Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΘΩΜΑΔΩΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η όμορφη καλύβη των Θωμάδων, στην Μικρά Αγία Άννα, στην "έρημο" του Αγίου Όρους.

Μας διηγείται ο π. Χρυσόστομος:

       Με πολύ μεγάλο σεβασμό αλλά και συγκίνηση, θα ήθελα να σας πω λίγες από τις σκέψεις μου για την μικρή αυτή αδελφότητα της "ερήμου" του Αγίου Όρους, που μερικές μου τις διηγήθηκαν πατέρες της καλύβης των Θωμάδων, μα τις περισσότερες τις έζησα ο ίδιος πηγαινοερχόμενος για πολλά χρόνια στη αδελφότητα και αποκτώντας με τον καιρό, εκτός από τον δεδομένο σεβασμό, μια ιδιαίτερη οικειότητα, αφού  γέροντας και καθοδηγητής μου από την εφηβεία μου ακόμη, ήταν ο π. Παύλος, εξέχων μέλος της αδελφότητος και μέγας Αρχιμανδρίτης της Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως την οποία και υπηρετώ τα τελευταία χρόνια.     
       Η Αδελφότητα των Θωμάδων, είναι μία από τις παλαιότερες της Σκήτης της Αγίας Άννας, βρίσκεται δε στην πιο δύσβατη πλαγιά του Άθωνα και αρκετά κοντά στην κορυφή του, στην Μικρά Αγία Άννα,"έρημο"όπως την αναφέρουν τα γεροντικά συγγράμματα των μοναχών της περιοχής και δικαιολογημένα αφού η πρόσβαση σε αυτήν την περιοχή είναι τόσο δύσκολη, έως επικίνδυνη και γίνεται ή με μεγάλη και επίπονη οδοιπορία ή με τα μουλάρια που είναι και το μοναδικό μέσον μεταφοράς των προμηθειών των κελλιών, αλλά και των καλογέρων όλης αυτής της περιοχής.

            Το έμψυχο δυναμικό του ησηχαστηρίου των Θωμάδων αποτελείτε από τον Γέροντα, τον π.Θωμά, που από έντεκα ετών, μικρό αμούστακο παιδί μονάζει εκεί, τον π. Παύλο, που και αυτός στην ευαίσθητη  ηλικία των δεκατεσσάρων ετών άφησε τον "κόσμο" για να βρεθεί πιο κοντά στον Θεό διακονώντας τον Απόστολο Θωμά, τον π. Φίλιππο, που άφησε την όμορφη Ναύπακτο σε μικρή ηλικία και αυτός και γοητευμένος από το μυρωδάτο Περιβόλι της Παναγιάς, ήρθε εδώ και ζύμωσε την ψυχή του με την υπόλοιπη αδελφότητα. 

          Η "ζύμη" αυτή με τον καιρό ωρίμασε, φούσκωσε και με αυτήν πλάστηκε ο "άρτος" που μοιράστηκε σε όλους εμάς, τους επισκέπτες και προσκυνητές της καλύβης,  δίνοντας μας ελπίδα στις δυσκολίες μας, δίνοντας μας πίστη όταν κλονιζόμασταν, δίνοντας μας ευχαρίστηση όταν ακούγαμε από τους καλλικέλαδους Θωμάδες, τους βυζαντινούς ύμνους των Αγίων μας, τις ψαλμωδίες στην Παναγιά μας και την δοξολογία στον Θεό μας.
         Στην αδελφότητα προστέθηκε αργότερα και ο π. Θεολόγος, ταπεινός μοναχός και ασκητής, δουλευτάρης και λιγομίλητος, που μη έχοντας τίποτα δικό του τα έχει όλα, ενώ πολύ πρόσφατα στην αδελφότητα έχουν προστεθεί άλλα δυο μέλη, ο π. Φώτιος και ο π. Νεκτάριος, που στο κάλεσμα του Αποστόλου Θωμά δεν μπόρεσαν να αντισταθούν.

         Δεν έχω αναφέρει καθόλου μέχρι στιγμής το όνομα του Προηγούμενου της αδελφότητος, του μακαριστού Γέροντος Κυπριανού όχι γιατί υστερούσε σε κάτι η φήμη του αντιθέτως, ήταν πρόσωπο πολύ αγαπητό από τους συνασκητές του και μεγάλη μορφή της περιοχής της Μικράς Αγίας Άννας, όχι γιατί ήταν λόγιος, ή σπουδαγμένος, ή καλός ομιλητής, αλλά γιατί με την "εκοφαντική" σιωπή του μπορούσε να διδάξει τέτοια θεολογία που θα την ζήλευαν καταξιωμένοι θεολόγοι και συγγραφείς. 
         Εγώ προσωπικά δε, που τον γνώριζα από μικρό παιδί και με αξίωσε ο Θεός να είμαι κοντά του στις τελευταίες του στιγμές και στην αρρώστια του, θεωρώ τον εαυτό μου πολύ ευλογημένο αφού μου έδωσε και την ευχή του όταν με είδε ρασοφορεμένο μοναχό μετά την μοναχική κουρά μου, αλλά ακόμα περισσότερο όταν αξιώθηκα ως διάκονος μαζί με τον Δεσπότη μου, τον Άγιο Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα, να τελέσουμε και την κηδεία του.

     Γείτονες των Θωμάδων στην "έρημο" είναι τα κελλιά των Γερασιμαίων και  των Δανιηλαίων, ενώ η πρόσβαση σε όλη την περιοχή της Μικράς Αγίας Άννας γίνεται με το καραβάκι ή από τον αρσανά της Σκήτης της Αγίας Άννας ή από τα Καρούλια, το επόμενο λιμάνι που μπορεί να δέσει καραβάκι χωρίς ιδιαίτερο κίνδυνο.
          Οι Θωμάδες πανηγυρίζουν δύο φορές τον χρόνο, μία την 19η Οκτωβρίου, την 6η Οκτωβρίου με το αγιορείτικο ημερολόγιο, στην εορτή του Αποστόλου Θωμά που εορτάζεται η κοίμησις  του και δεύτερη στην εορτή της Ψηλάφησης του Ιησού από τον Απόστολο Θωμά, την επόμενη Κυριακή μετά την Ανάσταση, που είναι και η μεγάλη πανήγυρις, όπου και γίνονται μεγάλες ολονύχτιες ακολουθίες και Αγρυπνίες προς τιμήν του Αγίου.
          Το εργόχειρο του κελλιού είναι η αργυροχρυσοχοΐα, με αρχιτεχνίτη τον ίδιο τον Γέροντα της καλύβης, τον π. Θωμά, που έφτιαξε με τα χέρια του πολλά εκκλησιαστικά είδη, όπως περίτεχνες ασημένιες καντήλες και θυμιατά αλλά και κηροπήγια, Ιερά Ευαγγέλια, σταυρούς, Άγια Δισκοπότηρα και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε από χρυσό και ασήμι, που κοσμούν ναούς και μοναστήρια της Ελλάδος και του εξωτερικού, αλλά και την δική μας μικρή προς το παρόν εκκλησιά, με ένα όμορφο και ιδιαίτερο άγιο Δισκοπότηρο και ένα θυμιατό που φέρουν την υπογραφή του.
          Όμως γιαυτό που πραγματικά φημίζονται οι Θωμάδες δεν είναι το εργόχειρο τους στην τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας, αλλά η φωνή τους και η ψαλτική δυνατότητα τους, που δεν μπορεί κανέναν να αφήσει ασυγκίνητο.Τους καλούν στις Αγρυπνίες και στα πανηγύρια οι άλλες αγιορείτικες μονές αλλά και ενοριακοί ναοί και  άλλα μοναστήρια, στον "κόσμο" όπως λένε οι αγιορείτες μοναχοί μεταξύ τους αναφερόμενοι στον εκτός του Αγίου Όρους χώρο, για να συμβάλουν με το χάρισμα τους στην δόξα του Θεού μας, κάτι που επιτελούν επαξίως χρόνια τώρα με πολύ αγάπη και προθυμία.

           Αυτά τα λίγα είχα να πω για την αδελφότητα των Θωμάδων της Μικράς Αγίας Άννας, στην"έρημο" του Αγίου Όρους. Περισσότερα όμως για την ιστορία της καλύβης, αλλά και όλης της γειτονιάς της "ερήμου", θα βρείτε, και σίγουρα πιο καλογραμμένα, στο "γεροντικό της ερήμου του Άθω" του π. Φιλίππου, ένα όμορφο βιβλίο που πρόσφατα ανανεωμένο έχει ξανακυκλοφορήσει, και ακόμα περισσότερα θα κατανοήσετε  ακούγοντας τα cd που κυκλοφορούν με τις συμμετοχές της Αδελφότητας σε διάφορες ακολουθίες και πανηγύρια των μονών του Αγίου Όρους, αλλά και του π. Παύλου Ιωσηφίδη, σε χριστουγεννιάτικες και πασχαλινές ψαλμωδίες, της Ακολουθίας του Ακαθίστου Ύμνου, αλλά και της Ιεράς Παρακλήσεως της Παναγίας, όπως και τόσων ακόμα συμμετοχών του σε εκκλησιαστικές εκδηλώσεις με τόσους καταξιωμένους ψάλτες.
         Τέλος θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην αδελφότητα των Θωμάδων, που στάθηκε δίπλα μου όταν δεν ήταν κανένας άλλος, που με τις νουθεσίες και το παράδειγμα τους, βρήκα τον δρόμο που με οδήγησε στην ιεροσύνη και ιδιαίτερα θα ήθελα ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ να πω στον γέροντα μου τον π.Παύλο, που με προετοίμασε γιαυτό που είμαι σήμερα, ένας ταπεινός ιερομόναχος, εφημέριος μιας τόσο καλής Ενορίας όπως αυτή των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης που διακονώ εδώ και τρία χρόνια και νέος Αρχιμανδρίτης της Μητροπόλεως μας,  Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως.

        Με προστάτες λοιπόν τους αγίους Θεοπάτορες και τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που αναξίως φέρω το όνομα του, με τις προσευχές των πατέρων της καλύβης των Θωμάδων και μαζί με την Επιτροπή του ναού μου, αλλά και τους ενορίτες μου, αγωνιζόμαστε να ανεγείρουμε αυτήν την μοναδική στην Ελλάδα και ίσως στον κόσμο εκκλησιά, το "πατρικό σπίτι της Παναγίας", τον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Ευκαρπίας στην Δυτική Θεσσαλονίκη.