Αναρτήθηκε από
"...οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες"
(Winston Churchill, Βρετανικό Κοινοβούλιο 24η Απριλίου 1941)
Η 28η Οκτωβρίου για εμάς τους Έλληνες δεν είναι μια απλή ημερομηνία, μα είναι ένα διπλό ορόσημο στην πολυτάραχη ιστορία μας και στην αταλάντευτη πίστη μας, είναι η πατρίδα μας και είναι και η θρησκεία μας μαζί, είναι η Ελλάδα και ο Χριστιανισμός. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος το 1952 απεφάσισε να μεταφέρει την μεγάλη εορτή της Ιεράς Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου από την 1η Οκτωβρίου όπου εορτάζεται κανονικά, στην 28η για να συνεορτάζεται μαζί με την εθνική μας επέτειο του "ΟΧΙ" κατά των Ιταλών, υποδεικνύοντας έτσι πόσο βαθιές και πόσο ενωμένες είναι οι ρίζες του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού.
Τα χρόνια που πέρασαν μετά το ηρωϊκό "Όχι" των Ελλήνων, οι ρίζες αυτές δυνάμωσαν και δέθηκαν ακόμα περισσότερο, μπλέχτηκαν μεταξύ τους και έχτισαν το θεμέλιο του Έθνους μας, έγιναν η ίδια η ιστορία μας. Το Αλβανικό μέτωπο έγινε ο τόπος θυσίας των ένδοξων στρατιωτών μας που τρόμαξαν μια υπερδύναμη, όπως ήταν τότε ο τρομερός Άξονας, η συμμαχία Ιταλών, Γερμανών και Ιαπώνων, που υποδούλωναν ένα ένα όλα τα κράτη από όπου περνούσαν σχεδόν αμαχητί, για να βρουν όμως σθεναρή αντίσταση εδώ στην μικρή και ασήμαντη γιαυτούς Ελλάδα, που κατάφερε να τους καθυστερήσει και να δώσει την ευκαιρία στους συμμάχους μας να οργανωθούν και να νικήσουν αυτό το αδηφάγο και βλοσυρό θεριό, το φασιστικό ιδεώδες των Γερμανών του Χίτλερ και των Ιταλών του Μουσολίνι που ήθελαν όλους τους λαούς της Ευρώπης κάτω από τον ζυγό τους και την κυριαρχία τους σε όλους τους ελεύθερους λαούς.
Διηγήσεις από τους ένδοξους μαχητές μας στο Αλβανικό μέτωπο και συγγράμματα της εποχής εκείνης, περιγράφουν την Παναγία να είναι μπροστάρης στον αγώνα τους και σκέπη και προστασία στις μάχες που έδωσαν, διηγήσεις που μας αφήνουν άφωνους για τον ηρωϊσμό και την αυτοθυσία των προγόνων μας, κάνοντας λαούς ολόκληρους να πλέξουν εγκώμια για το θάρρος μας και να κάνουν μεγάλες προσωπικότητες να πουν πως "οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες". (τα θυμάστε αυτά τα λόγια που είπε ο Winston Churchill σε μια από τις ομιλίες του στο βρετανικό κοινοβούλιο στις 24 Απριλίου 1941). Προς το τέλος δε του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ακούσαμε από τον ίδιο τον Στάλιν να λέει σε ομιλία του πού μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας την 31 Ιανουαρίου 1943 μετά την νίκη τού Στάλιγκραντ καί την συνθηκολόγηση τού στρατάρχου Paulus.)“Λυπάμαι διότι γηράσκω καί δέν θά ζήσω επί μακρόν διά νά ευγνωμονώ τόν Ελληνικόν Λαόν, τού οποίου ή αντίστασις έκρινε τόν 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον.”. Στην ίδια ομιλία του είπε; “Επολεμήσατε άοπλοι καί ενικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, διοτι εκερδίσαμε χρόνο γιά να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι καί ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε”. Ο Στρατάρχης τού Σοβιετικού Στρατού, Georgy Constantinovich Joucov, είπε όταν ο Χίτλερ επετέθηκε κατά τής Ε.Σ.Σ.Δ: “Εάν ό Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στίς πόρτες τής Μόσχας, νά συγκρατήσει καί νά ανατρέψει τόν Γερμανικό χείμαρρο, τό οφείλει στόν Ελληνικό Λαό, πού καθυστέρησε τίς Γερμανικές μεραρχίες όλον τόν καιρό πού θά μπορούσαν νά μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία τής Κρήτης υπήρξε τό κορύφωμα τής Ελληνικής προσφοράς.” (Απόσπασμα από τά απομνημονεύματά του γιά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.)
