Αναρτήθηκε από
Μετά την πρωϊνή χαρμόσυνη και γιορτινή ατμόσφαιρα της Κυριακής των Βαΐων, όπου υποδεχθήκαμε τον Βασιλέα Χριστό, "...μετά βαΐων και κλάδων" σε όλην την Ορθοδοξία εμείς οι Χριστιανοί, αλλά και εδώ στην μικρή Ενορία μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, στην Δυτική Θεσσαλονίκη, και στην λεβεντογέννα Μακεδονία μας, στην όμορφη και ταπεινή κατακόμβη μας, που για λίγο ακόμα θα εξυπηρετεί τις λατρευτικές μας ανάγκες, αφού σύντομα στον επάνω περίλαμπρο Ναό μας που τώρα χτίζουμε και, πρώτα ο Θεός, θα τελέσουμε τα Θυρανοίξια του το Σαββατοκύριακο της 12ης και 13ης Οκτωβρίου του 2019, και μετά από μια ολιγόλεπτη ανάπαυλα των μελών της διακονίας της εκκλησίας μας, για ξεκούραση και καφέ στο φιλόξενο Αρχονταρίκι μας, ανασκουμπωθήκαμε και πάλι μαζί με τους ιερείς μας, 
γιατί έπρεπε ο Ναός μας, όπως γινόταν κάθε Κυριακή βράδυ τις τελευταίες πέντε Κυριακές της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, να φορέσει και πάλι τα πένθιμα για την υποδοχή αυτήν την φορά της Μεγάλης Εβδομάδος και για την πρώτη Ακολουθία των Παθών του Νυμφίου Χριστού μας, τον Όρθρο ουσιαστικά της επόμενης ημέρας, της Μεγάλης Δευτέρας για σήμερα, Ακολουθίες που θα τελούνται τα βράδια της προηγουμένης, μέχρι την Μεγάλη Τετάρτη, για πρακτικούς και μόνο λόγους, αφού οι πιστοί δεν εργάζονται τις βραδινές ώρες και μπορούν να παρακολουθούν αυτές τις όμορφες και συγκινητικές κατανυκτικές Ακολουθίες. Τα χαρούμενα χρώματα στα υφάσματα της Αγίας Τραπέζης και στα προσκυνητάρια της κατακόμβης μας άλλαξαν σε μαύρα και μελανά, τα φώτα χαμήλωσαν και λαμπάδες αντικατέστησαν τον ηλεκτροφωτισμό της υπόγειας εκκλησιάς μας, υποδηλώνοντας και την ψυχική διάθεση μας, έστω και συμβολικά,
πως μετά την θριαμβευτική υποδοχή του Χριστού μας στα Ιεροσόλυμα, ξεκίνησε η θλιβερή εκείνη περίοδος των τελευταίων ημερών του Κυρίου μας πάνω στην γη, όπου με τον πιο απάνθρωπο τρόπο οδήγησαν οι Ισραηλίτες την ελπίδα της σωτηρίας τους, τον Μεσσία τους, στον Σταυρό και στον θάνατο.Και όταν όλα ήταν έτοιμα για να υποδεχθούμε την χαρμολύπη της ζωής της Εκκλησίας μας, αντικαθιστώντας, για μια ακόμα φορά, η θλίψη της Μεγάλης Εβδομάδος την χαρά της Κυριακής των Βαίων, αργά το απόγευμα πια, στις 7.30, σήμαναν και πάλι η καμπάνες μας, πένθιμα αυτήν την φορά, από το καμπαναριό της εκκλησίας μας, καλώντας και προσκαλώντας μέσα σε ένα κατανυκτικό περιβάλλον τους Ανθοκηπιώτες στην πρώτη Ακολουθία του Νυμφίου και τον Όρθρο της Μεγάλης Δευτέρας, θυμίζοντας σε όλους την ιστορία της "Ξηρανθείσης συκής" από τον Κύριο, και υπενθυμίζοντας με την παραβολή των κακών και αχάριστων γεωργών, την "αναδιανομή" της κληρονομιάς της Βασιλείας των Ουρανών, που τώρα πια από τα χέρια των Εβραίων συκοφαντών και δολοφόνων του Μεσσία τους, του Χριστού και Κυρίου μας,
αποδίδονταν πια σε άλλα έθνη, όπως το Ευαγγέλιο του Όρθρου της Μεγάλης Δευτέρας σε σαφήνεια μας λέει..."Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, ὅτι ἀρθήσεται ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καὶ δοθήσεται ἔθνει, ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·"
έθνη που υποδέχθηκαν με χαρά αλλά και καλλιέργησαν τον σπόρο της διδασκαλίας Του, που τους δόθηκε μέσω των Αποστόλων μαθητών Του, για να ευλογηθούν με την Χάρη Του και σήμερα να απολαμβάνουν την εύνοια και την Αγάπη Του.
Όπως είναι ο δικός μας ευλογημένος λαός της Ελλάδος, ένας Ορθόδοξος και βαθιά θρησκευόμενος λαός, που ο ίδιος ο Χριστός ευλόγησε λίγο πριν την σταυρική Του θυσία, όταν έμαθε πως Έλληνες ήλθαν να τον δουν:
"῏Ησαν δέ τινες ῞Ελληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων, ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ. Οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτων αὐτὸν, λέγοντες· Κύριε, θέλομεν τὸν ᾿Ιησοῦν ἰδεῖν. Ἔρχεται Φίλιππος, καὶ λέγει τῷ ᾿Ανδρέᾳ, καὶ πάλιν ᾿Ανδρέας καὶ Φίλιππος λέγουσι τῷ ᾿Ιησοῦ. Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς λέγων· ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου."
Ας μην λησμονούμε ούτε ένα κομμάτι από αυτήν την καμπή στην ιστορία της ανθρωπότητας, όπου "...ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.", ένα γεγονός που έμελλε μάλιστα να ταράξει την μέχρι τότε πραγματικότητα, που έμελλε να σχίσει τον χρόνο στα δυο, μετρώντας την ιστορία πια με το "πριν" και το "μετά" από την έλευση του Χριστού μας και που με τον θάνατο Του, τον μαρτυρικό και ανηλεή θα μπορούσαμε όλοι εμείς να ζήσουμε και πάλι, νικώντας τον δικό μας θάνατο, που κυβερνούσε ανενόχλητος μέχρι εκείνη την στιγμή τις αθάνατες ψυχές μας.
Να μην ξεχάσουμε τίποτε, ούτε εμείς οι Έλληνες, οι φύλακες της Ορθοδοξίας και της Πίστης, αλλά ούτε και όλοι οι σημερινοί ένοικοι αυτού του όμορφου πλανήτη μας, ενός τέλειου δείγματος της Δημιουργίας του Θεού μας, της ζωντανής γης μας, για να μην επαναλάβουμε ποτέ το ίδιο λάθος με τους αχάριστους και αιμοσταγείς Ιεροσολυμίτες.
Να μην λησμονήσουμε ποτέ την ιστορία αυτή και πως αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, η ίδια η φυλή του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού και Θεού μας, οι Εβραίοι, που ενώ σαν σήμερα το πρωΐ φώναζαν "Ωσαννά" στον Μεσσία τους και του έστρωναν τα ρούχα τους και βάγια για να περάσει από επάνω τους ως βασιλεύς των Ιουδαίων, αυτός ταπεινός πάνω σε ένα γαϊδουράκι εισήλθε στην πόλη τους και τους ευλόγησε "τάζοντας" τους την Επουράνια Βασιλεία, αυτοί με την ίδια ευκολία λίγο αργότερα, καταλαβαίνοντας πως η Ουράνια Βασιλεία που ευαγγελίζονταν ο Θεάνθρωπος Χριστός δεν τους βόλευε, αφού επιζητούσαν μόνο την επίγεια δόξα τους, την απελευθέρωση από τον Ρωμαϊκό ζυγό και την ολοκληρωτική εξουσία τους απέναντι στα άλλα γειτονικά φύλα, τότε τον απαρνήθηκαν, τον έδιωξαν και τον εξευτέλισαν, φωνάζοντας μάλιστα με δύναμη αξιοπερίεργη και σατανική θαρρείς, 
Έτσι, με τα Άγια Πάθη, που ξεκινούν από σήμερα, Κυριακή των Βαΐων το βράδυ και από αύριο το πρωΐ της Μεγάλης Δευτέρας, μέχρι και αυτήν την Σταυρική Θυσία, θα δούμε να ολοκληρώνεται το σχέδιο του Θεού, όπου έπρεπε να θυσιαστεί ο Υιός Του για να σωθεί ολόκληρο το γένος των ανθρώπων από την αμαρτία και τον θάνατο, ενώ κοντοζυγώνει και η Ανάσταση Του και μαζί με αυτό το Θαύμα της Ζωής εναντίον του Θανάτου, αχνοφαίνεται και η δική μας ανάσταση και ανάταση των ψυχών μας.
Καλή Μεγάλη Δευτέρα στους αναγνώστες της ιστοσελίδας μας και Καλή Ανάσταση στους απανταχού Ορθοδόξους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου