Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ, Η ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ & ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΦΕΤΟΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ !!!

...η Θεομητορική εορτή 

του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου & 

η γιορτή για την έναρξη της ελληνικής επαναστάσεως του 1821.

      Μέσα στο πένθος και την κατήφεια της Αγίας και Μεγάλης  Τεσσαρακοστής ξεπροβάλει, προκλητικά θαρρείς, μια μεγάλη διπλή εορτή για όλους εμάς τους χριστιανούς, για όλη την Ορθοδοξία και για όλον τον ελληνισμό απ' άκρη σ' άκρη της υφηλίου. Και αυτή η διπλή γιορτή δεν είναι άλλη από την μεγάλη Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, αλλά και από την απαράμιλλης σημασίας γιορτή του ξεσηκωμού των Ελλήνων ραγιάδων για 500 χρόνια, κατά των Τούρκων κατακτητών τους.

     Φέτος όμως , εν έτι 2020, η γιορτή αυτή, που τόσο μεγάλη σημασία έχει για τον απανταχού Ορθόδοξο Χριστιανό και δη τον Έλληνα, λόγω της πανδημίας που έχει ξεσπάσει
 και απειλεί όλη την ανθρωπότητα, και την πατρίδα μας, κανένας εορτασμός δεν θα λάβει χώρα, με εντολή της Ελληνικής Κυβερνήσεως και την αποδοχή της από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, την συναίνεση των κατά τόπους Ιερών Μητροπόλεων και την υπακοή των ιερέων τους στους κανόνες αυτούς. Οι εκκλησιές θα μείνουν κλειστές, Δοξολογίες δεν θα γίνουν, στεφάνια δεν θα καταθέσουμε στους ήρωες προγόνους μας που μας ελευθέρωσαν από τους Τούρκους, ούτε παρελάσεις θα γίνουν ανά την επικράτεια, αλλά οι Έλληνες  κλεισμένοι μέσα στα σπίτια μας, με το γενικό σύνθημα "Μένουμε σπίτι",
τρομαγμένοι από την εξάπλωση του ιού που λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, θα ζήσουν, ίσως για 1η φορά στην μετά Χριστό εποχή, τον Ευαγγελισμό της Παναγίας μας να γίνεται εν κρυπτώ και χωρίς την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ως σήμα κατατεθέν της Θεομητορικής αυτής εορτής, ενώ την μνήμη και την τιμή στους προγόνους μας, ήρωες της επανάστασης του 1821, να μην αποδίδεται όπως θα έπρεπε και όπως θα άξιζε σε αυτούς που χωρίς κανένα δισταγμό πολέμησαν για να είμαστε σήμερα όλοι οι Έλληνες ελεύθεροι.  

       Η Αγία του Χριστού Εκκλησία μας, παρότι εγκλωβισμένη και αυτή μέσα στην δίνη της περίεργης και αναπάντεχης αυτής ασθένειας που εμφανίστηκε από το πουθενά και χωρίς φανερό λόγο, εορτάζει έστω και από το σπίτι, έστω και έτσι σήμερα, την 25η Μαρτίου του 2020, το χαρμόσυνο μήνυμα που επέδωσε ο Αρχάγγελος των καλών ειδήσεων Γαβριήλ στην Παναγία μας, 

"Ιδού νύν ευαγγελίζομαι χαράν μεγάλην..." για να καταλήξει  "Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου". 
Την αρχική έκπληξη της Μαριάμ όταν  αναρωτήθηκε πώς ήταν δυνατό να συλλάβει χωρίς άνδρα, γρήγορα αντικατέστησε η χαρά όταν άκουσε τον Γαβριήλ να της λέει «το Άγιο Πνεύμα θα έλθει σε σένα και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει» για να λάβει ο Γαβριήλ ευθαρσώς την απάντηση της «Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου».

       Όλοι εμείς οι χριστιανοί σήμερα μπορούμε να καταλάβουμε την σοβαρότητα του Θείου μηνύματος, όπου σε αυτό τελούνταν η ενανθρώπηση του λόγου του Θεού, 

άλλαζε ο ρους της ιστορίας, τελείωνε η Παλαιά Διαθήκη και ξεκινούσε η Νέα, γεφυρώνονταν το χάσμα του ουρανού που κατέβαινε στην γη, και όλα αυτά μέσα από το πρόσωπο και στο πρόσωπο της Θεοτόκου. 

       Η  ζωή της Παναγία μας πριν τον Ευαγγελισμό της παραμένει στους περισσοτέρους χριστιανούς άγνωστη, όμως εμείς οι Ανθοκηπιώτες, έχοντας το "πατρικό" σπίτι της εδώ, και συνεχίζοντας τώρα την αποπεράτωση πλέον και των τελευταίων λεπτομερειών στον επάνω περίλαμπρο Ιερό Ναό των γονιών της, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης,  αυτήν την ιστορία με τον βίο και την πολιτεία της Παναγίας μας την γνωρίζουμε καλά και με την πρώτη ευκαιρία την αναφέρουμε είτε μέσω των ιερέων μας από το Άγιο Βήμα, ή μέσα από τα φυλλάδια που μοιράζονται κάθε Κυριακή στον ναό μας, ή μέσα από τα άρθρα της ιστοσελίδας της Ενορίας μας, όπως και αυτό που τώρα διαβάζεται.  

        Αφού λοιπόν η παιδούλα Μαριάμ πέρασε τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής της με τους γονείς της, τον δικό μας Ιωακείμ και την δική μας Άννα, τους Δικαίους Θεοπάτορες και προγόνους του εγγονού τους Χριστού, κατόπιν παρεδόθη στην Εκκλησία από αυτούς σύμφωνα με το τάμα που έκαναν στο Θεό αν αποκτούσαν ένα παιδί από Αυτόν, παρέμεινε δε εκεί στα Άγια των Αγίων προστατευόμενη του ιερατείου τα επόμενα δώδεκα χρόνια, όπου σε ηλικία ένδεκα ετών έζησε την ορφάνια με τον θάνατο των γονιών της και λίγο αργότερα ο Αρχιερέας Ζαχαρίας, γνωρίζοντας από τα Εισόδια της ακόμα τον προορισμό της, αποφασίζει να την μνηστεύσει με τον Ιωσήφ, έναν μεσήλικα ενάρετο άνδρα, για να την βοηθήσει στο μέλλον που είχε επιφυλάξει ο Θεός για αυτήν και να την προστατεύσει, μιας και ήταν ένα άβγαλτο κοριτσόπουλο που δεν μπορούσε να γνωρίζει την πονηρία και την κακία του κόσμου έξω από τον ναό όπου ζούσε.

       Έτσι ο Ιωσήφ την οδηγεί στην Ναζαρέτ και η Παναγία μας εκεί ευαγγελίζεται από χείλη Αγγέλου την αποστολή της, μια αποστολή που μπορεί να περιείχε μεγάλες χαρές βλέποντας τον Ιησού να ανδρώνεται και να προοδεύει, 

αλλά αργότερα θα είχε και μεγάλο, αβάσταχτο πόνο αντικρίζοντας ως μάνα πια τον Υιό της σταυρωμένο να επιτελεί το δικό Του έργο, αυτό της Σωτηρίας όλου του κόσμου, αλλά τρεις ημέρες μετά και το χαρμόσυνο νέο της Ανάστασης Του.  

        Για αυτόν τον λόγο η Παναγία μας έχει τόσο εξέχουσα θέση στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας, γιαυτό οι Συναξαριστές ανά τους αιώνες στόλισαν τα γραπτά τους με απίστευτα κοσμητικά επίθετα και οι υμνογράφοι εμπνευσμένοι από το Άγιο και γλυκό πρόσωπο της έγραψαν διθυραμβικούς ύμνους όπως και το σημερινό απολυτίκιο της εορτής του Ευαγγελισμού. 

Ἀπολυτίκιον 

Ἦχος δ' 

Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ Κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ' αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται, καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διὸ σὺν αὐτῷ τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.   

       Και βέβαια να μην λησμονούμε τον δημοφιλέστερο ύμνο όλων των εποχών, όπως έχει χαρακτηριστεί, τον Ακάθιστο Ύμνο, από τον οποίον προλάβαμε να ψάλλουμε την Α'  & Β' Στάση του κανονικά στην Ενορία μας και μετά την Παρασκευή της 20ης Μαρτίου 2020, κεκλεισμένων των θυρών του ολοκαίνουργιου επάνω ναού μας, το απόγευμα στις 6.00, λόγω του κορονοϊού, αλλά με μεγάλη ευλάβεια και αγάπη στην Αγία Κόρη των προστατών μας, του Ιωακείμ και της Άννας, των γονιών της, ψάλλαμε και την Γ΄Στάση του, εδώ στον πρόναο του κανονικού και μόνιμου υπέργειου, μεγαλόπρεπου και περικαλλούς ναό μας, του όμορφου "σπιτιού" τους, μετά τα Θυρανοίξια του, τον Οκτώβριο του 2019, για να αφήσουμε πια την φιλόξενη μα προσωρινή κατακόμβη που εξυπηρέτησε την λατρευτική ζωή μας και τώρα έχει παραδοθεί σε άλλη χρήση από τα παιδιά της "Ιθάκης" μας, της Ενορικής Νεανικής Εστίας μας, αλλά του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου μας με το όνομα "Με ανοιχτές αγκάλες". Δυστυχώς όμως η κατάσταση που επικρατεί μας κάνει να μην μπορούμε να χαρούμε το τόσο μεγάλο, θαυματουργό και όμορφο επίτευγμα της προσπάθειας της μικρής μας Ενορίας, αφού μας ζητήθηκε και μάλιστα επιτακτικά και ύποπτα θα έλεγα, να τον κλείσουμε για τον λαό που τον έχτισε και να μην τελούμε καμιά Ακολουθία, ενώ τα τελευταία νέα για απαγόρευση της κυκλοφορίας, μας άφησαν όλους άναυδους, ακόμα και αν το περιμέναμε, αφού η πανδημία της αρρώστιας του covid-19 εξαπλώθηκε σε όλην την υφήλιο και δρα ανεξέλεγκτα πια χωρίς κανένας να γνωρίζει τίποτε για αυτόν.  

        Ας καταφύγουμε στην Παναγία μας όμως, που  δεν είναι μόνο δική μας προστάτης, αλλά και ολοκλήρου του Έθνους των Ελλήνων, ενός Έθνους ηρωϊκού αλλά και βασανισμένου, που μετά από 500 χρόνια σκλαβιάς στον Τούρκο κατακτητή, την έβαλε μπροστάρισσα στους αγώνες του, την έκανε αρχηγό στις μάχες του, την ονόμασε, προσθέτοντας στα αμέτρητα επίθετα της, και συγκεκριμένα στο "Ευαγγελίστρια" και ένα ακόμα, ονομάζοντας την και "Ελευθερώτρια" από τον ζυγό που το έπνιγε τόσους αιώνες και μάλιστα αποφάσισε να κηρύξει την επανάσταση του την ημέρα της εορτής της, την μεγαλύτερη από όλες, την ημέρα του Ευγγελισμού της, την 25η Μαρτίου του 1821, που καθώς η ημέρα αυτή προμηνύει την Σωτηρία του κόσμου από την Γέννηση του Υιού της και Χριστού μας, έμελλε να σηματοδοτήσει και την αρχή των αγώνων του Έλληνα ραγιά που σε λίγα χρόνια, λιγότερα από δέκα θα είχε πια την ανεξαρτησία του.

   Να γιατί ο γνήσιος Έλληνας έχει για μάνα πρώτα την Παναγιά και μετά την πραγματική του μάνα, να γιατί ο γνήσιος Έλληνας κραδαίνει την σημαία του υπερήφανου Έθνους του, της γλυκιάς Ελλάδας και αυτήν την λαμπρή ημέρα την βάζει να κυματίζει στα μπαλκόνια του, να γιατί ο γνήσιος Έλληνας κάνει παρελάσεις και δακρύζει επιδεικνύοντας τους στρατιώτες λεβέντες της πατρίδας του, αλλά και τους υπερήφανους μαθητές των Σχολειών του και αυριανούς υπερασπιστές της Πίστης του, τα παιδιά μας, που κανονικά αν όλα ήταν όπως πέρυσι, χωρίς την απειλή του κορονοϊού στην έξαρση του, την 25η Μαρτίου, θα ερχόταν αρχικά στην στολισμένη με ελληνικές σημαίες εκκλησιά μας εδώ στην Ενορία μας, των Αγίων Θεοπατόρων , του Ιωακείμ και της Άννας, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας και μετά την Θεία Λειτουργία, την Δοξολογία στον Ναό μας και κατόπιν στον Άγιο Γεώργιο της επάνω Νέας Ευκαρπίας και την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ενώ θα τα καμαρώναμε και στην οδό Πολυτεχνείου, εδώ στην Νέα Ευκαρπία της Δυτικής Θεσσαλονίκης, οι άρχοντες, ο κλήρος και ο λαός του τόπου μας. Όμως τίποτε από όλα αυτά φέτος δεν θα γίνει, λόγω της επιδημίας που διασάλεψε την ισορροπία του κόσμου.

         Όλα αυτά τα στοιχεία είναι και θα παραμείνουν, παρά τις προβλέψεις και τις επιθυμίες των κέντρων που ρυθμίζουν τις τύχες των λαών της υφηλίου, μέσα στο DNA του κάθε κατοίκου της όμορφης Ελλάδας μας, αλλά και κάθε Έλληνα ανά την οικουμένη, ριζωμένα, μπλεγμένα και δεμένα αδιάρρηκτα, η Ελλάδα και η Ορθοδοξία, το Έθνος και η Εκκλησία, ο Χριστός, η Παναγία και οι Άγιοι μας είναι μέσα στην ζωή μας ένα ευλογημένο και χωρίς άκρη "κουβάρι" που δεν μπορεί να νικηθεί από κανένα εχθρό, εσωτερικό ή εξωτερικό, όσο βέβαια αυτό το ελληνορθόδοξο κουβάρι παραμένει πλεγμένο, ζωντανό και συμπαγές. 

        Και αν, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες αλλά και πάντα, ακούτε από τα χείλη διαφόρων επισήμων και ανεπισήμων να μιλούν για νόμους που πρέπει να ψηφιστούν από τους βουλευτές και το ελληνικό κοινοβούλιο μας για το σταμάτημα των παρελάσεων, επίσης να μην επιδεικνύουμε την σημαία μας, να μην κάνουμε τον Σταυρό μας, να ξεχάσουμε το όμορφο τραγούδι που γράφτηκε με αίμα για την Μακεδονία μας, το "Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα, που έδιωξες τους βάρβαρους και ελεύθερη είσαι τώρα...", να μην έχουμε ήρωες, να κατεβάσουμε την εικόνα του Χριστού μας από τα σχολειά και τα δημόσια κτίρια, να μην έχουμε Αγίους, να μην γιορτάζουμε τις εθνικές επετείους μας, να μην πανηγυρίζουμε στους Ναούς της Ορθοδοξίας την στρατιά των Αγίων της Εκκλησίας μας, να μην έχουμε ιστορία και μάλιστα τόσο ηρωϊκή όσο πουθενά στον κόσμο, 

αλλά φοβισμένοι να είμαστε μακριά ο ένας από τον άλλο, να υποπτευόμαστε τον διπλανό μας που έχει πια τα χαρακτηριστικά εχθρού στον μικρόκοσμο του καθ' ενός από εμάς, τρομοκρατημένοι και άρρωστοι ψυχικά και σωματικά από έναν άγνωστο ιό, που δεν γνωρίζουμε από που κρατάει η σκούφια του ή χειρότερα που δεν γνωρίζουμε τον τρόπο αντιμετώπισης και θεραπείας του, με κλειστές τις εκκλησιές και την λατρευτική ζωή μας υπό αμφισβήτηση, και παράλληλα, να ζούμε μέσα σε μια κοινωνία παγκοσμιοποιημένη και πανομοιότυπη, χωρίς ιδιαιτερότητες και διαφορές, να είμαστε δηλαδή μια ελεγχόμενη μάζα στις ορέξεις κάποιων κέντρων εξουσίας που μας θέλουν όλους ίδιους, τότε, αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι μας, κοιτάξτε γύρω σας και θα δείτε να είμαστε ακριβώς έτσι όπως ανέφερα παραπάνω, ενώ δεν χρειάζεται πια μεγάλη φαντασία για να δούμε την Ελλάδα μας, πρώτα απογυμνωμένη από όλα αυτά τα όμορφα στολίδια της, ντυμένη με τα άθλια κουρέλια που θέλει μανιωδώς να της φορέσει η διεθνής κοινότητα των ανθρωποφάγων και των συνειδησιοφάγων κέντρων που αποφασίζουν για το μέλλον των λαών της γης, μετά θα πρέπει να αναρωτηθείτε αν αυτά τα αποφάγια και τα κουρέλια θέλετε να κληροδοτήσετε στα παιδιά σας και αυτό το μέλλον θέλετε για την Ελλάδα του μέλλοντος, και αφού τα σκεφτείτε καλά όλα αυτά, τότε να συναινέσετε στις ιδέες που σας προτείνουν και ενίοτε αγωνίζονται να νομοθετήσουν οι άνθρωποι αυτοί, που άρχοντες τους κάναμε με την εξουσία που τους δώσαμε, για να χειριστούν την ζωή μας. 

         Ε, δεν μπορεί ο Έλληνας να είναι ίδιος με τον Γερμανό κατακτητή και τον βάρβαρο Τούρκο καταπατητή της χώρας του, που αν τον αφήσει σήμερα είναι σε θέση να του πάρει τα μισά χερσαία ελληνικά εδάφη του αλλά και το Αιγαίο, για να εξαπλωθεί στα "σύνορα της καρδιάς" του "Σουλτάνου" του, διαφεντεύοντας σε όλη την Μεσόγειο σαν παγκόσμιος νταής που απειλεί να ανατρέψει τα πάντα με την πολιτική του στα γειτονικά και όχι μόνο κράτη, δεν μπορεί να είναι ίδιος με τον Άγγλο που του έκλεψε την αρχαία κληρονομιά του όταν η πατρίδα του ήταν αδύναμη, δεν μπορεί να είναι ούτε Γάλλος, ούτε Ισπανός, ούτε Ιταλός ή Αμερικάνος, γιατί δεν ταιριάζει με όλους αυτούς. Ναι, να είναι Ευρωπαίος και να ζει μαζί με τους υπολοίπους Ευρωπαίους σύμμαχους του ειρηνικά, ίσος μεταξύ ίσων, δεν μπορεί όμως να είναι Βούλγαρος, κλέφτης των κειμηλίων της Μακεδονίας του, Σκοπιανός σφετεριστής του ονόματος και της ιστορίας του τόπου του, της ξακουστής Μακεδονίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ή Αλβανός που παρουσιάζει στους χάρτες της χώρα του να επεκτείνονται μέχρι την Λάρισα, ή οτιδήποτε  άλλο... και ξέρετε γιατί; Γιατί δεν του το επιτρέπει η πλούσια ιστορία του, η καλή του η καρδιά, η χαρά που ακτινοβολεί από τον ζεστό ήλιο του καλοκαιριού, η ελπίδα που έρχεται κάθε χρόνο με την Άνοιξη, η καταγάλανη θάλασσα του, δεν του το επιτρέπει η ιστορία του, η Μακεδονία του, η Θράκη, η Ήπειρος, η Πελοπόννησος και τα νησιά της πατρίδας του, δεν του το επιτρέπει η Κρήτη, η Ρόδος και η Κώς, η Κέρκυρα και η Ιθάκη, το Καστελόριζο που είναι το στολίδι του Αιγίου Πελάγους και ας το αμφισβητούν κάποιοι περίεργοι, τα βουνά, οι κάμποι, οι πόλεις, τα χωριά του, δεν του το επιτρέπει η ελληνική καρδιά του. 

      Και αν σήμερα είναι κρυμμένος ο Έλληνας για να σωθεί από το κακό της πανδημίας που βρήκε όλην την ανθρωπότητα, μα την χώρα του ειδικά την λάβωσε και συνεχίζει να την τραυματίζει παραπάνω γιατί δεν πρόλαβε να ανασάνει μετά την οικονομική κρίση που της επιβλήθηκε με δυσβάστακτα μέτρα από τους "φίλους" & "συμμάχους" της, αύριο και αυτός, ο Έλληνας, ο "ραγιάς", ό τελευταίος τροχός της αμάξης, όπως πολλοί νομίζουν, θα συνέλθει και θα διεκδικήσει απαντήσεις για τον εγκλεισμό του μέσα στα σπίτια του σαν λεπρός του 21ου αιώνα, για τις επίμονες και ίσως ύποπτες προσπάθειες των υπευθύνων της δημόσιας υγείας των Εθνών, για το κλείσιμο των εκκλησιών του, του οξυγόνου του Ορθόδοξου Έλληνα και για την αμφισβήτηση της Πίστης του από την επιστημονική κοινότητα, που του κουνάει το δάκτυλο επιθετικά και επιτακτικά και του ζητά να...πλένει σχολαστικά τα χέρια του, για να μην εξαπλώσει τον ύπουλο ιό που εμφανίστηκε χωρίς λόγο από το πουθενά, και αντί όλα αυτά να την κάνει να αναγνωρίσει την παντελή ανικανότητα της να τον αντιμετωπίσει, να πλένει και αυτή τα χέρια της μαζί με όλους εμάς, ενώ εμείς να την χειροκροτούμε από τα μπαλκόνια και να χτυπάμε τα κατσαρολικά μας αποθεώνοντας την, μη μπορώντας να κάνουμε και τίποτε άλλο  στην παρούσα φάση 
(φυσικά και δεν αναφέρομαι στους γιατρούς και στους νοσηλευτές και τους άλλους επιστήμονες που βλέπουμε τον αγώνα τους και τους συγχαίρουμε για αυτόν και συμμεριζόμαστε την υπέρμετρη προσπάθεια τους, αλλά αναφέρομαι στους άλλους, τους "τρελούς" και αφανείς επιστήμονες που αφήνουν με δική τους υπαιτιότητα να διασπαρούν οι επικίνδυνες "ανακαλύψεις" τους, τους άκαρδους οικονομολόγους που μετρούν στους θανάτους και στα κρούσματα του ιού τους, όχι ανθρώπινες ζωές αλλά τις επιπτώσεις στην διεθνή οικονομία και αναλόγως αγοράζουν και πουλούν με μόνο γνώμονα το κέρδος τους, ή τους απάνθρωπους κυβερνήτες της υφηλίου, που για την δόξα και την εξουσία τους πάνω στους λαούς της οικουμένης μπορεί να κρύβουν μυστικά, ή αντίθετα να αποκαλύπτουν ψέμματα, που δεν χωρά ο ανθρώπινος νους)

         Ο Έλληνας όμως έχει ψυχή ζώσα και δυνατή, αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι μας, διαδικτυακοί και μη, και για αυτό πολέμησε την 25η Μαρτίου του 1821. Για να μην είναι ραγιάς, να μην είναι υποτακτικός, μα να είναι διαφορετικός, να είναι χριστιανός, να είναι Ορθόδοξος, να είναι περήφανος για το ελληνικό αίμα του και νομίζω πως αν και σήμερα-αύριο του ζητηθεί να πολεμήσει και πάλι, όπως πρόσφατα στον ένδοξο Έβρο και στα ακριτικά χωριά του, όπου χρειάστηκε τα παλικάρια μας, οι στρατιώτες, οι αστυνομικοί και οι πυροσβέστες μας, η πολιτοφυλακή, αλλά και οι κάτοικοι της μεθορίου, άνδρες και γυναίκες όλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά με τους κατοίκους της υπόλοιπης Ελλάδος μας,  να αμυνθούν σθεναρά προφυλάσσοντας τα σύνορα μας από τον παλαβό Τούρκο "Σουλτάνο" της, 

αλλά και από τους υποκινούμενους  μετανάστες και πρόσφυγες που χρησιμοποιεί για τα σχέδια του, θα το κάνει για να  υπερασπιστεί τα ήθη και τα έθιμα του, τις παραδόσεις και την Πίστη του, την ιστορία, την χώρα του, την Ελλάδα του και μάλιστα να την παραδώσει στα παιδιά του περισσότερη και όχι λιγότερη. 

        Η Παναγιά μας, που αυτήν την ημέρα γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της, έστω και με αυτόν τον βουβό και αδιανόητο για εμάς τους χριστιανούς τρόπο, να φυλάει εμάς και τα παιδιά μας από αυτό το ύπουλο κακό που μας βρήκε, αλλά και από τα κακά που πάντα θα μας βρίσκουν, όταν εμείς το επιτρέπουμε, όταν εμείς με τον τρόπο μας το προκαλούμε!!!

Ένα "Ζήτω" 
για τους αγώνες των Ελλήνων ηρώων του 1821, 

αλλά και ένα "Χαίρε" 
και μια παράκληση στην Παναγιά για την σωτηρία μας!!! 

Αρχιμανδρίτης  Χρυσόστομος Τελίδης