Αυτά και άλλα πολλά ειπώθηκαν για τους ηρωϊκούς Έλληνες του 1940 από γνωστούς και αγνώστους παγκοσμίως, λόγια που μας γεμίζουν υπερηφάνεια, φράσεις που μας συνταράσσουν, ιστορία ηρωϊκή που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία μας και να την γνωρίζουν στα παιδιά μας. 
Στο βίντεο αυτό ανέφερε πολλά ατοπήματα των συγγραφέων των βιβλίων που διδάσκονται αυτήν την στιγμή στα παιδιά μας (συνωστισμός στο λιμάνι της Σμύρνης κ.τ.λ), σε μια αποστροφή όμως του λόγου του, συγκράτησα κάτι που είπε για ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Δημοτικού, αφιερωμένο στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940.
Γράφει λοιπόν το εν λόγω βιβλίο, πως όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος, οι Έλληνες κρύφτηκαν στα υπόγεια τρομαγμένοι, και τότε "θύμωσα" και ντράπηκα με τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου, από όπου διδάσκονται την Ελληνική ιστορία τα παιδιά μας, αφού οι Έλληνες όχι απλά δεν κρύφτηκαν αλλά βγήκαν στους δρόμους και ζητοκραύγαζαν για το γενναίο "Όχι" τους και την έναρξη του πολέμου. Η ιστορία μας επαληθεύεται και αποδεικνύεται μέσα από τα κείμενα των συγγραφέων και τα άρθρα σε εφημερίδες εκείνης της εποχής, και έτσι όλοι μας γνωρίζουμε, τι έκαναν οι Έλληνες με την κήρυξη του πολέμου τότε. Το γνωρίζουν μάλιστα και οι ξένοι...όλοι το ξέρουν, εκτός από τον συγγραφέα αυτού του βιβλίου και της συντακτικής ομάδας του, που αγωνίζεται μαζί και με άλλους συναδέλφους του λυσσαλέα να παραχαράξει την ιστορία μας και να την υποβαθμίσει. Αλλά "θύμωσα" και με όλους αυτούς τους ανθέλληνες σοφιστές που ενέκριναν όλα αυτά τα κείμενα για να διδάσκονται σήμερα στα παιδιά μας.
Ο θυμός δεν ταιριάζει σε έναν ιερέα όπως εγώ, όμως περισσεύει στις μέρες που διανύουμε, από όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας πια, προσέξτε της Ορθόδοξης χώρας μας, όπως αποδεικνύεται από το καταγεγραμμένο σε όλα τα Ληξιαρχεία της πατρίδας μας γεγονός, όπου το 90% και παραπάνω του πληθυσμού της, δεν έχει σημασία αν είναι "ζεστοί" ή "χλιαροί"...ακόμα και "κρύοι" ή αδιάφοροι στην Πίστη τους, είναι όμως βαπτισμένοι στο όνομα της Αγίας Τριάδος.
Και αυτός ο θυμός τώρα μεταφράζεται σε οργή βλέποντας την λυσσαλέα προσπάθεια των εκλεγμένων αντιπροσώπων της Ελληνικής Βουλής, εκλεγμένων από αυτό το τεράστιο ποσοστό των Ορθοδόξων Ελλήνων, που ξεγελάστηκαν για μια στιγμή από τα πολιτικά τερτίπια και τις αβυσσαλέες ψευτιές που άκουσαν και πίστεψαν τα τελευταία χρόνια για την οικονομική σωτηρία τους, μετά από την παραποίηση της ιστορίας της χώρας τους, που δείχνουν να μην αγαπούν, ή να την αγαπούν με άλλον τρόπο από τους κατοίκους της χώρας που εκπροσωπούν, να έχει μπει στο στόχαστρο τους το θρησκευτικό συναίσθημα και η Πίστη μας.
Άρχισαν τώρα μέσα σε ένα αθεϊστικό παραλήρημα, τον μανιώδη αγώνα τους να καταργήσουν το μάθημα των θρησκευτικών ή να το υποβιβάσουν ή να το μεταλλάξουν, αρχίζοντας με τα νέα βιβλία των θρησκευτικών που αυτήν την στιγμή διδάσκονται στους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων, των Γυμνασίων και των Λυκείων μας και που τόσος ντόρος έγινε τον τελευταίο καιρό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πρόκειται για κατάπτυστα βιβλία όπου ανακατεμένα μέσα τους βρίσκουμε, την Ορθοδοξία και την εκκλησιαστική ιστορία της, ανάμεσα σε στοιχεία άλλων θρησκειών, να αναμειγνύονται μεταξύ τους χωρίς αρχή, μέση και τέλος, με σκοπό να αλλοιωθεί ή και να εξαλειφθεί η ένδοξη ελληνική ιστορία μας, αλλά και η Ορθόδοξη Πίστη μας, που έτσι όπως είναι αλληλένδετες και αδιάρρηκτα συνδεδεμένες ίσως στέκονται εμπόδια στα μεγαλεπήβολα παγκοσμιοποιημένα σχέδια τους. 
Επίσης, έχουν αφαιρεθεί πλέον έντεχνα οι καθιερωμένες αναφορές στις εγκυκλίους του Υπουργείου Παιδείας προς τα Σχολεία για την πρωϊνή προσευχή, αντιβαίνοντας ακόμα και στο Σύνταγμα της, που δεν δείχνουν να σέβονται ιδιαίτερα, μια και ο ένας νόμος τους μετά τον άλλο αποδεικνύονται αντισυνταγματικοί, ένα Σύνταγμα όμως που θεωρεί την προσευχή στα σχολεία αυτής της χώρας υποχρεωτική ως Ορθόδοξο Έθνος που ήμαστε. Τέλος αντιλαμβανόμαστε να επιχειρείται η δημιουργία ενός άλλου παράλληλου κράτους, το οποίο όμως είναι παντελώς άγνωστο στους κατοίκους του, ένα "ουδετερόθρησκο", όπως το ονομάζουν οι εμπνευστές του κράτος, που θα αποτελείται μεν από το 90% και πλέον, όπως σας είπα και παραπάνω, από βαπτισμένους στο όνομα της Αγίας Τριάδος Έλληνες, αλλά θα έχει τις συνήθειες της μειοψηφίας του υπολοίπου 10%. Ένα "δημοκρατικό" και τα άλλα κράτος δηλαδή, όπου θα επικρατεί η μειοψηφία αντί της πλειοψηφίας, ενώ η Δημοκρατία όπως μέχρι σήμερα την γνωρίζουμε, απλά θα διδάσκεται στα σχολειά των παιδιών μας, και ο ελληνικός λαός, ίσως περιγελαστικά και μόνο, να αναφέρεται μεν ως ο εφευρέτης της Δημοκρατίας αυτής ανά την υφήλιο, αλλά να απολαμβάνει την παντελή έλλειψη της στην ζωή και στην καθημερινότητα του. Άν αυτό δεν είναι αστείο τότε έχουμε χάσει ομαδικά το αίσθημα του χιούμορ μας.
Όλα αυτά τα μοναδικά συστατικά που απαρτίζουν την ελληνική ψυχή τα είδα να γίνονται σήμερα μπροστά στα μάτια μου, προσκεκλημένος της Διευθύντριας του 3ου Δημοτικού Σχολείου μας, κας Αθανασίας Κυρέζη, στην γιορτή που ετοίμασαν οι δάσκαλοι του με την συμμετοχή όλων σχεδόν των μαθητών του, καθισμένος και περιτριγυρισμένος από μαθητές και γονείς,
στις πρώτες θέσεις του διαδρόμου του Σχολείου μας, που ελλείψει υποδομών είχε μετατραπεί σε θεατρική σκηνή. Σε αυτήν την γιορτή που ετοίμασαν οι καταπληκτικοί δάσκαλοι των παιδιών μας, υπήρχαν τα πάντα...και εξηγούμαι:Στην οθόνη προβάλλονταν από τον προβολέα, διαδοχικά οι σκηνές από το βίντεο που ετοίμασαν οι δάσκαλοι του σχολειού που φοιτούν τα παιδιά μας και σε αυτό όμορφα συνδεδεμένα ξεπρόβαλε αρχικά ο Αη Δημήτρης πάνω στο άλογο του, πολιούχος της Θεσσαλονίκης, ενώ ακουγόταν το απολυτίκιο του, μετά πάνω από τα παλληκάρια μας στο Αλβανικό μέτωπο εμφανίστηκε η Παναγία μας η Ελευθερώτρια, μπροστάρισσα στον άνισο μα νικηφόρο αγώνα των Ελλήνων με τους Ιταλούς, να τους ενθαρρύνει και να τους προστατεύει, κατόπιν η Ελληνίδα γυναίκα, η ηρωΐδα μάνα να ανεβαίνει την Πίνδο με πυρομαχικά, ύστερα κοιτάξαμε αισθαντικά την γαλανόλευκη σημαία που δεν σταμάτησε να κυματίζει μέσα στις ψυχές των μαθητών και των δασκάλων του, αφουγκραστήκαμε το ρίγος συγκίνησης των γονέων στο άκουσμα και μόνο του Εθνικού μας Ύμνου, που έδωσε το στίγμα της λεβεντιάς του Νεοέλληνα, ακούσαμε τα πατριωτικά τραγούδια της εποχής με τον φουκαρά Ντούτσε να τρέμει στο άκουσμα..."αέρα" και θυμηθήκαμε την Βέμπο,
αλλά θυμηθήκαμε και την γερμανική κατοχή που ακολούθησε, στο άκουσμα του "Ακορντεόν" του Μάνου Λοΐζου, ενώ δακρύσαμε με τον τελευταίο στίχο που τραγούδησαν με απίστευτη μαεστρία τα παιδιά της χορωδίας, λέγοντας μας πως "...δεν θα περάσει ο φασισμός". Και τότε ήρθαν στην μνήμη μας ο Γλέζος, που τον βλέπουμε μέχρι σήμερα να μοιράζετε τα έδρανα της Ελληνικής Βουλής δείχνοντας και διδάσκοντας σε όλους εκεί μέσα τι σημαίνει πραγματικά η Εθνική Αντίσταση, τον βλέπουμε μαζί με τον φίλο του τον Σάντα, να κατεβάζουν την γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, αλλά νοιώσαμε μέσα από την αφήγηση και τα κείμενα της δασκάλας του 3ου Δημοτικού Σχολείου μας και κατηχήτριας της "Ιθάκης" μας, της Ενοριακής Νεανικής Εστίας της εκκλησίας μας, των Αγίων Θεοπατόρων, της κας Σοφίας Νικολαΐδου, τον πόνο, την πίκρα, την πείνα, την ανέχεια, τον θάνατο, κλάψαμε γοερά ακούγοντας και πάλι την ιστορία με τις εκτελέσεις, τα δικών μας δεκατεσσάρων παλικαριών που θυσιάστηκαν εδώ στην Νέα Ευκαρπία μας, αλλά και λίγο πιο πάνω, στο Ασβεστοχώρι.
********
Η Εθνική επέτειος του "ΟΧΙ"!!!
Σάββατο 28η Οκτωβρίου 2017 αύριο, και ενώ η Εκκλησία μας μαζί με τον λαό του Θεού πανηγυρίζει το πρόσωπο της Παναγίας με την εορτή της Φωτοφόρου Σκέπης της, πανηγυρίζει και το Ελληνικό Έθνος και όλοι μας ξαναθυμόμαστε το πιο βροντόφωνο ΟΧΙ που ακούστηκε ποτέ παγκοσμίως.
Η Ελλάδα μας το 1940 ήταν μια χώρα βασανισμένη, φτωχή και ανήμπορη που αγωνιζόταν να σταθεί στα πόδια της μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και την Μικρασιατική καταστροφή, ίσως μάλιστα με τις πρακτικές μας να την καταντήσαμε να συνεχίζει να είναι έτσι ακόμα και σήμερα, μια χώρα όμως που εμπόδιζε τον δρόμο της πανίσχυρης Γερμανίας και των Ιταλών συμμάχων της, του άξονα που κήρυξαν τον πόλεμο σε όλη την ανθρωπότητα.
