Αναρτήθηκε από
Την 2α του μηνός Οκτωβρίου μνήμη επιτελούμεν,
του Αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Κυπριανού
και της Αγίας ενδόξου παρθενομάρτυρος Ιουστίνης.
Μια ημέρα πριν, την Τρίτη 1η του Οκτώβρη το απόγευμα, οι ιερείς μας τέλεσαν τον Εσπερινό της εορτής και την Ιερά Παράκληση των Αγίων Θεοπατόρων, όπως κάθε Τρίτη άλλωστε, όπου μαζευόμαστε στον ναό μας, ενορίτες και προσκυνητές, για να ζητήσουμε από τους Αγίους μας, προστάτες των άτεκνων ζευγαριών και της οικογενείας να δώσει ευτεκνία και καλλιτεκνία στα ζευγάρια που παρακλητικά προσέρχονται για βοήθεια στον ναό μας, και στο τέλος ο π. Χρυσόστομος Τελίδης, μας μίλησε για τον Άγιο Κυπριανό, τον μεγαλύτερο μάγο του 3ου μ.χ αιώνα και για τις μέγιστες δαιμονικές δυνάμεις του, που όμως νικήθηκαν από την πίστη και μόνο ενός αθώου και απλού κοριτσιού, της μικρής Ιούστας, της επονομαζωμένης αργότερα Ιουστίνης, από τον ίδιο, χριστιανό και Επίσκοπο πια Κυπριανό και πως αυτό έγινε αφορμή να καταλάβει το πεπερασμένο των δυνατοτήτων του διαβόλου και την άπειρη δύναμη που θα είχε από την πίστη του στον Ένα και Πραγματικό Θεό και την διδασκαλία του Υιού Του.
Μας μίλησε επίσης για το κοινό μαρτύριο και των δύο, από τους διώκτες του χριστιανισμού της εποχής εκείνης και το στεφάνωμα τους από την Εκκλησία του Χριστού, που τους ανακήρυξε Αγίους και τους προσέθεσε στα χιλιάδες τάγματα των Αγίων της.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, όπου συμπροσευχήθηκε μαζί μας ο π. Παύλος Ιωσηφίδης και κόσμησε για ακόμη μια φορά το αναλόγιο μας, ψάλλοντας μαζί με τον ψάλτη του ναού, κο Κωνσταντίνο Παπαγερούδη, τους ύμνους της εορτής, τελέσαμε και Τρισάγιο για τον μακαριστό Γέροντα του, π. Κυπριανό με αφορμή τον συνονόματο του Άγιο της ημέρας και διαβάζοντας κόλλυβο στην μνήμη του, ενώ αμέσως μετά στο αρχονταρίκι του ναού μας κεραστήκαμε από τις κυρίες τις διακονίας, όπως παραδοσιακά είθισται, στην μνήμη του Γέροντος Κυπριανού.
Μας είπε ο π. Χρυσόστομος Τελίδης που τον γνώρισε:
"Ο Γέρων ιερομόναχος Κυπριανός υπήρξε παράδειγμα καλογερικού ήθους και αγάπης για όλους εμάς τους ιερομονάχους του κόσμου, όπως συχνά μας αναφέρουν και δικαίως οι αγιορείτες μοναχοί, υπήρξε όμως για εμένα προσωπικά, υπάρχει και θα υπάρχει η μεγαλύτερη ευλογία, αφού πρόλαβα να πάρω την ευχή του πριν φορέσω το Αγγελικό Σχήμα και αργότερα, ως Διάκονος πια, να τελέσω μαζί με τον Δεσπότη μου, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα, στην έρημο του Αγίου Όρους, την Μικρά Αγία Άννα και την καλύβη των Θωμάδων, την εξώδιο Ακολουθία του.
Ενώ, χρόνια τώρα βαδίζοντας στα πατήματα τέτοιων ανθρώπων, όπως ήταν ο Γέρων Κυπριανός, μαζί με τον π. Παύλο Ιωσηφίδη, πνευματικό και συνοδοιπόρο στην συνέχιση της επίγειας ζωής μου και έχοντας πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μου τις ολιγόλογες αλλά μεστές νοημάτων συζητήσεις μας, ώς ιερέας πια και τον τελευταίο χρόνο ως Αρχιμανδρίτης της Μητροπόλεως μου, κατόπιν επιθυμίας και ιδαιτέρας ευλογίας από τον Δεσπότη μου, που νωρίς με εμπιστεύθηκε σε τέτοια βαριά καθήκοντα και με τοποθέτησε σε μια όμορφη μα δύσκολη Ενορία για να υπηρετώ τον λαό του Θεού από τον ιερό ναό των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, Αγίων γνωστών από τα παιδικά μου χρόνια και ιδιαίτερα μιας Αγίας πολύ γνώριμης σε μένα από το παρελθόν μου ως πνευματικό παιδί του π. Παύλου και της συνοδείας των Θωμάδων, της Γιαγιάς του Αγίου Όρους όπως την αναφέρουν συχνά-πυκνά οι Αγιαννανίτες πατέρες στις κατ' ιδίαν συζητήσεις τους.
Με την βοήθεια του Θεού και των συνεργατών μου, αγωνιζόμαστε όλοι μαζί τώρα να χτίσουμε την εκκλησιά τους και να στεγάσουμε την πίστη του λαού των Ανθοκήπων, εδώ στην Νέα Ευκαρπία της Δυτικής Θεσσαλονίκης, αρχικά στην όμορφη κατακόμβη μας όπου "λειτουργούμε" τα τελευταία επτά χρόνια, προσωρινά αν θέλει ο Θεός και οι Άγιοι μας, αφού εμείς θέλουμε και θα αγωνιστούμε να τους χτίσουμε την μοναδική εκκλησία που τιμάτε στο όνομα τους, της Ενορίας των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης. .jpg)
Εύχομαι ολόψυχα στον Γέροντα Κυπριανό, "καλό παράδεισο", μια ευχή που συνηθίζεται να λέγεται στο Άγιον Όρος, όπου έζησε από μικρό παιδί και που τόσο πολύ αγάπησε και η οποία ευχή λέγεται από τους μοναχούς σε όλους, ακόμα και όταν είναι εν ζωή, ίσως για να μην ξεχνούν τον στόχο τους και στόχο όλων μας, που τελικά είναι ο παράδεισος, εμείς πάντοτε θα τον θυμόμαστε και πάντα θα τιμούμε την μνήμη του, όσα χρόνια και αν περάσουν".
π.Χρυσόστομος Τελίδης
Καλό παράδεισο λοιπόν σε όλους μας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου