ΔΕΙΤΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ & ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΚΑΘΙΣΤΟ ΥΜΝΟ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΨΑΛΛΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ (...την Παρασκευή 19 Απριλίου 2024 το βράδυ !!!)

Η Παναγία Θεοτόκος,

η μάνα όλου του κόσμου!!!

Κάθε που μπαίνει η Σαρακοστή ο νους μας πηγαίνει κατευθείαν στην Παναγιά, την θυμόμαστε με αγάπη, την νοσταλγούμε ενίοτε, τις ζητούμε να μας χαρίσει υγεία, προστασία και ασφάλεια, για εμάς και τα παιδιά μας...

(...ειδικά τότε με τον κορωνοϊό, που μας έκανε, λίγο-πολύ, απάνθρωπους, και τώρα με τους πολέμους που καθημερινά ξεφυτρώνουν από παντού, περισσεύουν και απειλούν την ανθρωπότητα όλην, αλλά ιδιαίτερα και στην Ελλάδα μας...που σε όλες αυτές τις αναταραχές που συμβαίνουν στον πλανήτη μας, εμείς αφήνουμε ανεξέλεγκτα να "ηγούνται" της καθημερινότητας μας, άνθρωποι που δεν μας νοιάζονται πια!!!)

...της χαρίζουμε δε της Παναγιάς μας τον πιο καλό εαυτό μας και κάθε Παρασκευή που έρχεται, εμείς την αφιερώνουμε σ' αυτήν, στην Γυναίκα και στην Μάνα που μας χάρισε έναν Υιό ξεχωριστό, έναν Σωτήρα, έναν Λυτρωτή, έναν Βασιλιά της ζωής μας, έναν θεραπευτή της άρρωστης και πονεμένης ψυχής μας.

Τιμήσαμε και εμείς, στον ολοκαίνουργιο Ιερό Ναό των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, την Μάνα μας, την Παναγιά μας, όπως της οφείλαμε άλλωστε και όπως της άξιζε, την Παρασκευή της 19ης του Απριλίου του 2024,

απαγγέλοντας της, και οι δύο εναλλάξ εκ των εφημερίων του Ιερού Ναού μας, ξεκινώντας από τον π. Χρυσόστομο Κοτσίδη, και μετά εναλλάξ με τον π. Χρυσόστομο Τελίδη, τον Ακάθιστο Ύμνο, δηλαδή και τις τέσσερις Στάσεις των Χαιρετισμών της Παναγίας μας και ολοκληρωμένο τον Ύμνο της αυτόν που ψάλλετε τις Παρασκευές της Σαρακοστής και που ειπώθηκε για 1η φορά στην Κωνσταντινούπολη υπό την απειλή των Αβάρων που την πολιορκούσαν και με θεϊκή παρέμβαση σώθηκε από την καταστροφή.

Αλλά και της στολίσαμε την εικόνα της, εναποθέτοντας πάνω της λουλούδια ολόφρεσκα, όμορφα και μυρωδάτα, τα πρώτα της άνοιξης, προσφέροντας το λάδι για τα κανδήλια της, ανάβοντας κεριά και λαμπάδες πάνω από το προσκεφάλι της, αφήνοντας πάνω της κατάστηθα την καρδιά μας, την ψυχή μας και τα προβλήματα μας, ζητώντας από αυτήν να μας τα λύσει όλα και να ελαφρύνει τον πόνο μας, όπως μόνο αυτή ξέρει και μπορεί, όπως κάνει τόσα χρόνια τώρα για τον κόσμο, μα ιδιαίτερα για την Ελλάδα μας, η οποία την αγαπά, την σέβεται, και πάντα ζητά από αυτήν την βοήθεια της, μια βοήθεια που πάντα παίρνει ως "αντάλλαγμα", αντίδωρο, της αγάπης του πιστού λαού αυτής της πολύπαθης χώρας.

Την προσκυνήσαμε και φέτος όπως κάνουμε κάθε χρόνο, τόσα χρόνια, σ' όλες τις εκκλησιές του κόσμου εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, γιατί την αγαπάμε ως Μάνα του Χριστού και Σωτήρα μας, αλλά και σαν την δική μας Μάνα, ειδικά εμείς οι Ανθοκηπιώτες, αφού εδώ στην γειτονιά μας της χτίσαμε το "πατρικό" της σπίτι, την εκκλησιά του Ιωακείμ, του πατέρα της και της Άννας, της μητέρας της.

Ανάψαμε όλα τα ασημένια κανδύλια του καινούργιου ξυλόγλυπτου τέμπλου της, με δώδεκα αγιοκέρια γεμίσαμε το δωδεκακέρι της, λαμπάδες από φυσικό μελισσοκέρι, που φώτιζαν το πρόσωπο της καθ' όλη την διάρκεια της Ακολουθίας της, αλλά...και παρ' όλην την ακρίβεια του ηλεκτρικού ρεύματος, εμείς της ανάψαμε και όλους τους πολυελαίους και φωταγωγήσαμε το νέο ολοκαίνουργιο, υπέργειο και περικαλλή "πατρικό" της, τον Ιερό Ναό των γονιών της, "το σπίτι" των Αγίων Θεοπατόρων, του Αγίου Ιωακείμ και της Αγίας Άννας, μέσα και έξω, εδώ στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, στην Δυτική Θεσσαλονίκη.

Σ' έναν Ιερό Ναό, μοναδικό στον κόσμο όλο, που παρότι τελέσαμε τα Θυρανοίξια του την 12η & 13η Οκτωβρίου του 2019, και σε αυτόν τελούνται πια, "δόξη και τιμή", όλες οι Ακολουθίες και τα Μυστήρια της Ενορίας μας, παρά ταύτα παραμένουν πολλές λεπτομέρειες εσωτερικά και εξωτερικά για να αποπερατωθεί πλήρως και να λειτουργεί με ολοκληρωμένο τον διάκοσμο της, τις αγιογραφίες στους τοίχους της, τα καντήλια, τις φορητές εικόνες, τα Άγια Σκεύη που χρειάζονται, τα χαλιά της, αλλά και το Ιερό Παρεκκλήσι της στον Νάρθηκα του καινούργιου ναού μας, που μόλις σ' αυτό τοποθετήθηκε το όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο του και μια-μια μπαίνουν οι εικόνες του, σε λίγο θα λειτουργήσει και αυτό, ενώ η διακόσμηση του, η αγιογράφηση των τοίχων και όλα τα άλλα, ήδη έχουν μπει στο πρόγραμμα και σιγά-σιγά θα γίνουν και αυτά.

Σιγά-σιγά όμως, λόγω των οικονομικών δυσκολιών, που πρώτα μας προκάλεσε ο κορωνοϊός και η απομάκρυνση των πιστών για δυο ολόκληρα χρόνια από τους ναούς, αλλά και τώρα οι άδικοι και καταστροφικοί πόλεμοι δίπλα μας και η ενεργειακή κρίση που έχει επιφέρει παγκοσμίως, αλλά και στην πατρίδα μας.

Όμως εμείς οι χριστιανοί γνωρίζουμε πως στις εκκλησιές της Ορθοδοξίας μας, πάντα θα ξεκινά η ανέγερση τους, και οι ναοί θα λειτουργούν, όμως η αποπεράτωση τους δεν θα τελειώνει ποτέ και οι Ναοί δεν θα ολοκληρώνονται πλήρως καμιά φορά, αλλά πάντα θα υπάρχει κάτι για να γίνει ακόμα, ανάλογα βέβαια με το μεράκι την θέληση και την νοικοκυροσύνη του ιερέα της Ενορίας, αλλά και την αγάπη του λαού, που πάντα θα επι-ζητά...και θα απο-ζητά, την ευπρέπεια του οίκου του Θεού, ενός λαού που οι παπάδες του πάντα θα εύχονται μπροστά στην Ωραία Πύλη ..."υπέρ υγείας και Θείας Βοηθείας", στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, στην λεγόμενη, Οπισθάμβωνο ευχή.

Σε αυτόν λοιπόν τον ημιτελή αλλά περίλαμπρο και όμορφο Ναό, από τούδε και στο εξής, θα τελούμε όλες οι Θείες Λειτουργίες και όλα τα Μυστήρια της Ενορίας μας, τις Πανηγύρεις και τις Ακολουθίες μας, ενώ σε αυτόν, και σε θέση ειδική και ιδιαίτερη έχουμε κατασκευάσει και θα τοποθετούμε τιμητικά κάθε Τρίτη απόγευμα στις Ιερές Παρακλήσεις μας προς τους Αγίους Θεοπάτορες, τους προστάτες των άτεκνων ζευγαριών, την ασημένια Λειψανοθήκη με τα Ιερά Λείψανα των Αγίων μας, του Ιωακείμ και της Άννας τους, και εκεί θα προσκυνούμε με ευλάβεια τον μεγάλο θησαυρό και την κληρονομιά μας, την παρακαταθήκη που θα μεταφέρουμε στην επόμενη γενεά, τα παιδιά και τα εγγόνια μας για ευλογία και προστασία. Επίσης σε αυτό το όμορφο υπερυψωμένο προσκυνητάρι της "Τριετούς Παναγίας μας", θα διαβάζεται και η ευχή της Αγίας Άννας μας, "δια την λύσιν εκ των δεσμών της ατεκνίας".

Όμως σε αυτόν τον ίδιο περίλαμπρο και μεγαλόπρεπο Ιερό Ναό, κάθε Παρασκευή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, θα προσκυνούμε την στολισμένη εικόνα της κόρης των Αγίων μας, του Ιωακείμ και της Άννας, της Παναγιάς και μητέρας του Χριστού μας, όπως κάναμε και αυτό το τελευταίο βράδυ της Παρασκευής του Ακαθίστου που μας πέρασε, της ε΄ εβδομάδος των νηστειών, της 19ης Απριλίου 2024...στο τέλος της Ακολουθίας των Χαιρετισμών της, και εκεί μια λαμπάδα αναμμένη της αφήσαμε στην χάρη της, μα και ένα λουλούδι της εναποθέσαμε μυρωδάτο και όμορφο, μα και όλοι μαζί, Ανθοκηπιώτες και μή, επισκέπτες και προσκυνητές της, δωρητές και φίλοι, ενώσαμε όλοι μαζί την προσευχή μας, και ας είμαστε λιγοστοί...ή λιγότεροι από ότι θα έπρεπε κανονικά, μέσα στον ναό, παρότι τώρα η πανδημία είναι σε ύφεση και μας αφήνει να γεμίζουμε τους ναούς που χτίζουμε για να εκκλησιαζόμαστε και να τιμούμε τον Χριστό μας και την Παναγία μητέρα του, αλλά και τον "παππού" και την "γιαγιά" Του, τον Ιωακείμ και την Άννα.

Οι περισσότεροι έμειναν στα σπίτια τους...πως να το εξηγήσω αλλιώς!!! για να την παρακαλέσουν και της ζητήσουν από εκεί την βοήθεια της και τις πρεσβείες στον Υιό της, για την προστασία των ανθρώπων που αγαπούν από τα κακά που μαστίζουν όλην την υφήλιο...αλλά και ειδικά από αυτούς τους καταστροφικούς και άδικους πέρα για πέρα πολέμους όπου σκοτώνονται αθώοι άμαχοι και καταστρέφονται πολιτισμοί που χρειάστηκαν χρόνια...ίσως αιώνες για να εδραιωθούν, όμως και από τις κρίσεις που διαδέχονται η μια την άλλη αποκύημα αυτών των πολέμων...και όχι μόνο!!! αλλά και τις απειλές των γειτόνων μας, των Τούρκων, λεκτικές κια πολεμικές ενίοτε, και που είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε μαζί τους !!!

Για όλους αυτούς τους λόγους...ή και χωρίς λόγο ακόμα!!! "πρέπει"...χωρίς αυτό να δηλώνει εξαναγκασμό αλλά βαθιά και εσωτερική ανάγκη μας, στην περίοδο που διανύουμε, να απευθύνουμε την προσευχή μας εντονότερα από κάθε άλλη φορά στην Παναγία μάνα μας, ειδικά εμείς οι Έλληνες που την αγαπούμε όσο τίποτε άλλο στον κόσμο, ειδικά δε εμείς οι Ανθοκηπιώτες που το "πατρικό της σπίτι έχουμε στην γειτονιά μας, και σ' αυτό φιλοξενούμε τους Δικαίους Θεοπάτορες γονείς της, τον Ιωακείμ και την Άννα, και την Παρασκευή που μας πέρασε της βροντοφωνάξαμε με πολύ-πολύ αγάπη...

"Χαίρε νύμφη ανύμφευτε"