4. Η ΑΓΙΑ & ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΩΡ ΑΝΝΑ ζ) ΟΙ ΕΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΑΠΤΟΡΩΝ η) ΟΙ ΥΜΝΟΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΠΑΤΟΡΩΝ θ) Η ΙΔΑΙΕΤΕΡΗ ΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΤΕΚΝΙΑΣ...

Η ΜΙΚΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ.*και το σημερινό άρθρο μας είναι αφιερωμένο στην Αγία Άννα, με αφορμή τον εορτασμό της Πανηγύρεως από την Ενορία μας για την Κοίμηση της, την Κυριακή 24η και Δευτέρα 25η Ιουλίου 2016 σύμφωνα με το πρόγραμμα, περιέχει δε μόνο μερικά από τα στοιχεία του βίου της με τον ομόζυγο της  Ιωακείμ, των Αγίων Θεοπατόρων γονέων της Παναγίας μας. Για περισσότερες λεπτομέρειες κάντε κλικ στον σύνδεσμο μας και δείτε αναλυτικά την ανάρτηση στην ιστοσελίδα μας...

Η συνέχεια με το 4ο μέρος του άρθρου μας...
Οι Εορτές 
των Αγίων Θεοπατόρων 
Ιωακείμ & Άννης.

    Η Αγία Ορθόδοξος Ανατολική Εκκλησία του Κυρίου μας, υπερβαλλόντως μα δικαίως τιμά τους Αγίους γονείς της Παναγίας μας, τον παππού και την γιαγιά του Χριστού μας, τον Θεοπροπάτορα Ιωακείμ και ειδικά την Θεοπρομήτορα Άννα, τρεις φορές τον χρόνο με τις εξής εορτές:

         Η Σύναξις των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, εορτάζεται την 9ην Σεπτεμβρίου και στην Ενορία μας τελείτε η Μεγάλη Πανήγυρις τους, με πολλές Ιερές Ακολουθίες, αλλά και πάμπολλες πολυήμερες εκδηλώσεις λατρευτικές και κοινωνικές.
         Την Κοίμηση της Αγίας Άννης η Εκκλησία μας την εορτάζει την 25ην Ιουλίου με ιδιαίτερη ακολουθία, ενώ η Ενορία μας και πάλι πανηγυρίζει τελώντας την Μικρά Πανήγυρη της με Εσπερινό, Λιτή και Αρτοκλασίες από τις εορτάζουσες Άννες και ανήμερα με Θεία Λειτουργία και Αγιασμό επάνω στον υπό κατασκευή ακόμα ναό μας.                        
       Την Σύλληψη της Αγίας Άννης η Εκκλησία μας την εορτάζει την 9η Δεκεμβρίου, όπου και πάλι η Ενορία μας τελεί Μικρά Πανήγυρη προς τιμήν της και στο τέλος όλων των Ακολουθιών διαβάζεται από τους ιερείς του ναού η ιδιαιτέρα ευχή της για την λύση της ατεκνίας.

                      
Οι Ύμνοι
των Αγίων & Δικαίων Θεοπατόρων, 
Ιωακείμ και  Άννης.
Έτερον Απολυτίκιον 
των Αγίων & Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης
Ήχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε
(πρωτοπρεσβύτερου Χρυσοστόμου Κοτσίδη)
Ανθόκηποι Εύκαρποι, Θεοπατόρων Δυάς, την χάριν την ένθεον, ως του Χριστού αγχιστείς, τιμώσιν διδέτωσαν, Ιωακείμ και Άννα, ενορίας προστάται, προσκυνητών το κλέος, αρωγοί αταικνούντων, Θεώ πρεσβίαν ποιήτε, σώζεσθαι άπαντες.
Έτερον Ἀπολυτίκιον 
των Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ και  Ἄννης.
 Ἦχος β΄. 
Των δικαίων Θεοπατόρων, Κύριε, την μνήμην εορτάζοντες, δι’ αυτών σε δυσωπούμεν. Σώσον τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον
τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης.
Φωτό
 Ἦχος β΄. "Τά ἄνω ζητῶν..."
Εὐφραίνεται νῦν, ἡ Ἄννα τῶν στειρώσεως, λυθεῖσα δεσμῶν, καί τρέφει τήν Πανάχραντον, συγκαλοῦσα ἅπαντας, ἀνυμνῆσαι τόν δωρησάμενον, ἐκ νηδύος αὐτῆς τοῖς βροτοῖς, τήν μόνην Μητέρα καί Ἀπείρανδρον.

Ἕτερον Κοντάκιον
  Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης.
Ἦχος ἅ΄. "Χορός ἀγγελικός..."

Τό ζεῦγος τό σεπτόν, Ἰωακείμ τέ καί Ἄννα, χορεύουσι φαιδρῶς, παρ’ ἐλπίδα τεκόντες, τό ὅρος τό ἅγιον, τήν νεφέλην τήν ἔμψυχον, τήν περίοπτον, 
τοῦ Βασιλέως καθέδραν, ὧν τῆς χάριτος, πνευματικῶς κοινωνοῦντες,
 Χριστόν μεγαλύνομεν.


                                        Μεγαλυνάριον
τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης.
Τέρπεται ἡ Ἄννα θεοπρεπῶς, κρατοῦσα ὡς βρέφος, τήν τεκοῦσαν τόν ποιητήν, σύν αὔτη δέ χαίρει, Ἰωακείμ ὁ θεῖος, ὧν τή χαρά ὡς δῶρον, τόν ὕμνον ἄσωμεν.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ.δ΄ "Τή Ὑπερμάχω..."
ς τοῦ Σωτῆρος εὐκλεέστατοι Προπάτορες, ἐπουρανίων δωρεῶν ἄμφω ἐτύχατε, Ἰωακείμ καί Ἄννα οἱ θεοφόροι. Ἀλλ' ἐκ πάσης ἐπήρειας ἐκλυτρώσασθε, τούς αἰτοῦντας τήν θερμήν ὑμῶν ἀντίληψιν, καί κραυγάζοντας, χαίροις ζεῦγος θεοκλητόν.
Μεγαλυνάριον
Χαίρουσα μετέστης πρός ζωήν, Ἄννα ὥσπερ μήτηρ, τῆς τεκούσης τόν Ποιητήν. Ὅθεν τους τιμώντας, τήν θείαν κοίμησίν σου, χαρᾶς τῆς ἀθανάτου, μετόχους ποίησον.

Η ιδιαιτέρα Εὐχή 

εἰς τήν μεγαλώνυμον Θεοπρομήτορα Ἄνναν, η λύουσα τά δεσμά τῆς ἀτεκνίας & τής στειρότητος.

 Τοῦ Κυρίου δεηθμεν 
      ξαίρετος ρίζα  βλαστήσασα φυτόν γλαόκαρπον καί ειθαλές τήν περύμνητον Θεοτόκον, ξ ς προλθεν  ρχηγός τς ζως καί τελειωτής τῆς πίστεως ησος Χριστός·  πολυρρυτος βρυσις, ξ ς προλθεν ς χειμάρρους τρυφς καί ποταμός ερήνης ἡ ελογημένη ν γυναιξίν,  ναβλύσασα τήν βυσσον τν γαθν καί τό πέραντον πέλαγος τς γαθότητος καί τελεύτητου μακαριότητος·   προορισθεῖσα κυοφορσαι τήν λαμπροτέραν συγκρίτως τν λιακν κτίνων, ν προεδον καί προηγόρευσαν α προφητικαί σάλπιγγες·  γνωριζόμενη κ το καρπο ατς, τς βασιλίδος τν γγέλων καί ψηλοτέρας παρχούσης τν ορανν, ς σκεος κλογς το γίου Πνεύματος καί χάριτος δοχεῖον διαυγέστατον·  τς δικαιοσύνης καί μέμπτου βιοτς καί πολιτείας εκών καί σωφροσύνης λειμών εωδής καί δυπνεστος·  κπληρώσασα τά ν τ νόμω προστάγματα ν εθύτητι καρδίας καί ζεούση ελαβεία καί πάση κριβεία μετά τοῦ μακαρίου αὐτς  μοζύγου καί θεοφόρου ωακείμ·  νεύσει θεία συλλάβουσα ν λικία προβεβηκυία καί τέξασα τήν πρό αώνων προορισθεσαν γενέσθαι Μητέρα Θεο·  το πανοικτήρμονος καί πανευϊλάτου Θεο προμτορ,  τοίμη ντίληψις καί προστασία τν ες σέ καταφευγόντων κ πίστεως,  παραμυθία τν καταπονουμένων καί νάψυξις τν τεθλιμμένων,  τάς τεκνούσας καί στειρευούσας γυναίκας ετεκνούσας ποδεικνύουσα τή το γγονο σου χάριτι, προσδεξαι καί τήν δέησιν μν τν μαρτωλν καί τήν δυσθυμίαν τς παιδίας τν κετν σου εἰς εθυμίαν παιδοποιϊας μεταποίησον.
     Δός καρπόν κοιλίας τοῖς πικαλουμένοις σέ διαλύουσα ατν τς καρπίας τόν γνόφον καί τας τεκνούσαις γυναιξίν ς λυτήριον στειρότητος ετέκνους ποίησον τας μακαρίζουσαις σέ καί δοξολογούσαις τόν Θεάθρωπον γγονόν σου καί ἠμν Πλάστην καί Κύριον.
     Ναί, μακαρία καί χαριτόβρυτε Ἄννα,  πάσιν ς σελήνη πλησιφαής κπέμπουσα τό γαλήνιον καί λαρόν φς τν ν σο θεοσδότων δωρεν,  τς Σάρρας ναδειχθεσα τιμιωτέρα, τς ννης το Σαμουήλ λαμπροτέρα, τς λισάβετ νδοξοτέρα καί πάσων τῶν δικαίων γυναικών, ν  νόμος εφημον ποιεται μνείαν ξιωτέρα καί ς κ τούτου πολλς τιμς καί χάριτος ξιωθεσα, πλσον χαρμονς καί γαλλιάσεως τάς καρδίας τν ες σέ καταφευγόντων καί δός τήν χάριν σου τος/τ/τας δούλοις/η/αις σου, (...μνημόνευσις ονομάτων) τος/τας πεκδεχομένοις/η/αις τήν σήν ταχίνην ἀρωγήν καί βοηθείαν, διανοίγουσα τνς γυναικν/ός ατνς τήν γαστέρα, να διά τς σς μεσιτείας καί ντιλήψεως τύχωσιν/η το φέτου τς συλλήψεως τέκνου καί δοξάσωσιν τό πανάγιον νομα το Θεανθρώπου γγονο σου καί Σωτρος μν ησο Χριστο· 
      Ὤ πρέπει πάσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις σύν τῷ νάρχω ατο Πατρί καί τ παναγίω καί γαθ καί ζωοποι ατο Πνεύματι νν καί εί καί ες τούς αώνας τν αώνων.  
Αμήν.
Τέλος του άρθρου...και τω Θεώ δόξα!!!
TAG