ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (20/7/2025) "Η θεραπεία του παραλυτικού (Απόστολος του Προφήτου: Ιακώβου ε' 10-20 & Ευαγγέλιον της Κυριακής στ' Μτθ. θ' 1-8 ") & εορτή του Προφήτη Ηλιού

Σ η μ ε ί ω σ ι ς :

Λόγω της αυριανής επερχόμενης  ενοριακής μας εξόρμησης και του προσκυνήματος μας στο Άγιον Όρος, το Σάββατο 19 Ιουλίου 2025... 

(...αρχικά με δυο λεωφορεία αναχωρώντας από την αυλή της εκκλησιάς μας με προορισμό την Ουρανούπολη και κατόπιν από εκεί με το καραβάκι μας πλέοντας ανοιχτά της Νέας Σκήτης, αλλά και της Ιεράς Σκήτης της Αγίας Άννας, όπου και θα μας φέρουν οι πατέρες της Σκήτης μερικά από τα μεγαλύτερα θησαύρισμα τους από το Κυριακό της, σαφώς και της Αγίας Άννας μας, αλλά και του Αγίου Νεκταρίου και άλλα, ενώ παράλληλα θα τελέσουμε και τον αγιορείτικο Αγιασμό πάνω στο πλοίο μας !!!) 

...εμείς θα αναρτήσουμε από σήμερα το κυριακάτικο άρθρο μας, βασισμένο πάνω στο Ευαγγέλιο της Κυριακής Στ' του Ματθαίου της 20ης Ιουλίου 2025, ανήμερα της εορτής του Προφήτη Ηλιού, μιας και αύριο Σάββατο 19 Ιουλίου 2025, θα λείπουμε καθ' ολην την διάρκεια της ημέρας. 

Εσείς, είτε μπορείτε αν θέλετε να μας ακολουθήσετε στην εκδρομή μας, είτε, αν δεν τα καταφέρετε να μας ακολουθήσετε, μπορείτε πάντα να έρθετε στον ναό μας  την Κυριακή Στ' του Ματθαίου το πρωΐ και φεύγοντας να παραλάβετε, μετά την Θεία Λειτουργία, τον αγιορείτικο Αγιασμό που θα έχουμε τελέσει...πρώτα και πάντα ο Θεός !!! στο καραβάκι μας με τους πατέρες της Σκήτης στο Άγιον Όρος, κατά το όμορφο αυτό ιερό προσκύνημα που κάνουμε κάθε χρόνο, προς τιμήν και τηρώντας το τάμα στην Αγία Άννα μας για την γιορτή της "Η Κοίμησις της Αγίας Άννας"(25/7) λίγο πριν ή λίγο μετά την Μικράν καλοκαιρινήν Πανήγυριν της Ενορίας, φέτος στις 23, 24 & 25 Ιουλίου 2025. 

Σας περιμένουμε !!!

"Θάρσει, τέκνον· 

ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι."

Σήμερα, αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι, στο κυριακάτικο άρθρο μας, ας δούμε ακόμα ένα θαύμα του Χριστού, το οποίο περιγράφεται από τον ευαγγελιστή Ματθαίο, και  αποτελεί την συνέχεια της διήγησης της  προηγούμενης Κυριακής Ε' του Ματθαίου, όπου είχε θεραπεύσει τους δύο δαιμονισμένους στην χώρα των Γαδαρηνών, και οι κάτοικοι της πόλης εκείνης αντί να Τον υποδεχτούν με τιμές και δόξα, αυτοί Τον παρεκάλεσαν να φύγει μακριά από τον τόπο τους, για να μην τους χαλάσει την μέχρι εκείνη την στιγμή άσχημη, βρώμικη και παράνομη ζωή τους, αφού ήταν εκτροφείς χοίρων, που για τους Εβραίους δεν επιτρεπόταν τότε...μα ούτε και τώρα, η κατανάλωση του κρέατος τους.

    Μπήκε λοιπόν στην συνέχεια, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής, ο Κύριος διωγμένος πάλι στο πλοίο και επέστρεψε στη Γαλιλαία. Εκεί του έφεραν έναν παράλυτο, κατάκοιτο στο κρεβάτι, και καθώς είδε ο Ιησούς την πίστη των ανθρώπων, λέει στον παράλυτο “έχε θάρρος, παιδί μου, οι αμαρτίες σου έχουν συγχωρεθεί”. Κάποιοι από τους γραμματείς σκέφτηκαν ότι ο Χριστός βλασφημεί και ο Κύριος, γνωρίζοντας τις σκέψεις τους, ρωτά “γιατί έχετε πονηρούς λογισμούς μέσα σας; τί είναι άραγε ευκολότερο να πει κανείς, συγχωρούνται οι αμαρτίες σου, ή σήκω και περπάτα; για να δείτε όμως ότι ο υιός του ανθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί στην γη αμαρτίες”, λέει στον παράλυτο: “σήκω, και πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου”.

Έτσι κι έγινε: σηκώθηκε ο ασθενής, θεραπευμένος από τον Κύριο, και επέστρεψε στο σπίτι του, ενώ ο κόσμος που είδε το θαύμα κυριευμένος από δέος...μα και άγνοια για τον ποιόν έχουν μπροστά τους !!! δόξαζε τον Θεό, που δίνει τόσο μεγάλη εξουσία στους ανθρώπους.

    Παρά το σύντομο της σημερινής διήγησης, τα μηνύματα που αντλούμε από αυτή είναι πολλά και πλούσια. Και πρώτα από όλα, αντιπαραβάλλονται η πίστη των απλών ανθρώπων με την αμφισβήτηση των γραμματέων. Όπως πολλές φορές έχουμε δει, σχεδόν σε κάθε θαύμα που έκανε ο Χριστός, απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η πίστη εκείνου που το ζητά. Τόσο ο παράλυτος της σημερινής περικοπής, όσο και οι άνθρωποι που τον μετέφεραν, είχαν πίστη μέσα τους, γι αυτό και ο Κύριος, πριν ακόμα εκφράσουν με λόγια την επιθυμία τους, σπεύδει να παράσχει την ίαση. 

    Αυτή η πίστη, δυστυχώς, συχνά απουσιάζει από τις καρδιές μας, ακόμα και όταν παρακαλούμε στις προσευχές μας τον Θεό να επέμβει στη ζωή μας, να μας βοηθήσει, να κάνει ένα μικρό ή μεγαλύτερο θαύμα. Τα χείλη μας μπορεί να προσεύχονται, η καρδιά μας όμως διατηρεί αμφιβολίες ότι ο Θεός θα μας ακούσει ή ότι θα μας βοηθήσει. 

Και αυτό, άλλοτε μπορεί να αποτελεί δική μας πνευματική αδυναμία, και άλλοτε έναν από τους μεγαλύτερους πειρασμούς στη ζωή μας, που σκοπό έχει να αποδυναμώσει την προσευχή μας και ουσιαστικά να μας απομονώσει από τον Θεό. 

    Πίστη όμως είναι η βεβαιότητα ότι για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά, ότι στο θέλημά Του τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο, ότι ο Θεός νοιάζεται για τα πλάσματά Του και συντρέχει σε όσους Τον επικαλούνται με ταπείνωση και συντριβή καρδίας. Πίστη είναι η σιγουριά για πράγματα που δεν είναι ορατά με το ανθρώπινο μάτι, όπως η άφεση των αμαρτιών την οποία παρέχει σήμερα ο Κύριος στον παράλυτο.

     Ένα άλλο μήνυμα είναι ότι ο Χριστός είναι ο ιατρός όχι μόνο των σωμάτων, αλλά και των ψυχών μας. Θεωρεί τον άνθρωπο στο σύνολό του, και δεν περιορίζεται μόνο στη σωματική ασθένεια, γι' αυτό και πρώτα ασχολείται με την θεραπεία της ψυχής, με την συγχώρεση των αμαρτιών. Για τον Θεό δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η σωματική μας ακεραιότητα, όσο η πνευματική μας υγεία. Το κάθε θαύμα, ακόμα και όταν πρόκειται για αποκατάσταση μιας σωματικής ασθένειας, στοχεύει στην πνευματική μας προκοπή και τελείωση.

        Κι εδώ συχνά κάνουμε ένα μεγάλο σφάλμα, όταν παρακαλούμε στις προσευχές μας τον Κύριο να μας βοηθήσει σε πράγματα που έχουν σχέση είτε με την καθημερινότητά μας είτε με την σωματική μας υγεία. Καλά κάνουμε βέβαια και παρακαλούμε τον Θεό για όλα αυτά, όμως πρωτίστως οφείλουμε να ενδιαφερόμαστε και να Τον παρακαλούμε για την ψυχική μας θεραπεία, για τη συγχώρεση των αμαρτιών μας, για την καλλιέργεια των αρετών. Γι' αυτό και σε αρκετές περιπτώσεις που νιώθουμε ότι ο Θεός δεν εισακούει τις προσευχές μας, αυτό οφείλεται στο ότι τα αιτήματά μας είτε δεν απευθύνονται με την δέουσα πίστη, είτε δεν ωφελούν την πνευματική μας υγεία, ειδικά όταν πρόκειται για υλικά αγαθά ή σωματική υγεία.

     Τέλος, το τρίτο μήνυμα που αντλούμε από την σημερινή περικοπή είναι ότι ο Θεός, δια μέσω του σαρκωθέντος Υιού Του και Λόγου Του, δίνει την εξουσία στους ανθρώπους, της αφέσεως των αμαρτιών, και της σωματικής θαυματουργίας.  Βέβαια, ο Χριστός δεν είναι ένας απλός άνθρωπος, οπότε και δεν χρειάζεται να του δοθεί η εξουσία αυτή, αφού την έχει από πάντοτε, μια εξουσία την οποία και μετέδωσε με την Σταύρωση, την Ανάσταση, την Ανάληψη και την  επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος,

πρώτα στους Αποστόλους Του και μέσω αυτών στην πληθώρα των Αγίων της Εκκλησίας Του στην μετέπειτα μεγάλη και επίπονη ιστορία της, ανθρώπους φαινομενικά απλούς, που όμως στις μέρες μας αποτελούν τα παραδείγματα του  Θάρρους και της Πίστης που ζητά από εμάς ο Χριστός.

     Μέσω αυτών, αλλά και όλων των Αγίων μας, ο Θεός θαυματουργεί στην ζωή μας  και στην εποχή που ζούμε. Όποιος θέλει να το δει, το  βλέπει καθαρά μέσα στην ζώσα Εκκλησία του Υιού Του Ιησού Χριστού, με την χάρη των Αγίων Του, από τα Ιερά Λείψανα και τις Εικόνες τους, αλλά και της ειλικρινούς προσευχής των ανθρώπων που επικαλούνται τις πρεσβείες τους στον Δημιουργό και Σωτήρα Χριστό. Θαυματουργεί όμως ο Θεός και καθημερινά μέσα από εκείνους τους χαρισματικούς ανθρώπους και απογόνους των Αποστόλων, τους Αρχιερείς και τους Ιερείς μας, μέσω των Μυστηρίων της  Εκκλησίας μας, της  Βαπτίσεως και του Χρίσματος στην αρχή της ζωής μας και κατόπιν του Γάμου και του Ευχελαίου...  ειδικά τώρα που πλησιάζει η Μικρά καλοκαιρινή Πανήγυρις της Ενορίας μας για την εορτή της Κοιμήσεως της Αγίας Άννας, και βέβαια λίγο πριν τον "Δεκαπενταύγουστο", ξεκινώντας ο μήνας της Παναγίας μας και είθισται να καλούμε τον ιερέα στο σπίτι για να το τελέσει "...εις ίασιν ψυχής τε και σώματος", μετά, αν θέλει ο Θεός !!! 

και του μεγαλείου  της Ιεροσύνης, για τους λίγους και τους  εκλεκτούς, μα κυρίως της Μετανοίας, δηλαδή της Εξομολογήσεως και το ουσιαστικότερο όλων, της  Θείας Ευχαριστίας, δηλαδή της Θείας Λειτουργίας με αποκορύφωμα της την Θεία Κοινωνία, που όλα αυτά μαζί αποτελούν το θεραπευτήριο της ψυχής μας και φυσικά την σωτηρία μας.

      Πίστη επομένως στον Θεό, καρδιά χωρίς αμφιβολίες και μέριμνα πρωτίστως για τα πνευματικά αγαθά, είναι αυτά που χρειαζόμαστε όλοι μας. Και ακόμη, ζωή Μυστηριακή, όχι ατομική θρησκευτικότητα, αλλά συνδεδεμένη με την Εκκλησία, η οποία αποτελεί το σώμα του Χριστού και προσφέρει στον καθένα μας το διαρκές θαύμα της σωτηρίας.

      Άς ξυπνήσουμε λοιπόν με τον γλυκό ήχο του σήμαντρου, της καμπάνας του Ιερού Ναού της Ενορίας μας και ας έρθουμε στο "σπίτι" μας, την εκκλησιά της γειτονιάς μας, 

ειδικά τώρα που πλησιάζει η Μικρή Πανήγυρις της Ενορίας μας για την Κοίμηση της Αγίας Άννας, 23, 24 & 25 Ιουλίου 2025, αλλά και λίγο αργότερα κατά την περίοδο που θα διανύσουμε αμέσως μετά, αυτήν του "Δεκαπενταυγούστου", του μήνα της Παναγιάς μας και του "Πάσχα του καλοκαιριού", ας παρασυρθούμε μέσα από την λατρευτική ζωή που μας προτάσσει αγαπητικά το τυπικό της Ορθοδοξίας μας, πρώτα παρακαλώντας την μητέρα της Παναγίας, την Αγία Άννα, κατά την εορτή της Κοιμήσεως της, να μας ευλογεί και να μας χαριτώνει μαζί με τον ομόζυγο της Ιωακείμ, ειδικά τα άτεκνα ζευγάρια που θα έρθουν εδώ στον Ιερό Ναό της και στο Πανηγύρι της να την παρακαλέσουν για τις πρεσβείες της στον Εγγονό της και Χριστό μας για να τους δώσει...να τους χαρίσει !!! το Θείο Δώρο της τεκνογονίας, 

και μετά, κατά τις  επόμενες μέρες που ακολουθούν, τις δεκαπέντε ημέρες αυστηρής νηστείας, συμμετοχής στις καθημερινές Παρακλήσεις στην Θεοτόκο μάνα μας, ας αφήσουμε ένα ματσάκι λουλούδια στην εικόνα της που θα είναι στο κέντρο του ναού μας, μα και της καρδιάς μας τις επόμενες μέρες...αλλά και πάντα νομίζω !!! μια λαμπάδα ας της ανάψουμε για να φέξει το γλυκό πρόσωπο της και ας κλίσουμε το γόνυ μπροστά της ζητώντας της, παρακαλώντας την πάντα ...μα κυρίως τώρα που θα' χει την γιορτή της !!! να μεσιτεύει και αυτή, μαζί με την μητέρα της, την Αγία Άννα, την "γιαγιά" μας στον Εγγονό της, στον Υιό της και Χριστό μας, ο οποίος μας γνέφει διαρκώς και όλο νόημα να πάμε κοντά Του, να τον ακούσουμε να λέει σε όλους μας ανεξαιρέτως... 

"...ἔγειρε καί περιπάτει"

*...παρακάτω, αν θέλετε, θα δείτε τον Απόστολο του Προφήτου Ηλιού και το Ευαγγέλιο της Κυριακής Στ' Ματθαίου, της 20ης Ιουλίου 2025, σε αρχαίο πρωτότυπο κείμενο, αλλά και σε νεοελληνική απόδοση...

Ο Απόστολος & το Ευαγγέλιο

της Κυριακής ΣΤ' Ματθαίου

Κυριακή 20/7/2025

Ο Απόστολος του Προφήτου Ηλιού

Καθολική επιστολή Ιακώβου (ε' 10-20)

Πρωτότυπο κείμενο:

Ἀδελφοί, ὑπόδειγμα λάβετε τῆς κακοπαθείας καὶ τῆς μακροθυμίας τοὺς προφήτας, οἳ ἐλάλησαν τῷ ὀνόματι Κυρίου.

Ἰδοὺ μακαρίζομεν τοὺς ὑπομένοντας· τὴν ὑπομονὴν Ἰὼβ ἠκούσατε, καὶ τὸ τέλος Κυρίου εἴδετε, ὅτι πολύσπλαγχνός ἐστιν ὁ Κύριος καὶ οἰκτίρμων. Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴ ὀμνύετε μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ ναὶ ναί, καὶ τὸ οὒ οὔ, ἵνα μὴ εἰς ὑπόκρισιν πέσητε.

Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; Προσευχέσθω· εὐθυμεῖ τις; Ψαλλέτω. Ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ’ αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ.

Ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη.

Ἠλίας ἄνθρωπος ἦν ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν, καὶ προσευχῇ προσηύξατο τοῦ μὴ βρέξαι, καὶ οὐκ ἔβρεξεν ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ μῆνας ἕξ· καὶ πάλιν προσηύξατο, καὶ ὁ οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκε καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησε τὸν καρπὸν αὐτῆς.

Ἀδελφοί, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας, καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν, γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Ἀδελφοί, ως ὑπόδειγμα κακοπαθείας καὶ ὑπομονῆς, πάρετε τοὺς προφήτας, οἱ ὁποῖοι ἐμίλησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.

Μακαρίζομεν ἐκείνους ποὺ ἔχουν ὑπομονήν. Ἔχετε ἀκούσει διὰ τὴν ὑπομονὴν τοῦ Ἰὼβ καὶ ξέρετε πῶς εἰς τὸ τέλος τοῦ ἐφέρθηκε ὁ Κύριος, διότι ὁ Κύριος εἶναι πολυεύσπλαγχνος καὶ οἰκτίρμων. Πρὸ πάντων, ἀδελφοί μου, μὴ ὁρκίζεσθε οὔτε εἰς τὸν οὐρανὸν οὔτε εἰς τὴν γῆν, οὔτε μὲ κανένα ἄλλον ὅρκον. Τὸ δικό σας «ναὶ» ἂς εἶναι ναί, καὶ τὸ «ὄχι» ὄχι, διὰ νὰ μὴ πέσετε σὲ καταδίκην.

Ὑποφέρει κανεὶς μεταξύ σας; Ἂς προσεύχεται. Εὑρίσκεται κανεὶς εἰς εὐθυμίαν; Ἂς ψάλλῃ.

Ἀσθενεῖ κανεὶς μεταξύ σας; Ἂς προσκαλέσῃ τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας καὶ ἂς προσευχηθοῦν ἐπάνω του, ἀφοῦ τὸν ἀλείψουν μὲ λάδι εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, καὶ ἡ προσευχὴ ποὺ ἔγινε μὲ πίστιν, θὰ θεραπεύσῃ τὸν ἀσθενῆ· ὁ Κύριος θὰ τὸν σηκώσῃ καί, ἂν ἔχῃ διαπράξει ἁμαρτίας, θὰ τοῦ συγχωρηθοῦν.

Νὰ ἐξομολογῆσθε τὰς ἁμαρτίας σας ὀ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον καὶ νὰ προσεύχεσθε ὁ ἕνας διὰ τὸν ἄλλον, διὰ νὰ θεραπευθῆτε. Ἡ προσευχὴ τοῦ δικαίου ἔχει μεγάλην δύναμιν εἰς τὰ ἀποτελέσματά της.

Ὁ Ἠλίας ἦτο ἄνθρωπος μὲ ἀδυναμίες, ὅπως καὶ ἐμεῖς, καὶ ὅταν προσευχήθηκε νὰ μὴ βρέξῃ, δὲν ἔβρεξε εἰς τὴν γῆν τρία χρόνια καὶ ἕξη μῆνες. Καὶ πάλιν προσευχήθηκε καὶ ὁ οὐρανὸς ἔστειλε βροχὴν καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησε τὸν καρπόν της.

Ἀδελφοί, ἐὰν κανεὶς ἀπὸ σᾶς πλανηθῇ ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν καὶ κάποιος τὸν ἐπαναφέρει, ἂς γνωρίζῃ ὅτι ἐκεῖνος ποὺ ἐπαναφέρει ἁμαρτωλὸν ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς πλάνης του, θὰ σώσῃ ψυχὴν ἀπὸ τὸν θάνατον καὶ θὰ καλύψῃ πλῆθος ἁμαρτιῶν.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής Στ' Ματθαίου

Κατά Ματθαίον (θ΄ 1-8)

Πρωτότυπο κείμενο:

 Τῷ καιρῷ εκείνω, ἐμβὰς ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.

Καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτος βλασφημεῖ.
Καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; Τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; Ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου.
Καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.
Απόδοση στη νεοελληνική:

 Τον καιρό εκείνο, ἐμπῆκε ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς πλοιάριο, ἐπέρασε ἀπέναντι καὶ ἦλθεν εἰς τὴν δική του πόλιν. Καὶ τοῦ ἔφεραν ἕνα παράλυτον, ξαπλωμένον σὲ ἕνα κρεββάτι. Ὁ Ἰησοῦς ὅταν εἶδε τὴν πίστιν τους, εἶπε εἰς τὸν παράλυτον, «Ἔχε θάρρος, παιδί μου. Σοῦ συγχωροῦνται αἱ ἁμαρτίαι σου».

Καὶ μερικοὶ ἀπὸ τοὺς γραμματεῖς εἶπαν μέσα τους, «Αὐτὸς βλασφημεῖ».
Ὁ δὲ Ἰησοῦς, ἐπειδὴ κατάλαβε τὰς σκέψεις των, , εἶπε, «Γιατὶ σκέπτεσθε πονηρὰ μέσα στὴν καρδιά σας; Τὶ εἶναι εὐκολώτερον νὰ πῶ «Σοῦ συγχωροῦνται αἱ ἁμαρτίαι σου» ἢ νὰ πῶ «Σήκω ἐπάνω καὶ περπάτει»; Ἀλλὰ διὰ νὰ μάθετε ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔχει ἐξουσίαν νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας ἐπὶ τῆς γῆς», - τότε λέγει εἰς τὸν παράλυτον, «Σήκω ἐπάνω, πάρε τὸ κρεββάτι σου καὶ πήγαινε εἰς τὸ σπίτι σου».
Αὐτὸς ἐσηκώθηκε καὶ ἐπῆγε εἰς τὸ σπίτι του. Ὅταν εἶδεν αὐτὸ ὁ κόσμος, ἐθαύμασε καὶ δόξασε τὸν Θεόν, ποὺ ἔδωσε τέτοιαν ἐξουσίαν εἰς τοὺς ἀνθρώπους.