο τέκνο τους, η Παναγία, αντίδωρο στην Αγάπη που τους έδειξε. Μπορεί κάποιοι να αποκαλέσουν τον Ιωακείμ και την Άννα ως γονείς άκαρδους και σκληρούς, οι οποίοι παρατούν το παιδί τους στην φροντίδα της Εκκλησίας, που εγκαταλείπουν την όμορφη κόρη τους στο σχέδιο του Θεού που πιστεύουν ακράδαντα, όμως εμείς γνωρίζουμε καλά πως αυτή ήταν η πράξη τους η οποία έκανε τον Θεό να τους συμπεριλάβει στους μυριάδες των Αγίων Του και την Εκκλησία μας να τους αγιοποιήσει
Μαζέψανε οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα τις παρθένους της γειτονιάς, για να πάνε με λαμπάδες την χαριτωμένη κόρη τους στο Ναό.
Τον καιρό εκείνο, ήταν αρχιερέας ο Ζαχαρίας, ο Προφήτης και πατέρας του Προδρόμου. Αυτός μόλις είδε την Παναγία, τη γνώρισε αμέσως. Στάθηκε και της είπε πολλά εγκώμια. Μετά γύρισε και στους γονείς της και τους είπε:
«Εὐλογημένο καί χαριτωμένο ἀντρόγυνο, χαίρεσθε καί ἀγαλλιάσθε, γιατί ἀξιωθήκατε νά γίνετε γονεῖς τέτοιας θυγατέρας. Ἐσεῖς ξεπεράσατε τούς προπάτορές μας καί τούς πατέρες
μας. Ἐσεῖς γεννήσατε τή Βασίλισσα τοῦ κόσμου. Ἐσεῖς θά δοξασθῆτε ἀπό τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους».
Τότε η Αγία Άννα είπε στον Αρχιερέα:
«Πάρε Ἀρχιερέα, τή θυγατέρα μου. Μᾶλλον τή θυγατέρα τοῦ Θεοῦ. Δέξου τήν καθαρή καί ἀμόλυντη καί ὑψηλότερη τῶν οὐρανῶν. Βάλτην μέσα στό Ναό γιατί ἐκεῖ της ἀξίζει νά
κατοικῆ. Ἁγία εἶναι, σέ καθαρό τόπο τοποθέτησε τήν στά χέρια τοῦ Θεοῦ παράδωσε τήν σέ τόπο ἅγιο βάλτην ν’ ἁγιάση. Πάρε, Ζαχαρία, τήν κόρη μου, καί ἀφιέρωσε την στό Ναό,
γ ι α τ ί ἔ τ σ ι τ ή ν τ ά ξ α μ ε».
Η κοίμηση της Αγίας Άννης.
Η παράδοση της Εκκλησίας μας, αναφέρει ότι η Θεοπρομήτωρ Άννα, όταν κοιμήθηκε εν Κυρίω, ήταν 69 χρόνων και ο Ιωακείμ 80 χρόνων.
Ποιος από τους δύο, πέθανε πρώτος δεν αναφέρεται. Αναφέρεται μόνο ότι, όταν η Θεοτόκος ήταν έντεκα χρόνων έμεινε ορφανή και από τους δύο γονείς της.
Τα Λείψανα της Αγίας Άννης.
Στο Άγιο Όρος, στη σκήτη της Άγιας Άννας, σώζεται το αριστερό πόδι της Άγιας και αγιάζει αυτούς που πηγαίνουν και το προσκυνούν. Πολλά θαύματα συνοδεύουν την ιστορία αυτού του ιερού Λειψάνου μα και η ευλάβεια του κόσμου στην Αγία και Θεοπρομήτορα Άννα.
Επίσης στο Άγιον Όρος και στην Ιερά Βασιλική Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική Μονή Κουτλουμουσίου βρίσκεται άφθορο το πόδι της Άγίας Άννας και φυλάσσεται ως πολύτιμος θησαυρός.
Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ίδρυσε Ναό προς τιμήν τής Άγιας Άννης το 550 μ.Χ στη Κωνσταντινούπολη.
Όλη την Ελλάδα και κυρίως τα νησιά μας κοσμούν μικρά ή μεγάλα εκκλησάκια της Αγίας Άννας.
Ενοριακός Ναός όμως, στο όνομα των Αγίων Θεοπατόρων, δεν υπάρχει πουθενά στην Ελλάδα, παρά μόνο στην Θεσσαλονίκη και μάλιστα στις Δυτικές συνοικίες της, στους
Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, όπου αποθησαυρίζεται μικρό τεμάχιο εκ των ιερών λειψάνων των Αγίων Θεοπατόρων, ενώ μέσα στην κατακόμβη του υπάρχει και το παρεκκλήσι της Παναγίας (όλες οι αγιογραφίες που υπάρχουν στο κείμενο του βίου των Αγίων μας, βρίσκονται στο παρεκκλήσι αυτό και έχουν φιλοτεχνηθεί από τον Θεολόγο και αγιογράφο κο Νικόλαο Ζέκιο) και
κάθε Τρίτη μετά την ακολουθία της Ιεράς Παρακλησεως των Αγίων Θεοπατόρων, διαβάζεται από τον ιερέα η ευχή της Αγίας Άννας υπέρ τεκνοποιΐας, ευτοκίας, καλλιτεκνίας και ευτεκνίας, στα νεαρά ζευγάρια που προσέρχονται στο ναό των Αγίων Θεοπατόρων, των γονέων της Παναγίας, για να τους ζητήσουν με ευλάβεια το θείο δώρο της παιδοποιΐας.
Οι Εορτές των Αγίων Θεοπατόρων.
* Η Σύναξις των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, εορτάζεται την 9ην Σεπτεμβρίου.
* Την Κοίμηση της Αγίας Άννης η Εκκλησία μας εορτάζει την 25ην Ιουλίου με ιδιαίτερη ακολουθία.
* Την Σύλληψη της Αγίας Άννης η Εκκλησία μας εορτάζει την 9η Δεκεμβρίου.
Η Μικρά Πανήγυρις της Ενορίας μας για την εορτή της Συλλήψεως της Αγίας Άννης.
Εις ανάμνησιν αυτού του γεγονότος,της Συλλήψεως της Θεοτόκου από την Αγία Άννα, η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας έχει καθιερώσει εορτή μεγάλη, την 9ην Δεκεμβρίου εκάστου έτους, μάλιστα στον Ιερό Ναό μας, το "σπίτι" των γονιών της Παναγίας, του Ιωακείμ και της Άννας, τελείται Μικρά Πανήγυρις προς τιμήν της Αγίας Άννας σύμφωνα με το πρόγραμμα που εκδίδει κάθε χρόνο η Ενορία μας. Έτσι φέτος οι πανηγυρικές Ακολουθίες μας θα έχουν ώς εξής:
Την προπαραμονή της εορτής, Πέμπτη 7η Δεκεμβρίου 2017, το βράδυ στις 8.30, θα τελεστεί η Ακολουθία της Αγρυπνίας προς τιμήν της Άγίας Άννας μέχρι λίγο μετά τα μεσάνυκτα, ενώ την Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017, την παραμονή της εορτής το απόγευμα στις 5.00 μ.μ θα τελεστεί ο πανηγυρικός Εσπερινός μετά της Λιτής και της Αρτοκλασίας και κατόπιν θα τελεστεί η Ιερά Παράκλησις προς την Αγία Άννα, ενώ ανήμερα, το Σάββατο της 9ης Δεκεμβρίου του 2017, το πρωΐ στις 7.15 π.μ θα τελεστεί πανηγυρικά ο Όρθρος της εορτής και κατόπιν η Θεία Λειτουργία μετά της Αρτοκλασίας, ενώ το βράδυ στις 8.30 μ.μ θα τελεστεί ο Εσπερινός και η Ιερά Παράκλησις προς τους Αγίους Θεοπάτορες.
Καθ' όλη την διάρκεια των λατρευτικών μας εκδηλώσεων θα διαβάζεται από τους ιερείς μας, η ιδιαίτερη ευχή της Αγίας Άννας, που λύνει τα δεσμά της ατεκνίας, στο μικρό παρεκκλήσι του ναού μας αφιερωμένο στο γλυκό όνομα της Θεοτόκου κόρης της.
Εκεί βρίσκονται και όλες αυτές οι βυζαντινές εικόνες, έργα του αγιογράφου μας, κου Ζέκιου Νικόλαου τα οποία και βλέπετε να κοσμούν το σημερινό μας άρθρο, το οποίο αναρτήσαμε προς τιμή της Αγίας Άννας για την Σύλληψη της Παναγίας Θεοτόκου κόρης της, αλλά και προς γνώση των αναγνωστών της ιστοσελίδας μας για αυτήν την τόσο μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας.
Στο μικρό μας αυτό παρεκκλήσι κάθε Τρίτη απόγευμα μετά τον Εσπερινό και την Ιερά Παράκληση αφιερωμένη στου Αγίους Θεοπάτορες, τον Αγιο Ιωακείμ και την Αγία Άννα, οι οποίοι κατά την παράδοση της Εκκλησίας μας, είναι οι προστάτες των άτεκνων ζευγαριών, της οικογενείας και των παιδιών, διαβάζεται από τους ιερείς μας η ευχή της Αγίας Άννας, που λύει τα δεσμά της ατεκνίας και προσφέρει στα ζευγάρια που παρακλητικά ζητούν την βοήθεια της, το Θείο Δώρο της παιδοποιΐας, με την ιδιαίτερη παρρησία που έχει στον κατά σάρκα εγγονό της και Σωτήρα του Κόσμου Ιησού Χριστό.
Η Εὐχή εἰς τήν μεγαλώνυμον Θεοπρομήτορα Ἄνναν, η λύουσα τά δεσμά τῆς ἀτεκνίας καί τής στειρότητος.
Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν...Κύριε ελέησον.
ἡ προορισθεῖσα κυοφορῆσαι τήν λαμπροτέρανἀσυγκρίτως τῶν ἡλιακῶν ἀκτίνων, ἤν προεῖδον καί προηγόρευσαν αἵ προφητικαί σάλπιγγες· ἡγνωριζόμενη ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτῆς, τῆς βασιλίδος τῶν Ἀγγέλων καί ὑψηλοτέρας ὑπαρχούσης τῶν οὐρανῶν, ὡς σκεῦος ἐκλογῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί χάριτος δοχεῖον διαυγέστατον· ἡ τῆς δικαιοσύνης καί ἀμέμπτου βιοτῆς καί πολιτείας εἰκών καί σωφροσύνης λειμών εὐωδής καί ἠδυπνεῦστος· ἡ ἐκπληρώσασα τά ἐν τῷ νόμω προστάγματα ἐν εὐθύτητι καρδίας καί ζεούση εὐλαβεία καί πάση ἀκριβεία μετά τοῦ μακαρίου αὐτῆς ὁμοζύγου καί θεοφόρου Ἰωακείμ· ἡ νεύσει θεία συλλάβουσα ἐν ἡλικία προβεβηκυία καί τέξασα τήν πρό αἰώνων προορισθεῖσαν γενέσθαι Μητέρα Θεοῦ· ἡ τοῦ πανοικτήρμονος καί πανευϊλάτου Θεοῦ προμῆτορ, ἡ ἑτοίμη ἀντίληψις καί προστασία τῶν εἰς σέ καταφευγόντων ἐκ πίστεως, ἡ παραμυθία τῶν καταπονουμένων καίἀνάψυξις τῶν τεθλιμμένων, ἡ τάς ἀτεκνούσας καί στειρευούσας γυναίκας εὐτεκνούσαςἀποδεικνύουσα τή τοῦ Ἐγγονοῦ σου χάριτι, προσδεξαι καί τήν δέησιν ἠμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καί τήν δυσθυμίαν τῆς ἀπαιδίας τῶν ἱκετῶν σου εἰς εὐθυμίαν παιδοποιϊας μεταποίησον.
Δός καρπόν κοιλίας τοῖς ἐπικαλουμένοις σέ διαλύουσα αὐτῶν τῆς ἀκαρπίας τόν γνόφον καί ταῖς ἀτεκνούσαις γυναιξίν ὡς λυτήριον στειρότητος εὐτέκνους ποίησον ταῖς μακαρίζουσαις σέ καί δοξολογούσαις τόν Θεάθρωπον Ἐγγονόν σου καί ἠμῶν Πλάστην καί Κύριον.
Ναί, μακαρία καί χαριτόβρυτε Ἄννα, ἡ πάσινὡς σελήνη πλησιφαής ἐκπέμπουσα τό γαλήνιον καίἱλαρόν φῶς τῶν ἐν σοῖ θεοσδότων δωρεῶν, ἡ τῆς Σάρρας ἀναδειχθεῖσα τιμιωτέρα, τῆς Ἄννης τοῦΣαμουήλ λαμπροτέρα, τῆς Ἐλισάβετ ἐνδοξοτέρα καί πάσων τῶν δικαίων γυναικών, ὧν ὁ νόμος εὔφημον ποιεῖται μνείαν ἀξιωτέρα καί ὡς ἐκ τούτου πολλῆς τιμῆς καί χάριτος ἀξιωθεῖσα, πλῆσον χαρμονῆς καί ἀγαλλιάσεως τάς καρδίας τῶν εἰς σέ καταφευγόντων καί δός τήν χάριν σου τῶν/τῆ/ταῖςδούλων/η/αις σου,(...μνημόνευσις ονομάτων) τῶν/τη/ταῖς ἀπεκδεχομένων/η/αις τήν σήν ταχίνην ἀρωγήν καί βοηθείαν διανοίγουσα τῶν/της γυναικῶν/όςαὐτῶν/τῆς τήν γαστέρα, ἴνα διά τῆς σῆς μεσιτείας καί ἀντιλήψεως τύχη/ωσιν τοῦ ἐφέτου τῆς συλλήψεως τέκνου καί δοξάση/ωσιν τό πανάγιονὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Ἐγγονοῦ σου καί Σωτῆροςἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· Ὤ πρέπει πάσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις σύν τῷ ἀνάρχω αὐτοῦ Πατρί καί τῷπαναγίω καί ἀγαθῶ καί ζωοποιῶ αὐτοῦ Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου