Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ (13/7)

 Η εορτή αυτή της Συνάξεως του Αρχαγγέλου Γαβριήλ της 13ης Ιουλίου, χάνεται μέσα στα βάθη των αιώνων, 
πιθανόν από τον 9ο αιώνα μ. Χ.   

     Η Αγία μας Εκκλησία, εκτός από τον εορτασμό των μεγάλων γεγονότων της ζωής του Κυρίου και της Θεοτόκου (Δεσποτικές & Θεομητορικές εορτές) έχει θεσπίσει εορτές, για την εύρεση και την μετακόμιση αγίων λειψάνων, για την ανάμνηση θαυμάτων, για την εύρεση ιερών εικόνων, αλλά και για την τιμή των ιερών εκείνων προσώπων τα οποία πρωτοστάτησαν κατά την εκτέλεση της βουλής του Θεού και υπούργησαν στα υπερφυή μυστήρια της Θείας οικονομίας.

     Ύστερα σχεδόν από κάθε δεσποτική ή θεομητορική εορτή οι χριστιανοί συνάζονται, συγκεντρώνονται (εξ' ού και Σύναξις) στους Ιερούς Ναούς για να τιμήσουν τον Άγγελο εκείνον ή τον Άγιο, ή τους Αγίους, οι οποίοι έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο κατά την ιστορική και ιερή ημέρα αυτής της εορτής. Γι΄ αυτό και η τιμή του «Πρωταγωνιστού» ιερού προσώπου ονομάζεται Σύναξις.

     Έτσι μετά την Γέννηση της Θεοτόκου,  έχουμε την Σύναξη των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης (στις 9 Σεπτεμβρίου οπότε και η Ενορία μας έχει την Μεγάλη Πανήγυρη της) μετά την Γέννηση του Κυρίου, την Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου, μετά την Βάπτιση του Δεσπότου Χριστού, την Σύναξη του Βαπτιστού Ιωάννου, μετά την Υπαπαντή, την Σύναξη του Συμεών του Θεοδόχου και μετά τον Ευαγγελισμό, της αγνής κόρης της Ναζαρέτ, της Θεοτόκου, την Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.

      Και βέβαια δίκαια συνάζονται οι χριστιανοί, και πρέπει πάντοτε αθρόα να συγκεντρώνονται, στους Ιερούς Ναούς για να τιμήσουν πανηγυρίζοντας τον μέγαν Αρχάγγελο Γαβριήλ, γιατί αυτός έγινε ο αγγελιοφόρος της θαυματουργικής Συλλήψεως της Αγίας Άννας και κατόπιν έγινε ο υπηρέτης του υπερφυούς μυστηρίου της Συλλήψεως της Αγίας Παρθένου εκ Πνεύματος Αγίου του Υιού και Λόγου του Θεού.

      Ο αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ένας από τους Αρχαγγέλους. Το όνομά του σημαίνει «ο Θεός είναι η δύναμη μου» και είναι ένας από τους λίγους Αγγέλους που αναφέρονται στην Αγία Γραφή.

      Κατά τον ιερόν υμνογράφο «Απεστάλη Άγγελος Γαβριήλ, ουρανόθεν εκ Θεού προς παρθένον αμόλυντον, εις πόλιν της Γαλιλαίας Ναζαρέτ, ευαγγελίσασθαι αύτη του ξένου τρόπου την σύλληψιν…Απεστάλη στρατιώτης ουράνιος, προς το έμψυχον της δόξης Παλάτιον, προετοιμάσαι τω κτίστη κατοικίαν άληκτον». Και με την ενθύμηση αυτής της μεγάλης υπηρεσίας του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, η Αγία μας Εκκλησία αναμιμνήσκεται και όλες τις πολύτιμες υπηρεσίες πού προσέφερε στο ανθρώπινο γένος σαν απεσταλμένος του Θεού και διάκονος των θείων βουλών του.

       Ο αρχάγγελος Γαβριήλ,  «και το πρόσωπον αυτού ωσεί όράσις αστραπής»  ερμήνευσε στον προφήτη Δανιήλ το όνειρο του Ναβουχοδονόσορος  «καταφαιδρύνων αυτόν και εντιθείς την δήλωσιν, των αγνοουμένων εν πνεύματι», κατά τον Ιερόν Υμνογράφο.

       Ο αρχάγγελος Γαβριήλ, σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση, ενημέρωσε στον Θεοπροπάτορα Ιωακείμ που νήστευε προσευχόμενος στο βουνό για την απόκτηση τέκνου, με τα εξής λόγια: «Χαῖρε Ἰωακείμ, καί εὐφραίνου, ἐγώ εἶμαι Ἀρχάγγελος Κυρίου καί ἦλθα νά σού πῶ, ὅτι πρόκειται νά γεννήσεις μία θυγατέρα, πού θά γεννήσει ἀπό τήν παρθενία τῆς τόν Βασιλιά τοῦ κόσμου καί Θεό. Ἄφησε λοιπόν τήν πολλή σου λύπη καί πικρία τῆς ψυχῆς σου καί πήγαινε στό σπίτι σου χαρούμενος. Φτάνουν οἱ τόσο πολλοί κόποι καί ἀναστεναγμοί. Ἄκουσε ό Θεός τή δέησή σου. Μόνο πήγαινε, πιστεύοντας στούς λόγους μου καί δόξαζε τό Θεό.» Αλλά ενημέρωσε την ίδια στιγμή και την Θεοπρομήτορα Άννα προσευχόμενη στον κήπο του σπιτιού της, για την βούληση του Θεού να τους χαρίσει τελικά ένα παιδί, ένα κορίτσι, την Μαριάμ, η οποία θα οδηγήσει με την Γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού, στην Σωτηρία του κόσμου, με τα λόγια: «Ἄννα, Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος της δεήσεώς σου καί συλλήψει καί γεννήσεις, καί λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλη τή οἰκουμένη». Καί εἶπεν Ἄννα, «ζῆ Κύριος ὁ Θεός μου, ἐάν γεννήσω εἴτε ἄρρεν, εἴτε θῆλυ, προσάξω αὐτό δῶρον Κυρίω τῷ Θεῶ μου καί ἔσται λειτουργῶν αὐτῶ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ».

       Ο αρχάγγελος Γαβριήλ ανήγγειλε στο Ζαχαρία τον Ιερέα ότι θα γέννηση υιό «τον Πρόδρομο της χάριτος».

       Ο ίδιος αρχάγγελος καθησύχασε το σώφρονα Ιωσήφ, το Μνήστορα της Παρθένου, λέγοντας: «Ιωσήφ υιός Δαυίδ, μη φοβηθής παραλάβειν Μαριάμ την γυναικά σου το γαρ εν αύτη γεννηθέν εκ Πνεύματος έστιν αγίου».

       Ο ίδιος αρχάγγελος μετά την κατάστρωση του θεοκτόνου σχεδίου του Ηρώδη είπε στον Ιωσήφ  «παράλαβε το παιδίον και την Μητέρα αυτού και φεύγε εις Αίγυπτον…μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό».

       Ο ίδιος αρχάγγελος ενημέρωσε τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο περί του θανάτου του Ηρώδη και της εκλείψεως του κινδύνου της ζωής του Μεσσίου, «τεθνήκασι γαρ οι ζητούντες την ψυχήν του παιδιού».

       Ο ίδιος αρχάγγελος Γαβριήλ «καταβάς εξ ουρανού προσελθών απεκύλισε τον λίθον από της θύρας και εκάθητο επάνω αυτού, ην δε η ιδέα αυτού ως αστραπή και το ένδυμα αυτού λευκόν ως χιών».

       Ο ίδιος τέλος ο αρχάγγελος παρουσιάσθηκε στην Παναγία μας τρεις ήμερες πριν από την Αγία Κοίμησή της, και της προανήγγειλε το γεγονός αλλά και την απόφαση του Υιού της να την παραλάβει και να την βάλει πλησίον Του στους ουρανούς.

        Από όλες αυτές τις υπηρεσίες και τις ιερές αποστολές και διακονίες μαζί με τις πάμπολλες άλλες του Αρχαγγέλου Γαβριήλ καταλαβαίνουμε ότι ο Αρχάγγελος πού τιμούμε και στις 13 Ιουλίου, αλλά και άλλες στιγμές του εκκλησιαστικού έτους, είναι «των ασωμάτων λειτουργών πρωτεύων», «ο μέγας Γαβριήλ αρχηγός των αγγέλων», «φως δεύτερον», ο ιδιαίτερος θα λέγαμε και άμεσος υπηρέτης του Κυρίου μας Ιησού και της Παναγίας Μητέρας Του.
                Όταν κάποιος γνωστός μας είναι κοντά σε ένα σημαντικό και διάσημο πρόσωπο,  τότε εμείς ζηλεύουμε, με την καλή έννοια, την οικειότητα, την εγγύτητα  και την αγάπη που απολαμβάνει και τον θαυμάζουμε και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να εκμεταλλευθούμε τις αρμοδιότητες του και την χάρη πού έχει να συνομιλεί με αυτό το σημαντικό πρόσωπο. 

Φανταστείτε τώρα, πόσο περισσότερο θα έπρεπε όλοι εμείς να επιζητούμε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ την μεσολάβηση του στον Θεό, επειδή βρίσκεται κοντά στο φως της Θεότητος, είναι και αυτός δεύτερο φως θείο και άϋλο, είναι μεσίτης μεγάλος μεταξύ Θεού και ανθρώπων και θα πρέπει να εκμεταλλευθούμε την θέση του και να επιδιώξουμε να συνάψουμε φιλία πνευματική μαζί του.

        Και σε όλες τις περιστάσεις του βίου μας πρέπει μαζί με τις πρεσβείες της Θεοτόκου και όλων των Αγίων να επικαλούμεθα και την αντίληψη και την μεσιτεία του μεγάλου Αρχιστρατήγου των ουρανίων δυνάμεων και να του λέμε μαζί με τον ιερόν Υμνογράφο:

«προστάτην σε μέγιστον, και προς Θεόν αντιλήπτορα, και τείχος και στήριγμα, Γαβριήλ έχοντες, οι ποθούντες σε ρυόμεθα κινδύνων και βλάβης του όφεος ανευφημούντες σε».

        Ο αρχάγγελος Γαβριήλ τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας:
* Στις 26 Μαρτίου (τιμάται ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την επομένη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου), 
* Στις 11 Ιουνίου (τιμάται στο Άγιο Όρος η διδαχή από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ του ύμνου «Άξιον Εστί» προς την Παναγία) 

* Στις 13 Ιουλίου (Η Σύναξις αυτή του Αρχαγγέλου Γαβριήλ αφορά ένα θαύμα του που έγινε σε κάποιο ναό αφιερωμένο σ’ αυτόν άγνωστο πού και πότε. Εἶναι προφανὲς ὅτι δὲν εὑρέθησαν στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα νὰ αἰτιολογοῦν τὴν ἀποδιδόμενη τιμὴ πρὸς τὸν Ἀρχάγγελο. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἐκφράζει τὴν ἀπορία του γιὰ τὴν αἰτία ποὺ ὁδήγησε στὴν καθιέρωση τῆς συγκεκριμένης Συνάξεως τοῦ Ἀρχαγγέλου, καταλήγοντας στὸ συμπέρασμα ὅτι «κάποιαν χάριν καὶ εὐεργεσίαν ἐποίησεν ὁ Ἀρχάγγελος οὗτος Γαβριήλ, διὰ τὴν ὁποίαν οἱ τότε Χριστιανοί, εἰς μνήμην χάριτος, ἐσυνάζοντο καὶ ἑώρταζον τὸν χαριέστατον τοῦ Θεοῦ Ἀρχάγγελον»)
* Στις 8 Νοεμβρίου, μαζί με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (Η  Σύναξις των Αγίων Αρχαγγέλων)

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, 

ο προστάτης και ο φύλακας 

της Ενορίας μας!!!