"Η παραβολή των ταλάντων"

"Η  παραβολή των ταλάντων" 

    Μέσα στις πολλές παραβολές που είπε ο Χριστός περιλαμβάνεται και η βαθυστόχαστη παραβολή των ταλάντων. Σύμφωνα με την παραβολή αυτή ένας πλούσιος οικοδεσπότης, προκειμένου να απουσιάσει για ένα χρονικό διάστημα από το σπίτι του, κάλεσε τους υπηρέτες  και, ανάλογα με τη δύναμη του καθενός,  τους εμπιστεύτηκε τάλαντα με την εντολή να εργασθούν και να τα αυξήσουν. 

      Στον πρώτο  έδωσε  πέντε, στο δεύτερο δύο, και στον τρίτο ένα. Οι μεν δύο πρώτοι διπλασίασαν τα τάλαντα και το αφεντικό τους επιδοκίμασε και τους βράβευσε, όταν επέστρεψε. Ο τρίτος όμως δεν ασχολήθηκε με το τάλαντο αλλά το έθαψε στη γη και γι' αυτό τον   καταδίκασε  και  τον έδιωξε από το σπίτι ως  ανάξιο δούλο.

     Είναι αυτονόητο ότι ο πλούσιος οικοδεσπότης δεν είναι άλλος παρά ο Θεός ο Οποίος ως πηγή των αγαθών προσφέρει στους ανθρώπους ποικίλα ψυχικά και σωματικά χαρίσματα με την εντολή να κινηθούν δραστήρια στην παρούσα ζωή και  να αξιοποιήσουν αυτά ευεργετικά για τους ανθρώπους.  

    Τα χαρίσματα αυτά εμβολιάζονται στον άνθρωπο κατά την ώρα του βαπτίσματος και ιδιαίτερα κατά τη στιγμή του Μυστηρίου του Χρίσματος, οπότε δίνονται στον άνθρωπο τα ποικίλα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Σκοπό έχουν την ανάπτυξη τους και την καρποφορία τους από τον άνθρωπο για να αναδειχθεί ένα έμψυχο καρποφόρο δένδρο ευεργετικό μέσα στην κοινωνία. Η συνεχής επεξεργασία των χαρισμάτων, η καλλιέργεια και η αύξηση τους αναδεικνύει τον πιστό πραγματικό πρεσβευτή του Θεού επί της γης. 

    

   Έτσι ο άνθρωπος, αν κινηθεί δραστήρια και ευεργετικά κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του εφαρμόζοντας το θέλημα του Θεού, θα αποκτήσει τον έπαινό Του και την επιδοκιμασία Του,όπως οι δύο πρώτοι δούλοι της παραβολής,οι οποίοι άκουσαν με χαρά τον Κύριο τους να τους λέει:«ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ!επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω·είσελθε εις την χαράν τού κυρίου σου ». 

    Εάν ο άνθρωπος αδρανήσει και αχρηστεύσει τα πνευματικά   κεφάλαια,τα δώρα του Θεού,τότε είναι ένοχος και αναπολόγητος. Αυτό έπαθε ο τρίτος δούλος της σημερινής παραβολής και  αποδοκιμάστηκε από τον οικοδεσπότη με λόγια σκληρά που κανείς δεν θα ήθελε ποτέ να ακούσει:"Πονηρέ δούλε και οκνηρέ!" του λέει ο Κύριος του,όπως επίσης ακούμε τον Κύριο να προστάζει και την τιμωρία του:"...και τον αχρείον δούλον εκβάλετε εις το σκότος το εξώτερον."

   Είναι κρίμα να χάσει κανείς τη βασιλεία του Θεού αχρηστεύοντας τα χαρίσματα που του έδωσε. Οι συνεπείς όμως εργάτες του καλού αγώνα, όταν απέλθουν από τον κόσμο αυτό θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στους αιώνιους πνευματικούς θησαυρούς του Θεού τους οποίους από τώρα έχει ετοιμάσει για τους πιστούς εργάτες Του. 

    Ας μοιάσουμε λοιπόν αδελφοί μου,σε αυτούς τους δούλους του Θεού που θα εκτιμήσουν τα χαρίσματα που πήραν και μάλιστα θα μοιράσουν την δύναμη τους σε όσους την χρειάζονται,ας είμαστε  όταν βρεθούμε μπροστά στην κρίση Του,από αυτούς που με χαρά θα ακούσουμε το:

  «ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ!...είσελθε εις την χαράν τού κυρίου σου ».