Θα μπορούσε να την παρουσιάσει κάποιος την χώρα μας σαν έναν απλό, ξύλινο και λεπτό φράχτη απέναντι στον δυνατό και πολυάριθμο στρατό των Γερμανών, που συμμαχώντας με τον Ιταλικό στρατό, κατακτούσε αμαχητί την μια χώρα μετά την άλλη. Αυτό το μικρό και χωρίς σημασία φαινομενικά εμπόδιο στα σχέδια του άξονα των Γερμανών και των Ιταλών όμως, με απίστευτη γενναιότητα πρόταξε τα στήθη του και με απίστευτο θάρρος φώναξε το θρυλικό "Όχι" του, που ακούστηκε δυνατά σε όλη την Ευρώπη αλλά και σε όλο τον κόσμο, που τότε γονάτιζε μέρα με την μέρα μπροστά στον γερμανικό επεκτατισμό.
Μετά ακολούθησαν οι μάχες των Ελλήνων με τους επίδοξους κατακτητές τους, που θύμιζαν την μάχη του Δαβίδ με τον Γολιάθ, θύμιζαν την μάχη του Αγίου Νέστορα που σήμερα εορτάζουμε, μαθητή του Αγίου Δημητρίου που εορτάσαμε χθές και που με την ευλογία του πάλεψε με ένα θεριό της εποχής, τον ανίκητο Λυαίο, ένα παράδειγμα προς μίμηση από τους Αγίους που προβάλει αυτές τις ημέρες η Εκκλησία μας, μάχες που μπορεί να μην ήταν νικητήριες, παρέμειναν όμως χαραγμένες στην παγκόσμια ιστορία ως μάχες απίστευτα ηρωικές και προς στιγμήν σταμάτησαν την φόρα των Γερμανών, δίνοντας τον χρόνο στους συμμάχους μας Ευρωπαίους να ανασυνταχθούν και αργότερα να νικήσουν τον παγκόσμιο αυτό εχθρό.
Όλα αυτά βέβαια δεν ήταν αναίμακτα, αλλά άφησαν πίσω τους πολύ πόνο, πείνα, θάνατο, καταστροφή, όμως έκανε το Ελληνικό έθνος να είναι υπερήφανο για τους ήρωες του, υπερήφανο για τους γενναίους προγόνους του, μια υπερηφάνεια που αγωνίζονται λυσσαλέα την ειρηνική κατά τα άλλα σημερινή εποχή μας, οι τότε εχθροί μας, που ουσιαστικά "νικήθηκαν" από μια χούφτα Έλληνες, και τώρα συνεταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να μας την πάρουν. 
Στις μέρες μας η μικρή και κουρασμένη Ελλάδα, πολύπαθη και ταλαιπωρημένη, ακόμα δίνει μαθήματα ανθρωπιάς και αγάπης στους Ευρωπαίους "φίλους" της, αυτήν την φορά μέσα από ένα άλλο πρόβλημα που μαστίζει και φοβίζει την ανθρωπότητα, πρόβλημα που η ίδια σε συνεργασία με τους υπόλοιπους δυνατούς της γής, δημιούργησε οργανώνοντας ακόμα πολέμους μεταξύ των λαών και οδηγώντας στον θάνατο και στην προσφυγιά χιλιάδες αμάχων και αθώων ανθρώπων, Τελειώνοντας το άρθρο μου, εύχομαι και προσεύχομαι, αυτήν την φορά να τους "νικήσουμε" τους Γερμανούς φίλους μας,
Η Παναγιά όμως, που αύριο γιορτάζει μαζί με ολόκληρο το ελληνικό έθνος, μας αγαπά και δεν θα αφήσει την Ελλάδα μόνη της και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνά, θα την προστατέψει και θα την βοηθήσει και πάλι. Φτάνει εμείς να της το ζητάμε κάθε Κυριακή...κάθε μέρα...σε κάθε γιορτή της, φτάνει να την θέλουμε μαζί με τον Σωτήρα Υιό της και όλους τους Αγίους της Εκκλησίας Του, κοντά μας!!!
Ένα βροντερό "Ζήτω"
για όλους τους ήρωες μας!!!
για όλους τους ήρωες μας!!!
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου