ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ (εκ του κατά Λουκά ιγ΄ 10-17) "Η θεραπεία της συγκυπτούσης"

 

Ο φθόνος, 

το φαρμακερό φίδι  που τρώει τα σωθικά μας.

    Ο Κύριος, βλέποντας τήν κυρτωμένη γιά δεκαοκτώ ὁλόκληρα χρόνια ἀπό τήν ἀσθένεια γυναίκα, γεμάτος ἀγάπη τῆς λέει: «γυναίκα εἶσαι ἐλεύθερη ἀπό τήν ἀσθένειά σου». Ἀκουμπώντας ταυτόχρονα ἐπάνω τῆς τό χέρι Του.

    Τότε, πρός ἔκπληξη ὅλων, ὁ ἀρχισυνάγωγος παρατήρησε τόν Κύριο ὅτι ἐθεράπευε ἡμέρα Σάββατο, πού ὁ νόμος ἀπαγορεύει κάθε ἐργασία καί Ἐκεῖνος τοῦ ἁπαντά: «Ὑποκριτή σεῖς δέν κάνετε μικροεργασίες ὅπως νά ποτίσετε ἤ νά ταΐσετε τά ζῶα σας; Καί δέν πρέπει αὐτή ἡ γυναίκα πού εἶναι ἀπόγονός του Ἀβραάμ καί βασανίζεται ἐδῶ καί δεκαοκτώ χρόνια νά θεραπευθῆ;»

    Ἀδελφοί μου, ακούγοντας κανείς αὐτή τήν περικοπή τοῦ Εὐαγγελίου θά ἀναλογισθεί «τί φθόνος, τί κακία εἶναι αὐτή; Ἀντί νά χαρεῖ κάποιος γιά τή θεραπεία του συνανθρώπου του,γεμάτος φθόνο κατηγορεῖ;». Αυτό λοιπόν θα είναι το θέμα αυτής της κυριακάτικης ανάρτησης στην ιστοσελίδα του ναού μας, γι’ αὐτό θά μιλήσουμε, γιά τό φοβερό πάθος τοῦ φθόνου, γιατί πραγματικά εἶναι φοβερό. Ἄλλωστε ὅλοι μας, ἄλλοι λίγο, ἄλλοι πολύ, ἔχουμε πικρές ἐμπειρίες από τα αποτελέσματα του.

    Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες γιά νά δείξουν πόσο φοβερό πάθος εἶναι ὁ φθόνος, τον εἶχαν ἀπεικονίσει μέ έναν ἄριστο τρόπο. Εἶχαν λαξεύσει σέ μάρμαρο έναν ἄνδρα πού στό χέρι του κρατοῦσε τό τρομερό φίδι τό ὁποῖο δάγκωνε μέ τά φαρμακερά του δόντια τό στῆθος αυτού τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κατάτρωγε τά σωθικά. Στό πρόσωπό του ἦταν ζωγραφισμένος ο φρικτός πόνος που δοκίμαζε ὁ δυστυχής αυτός άνθρωπος, όμως  δέν εἶχε τήν πρόνοια καί τή δύναμη νά πετάξει τό φίδι ἀπό τό χέρι του καί νά λυτρωθεῖ, ἀλλά τό κρατοῦσε τό τροφοδοτοῦσε μέ τά σπλάχνα του καί τό γιγάντωνε μέ τό αἷμα του.

    Αὐτός καί ἔτσι εἶναι ὁ φθονερός ἄνθρωπος, αυτός και έτσι είμαστε πολλές φορές και όλοι εμείς. Οι άνθρωποι δηλαδή πού κρατούμε στά χέρια μας τό φαρμακερό φίδι τοῦ φθόνου μέ ἀποτέλεσμα νά δηλητηριάζει τή ζωή μας, νά φθείρει τήν ὑγεία μας καί νά πλημμυρίζει τή καρδιά μας ἀπό φαρμάκι, ἀφοῦ οἱ χαρές καί οἱ ἐπιτυχίες τῶν ἄλλων, ἀποτελοῦν πηγές πόνου καί πικρίας για εμάς τους ἴδιους, αλλά παράλληλα, από αδυναμία, να μην μπορούμε να το αφήσουμε, να το πετάξουμε από τα χέρια μας, αλλά συνεχώς να το τροφοδοτούμε περισσότερο.

    Νά λοιπόν τί εἶναι ὁ φθόνος. Ἕνα φοβερό δηλητήριο πού καταστρέφει πρῶτα αὐτόν που τον διακατέχει καί μετά τούς ἄλλους. Ἕνα δηλητήριο πού γεμίζει καρδιές ἀκόμη καί ἀνθρώπων τῆς Ἐκκλησίας, γι’ αὐτό καί χαρακτηρίζεται ὡς φοβερό πάθος. Για το πόσο φοβερό πάθος εἶναι ὁ φθόνος θα σας διηγηθώ μια πολύ μικρή, μα και πολύ διδακτική ιστορία.

    Σέ ἕνα μοναστήρι εἶχαν καλέσει στήν ἑορτή τῆς Κοίμησης τῆς Παναγίας μας ἕνα Ρουμάνο μοναχό, τόν π. Νεκτάριο, νά ψάλει σάν δεξιός ψάλτης. Κάποιοι λοιπόν μοναχοί ἀπό φθόνο, γιατί προτιμήθηκε αὐτός σάν δεξιός ψάλτης καί ὄχι κάποιος ἀπό τό μοναστήρι ἤ τά μοναστήρια τῆς περιοχῆς, ἔγιναν ὄργανα τοῦ διαβόλου καί ἔβαλαν δηλητήριο μέσα στό ρόφημα τοῦ ψάλτη.

      Ὁ εὐλογημένος αὐτός μοναχός, μόλις κατάλαβε τούς πρώτους πόνους νά τόν ζώνουν γεμάτος πίστη ἔτρεξε στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, προσκύνησε καί κατόπιν πῆρε τό καντήλι της καί ἤπιε ὅλο τό περιεχόμενο λέγοντας «Παναγία μου σῶσε με γιατί μέ δηλητηρίασαν».

     Ἡ Παναγία, που είναι ἀντίληψη, βοήθεια καί ἰατρός ὅλων ἐκείνων πού μέ πίστη τήν ἐπικαλοῦνται, μόλις ὁ π. Νεκτάριος ἤπιε τό λάδι τοῦ καντηλιοῦ της ,τόν ἐθεράπευσε καί μάλιστα τοῦ δημιούργησε μεγαλύτερη διάθεση γιά νά ψάλλει στήν ἑορτή της. Ἔτσι ὁ π. Νεκτάριος θά ὁμολογήσει τήν ἑπόμενη ἡμέρα «Οὐδέποτε ἄλλοτε εἶχα τόση διάθεση καί καθαρότητα λάρυγγα, ὅπως εἶχα τή νύκτα». Ἔτσι ἔγινε τό ἀντίθετο ἀπό ἐκεῖνο πού ἐπεδίωξε ὁ διάβολος νά ἐπιτύχει μέ φθονερούς μοναχούς.

      Ἀδελφοί μου, βλέπετε πόσο πραγματικά εἶναι φοβερό τό πάθος τοῦ φθόνου, ἀφοῦ ὁδήγησε ακόμα και μοναχούς, που γιά νά ἱκανοποιήσουν τό πάθος τους, νά σκεφθοῦν καί νά φθάσουν ἀκόμα καί στό ἔγκλημα. Ἀλήθεια, ποιός ζωγράφος θά μποροῦσε νά σχεδιάσει τήν ἀπαίσια μορφή τοῦ φθόνου, ποιός ποητής καί πιό μολύβι θα ήταν ἱκανό νά περιγράψει καί νά ἀπεικονίσει τό ψυχικό μαρτύριο ἐκείνου πού αὐτοκαταδικάζεται νά τροφοδοτεῖ μέ τή σάρκα καί τό αἷμα του, τό ἀχόρταγο φίδι τοῦ φθόνου.

      Γι’ αὐτό, τώρα που πλησιάζουν οι γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων, ἄς ξεριζώνουμε ἀπό μέσα μας τό πάθος τοῦ φθόνου μόλις ἀντιληφθοῦμε τήν ὕπαρξή του καί νιώσουμε τό δηλητήριό του νά κατευθύνει τή σκέψη μας καί ἔτσι καί τή ζωή μας και ας το αντικαταστήσουμε αδελφοί μου με ένα άλλο θεάρεστο αυτή τη φορά συναίσθημα, αυτό της φιλανθρωπίας, της αγάπης και της συμπόνοιας. 

     Και έτσι από σήμερα Κυριακή 7, μέχρι την άλλη Κυριακή 14 Δεκεμβρίου του 2014,  όταν σας χτυπήσουν την πόρτα οι κυρίες του ναού μας και σας προτάξουν τα κουπόνια του φετινού Εράνου της Αγάπης, να αναλογιστείτε αυτά που σήμερα σας είπα, να τα μεταφέρετε και στους φίλους σας, που δεν είναι σήμερα μαζί μας, στην κοινή Κυριακάτικη προσευχή, να τα επαναλάβετε στο σπίτι, στην γειτονιά, αλλά και στην εργασία σας, για να το μάθουν όλοι, πως η επαρχία της Μητροπόλεως μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, είναι στο πόδι αυτές τις ημέρες και τα πρόσωπα των άξιων κυριών που βρίσκονται αυτήν την στιγμή στην πόρτα τους, εκπροσωπούν την Ενορία τους, την Μητρόπολη τους, την Εκκλησία τους, κρύβουν δε πίσω τους πέντε χιλιάδες συνανθρώπους μας σιτιζομένους στα πενήντα συσσίτια της Μητρόπολης μας, ένα εκ των οποίων είναι και αυτό του Αγίου Γεωργίου, επάνω στην Ευκαρπία μας, με πάνω από εκατό σιτιζομένους αδελφούς μας και που είκοσι από αυτούς είναι από την δική μας Ενορία.

              Επίσης, όλοι να γνωρίσουν πως πίσω από αυτά τα όμορφα γυναικεία πρόσωπα, τα σκαμμένα ίσως από τον χρόνο και τις κακουχίες, που τώρα τους απλώνουν το χέρι για βοήθεια, είναι και οι εκατοντάδες των συνενοριτών μας που από την μικρή και υπόγεια εκκλησιά μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, που τώρα χτίζουμε και που αύριο Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου, παραμονή της εορτής της Συλλήψεως της Αγίας Άννας και μεθαύριο Τρίτη 9 του μηνός, ανήμερα της εορτής, θα πανηγυρίσουμε, παρουσία μάλιστα του Επισκόπου μας, που για πρώτη φορά θα έρθει να μας ευλογήσει στην Μικρή Πανήγυρη της Συλλήψεως της Αγίας Άννας, συνενορίτες μας λοιπόν που παίρνουν καθημερινά τρόφιμα από την Ενοριακή Τράπεζα Τροφίμων, την οποία με την αγάπη σας πρέπει να ενισχύσουμε φέρνοντας τρόφιμα για να φτιάξουν οι κυρίες μας τα εξήντα πέντε Χριστουγεννιάτικα δέματα που θα μοιράσει η εκκλησιά μας στους αναγκεμένους γείτονες μας.

     Περιμένω και σας προτρέπω αγαπητοί μου ενορίτες, να έχετε το νού σας στον ετήσιο Έρανο της Αγάπης, που θα σας επισκεφθεί αυτήν την εβδομάδα, να έχετε τις πόρτες σας ανοιχτές, αλλά και τις ψυχές σας ορθάνοιχτες και ζεστές για να φωλιάσουν συναισθήματα όπως η αγάπη, η φιλανθρωπία, η συμπόνοια και όχι ο γκρίζος και παγερός φθόνος του διαβόλου.

       Εύχομαι καλή δύναμη στις κυρίες των συνεργείων του Εράνου της Αγάπης, που ήδη τις έχω ενημερώσει και γνωρίζουν ποιες είναι, ή και άλλες ακόμα που θέλουν τώρα να "καταταγούν" στον όμορφο στρατό μας, τις προσκαλώ και τις ευχαριστώ για τον αγώνα και τις θυσίες τους, αυτές που έκαναν και αυτές που προτίθενται ακόμα να κάνουν για την μικρή, ταπεινή, υπόγεια προς το παρόν, μα τόσο ζεστή και φιλόξενη εκκλησιά τους.

Επίσης εύχομαι από καρδιάς,

καλή και ευλογημένη Πανήγυρη,

ο Γλυκός Θεός να είναι πάντοτε μαζί μας,

και μια παράκληση για όλους μας,

μακριά από το δηλητήριο του φθόνου.

---