ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ "ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ" (Λουκά α΄ 1-25, 57-68, 76, 80)

"μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην·"

Τις Κυριακές μας, εμείς οι χριστιανοί, τις αφιερώνουμε στην δόξα του Θεού, και μάλιστα εορτάζουμε την Ανάσταση του Υιού Του και ιδρυτή της Εκκλησίας Του, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Έτσι με χαρά και ανυπομονησία περιμένουμε την ημέρα αυτή και όταν σημάνουν οι καμπάνες της εκκλησιάς στην Ενορίας μας τρέχουμε να προσευχηθούμε σε Αυτόν και να τον ευχαριστήσουμε για όσα μας προσφέρει καθημερινά στην ζωή μας και να συμμετάσχουμε ενεργά στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία της Κυριακής, που γίνεται με σκοπό την επιτέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και της Κοινωνίας μας με τον Χριστό μέσω του κοινού Αγίου Ποτηρίου και της Θείας Μετάληψης.

Ό τρόπος λατρείας μας στον Θεό είναι κοινός και συγκεκριμένος και έχει καθοριστεί από μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας μας, με την Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, που τελείται καθ' όλην την διάρκεια του χρόνου, αλλά και αυτήν του Μεγάλου Βασιλείου, που τελείται μόνο δέκα φορές κατά το εκκλησιαστικό έτος. Μέρος αυτών των Ακολουθίων είναι και η ανάγνωση του ενδιάτακτου Ευαγγελίου της ημέρας κατά την τάξη του Τυπικού της Εκκλησίας μας, που εκφωνείτε εμμελώς από τον Ιερέα ή τον Διάκονο περίπου στο μέσον της Θείας Λειτουργίας, μια στιγμή σημαντική και ιερή αφού σε αυτό το κείμενο αναφέρεται η ζωή και το έργο του Χριστού μας κατά την τριετή διδασκαλία Του, όπως ακριβώς μας τα μεταφέρουν οι μαθητές Του και ευαγγελιστές, Ματθαίος, Ιωάννης, Μάρκος και Λουκάς.

Τώρα στην συγκεκριμένη Κυριακή της 24η Ιουνίου του 2018, την 4η από την περίοδο των εβδομάδων του Ματθαίου, υπάρχει μια σημαντική ιδιαιτερότητα. Είναι η εορτή της Γενεθλίου ημέρας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού, κάτι που ανέτρεψε για σήμερα το κυριακάτικο τυπικό μας και αντί της περικοπής του Ευαγγελίου της Δ΄ εβδομάδος του Ματθαίου, που αναφέρεται στο θαύμα της θεραπείας του δούλου του εκατόνταρχου, η ευαγγελική περικοπή που θα ακουστεί στις εκκλησιές όλης της οικουμένης, όπου χτυπά η καρδιά των Ορθοδόξων χριστιανών, είναι η περικοπή του Ευαγγελιστού Λουκά, που μας αφηγείται, μέσα από μια επιστολή του προς τον κράτιστο...εξοχότατο δηλαδή, Θεόφιλο, αγνώστων λοιπών στοιχείων, με πολύ συγκινητικό τρόπο τα γεγονότα πρίν και μετά την Γέννηση του Βαπτιστού του Χριστού μας, Ιωάννου, με θαυματουργικό τρόπο, αφού η αναγγελία της Γέννησης αυτής στον Ζαχαρία, τον πατέρα του Ιωάννου, έγινε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, αλλά και επειδή η γυναίκα του Ζαχαρία, η Ελισάβετ, ήταν πολύ μεγάλη σε ηλικία και μάλιστα ήταν στείρα, όμως και οι δύο ήταν ένα ζευγάρι με μεγάλη πίστη και αγάπη στον Θεό.

Ας δούμε όμως κάποια από τα στοιχεία που μας δίνει ο Λουκάς στο σημερινό Ευαγγέλιο του, και παράλληλα ας κάνουμε και εμείς από την ιστοσελίδα της Ενορίας μας στην ιδιαίτερη αυτή κυριακάτικη ανάρτηση, τα δικά μας σχόλια που μπορεί να βοηθήσουν τον αναγνώστη στην προσπάθεια του να κατανοήσει Σχέδιο του Θεού για τους ανθρώπους και την Αγάπη Του.

Ἀγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι, διαδικτυακοί και μή, της ιστοσελίδας μας, βρισκόμαστε χρονικά στην πρό Χριστοῦ ἐποχῆ, ενώ ο τόπος που διαδραματίζονται τα γεγονότα είναι η Παλαιστίνη, είναι το Ισραήλ και η φυλή των ανθρώπων που τον κατοικούν είναι οι Εβραίοι, το δε πνεύμα γιά τά ἀνδρόγυνα ἐκεῖνα πού δέν ἔχουν παιδιά
εἶναι βαρύ και άδικο αφού θεωροῦσε τήν ἀτεκνία ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας τους, γι’ αὐτό καί παντοῦ, ὅπου κι ἄν πήγαιναν ἔφεραν τό στίγμα τῆς ἀτεκνίας.
Εμείς εδώ στην γειτονιά των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, αυτό το σκληρόκαρδο πνεύμα, το κατακριτέο συναίσθημα που ισχύει ακόμα και στις μέρες μας από μερικούς για τα άτεκνα ζευγάρια, το γνωρίζουμε καλά, αφού οι Άγιοι Προστάτες μας, κτίτορες του Ιερού Ναού μας, που φέρι το όνομα τους, είναι οι Δίκαιοι Θεοπάτορες, είναι ο Ιωακείμ και η Άννα, το ζευγάρι αυτό της Παλαιάς Διαθήκης, που με την πίστη και την αφοσίωση και την προσευχή τους, "ανάγκασαν" τον Θεό να τους ακούσει, και μάλιστα, με την αναγγελία από τον ίδιο Αρχάγγελο Γαβριήλ, τον ταχυδρόμο των καλών ειδήσεων του Θεού, να τους χαρίσει με το Δώρο της τεκνογονίας την υπέρτατη χαρά της απόκτησης, όχι ενός απλού παιδιού, αλλά την γενέτειρας της Καινής Διαθήκης, την Παναγία και Θεοτόκο μητέρα του Χριστού μας, που έγινε μέσω της Σταύρωσης και της Ανάστασης Του, πρόδρομος και της δικής μας σταύρωσης και της δικής μας ανάστασης, μα και ανάτασης και σωτηρία μας.

Ἕνα άλλο τέτοιο ζευγάρι από την Παλαιά Διαθήκη όμως εμείς σήμερα θα γνωρίσουμε, και αυτό εἶναι ὁ Ζαχαρίας μέ τήν Ἐλισάβετ. Τά χρόνια εἶχαν περάσει ἀπό πάνω τους χωρίς νά ἀποκτήσουν τό πολυπόθητο παιδί. Τώρα εἶναι μεγάλης ἡλικίας, πράγμα ἀδύνατο γιά τήν ἀπόκτησή του.Ὅμως εἶχαν μία μεγάλη πίστη, γι’ αὐτό πάντα προσευχόνταν, πάντα Τόν παρακαλοῦσαν νά τούς βοηθήσει. Ἡ ἐλπίδα δέν τούς εἶχε ἐγκαταλείψει, γιατί ἐγνώριζαν τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτό καί οἱ προσευχές τούς ἀνέβαιναν ὡς θυμίαμα στόν οὐρανό.

Καί ὅταν ὁ Θεός ἔκρινε, γιατί αὐτό κάνει πάντοτε, ὅταν ἦλθε ἡ ὥρα ἀπάντησε στίς προσευχές τους. Στέλνει τόν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ, τόν Ἄγγελο τῶν χαρμόσυνων εἰδήσεων καί ἀναγγέλλει τήν ὥρα τοῦ θυμιάματος στό ναό στό γέροντα Ἱερέα Ζαχαρία:
«Μή φοβᾶσαι Ζαχαρία. Νά χαίρεσαι γιατί εἰσακούσθηκε ἡ παράκλησή σου καί ἡ Ἐλισάβετ θά ἀποκτήσει παιδί πού θά ὀνομάσεις Ἰωάννη. Θά εἶναι μεγάλος ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, θά τοῦ δοθοῦν τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πολλοί μέ τό κήρυγμά του θά ὁδηγηθοῦν στόν Θεό πού θά λάβει ἀνθρώπινη μορφή. Θά προπορευθεῖ καί μέ τό προφητικό του χάρισμα θά προετοιμάσει τόν λαό καί θά θερμάνει τίς ψυχές πού ἔχουν ψυχρανθεῖ λογω τῆς ἁμαρτίας γιά νά Τόν δεχθοῦν».
Ὁ Ζαχαρίας, σάν ἄνθρωπος πού εἶναι ζητεῖ σημεῖα, ἀπόδειξη τῆς γέννησης γιατί εἶναι μεγάλης ἡλικίας καί τοῦ ἁπαντά ὁ Ἀρχάγγελος: «θά μείνεις βουβός μέχρι νά γεννηθεῖ καί νά πάρει τό ὄνομα».

Ἔτσι καί ἔγινε μέ ἀποτέλεσμα ὁ λαός πού ἦταν στόν ναό νά καταλάβει ὅτι ὁ Ζαχαρίας εἶχε δεῖ ὀπτασία.

Στην συνέχεια των γεγονότων αυτών τά πράγματα ἐξελίχθηκαν σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού. Ἡ Ἐλισάβετ συνέλαβε καί γεννήθηκε τό παιδί. Καί ὅταν ἦλθε ἡ ὥρα τοῦ ὀνόματος, τήν ὄγδοη ἡμέρα, ὁ Ζαχαρίας γράφοντας τό ὄνομα Ἰωάννης ξαναβρῆκε τή φωνή του καί προφήτευσε τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία «Εὐλογημένος καί δοξασμένος ὁ Κύριος, τόν ὁποῖον ἀπό ὅλους τους λαούς μόνο οἱ Ἰσραηλίτες ἐλάτρευσαν».
Ἀγαπητοί αδελφοί μου και αναγνώστες μας, θά πρέπει νά καταλάβετε ὅτι αὐτή ἡ εὐαγγελική περικοπῆ ἔχει μία ἰδιαιτερότητα καί διαφορά ἀπό τίς ἄλλες, γιατί μας ἀποκαλύπτει τήν φροντίδα τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό τούς αἰῶνες γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου. Ὁ Θεός δημιουργεῖ τίς προϋποθέσεις γιά τήν πραγματοποίηση τῆς σωτηρίας, προϋποθέσεις πού θά τόν βοηθήσουν στήν ἐμφάνιση Του ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους καί μία ἀπό αὐτές εἶναι ἡ γέννηση τοῦ Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος θά προετοιμάσει τόν δρόμο τοῦ Κυρίου, τό περίφημο κήρυγμά του: «μετανοεῖτε, ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ» γι’ αὐτό καί ἡ γέννηση του εἶναι δῶρο Θεοῦ.

«Πῶς θά γίνει αὐτό ἀφοῦ εἴμαστε μεγάλοι ἄνθρωποι» ἐρωτᾶ ὁ Ζαχαρίας, γι’ αὐτό ζητᾶ μία ἀπόδειξη τήν ὁποία καί παίρνει μέ τό χάσιμο τῆς φωνῆς του. Τό παιδί του θά εἶχε τήν μεγάλη ἀποστολή νά προετοιμάσει τόν κόσμο νά δεχθεῖ τόν Σωτήρα πού θά ἔλθει ὅταν θά εἶναι ὁ κατάλληλος πλέον χρόνος «ὅταν θά ἔλθει τό πλήρωμα τοῦ χρόνου», ἡ ὥρα τῆς σωτηρίας.

Ταυτόχρονα ὅμως μας διδάσκει καί κάτι ἄλλο πολύ σπουδαῖο γιά μας, ὅτι δέν ὑπάρχει τίποτα τό ἀδύνατο γιά τόν Θεό ἀρκεῖ νά ὑπάρχει σέ μας μία βασική προϋπόθεση. Ἡ ἀληθινή πίστη. Ἡ πίστη ἐκείνη πού θά μᾶς συνδέει καί θά μᾶς φέρνει σέ ἐπικοινωνία καί συνομιλία μέ τόν Θεό. Ἡ πίστη που κάνει τόν ἄνθρωπο νά προσεύχεται διαρκῶς.
Ἀλήθεια πόσο σπουδαία, πόσο ἀναγκαία είναι η καθημερινή προσευχή, ἀλλά καί πόσο ὄμορφη εἶναι αὐτή ἡ συνομιλία μας, ο διάλογος μας μέ τόν Θεό, όπου εμείς μέσω των μυριάδων των Αγίων, τάζουμε και παρακλητικά ζητάμε για εμάς, για τα παιδιά μας, τους γονείς και τους οικείους μας, την πατρίδα μας και την ευημερία της, και αυτός μας δίνει, και μας δίνει απλόχερα, πολλές φορές χωρίς καν να το αξίζουμε, αφού μέσω των Μυστηριών της Εκκλησίας του Υιού Του, γινόμαστε όλοι εν δυνάμει δέκτες των Δωρεών Του.

Τρανταχτή απόδειξη της Χάρης του Θεού σε αυτούς που προσεύχονται και επιζητούν τα δώρα Του, είναι τα ζευγάρια μας που δυσκολεύονταν αρχικά να τεκνοποιήσουν, όπως και το ζευγάρι της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, του Ζαχαρία και της Ελισάβετ, και ήρθαν *πρσευχητικά*** εδώ, στον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοπατόρων των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, ήρθαν στους Προστάτες τους, τον Ιωακείμ και την Άννα, τους γονείς της Παναγίας μας, την Γιαγιά και τον Παππού του Χριστού μας, συμμετείχαν κάθε Τρίτη στις Ιερές Παρακλήσεις μας, έταξαν, έκλαψαν, γονάτισαν, μίλησαν, δάκρυσαν, ζήτησαν, παραπονέθηκαν, προσκύνησαν τα Ιερά Λείψανα τους που θησαυρίζονται εδώ στον Ναό μας, άναψαν λαμπάδες, κρέμασαν το τάμα τους στην θαυματουργή εικόνα της Προσευχής των Αγίων Θεοπατόρων, που βρίσκεται στο παρεκκλήσι της Αγίας Τριετούς Κόρης τους, της Θεοτόκου, πρόσφεραν λάδι, θυμίαμα, κρασί και πρόσφορο, έκαναν Αρτοκλασία, έγραψαν τα ονόματα τους στο παρεκκλήσι μας, πήραν την ευχή της Αγίας Άννας από τους ιερείς της, δεν γόγγυσαν, δεν κουράστηκαν, αλλά νήστεψαν και κοινώνησαν σίγουροι για το αποτέλεσμα, και τώρα έρχονται ένα-ένα στους Αγίους τους, άλλα ευλογημένα ανδρόγυνα για να αναγγείλουν στον Ιωακείμ και την Άννα με χαρά την εγκυμοσύνη τους, άλλα με το νεογέννητο παιδί ήδη στην αγκαλιά ή στο καροτσάκι για να τους το δείξουν, άλλα για να το βαπτίσουν εδώ και να του δώσουν το όνομα τους, άλλα για να το πάρουμε εμείς οι ιερείς τους στην αγκαλιά μας και να το σαραντήσουμε, άλλα πάλι ζευγάρια για να το κοινωνήσουμε και να το προσφέρουμε αντίδωρο στην Δωρεά του Εγγονού τους.

Θα σας πώ και μια ιστορία από ένα γεροντικό του Αγίου Όρους, και με αυτήν θα τελειώσω την κυριακάτικη ανάρτηση μας, που μέσα σε όλα τα άλλα μας προτρέπει να προσευχόμαστε:

Ὁ Γέροντας Χερουβίμ εἶναι ἀποκλεισμένος στήν καλύβα του ἀπό τήν βαρυχειμωνιά τοῦ Ἁγίου Ὅρους. Τό χιόνι ἔχει σκεπάσει τά πάντα ἐκεῖ. Ὁ Γέροντας εἶναι χωρίς φαγητό μία ὁλόκληρη ἑβδομάδα.Ὅμως εἶναι ἀτάραχος, προσεύχεται διαρκῶς.
Πλησίαζε νά βραδιάσει καί ἐνῶ προσευχόταν ἐκτύπησε ἡ πόρτα του. Ἀνοίγει καί βλέπει ἕναν ἄνθρωπο μέ ἕνα μουλάρι φορτωμένο. Ρωτᾶ ὁ ἄνθρωπος τόν Γέροντα, ἄν εἶναι μακριά τό ἡσυχαστήριο τοῦ Ἁγίου Πέτρου καί ἄν προλαβαίνει νά γυρίσει στό μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Παύλου πρίν νυχτώσει.
«Ἀπ’ ἐδῶ ξένε μου εἶναι πολύ μακριά ὁ Ἅγιος Πέτρος καί μέ τό χιόνι πού ἔχει πέσει δέν σέ φτάνει οὔτε μία μέρα γιά νά πᾶς. Ἀλλά ἄν θέλεις μπορεῖς νά μείνεις ἐδῶ ἀπόψε καί τό πρωί πού θά ξημερώσει ὁ Θεός, πηγαίνεις μέ τό φορτίο σου ἐκεῖ πού θέλεις» τοῦ ἁπαντά ὁ Γέροντας Χερουβείμ.

Καί ὁ ἄγνωστός του λέει: «Γέροντα, ἔχω φέρει μερικά τρόφιμα, τά ὁποῖα θέλω νά πουλήσω, καί τό βράδυ θέλω νά γυρίσω στή δουλειά μου. Ἄν θέλεις νά τά κρατήσεις ἐσύ καί νά μοῦ δώσεις καμιά εὐλογία νά τά ξεφορτώσω ἐδῶ καί νά πηγαίνω».
«Ἐφόσον βιάζεσαι, τί νά σοῦ πῶ. Ἄφησε τά πράγματα ἐκεῖ στή γωνιά καί νά σοῦ δώσω μία εὐλογία πού μου ἔχει ἀφήσει πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἕνας ξένος». Καί ἐπῆγε νά φέρει ἀπό τό δωμάτιο τήν εὐλογία.
Ὅταν γύρισε, τά πράγματα ἦταν ξεφορτωμένα, ἀλλά ὁ ξένος ἦταν ἄφαντος. Βγῆκε ἔξω ἀλλά δέν εἶδε τίποτα. Κοιτάζει τό χιόνι ἔξω ἀπό τήν καλύβα του μά δέν ὑπῆρχαν ἴχνη, οὔτε ἀνθρώπου οὔτε ζώου.
Κατάλαβε ὅτι ἦταν ἕνα θαῦμα καί ἔκανε θερμή προσευχή, δοξολογία, μέ δάκρυα εὐχαρίστησε τόν Θεό. Τά πράγματα τοῦ ἔφθασαν μέχρι πού πέρασε ὁ χειμώνας.
Προσεύχεσθε λοιπόν καί ὁ Θεός τα πάντα ακούει, τά πάντα μπορεῖ.
Νά εἶστε καλά.

Καλή και ευλογημένη Κυριακή!!!

*ακολουθεί παρακάτω το Ευαγγέλιο της 24ης Ιουνίου, εορτής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στο αρχαίο κείμενο, αλλά και σε ερμηνεία του στην νεοελληνική, από τον καθηγητή Πρακτικής Θεολογίας του Πανεπηστημίου Αθηνών και επίτιμου διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κου Παναγιώτου Τρεμπέλα...

Το Ευαγγέλιον

της Κυριακής 24 Ἰουνίου 2018

"Εορτή του Γενεθλίου του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού"

(Λουκᾶ α΄ 1-25, 57-68, 76, 80)

Προτότυπο κείμενο:

Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν περὶ τῶν πεπληροφορημένων ἐν ἡμῖν πραγμάτων

Î‘Ï€Î¿Ï„ÎÎ»ÎµÏƒÎ¼Î± ÎµÎ¹ÎºÏŒÎ½Î±Ï‚ Î³Î¹Î± ÎµÏ…Î±Î³Î³ÎÎ»Î¹Î¿

2 καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου,

3 ἔδοξε κἀμοί, παρηκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκριβῶς, καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε,

4 ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.

5 Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας Ἀβιά, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέρων Ἀαρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ.

6 ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι.

7 καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἡ Ἐλισάβετ ἦν στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν.

8 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ,

9 κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου·

10 καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος.

11 ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος.

12 καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν.

13 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην·

14 καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρήσονται.

15 ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ Πνεύματος Ἁγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ,

16 καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν·

17 καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλιού, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.

18 καὶ εἶπε Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον· κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς.

19 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρός σε καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα·

20 καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦτα, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν.

21 καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύμαζον ἐν τῷ χρονίζειν αὐτὸν ἐν τῷ ναῷ.

22 ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἠδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενε κωφός.

23 καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.

24 Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε,

25 λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τὸ ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις.

57 Τῇ δὲ Ἐλισάβετ ἐπλήσθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν.

58 καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετ᾿ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ.

59 Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν.

60 καὶ ἀποκριθεῖσα ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν· οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεται Ἰωάννης.

61 καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν τῇ συγγενείᾳ σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ·

62 ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτόν.

63 καὶ αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψε λέγων· Ἰωάννης ἐστὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ· καὶ ἐθαύμασαν πάντες.

64 ἀνεῴχθη δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμα καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει εὐλογῶν τὸν Θεόν.

Î‘Ï€Î¿Ï„ÎÎ»ÎµÏƒÎ¼Î± ÎµÎ¹ÎºÏŒÎ½Î±Ï‚ Î³Î¹Î± Î³ÎµÎ½Î½Î·ÏƒÎ· Ï€ÏÎ¿Î´ÏÏŒÎ¼Î¿Ï…

65 καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς Ἰουδαίας διελαλεῖτο πάντα τὰ ρήματα ταῦτα,

66 καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν λέγοντες· τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ χεὶρ Κυρίου ἦν μετ᾿ αὐτοῦ.

67 Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου καὶ προεφήτευσε λέγων·

68 Εὐλογητὸς Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ,

76 Καὶ σύ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ· προπορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ,

80 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ.

Ερμηνία Παναγιώτη Τρεμπέλα:

Ἐπειδή, ὅπως εἶναι γνωστό, πολλοί ἀποπειράθηκαν νά συντάξουν διήγηση γιά τά γεγονότα καί τίς διδασκαλίες πού ἐμεῖς οἱ πιστοί γνωρίζουμε μέ βεβαιότητα,

2 ὅπως μᾶς τά παρέδωσαν μέ τήν προφορική τους διδασκαλία ἐκεῖνοι πού ἀπό τήν ἀρχή τοῦ μεσσιακοῦ ἔργου τοῦ Σωτῆρος ἔγιναν αὐτόπτες μάρτυρες τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ὑπηρέτες τοῦ κηρύγματός του,

3 γι’ αὐτό κι ἐγώ, πού ἔχω ἐξετάσει καί παρακολουθήσει μέ προσοχή καί ἀκρίβεια ἀπό τήν ἀρχή ὅλα ὅσα σχετίζονται μέ τό εὐαγγέλιο, θεώρησα καλό νά σοῦ τά γράψω αὐτά μέ τή σειρά τους, ἐκλαμπρότατε Θεόφιλε,

4 γιά νά γνωρίσεις μέ σαφήνεια καί μέ ἀκρίβεια τήν αὐθεντική καί ἀδιαμφισβήτητη ἀλήθεια τῶν λόγων τῆς πίστεως πού προφορικά διδάχθηκες.

5 Τήν ἐποχή πού στήν Ἰουδαία ἦταν βασιλιάς ὁ Ἡρώδης, ζοῦσε κάποιος ἱερεύς πού λεγόταν Ζαχαρίας, ἀπό τήν τάξη τῶν λειτουργῶν τοῦ ναοῦ ἡ ὁποία καταγόταν ἀπό τόν ἱερέα Ἀβιά. Καί ἡ γυναίκα του ἦταν ἀπό τούς ἀπογόνους τοῦ Ἀαρών, καί τό ὄνομά της ἦταν Ἐλισάβετ.

6 Καί οἱ δύο ἦταν ἐνάρετοι ἔναντι τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐρευνᾶ καί γνωρίζει τίς καρδιές ὅλων, καί πορεύονταν σύμφωνα μέ ὅλες γενικά τίς ἐντολές καί τά παραγγέλματα τοῦ Κυρίου. Ἦταν ἄμεμπτοι σέ ὅλα καί ἐλεύθεροι ἀπό κάθε σοβαρή παρεκτροπή.

7 Δέν εἶχαν ὅμως παιδί, διότι ἡ Ἐλισάβετ ἦταν στείρα.Καί ἐπιπλέον βρίσκονταν καί οἱ δύο σέ ἀρκετά προχωρημένη ἡλικία.

8 Ὅταν λοιπόν ἦρθε ἡ σειρά νά ἐφημερεύσει ἡ τάξη καί ἡ οἰκογένεια τῶν ἱερέων στήν ὁποία ἀνῆκε ὁ Ζαχαρίας, κι ἐνῶ αὐτός τελοῦσε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τήν ἱερατική του λειτουργία, συνέβη τό ἑξῆς:

9 Σύμφωνα μέ τή συνήθεια πού ἐπικρατοῦσε τότε στό ἱερατεῖο, νά ἐκλέγεται δηλαδή μέ κλῆρο ὁ ἱερεύς πού θά πρόσφερε τό θυμίαμα, ἔπεσε στόν Ζαχαρία ὁ κλῆρος νά μπεῖ στό ναό τοῦ Κυρίου καί νά προσφέρει θυμίαμα στό θυσιαστήριο τῶν θυμιαμάτων.

10 Στό μεταξύ ὅλο τό πλῆθος τοῦ λαοῦ βρισκόταν συναθροισμένο καί προσευχόταν ἔξω, στό προαύλιο τοῦ ναοῦ, τήν ὥρα πού καιγόταν τό θυμίαμα.

11 Τότε τοῦ ἐμφανίστηκε ἄγγελος Κυρίου, ὁ ὁποῖος στεκόταν στά δεξιά τοῦ θυσιαστηρίου, πάνω στό ὁποῖο καιγόταν τό θυμίαμα.

12 Κι ὅταν τόν εἶδε ὁ Ζαχαρίας, ταράχθηκε καί κυριεύθηκε ἀπό φόβο.

13 Ὁ ἄγγελος ὅμως τοῦ εἶπε: Μή φοβᾶσαι, Ζαχαρία, ἀλλά νά χαίρεσαι, διότι εἰσακούσθηκε ἀπό τόν Θεό ἡ δέησή σου πού πολλές φορές ἕως τώρα ἔκανες. Ἡ γυναίκα σου ἡ Ἐλισάβετ θά σοῦ γεννήσει ἕνα ἀγόρι, καί θά τοῦ δώσεις τό ὄνομα Ἰωάννης.

14 Θά νιώσεις χαρά καί ἀγαλλίαση· καί πολλοί, ὅταν θ’ ἀκούσουν τό προφητικό κήρυγμά του, θά χαροῦν γιά τή γέννησή του.

15 Ἡ γέννησή του θά φέρει τόση μεγάλη χαρά, διότι ὁ ἄνθρωπος αὐτός θά εἶναι πραγματικά μεγάλος καί ἀναγνωρισμένος ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο. Δέν θά πιεῖ κρασί ἤ ἄλλο μεθυστικό ποτό. Καί θά εἶναι γεμάτος μέ τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τόν καιρό ἀκόμη πού θά εἶναι στήν κοιλιά τῆς μητέρας του.

16 Καί θά κάνει πολλούς ἀπ’ τούς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ πού ἔχουν ἀποπλανηθεῖ καί ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τόν Θεό μέ τίς ἁμαρτίες τους νά ἐπιστρέψουν μέ τή μετάνοια στόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριο, τόν Θεό τους.

17 Αὐτός θά προπορευθεῖ ἀπό τήν ἔλευση τοῦ Θεανθρώπου Μεσσία ἔχοντας τό ἴδιο προφητικό χάρισμα τοῦ Πνεύματος καί τήν ἴδια παρρησία καί δυναμική δράση πού εἶχε καί ὁ Ἠλίας. Καί θά τά χρησιμοποιεῖ αὐτά γιά νά ξαναγυρίσει στά παιδιά τίς καρδιές τῶν πατέρων πού ψυχράνθηκαν καί ἔχασαν κι αὐτή τή φυσική τους στοργή, καί νά θερμάνει ἔτσι καί νά σφίξει στενότερα τούς οἰκογενειακούς δεσμούς· κι ἀκόμη γιά νά ἐπαναφέρει τούς ἀπείθαρχους καί δύστροπους καί νά τούς κάνει νά ἀποκτήσουν τίς σκέψεις καί τό φρόνημα τῶν δικαίων καί νά γίνουν ἐνάρετοι. Καί ἔτσι νά ἑτοιμάσει γιά τόν Κύριο ἕνα λαό θρησκευτικῶς καί ἠθικῶς προετοιμασμένο νά τόν ὑποδεχθεῖ καί νά τόν ἐγκολπωθεῖ ὡς Σωτήρα του.

18 Εἶπε τότε ὁ Ζαχαρίας στόν ἄγγελο: Μέ ποιό σημάδι θά βεβαιωθῶ γι’ αὐτό πού μοῦ λές; Αὐτό μοῦ φαίνεται ἀπίθανο καί ἀπίστευτο, διότι ἐγώ εἶμαι γέρος καί ἡ γυναίκα μου εἶναι περασμένης ἡλικίας.

19 Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ ἀποκρίθηκε: Ἐγώ εἶμαι ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, πού παραστέκομαι μπροστά στό Θεό γιά νά τόν ὑπηρετῶ μαζί μέ τούς ἄλλους ἀρχαγγέλους του. Καί μέ ἔστειλε ὁ Θεός νά σοῦ μιλήσω καί νά σοῦ φέρω τή χαρμόσυνη αὐτή εἴδηση.

20 Ἀλλά ἀφοῦ ζητᾶς σημάδι, ἰδού τό ἔχεις, ὄχι ὅμως ὅπως τό θέλεις: Θά χάσεις τή λαλιά σου καί δέν θά μπορεῖς νά μιλήσεις μέχρι τήν ἡμέρα πού θά γίνουν αὐτά, δηλαδή μέχρι τή γέννηση τοῦ παιδιοῦ καί τήν ὀνομασία του. Θά ἔχεις τήν τιμωρία αὐτή, ἐπειδή δέν πίστεψες στά λόγια μου, τά ὁποῖα θά πραγματοποιηθοῦν ὁλοκληρωτικά στήν ὥρα τους.

21 Ὁ λαός στό μεταξύ ἐξακολουθοῦσε νά περιμένει τόν Ζαχαρία. Κι ὅλοι ἀποροῦσαν, γιατί αὐτός ἔμενε πολλή ὥρα μέσα στό ναό κι ἀργοῦσε νά βγεῖ.

22 Ἀλλά κι ὅταν βγῆκε ἀπό τό θυσιαστήριο, δέν μποροῦσε νά τούς μιλήσει καί ν’ ἀπαντήσει σ’ ὅσους τόν ρωτοῦσαν γιά τήν ἀργοπορία του. Καί κατάλαβαν ὅτι μέσα στό ναό εἶχε δεῖ κάποια ὀπτασία. Κι αὐτός ἐξακολουθοῦσε νά συνεννοεῖται μ’ αὐτούς μέ νεύματα, καί παρέμενε κουφός καί ἄλαλος.

23 Κι ὅταν συμπληρώθηκαν οἱ ἡμέρες τῆς ἑβδομάδος ἐκείνης πού εἶχε τό καθῆκον νά λειτουργεῖ στό ναό, ἔφυγε ἀπό τά Ἱεροσόλυμα καί πῆγε στό σπίτι του.

24 Ὕστερα λοιπόν ἀπό τίς ἡμέρες αὐτές ἔμεινε ἔγκυος ἡ σύζυγός του ἡ Ἐλισάβετ, καί ἐπί πέντε μῆνες ἀπό συστολή ἔκρυβε μέ ἐπιμέλεια τήν ἐγκυμοσύνη της.

25 Ὅταν ὅμως πλέον δέν μποροῦσε νά κρυφτεῖ, ἔλεγε σ’ αὐτούς πού ἤθελαν νά τήν συγχαροῦν: μοῦ ἔκανε αὐτό τό καλό ὁ Θεός ἔτσι, σέ περασμένη ἡλικία, τίς ἡμέρες αὐτές πού ἐπέβλεψε μέ εὐμένεια σέ μένα γιά νά μοῦ ἀφαιρέσει τή ντροπή πού ἔνιωθα ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ἐξαιτίας τῆς στειρότητας καί τῆς ἀτεκνίας μου.

57 Ὅταν λοιπόν συμπληρώθηκε ὁ χρόνος τῶν ἐννέα μηνῶν γιά νά γεννήσει ἡ Ἐλισάβετ, γέννησε ἀγόρι.

58 Κι ἄκουσαν οἱ γείτονές της καί οἱ συγγενεῖς της ὅτι ὁ Κύριος ἔδειξε μεγάλο καί θαυμαστό τό ἔλεός του σ’ αὐτήν, ἀφοῦ τῆς ἔδωσε παιδί σέ τόσο προχωρημένη ἡλικία. Καί χαίρονταν κι αὐτοί μαζί της.

59 Κι ὅταν τό παιδί ἔγινε ὀκτώ ἡμερῶν ἦλθαν πάλι οἱ συγγενεῖς καί οἱ γείτονες γιά νά τοῦ κάνουν περιτομή. Καί ὑπολόγιζαν νά τό ὀνομάσουν μέ τό ὄνομα τοῦ πατέρα του, δηλαδή Ζαχαρία.

60 Ἀλλά ἡ μητέρα τοῦ παιδιοῦ, φωτισμένη ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πῆρε τό λόγο καί εἶπε: Ὄχι. Δέν θά ὀνομασθεῖ Ζαχαρίας, ἀλλά Ἰωάννης.

61 Ἐκεῖνοι ὅμως τῆς εἶπαν: δέν ὑπάρχει κανένας στήν οἰκογένειά σου πού νά ἔχει αὐτό τό ὄνομα.

62 Ρωτοῦσαν λοιπόν μέ νοήματα τόν πατέρα του σάν τί ὄνομα ἤθελε νά δώσει στό παιδί.

63 Κι ἐκεῖνος, ἀφοῦ ζήτησε ἕνα μικρό πίνακα, ἔγραψε αὐτές ἀκριβῶς τίς λέξεις: Ἰωάννης εἶναι τό ὄνομά του. Κι ὅλοι ἀπόρησαν καί θαύμασαν γιά τήν παράδοξη αὐτή συμφωνία τοῦ Ζαχαρία μέ τήν Ἐλισάβετ.

64 Ἄνοιξε τότε ἀμέσως τό στόμα τοῦ Ζαχαρία καί λύ-θηκε ἡ γλώσσα του καί μιλοῦσε πλέον ἐλεύθερα δοξάζοντας καί ἀνυμνώντας τόν Θεό.

65 Κι ἀπ’ τό θαῦμα αὐτό ὅλοι ὅσοι κατοικοῦσαν ἐκεῖ τριγύρω κυριεύθηκαν ἀπό φόβο. Καί σ’ ὁλόκληρη τήν ὀρεινή περιοχή τῆς Ἰουδαίας διαδόθηκαν ὅλα αὐτά τά γεγονότα πού ἀναφέρονταν στήν ὀνομασία τοῦ παιδιοῦ καί στή θαυμαστή θεραπεία τῆς ἀφωνίας τοῦ πατέρα του.

66 Κι ὅσοι τά ἄκουσαν, τά ἔβαλαν μέσα στήν καρδιά τους καί τά χάραξαν βαθιά στή μνήμη τους λέγοντας: Τί ἄραγε θά γίνει τό παιδί αὐτό, στό ὁποῖο ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ φανερώθηκε τόσο θαυμαστή, ὕστερα μάλιστα ἀπ’ ὅλα αὐτά πού ἔγιναν στή γέννησή του; Καί πράγματι τό προστατευτικό χέρι τοῦ Κυρίου ἦταν μαζί του.

67 Ὁ Ζαχαρίας τότε, ὁ πατέρας του, πλημμύρισε μέ Πνεῦμα Ἅγιον καί προφήτευσε τήν ἔλευση τοῦ Μεσσία καί τήν ἀποστολή τοῦ παιδιοῦ μέ τά ἑξῆς λόγια:

68 Ἄς εἶναι εὐλογημένος καί δοξασμένος ὁ Κύριος, πού ὀνομάζεται Θεός τοῦ Ἰσραήλ διότι ἀπ’ ὅλα τά ἔθνη μόνο οἱ Ἰσραηλίτες τόν γνώρισαν καί τόν λάτρευσαν. Ἄς εἶναι δοξασμένος, διότι ἐπισκέφθηκε τό λαό του καί τόν ἀπελευθέρωσε ἀπ’ τούς ὁρατούς καί ἀόρατους ἐχθρούς.

76 Καί σύ, παιδί μου, θά ἀναδειχθεῖς καί θά ἀναγνωρισθεῖς προφήτης τοῦ ὑψίστου Θεοῦ. Διότι θά προπορευθεῖς μπροστά ἀπό τόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριο γιά νά ἑτοιμάσεις τούς δρόμους μέσα ἀπ’ τούς ὁποίους θά πλησιάσει τόν καθένα ξεχωριστά ἀπ’ τούς ἀνθρώπους γιά νά τούς ὁδηγήσει στή σωτηρία.

80 Στό μεταξύ τό παιδί μεγάλωνε σωματικά, καί οἱ πνευματικές του δυνάμεις ἰσχυροποιοῦνταν κάτω ἀπό τόν φωτισμό καί τήν ἐνίσχυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Κι ἔμενε στίς ἐρημιές ζώντας μακριά ἀπό τούς θορύβους τοῦ κόσμου μέχρι τήν ἡμέρα πού εἶχε ὁρίσει ἡ θεία πρόνοια νά φανερωθεῖ καί νά ἀναδειχθεῖ ὡς προφήτης καί ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ στόν ἰσραηλιτικό λαό.