ΚΥΡΙΑΚΗ "7/1/2024" (α' μεθέορτος ημέρα των Θεοφανείων) ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ & ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ (Απόστολος: Πρξ. ιθ' 1-8 & Ευαγγέλιον: Ιω. α' 29-34)

"ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ 

ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου." 

Ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής και Πρόδρομος, μοιάζει να είναι...και είναι !!! ο πρώτος που δημόσια ομολογεί και διακηρύσσει στον κόσμο ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού. Η διήγηση της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, όπως την ερμηνεύει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, έλαβε χώρα μετά την βάπτιση του Κυρίου και μάλιστα αφού επέστρεψε από την τεσσαρακονθήμερη νηστεία που πραγματοποίησε στην έρημο. Εκεί, λοιπόν, στις όχθες του ποταμού Ιορδάνη, εν μέσω του πλήθους που προσερχόταν για να βαπτιστεί και να ακούσει το κήρυγμά του, βλέπει ο Ιωάννης τον Ιησού να έρχεται προς αυτόν και λέει: 

«Ιδού, αυτός είναι ο αμνός του Θεού, ο οποίος σηκώνει την αμαρτία όλου του κόσμου. Αυτός είναι για τον οποίο είπα οτι έρχεται μετά από εμένα άνθρωπος, ο οποίος προηγείται εμού, γιατί υπάρχει πριν από εμένα». 

Με τα λόγια αυτά δεν φανερώνει μόνο τον Μεσσία, αλλά παράλληλα εκφράζει και την βασική θεολογία της Εκκλησίας, ότι δηλαδή ο προαιώνιος Θεός γίνεται άνθρωπος και εκουσίως αναλαμβάνει να θυσιαστεί, ως αμνός άμωμος, υπέρ της του κόσμου σωτηρίας. Τούτη η αλήθεια δεν αποτελεί σκέψη του Βαπτιστού Ιωάννη, αλλά αποκάλυψη του Θεού, όπως ο ίδιος ομολογεί, λέγοντας: «κι εγώ ο ίδιος δεν τον γνώριζα, αλλά για να φανερωθεί στον Ισραήλ, γιαυτό ήλθα στον Ιορδάνη να βαπτίζω. Είδα, μάλιστα, το Άγιο Πνεύμα να κατέρχεται από τον ουρανό σαν περιστέρι και έμεινε πάνω του. Και δεν τον γνώριζα», επαναλαμβάνει, «αλλά εκείνος που με έστειλε να βαπτίζω στο νερό, ο ίδιος μού είπε ότι σε όποιον δεις το Άγιο Πνεύμα να κατέρχεται και να παραμένει σε αυτόν, εκείνος είναι που βαπτίζει στο Άγιο Πνεύμα. Κι εγώ είδα, και σάς μαρτυρώ ότι αυτός είναι ο Υιός του Θεού». 

Δείτε, πόσες αλήθειες ομολογεί ο Πρόδρομος, και με ποιόν τρόπο θεολογεί. Μάς λέει ότι η γνώση του Θεού δεν είναι προϊόν της ανθρώπινης διανόησης, αλλά ο ίδιος ο Θεός, από άκρα φιλανθρωπία, αποκαλύπτεται στον άνθρωπο. Και όχι μόνο αποκαλύπτεται, αλλά προσλαμβάνει την ανθρώπινη φύση, γίνεται άνθρωπος, περπατά ανάμεσά μας, συνομιλεί με τα πλάσματά του, διδάσκει, θαυματουργεί και αναλαμβάνει, για τη δική μας σωτηρία, να θυσιαστεί ως αμνός άμωμος, ως πρόβατον επί σφαγήν. Μάς φανερώνει, ακόμα, ότι ο Θεός δεν είναι μονήρης αλλά τριαδικός: Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα. Μάλιστα δε, τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος συνεργάζονται στο έργο της σωτηρίας: ο Πατήρ ηυδόκησεν, ο Λόγος σάρξ εγένετο, και το Άγιο Πνεύμα βαπτίζει και φωτίζει και αγιάζει άπαντας τους πιστούς. 

Τέλος, μάς δείχνει ότι το έργο των προφητών, και κατ’ επέκταση των διδασκάλων της Εκκλησίας, είναι να δείχνουν στον κόσμο τον Χριστό και να τον παρακινούν σε μετάνοια. Γι αυτό και δεν ανέχτηκε ο Πρόδρομος καμία τιμή για τον εαυτό του, ούτε είχε οπαδούς, ώστε να διαδηλώσουν για την άδικη σύλληψη και θανάτωσή του. Μάλιστα δε, τόνισε ότι «ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμέ δέ ἐλαττοῦσθαι» (Ιω. γ’ 30). 

Τόσο στη Γέννηση του Χριστού, όσο και στην Βάπτισή του, φανερώθηκε στον κόσμο ο τριαδικός Θεός. Στη Γέννηση, ο Λόγος γεννάται εν σαρκί, το Άγιο Πνεύμα, ως αστήρ, λάμπει και δείχνει τον Χριστό, και οι άγγελοι αναπέμπουν δοξολογία στον Πατέρα. Στη Βάπτιση πάλι, ο Υιός προσέρχεται στον Ιορδάνη, το Πνεύμα κατέρχεται εν είδει περιστεράς, και ο Πατήρ φωνή πέμπει εξ ουρανού: «ἴδε ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ ηὐδόκησα». Γιαυτό και κατά τους τέσσερις πρώτους αιώνες αυτά τα δύο γεγονότα συνεοράζονταν, ήταν τα άγια Επιφάνια ή Θεοφάνια. 

Η παρουσία, όμως, του Θεού στον κόσμο, δεν περιορίστηκε μόνο στα στενά πλαίσια των ημερών που εορτάσαμε, αλλά είναι διαρκής. 

Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μάς λέει ότι για τους χριστιανούς η κάθε ημέρα είναι Θεοφάνεια και Πάσχα και Πεντηκοστή.

«Για μάς, πρώτη εορτή είναι τα Επιφάνια. Και ποιά, λοιπόν, είναι η υπόθεση της εορτής; Επειδή ο Θεός επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη· επειδή ο Θεός ο μονογενής Υιός του Θεού ήταν μαζί μας. Δείτε, όμως, μάς λέει, ότι “θα είμαι μαζί σας μέχρι της συντελείας του αιώνος”· επομένως, είναι δυνατόν να τελούμε κάθε μέρα τα Επιφάνια. 

Η εορτή του Πάσχα τί θέλει να μάς πει; τον θάνατο του Κυρίου καταγγέλουμε τότε, αυτό είναι το Πάσχα. Αλλά και τούτο, δεν το τελούμε μόνο σε καθορισμένο χρόνο. Διότι, θέλοντας ο Παύλος να μάς απαλλάξει από την ανάγκη των καιρών και να μάς δείξει ότι είναι δυνατόν πάντοτε να επιτελούμε το Πάσχα, μάς λέει ότι “κάθε φορά που μεταλαμβάνετε τούτο τον άρτο και πίνετε από τούτο το ποτήριο, τον θάνατο του Κυρίου καταγγέλλετε” (A’ Κορ. ια’ 26). Επειδή, λοιπόν, πάντα δυνάμεθα να καταγγέλλουμε τον θάνατο του Κυρίου, πάντα μπορούμε να επιτελούμε (δηλαδή να εορτάζουμε) το Πάσχα. 

Και ποία είναι η υπόθεση της εορτής της Πεντηκοστής; ότι το Άγιο Πνεύμα ήλθε σε εμάς· γιατί, όπως ακριβώς ο μονογενής Υιός του Θεού είναι μαζί με τους πιστούς ανθρώπους, έτσι και το Πνεύμα του Θεού. Πώς το ξέρουμε; “Εκείνος που με αγαπά”, λέει (ο Χριστός), “θα τηρήσει τις εντολές μου, και εγώ θα ρωτήσω τον Πατέρα μου και άλλον Παράκλητο θα σάς δώσει, για να παραμένει αιώνια μαζί σας, το Πνεύμα της αληθείας” (Ιω. ιδ’ 15-17). 

Όπως, λοιπόν, ο Χριστός είπε για τον εαυτό του ότι θα είναι μαζί μας μέχρι της συντελείας του αιώνος, και εξ’ αυτού μπορούμε πάντα να εορτάζουμε τα Επιφάνια, ομοίως είπε και για το Άγιο Πνεύμα ότι θα είναι για πάντα μαζί μας, και επομένως μπορούμε πάντα να γιορτάζουμε την Πεντηκοστή. την εορτή δεν την κάνει ο καιρός, αλλά η καθαρή συνείδηση, καθότι η εορτή δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ευφροσύνη· 

και ευφροσύνη πνευματική και νοερά δεν ποιεί τίποτε άλλο, παρά η συναίσθηση ότι πράττουμε το αγαθό. Κι εκείνος που έχει αγαθή συνείδηση και τέτοιες πράξεις (δηλαδή αγαθές), δύναται πάντοτε να εορτάζει» (PG 50.454-455)

Ας δοξάζουμε, λοιπόν, αδελφοί, τον πανάγαθο και φιλάνθρωπο Θεό, που μάς αξιώνει τόσες πολλές ευεργεσίες, και ας κοινωνούμε, εν καθαρώ συνειδότι, των Αχράντων Μυστηρίων, του σώματος δηλαδή και του αίματος του Χριστού, για να φανερώνεται ο Θεός στη ζωή μας και να μένει μαζί μας, και ώστε η κάθε ημέρα να είναι γιορτή και ευλογία. 

Αμήν. 

-----------------------------------------------------------------------------------------

Πηγή: Απλά και Ορθόδοξα: 

https://xerouveim.blogspot.com/2018/01/29-34.html

--------------------------------------------------------------------------------------

*...παρακάτω μπορείτε να δείτε τον Απόστολο και το Ευαγγέλιο της ημέρας που παρότι Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2023, διαβάζονται τα αναστάσιμα αναγνώσματα, αλλά αυτά του Τιμίου Προδρόμου...

 Απόστολος της Κυριακής 7/1/2024...

...του Τιμίου Προδρόμου

Πρωτότυπο κείμενο: 

Ἐν ταις ημέρες εκείναις, εγένετο ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας εἶπε πρὸς αὐτούς· εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰ Πνεῦμα Ἅγιόν ἐστιν ἠκούσαμεν.

Εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· εἰς τί οὖν ἐβαπτίσθητε; Οἱ δὲ εἶπον· εἰς τὸ Ἰωάννου βάπτισμα.
Εἶπε δὲ Παῦλος· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, τῷ λαῷ λέγων εἰς τὸν ἐρχόμενον μετ᾿ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσι, τοῦτ᾿ ἔστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.
Ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτούς, ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ προεφήτευον.
Ἦσαν δὲ οἱ πάντες ἄνδρες ὡσεὶ δεκαδύο. Εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν συναγωγὴν ἐπαρρησιάζετο ἐπὶ μῆνας τρεῖς διαλεγόμενος καὶ πείθων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Ἐνῷ ὁ Ἀπολλὼς ἦτο εἰς τὴν Κόρινθον, ὁ Παῦλος ἐπέρασε τὰ μεσόγεια μέρη καὶ ἦλθε εἰς τὴν Ἔφεσον. Ἐκεῖ εὑρῆκε μερικοὺς μαθητὰς καὶ τοὺς ἐρώτησε, «Ἐλάβατε Πνεῦμα Ἅγιον, ὅταν ἐπιστέψατε;». Ἐκεῖνοι τοῦ εἶπαν, «Οὔτε κἂν ἔχομεν ἀκούσει ἂν ὑπάρχῃ Πνεῦμα Ἅγιον».
Τότε τοὺς εἶπε, «Εἰς τί λοιπὸν ἐβαπτισθήκατε;» . Καὶ ἐκεῖνοι εἶπαν, «Εἰς τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου».
Ὁ Παῦλος τότε εἶπε, «Ὁ Ἰωάννης ἐβάπτισε βάπτισμα μετανοίας καὶ ἔλεγε εἰς τὸν λαὸν νὰ πιστέψουν εἰς ἐκεῖνον ποὺ ἔρχεται μετὰ ἀπὸ αὐτόν, δηλαδὴ εἰς τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν».
Ὅταν ἄκουσαν αὐτό, ἐβαπτίσθηκαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ· καὶ ὅταν ὁ Παῦλος ἔβαλε τὰ χέρια ἐπάνω τους, ἦλθε εἰς αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶ μιλοῦσαν γλώσσας καὶ ἐπροφήτευαν.
Ἦσαν δὲ ὅλοι περὶ τοὺς δώδεκα. Κατόπιν ὁ Παῦλος ἐπῆγε εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἐπὶ τρεῖς μῆνες ἐμιλοῦσε μὲ θάρρος. Συζητοῦσε καὶ ἔπειθε τοὺς Ἰουδαίους περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ευαγγέλιον της Κυριακής 7/12/2024...

...του Τιμίου Προδρόμου.

Πρωτότυπο κείμενο:

Τῷ καιρῷ εκείνω, βλέπει ὁ Ἰωάννης τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. Οὗτός ἐστι περὶ οὗ ἐγὼ εἶπον· ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνὴρ ὃς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. Κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ' ἵνα φανερωθῇ τῷ Ἰσραήλ, διὰ τοῦτο ἦλθον ἐγὼ ἐν τῷ ὕδατι βαπτίζων.
Καὶ ἐμαρτύρησεν Ἰωάννης λέγων ὅτι τεθέαμαι τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον ὡς περιστερὰν ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἔμεινεν ἐπ' αὐτόν. Κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ' ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἐφ' ὃν ἂν ἴδῃς τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ' αὐτόν, οὗτός ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. Κἀγὼ ἑώρακα καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Τον καιρό εκείνο, βλέπει ὁ Ἰωάννης τὸν Ἰησοῦν νὰ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει, «Νά ὁ Ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ποὺ σηκώνει τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. Αὐτὸς εἶναι διὰ τὸν ὁποῖον ἐγὼ εἶπα, «Ὕστερα ἀπὸ ἐμὲ ἔρχεται κάποιος, ποὺ εἶναι ἀνώτερός μου, διότι ὑπῆρχε πρὶν ἀπὸ ἐμέ». Καὶ ἐγὼ ὁ ἴδιος δὲν τὸν ἤξερα, ἀλλὰ διὰ νὰ γίνῃ φανερὸς εἰς τὸν Ἰσραήλ, διὰ τοῦτο ἦλθα ἐγὼ νὰ βαπτίζω μὲ νερό».
Καὶ ὁ Ἰωάννης ἔδωσε μαρτυρίαν, καὶ εἶπε, «Εἶδα τὸ Πνεῦμα νὰ κατεβαίνῃ σὰν περιστερὰ ἀπὸ τὸν οὐρανόν καὶ ἔμεινε ἐπάνω του. Ἐγὼ δὲν τὸν ἤξερα, ἀλλ’ ἐκεῖνος ποὺ μὲ ἔστειλε νὰ βαπτίζω μὲ νερό, ἐκεῖνος μοῦ εἶπε, «Εἰς ὅποιον θὰ ἰδῇς νὰ κατεβαίνῃ τὸ Πνεῦμα καὶ νὰ μένῃ ἐπάνω του, αὐτὸς εἶναι ποὺ βαπτίζει μὲ Πνεῦμα Ἅγιον». Καὶ ἐγὼ εἶδα καὶ ἐμαρτύρησα ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ».