ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΠΑΤΟΡΕΣ, ΟΙ ΙΩΑΚΕΙΜ ΚΑΙ ΑΝΝΑ. "Ο Γάμος και η οικογένεια"

  Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα,

το απόλυτο πρότυπο του Γάμου

και της οικογενειακής ζωής.

       Πλησιάζοντας η 25η Ιουλίου, η ημέρα που η Αγία Εκκλησία μας εορτάζει την Κοίμηση της μητέρας της Παναγίας μας, της Αγίας Άννας, της "Γιαγιάς" μας, όπως την αποκαλούν με γλυκύτητα οι αγιορείτες πατέρες και ειδικά οι οι αγιαννανίτες, από την Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννας, πληθαίνουν και τα άρθρα της ιστοσελίδας μας για το ευλογημένο αυτό ζευγάρι το οποίο και επιλέχθηκε από τον Θεό για να φέρει μέσω της Παναγίας κόρης τους την σωτηρία του κόσμου.

       Κάθε φορά τώρα, που αναφερόμαστε στις αναρτήσεις μας για τους Αγίους προστάτες μας, τον Ιωακείμ και την Άννα, σκεφτόμαστε πως έχουμε πια καλύψει τα πάντα, όσον αφορά τον βίο τους, την ζωή τους με την Παναγία κόρη τους, την προσευχή και τον αγώνα τους, την πίστη τους στον Θεό. 
       Στο σημερινό άρθρο μας θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε και να φωτίσουμε μια άλλη πτυχή της ζωής των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων, γονέων της Παναγίας μας και προγόνων του Χριστού μας, την πτυχή του θεάρεστου εκείνου ζευγαριού που αρχικά συνδέθηκε με τα ιερά δεσμά του γάμου και κατόπιν από κοινού αγωνίστηκε να "πείσει" τον Θεό πως αξίζει να φέρει στον κόσμο ένα παιδί και να δημιουργήσει μια όμορφη οικογένεια.   

Ο Ιωακείμ και η Άννα δεν ήθελαν παιδί “εγωιστικά”, ούτε ψυχολογικά ή συναισθηματικά. Δεν ήθελαν να γεννήσουν παιδί για τον εαυτό τους, αλλά για τον Κύριο. Η τεκνογονία θεωρούνταν τότε “υποχρέωση” απέναντι στον Θεό. Εκεί ακριβώς συνίσταται η ντροπή και το “όνειδος” της ατεκνίας. Το θαυμάσιο αυτό ζεύγος, ο Ιωακείμ και η Άννα, όχι μόνο ήταν πολύ αγνοί και ελεήμονες και το σπίτι τους ήταν καταφύγιο και λιμάνι για κάθε πονεμένο, αλλά και πέρασαν τη ζωή τους με εξαντλητικές προσευχές παρακαλώντας να ευαρεστήσουν τον Θεό. Δεν είχαν καθόλου σαρκικό ή κοσμικό φρόνημα. Μόνη τους έγνοια ήταν να ευαρεστήσουν τον Θεό. 

      Παρακαλούσαν τον Θεό όχι για κάτι δικό τους, αλλά για κάτι δικό Του! Απίστευτος ο ζήλος τους! Προσέξτε! Δεν παρακαλούσαν τον Θεό να εκπληρώσει δικό τους θέλημα, αλλά δικό Του! Αντί να ξεγνοιάσουν λίγο και να ξεκουραστούν σαν άνθρωποι και “να ζήσουν τη ζωή τους”, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο – δυνατό ή αδύνατο – να ευαρεστήσουν τον Κύριο. Αν είναι πίστη το να ζητάμε κάτι εύλογο για εμάς, για δική μας διευκόλυνση και παρηγοριά, πόσο περισσότερο πίστη και ασύγκριτα πιο αξιέπαινο είναι να κουραζόμαστε και να παιδευόμαστε να ζητάμε κάτι αποκλειστικά για το θέλημα του Θεού; Σχεδόν αδιανόητο είναι κάτι τέτοιο για τον κόσμο.

       Σε κάποιον από τους Ψαλμούς και συγκεκριμένα στον 131/ρλα΄ 1-5 γράφει: 

"Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καὶ πάσης τῆς πρᾳότητος αὐτοῦ,..." (Ενθυμήσου, Κυριε, τον Δαυίδ και όλην αυτού την ανεξικακίαν, την μάκροθυμίαν και την ταπεινοφροσύνην, δια των οποίων ευηρέστησεν εις σέ). "...ὡς ὤμοσε τῷ Κυρίῳ, ηὔξατο τῷ Θεῷ Ἰακώβ·..." (Ενθυμήσου ότι ένορκον έδωκεν υπόσχεσιν εις σε τον Κυριον, έκαμε τάξιμον εις σε τον Θεόν του ισραηλιτικού λαού). "...εἰ εἰσελεύσομαι εἰς σκήνωμα οἴκου μου, εἰ ἀναβήσομαι ἐπὶ κλίνης στρωμνῆς μου,..." (Είπε· Δεν θα εισέλθω εις την σκηνήν που κατοικώ, ούτε θα ανεβώ στο στρωμένο κρεββάτι μου), "...εἰ δώσω ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς μου καὶ τοῖς βλεφάροις μου νυσταγμὸν καὶ ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις μου,..." (ούτε θα παραδώσω τα μάτια μου στον ύπνον και τα βλέφαρά μου στον νυσταγμόν· δεν θα δώσω ανάπαυσιν στους κροτάφους μου), "...ἕως οὗ εὕρω τόπον τῷ Κυρίῳ, σκήνωμα τῷ Θεῷ Ἰακώβ." (μέχρις ότου εύρω κατάλληλον τόπον δια τον Κυριον, δια την κατοικίαν του Θεού του Ιακώβ.) 

      Έτσι και ο Ιωακείμ και η Άννα, οι οποίοι ήταν άξιοι απόγονοι του Δαυΐδ. Και αυτοί ένα σκήνωμα του Θεού ήθελαν να γεννήσουν, μια αγία ψυχούλα που να ανήκει σε Αυτόν, όπου Αυτός θα αναπαύεται, και που Αυτός θα καταυγάζει και θα ευφραίνει με τις άκτιστες θείες ενέργειές Του εις τους αιώνας των αιώνων.

      Ενδεικτικό του ότι οι άγιοι δεν ήθελαν για τον εαυτό τους το παιδί, είναι ότι, όπως είχαν τάξει, το αποχωρίστηκαν και το αφιέρωσαν στο Ναό μόλις έγινε τριών ετών. Πόση πίστη απαιτεί και αυτό, όταν πρόκειται για γονείς που αγαπούν το παιδί τους, και μάλιστα ένα παιδάκι τόσο γλυκύτατο και τρισχαριτωμένο, όπως κατά γενική ομολογία ήταν η Παναγία.

  Το παράδειγμα των αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννας μάς διδάσκει, μεταξύ πολλών άλλων, και το πόσο πολύ πρέπει να εκτιμάμε την τεκνογονία και να αγαπάμε τα παιδιά. Οι άγιοι αυτοί αφήνουν τελείως μα τελείως αναπολόγητους όσους κάνουν εκτρώσεις ή όσους δεν θέλουν να κάνουν παιδιά ή όσους δεν θέλουν και δεν αγαπούν τα παιδιά που έχουν. Το ίδιο και όλους όσους επικαλούνται ένα σωρό δικαιολογίες για να μην κάνουν το θέλημα του Θεού.

          Η Αγία Άννα αφού γέννησε την Θεοτόκο Μαρία, την απογαλάκτισε και την αφιέρωσε στο Ναό, πραγματοποιώντας το τάμα της, σαν καθαρό και άμωμο δώρο. Κατόπιν πέρασε τη ζωή της η Αγία Άννα με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς και στο τέλος παρέδωσε την Αγία της ψυχή στα χέρια του Κυρίου ειρηνικά.

      Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να σημειώσω και να  υπογραμμίσω ιδιαιτέρως στην αγάπη όλων των αναγνωστών της ιστοσελίδας μας, το σθένος και την πίστη που χρειάζονται από μια μάνα, όχι όμως μια οποιαδήποτε μάνα, που επί πολλά χρόνια παρακαλούσε τον Θεό για ένα παιδί, όταν τελικά το αποκτήσει να θελήσει εκπληρώνοντας το τάμα της, να το προσφέρει πίσω σε Αυτόν. Κάποιος που δεν μπορεί να καταλάβει την πίστη της Αγίας Άννας στον Θεό, ίσως να την χαρακτήριζε άκαρδη και άπονη μητέρα και δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να κατανοήσει την αναγκαιότητα της εκπλήρωσης του τάματος της στον Θεό, που ποτέ δεν το ξέχασε.

      Θα ήθελα επίσης όμως, να υπογραμμίσω και το έγκλημα της έκτρωσης που αναφέρθηκα και παραπάνω στο οποίο καταφεύγουν κάποιες γυναίκες μετά από μια "ανεπιθύμητη" εγκυμοσύνη, όταν χιλιάδες είναι τα ζευγάρια που αγωνίζονται παρακαλώντας τους Αγίους μας, τον Ιωακείμ και την Άννα, να λύσουν τα δεσμά της ατεκνίας τους και να μπορέσουν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί.

     Η παράδοση, αναφέρει διάφορες εκδοχές σχετικά με τις ημερομηνίες της κοιμήσεως των Αγίων Θεοπατόρων. Αυτή όμως που είναι η πιθανότερη είναι ότι η Θεοπρομήτωρ Άννα, όταν κοιμήθηκε εν Κυρίω, ήταν περίπου 80 χρόνων και ο Ιωακείμ είχε περάσει τα 90. Ποιος από τους δύο, πέθανε πρώτος δεν αναφέρεται ευκρινώς. Αναφέρεται μόνο ότι, όταν η Θεοτόκος ήταν έντεκα χρόνων έμεινε ορφανή και από τους δύο γονείς της. Κατά πάσα πιθανότητα όμως πρώτος εκοιμήθη ο Άγιος Ιωακείμ, πέθανε κατά μια πηγή οκτώ χρόνια από τα Εισόδια της κόρης του Θεοτόκου  και μερικούς μήνες αργότερα, ένδεκα κατά την ίδια πηγή, ακολούθησε και η Αγία Άννα, χωρίς αυτές οι χρονολογίες όμως να έχουν ιδιαίτερη σημασία.       

        Αποδεικνύουν έμμεσα όμως, την αγάπη του ευλαβούς  ζευγαριού αυτού μεταξύ τους αλλά και απέναντι στον Θεό, ο οποίος και τους εστεφάνωσε τελικά χαρίζοντας τους την Παναγία για κόρη τους, αλλά τους ευλόγησε και με έναν ακόμη τρόπο. Να έχουν αυτήν την μοναδική παρρησία τους στον Εγγονό τους Χριστό για να μπορούν μέχρι και τις ημέρες μας να κάνουν όλα αυτά τα θαύματα φέρνοντας στον κόσμο τα δώρα τους, τα παιδιά που τόσο χρειαζόμαστε για την ευτυχία μας.

    Μέσα σε τούτον τον ναό τους, τον μοναδικό στον κόσμο, έχουμε την μεγάλη ευλογία, εμείς οι Αθοκηπιώτες, αλλά και όλοι οι προσκυνητές του έρχονται να προσευχηθούν και να ζητήσουν την χάρη τους, να έχουμε το μικρό παρεκκλησάκι τους όπου και κάθε Τρίτη διαβάζουμε την ευχή της Αγίας Άννας για την λύση της ατεκνίας. 

      Στους τοίχους του θα δείτε να περνά από μπροστά σας όλη η ζωή της τριετούς Παναγίας μας μαζί με τους υπερήλικες και Δικαίους γονείς της, «την Προσευχή των Αγίων Θεοπατόρων», «την Σύλληψη της Αγίας Άννας», «την Γέννηση της Θεοτόκου», «την Κολακεία της Παναγίας», «την Επταβηματίζουσα Παναγιά», «τα Εισόδια της Θεοτόκου», «την Αγία Οικογένεια» με την Παναγία στο κέντρο, και τέλος στην είσοδο της κατακόμβης μας στο ξυλόγλυπτο κιβώριο της «την Κοίμηση της Αγίας Άννας», ενώ στο προσκυνητάρι της επίσης στην είσοδο «την Αγία Γιαγιά της Ορθοδοξίας» την Αγία Άννα με την τριετή Παναγία στην αγκαλιά της.

       Και βέβαια ας μην λησμονούμε και την μεγαλύτερη των ευλογιών από τα Ιερά και θαυματουργά Λείψανα των προστατών Αγίων μας, του Ιωακείμ και της Άννας, που αγκαλιάζουν τον κάθε ένα από εμάς και τις οικογένειες μας, που φροντίζουμε για την ευπρέπεια του Οίκου τους, το «σπίτι» τους και «πατρικό σπίτι» της Παναγίας κόρης τους, που τώρα χτίζουμε και πολύ σύντομα θα λειτουργήσουμε.

       Και δύο λόγια για τους ανθρώπους της διακονίας του Ιερού Ναού των Αγίων

Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, τους επιτρόπους και τα στελέχη της εκκλησίας μας, τους άνδρες, τις γυναίκες, ακόμα και τα παιδιά μας, τους ευλογημένους εκείνους ακούραστους εργάτες του Θεού, που έχουν αναλάβει με ανιδιοτέλεια και αγάπη περισσή την ευθύνη του ναού μας, αλλά και για όλους όσους κάνουν ένα βήμα μπροστά κάθε φορά που θα τους ζητηθεί από τους ιερείς του ναού και προσφέρουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της Ενορίας τους.  

     Η καθαριότητα και η ευταξία του οίκου του Θεού και των Αγίων προστατών μας, πρέπει να είναι μια προτεραιότητα για όλους μας, η φιλοξενία των προσκυνητών μας, η καλοσύνη και η αγάπη που πρέπει να τους περιβάλλουμε πρέπει να είναι δεδομένη, η διακονία του καθένα μας στο πόστο που του αναλογεί πρέπει να είναι αγόγγυστη και ανιδιοτελής και τότε, μόνο τότε θα μπορούμε να χαιρόμαστε για την πρόοδο της Ενορίας μας σε όλους τους τομείς, την κατήχηση των παιδιών μας αλλά και των μητέρων και των μεγαλυτέρων γυναικών μας, την φιλανθρωπία και τον αγώνα μας ακόμα και κατά της πείνας στις δύσκολες μέρες που περνά η χώρα μας, την νοικοκυροσύνη, την πλούσια λειτουργική ζωή της εκκλησίας μας και τις πάμπολλες δραστηριότητες μας.

     Και μην λησμονούμε τα όμορφα πανηγύρια μας, μικρά και μεγάλα, τον Μαΐο στον Άγιο Χριστόφορο με τον Αγιασμό του για τα αυτοκίνητα και στον Άγιο Παχώμιο τον Ευκαρπιώτη με τα χορευτικά από τους Μικρασιάτες ιδρυτές του τόπου μας, τον Σεπτέμβριο με το μεγάλο Πανηγύρι στους Αγίους Θεοπάτορες, τον Δεκέμβριο στην Σύλληψη της Αγίας Άννας και φυσικά το κατακαλόκαιρο, την 25η Ιουλίου, στην Αγία Κοίμηση της που σε λίγες μέρες θα εορτάσουμε πανηγυρικά στην προσωρινή κατακόμβη του Ιερού Ναού μας.
         Ενός ενοριακού Ναού μοναδικού στον κόσμο περίλαμπρου και όμορφου, που ήδη χτίσαμε επάνω πια και ευελπιστούμε πως σύντομα θα λειτουργήσουμε, αφού ήδη έχει ολοκληρωθεί η 1η φάση της κατασκευής του, το εξωτερικό περίβλημα του δηλαδή, και τώρα που σας γράφω αυτό το άρθρο για την μητέρα της Παναγιάς μας, την Αγία Άννα και για το μικρό Πανηγύρι της Κοιμήσεως της, την 25η Ιουλίου, έχει ξεκινήσει και έχει προχωρήσει αρκετά η 2η φάση, έχουν μπει οι πόρτες και τα παράθυρα, τα μάρμαρα και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του, έχουν αγοραστεί τα στασίδια, όλα με την ευλογία της "Γιαγιάς" μας, αλλά και την πνευματική και υλική υποστήριξη του μεγάλου δωρητή μας, του Γέροντος Αγιαννανίτη Ιερομονάχου Ιωάννου και της μεγάλης και όμορφης Συνοδείας του, του γνωστού μας Παπαγιάννη και Δικαίου φέτος της Ιεράς Σκήτης της Αγίας Άννης στο Άγιον Όρος. 
      Δεν απομένει δηλαδή τώρα πια, παρά να βρεθούν οι δωρητές και οι συνδρομητές, οι φίλοι μας που αγαπούν το ευλογημένο αυτό ζευγάρι, τον Ιωακείμ και την Άννα, που γεφύρωσαν με την Γέννηση της Παναγίας κόρης τους τον ουρανό με την γη και την Παλαιά με την Καινή Διαθήκη, τους προστάτες των ζευγαριών που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν και τους επικαλούνται στις προσευχές τους ή έρχονται εδώ στην προσωρινή κατακόμβη τους και κλίνουν το γόνυ μπροστά στην λειψανοθήκη με τα χαριτόβρυτα λείψανα τους, παρακαλώντας τους να πρεσβεύουν στον Εγγονό τους Χριστό και να τους δώσει επιτέλους το πολυπόθητο Θείο Δώρο της τεκνοποίησης. 

       Φίλους αγαπημένους που θα μας στείλει η Αγία Άννα για να πάρουμε και τους πολυελαίους που θα στολίσουν τον Ναό της, φίλους που θα μας βοηθήσουν να αγοράσουμε και να τοποθετήσουμε τον κλιματισμό, και για να συνδεθεί το ρεύμα και να αγοραστούν οι μικροφωνικές εγκαταστάσεις, και τότε θα έχουμε όλοι μαζί την ευλογία να πανηγυρίζουμε επάνω τους Αγίους μας και στον περίλαμπρο Ναό τους, αλλά και να τελούμε όλες τις Ακολουθίες μας και τα Μυστήρια της Ενορίας μας.

      Ευλογημένοι λοιπόν οι Ανθόκηποι της Νέας Ευκαρπίας, ευλογημένα τα όμορφα παιδιά και τα εγγόνια σας, ευλογημένοι όλοι όσοι προσφέρατε ή  ήρθατε ή σκοπεύετε να έρθετε σε αυτήν την μικρή και υπόγεια τώρα και προσωρινή, μα σύντομα μεγαλοπρεπή και όμορφη εκκλησιά μας για να προσκυνήσετε τους Αγίους μας και να τους ζητήσετε με ευλάβεια και πίστη ανυπόκριτη αυτό που λαχταράτε περισσότερο. Ιδιαίτερα δε τα νέα ζευγάρια μας που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν και προσφεύγουν στους προστάτες τους, τον Ιωακείμ και την Άννα οι οποίοι και θα μεσητεύσουν μέσω της Παναγίας κόρης τους γρήγορα στον Εγγονό τους Χριστό, έχοντας την αμεσότητα της συγγένειας τους αυτής με τον Ιδρυτή και καθοδηγητή της Εκκλησίας Του.

Σας περιμένουμε στην χαρά της Μικρής Πανήγυρης μας την 25η Ιουλίου 2016, για την γιορτή της Κοιμήσεως της Αγίας Άννης και λίγο αργότερα στην Μεγάλη Πανήγυρη μας, στις 8 & 9 Σεπτεμβρίου 2016, για την εορτή της Συνάξεως των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης...

Καλό καλοκαίρι!!!

Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης