ΤΑ "ΟΠΛΑ" ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ (μέρος 2ον)

Στο ‘‘οπλοστάσιο’’ του χριστιανού…

 ‘‘τα όπλα’’ της Σαρακοστής

…συνέχεια από την προηγούμενη σημερινή ανάρτηση μας, της 20ης Απριλίου 2016
(κάντε κλικ στον σύνδεσμο για να την δείτε...)

     Έρχεται αμέσως μετά η Δ΄Κυριακή των Νηστειών, και ένας ακόμη Άγιος προβάλλεται  από την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία μας, ο Όσιος Ιωάννης, της Κλίμακος, όπως τον αναφέρει το συναξάριο, ο οποίος θαυμάζεται ακόμα και από τους πιο σύγχρονους ψυχολόγους της εποχής μας για το συγγραφικό του έργο με κυριότερο αυτό της Συγγραφής της Κλίμακος, για την βαθύτητα των ψυχολογικών του γνώσεων και παρατηρήσεων, μιλώντας μας σε αυτό το θεόπνευστο έργο του, για την ανοδική κλίμακα των αρετών, ενώ τήν Πέμπτῃ τῆς πέμπτης Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, η Εκκλησία μας εντάσσει στο τυπικό της  τὴν Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου καὶ κατανυκτικοῦ Κανόνος, το όμορφο και θεόπνευστο ποίημα του Αγίου Ανδρέου, Αρχιεπισκόπου Κρήτης, που ψάλλετε στους ναούς για να μας δυναμώσει, τώρα που πλησιάζει το τέλος της Σαρακοστής και ίσως για λίγο να χαλαρώσαμε και να έχουμε γίνει αμελέστεροι και ράθυμοι προς τους πνευματικούς αγώνες.

      Ε΄Κυριακή των Νηστειών και η Άγία Μαρία η Αιγυπτία, προβάλλει τον απόλυτο ασκητισμό, αφού όμως πρώτα παλέψει σώμα με σώμα με τον διάβολο, νικηθεί από τα πάθη της και μετατραπεί σε διάσημη πόρνη της εποχής της, αλλά κατόπιν, παίρνοντας  δύναμη η Αγία μας από την προσευχή της, θαυματουργικά ξανασηκώνεται, δίνει νέα μάχη και κηρύσσεται νικητής στεφανωμένος και Θεόπτης Άγιος της Ορθοδοξίας, πως όμως; μετά από πενήντα χρόνια δύσκολης και ασκητικής απομόνωσης της στην έρημο, δίνοντας μας έτσι με το παράδειγμα της την δύναμη για την δική μας μάχη με τον διάβολο.   

     Και η συλλογή των όπλων για την θωράκιση και την άμυνα μας από τους πειρασμούς, συνεχίζει όσο συνεχίζει και η πορεία προς την εσωτερικότητα μας και μπαίνουμε πιο βαθιά στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Αρχίζουν οι Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες, αρχαία τυπικά που έρχονται από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, απλές, σύντομες και κατανυκτικές ακολουθίες με προηγιασμένο άρτο από την Θεία Λειτουργία της Κυριακής που προηγήθηκε, με σκοπό να τελεστεί το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, της Θείας Ευχαριστίας και στις καθημερινές ημέρες αλλά και  τα βράδια, σε βραδινές Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες, αφού κατά την περίοδο της Σαρακοστής το τυπικό δεν επιτρέπει να τελείται κανονική Θεία Λειτουργία.

  Κατόπιν, έρχονται και οι Κατανυκτικοί Εσπερινοί, οι Εσπερινοί της συγχώρεσης όπως τους λέει ο λαός μας, μια και σε αυτούς ακούγεται η ευχή του Οσίου Εφραίμ του Σύρου, που πρέπει να συνοδεύει την ζωή του χριστιανού σε όλη του την πορεία πάνω στην γη και που περιέχει σχεδόν όλη την θεολογία της πίστης μας: 

“Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δώς. 

Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισέ μοι τω σω δούλω. 

Ναι Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα, και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν”,   

και που στο τέλος της Ακολουθίας, δίνουμε και παίρνουμε συγχώρεση από όλους τους αδελφούς μας, τους ιερείς μας και τον Αρχιερέα μας, όπλα μοναδικά που δεν συναντώνται πουθενά σε καμιά άλλη θεολογία, τόσο δυνατά δε, που δεν θα χρειαστεί να φοβόμαστε τίποτα πια.

    Αρχίζουν και τα Μεγάλα Απόδειπνα αντί των Εσπερινών, οι εκκλησιές σκοτεινιάζουν για να δείξουν το κατανυκτικό κλίμα της Σαρακοστής, όλα αλλάζουν, οι ύμνοι κατά το βυζαντινό τυπικό γίνονται μελωδικότεροι αλλά σιγανοί, ακόμα και η Αγία Τράπεζα του Ιερού Βήματος βάζει την μέλανα φορεσιά της και οι ιερείς μας αποποιούνται για λίγο τις λαμπερές στολές τους με τα ζωηρά χρώματα και ντύνονται τα πένθιμα, συμμετέχοντας και με αυτόν τον   τρόπο στην ζωή της Εκκλησίας μας, που για λίγο μόνο πενθεί για τον θάνατο, αναμένοντας όμως πάντα την ανάσταση.

     "Όπλο" μέγα και ανίκητο στην φαρέτρα του χριστιανού και η μετάνοια, με το εξαγνιστικό Μυστήριο της Εξομολογήσεως, το πετραχήλι του πνευματικού στο κεφάλι μας και η συγχώρεση και η καθοδήγηση του και σε αυτήν την περίοδο, της Αγίας Τεσσαρακοστής αλλά και πάντα,  ένα ακόμη όπλο που πρέπει να υπάρχει στην ζωή μας για να γεμίσει «το οπλοστάσιο» μας στην μάχη με τους πειρασμούς μας.

        Ένα ακόμα Μυστήριο μας χαρίζει η Αγία Εκκλησία μας, αυτό του Ιερού Ευχελαίου, προίκα και κληρονομιά στην ζωή του πιστού για να το τελεί όποτε το έχει ανάγκη, μα ιδιαίτερα την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που το χρειάζεται περισσότερο, είτε καλώντας τους ιερείς του στο σπίτι, αλλά περισσότερο καλώντας τον Αρχιερέα για την τέλεση του Αρχιερατικού Ευχέλαιου στον ναό της Ενορίας του για να πάρει και την ευλογία του Επισκόπου του. Φέτος το Αρχιερατικό Ευχέλαιο της Ενορίας μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, ετελέστη από τον Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως μας, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, π. Διονύσιο Πατσάνη, που εκπροσώπησε τον Επίσκοπο μας, την Τετάρτη της 6ης Απριλίου στις 5.30 το απόγευμα, με ομιλητή τον Πρωτοπρεσβύτερο της Μητροπόλεως μας και πολύ φίλο, πατέρα Εμμανουήλ Κοντάκη, στο οποίο προσήλθαν πλήθος κλήρου και λαού στον Ιερό Ναό μας σε μια συμπροσευχή και χρίση από τον Πρωτοσύγκελο και τους και τους φιλοξενουμένους ιερείς μας, με το ευλογημένο αυτό έλαιο του Μυστηρίου του Ευχελαίου, "είς ίασιν ψυχής τε και σώματος". (κάντε κλικ και δείτε λεπτομέρειες από το Αρχιερατικό Ευχέλαιο της Ενορίας μας)

     Αλλά τα όπλα μας δεν τελειώνουν εδώ, ο Χριστός και ιδρυτής της Εκκλησία μας, δεν μας άφησε απροστάτευτους σε αυτούς τους δύσκολους αγώνες, αλλά μας έδωσε την Παναγιά, την ίδια την Μάνα Του, την Θεοτόκο για προστασία και για δύναμη, μα και εμείς οι χριστιανοί δεν είμαστε αχάριστοι, ξέρουμε να λέμε ευχαριστώ και να γράφουμε ύμνους διθυραμβικούς στο πρόσωπο της, ποιήματα με γλυκά  λόγια και «Χαιρετισμούς» που ζήλεψαν και θα συνεχίζουν να ζηλεύουν οι πιο γνωστοί και ταλαντούχοι ποιητές του κόσμου, αφού δεν μπόρεσαν αυτοί να γράψουν τον «Ακάθιστο Ύμνο» μα ένας άγνωστος μέχρι τις μέρες μας ποιητής, πιθανόν ο Όσιος Ρωμανός ο Μελωδός, που τον έγραψε με έμπνευση το γλυκό και άφθαρτο ανά τους αιώνες πρόσωπο της Θεοτόκου, γιαυτό και ψάλλετε μέχρι τις μέρες μας και για πάντα , κάθε Παρασκευή βράδυ και για τις τέσσερις πρώτες Παρασκευές της Αγίας Τεσσαρακοστής, ακούγεται σε τέσσερις στάσεις, ενώ την πέμπτη Παρασκευή ακούγεται ολόκληρος ο Ακάθιστος Ύμνος, στις εκκλησιές της Ορθοδοξίας, ανά την υφήλιο.

       Μέσα σε όλη αυτήν την κατάνυξη των ημερών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής έρχεται να προστεθεί ακόμα μια όμορφη Ακολουθία, αυτή του Μεγάλου Κανόνος, ενός θαυμάσιου ποιήματος του Αγίου Ανδρέα, Επισκόπου Κρήτης, που τελείτε παραμονή ή ανήμερα της Πέμπτης της Ε΄ Κυριακής των Νηστειών. Αρχικά τον Μεγάλο Κανόνα τον ψάλλαμε στην αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής, στα Μεγάλα Απόδειπνα των τεσσάρων πρώτων ημερών της Α΄ Εβδομάδας των Νηστειών και μάλιστα τον ψάλλαμε χωρισμένο σε τέσσερα μέρη. Ο Μεγάλος Κανόνας ψάλλεται δε, σε ήχο πλ. β΄ που είναι ιδιαίτερα κατανυκτικός, εκφραστικός του πένθους και της συντριβής της καρδιάς. Ο χριστιανός, δυνατός και καθαρός πια, ένα ακόμα όπλο προσθέτει στην φαρέτρα του "οπλοστασίου" των προσπαθειών του με τον Μεγάλο Κανόνα και συνεχίζει το σκληρό μονοπάτι της άσκησης και του αγώνα μέχρι την Σταύρωση και την Ανάσταση. 

          Τέλος άφησα για επισφράγισμα όλων των όπλων της Σαρακοστής, μια μεγάλη γιορτή για όλους τους χριστιανούς, αλλά και διπλή γιορτή για εμάς τους Έλληνες, όπου η Αγία Εκκλησία μας την 25^η Μαρτίου εορτάζει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, της Μάνας που ακούει από Αγγελικά χείλη την αναγγελία της Γέννησης του Υιού της και Σωτήρος του κόσμου, ενώ η Ελλάδα με μπροστάρη την Εκκλησία και τον κλήρο της και από πίσω τις γενναίες και ένδοξες ψυχές των παλικαριών της, αποφασίζει ηρωικά να αρχίσει τον τελικά νικηφόρο αγώνα της έναντι της επί τετρακόσια χρόνια τουρκικής σκλαβιάς, ενός αγώνα που έκανε μαζί, πλάι-πλάι με την Παναγία μας, γιαυτόν τον λόγο και στέφτηκε νικηφόρος.

     Αγαπητοί μου χριστιανοί, φίλοι διαδικτυακοί και μη, αναγνώστες της ιστοσελίδας του ναού μας,  δύσκολη αναμφισβήτητα είναι η Σαρακοστή, ανηφορικός είναι ο δρόμος της, κακοτράχαλος και μεγάλος. Μα, μετρήσατε τα πάμπολλα όπλα που μας δίνει η Εκκλησία του Χριστού μας για να αμυνθούμε; Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως θα νικήσει σε μια πάλη σώμα με σώμα με τον πιστό χριστιανό που έχει υπό την κατοχή του τέτοια θεϊκά φτιαγμένα όπλα, χωρίς να κινδυνέψει να χαρακτηριστεί κουτός;

      Εμείς θα στεφτούμε νικητές στην μάχη με το κακό, ο διάβολος θα κατατροπωθεί και παρότι εμείς θα γευτούμε για λίγο την λύπη από τον θάνατο, όταν έρθει η Μεγάλη Εβδομάδα, η Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας, εμείς οι ίδιοι λουσμένοι με την «Χαρμολύπη» της διδαχής των Μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας, θα  είμαστε απολύτως βέβαιοι πως θα ακολουθήσει η χαρά από την ανάσταση μας, την ανάσταση που ο Ίδιος ο Χριστός, μας υποσχέθηκε πως θα ακολουθήσει της δικής Του Ανάστασης.

Καλή Ανάσταση!!!

Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τελίδης