Αναρτήθηκε από
Η παραβολή του καλού σπορέως
"ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ..."
Στα τρία χρόνια του δημόσιου κηρύγματος του, περιόδευε ο Χριστός από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, διδάσκοντας για το χαρμόσυνο άγγελμα της βασιλείας του Θεού. Κοντά του συγκεντρωνόταν πολύ κόσμος, και σε μια ανάλογη περίπτωση, τους είπε την εξής παραβολή: «Βγήκε ο σπορέας για να σπείρει το σπόρο του. Καθώς έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν στο δρόμο, όπου καταπατήθηκαν και τους έφαγαν τα πουλιά. Άλλοι έπεσαν στις πέτρες και, όταν φύτρωσαν, ξεράθηκαν, γιατί δεν είχε υγρασία. Άλλοι σπόροι έπεσαν ανάμεσα στα αγκάθια και, όταν αυτά φύτρωσαν μαζί τους, τους έπνιξαν. Άλλοι όμως έπεσαν στο γόνιμο έδαφος, φύτρωσαν κι έδωσαν καρπό εκατό φορές περισσότερο». Αφού τα είπε όλα αυτά, πρόσθεσε με έμφαση: «Όποιος έχει αυτιά για ν’ ακούει, ας τα ακούει».
Οι μαθητές του τότε τον ρωτούσαν: «Τι σημαίνει η παραβολή αυτή;»
Εκείνος τους εξήγησε: «Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού. Οι σπόροι που έπεσαν στο δρόμο, είναι εκείνοι που άκουσαν το λόγο του Θεού. Έρχεται ύστερα όμως ο διάβολος και τον υφαρπάζει από τις καρδιές τους, για να μην πιστέψουν και σωθούν. Οι σπόροι που έπεσαν στο πετρώδες έδαφος, είναι εκείνοι που, όταν ακούσουν το λόγο, τον δέχονται με χαρά, δεν έχουν όμως ρίζα. Γι’ αυτό πιστεύουν για λίγο διάστημα και, όταν έρθει ο καιρός της δοκιμασίας, απομακρύνονται. Αυτοί που έπεσαν στα αγκάθια, είναι εκείνοι που άκουσαν το λόγο, συμπορεύονται όμως με τις φροντίδες, με τον πλούτο και τις απολαύσεις της ζωής, πνίγονται απ’ αυτά και δεν καρποφορούν. Με το σπόρο που έπεσε σε γόνιμο έδαφος εννοούνται όσοι άκουσαν το λόγο με καλή και αγαθή καρδιά, τον φυλάνε μέσα τους και καρποφορούν με υπομονή».
Η παραβολή αυτή διασώζεται πρώτη από τους συνοπτικούς ευαγγελιστές και η Εκκλησία μας την παραθέτει, κατά την έναρξη του ετήσιου αγιαστικού έργου της και την θεωρεί μάλιστα και ως επίσημη αρχή της κατηχητικής αποστολής της, αφού η Κυριακή του σπορέως σηματοδοτεί με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και την έναρξη των κατηχητικών Σχολείων στις Ενορίες της, θέλοντας έτσι να τονίσει ότι ο Χριστός και η Εκκλησία ως προέκτασή Του, είναι ο μοναδικά σίγουρος δρόμος για τον αγιασμό και τη λύτρωση των ανθρώπων.
Γιατί όμως ο Ιησούς δίδασκε με παραβολές, δηλαδή με αλληγορικές ιστορίες από την καθημερινή ζωή, και δεν ξεκαθάριζε από την αρχή ερμηνευτικά τα λεγόμενά του; Για τρεις κυρίως λόγους:
*Καταρχάς, απαιτείται όχι ορθολογιστική προσέγγιση στις αλήθειες του Θεού, αλλά πίστη και εμπιστοσύνη στο θέλημά του.
*Κατά δεύτερον, γιατί οι εικόνες μένουν πολύ περισσότερο στο νου, κάνουν εντύπωση και προσπαθεί κανείς με ιδιαίτερο ζήλο να καταλάβει τι εννοούν.
*Και κατά τρίτον, γιατί δεν ήθελε ο Κύριος να παρεξηγήσουν οι Ιουδαίοι και οι Ρωμαίοι τα λεγόμενά του και να θεωρήσουν είτε ότι είναι πολιτικοθρησκευτικός μεσσίας είτε ότι κινδυνεύει η Ρώμη από έναν επίδοξο σφετεριστή της βασιλείας της.
Ο Χριστός συχνά πρόσθετε στο τέλος των λόγων του το: «Όποιος έχει αυτιά για ν’ ακούει, ας ακούει». Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται θεολογική δεκτικότητα στους ακροατές του θείου λόγου και ότι ευθύνη για τη σωτηρία του έχει ο καθένας προσωπικά, που δίδει ή δεν δίδει την πρέπουσα σημασία στην αποκάλυψη της αλήθειας δια Χριστού Ιησού.
Γιατί δεν απέδωσε όμως πολύ στην πράξη η χριστιανική διδασκαλία, 2.000 χρόνια μετά τον Χριστό, και γιατί παρατηρούνται ακόμη μίση, έχθρες και διεθνείς συρράξεις; Σε αυτήν την ερώτηση απαντά η συγκεκριμένη παραβολή. Ο Κύριος θέλει να διδάξει ότι το ποιος θα δεχθεί και ποιος θα υλοποιήσει το θέλημα του Θεού, δεν εξαρτάται από τη διδασκαλία Του που είναι μοναδική, ούτε μόνο από την αξία και εργατική προσφορά του διδάσκαλων που όρισε, ποιμένες, αρχιερείς και ιερείς της Εκκλησίας Του, που και αυτοί με την σειρά τους επέλεξαν τα λαϊκά στελέχη, τους βοηθούς τους, κατηχητές και κατηχήτριες, ιεραποστόλους της σύγχρονης Εκκλησίας Του, αλλά κυρίως από το "ποιόν", την ψυχοσύνθεση, τη σκληρότητα ή όχι, τον εγωισμό ή την ταπείνωση, την αδιαφορία ή την θέληση και ελευθερία του αποδέκτη του μηνύματος, που μπορεί να είναι Ιουδαίος ή Εθνικός, πιστός ή άπιστος, μικρός ή μεγάλος, άντρας ή γυναίκα.
Χριστός ότι οι απόστολοι, αλλά και οι μαθητές Του, και οι κληρικοί και οι διδάσκαλοι σε όλες τις εποχές, δεν θα έχουν πάντοτε επιτυχίες στα ακροατήριά τους, αλλά και αποτυχίες στο έργο τους, στενοχώριες και διώξεις. Δεν θα πρέπει επομένως να αποθαρρύνονται, αλλά να αφήνουν την τελευταία λέξη και ενέργεια στο Θεό, τον μόνο που γνωρίζει τα άδηλα βάθη των ψυχών, αλλά και την λεπτομερή κατάληξη της ιστορίας. Εξάλλου, ο σπόρος που έπεσε σε γόνιμο έδαφος και αυξήθηκε και απέδωσε εκατό φορές περισσότερο, σημαίνει ότι το έργο της Εκκλησίας θα αποδώσει πολύ, και περισσότεροι είναι εκείνοι που θα σωθούν παρά εκείνοι που θα χαθούν.
Η ακαρπία πολλών ανθρώπων, σύμφωνα με την παρούσα παραβολή, οφείλεται είτε στον σατανά, που είναι ο ηθικός αυτουργός στον ξεπεσμό του ανθρώπου, είτε στις δοκιμασίες και θλίψεις και αιρέσεις που απομακρύνουν πολλούς, είτε στις απολαύσεις και επιπολαιότητες και πάθη της ζωής, που ξεστρατίζουν αρκετούς από την πνευματική οδό προς τη βασιλεία του Θεού και οδηγούν δυστυχώς στις ψυχικές διαταραχές, το επίμονο άγχος και τον υπαρξιακό φόβο. Το βασικό όμως είναι, μας επισημαίνει η Εκκλησία, ότι ένας είναι ο δρόμος της σωτηρίας: Η γνωριμία με το Χριστό-σπορέα και η κατά χάριν ένωση μαζί Του μέσω των Μυστηρίων της Εκκλησίας Του.
Γιαυτό και έχει επιλεγεί η Κυριακή αυτή από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, να είναι και επίσημα η ημέρα έναρξης των Κατηχητικών Συνάξεων σε όλες τις Ενοριακές Νεανικές Εστίες των Ιερών Ναών όλης της Ελλάδος, το νέο ξεκίνημα για τον καινούργιο χρόνο που απλώνεται μπροστά μας, για το κατηχητικό έτος 2015-2016.
Στην δική μας Ενορία, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, την έναρξη των κατηχητικών Συνάξεων κάθε χρονιά την γιορτάζουμε ιδιαιτέρως και μάλιστα με κάθε μεγαλοπρέπεια και ενθουσιασμό.
Για φέτος μάλιστα ετοιμάσαμε και εορτάσαμε την ημέρα αυτή, το Σάββατο της 1οης Οκτώβρη του 2015, με μια όμορφη γιορτή που είχε τα πάντα. Ξεκίνησε το πρωΐ στις 9.30 με Θεία Λειτουργία ειδικά για τα παιδιά, εκτός του Αγίου Βήματος στο σολέα του ναού, μια "εκπαιδευτική" Θεία Λειτουργία, όπου μπόρεσαν όλα τα παιδιά του κατηχητικού μας, αγόρια και κορίτσια, να παρακολουθήσουν τον ιερέα να τελεί το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας μπροστά τους και με ψάλτες τα ίδια τα κορίτσια του μέσου κατηχητικού μας, με την καθοδήγηση φυσικά των κατηχητριών τους. 
Μετά ακολούθησε ο καθιερωμένος Αγιασμός για την έναρξη της νέας κατηχητικής χρονιάς και ο π. Χρυσόστομος Τελίδης, ο Λειτουργός μας και υπεύθυνος της Ενοριακής Νεανικής Εστίας μας, μας μίλησε για την διδασκαλία του Χριστού και για την σπορά του Λόγου Του από τους Μαθητές και τους Αποστόλους Του, και κατόπιν από όλους εμάς, πρώτα τους Αρχιερείς, τους ιερείς και τους μοναχούς της Εκκλησίας μας, και κατόπιν από τους ιεραποστόλους, τους κατηχητές και τις κατηχήτριες της, αλλά και τους δασκάλους και τους γονείς, μέχρι και τις μέρες μας. 
Στο τέλος μετά το "Δι' ευχών" ο π. Χρυσόστομος μας μοίρασε το αντίδωρο και όταν καθίσαμε και πάλι στις θέσεις μας το σκηνικό άλλαξε μονομιάς και ο σολέας του ναού μας μετατράπηκε από τόπο Θυσίας του Χριστού μας, σε τόπο χαράς και διασκέδασης, σε μια 
Μια μικρή ευλογία κατόπιν περίμενε έξω στο προαύλιο τα παιδιά από τον ιερέα μας στο τέλος της γιορτής, ένα μικρό προσευχητάρι που περιείχε όλες τις καθημερινές προσευχές που πρέπει να γνωρίζουν, ή ένα όμορφο σημειωματάριο για να πάρουν τα παιδιά στο σπίτι τους. Αλλά και πεινασμένα όπως ήταν τα κατηχητόπουλα μας τους περίμενε για πρωΐνό από ένα κρουασάν και έναν χυμό και μετά παιχνίδι, διασκέδαση και χαρά έξω στο μεγάλο και όμορφο προαΰλιο του ναού μας... μέχρι τελικής πτώσεως.
Ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας, πρώτα τα παιδιά που μας γεμίζουν χαρά, αλλά και ευθύνη, με την παρουσία τους στα σχολειά μας και κατόπιν όλους τους γονείς που εμπιστεύεστε σε εμάς ότι πολυτιμότερο έχετε, τα παιδιά σας, τα καλύτερα παιδιά του κόσμου, και περιμένουμε καθ' όλη την διάρκεια του φετινού χρόνου και της νέας κατηχητικής χρονιάς, του 2015-2016, την έμπρακτη συμμετοχή σας στον αγώνα μας για μια ακόμα καλύτερη χρονιά φέτος.
Καλή και ευλογημένη
η νέα κατηχητική χρονιά μας,
"2015-2016"
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου