ΤΟ ΜΕΓΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΣΚΗΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ.

Ο περίπλους του Αγίου Όρους

& η ευλογία της Αγίας Άννας μας.

Εδώ και έναν μήνα, ίσως και περισσότερο, οργανώνε η Ενορία μας αυτήν την προσκυνηματική εξόρμηση, τον "Περίπλου του Αγίου Όρους" μέχρι την Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννας και τον ερχομό στο καράβι μας του μεγάλου και θαυματουργού θησαυρίσματος της Σκήτης,

του αριστερού ποδιού της Αγίας μας Άννας, από τους πατέρες με τις ευλογίες του νέου Δικαίου της Σκήτης, ιερομονάχου Ιωάννου Αγιαννανίτη, του γνωστού μας Παπαγιάννη, μια ιδιαίτερη εκδρομή ειδικά για εμάς τους Ανθοκηπιώτες, που η εκκλησία μας, αλλά και ομόνυμη Ενορία μας, φέρει το ευλογημένο όνομα της Μητέρας της Παναγίας και Γιαγιάς του Χριστού μας, αλλά και αυτό του ομοζύγου της, των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης.

Και ήρθε η ευλογημένη ημέρα του Σαββάτου 2 Ιουλίου 2016, όπου νωρίς το πρωΐ ξεκινήσαμε από τον Ιερό Ναό μας με την ευλογία των Αγίων Θεοπατόρων και με δύο λεωφορεία για την πολυπόθητη αυτή περιήγηση στο Περιβόλι της Παναγία μας. Ένα ευλογημένο "κουβάρι" εκατό και πλέον ψυχών, όχι μόνο από την Ενορία μας αλλά και από γειτονικές Ενορίες και ακόμα πιο μακριά, με τους δύο ιερείς της, Χρυσόστομοι και οι δυό, επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία μας στις 7.30 το πρωΐ με προορισμό την Ουρανούπολη από όπου και θα παίρναμε το καράβι μας για να πραγματοποιήσουμε τον περίπλου του Αγίου Όρους.

Κατά την διαδρομή ο π. Χρυσόστομος Τελίδης, που είχε επιβιβαστεί στο 1ο λεωφορείο, μας εξηγούσε για το μεγαλείο του Αγιωνύμου Όρους, την ιστορία της πνευματικής άνθισης του κατά τους βυζαντινούς χρόνους αλλά και την συνεχόμενη πορεία που είχε μέχρι τις μέρες μας, τον τρόπο διοίκησης του και τον αγώνα των αγιορειτών πατέρων, με την βοήθεια της Παναγίας οικοδέσποινας του, να κρατήσουν αναλλοίωτο το παλαιό λατρευτικό τυπικό, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα, μα και τα αρχαία αυτά τεράστια

οικοδομήματα που στολίζουν τον Εσθήτα της Θεοτόκου, που σήμερα εορτάζει η Εκκλησία μας την κατάθεση της στον Ιερό Ναό των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και να προφυλάξουν τα θησαυρίσματα των Μονών ανέπαφα στους αιώνες και πάντοτε να τα επιδεικνύουν με καμάρι στους προσκυνητές και τους επισκέπτες που αδιαλείπτως φιλοξενούν καθ΄όλη την διάρκεια του έτους.

Στις 10.30 το πρωΐ καταφθάσαμε στην Ουρανούπολη και από εκεί επιβιβαστήκαμε στο καράβι μας το "Ιωάννα" και ξεκινήσαμε με ρότα την Σκήτη της Αγίας Άννας. Άρχισαν ένα-ένα τα Μοναστήρια να ξεπροβάλλουν μπροστά μας και τα οποία κατά την επιστροφή μας θα τα βλέπαμε από κοντύτερα, ενώ λίγο μετά την Μονή του Αγίου

Παύλου και την Νέα Σκήτη είδαμε να έρχεται προς το μέρος μας το μικρό πλοιάριο με το οποίο οι πατέρες μετέφεραν το Πόδι της Αγίας Άννας και το ανέβασαν στο πλοίο μας για να γίνει ο Αγιασμός, για τον οποίο και ο π. Χρυσόστομος Τελίδης είχε προετοιμάσει τα πάντα. Ο π. Λουκάς ανέβηκε πρώτος στο καράβι μας ζωσμένος την Αγία μας Άννα, ενώ οι δύο ιερείς μας φέροντας και οι δύο τα πετραχήλια τους την

υποδέχθηκαν με τιμές για να ξεκινήσει αμέσως ο Αγιασμός με προεξάρχοντα τον π. Λουκά.

Με το "Δι΄ευχών" ευλογήθηκαν οι πιστοί από τους ιερείς με τον Αγιασμό της Αγίας Άννας και προσκύνησαν το Ιερό Θησαύρισμα της Σκήτης μετά πάσης ευλαβείας και κατανύξεως, ενώ οι υπόλοιποι πατέρες των Κελιών που

επιβιβάστηκαν και αυτοί στο καράβι μας έβγαλαν τα εργόχειρα τους για να τα αγοράσουν οι προσκυνητές και έτσι να εξασφαλίσουν με το μοναδικό αυτό έσοδο τους τα προς το ζήν και να καλύψουν τα μεγάλα έξοδα τους κατά την φιλοξενία των επισκεπτών που υποδέχονται καθημερινά, αλλά και της συντήρησης των Κελλιών και των Καλύβων τους.

Κατόπιν αποχαιρετήσαμε την Αγία Άννα μας, που αμέσως την ανέβασαν οι πατέρες στο πλοίο που μας συνόδευε καθ' όλη την διάρκεια του ταξιδιού μας, το "Καπετάν Φώτης", το οποίο μας πλεύρισε για λίγο για να ευλογηθούν οι επιβάτες του. Την αποχαιρετήσαμε κρατώντας την πια μέσα στις καρδιές μας και ευχαριστώντας πρώτα τον Θεό για αυτό μας το προσκύνημα, ιδιαίτερα οι γυναίκες, που δεν θα έχουν την ευκαιρία να το ξανακάνουν σύντομα, ίσως και ποτέ, αλλά και την οικοδέσποινα και προστάτη του Αγίου Όρους, την Παναγία μας και κόρη της δική μας Αγίας Άννας, της "Γιαγιάς", όπως την αποκαλούν οι

αγιαννανίτες πατέρες στην καθημερινότητα τους, αλλά και τον Γέροντα Ιωάννη, τον Παπαγιάννη μας και φετινό Δικαίο

της Σκήτης και μέγα ευεργέτη μας, για την αγάπη του και τις ευλογίες του στην Ενορία μας, αλλά και την μεγάλη βοήθεια του στην ανέγερση του Ιερού Ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, στην δυτική Θεσσαλονίκη.

Αποχαιρετήσαμε και τον πατέρα Λουκά και τους υπολοίπους πατέρες, έχοντας στην καρδιά μας την χαρμολύπη που μας άφησε η πραγματική, αλλά κυρίως η πνευματική, επαφή μας με την Αγία Άννα μας, που μπορεί να θησαυρίζουμε και εμείς στην προσωρινή κατακόμβη της εκκλησιάς μας, μέχρι να αποπερατωθεί ο υπέργειος, υπέρλαμπρος Ναός που τώρα κατασκευάζουμε, μέρος των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Θεοπατόρων, και του Αγίου Ιωακείμ και της Αγίας Άννας, όμως το θαυματουργό και σεπτό αυτό θησαύρισμα της Σκήτης της Αγίας Άννης, ήταν για όλους εμάς ένα όνειρο ζωής.

Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής και με εσωστρέφεια και έντονη περισυλλογή μετά από τέτοιο προσκύνημα, ακούγαμε αποσβολωμένοι τον καπετάνιο από τα μεγάφωνα του πλοίου του να μας διηγείται την ιστορία των μοναστηριών που βρίσκαμε ένα-ένα στον δρόμο μας έχοντας ήδη βάλει ρότα προς την Ουρανούπολη και την κατάληξη αυτής της μεγάλης εξόρμησης της Ενορία μας.

Μας έλεγε για την τοποθεσία "Καρούλια" αρχικά, που βρίσκονταν στην Έρημο του Αγίου Όρους, ή την Μικρά Αγία Άννα όπως αποκαλούν οι αγιαννανίτες καλόγεροι, ονομασία που πήραν από την μεταφορά με σχοινιά και καρούλια παλαιότερα τόσο των εμπορευμάτων όσο και των ιδίων των μοναχών που εγκαταβίωναν στις δύσβατες και απόκρημνες αυτές περιοχές μέσα στα βράχια. Μας μίλησε καθώς τα βλέπαμε για τα "Καυσοκαλύβια", μετά για την Σκήτη της Αγίας Άννας, από κάτω στον νέο και όμορφο

αρσανά της και τα "Βουλευτήρια", μέχρι το Κυριακό και τα υπόλοιπα Κελιά, μετά για την Νέα Σκήτη και την Μονή του Αγίου Παύλου, την Μονή Διονυσίου και την όμορφη Μονή της Γρηγορίου. Καθώς συνεχίζαμε την πορεία μας και αντικρίσαμε τον όγκο της Μονής της Σιμωνόπετρας να στέκεται θαρρείς στον αέρα από πάνω μας, ο καπετάνιος μας συνέχισε την αφήγηση του μέχρι το λιμάνι της Δάφνης και κατόπιν την μονή Φιλοθέου που δεν ήταν ορατή από αυτήν την πλευρά της Χερσονήσου του Άθω, την Ιερά Μονή

Ξηροποτάμου, την απαράμιλλης ομορφιάς μετά την

πρόσφατη ανακαίνιση του, Μονή Αγίου Παντελεήμονος, το ρωσικό μοναστήρι όπως το ξέρουν οι περισσότεροι, το Κουτλουμούσι, την Μονή Ξενοφώντος, το Δοχειάρι με τους χάλκινους Αρχαγγέλους του να φιλούν το Άβατο του Αγίου Όρους, την Μονή Κουτλουμουσίου, ή το Κουτλουμούσι, που βρίσκονταν αθέατη από εμάς μέσα σε χαράδρα και σε υψόμετρο 200 μέτρων, και τέλος την Μονή Ζωγράφου, που μόνο τον αρσανά της μπορέσαμε να δούμε μια και είναι αθέατη από την θάλασσα.

Ο πύργος της Ουρανούπολης έκανε την εμφάνιση του μετά από σχεδόν τέσσερις ώρες πάνω στο καράβι και ο διοργανωτής της εκδρομής μας, π. Χρυσόστομος Τελίδης, είχε προνοήσει να πάρει ήδη τις παραγγελίες από τους πεινασμένους προσκυνητές μας και να τις μεταβιβάσει στο εστιατόριο της αρεσκείας μας. Έτσι το φαγητό μας περίμενε έτοιμο στην ταβέρνα του κ. Μάνθου, "Τα Κύματα", κοντά στο πάρκινγκ του Δήμου και δίπλα στην

θάλασσα, όπου κάποιοι από την όμορφη ομήγυρη μας έκαναν την βουτιά τους για να δροσιστούν, κατόπιν όμως προτέρας ευλογίας των ιερέων μας. Γρήγορο και καλό σέρβις είχε το μαγαζί που μας φιλοξένησε, μολονότι λίγο ακριβό για το δικό μας βαλάντιο, κάτι που σχολιάστηκε αρνητικά για το μαγαζί από τους συνταξιδιώτες μας, όμως αυτό δεν μας πτόησε καθόλου, αλλά χορτασμένοι όπως ήμασταν επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία μας για την τελική ευθεία της διαδρομής μας.

Ο κος Γρηγόρης ήταν ο οδηγός του 1ου λεωφορείου μας και ο κος Άγγελος του 2ου, ενώ οι συνοδηγοί ιερείς μας, Χρυσόστομος Τελίδης και Χρυσόστομος Κοτσίδης, άλλαξαν λεωφορεία στην Ουρανούπολη για να γνωρίσουν έτσι από κοντά όλους τους φίλους μας που συμμετείχαν στην όμορφη αυτή εκδρομή, αφού δεν ήταν όλοι ενορίτες, αλλά προέρχονταν και από άλλες Ενορίες κοντινές, πολλοί δε ήταν και από μακρύτερα όπως ένα ζευγάρι από την Ξάνθη που μας συνόδευσε στο καραβάκι μας αλλά και άλλα ζευγάρια που ήρθαν από μακριά για να ευλογηθούν από την Αγία μας.

Με κατεύθυνση την Θεσσαλονίκη πια, μια τελευταία προγραμματισμένη στάση κάναμε στον Σταυρό της Χαλκιδικής για καφέ και στις 7.00 το απόγευμα επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία μας και πάλι, για την επιστροφή, ψάλλοντας την Ιερά Παράκληση των Αγίων Θεοπατόρων από το βιβλίο που κυκλοφορεί η Ενορία μας από το 2012, ένα μικρό, όμορφο και λειτουργικό πόνημα του π. Χρυσοστόμου Τελίδη, που εκτός από την Παράκληση των Αγίων μας περιέχει χρήσιμες πληροφορίες για τον Ναό μας

και τον βίο του Ιωακείμ και της Άννας.
Μια ώρα αργότερα φθάσαμε στην εκκλησία μας, στους Ανθοκήπους της Νέας Ευκαρπίας, μια εκκλησιά που όμορφη, ψηλή και περίλαμπρη παρότι δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η αποπεράτωση της, μας περίμενε, και η Αγία Άννα ήταν και αυτή εκεί με τον ομόζυγο της Ιωακείμ, χαρούμενοι και αυτοί με την χαρά μας, για να μας δώσουν την ευλογία τους, που μαζί με αυτήν από την

Σκήτη της στο Άγιον Όρος και τον Αγιασμό, που κάναμε πάνω στο καράβι μας, δίπλα στο αριστερό πόδι της Αγίας μας, που μας έφεραν οι πατέρες για να προσκυνήσουμε, ευλογημένο Αγιασμό, τον οποίο και φέραμε μέχρι τον Ναό της εδώ στους Ανθόκηπους κατά την επιστροφή μας για να ευλογηθούν και αυτοί που δεν μπόρεσαν να έρθουν μαζί μας, θα ολοκληρώσει το μεγάλο αυτό προσκύνημα του "Περίπλου του Αγίου Όρους", που επιμελήθηκε η Ενορία μας για την πνευματική ανάταση, αλλά και την κατήχηση των συνενοριτών και προσκυνητών στην γειτονιά των Θεοπατόρων.

Έτσι τώρα γεμάτοι στην ψυχή και ίσως λίγο ταλαιπωρημένοι και κουρασμένοι στο σώμα μετά από το ολοήμερο ταξίδι μας, θα επιστρέψουμε στα σπίτια μας για να ξεκουραστούμε, αλλά και να διηγηθούμε και να μεταφέρουμε τα νέα μας σε όλους τους κατοίκους της γειτονιάς μας και αύριο το πρωΐ, πρώτα ο Θεός, Κυριακή και Ανάσταση, να οδηγήσουμε τα βήματα μας στην εκκλησιά της συνοικίας των Ανθοκήπων, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, μόλις ακούσουμε το γλυκό χτύπημα από τις καμπάνες της.

Ο Αγιασμός της Αγίας Άννας, θα παραμείνει στον Ναό μας μέχρι την Πανήγυρη μας για την "Κοίμηση της Αγίας Άννας", την Κυριακή 24 και

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016, οπότε και θα κάνουμε άλλον Αγιασμό, αυτήν την φορά για τα έργα ανοικοδόμησης και αποπεράτωσης της εκκλησιάς μας επάνω και στο κέντρο του νέου Ναού μας θα ζητήσουμε από τους Αγίους προστάτες μας Θεοπάτορες, από τον Ιωακείμ και την Άννα, να μην σταματήσουν να μας βοηθούν μέχρι να μπορέσουμε να τελούμε όλες τις Ακολουθίες μας στον επάνω περίλαμπρο ναό τους, που οσονούπω τελειώνει.

Σας περιμένουμε στην όμορφη γιορτή μας

για την "Κοίμηση της Αγίας Άννης"

και σας ευχόμαστε από καρδιάς

Καλή Πανήγυρη!!!

*με ένα κλικ στο "Διαβάστε περισσότερα", θα δείτε και άλλες φωτογραφίες από το προσκύνημα μας...

ΤΟ ΜΕΓΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ

ΣΤΗΝ ΣΚΗΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ.